verwacht, waarom niet? Maar niet
de «Norddeutscbe Lloyd» heeft in
dezen de eindbeslissingdoch de
rijkskanselier, en deze heeft zich reeds
weken geleden, gelijk bekend is,
openlijk ten gunste van Vlissingen
verklaard. En ook onze «General-
postmeister», dr. Stepban, is beslist
voor Vlissingen.
De «Norddeutsche Lloyd,» zooals
zijn president Meier zich herhaalde
lijk heeft uitgelaten, zou gaarne de
voorkeur aan Antwerpen geven. De
industrie aan den Rijn en in Zuid-
Duitschland heeft al het mogelijke
gedaan om eene beslissing ten gunste
van Rotterdam uit te lokken, en een
deel aan den linker Rijnoever, de
Elzas en de industrie in het Saar-
gebied zouden Antwerpen gekozen
willen z'en. Maar ten gunste van
Amsterdam heeft zich nog geen en
kele belaughebbende in Duitschland
uitgelaten, noch de reederijen, noch
de handel, noch de industrie en
evenmin de hooge Rijksoverheid.
Hoe men zich te Amsterdam onder
zulke omstandigheden nog illusies
kan maken begrijpt men hier vol
strekt niet.
Intusschen vergete men niet, dat
de Duitsche regeering geenszins
wenscht, dat er over de Nederland-
sche haven veel Duitsche goederen
geëxpedieerd zullen worden; zij hoopt,
integendeel, dat het groote vervoer
over Hamburg ga, en daarom alleen
reeds gelooft men hier stellig, dat
prins Bismarck de keuze van Vlis
singen zal handhavenomdat de
stoombooten deze haven het gemak
kelijkst kunnen aandoen, en de plaats
zelve geen eigen handel heeft.
Eene commissie uit het Eransch
Aardrijkskundig Genootschap zal
eene onderzoekingsreis uaar Canada
maken. Gedelegeerden van het Ge
nootschap is de heer Demanche, die
o. a. zal worden vergezeld door den
bekenden staathuishoudkundige de
Molinari en den heer E. Agostini,
hier te lande bekend geworden door
de tentoonstelling van 1883. Aan
dezen laatste is in het bijzonder op
gedragen eene studie te maken van
de middelen, waardoor de handel
van Frankrijk met Canada zich zou
kunnen ontwikkelen.
Men zal in Canada deze commissie
met bijzondere ingenomenheid ont
vangen.
HET SCHOOLFEEST,
gegeven door den Weltèelgestr. Heer
GERDESSEN
en diens Echtgenoote.
Donderdag j.l. hebben 200 kinde
ren der le en even zooveel der 2e
Tusschenschool alhier, een recht
gezellig dagje doorgebracht. Het
jaarlijkscbe feest, waarbij een 400
tal kleinen profiteert van de offer
vaardigheid en mildheid van boven-
genoemden, had op dien dag plaats
en ook nu was Zandvoort evenals
verleden jaar als plaats van be
stemming aangewezen. Reeds 's mor
gens te acht uur in de scholen bij
eengekomen, marcheerden de feest
vierenden, verdeeld in groepen van
20 (bij elke afdeeling een geleider)
naar het station Bolwerk en namen,
na het gebruik van een krenten
broodje plaats in de gereedstaande
wagens. Met een luid en herhaald
«hoezee» werd het afrijden van den
trein begroet en al zingende was
weldra Zandvoort bereikt. Door de
vooraf vastgestelde utmuntende be
palingen stonden in een oogenblik
tijds alle kinderen weder geregeld
en ordelijk achter elkaar en ging
men naar «Belvedere» waar de
stapels brood met koek en eenige
vaten melk opnieuw een «hoezee»
uitlokten wel een bewijs dat het
aangebodene zeer welkom was.
Binnen een half uur was alles
verorberd weldra waren de ge
nummerde vlaggen op het strand
geplaatst en begon het geheel vrije
spel.
't Was een aardig gezicht, zoo
wel jongens als meisjes zoo in de
zee te zien rondplassen en zag meu
er ook al eenigen, die nog een
weinig angstig waren, de moedig
sten wisten door woord en daad
weldra dien angst te doen plaats
maken voor onbezorgdheid. Gewa
pend met schopjes werd hier een
put gegraven, daar een dam ge
legd, elders weder kon men aan de
opgeworpen «forten» zien, hoe vin
dingrijk onze jongens zijn en hoe
goed zij, zonder onordelijk te wor
den, zich onder elkaar kunnen ver
maken. Wel een bewijs, dat het
vrije spel door hen meer gewild is
dan het voorgeschreven moge
dit bij volgende schoolfeesten hoe
langer hoe meer op den voorgrond
treden.
Te half twee werd het sein tot
aantreden gegeven en na nog even
een vat met melk geledigd te heb
ben, trok men, begeleid door vele
badgasten, die herhaaldelijk hunne
sympathie betuigden, naar het park
«Kostverloren», waar, na het ge
bruik van brood met vleesch en
melk, men zich of met schommelen en
wip of met gemeenschappelijke spe
len tot ruim drie uur vermaakte.
Nadat elk kind een zakje met kruid
noten «voor onderweg» ontvangen
had sommigen geheel vrijwillig
bediend door damesbadgasten, werd
een halven cirkel geformeerd en
spraken de heeren De Koek en Val-
aen, hoofden der feestvierende scho
len, den heer Gerdessen en zijn ge
zelschap toe, bedankten hem voor
al het genotene en verzochten den
glans van vergenoegen op ieders
gelaat te willen beschouwen als het
grootste bewijs van dankbaarheid.
Met eenige hartelijke woorden
wekte de heer Gerdessen de kinde
ren tot leerlust en getrouw school
bezoek op en thans ving men den
terugtocht aan. Te Haarlem geko
men kreeg ieder kind nog een «ge
zicht op Zandvoort» ten geschenke;
weldra waren de kleinen overgege
ven aan hunne wachtende ouders
en vroolijk snappende geheel
dankbaar en voldaan keerde men
te ongeveer 5 uur huiswaarts.
Waarlijk, de heer en mevrouw
Gerdessen mogen met vreugd terug
zien op hetgeen zij deden; van harte
hopen wij, dat zij nog lang in staat
zullen zijn, de Haarlemsche jongens
en meisjes op zoo degelijke wijze
aan zich te verplichten.
H. Spaan,
Hij las het geschrevene nog een
maal, sloot het toen in een couvert,
verzegelde het schrijven en stak het
bij zich. Daarna wierp hij zich uit
geput op de sofa, om zich op het
laatste onderhoud met den graaf voor
te bereiden.
De pendule, die op den schoorsteen
mantel stond, sloeg tien uur. Hij
hoorde het niet
In de verte deed zich het rollen
van een rijtuig hoorenFerdinand
Merfeldt was teruggekeerd.
Met donkere blikken, de lippen
van toorn op elkander geklemd
houdende, trad de graaf het slot
binnen.
Stom en als wisten zij wat er
volgen zou, trokken zich de be
dienden zoo veel mogelijk uit het
bereik zijner oogen terug. De eenige
welke den naderenden storm kalm
zou hebben afgewacht was Baltha-
sar, doch deze ontbrak.
Ferdinand Merfeldt bemerkte het
nauwelijks wie hem de deur van
zijn ontvangkamer opende; eerst te
midden van het helverlichte, tame-
liik verwarmde vertrek, bleef hij
p' 'g staan, als ware hem iets
Het aantal badgasten op Zand
voort aanwezig op 23 Juli, bedroeg
802 met 113 dienstboden.
Met het stoomschip Schiedam
kapitein G. Bakker, zijn Zaterdag
vertrokken van Amsterdam naar
New-York 79 volwassen personen,
11 kinderen van 110 jaar en 4
zuigelingen. Er waren voorts 18 pas
sagiers le klasse aan boord.
Aan boord van het genoemde
toomschip dat Zaterdagmorgen van
Amsterdam naar New-York is ver
trokken, had dien morgen een op
stootje plaats. Een der matrozen die
een uur of zes te laat aan boord
kwam, werd deswege voor f 6 be
boet. Jaumaat was hierover niets
gesticht en wilde maar korte metten
maken, door zijn bagage op den
steiger te werpen en weer van boord
te springen. De politie bracht hem
echter weer terug; doch nauwelijks
was het sein tot vertrek gegeven,
en de boot in beweging, of de ma
troos wierp zich andermaal over de
verschansing op den steiger. De
boot was echter niet geheel los
en met een weinig oponthoud ge
lukte het dus, den onwillige voor
goed aan boord te krijgen.
Een vechtpartij had Vrijdag
avond te Amsterdam bij de Lelie
straat plaats. Het waren vader en
zoon die in felle woede tegenover
elkander stonden en hevig handge
meen werden. De zoon beet den
vader ten laatste in den arm waar
door de oude man bewusteloos neer
viel. De jongeling werd door twee
agenten van politie naar het bureau
gebracht.
Het volgende gebeurde te
Amsterdam
Twee oude kennissen die vroeger
Koning en Vaderland gediend had
den, kwamen ongeveer vier weken
geleden elkaar op weg tegen. De
een was, nadat hij den dienst had
verlaten, gehuwd en kon goed in
zijn levensonderhoud voorzien, ter
wijl de andere in diepe armoede
verkeerde. De gehuwde man had
medelijden met zijn ouden krijgska-
meraad en bood bij hem voorloopig
logies aan, teneinde werk te zoeken.
Vrijdag tehuis komende vond hij
het grootste gedeelte van het huis
raad verdwenen, dat door zijne
vrouw was verkoeht, die met dezen
huisvriend een reisje is gaan maken.
Eene zorgelooze moeder had
Vrijdag in hare woning op de St.
Anthoniebreestraat te Amsterdam
haar zuigeling in de wieg gelegd
voor den vuurhaard. De arme kleine
lag er evenwel zoo dicht bij, dat
een brandend talhout uit den asch-
pot op het beddegoed viel, en het
kind deerlijk gebrand is.
De politie te Arasterdam heeft
verschillende bankierskantoren op
merkzaam gemaakt op de aanwe
zigheid van een viertal personen,
als gentlemen gekleed, en tegen de
mogelijke kwade praktijken dezer
personen gewaarschuwd. Binnen wei
nige dagen zal de politie in de ge
legenheid zijn, de photographieën
dezer ongewenschte gasten te doen
geworden aan hen, tot wie de waar
schuwing is gericht.
Zaterdagavond werd te Am
sterdam een der verkoopers van
Recht voorAllenhet socialistisch
orgaan van den heer Domela Nieu-
wenhuis, op den Dam in hechtenis
genomen en naar het bureau der
2e sectie gebracht. Spoedig daarop
werd hij weder losgelaten.
Naar men verneemt, hadden eeni
ge voorbijgangers den verkooper
beleedigende woorden aangaande
den Koning hooren uiten. Zij ga
ven daarvan kennis aan een agent
van politie, die den man arresteerde.
Heden (Maandag) wordt het voor
loopig onderzoek dezer zaak voort
gezet. (A.)
De commissaris van politie der
4e sectie te Amsterdam verzoekt te
worden bekend gemaakt met de
verblijfplaats van Geertruida Wil-
helmina Martens, dienstbode, 21 ja
ren, klein, met blond haar, dito
wenkbrauwen, blauwe oogen, inge
vallen mond, gezonde kleur, gezet
postuur. Zij heeft vier maanden ge
leden hare betrekking bij zekeren
heer Schaaf, aan de Elandsgracht
te Amsterdam, verlaten. Hare te
Haarlem, in de Klerksteeg 14, wo
nende ouders verkeeren omtrent
haar in groote ongerustheid.
te binnen gevallen.
Waar is Balthasar?
De jager aarzelde met het geven
van een antwoord.
- Waar is Balthasar? riep
de graaf, die niet gewoon was zijne
vragen te herhalen.
- Ik weet het niet, hij was niet
tegenwoordig.... stamelde de be
diende.
De graaf lachte toornig, terwijl
hij den ongelukkige, die voor hem
stond, gedurende eenige seconden
scherp aankeek.
Voor dit antwoord verdient
gij uw ontslag. Hoe dikwijls moet
ik u vermanen, mij nooit ten ant
woord te geven: dat weet ik
niet! Ga, roep mij Balthasar
hier!
Izegriramig, wellicht ook bezield
door eeu somber voorgevoel, betrad
de slotheer zijn werkkamer, van
wier bezoldering een kroon met
verscheidene armen afhing, welke
een schitterend licht verspreidde, in
welks schijnsel de nedergelaten,
bronskleurige portières op vloeiend
metaal geleken.
Is de geheele wereld heden
In de Kerkstraat te Hilversum
vonden twee knapen, dertien en
veertien jaar oud, een bankbiljet
van f 300. Zij gingen er regelrecht
mede naar het bureau van politie,
waar nog geen half uur geleden
aangifte was gedaan, dat er een
zoodanig bankbiljet verloren was.
De gelukkige vinders ontvingen
van den rechthebbende eene goede
belooning.
Een brutale diefstal werd Zaterdag
nacht tennadeele van den land
bouwer Middelman op den Drift te
Hilversum gepleegd. Men heeft hem
niet minder dan 73 kippen ontsto
len. De eigenaar en de politie zijn
gisterenmorgen naar Utrecht ver
trokken, in de hoop daar op de
markt den dief op te sporen.
dan in de war? mompelde hij,
zoo hard aan het schellekoord trek
kende, dat hij daarvan een stuk in
de hand hield. - Spannen allen
tegen mij samen, om met mijnen
wil te spotten. Wat doet ge hier,
waarom kijkt ge wezenloos rond?
vroeg hij aan de twee bedienden, die
de kamer waren binnengetreden.
Ik heb om Balthasar gescheld!...
Genadige heer graaf, de kamer
dienaar....
De kamerdienaar, viel de
tweede bediende in. slaaptmen
kan hem niet wakker krijgen.
Een soort van kreet kwam over
de van toorn bevende lippen van
den graaf, doch hij bedwong dien
meesterlijk. Zoo, zoo, hebt ge wel
licht ook nog iets anders mede te
deelen?
Hoe zouden de verschrokken men-
schen het gewaagd hebben den graaf
de tegenwoordigheid van een vreem
de vrouw in de kamer van zijn ver
trouwde, het drinkgelag dat had
plaats gehad en de gevolgen daarvan
mede te deelen? Beiden schudden
ontkennend het hoofd.
Het is goed, men zal den plicht-
Te Weesp is Vrijdagavond in
een in aanbouw zijnde fabriek een
opperman van een hooge stelling
gevallen. Hij was dadelijk dood.
De man laat een gezin met vijf
kinderen achter.
Op 4 Augustus a. s. zal een pro
cessie, bestaande uit ongeveer 400
pelgrims, van Den Haag naar Den
Briel vertrekken.
Hiervoor zal een extra-trein loo-
pen van Den Haag naar Rotterdam,
des ochtends te 7 uur en van Rot
terdam naar Den Haag terug des
avonds te 9 uur.
Donderdagavond was de twintig
jarige R. te Delft het middelpunt
zijner vroolijke vrienden, toen hij
hun zijn photographisch portret ve: -
toonde en anderen en zichzelf nogal
rijkelijk op het gebruikelijke trak
teerde. Toen hij evenwel des avonds
laat niet thuis kwam en den vol
genden dag door zijn familie on
derzoek uaar zijn wegblijven werd
gedaan, kwam men in den avond,
na verschillende vergeefsche pogin
gen om zijn spoor te vinden, aan
het politiebureau van de vermissing
aangifte doen. Hier wist men spoe
dig de noodige inlichtingen in te
winnen en kwam men tot het ver
moeden dat de jongeling verdron
ken zou zijn. Een bewoner van het
Oostplantsoen meente zich te herin
neren dat hij laat in den avond
hulpgeroep had vernomen, maar dat
dit geluid reeds was opgehouden,
nog voor hij besloten was te gaan
zien wat er voorviel. Toen onder
toezicht der politie dan ook in het
Singelwater tegenover de Fortuin
straat de dregge werd uitgeworpen,
bracht men reeds vrij spoedig het
lijk van den ongelukkige op den
kant. De door hem, nog kort voor
zijn dood, afgehaalde portretten wer
den in een zijner zakken gevonden.
Men herinnert zich, dat Hendrik
Duik in eene slaapstede te Delft
had verteld, dat hij vroeger had be
hoord tot de ekwipage van het in de
Chineesche wateren gebleven schip
Watergeusen dat de geheele be
manning van dat vaartuig in han
den van Chineesche zeeroovers was
gevallen om als slaven te worden
verkocht.
Naar aanleiding van eene oproe
ping van den commissaris van po
litie te Vlaardiugen, uit naam der
betrekkingen van de. schepelingen
der Watergeus gedaan, is nu geble
ken, dat Duik thans in het Gast
huis te Delft ziekenoppasser is. Door
de politie ondervraagd omtrent de
verhalen door hem in Febr. 11. in
omloop gebracht, wist hij niets te
antwoorden dan, dat hij waarschijn
lijk «boven zijn bier» was geweest,
toen hij vertelde dat hij vroeger
zeeman was. Hij had indertijd Z. M.
den Koning gediend en was als ge
pensioneerd militair uit Indië terug
gekomen. Indien hij al over een
koopvaardijschip en zeeroovers had
gesproken, dan had hij slechts we
dergegeven wat hij zelf op zijne
zwerftochten had hooren vertellen.
(D. C.)
De kolonel-kommaudant van het
regiment dd. Schutterij te Rotter
dam heeft bij dagorder den dank van
den burgemeester dier gemeente
overgebracht aan de hoofd-officieren,
officieren en verdere leden vau de
schutterij, voor de spoedige opkomst
onder de wapenen en de betoonde
bereidwilligheid tot handhaving der
orde bij de ongeregeldheden, die
onlangs aldaar hebben plaats gehad.
vergetene niet wekken, hij zal den
geheelen omvang zijner schuld te
berouwen hebben. Verwijdert u, ik
wil in het volgend uur niet gestoord
worden.
Hartelijk blijde er voor zulk een
koopje van afgekomen te zijn, ver
dwenen de beide bedienden ten spoe
digste en verzamelden het geheele
dienstpersoneel in het sousterrein,
om over de ongehoorde gebeurte
nis, die had plaats gegrepen, naar
hartelust te kunnen babbelen.
De graaf bevond zich alleen. Ein
delijk kon hij het masker der on
verschilligheid van zijn aangezicht
slingeren en zijn toorn naar har
telust botvieren. Hij wist inder
daad niet wat hem meer verstoor
de, Erwin's waanzinnige trots of
Balthasar's schandelijke ongehoor
zaamheid, waarvan hij de gevol
gen geenszins kon overzien.
Ik moest dat canaille laten
opsluiten, riep hij, en de zakdoek
die hij in de hand hield vloog, tot
een bal gefrommeld, in de meest
verwijderde hoek van het vertrek,
en hem die waanzinnige van
boven tot lotgenoote geven. Mij
Twee vreemdelingen zich Ph. en
S. Stokvis noemende, kwamen eenige
dagen geleden te Breda en gaven
zich voor oudheidkoopers uit. 't Is
nochtans gebleken, dat het koopen
van oudheden niet hun éénig doel
was; althans bij een meubelmaker
kochten ze, zonder betalingeen
meubelstuk voor f55, 't geen ze bij
den heer L. du Bois al spoedig voor
f26 verkochten. Dit door een ander
meubelmaker, die voor hunne reke
ning een buffet naar Rotterdam had
verzonden, vernomen wordende, deed
deze daarvan aangifte bij de rijks
politie, ingevolge waarvan de wacht
meester der maréchaussée P. de Vo
gel, den brigadier zijner brigade naar
Rotterdam zond. Deze kwam daar
nog juist tijdig aan, dewijl hij be
doelde vreemdelingen juist bezig
vond genoemd buffet te ontpakken.
Toen zij zagen, dat de politie, in
deze zaak gemoeid was, boden zij
geen tegenstand, zoodat het den bri
gadier niet moeilijk viel het bewuste
buffet naar Breda terug te doen
voeren.
bloot te stellen, mij te honen in een
gezelschap, dat gewoon is mijn wil
als een voorschrift te beschouwen.
En die trotsche vrouw, met haar
overmoedig lachje om de fraai ge
welfde lippen, keek zij mij niet aan
alsof ik de man was, die zij over
wonnen had? Stond zij niet als eene
koningin voor mij, die den weder-
spannigen vasal zijn onrecht wilde
doen gevoelen? Wat spraken zij in
den tuin? Wat hebben zij afge
sproken? Wat voerden zij tegen mij
in hun schild?
Hij stampte met zijn voet op den
grond, doch het zware tapijt, waar
door deze bedekt werd, verstikte het
geluid. Ik wil dat doorgronden
Erwin zal mij te woord staan en
antwoord geven, zijn trots kan ik
eerder verdragen dan Waldemar's
overmoed. En moet ik ook al tot
de ongehoordste dwangmiddelen mijn
toevlucht nemen, ik wil mijn wil
niet voor den zijne laten bukken,
de verloving moet een gedane zaak
blijven! Thans onomstootelijker dan
ooit, keten ik het bezit van Irene
aan het verkrijgen der erfenis; hij
heeft bewijzen gegeven, voegde
de graaf er honend aan toe, dat
hij het verstaat eene keuze te doen!
Wordt vervolgd.)
