POPULAIR mm Eli
PUBLICATIE.
2<> Jaargang.
Dinsdag: 22 Juli 1884.
No. 318.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgencmen Zon-en algemeene Feestdagen.
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseer en
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het Buitenland- Compagnie Générale de Publicité Et range re G. L.
BA UBE .j" Co., JOII. F. JONES, Sucr., Parijs, 3Uis Faubourg Mont mart re.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Rijksmuseum van Schilderijen op het Paviljoen. Geopend op werkdagen van 10 tot 4 uur op Zon- en Feestdagen vau 12* tot 4 uur. Kinderen beneden «ie 8 jaar hebbeni geen toegang, kinderen
Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang Drecfzijdc 2c deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nederlandsclie Maatschappij ter bevordering van Xi|vcrliei<! hebben op
diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Drccfzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents lier persoon. Donateurs en
leden der INcderlandschc Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk musea a
van Nederland en meer bijzonder vau het Haarlemsche Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag. Zou- cn Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per persoc
di 1 gulden. Museum der stad Haarlem op hel Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen
Toegang
vertoon
w ir, van 15 October tot 14 April op die dagen van 10—3 i
Zondagen kosteloos vau 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten: kinderen vi
Tei/lers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag. Zon- en Feestdagen vat 113 uur. Teglers bibliotheek. Geopend Woensdag. Donderdag, Vrijdag en Zaterdag va
Woensda" en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerk. Dinsdag van 12 en Donderdag van 23 uur. Toegang (deur Oudegroenmarkt) vrij.
voor kerkelijke oudheid, kunst, cn geschiedenis, vooral
Doorloopende toegangskaarten voor een geheel jaar
r tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op
S tot 14 jaren niet dan onder behoorli|k geleide.
14 uur. - Stadsbibliotheek Prinsenhof Geopend
Stremming der Scheepvaart.
DE COMMISSARIS DES KONINGS
IN NOORDHOLLAND
brengt ter kennis van belangheb
benden, dat ten gevolge van het
verwisselen van sluisdeuren in de
schutsluis Willem III aan hetNoord-
hollandsch Kanaal, tegenover Am
sterdam, op 22 Juli e. k. en de beide
volgende dagen met die sluis NIET
zal worden geschut, en dat gedu
rende die dagen alleen wordt ge
schut met de schutsluis Willem I.
Haarlem, 18 Juli 1884.
De Commissaris des Konings
voornoemd:
SCHORER.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De stroom van courantenartikelen,
zoowel in Duitschland als in
Frankrijk, overliet bekende voorval
bij gelegenheid van het nationale
feest op 14 Juli 11., houdt nog voort
durend aan.Gelukkig evenwel,schijnt
de eerste opgewondenheid een wei
nig voorbij en treedt kalme bezadigd
heid voor haar in de plaats. Een
stemmig zijn bijna alle bladen in
hunne afkeuring over het feit zelve,
en de Fransche organen wijzen er
met nadruk op, dat de vurige pa
triotten, welke zich tot zulke be
lachelijke daden van ruw geweld
laten vervoeren, de nationale zaak
meer na- dan voordeel aanbrengen.
Opmerkenswaardig vooral is het wat
de Temps daaromtrent schrijft. Wij
kunnen het ons verklaren, zoo schrijft
de hoofdredacteur, dat echte patriot
ten nog altijd bij de gedachte aan
het verlies van Elzas-Lothavingen
met wrevel zijn vervuld. Wanneer
echter de ontevredenheid over de
slagen, die Frankrijk voor eenige
jaren getroffen hebben, zich op deze
wijze uit, dan geven wij daardoor
den vijanden des lands de wapenen
tot ónze verdere vernedering in de
hand, en verliezen nog bovendien
de achting en het vertrouwenwelke
bevriende rijken ons thans nog
toedragen. Aan smart past waardig
heid, en nu zal niemand willen be
weren, dat het koelen van zijnen
haat op een nietswaardig stuk katoen,
met deze waardigheid overeen te
brengen is. Gelukkig blijkt het meer
en meer, dat men te Berlijn de zaak
nogal kalm opnam. Hoewel er eerst
geruchten liepen, als dacht men er
in regeeringskringen over de diplo
matieke betrekkingen geheel af te
breken, blijkt het thans, dat prins
Bismarck genoegen neemt met de
verontschuldigingen door den Fran-
schen minister-president Ferry des
wege aangeboden, zoodat de zaak
daarmede als afgeloopen beschouwd
kan worden. Voor de heethoofdige
partij in Parijs, die elke gelegenheid
te baat neemt om haren haat tegen
Duitschland lucht te geven, kan het
gebeurde evenwel een lesje zijn. Zij
heeft thans gezien tot welke dwaas
heden hare opruiende taal het on
nadenkende gepeupel brengt, en al
verzekert Paul Derocthède ook, dat de
leden der patriottische liga aan de
misdaad geheel onschuldig zijn, zoo
gaat het toch niet aan die lieden
van alle schuld vrij te pleiten. Mis
schien zal de regeering, bij meer
voorkomende gelegenheden, betere
voorzorgsmaatregelen nemen om
dergelijke uitspattingen te beletten.
Een herhaling kon trouwens wel
eens ernstige gevolgen hebben.
Voor eenigen tijd werd reeds ver
zekerd, dat de heer Von Schlöser,
de Duitsche zaakgelastigde bij het
„DE UITDRAGER".
Roman uit liet alledaagsche leven
Op den hoek van de Hoogstraat
te Berlijn staat een prachtig gebouw,
dat met zijn nieuwerwetsch voorko
men, zijn groote spiegelruiten en fraai
geschilderde deuren en vensters, bij
zonder in 't oog valt en erg afsteekt
bij de huizen in de daarnaast gele
gen Turfstraat. Maar al zijn die
ramen nog zoo mooi, al bestaat het
gebouw tegenwoordig uit drie ver
diepingen, voor een vijftig jaar ge
leden zag het er heel anders uit.
Alleen die vervaarlijk groote steen,
een stuk rots, op den lioek der straat,
1 Abnuiveiyk uil- opgegeven
«clir volksroman, moet/.«juDuit-lm
is met de eigenlijke grondslagen niet
veranderd.
Waarom de bouwmeester bij het
zetten dier woning dat brok rots
heeft gebruikt en tot rustpunt van
den hoekgevel gekozen heeft, is altijd
een raadsel geblevenevenzoo, waar
om men dien steen bij den herbouw
niet heeft weggenomen.
1 Sedert onheugelijke jaren droeg
die steen den naam van Ivouden
Steen, en zoo van lieverlede is die
naam op het huis zelf overgegaau.
En aan dit huis is een geschiedenis
verbonden, bij bijna al de bewoners
der stad bekend.
Voor een goede vijftig jaar gele
den, woonde daar een apotheker en
drogist aan den kant der Hoogstraat,
maar het eerste huis van de Turf
straat. was bewoond door een pas
sementwerker, en het kelderhuis was
de woning van een uitdrager, op-
kooper en verkooper van allerlei
snuisterijen. De geheele Turfstraat
Vatikaan, een verlof van enkele
maanden zou aanvragen. Daaruit
meende men te kunnen opmaken,
dat de onderhandelingen over het
herstel van den kerkelijken vrede
geheel stilstonden. Sedert evenwel
is dit gerucht weersproken, en deelde
men mede, dat de gezant Rome niet
zou verlaten. Men zou evenwel ver
keerd doen, zoo verzekeren enkele
Duitsche bladen, wanneer men dit
als een voorteeken zou willen be
schouwen van eene spoedig oplos
sing der bestaande moeilijkheden.
Te Rome schijnt men minder dan
ooit gezind toe te geven aan de
eischen door de regeering te Berlijn
gesteld, en wacht men nadere con
cessies van dien kant af.
Het is bijna onmogelijk met juist
heid te zeggenhoe op dit oogen-
blik de verhouding \;an China te
genover Frankrijk staat, en welke
de kansen op het behoud van den
vrede zijn. De meest tegenstrijdige
berichten worden door de corres
pondenten der dagbladen uit Peking
geseind. Waar de een den oorlog
onvermijdelijk achtverzekert de
ander, dat de vredespartij aan het
hof langzamerhand het verloren ter
rein begint te herwinnen, en de tijd
niet verre meer is, waarop zij ge
heel de overhand zal behouden. Is
het waar, wat een der correspon-
ten vermeldt, dat de keizerlijke re
geering bevel gegeven heeft aan de
geregelde troepen om de betwiste
unten te ontruimen en Tonkin van
ieverlede geheel te verlaten, dan
verdienen natuurlijk de laatste mede-
deelingen het meeste vertrouwen.
De militaire zoowel als de mari
tieme autoriteiten in Tonkin en de
Chineesche wateren nemen een af
wachtende houding aan, doch zij
zijn elk oogenblik gereed om han-
telde geen andere dan lage en ge
ringe woningen, en de bewoners
waren ambachtslieden en kleine
neringdoenden van allerlei soort.
Mink, de passementwerker, was
iemand die het vrij wel stellen kon;
ook was hij bezitter van een talrijke
roodharige familie. Met weergalooze
minachting zag Mink, met zijn rech
terbeen, dat door een hak was ver
groot en nagenoeg het fatsoen van
een halven regenboog aangenomen
hadals hij aan het deurkozijn
leunde, op zijn onder- of nevenbuur-
man neer.
Boven den ingang van dezen kel-
I der, juist onder 't raam van den zij-
en garenman. hing een ijzeren schild,
met het verbleekte opschrift«Jonas
Schalm, uitdragen).
Dit schild, benevens een houten
uithangbord daarnaast, waarop de
j woorden«In- en verkoop van oude
voorwerpen» te lezen stonden, gaven
genoeg het bedrijf van den bewo-
delend op te treden, zoodra daartoe
het bevel van uit Parijs komt. Uit
de gerustheid, die men in de regee
ringskringen aldaar meent te kunnen
opmerken, meent men te mogen
afleiden, dat Ferry op eene minne
lijke schikking rekent. Zeker is het
echter, dat thans aan den eisch tot
I het betalen eener schadeloosstelling
zal worden vastgehouden, alsmede
dat men de bepalingen van het trac-
taat vanTien-tsi* handhaaft.
Omtrent de grondwetsherziening
hoopt men ook tot eene schikking
tusschen de Kamer en den Senaat
j te zullen geraken. Nog loopt de
j kwestie over een enkel punt, doch
minister Ferry heeft de belofte afge
legd, dat hij alles zou doen wat mo
gelijk was, om ook de Kamer te
overreden een deel van hare eischen
te laten vallen. Zelfs zou hij daar-
toe, zoo noodig, de kabinetskwestie
j stellen.
De eholera-epidemie in Zuidelijk
Frankrijk verbetert er niet op. Het
aantal slachtoffersdat de ge
vreesde ziekte maakt, neemt eer toe
dan af, zoodat men zich wel eenigs-
zins bezorgd maakt voor de toe
komst. Tot heden verspreidt de ziekte
zich niet verder over het land, doch
men betwijfelt het, of de voorzorgs
maatregelen, welke niet alleen in de
omliggende landen maar insgelijks
in Frankrijk genomen worden, wel
in staat zullen zijn om den vijand
binnen enge grenzen te houden. Met
grooten lof wordt gewag gemaakt
van de houding der autoriteiten, die
alles doen, wat in hun vermogen
is, om het lijden te verzachten, en
het gevaar voor besmetting te keeren.
Ook de liefdadigheid laat zich niet
onbetuigd. De hertog van Chartres
is met 60.000 fr. van den graaf van
Parijs naar de geteisterde plaatsen
vertrokken.
ner te kennen.
Tusschen Mink en Schalm bestond
sedert langen tijd een onophoude
lijke twist, tot groot vermaak der
over- en nevenbureu, die dat razen
len schelden alle dagen hoorsn en
I zien konden, en dan niet nalieten
alle voorvallen met luiden bijval te
begroeten. Hoe meer hoe liever.
De heer Johan Arnold van Aken
was iemand, dien men rijk kon noe
men en die een uitgebreiden handel
in koloniale waren voerde, bij zijn
apotheek en drogistzaak. Natuurlijk
bad hij daartoe veel ruimte noodig:
zoodat hij voor schuren en pakhui
zen nagenoeg de geheele rechterzijde
der Turfstraat op schragen in eigen
dom had gekregendus was hij ook
de huisheer van Mink en Schalm.
Menigeen denkt nog met een wee-,
moedigen glimlach aan f Vïsen
aan den krachtigen, vo en
toch vroolijken ouder h- n,
die des middags r
De beweging in Engeland tegen
het Hoogerhuis, met betrekking tot
de verwerping door de edele Lords
van de reform-bill, neemt verbazende
verhoudingen aan. Meeting op mee
ting worden belegddie telkens
door eene groote menigte worden
bezocht, en waarop soms op drei
genden toon de geheele omverwer
ping van de Britsche Eerste Kamer
wordt verlangd. Wat het einde van
dezen strijd zal zijn, valt tnoeilijk
te bepalen. Zeker is het, dat de
stemming van de meerderheid der
natie op dit oogenblik tegen het
Hoogerhuis is gekeerd, en het zal
dit lichaam vrij moeilijk vallen zich
op den duur te handhavan. daar
het 't grootste gedeelte der bevolking
tegen zich heeft. De regecriug ziet
waarschijnlijk met eenige voldoening
dit spelletje aan. Voor het oog houdt
zij zich geheel onzijdig en laat er
niets van doorschemeren of zij ook
vijandige plannen tegen de Lords
koestert. Als de ontevredenheid des
volks hoog genoeg is geklommen,
komt zij misschien met een voorstel
voor den dag, dat een einde maakt
aan den voortdurenden strijd tus
schen de beide deelen der wetge
vende macht. In het Lagerhuis heeft
de heer Gladstone medegedeeld dat
de Egyptische conferentie hoogst
waarschijnlijk Dinsdag hare werk
zaamheden zal hervatten. Op het
stuk der financiën verwacht men
een geduchten strijd. Herhaaldelijk
werd reeds verzekerd, dat Frankrijk
en Duitschland zich met nadruk
zullen blijven verzetten tegen elke
vermindering van het rentebedrag
der staatsschuld, en daarom is het
Engeland, zooals men weet. voor
namelijk te doen.
De toekomst zal het leeren, of
het de diplomatie zal gelukken
een middenweg te vinden waar
deur stond de straat op te kijken,
met den witten ganzenschacht achter
het rechteroor, de groote Tituslok-
iken op zijn hoogen schedel met de
vingers zijner, linkerhand in orde
brengende, doorgaans de meisjes Jo-
hannesbrood ofsuikergoed.de jongens
grifjes, gom-elastiek. een potlood of
een paar kleurschelpen ereerde, als
hij bijzonder goed geluimd was. Het
beste voor de kinderen en voor hem
zeiven was, dat hij zich meest altijd
in eene opgeruimde gemoedsstem
ming verheugde. Wa< liet dan wel
te verwonderen, dat hij de algemeene
achting van het opkomende geslacht
genoot 'i Deze kleine geschenken ga
ven in hunne oogen bijzonder
grootsch denkbeeld van hem, en in
onze droomen verwierf bij weldra
de waardigheid van eer. Indischen
Nabob, en zoo meer. En toch wa
de heer van Aken geet bepaald
kindervriend hij gaf deze geschen-