Nadat eene commissie uit het Da- elijksch Bestuur der gemeente, zoo- nede eene uit de Kamer Tan Koop- landel en Fabrieken een bezoek had- len afgelegd bij de heeren Arie >mit, gewezen burgemeester, en .los. ran Raalte, Directeur der Maat schappij «de Schelde», om hen ofh- ;ieel geluk te wenschen met het verkregen succes en hun dank te oetuigen voor de door hen in deze rewicbtige zaak genomen moeite en gedane pogingen, werd een telegram ran dankbetuiging verzonden aan Prins von Bismarck. Daarna had, onder begunstiging van prachtig weder, 's avonds te acht uur de voorgenomen en reeds vroeger aan gekondigde ovatie aan beide boven genoemde ingezetenen plaats, waar bij zij namens de burgerij werden toegesproken door den heer W. L. Winkelman; het zangkoor zong, on der begeleiding van kopermuziek, het Nederlandsche Volkslied, terwijl door drie meisjes uit het kinderkoor bouquetten werden aangeboden aan den heer Smit en zijne echtgenoote en aan mevrouw Van Raalte. De ovatie werd door beide heeren welwillend aangenomen, terwijl zij op de toespraak antwoordden met de beste wenschen voor Vlissingen's welvaren. Nadat de optocht, waaraan 25tal vereenigingen met hunne vaan dels en banieren deel namen, langs de voornaamste straten en havens der stad gedefileerd had, werd hij ontbonden, doch de burgerij bleef nog den geheelen avond en een ge deelte van den nacht feest vieren. Er was een menigte menschen, ook van elders, op de been, doch alles is in de beste orde en naar genoe gen afgeloopen. Nog meldt men dat alvorens eer gisteren, wegens de aanneming der Duitsche stoomvaartlijnen door den Bondsraad, eene ovatie bij den heer Smit werd gebracht, zich het dage- lijksch bestuur bij genoemden heer vervoegden tot het overhandigen van een album, dat al de namen bevat van de persouen, die, in welke koogeren of lageren rang ook, aan het gemeentebestuur zijn verbonden. Op het titelblad staat in keurig letterschrift wat aanleiding tot eene aanbieding heeft gegeven, gedurende den tijd van 1 Juni 1879 tot 1 Mei 1885 dat de heer Smit als burge meester heeft gefungeerd. Vrijdagavond was er op den Haar lemmerdijk te Amsterdam een hevig «standje»". Een beschonken «scha rensliep» had ruzie met twee vrou wen. De twist liep zoo hoog, dat hij de eene vrouw met een nijptang een slag op het hoofd gaf, zoodat zij bewusteloos neerviel; de andere tegenstandster maakte hij onschade lijk door haar een hamer naar het hoofd te werpen. Politie was nergens in den om trek te vinden, zoodat de omstan ders den woestaard moesten bedwin- geu. Men bracht hem met veel moeite naar huis en toen hij uit het gezicht was, stonden de verslagen dames op en wandelden eveneens naar hare woningen. Zij hadden klaarblijkelijk niet al te veel te lij den gehad. De Zwem- en Badinrichting «De Amstel», bij Schollenbrug, te Amsterdam, geeft Woensdag a. s. ergerd over de terechtwijzing. Wees nu echter zoo goed voor de bruiloft niet meer van hier te vertrekkenik wil volstrekt niet meer met Irene alleen blijven. Dat zal wel terecht komen, zeide de barones koel, doch laat mij nu gaan, ik wil Irene verwel komen Die moeite kunt gij u bespa ren, riep haar de baron met een weinig leedvermaak na. Irene weigert het sedert gisterenavond eigenzinnig iemand uit hare omge ving te ontvangen Maar haar moeder, viel de baronesse hem met pathos in de rede. Wij zijn daaronder begrepen! Reeds meermalen deed ik het ver zoek haar te mogen spreken, maar te vergeefs! Dat zullen wij zien, riep de barones naar de schel loopende. Laat dat. Gij hebt mij daar zooeven nog voorgehouden, dat men het best deed met zulke zaken on aangeroerd te laten, zeide hij, niet zonder spot. De barones stond, zich bedenken de, in het midden van het vertrek. een tonnen-roeiwedstrijd met tour- nooifeest in kostuum in den Buiten- Amstel voor het Badhuis, 't Feest begint 's namiddags te twee uur en belooft niet weinig vermakelijk te zullen zijn. Zaterdag vertrokken van Am- sterdan met den extra-trein naar Kevelaar 534 bedevaartgangers. Zaterdagmiddag trok een Ja- vaansch matroos, behoorende tot de ekwipage van een der Suezbooten, op de Prins Hendrikkade te Amster dam, zeer de aandacht, daar hij met milde hand geld uitdeelde. De po litie, die het raadzaam vond aan deze vrijgevigheid een einde te ma ken, nam hem mede naar het bureau in de Oude Brugsteeg, waar men tot de ontdekking kwam dat de man aan verstandsverbijstering lijdende was. Van daar werd hij per rijtuig naar het gasthuis vervoerd. Een kofflehuisbediende, te Am sterdam, die ten nadeele van zijn patroon misbruik maakte van het in hem gestelde vertrouwen, door ongeveer f50, op kwitantien ont vangen, ten eigen bate te gebrui ken, is Vrijdag te Schiedam aange houden en naar Amsterdam overge bracht. De gearresteerde was nog in 't bezit van.... één cent. Een landbouwer en veehouder te Hoogwoud zal een gedeelte zijner boerenwoning laten inrichten tot eene bakkerij, en heeft het voorne men het brood zoo goedkoop mo gelijk te leveren. Door deze opko mende concurrentie gedrongen, heb ben de gezamenlijke bakkers te Hoogwoud het brood aanmerkelijk in prijs verlaagd. Zij willen trachten haar alzoo in de geboorte te smoren. Sedert 23 Juni worden van het feestterrein te Leiden, ten nadeele van den buffetpachter, vermist, 40 cristoffie zilveren lepels en 11 dito vorken, benevens een aantal tafel messen. Alles is gemerkt «Panopti cum». De justitie verzoekt opsporing en bericht. Uit een vijver nabij de z. g. wa terpartij, in de Scheveningsche boschjes. werd Zaterdagochtend op gehaald het lijk van een mansper soon, dat blijkbaar reeds geruimen tijd in het water had gelegen. Een arm en een been waren met een trouw verbonden, hetgeen aan zelf moord doet denken. Onder geleide van de politie van Scheveningen werd het lijk naar de algemeene begraafplaats vervoerd. Aan de D. C. wordt het volgende geschreven Door tegenwoordigheid van geest van den spoorwegwachter Krul te Delft werd Donderdagavond, jl.een ernstig ongeluk voorkomen. Niette genstaande herhaalde aanmaningliep eene vrouw met twee kinderen over de rails aan den overweg bij de Koenderstraat op het oogenblik dat de sneltrein uit 's-Hage ten 63/4 uur reeds voor het station was. Ge noemde spoorwegwachter greep een der kinderen en duwde de vrouw achteruit, en redde alzoo deze drie van een anders wissen dood op ge vaar af van zeiven medegesleurd te worden. Het laffe stelen van ionge ooie- Wanneer ik eene weigering ver wachten kon, dan zeker. Het best is, dat ik met mijn toilet begin, want ik mag toch wel aannemen dat de kok ditmaal voor mij gedacht en gezorgd heeft. Zonder twijfel, zoodra gij het tweede garnituur op de tafel gezet zult hebben, zijn alle schikkingen getroffen. Ik zou dat voor het bruids paar plaatsen. Dat spreekt van zelf. Apro pos, zeide de barones, zich nog maals omwendende, ofschoon zij zich reeds in de deur bevond, het zou mij zeer aangenaam zijn en met uwe waardigheid geheel en al over eenkomen, wanneer gij het naliet mijne gezelschapsdame met uwe oogen als 't ware te verslinden. De jonge dame moet daardoor noodwen dig zeer veel verbeelding van zich zelve krijgen. Adieu, lieve Rosla, tot wederziens. De barones vertrok en liet de ach terblijvende alleen, ten einde over de door haar gegeven waarschu wing na te denken. Terwijl dit gesprek tusschen de echtelieden plaats greep, had Gilda vaars schijnt maar niet te eindigen eerst was onlangs Poortugaal aan de beurt en thans zijn de jonge vogels weer gestolen bij den heer J. Hordijk te Hoogvliet. Een treurig ongeluk had te Ingen op een der steenovens plaats. Een aanvallig knaapje van bijna twee jaar viel in een put met kokend water, de plaats waarin de afge werkte stoom van de steenmachine uitmondt. Niettegenstaande het er onmiddellijk werd uitgehaald, over leed het twee uur later aan de be komen brandwonden. Vrijdagmorgen viel een 4-jarig kind te Bennekom in een onbe waakt oogenblik in een pot met kokende soep. Het kind bekwam zulke hevige brandwonden, dat men aan het behoud van zijn leven wan hoopt. Te Hengelo schrikte een paard voor een voorbijkomenden trein. Het dier ging op hol terwijl de voerman van den bok viel en zoodanig ge kneusd werd, dat hij kort daarop aan de gevolgen is overleden. Door den gemeenteraad van Eindho ven is eene subsidie van f50 toegekend om te gemoet te komen in de kosten voor de feestelijkheden op 2 Aug. e. k., ter gelegenheid der 54e bijeen komst der oudstrijders, die aan den tiendaagschen veldtocht hebben deelgenomen. Het getal deelgenoo- ten is 150. Door den wachtmeester der ma- réchaussée te Venloo is als verdacht aangehouden een woonwagen,waarin zich twee mannen en twee vrou wen (Duitschers) bevonden, en tevens verschillende voorwerpen, die zeer de aandacht van den politieman trokken. Het is dan ook gebleken dat die voorwerpen allen van dief stal, op verschillende plaatsen ge pleegd, afkomstig zijn. De vier per sonen zijn in hechtenis genomen en naar Roermond overgebracht. Terwijl eenige kinderen te Zuid laren zich vermaakten met schom melen, liet een van hen, zijn hoed vallen. Een meisje, dat in de nabij heid stond, bukte zich, om dien op te nemen en daar vloog de schom mel juist tegen haar gezichtje dat voor een groot gedeelte daar door verbrijzeld werd. De burgemeester van Menaldu- madeel, mr W. A. Bergsma, heeft de vorige week een bewijs van waakzaamheid, ijver en moed gele verd. Daar er vermoeden bestond, dat in de gemeente de wet op de visscherij overtreden werd, ging hij in den nacht van Dinsdag op Woens dag surveilleeren en betrapte een zestal mannen, die in de nabijheid der Bolswarder brug met de zoo genaamde seine aan 't visschen wa ren. Hij verliet hen niet, vóórdat zij hem hunne namen opgegeven had den. GEMENGD NIEUWS, Het kindje slaapt. Onder bovenstaand opschrift, in de Neder landsche taal, bevat Ulk het vol gende grappige stukje. getracht zich, zoo goed als het ging, in hare nieuwe woning naar behoo- ren in te richten. Zwaar, zeer zwaar kwam het haar voor zich te moeten gewennen aan de trotsche hande lingen van de barones, die zoo schril en hatelijk afstaken tegen de wijze van omgang, waaraan zij bij de Wichtelmanns gewoon was ge raakt. Doch zij had vooruit geweten wat haar te wachten kon staan en slimmer kon de toekomst wel niet zijn, als die door hare door angst gedreven vrienden reeds voorspeld was. Gilda lachte bij de herinnering aan die voorspelling weemoedig en begon zich te kleeden. Nauwelijks was de laatste speld gestoken toen de waarschuwende bel ook haar in het salon riep. Zonder er behagen in te scheppen zich zelve te monste ren, zonder een blik in den spiegel te werpen, verliet de zwaar beproef de jonge vrouw hare kamer. Door een rijk gedecoreerde kamer gaande, waarvan de glans haar angst inboe zemde en kwelde, trad zij in het salon van de barones, die even te voren door den keldermeester naar De West/dl. Merkur vertelt een allerliefst geschiedenisje omtrent een Nederlandschen spoorweg-beambte die, tien minuten vóór het vertrek van den trein, met den stationchef een wachtkamer binnen kwam, en ieder der vier aanwezige personen in het bijzonder vroeg, of zij reeds in het bezit van een plaats-biljet voor den vertrekkenden trein waren. Toen de antwoorden bevestigend luidden, zeide de brave man: «dan behoef ik ook het signaal met de bel niet te geven; het kindje van mijn chef, den stationschef, slaapt en ik zoude bet niet gaarne wakker maken. «Het kindje slaapt!» Mochten toch onze spoorweg-be ambten een voorbeeld aan dien ge moedelijken Hollander nemen! Hooggeschatte heer machinist zoudt ge niet zoo goed willen zijn, wanneer ge in nachtelijke stilte, langs de woningen van levende menschen rijdt, het merg en been doordringende schrille fluiten ach terwege te laten «Het kindje slaapt!» Zeer geachte heer conducteur zoudt ge niet de goedheid willen hebbenom bij nacht-sneltreinen, aan de verschillende halten, de por tieren der coupé's wat minder da verend toe te slaan, en de namen der stations met wat minder stem verheffing, den slapenden passagiers in de ooren te brullen? «Het kindje slaapt!» Allerwaardste heer rangeer-mees- ter, zoude het U niet mogelijk zijn, om sommige oude en afgesleten waggons, waarin men, onder het rijden, een paar el van de zitbanken in de hoogte wordt ge slingerd en op onontzettende wijze heen eu weder wordt geschud, ein delijk en ten laatste bij het rangee ren te huis te laten? «Het kindje slaapt!» En in het bijzonder gij, Hoogwel geboren heer bestuurslid, zoudt ge het met de regeling der diensten der wisselwachters niet zóó kunneninrich- ten, dat zij geen bovenmatig langen dagdienst behoeven te doen, en zich daardoor met wat meer aandacht aan hun gewichtig werk kunnen wijden, zoodat het gevaar voor dé- raüleeren beter verhoed worde? Het kindje slaapt.» Een aardige kwestie van admi nistratief recht is dezer dagen te Parijs op het tapijt geweest. Aan welke autoriteit behoort het lijk van een geguillotineerden misdadiger? Deze vraag is ter sprake gekomen te Troyes, waar een moordenaar werd onthoofd. De heer Paul Bert, lid der Kamer en een groot geleerde, wilde met dit lijk na de onthoofding proe ven nemen en schreef dus aan den minister om daartoe verlof te beko men. Deze richtte eene aanschrijving in toestemmenden zin aan den pre fect. Maar daarmede was de zaak niet beslist, want de geneesheer van het hospitaal te Troyes beweerde, dat hij alleen recht had toegang te geven tot de snijkamer van het hos pitaal, en dat hij buitendien als ge neesheer van den burgerlijken stand het recht had de proeven te ne men, die hij op het lijk wilde toe passen. Het einde van de zaak is geweest, dat Paul Bert zijn zin niet heeft gekregen, en dat de geneesheer te beneden geroepen was. Daarentegen stond aan het venster, met den rug naar haar toegekeerd, een hooge, slanke gestalte. Gilda bekeek die niet zonder belangstelling. Was dat de bruid? Zij kon het nauwlijks gelooven, want beter in een huis waar rouw heerschte, dan in een waarin men op 't punt stond een feest te vieren, zou die sombere ver schijning passen. Geen bruidskrans, niet een enkele bloem sierde het jeugdige hoofd en bijna afzichtelijk scheen het ontbreken van ieder sieraad op borst en armen. Een lang, zwart fluweelen kleed omving die trotsche, koninklijke figuur en dat kleed viel in zware plooien, als een rouwgewaad, op den grond. In Gilda's borst steeg onwillekeu rig een gevoel van medelijden op, een gevoel van deelneming met dat stille lijden. Wie wist van zulke smarten beter mede te praten, dan zij? Irene was door een licht gedruisch uit hare overpeinzingen gewekt en keerde zich om. Getroffen door de schoonheid van de jonge vrouw, aangetrokken door den zachten glans Troyes een ander Parijsch physio- loog, Laborde, heeft uitgenoodigd Ni zijne proeven te komen doen. Het belang van deze proeven was zeer he groot, omdat de autoriteit te Troyes ge had toegestaan, dat de begrafenis zie van het lijk niet, zooals te Parijs da; tot nu toe het geval was, vóór de Be tusschenkomst der geleerden zon zei plaats hebben, maar daarna. De Pa- rijsche doctoren hebben het hoofd tn van den moordenaar medegenomen on naar Parijs, nadat zij een aantal de waarnemingen hauden gedaan over nl£ de gevoeligheid der zenuwen nh de ge terechtstelling. Het zonderlinge van dit geval m< was, dat een der geneesheeren, Reg- zie uard, de erfgenaam was van den grondeigenaar die vermoord was ge- en worden. De moordenaar heeft ech- bl ter niet bekend, waar hij de gesto- hi leu effecten verborgen heeft. be Men zegt dat de moordenaar waar- af schijnlijk reeds een aantal moorden zij had begaan, vóór dat hij deze laatste pi wandaad beging. zt Een Duitsch tijdschrift voor g< de inwendige zending, Bausteinedi gaf in een zijner laatste nommers zi eene schets van den toestand van hl vele vrouwen en meisjes in Duitsch- w land, die zeer de aandacht verdient, ju Het tijdschrift vestigt namelijk de te aandacht op den toevloed van al- b( leenstaande vrouwen en meisjes naar w de groote steden. De spoortreinen n' voeren dagelijks scharen van zulke vi vrouwen en meisjes uit de dorpen en landstadjes naar de groote mid delpunten van verkeer, waar zij i brood en geluk zoeken, doch maar al te dikwijls haren ondergang vin den. Vreemd, onervaren, door nie mand beschermd, imet niet meer geld 2 bij zich dan voor eenige dagen, hoogstens voor enkele weken toerei- kend is, verkeert eeu deel van haar a al spoedig in nood, en valt in han den van verleiders, terwijl anderen voor een zóó jammerlijk loon werk moeten aannemen dat het niet on- verklaarbaar is, wanneer zij op den j slechten weg geraken. Te Berlijn bij voorbeeld hebben in de jaren van 1872 tot 1881 niet minder dan 469,687 vrouwelijke personen van elders zich gevestigd, terwijl 328,944 zich van daar naar elders verplaatst hebben, zoodat de vrouwelijke bevolking alleen door toevoer van buiten met 140,743 vermeerderd is. Twee-derden der naar Berlijn gekomenen waren op een leeftijd van 15 tot 29 jaren, alzoo op den leeftijd dat zij het meest aan verleiding blootstaan. Drie-vierden waren aangegeven als in staat zelfstandig haar brood te verdienen, zooals dienstboden, naai sters, dameskleedermaaksters, mo- disten, bier- of koffiehuis-bedienden (kelloerinnen) enz. Bij zulk eene overstrooming met arbeidskracht, kan natuurlijk slechts een gering deel werk of plaatsing vinden. In geheel Berlijn zijn niet meer dan ongeveer 50,000 betrekkingen voor vrouwelijke dienstboden, die na tuurlijk alle bezet zijn, terwijl vele duizenden dienstboden voor vaca tures beschikbaar zijn. En toch komen er jaarlijks nog ongeveer 20,000 meisjes van buiten, die te Berlijn eene plaats als dienstbode zoeken. En evenzoo staat het met de an dere beroepen. Aldus worden de loonen op de ongehoordste wijze gedrukt, terwijl toch nog tallooze harer oogen, trad zij haar eenige schreden tegemoet en reikte haar vriendelijk de hand. Vergeef mij, wanneer ik mij al te veel met mij zelve bezighield gedachten laten zich niet ge bieden, zij komen en gaan onge roepen niemand kan naar ver langen vroolijk of treurig zijn! Niemand, herhaaldeGildazacht. Irene was de van smart vervulde klank dezer zachte stem niet ont gaan; haar donker oog bleef lang gevestigd op de neergeslagen wenk brauwen van de vreemdelinge. Ach ja, ik vergat dat de Voorzie nigheid u de zwaarste beproeving oplegde gij hebt uw echtgenoot door den dood verloren! O neen, zeide Gilda, dit woord al te snel aan hare lippen latende ontsnappen. Men heeft mij verteld, dat gij weduwe zijt! (Wordt vervolgd.) 'V

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 2