POPULAIR mm Eli PUBLICATIE. 2<> Jaargang. Dinsdag: 22 Juli 1884. No. 318. FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgencmen Zon-en algemeene Feestdagen. Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseer en aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9. Hoofdagenten voor het Buitenland- Compagnie Générale de Publicité Et range re G. L. BA UBE .j" Co., JOII. F. JONES, Sucr., Parijs, 3Uis Faubourg Mont mart re. ADVERTENTIËN: van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur. MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM. Rijksmuseum van Schilderijen op het Paviljoen. Geopend op werkdagen van 10 tot 4 uur op Zon- en Feestdagen vau 12* tot 4 uur. Kinderen beneden «ie 8 jaar hebbeni geen toegang, kinderen Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang Drecfzijdc 2c deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nederlandsclie Maatschappij ter bevordering van Xi|vcrliei<! hebben op diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Drccfzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents lier persoon. Donateurs en leden der INcderlandschc Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk musea a van Nederland en meer bijzonder vau het Haarlemsche Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag. Zou- cn Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per persoc di 1 gulden. Museum der stad Haarlem op hel Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen Toegang vertoon w ir, van 15 October tot 14 April op die dagen van 10—3 i Zondagen kosteloos vau 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten: kinderen vi Tei/lers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgenomen Zaterdag. Zon- en Feestdagen vat 113 uur. Teglers bibliotheek. Geopend Woensdag. Donderdag, Vrijdag en Zaterdag va Woensda" en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerk. Dinsdag van 12 en Donderdag van 23 uur. Toegang (deur Oudegroenmarkt) vrij. voor kerkelijke oudheid, kunst, cn geschiedenis, vooral Doorloopende toegangskaarten voor een geheel jaar r tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op S tot 14 jaren niet dan onder behoorli|k geleide. 14 uur. - Stadsbibliotheek Prinsenhof Geopend Stremming der Scheepvaart. DE COMMISSARIS DES KONINGS IN NOORDHOLLAND brengt ter kennis van belangheb benden, dat ten gevolge van het verwisselen van sluisdeuren in de schutsluis Willem III aan hetNoord- hollandsch Kanaal, tegenover Am sterdam, op 22 Juli e. k. en de beide volgende dagen met die sluis NIET zal worden geschut, en dat gedu rende die dagen alleen wordt ge schut met de schutsluis Willem I. Haarlem, 18 Juli 1884. De Commissaris des Konings voornoemd: SCHORER. ALGEMEEN OVERZICHT. De stroom van courantenartikelen, zoowel in Duitschland als in Frankrijk, overliet bekende voorval bij gelegenheid van het nationale feest op 14 Juli 11., houdt nog voort durend aan.Gelukkig evenwel,schijnt de eerste opgewondenheid een wei nig voorbij en treedt kalme bezadigd heid voor haar in de plaats. Een stemmig zijn bijna alle bladen in hunne afkeuring over het feit zelve, en de Fransche organen wijzen er met nadruk op, dat de vurige pa triotten, welke zich tot zulke be lachelijke daden van ruw geweld laten vervoeren, de nationale zaak meer na- dan voordeel aanbrengen. Opmerkenswaardig vooral is het wat de Temps daaromtrent schrijft. Wij kunnen het ons verklaren, zoo schrijft de hoofdredacteur, dat echte patriot ten nog altijd bij de gedachte aan het verlies van Elzas-Lothavingen met wrevel zijn vervuld. Wanneer echter de ontevredenheid over de slagen, die Frankrijk voor eenige jaren getroffen hebben, zich op deze wijze uit, dan geven wij daardoor den vijanden des lands de wapenen tot ónze verdere vernedering in de hand, en verliezen nog bovendien de achting en het vertrouwenwelke bevriende rijken ons thans nog toedragen. Aan smart past waardig heid, en nu zal niemand willen be weren, dat het koelen van zijnen haat op een nietswaardig stuk katoen, met deze waardigheid overeen te brengen is. Gelukkig blijkt het meer en meer, dat men te Berlijn de zaak nogal kalm opnam. Hoewel er eerst geruchten liepen, als dacht men er in regeeringskringen over de diplo matieke betrekkingen geheel af te breken, blijkt het thans, dat prins Bismarck genoegen neemt met de verontschuldigingen door den Fran- schen minister-president Ferry des wege aangeboden, zoodat de zaak daarmede als afgeloopen beschouwd kan worden. Voor de heethoofdige partij in Parijs, die elke gelegenheid te baat neemt om haren haat tegen Duitschland lucht te geven, kan het gebeurde evenwel een lesje zijn. Zij heeft thans gezien tot welke dwaas heden hare opruiende taal het on nadenkende gepeupel brengt, en al verzekert Paul Derocthède ook, dat de leden der patriottische liga aan de misdaad geheel onschuldig zijn, zoo gaat het toch niet aan die lieden van alle schuld vrij te pleiten. Mis schien zal de regeering, bij meer voorkomende gelegenheden, betere voorzorgsmaatregelen nemen om dergelijke uitspattingen te beletten. Een herhaling kon trouwens wel eens ernstige gevolgen hebben. Voor eenigen tijd werd reeds ver zekerd, dat de heer Von Schlöser, de Duitsche zaakgelastigde bij het „DE UITDRAGER". Roman uit liet alledaagsche leven Op den hoek van de Hoogstraat te Berlijn staat een prachtig gebouw, dat met zijn nieuwerwetsch voorko men, zijn groote spiegelruiten en fraai geschilderde deuren en vensters, bij zonder in 't oog valt en erg afsteekt bij de huizen in de daarnaast gele gen Turfstraat. Maar al zijn die ramen nog zoo mooi, al bestaat het gebouw tegenwoordig uit drie ver diepingen, voor een vijftig jaar ge leden zag het er heel anders uit. Alleen die vervaarlijk groote steen, een stuk rots, op den lioek der straat, 1 Abnuiveiyk uil- opgegeven «clir volksroman, moet/.«juDuit-lm is met de eigenlijke grondslagen niet veranderd. Waarom de bouwmeester bij het zetten dier woning dat brok rots heeft gebruikt en tot rustpunt van den hoekgevel gekozen heeft, is altijd een raadsel geblevenevenzoo, waar om men dien steen bij den herbouw niet heeft weggenomen. 1 Sedert onheugelijke jaren droeg die steen den naam van Ivouden Steen, en zoo van lieverlede is die naam op het huis zelf overgegaau. En aan dit huis is een geschiedenis verbonden, bij bijna al de bewoners der stad bekend. Voor een goede vijftig jaar gele den, woonde daar een apotheker en drogist aan den kant der Hoogstraat, maar het eerste huis van de Turf straat. was bewoond door een pas sementwerker, en het kelderhuis was de woning van een uitdrager, op- kooper en verkooper van allerlei snuisterijen. De geheele Turfstraat Vatikaan, een verlof van enkele maanden zou aanvragen. Daaruit meende men te kunnen opmaken, dat de onderhandelingen over het herstel van den kerkelijken vrede geheel stilstonden. Sedert evenwel is dit gerucht weersproken, en deelde men mede, dat de gezant Rome niet zou verlaten. Men zou evenwel ver keerd doen, zoo verzekeren enkele Duitsche bladen, wanneer men dit als een voorteeken zou willen be schouwen van eene spoedig oplos sing der bestaande moeilijkheden. Te Rome schijnt men minder dan ooit gezind toe te geven aan de eischen door de regeering te Berlijn gesteld, en wacht men nadere con cessies van dien kant af. Het is bijna onmogelijk met juist heid te zeggenhoe op dit oogen- blik de verhouding \;an China te genover Frankrijk staat, en welke de kansen op het behoud van den vrede zijn. De meest tegenstrijdige berichten worden door de corres pondenten der dagbladen uit Peking geseind. Waar de een den oorlog onvermijdelijk achtverzekert de ander, dat de vredespartij aan het hof langzamerhand het verloren ter rein begint te herwinnen, en de tijd niet verre meer is, waarop zij ge heel de overhand zal behouden. Is het waar, wat een der correspon- ten vermeldt, dat de keizerlijke re geering bevel gegeven heeft aan de geregelde troepen om de betwiste unten te ontruimen en Tonkin van ieverlede geheel te verlaten, dan verdienen natuurlijk de laatste mede- deelingen het meeste vertrouwen. De militaire zoowel als de mari tieme autoriteiten in Tonkin en de Chineesche wateren nemen een af wachtende houding aan, doch zij zijn elk oogenblik gereed om han- telde geen andere dan lage en ge ringe woningen, en de bewoners waren ambachtslieden en kleine neringdoenden van allerlei soort. Mink, de passementwerker, was iemand die het vrij wel stellen kon; ook was hij bezitter van een talrijke roodharige familie. Met weergalooze minachting zag Mink, met zijn rech terbeen, dat door een hak was ver groot en nagenoeg het fatsoen van een halven regenboog aangenomen hadals hij aan het deurkozijn leunde, op zijn onder- of nevenbuur- man neer. Boven den ingang van dezen kel- I der, juist onder 't raam van den zij- en garenman. hing een ijzeren schild, met het verbleekte opschrift«Jonas Schalm, uitdragen). Dit schild, benevens een houten uithangbord daarnaast, waarop de j woorden«In- en verkoop van oude voorwerpen» te lezen stonden, gaven genoeg het bedrijf van den bewo- delend op te treden, zoodra daartoe het bevel van uit Parijs komt. Uit de gerustheid, die men in de regee ringskringen aldaar meent te kunnen opmerken, meent men te mogen afleiden, dat Ferry op eene minne lijke schikking rekent. Zeker is het echter, dat thans aan den eisch tot I het betalen eener schadeloosstelling zal worden vastgehouden, alsmede dat men de bepalingen van het trac- taat vanTien-tsi* handhaaft. Omtrent de grondwetsherziening hoopt men ook tot eene schikking tusschen de Kamer en den Senaat j te zullen geraken. Nog loopt de j kwestie over een enkel punt, doch minister Ferry heeft de belofte afge legd, dat hij alles zou doen wat mo gelijk was, om ook de Kamer te overreden een deel van hare eischen te laten vallen. Zelfs zou hij daar- toe, zoo noodig, de kabinetskwestie j stellen. De eholera-epidemie in Zuidelijk Frankrijk verbetert er niet op. Het aantal slachtoffersdat de ge vreesde ziekte maakt, neemt eer toe dan af, zoodat men zich wel eenigs- zins bezorgd maakt voor de toe komst. Tot heden verspreidt de ziekte zich niet verder over het land, doch men betwijfelt het, of de voorzorgs maatregelen, welke niet alleen in de omliggende landen maar insgelijks in Frankrijk genomen worden, wel in staat zullen zijn om den vijand binnen enge grenzen te houden. Met grooten lof wordt gewag gemaakt van de houding der autoriteiten, die alles doen, wat in hun vermogen is, om het lijden te verzachten, en het gevaar voor besmetting te keeren. Ook de liefdadigheid laat zich niet onbetuigd. De hertog van Chartres is met 60.000 fr. van den graaf van Parijs naar de geteisterde plaatsen vertrokken. ner te kennen. Tusschen Mink en Schalm bestond sedert langen tijd een onophoude lijke twist, tot groot vermaak der over- en nevenbureu, die dat razen len schelden alle dagen hoorsn en I zien konden, en dan niet nalieten alle voorvallen met luiden bijval te begroeten. Hoe meer hoe liever. De heer Johan Arnold van Aken was iemand, dien men rijk kon noe men en die een uitgebreiden handel in koloniale waren voerde, bij zijn apotheek en drogistzaak. Natuurlijk bad hij daartoe veel ruimte noodig: zoodat hij voor schuren en pakhui zen nagenoeg de geheele rechterzijde der Turfstraat op schragen in eigen dom had gekregendus was hij ook de huisheer van Mink en Schalm. Menigeen denkt nog met een wee-, moedigen glimlach aan f Vïsen aan den krachtigen, vo en toch vroolijken ouder h- n, die des middags r De beweging in Engeland tegen het Hoogerhuis, met betrekking tot de verwerping door de edele Lords van de reform-bill, neemt verbazende verhoudingen aan. Meeting op mee ting worden belegddie telkens door eene groote menigte worden bezocht, en waarop soms op drei genden toon de geheele omverwer ping van de Britsche Eerste Kamer wordt verlangd. Wat het einde van dezen strijd zal zijn, valt tnoeilijk te bepalen. Zeker is het, dat de stemming van de meerderheid der natie op dit oogenblik tegen het Hoogerhuis is gekeerd, en het zal dit lichaam vrij moeilijk vallen zich op den duur te handhavan. daar het 't grootste gedeelte der bevolking tegen zich heeft. De regecriug ziet waarschijnlijk met eenige voldoening dit spelletje aan. Voor het oog houdt zij zich geheel onzijdig en laat er niets van doorschemeren of zij ook vijandige plannen tegen de Lords koestert. Als de ontevredenheid des volks hoog genoeg is geklommen, komt zij misschien met een voorstel voor den dag, dat een einde maakt aan den voortdurenden strijd tus schen de beide deelen der wetge vende macht. In het Lagerhuis heeft de heer Gladstone medegedeeld dat de Egyptische conferentie hoogst waarschijnlijk Dinsdag hare werk zaamheden zal hervatten. Op het stuk der financiën verwacht men een geduchten strijd. Herhaaldelijk werd reeds verzekerd, dat Frankrijk en Duitschland zich met nadruk zullen blijven verzetten tegen elke vermindering van het rentebedrag der staatsschuld, en daarom is het Engeland, zooals men weet. voor namelijk te doen. De toekomst zal het leeren, of het de diplomatie zal gelukken een middenweg te vinden waar deur stond de straat op te kijken, met den witten ganzenschacht achter het rechteroor, de groote Tituslok- iken op zijn hoogen schedel met de vingers zijner, linkerhand in orde brengende, doorgaans de meisjes Jo- hannesbrood ofsuikergoed.de jongens grifjes, gom-elastiek. een potlood of een paar kleurschelpen ereerde, als hij bijzonder goed geluimd was. Het beste voor de kinderen en voor hem zeiven was, dat hij zich meest altijd in eene opgeruimde gemoedsstem ming verheugde. Wa< liet dan wel te verwonderen, dat hij de algemeene achting van het opkomende geslacht genoot 'i Deze kleine geschenken ga ven in hunne oogen bijzonder grootsch denkbeeld van hem, en in onze droomen verwierf bij weldra de waardigheid van eer. Indischen Nabob, en zoo meer. En toch wa de heer van Aken geet bepaald kindervriend hij gaf deze geschen-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 1