da&'
Naar men verneemt, is het
onderzoek van de ontwerpen tot
herziening der Grondwet bij den
Raad van State afgeloopen, en zal
binnenkort het advies van dien Raad
aan Z. M. den Koning worden aan
geboden.
De Eerste Kamer zal heden
alleen de Hoofdstukken I, II, VIL4
en de Wet op de Middelen afdoen,
en den 5en of 6en Januari terug -
keeren tot onderzoek van de Indische
begrooting en de kredietwetten.
Tengevolge der op den 23en
December 11. in de vergadering van
Industrieelen, gehouden in 't lokaal
«Krasnapolsky» te Amsterdam, ge
nomen besluiten, werd door den
burgemeester van 's-Hage eene ver
gadering bijeengeroepen van ver
tegenwoordigers der gemeenten en
corporatien bij die besluiten aange
wezen en van bijzondere personen
daarbij aangeduid.
In deze vergadering, gisteren ten
stadhuize te 's-Hage gehouden en
waaraan de heeren A.C. Wertheim
en J. Duijvis deelnamen, werd be
sloten, om verschillende beweegre
denen niet tot goedkeuring der voor
stellen in voormelde besluiten ter
beoordeeling aangeboden, over te
gaan, waardoor dus de uitvoering
vervalt.
Het in ons nummer van 22 dezer
.vermeld comité, dat ten zeerste dezen
uitslag betreurt, kan dus haar doel
niet bereiken en betuigt haren dank
voor de gunstige medewerking van
allen, die hare aanvankelijke pogin
gen steunden.
Uit het verslag van den ge
meente-scheikundige te Gorkum no
pens het door hem ingestelde on
derzoek naar de hoedanigheid der
melk in die gemeente, blijkt dat
van 12 raelkverkoopers, waarvan de
melk op verschillende tijdstippen
onderzocht is, er twee waren, die
steeds onvervalschte melk verkoch
ten, vier die eene enkele maal on
vervalschte, doch op andere tijden
vervalschte melk met ö1/? tot 25%
water verkochten, drie, die de melk
vervalschen met 3 tot 16% water,
en drie die 16 tot 25% water bij de
melk mengden.
Zondag middag omstreeks 3 uur
kwam een man aan het gesticht
«Meerenberg, om zijne vrouw, van
wie hij gescheiden leefde en die daar
werkzaam is, te bezoeken. Toen het
tijd werd om te vertrekken, gaf hij,
aan de deur gekomen, de vrouw zulk
eene hevige snede over het gelaat,
dat onmiddellijk geneeskundige hulp
moest worden ingeroepen. Indien de
portier niet bijtijds ware toegescho
ten, was het te voorzien geweest
dat de vrouw nog meer zou zijn
mishandeld. De man is in handen
der politie gesteld.
dat hij half geworgd terstond zijn-
bewustzijn verloor, men haalde hem
uit zijn schuilplaats, bond hem han
den en voeten, en wijl het geknal
der schoten twee gendarmen, die op
eenigen afstand liepen, had opmerk
zaam gemaakt, werd hij aan hen
overgeleverd; hij werd op een kar
geworpen, en zwaar gekneveld.
Middelerwijl was hij bijgekomen
en men bracht hem in de stad. De
edele en brave hond zag zich op
•weg als het voorwerp van welver
diende toejuichingen begroet.
Men heeft in Anselme's zakken,
een som aan goud- en papiergeld
gevonden ter waarde van 30,000
franks. De instruktie dezer zaak is
aan den heer Vachelet, een zeer be
kwaam en beschaafd magistraat,
opgedragen.
Men denkt dat het krimineele
proces ten hoogste de algemeene
belangstelling zal gaande maken en
de zaak in de eerstkomende zitting
zal berecht worden. Zoo wij nadere
inlichtingen verkrijgen, zullen wij
ze onverwijld mededeelen.
Tours, 9 October 1840.
De nadere inlichtingen waarop
wij hoopten en die on/:e lezers met
zooveel ongeduld tegemoet zagen,
zijn ons eindelijk verstrekt. Het is
een nooit gehoord, zonderling, won
derbaarlijk nieuws. Uit de naspo
ringen der justitie blijkt, dat de
moordeuaar van Jeanne Caillouët
onder een valschen naam zijn straf
op het bagno te Brest heeft onder
gaan. Deze man heetbij het
neerschrijven dezer woorden beeft
de pen in onze trillende handen, deze
Gisteren zijn te Halfweg aan
gehouden twee bekende dieven. P.
v. d. A. en W. O. die aldaar tracht
ten een tweewieligen groentewagen
te verkoopen, dien zij te Haarlem
hadden gestolen. Zij zijn naar het
huis van arrest overgebracht.
Een smartelijk verlies trof dezer
dagen de gemeente Bennebroek, door
het afsterven van een harer meest
geachte ingezetenen, den heer I. C.
van der Laan, die in den ouderdom
van 78 jaren aldaar overleed, waar
van hij gedurende 50 jaren de prak
tijk als geneesheer in genoemde
plaats uitoefende, en in welken tijd
hij de hoogste achting van allen die
hem kenden, verwierf.
Eene groote schare vrienden en
vereerders begeleidden het stoffelijk
overschot van den overledene graf
waarts. Aan de groeve voerden het
woord de predikant Gunning, zoo
mede de burgemeester der gemeente,
de heer Dolleman. Laatstgenoemde
heer herdacht aangedaan in tref
fende bewoordingen het leven van
zijn dierbaren vriend, die als ach
tenswaardig mensch en verdienste
lijk burger den aanwezigen tot
voorbeeld kon strekken. De oudste
zoon van den overledene, de heer
P. A. v. d. Laan, die als geneesheer
het waardig voetspoor zijns vaders
drukt, betuigde den dank der fami
lie voor de laatste eer zijnen vader
bewezen.
Gisterenmorgen zijn van Amster
dam eenige rijksveldwachters naar
Diemen vertrokken, ter versterking
der politiemacht aldaar, wegens het
ontstaan van ongeregeldheden onder
poldergasten, die met hun loon niet
tevreden waren. Nadere bijzonder
heden ontbreken tot dusverre nog.
c.)
Tegen vier wisselwachters aan de
Holl. IJzeren-Spoorwegmaatschappij
te Amsterdam is proces-verbaal op
gemaakt wegens diefstal van manu
facturen en galanterieën uit eenige
goederenwagens; ze zijn naar de
cel overgebracht.
Zondagmiddag overleed in het
gasthuis te Amsterdam een man, die
eene week geleden te zijnen huize
in de Leliestraat, bij een geschil
met een ander, door dezen meteen
messteek werd gewond. Het lijk is
gekist en verzegeld ter schouwing
naar de cellulaire gevangenis over
gebracht. De dader bevindt zich in
arrest.
Het is gelukt de vermoedelijke
daders op te sporen van den dief
stal, in den avond van den 2den
Kerstdag gepleegd in een pand aan
de Josephstraat te Delftshaven. m
Zij zijn drie in getal, nl. G. H.
man heet in werkelijkheid Jacques
Antoine Caillouët, en is de vader
van de ongelukkige Jeanne Caillouët.
Het is dus geen vreemde, die hij
vermoord heeft. Het is zijn dochter
zijn dochter! en hij wist het. Het
bloed stolt in de aderen bij de en
kele gedachte, dat de maatschappij
soms zulke monsters voortbrengt.
Jacques Antoine Caillouët, ge
wezen koddebeier van den pas ge
storven graaf de Vezay, was sedert
twintig jaar uit het land verdwenen,
terwijl hij vrouw en kind onverzorgd
achterliet. Nadat hij een aanzienlijke
som, die hij van den al te goed-
hartigen graaf de Vezay had ont
vangen, in ontucht te Nantes, Lo-
rient enz. had verspild, nam Cail
louët, die reeds zijn naam veranderd
had, tot diefstal zijn toevlucht. Is
men eenmaal op dezen heilloozen
weg, dan blijft men niet stilstaan.
Elke stap lager is een schrede voor
waarts op de ladder der misdaad.
Diefstal wordt door moord gevolgd.
In 1823 werd hij door het hof te
Rennes tot levenslangen dwangar
beid veroordeeld. Zeventien jaar was
hij galeislaaf te Brest. Eindelijk is
Caillouët, na een ontsnapping, die
van een ongelooflijke koelbloedig
heid en machiavellistische geslepen
heid getuigt, naar het land terug
gekeerd, dat hij sinds twintig jaar
verlaten had en waarin hij terug
kwam om zijn dochter te vermoorden.
Naar wij vernemen, legt deze niets
waardige in de gevangenis een on
geëvenaarde verstoktheid aan den
De instruktie is bijna afgeloopen.
H. uit Rotterdam, N. G. R. en C.
v. \V. te Delftshaven.
Van de ontvreemde sieraden is er
een te 's-Hage verkocht, terwijl de
overige nog in het bezit der ge
noemde personen werden gevonden,
even als de helft van de mede ont
vreemde f 40 aan specie.
Te Arnhem heeft een meisje bij
het oppoken der kachel zoodanige
brandwonden bekomen door het uit
slaan van de vlam, dat men voor
haar leven vreest.
De justitie heeft een onderzoek
ingesteld naai de oorzaken van het
ongeluk, dat den eersten Kerstdag
op den Geldersch - Overijselschen
locaal-spoorweg nabij Neede is ge
schied, waarbij eene vrouw 't leven
verloor en vier andere personen ver
wond werden. Twee hunner zijn nog
niet buiten levensgevaar.
Uit een lijkschouwing van den
Donderdag jl. in de Maas te Elsloo-
Beek (Limburg) gevonden persoon
is gebleken, dat hij een geweldda-
digen dood gestorven is. De tot nu
toe geheel onbekende, bij wien hoe
genaamd niets dan een zakmesje is
gevonden, werd eergisteren op het
Israëlitisch kerkhof te Beek begra
ven.
Men schrijft uit Doesburg:
Met ingang van den len Januari
1885, klokke twaalf, zal de betaling
voor het passeeren der schipbrug
aldaar loor voetgangers uit andere
gemeenten in het graf der middel-
eeuwsche instellingen worden ver
zameld, en zal alzoo het geval zich
niet meer kunnen voordoen, dat een
Franciscaner monnik, die geen geld
bij zich had en reeds voor de brug
stond, eerst naar het huis van een
pastoor, een kilometer ver, moest
terugwandelen, om dezen een groot
of 2V2 cent te vragen.
Het zwaar vermoeden van opzet
telijke brandstichting dat op den
schoenmaker Hendrik Lodder, uit
Kapelle, die in een dezer dagen
buitengewoon uitgegeven politieblad
gesignaleerd werd, rust, grondt zich
op de omstandigheid, dat hij als
inwonend stiefzoon zich denzelfden
dag, waarop des avonds de brand
ontstond, uitdrukkingen veroorloofd
heeft, die hem doen houden voor
den bewerker van het ongeluk
waarin hij zijn vader stortte. De
loszinnige was steeds met taai ge
duld, ook na den dood zijner moe
der, behandeld; doch de pleegvader
die het losbandig leven eindelijk
moede was geworden, had hem dien
dag nadrukkelijk te kennen gege
ven, dat de maat vol was, en hij
hem niet langer in huis kon houden.
Daarop heeft de verdachte gezegd:
Tours, 14 October 1840.
Een zeer zonderling feit, waarom
trent men zich in gissingen verdiept,
houdt op het oogenblik de algemeene
aandacht bezig, gelijktijdig met het
proces van den moordenaar Cail
louët. Eergisteren velden houthak
kers boomen in het woud, dat grenst
aan het park aan het kasteel de
Vezay en tegenwoordig aan mejuf
frouw de burggravin Lucien de
Villedieu toebehoort. Zij waren bezig
om een eeuwenheugende kastanje
boom onder bijlslagen te doen neer
vallen. Deze patriarch der wouden
viel met een verschrikkelijk geraas
ineen en de houtvesters zagen, toen
zij hem in stukken hakten, tot hun
onbeschrijfelijke verstomming, dat de
holle stam van den boom een men-
schelijk geraamte bevatte. Dit bleek
nog in goeden staat te verkeeren
en was met lompen bedekt, waarvan
men nog de groene kleur kon on
derscheiden. De schier gave knoopen
zijn met ever- en wolfskoppen ver
sierd. De aanwezigheid van dit ge
raamte op een dergelijke plaats schijnt
niet op een misdaad te wijzen. De
volgende verklaring schijnt de meest
aannemelijke. Zij is door de oude
lieden uit het gehucht opgegeven.
Twintig jaar geleden verdween
plotseling een pikeur van graaf de
Vezay, la Ramee genaamd. Daar
hij zich aan verschillende strooperijen
had schuldig gemaakt, vermoedde
men dat hij voortvluchtig was.
Waarschijnlijk is deze la Ramée
om de een of andere reden in dezen
boom geklommen, en zal daar, door
dien hij uitgleed, levend begraven
«Als ik er uit moet, kost het mij
deu dood of de gevangenis.» Toen
nu 's avonds te zes uur de kerk
begon, en de vader met de meid
huishoudster derwaarts was gegaan,
is de verdachte nog in de nabijheid
van het afgebrande huis gezien,
doch tijdens den brand en ook na
dien tijd heeft men geen spoor van
hem ontdekt. Alleen weet men, dat
hij denzelfden avond te Waalwijk
in eene herberg is geweest, waar
hij een bankbiljet van f 25 in be
taling heeft gegeven.
Lodder is Donderdag avond te
Zierikzee aangehouden in een loge
ment en Vrijdag ochtend gevanke
lijk naar Den Bosch overgebracht.
Hij had zich op het nachtregister
in het logement onder een valschen
naam laten inschrijven, doch verried
zich, toen hij door den inspecteur
van politie J. A. Ie Cluse, en een
brigadier der rijksveldwacht als
«Lodder» werd aangesproken. (A).
GEMENGD NIEUWS.
Uit Madrid wordt door Reuter
geseind
Een nieuwe hevige aardbeving
heeft Torrox in de provincie Malaga
en Alhama in de provincie Grenada
verwoest. Deze laatste stad is ge
heel vernield; driehonderd personen
zijn gedood.
Een particulier telegram uit
Madrid meldt, dat men het aantal
der bij de aardbeving gedooden op
1700 schat.
Frederik de Groote kon het
niet uitstaan wanneer zijne officieren
verwijfd waren en in het bijzonder
was hij gebeten op de warme en dure
pelzen die de rijke huzaren-officie
ren 's nachts op wacht over hunne
uniform aantrokken. Zijne Majesteit
had dan ook streng bevel gegeven
dat geene pelzen in de wachtkamers
mochten worden medegebracht, maar
desniettemin werd het gebod ont
doken.
Op zekeren avond kwam de Ko
ning, die een tochtje te paard naar
Sans-Souci had gemaakt, zeer on
verwacht in het vertrek van den
officier die de wacht had.
«Is er iets nieuws gebeurd vroeg
hij den jongen man, terwijl hij scherp
in het rond keek, waardoor hij eeu
fraaien pels ontwaarde, die aap een
der muren hing.
«De Engelsche gezant wacht in
het nevenvertrek op Uwe Majesteit,
anders weet ik niets vermeldens
waardigs,» antwoordde de officier
terwijl hij boog.
«Zoo, zoo,» zeide Frederik, op het
kleedingstuk toetredende; «die(pels
hoort zeker van hem, hé?»
«Ja, Uwe Majesteit!»
Zonder een woord te spreken
greep de vorst den pels en wierp
zijn. Dit graf dat zooveel jaar later
zijn gebeente moest vertoonen.
Tours, 30 October 1840.
Gisteren avond om twaalf uur
heeft de jury de eindbeslissing over
het proces Caillouët genomen. Gelijk
het zich laat denken, heeft de jury,
op de vraag: Heeft Caillouët zich
aan moord met voorbedachten rade
op zijn dochter schuldig gemaakt?
met algemeene stemmen bevestigend
geantwoord. De gezworenen hebben
geen verzachtende omstandigheden
laten gelden. Diensvolgens is Jacques
Antoine Caillouët ter dood veroor
deeld. Toen de ellendeling dit von
nis hoorde voorlezen, was er niet de
minste ontroering op zijn gelaat
zichtbaar. Hij heeft geweigerd cas
satie aan te teekenen.
Tours, 1 November 1840.
Een tallooze menigte verdrong zich
heden, in weerwil van een fijnen
stofregen, op het plein der terecht
stelling. In het midden van dit plein
trok de roode en akelige silhouette
van het schavot in een nevel gehuld
aller blikken. Te zeven uur precies
verliet Caillouët de gevangenis. Hij
dronk achtereenvolgens twee glazen
brandewijn. Tot op het laatste oogen
blik toonde de veroordeelde de af
schuwelijkste schaamteloosheid. Hij
heeft zelfs den eerbiedwaardigen
aalmoezenier gehoond, die, wijl hij
zijn lichaam niet kon redden, xen
minste zijn ziel trachtte te redden.
Twaalf minuten voor zevenen be
klom hij het schavot. Om kwart
over zevenen was de menschelijke
gerechtigheid voldaan en ging de
dien in het haardvuur, waarbij de
jonge krijgsman zeer onverschillig
toekeek.
«Het verlies zal hem leed doen»,
sprak de vorst, maar hij weet dat
ik niet dulden kan dat mijne sol
daten pelzen dragen.»
«De pels is mij tamelijk onver
schillig, Sire, want hij behoort mij
niet toe, hij is het eigendom van
den Engelschen gezant.»
«Verduiveld, riep de Koning, ter
wijl hij het kleedingstuk uit de
vlammen trachtte te redden, 't geen
echter niet gelukte daar het reeds
voor een groot deel verbrand was;
«ik heb hem toch gevraagd of de
pels van hem hoorde! liet hij er
geergerd op volgen.
«En ik heb Uwe Majesteit naar
waarheid bericht dat de pels hem,
dat wil zeggen den Engelschen ge
zant toehoorde,» antwoordde de
officier laconisch.
«Ei, dat is een ongelukkig mis
verstand en ik zal er de kosten wel
van moeten dragen,» zeide de groote
koning lachende; «maar dat verze
ker ik hem dat, als wij ter wille
van den pels oorlog krijgen, hij bij
de voorhoede wordt geplaatst.
Ook de suikerbiet-cultuur
wordt door een vijandig insect be
dreigd. Althans in Frankrijk heeft
men op de wortels der planten een
kleinen draadworm ontdekt, die met
eieren gevulde zakjes daarop ach
terlaat. De opbrengst aan suiker
wordt daardoor veel geringer, en
van den zoeten smaak gaat veel ver
loren. 1. M.
In het stadje Springfield (Ohio)
heeft zich een verschrikkelijk fami
lie-drama voorgedaan. Dokter John
Maxwell had zijne vrouw op een
paar boodschappen uitgezonden, ten
einde met zijne vier kinderen, waar
van het oudste dertien en het jong
ste vier jaren telde, alleen te huis
te blijven. Hij liet de arme kleinen
een mengsel van aconiet, eene ver
giftige plant, wolfskruid genaamd,
en chloroform drinken, legde daarna
het viertal te bed, het aangezicht
bedekt met een in chloroform ge
doopt laken. Daarop nam de dokter
zelf een groote hoeveelheid van die
vloeistof in en legde zich naast zijne
kinderen ter ruste.
Toen mevrouw Maxwell na ver
loop van korten tijd thuis kwam,
was de oudste harer lievelingen
reeds overleden en lagen de drie
andere kinderen in bewusteloozen
toestand.
Dadelijk werden de noodige maat
regelen genomen om de slachtoffers
tot zich zeiven te brengen, maar
ondanks al hetgeen men aanwendde
stierven dien nacht nog twee kin
deren. Maxwell zelf werd behouden
en verder onschadelijk gemaakt. Hij
weigerde elke opheldering omtrent
zijn verschrikkelijk gedrag. Alleen
menigte stil en somber uiteen.
In Jeanne's papieren werd een
testament gevonden, dat den datum
van den dag vóór haar dood droeg.
Het meisje schonk daarin haar ge
heel vermogen aan de inrichtingen
van liefdadigheid. De prokureur des
konings verbrandde de brieven, die
graaf de Vezay stervende had ge
schreven en die hij een dag na den
moord aan het slachtoffer bracht.
Tiennette en Nicaise huwden met
elkander, waren gelukkig en ver
gaten in hun geluk hun weldoen
ster, de arme juffrouw Jeanne niet.
Friso, het toonbeeld van de vroe
gere, tegenwoordige en toekomstige
witte poedels, bereikte met zorg
vuldigheid en onderscheiding ge
koesterd, een zeer hoogen ouderdom.
Toen hij stierf liet Nicaise hem op
zetten.
Geen wolk verduisterde den ge
lukkigen echt van Lucien en Made
leine, die nog leven te midden hun
ner kinderen en kleinkinderen. Burg
graaf Armand de Villedieu stierf nu
voorgoed in December van het jaar
1850. De heer de Tesselières, pro
kureur des konings, is nu onafzet-
baar senator. De rechter van instruk
tie Vachelet heeft zijn ontslag ge
nomen, zonder ooit een proces te
hebben aangetroffen dat zelfs in de
verste verte met het beroemde, ge
rechtelijke drama van graaf Charles
Henri de Vezay kon gelijkgesteld
worden. Deze verlichte en hartstoch
telijke minnaar van prachtige pro
cessen heeft er zich nooit over kun
nen troosten.
