MS- II 2e Jaargang. Vrijdag* 1 Augustus 1884. No. 32?. FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door g-eheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Hommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en aigemeene Feestdagen. Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Public/té Etmaal -e. G. L. DA UBE Co., JOII. F. JONES, Sitcr., Parijs, 31bis Faubourg Moniviarf ADVERTENTIÈN: van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur. MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM. Schilderijen op het Paviljoen. Geopend op werkdagen van 10 tot 4 uur; op Zon- en Feestdagen van 12tot 4 uur. Kinderen beneden de 8 jaar hebben geen toegang, kinderen van 8 tot 12 jaar alleen ouder geleide. Toegang vrij. Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang Drcefzijde 2e deur. Geopend, dagelijks vertoon van diploma vrijeu toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van leden der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebhen op vertoon van diplo: .0 tot 4 uur. To;gnng 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering vau Nijverheid hebben op kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreetzijde Ie deur. Geopend dagelijks \;n 10 tot 4 uur. Toegang 25 ceuts per persoon. Doualeurs en vrijen toegang, donatenrs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst, en geschiedenis, vooral Nederland en meer bijzonder van het Haarleinsohe Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag. Zon- en Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cents per perso 1 gulden. Museum der stad Haarlem op het Pandhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werklagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen vau 103 m Zondagen kosteloos vau 124 uur, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in bet geheel niet toegelaten; kinderen va Tei/lers museum in de Damstraat. Geopend dagelijks uitgonomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen var 113 uur. Te//Iers bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag vui Woensdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerk. Dinsdag van 12 en Donderdag van 23 uur. Toegang (deur Oudegroemnarkt) rij. Doorloopende toegangskaarten .oor eeu geheel jaar r tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen op S tot 14 jaren niet dan onder behoorlijk geleide. 14 uur. Stadsbibliotheek 1 isenhof. Geopend ALGEMEEN OVERZICHT. De kwestie tusschen den Fran- sehen Senaat en de Kamer van af gevaardigden belooft nog eene zeer bevredigende oplossing te zullen krijgen. Het is vooral aan de ijve rige bemoeiingen van den heer Ferry te danken, dat de meerderheid in laatstgenoemd staatslichaam zich be- reidheeft verklaard denSenaat eenigs- zins in zijne bezwaren tegemoet te komen en het beruchte art. 8 te schrappen. Trouwens,uit de gevoerde discussie bleek ten duidelijkste, dat in deze nimmer aan eenig toegeven van de andere zijde te denken viel, aangezien de invloed,welke de vorige constitutie op deu Senaat in finauci- eele aangelegenheden uitoefende, den leden zoo dierbaar was, dat zij tot geenen prijs daarvan afstand zouden willen doen. Men had derhalve dood eenvoudig te beslissen, tusschen eene herziening zonder art. 8, of eene al - geheele verwerping van het geheele ontwerp. Bereids zijn dan thans ook reeds alle overige artikelen goedge keurd, zoodat, wanneer de Kamer het aldus gewijzigde ontwerp weder in behandeling genomen zal hebhen, de bijeenroeping in congres mogelijk is. Het is voorzeker van de regee ring eene zeer verstandige daad ge weest, dat zij alles gedaan heeft, wat in haar vermogen was, om eene hotsing tusschen de beide deelen der wetgevende macht te voorkomen. Onder de tegenwoordige omstan digheden toch, maakt de buitenland- sehe politiek, zoowel in Egypte als in China en op Madagascar het voor het ministerie dubbel wen- schelijk, om eensgezindheid onder de afgevaardigden te houden, aan gezien weldra nieuwe kredieten noodig zullen blijken, vooral ten „DE UITDRAGER". Roman uit liet attedaagschc leven. 10. Het kan zijn, dat uw hart op dit oogenblik anders denkt, dan uw mond spreekt, maar ik meen het op recht. Wij mogen anders zooveel van elkaar houden, als we willen, in een g-evoel zijn we 't in ieder geval eens: wij hebhen alle twee onze kinderen lief en willen ze ge lukkig zien, vader van Aken. Dat de zaak zoo geloopen is, is onze schuld niet, en dat de verhouding niet met een schandaal wordt ver broken, daarvoor borgt mij uw ge voelig hart, uwe rechtschapenheid en uwe welwillendheid! De kinde ren zijn als broeder en zuster opge groeid wij hebben geen kwaad behoeve van de Aziatische krijgs krachten. De onderhandelingen met China toch, vorderen zoo bitter slecht, dat het bijna is, als waren ze geheel gestaakt, en ook op Madagascar gaan de zaken niet zoo voorspoedig, als men wel gehoopt had. De regeering van het eerstgenoemde rijk tracht de kwestie slepende te houden en zoekt telkens naar uitvluchten, om een definitief antwoord op de ge stelde eischen uit te stellen. In dien tusschentijd evenwel ligt het Fran- sche eskader werkeloos in de Chi- neesche wateren, terwijl het elders, vooral op Madagascar, zoo hoog noo dig was. Thans echter meldt men uit Parijs, dat de regeering beslo ten heeft, de langzame bewoners en beheerschers van het Hemelsche rijk op hare eigenaardige wijze eens tot spoed aan te zetten, door name lijk een der punten of vestingen aan den zeekant te bezetten. Men hoopt alsdan, dat de betrokken overheden daardoor tot de ontdekking zullen komen, dat het werkelijk ernst be gint te worden, en zij eens een en kel toontje lager zullen beginnen te zingen. Op Madagascar schijnt het den Franschen gelukt, een soort van ver drag te sluiten met een der aldaar wonende stamhoofden, waarbij deze zich verbindt tegen de gehate Howa's op te trekken, natuurlijk in ruil voor de belofte, dat de regeering hem een groot gedeelte van het te veroveren grondgebied zal afstaan. Hoogstwaarschijnlijk hadden de militaire autoriteiten er niet aan ge dacht dat ze van zoo nabij en zoo goedkoop nog hulp zouden er langen. Dat deel der leg'itimistische partij, dat bepaaldelijk den graaf van Parijs als zijn heer beschouwt, heeft Zondag 11. eene receptie ge- daarvan gedacht, en nu is het dan zoover gekomen. Het is eene jeug dige liefde, zooals iedereen ze eens gekend heeft. Wanneer wij die ech ter door de vingers zien, dan kan zij ons heider ongeluk ten gevolge hebben, verstaat ge wel? De zaak is dus maar, hoe die grap te eindi gen, zonder schandaal of gejammer? Er zijn maar drie middelen, of ik ga heen, of zend mijne dochter weg, óf gij uwen zoon! Van Aken zag hem strak aan; een eigenaardig gevoel deed hem huiveren. Als ik verhuisde en mijn goe den Kouden-Steen» vaarwel zeide, mijnheer van Aken, dan zou mij het hart breken, en mijn met moeite verkregen beroep ging weder den j kreeftengang. Dat zult ge zeker niet i willen Toch zou ik niet anders kunnen doen, als Eduard Mathilda ziet. N'een, beste Schalm, dat kunt houden in Parijs, waar nog al be langrijke gevolgen uit kunnen voort komen. Immers de lieden, die daar aan deelnamen, hebben thans open lijk als hunne stellige meening en heilige overtuiging verklaard, dat zij in g*een geval den graaf als hun heer konden erkennen; ten eerste, omdat deze den ouderen tak der Bourbons behoort, ten tweede, om dat hij was te liberaal en ten derde, omdat hij zou toestaan, dat de rood- wit-blauwe vlag de lelievaan zou blijven vervangen. Zooals onze lezers zich zullen herinneren, was het ook deze kwestie, welke den graaf de Chambord voortdurend in den weg stond, toen ook hij kroonpretendent was. Intusschen beginnen de echte liberalen en de radikalen met den dag luider te roepen, om maatrege len tegen een mogelijk actief op treden van alle prinsen, uit welk konings- of keizershuis dan ook. De aanwezigheid van die vijanden des bestaanden regeering'svorms,zoo zeg gen zij, brengt slechts onrust onder de bevolking en bestendigt een ge vaar, dat men kan opheffen. Alsof de prinsen buiten het vaderland niet even gevaarlijk, zoo niet veel ge vaarlijker, voor de republiek waren dan onder het oog der regeering, die toezicht op al hunne handelin gen houdt. De Egyptische conferentie wacht, zoo heeft nogmaals de heer Glad stone in het Lagerhuis verklaard, met het nemen van eene definitieve beslissing, tot de gezanten der groote mogendheden op het Maandag 1.1. gedane voorstel de bevelen hunner regeeringen ontvangen hebhen. Dien tusschentijd, zoo meende de Duitsche gezant, kon de conferentie wel be steden om den gezondheidstoestand in Egypte te behandelen en maat regelen vast te stellen, die aldaar genomen moeten worden tot wering der besmettelijke ziekten. De Engel- jsche gevolmachtigde, die het voor zitterschap bekleedt, weigerde deze aangelegenheid in discussie te bren gen, omdat hij meende, dat die geheel buiten het boekje ging. Men was bij elkander om de financiëele en politieke zaken te regelen, maar geenszins om zich ook met binnen- landsche aangelegenheden te be moeien. De meerderheid ter verga dering was het met deze zienswijze geheel eens, doch de Duitsche gezant verzocht aanteekening in de notulen van het feit, dat Engeland gewei gerd had deze zaak in behandeling te nemen. Uit Caïro wordt geseind, dat de boden, indertijd door Zebehr-pacha naar Khartoem gezonden, beweren de stad bereikt te hebben, en de regeerings-depêches aan den gene raal te hebben overhandigd. De re geering verdenkt er hen evenwel sterk van, dat ze haar een weinig om den tuin zoeken te leiden. Vooral uit de zonderlinge tijdingen,welke die boden medebrengen, meent zij te mogen opmaken, dat zij zich een voudig eenigen tijd schuil gehouden hebben en al hunne mededeelingen verdichtselen zijn. De Duitsche maatschappij voor de kolonisatie heeft thans het oog geslagen op de onbebouwde gronden, welks Zuid-Afrika nog in menigte aanbiedt. Ze denkt er sterk over, daar eene handels- en landbouw-ko- lonie aan te leggen, en heeft allen die in de onderneming belang stel len en daaraan minstens 5000 m. wenschen te besteden, tot eene hij- eenkomst uitgenoodigd, ten einde de zaak te bespreken. gij niet. Ik wil ook niet, dat gij verhuistdat moogt ge in geen Mijne dochter wegzenden, naar familie of zoo, kan ik niet. Waarom? Omdat ik geen bloedverwanten heb en ze ook niet verlang. Och, het meisje is onze eenige lust en vreugde, en daarom zou ik u willen verzoe ken, dat ge Eduard ergens heen, in eene andere stad of verwijderd ge rechtshof, stuurdet; ge hebt toch overal kennissen. Briefwisseling kan men gemakkelijk voorkomen, en als uw zoon maar eerst in eene andere omgeving, in ander gezelschap komt. aardige, rijke, kokette eu geparfu- meerde meisjes ziet; let opin een j jaar heeft hij zijn Tilde vergeten Wij daarentegen worden met onsj kind gemakkelijk klaar! Het denkbeeld, om zijn zoon weg i te zenden, deed den ouden van Aken sidderen. Hoe weinig' hij zichoveri-! gens aan zijn kind gelegen had laten I liggen, toch verwekte deze gedachte bij hem eene plotselingeonver klaarbare huivering. Hij vermande zich echter spoedig en hoorde Jonas' argumenten bedaard ten einde toe aan. Toen stond hij van de sopha op, waarin hij zich geworpen had, ging naar Schalm toe en legde zijne hand op diens schouder. Mijn goede oude vriend! zeide hij, terwijl hij hem de hand schudde, ge hebt mij veel kwa lijks en beleedigends toegevoegd maar opnieuw erken ik, "wat voor rechtschapen kerel ge zijt. Wat ge mij daar voorslaat, dat Eduard moet weggaan, is wel 't bestemaar mijn hoofd is vandaag zoo in de war. dat dat ik geen ja of neen zeggen kan. Morgen, als hij om 10 uur naar het examen is, om den doctorsgraad te bekomen, zooals je weet-, spreken we verder. Maar Jonas, als hij nu eens na twee, drie jaren terugkomt Intusschen heeft de Britsche re geering in de zaak van Angra Pe- quena toegegeven en het Duitsche protectoraat over deze streek erkend. Waarschijnlijk heeft zij dit gedaan om de gevoeligheid van Bismarck niet al te zeer te prikkelen en aldus iu hem een bondgenoot te winnen op de Egyptische conferentie. De dwaze quarantaine-maatrege len, welke de Italiaansche regee ring neemt voor de reizigers uit alle landen, hebben haar niet alleen in een verschil gewikkeld met de Zwitsersche, maar thans ook zijn door de Oostenrijksche ministers van buitenlandsche zaken deswege ernstige vertoogen tegen het kabinet gericht. De wijze waarop de met de quarantaine belaste ambtenaren hunne taak opvatten, maakt dan ook bijkans alle verkeer met Italië on mogelijk en berokkent verscheidene personen groote schade. En dat ter wijl bekende specialiteiten verzeke ren, dat geen der toegepaste maat regelen doeltreffend zijn. Voor de grensbewoners is thans evenwel eene uitzondering op den algemeenen regel gemaakt. Volgens enkele Weener bladen, staan de strenge maatregelen, welke de Berlijnsche politie tegen de aldaar vertoevende Russen nam, in verband met eene ontdekking, welke men gedaan had, dat er door de nihi listen eene samenzwering gesmeed was tegen het leven van den kroon prins. Hoewel de berichtgevers ver zekeren, volkomen voor de waarheid hiervan in te staan,klinkt het bijna te zonderling om dit te gelooven. Welk voordeel toch zou hun die dood kunnen aanbrengen? Te Warschau zijn wegens de en ze beminnen elkander nog. Wat dan? Wacht maar zoolang! Ik zeg u, hij beeft haar vergeten of ik zou mij voor den eersten keer in iemands karakter bedriegen moeten! Ge denkt niet heel gunstig over mijn zoor. Ik denk niet goed, niet kwaad over hem. Eduard heeft een goed hart, uitstekende bekwaamheden. hij kan en zal met Gods hulp. denk ik. een flink en voornaam man, een man in de maatschappij, wordenDaarom juist zal hij mijn kind vergeten! Zoo zeker als twee maal twee vier is! Na verloop van dien tijd kan mijne Mathilda ook getrouwd zijn. Dan is ze twintig jaar, en is toch de duivel in 't spel, wat wij gauw genoeg merken kunnen, dan neem ik mijn kind, pak mijn boeltje bij elkaar, en de «Koude-Steen» zal den ouden uitdrager nooit meer terugzien.'t Is al goed, mijnheer van Aken, laat "Jm

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 1