gelengd nieuws. Nadat de Minister de twee jeug dige zoontjes van den overledene de hand had gedrukt, sprak de broeder van den ontslapene, mr. T. Modder man, referendaris bij het Dep. van Justitie, een woord van dank en herinnerde daarbij met weemoed hoe ook op betrekkelijk jeugdigen leef tijd de ontslapene met hem stond op dezen zelfden doodenakker, aan het graf van hun vader en aan het woord door een dichterlijken vriend, S. J. van den Bergh, aan hun vader gewijd en zoo geheel op den thans overledene toepasselijk. Gij waart ons allen lief, gij zult ons dier baar blijven 't Herdenken aan uw deugd, daslt bier niet met n af, Waar eens dc waarheid dit onschatbaar woord zal schrijven Een man van woord en hart ligt hier in "t eer lijk graf. Met een laatst vaarwel aan den doode verlieten de aanwezigen het kerkhof. Den 7n September e. k. en volgende dagen zal te 's-Hage het examen gehouden worden van kom miezen voor de betrekking van kommies-verificateur. Tot examina toren zijn benoemd de heeren B. K. Boom, provinciaal inspecteur te Groningen, als voorzitterL. E. Uijttenhooven, controleur te 's-Hage C. J. C. van de Veu, id. te Dor drecht en E. F ranken, te Den Hel der. als leden. Te Zandvoort zal aanstaanden Vrijdag een groot volksfeest wor- gegeven, bestaande in: mastklim- men, hoegspriet-loopen, enz., op het strand tegenover het Hótel-Drie- huizen. Des avonds zal er muziek en vuurwerk op het strand gegeven worden van wege de badgasten. Gisterenochtend vroeg vond een boer te Loosduinen ter hoogte van het derde zeehoofd, een vierjarig knaapje in een wagenspoor bedolven onder het zand. De man dacht aan vankelijk dat het knaapje dood was, maar bemerkte weldra dat de jongen in diepen slaap lag. De zandlaag had hem tegen de nachtkoude be schermd. Ontwaak*- zijnde, vertelde het jongentje dat hij uit Schevenin- gen gekomen, in de duinen ver dwaald geraakt was, en er den nacht had doorgebracht. De man nam het kind mede naar huis. voorzag het van eenig voedsel en bracht het vervolgens naar de politie om aan zijn ouders te worden teruggegeven. Gisterenavond werd te Leiden de schutterij van het exercitieveld ko mende, aan de Hooigracht afgedankt. Een kapitein, die tegen een schutter op- of aanmerkingen gemaakt had, werd op minder aangename wijze door den schutter aangesproken, hetgeen ten slotte oversloeg in een algemeen verzet tegen dien officier, die, begrijpende dat zijn leven niet zeker was, bij eenen winkelier aan de Hooigracht vluchtte. De politie, van een en ander ondericht, begaf zich ter plaatse onder leiding van twee inspecteurs. Het publiek, hetwelk tot honder den was aangegroeid, werd door de politie toegesproken, terwijl de ge van den vorigen avond was uitge gaan, geen menschenhand had de asch uit het rooster verwijderd. Diepe stilte heerschte. Erwin en Heinrich traden de werk kamer binnen. Alles stil. De gordijnen, achter welke de graaf in dezen nacht, voor de eerste maal, voor zijn geweten teruggeschrikt was, hingen, nog licht te samen gebonden, achter den gouden knop. Door deze eenige ope ning brak het zonnelicht zich ver blindend en levenwekkend baan, overigens was het vertrek in een droef halfduister gehuld. Hij slaapt, zeide Erwin na een korte pauze. Balthasar's ijver is te kort geschoten om deze laatste, u-onaangename sporen te verwijderen Waar is Balthasar? vroeg hij, alsof het hem plotseling werd ingegeven, aan Heinrich. Opgesloten in zijne kamerIk draag den sleutel bij mij. Zoodra wij terugkeeren, zal ik hem zijne vrij heid hergeven. Hij heeft bij ons uitgediend, en zoo ik geloof, ook hier Zij hadden intusschen de deuren vluchte officier naar het politiebu- reel werd geleid onder een toeloop van heel wat volk. Bij die gelegen heid werden er nog steenen ge worpen. Daarna werd het publiek door de politie van voor het poli— tiebureel verwijderd, hetgeeu zonder de minste stoornis geschiedde, dank zij de beleidvolle handeling der ge noemde inspecteurs. De officier ging daarop huiswaarts. Het bleef verder in den avond rustig. Maandagavond is een winkelier te 's-Hage, in een ijlende koorts in bet water gesproDgen. Eenige oogen- blikken later werd zijn lijk opge haald. Er is sprake van, dat in eene der eerstvolgende weken op het terrein van het Ivurhaus te ScheveDingen een luchtreiziger zal opstijgen. Op de internationale tentoon stelling te Antwerpen zijn bekroond met de gouden medaille de firma's J. T. Beukers eu J. A. J. Nolet te Schiedam; de firma Daniel Visser Zonen aldaar, met de zilveren medaille en de firma S. Rijnbende Zonen aldaar, met de bronzen medaille, alle voor hare inzending- van jenever. Voorts is ook de firma G. J. Vincent Co., smeden te Schiedam, voor de inzending van een in hare werkplaats vervaardigd ijzeren hek, bekroond met de gou den medaille. De heeren Joost Hooft en Labou- chère te Delft zijn bekroond met de gouden medaille voor eene in zending Delftsch aardewerk, en de heeren Renaud en Richter aldaar met eene eervolle vermelding voor eene inzending ijzeren meetwerk tuigen. In den vorigen nacht is in de rivier de Maas aan het Kralingsche Veer gezonken, door het ontstaan van een lek, eene schouw, geladen met zalm. De schipper van een daarnaast gelegen schip werd den toestand van de schouw gewaar, en spoedde zich terstond naar het zin kende vaartuig, daar hij wist dat zich daarin twee menschen bevon den. Het gelukte hem de beide per sonen, die gerust lagen te slapen, nog in tijds te redden. Even nadat men in allerijl de schouw verlaten had, zonk deze naar de diepte weg. Door de politie te Rotterdam is Maandagnamiddag een vreemdeling (Duitscher) aangehouden, die zich aan manslag had schuldig gemaakt en daarvoor in zijn geboorteland onder aanneming van verzachtende omstandigheden, tot drie jaren ge vangenisstraf veroordeeld was. Hij is echter in het laatst der vorige maand uit de militaire strafgevan genis te Dresden ontvlucht. Te Asperen heeft zekere Jau Kerkhof, die aan verstandsverbijste ring leed, een schot op den heer v. B. gelost, doch geluskig zonder te treffen. De politie, die daarop den krankzinnigeonschadelijk trachtte te maken, kon hem niet genaken, doordat hij aanhoudend revolver schoten uit het dakvenster loste. De veldwachter De Groot, die het waag- van de slaapkamer bereikt. Erwin luisterde. Ik hoor geen ademtocht. Het doet mij leed hem nit zijne sluime ring te moeten wekken, doch mij brandt op 't oogenblik den grond onder de voeten. Vooruit dan; hij ontzag nimmer de rust van een men- sc'helijk wezen! Met een lichten druk van de hand sprong het slot open. De rijk gedecoreerde, bijna met vrouwelijke ijdelheid gemeubeleerde slaapkamer lag geopend voor hen. Ook hier waren de groenzijde gordijnen dicht te zamen getrokken, ten einde het daglicht af te weren. Een sterke aromatische geur, die uit verscheidene voorwerpen en doo- zen scheen op te stijgen, kwam de binnentredenden tegemoet. Het licht was uitgegaan. Lichtriep Erwin, door de geheimzinnigheid van het vertrek onaangenaam beroerd. Welk mensch kan in deze zoo rijk aan pronk zijnde gevangenis vrij adem halen Hij trad aan het bed. Oom...! Op de groenzijden, met wapens de, het huis binnen te dringen en den zolder te beklimmen, alwaar de man zich schuil hield, werd door een sahampschot aan de schedel ge troffen en stortte naar beneden. Toen kwam men op het denkbeeld, om met brandhaken eene opening in bet rieten dak te maken en met eene handspuit al spuitende den man ongedeerd in handen te krijgen. Dit gelukte volkomen en nu is de ge vaarlijke persoon in verzekerde be waring. Men vond bij den waan zinnige onderscheidene vuurwapenen en ammunitie. In de Boterstraat te Utrecht viel Zaterdagmiddag jl. een oude man van de zoldertrap zijner woning; hij was onmiddellijk dood. Gisterenmorgen is een gevangene uit de cellulaire gevangenisteUtrecht wegens krankzinnigheid naar Me- demblik overgebracht. De vermoedelijke dader van den diefstal van coupons bij een alleen wonende weduwe te Hardenberg, is Maandagmiddag gearresteerd, en ge vankelijk weggevoerd. In den vorigen nacht is door de rijksambtenaren te Puth (Limburg) eene belangrijke aanhouding gedaan. Zekere Johann Halmans, landbou wer te Hillensberg (Pruisen) viel met 50 liter spiritus, die bij in bla zen wilde binnensmokkelen in hunne handen. De smokkelaar, die nog een vonnis ten zijnen laste heeft, waarbij hij in 1883 door de arr.-rechtbank te Maastricht hij verstek is veroor deeld, werd gisteren zwaar geboeid door de maréchaussée van Sittard aan de justitie te Maastricht over geleverd. Men schrijft uit Bellingwolde Onze buren over de grenzen on dervinden de zegeningen der invoer rechten op graan. Ondanks de ver zekering van vorst Bismark dat niet het volk maar de vreemdeling deze rechten betaalt, kost er het roggebrood bijna twee cent per kilo hooger dan hier. Onze bakkers va ren er wel bij. Daar er drie kilo mag worden ingevoerd, bakken zij opzettelijk brooden van dat gewicht, die in menigte over de grenzen wor den gevoerd. Sommigen leveren er meer dan drie honderd per week. Uit Heerenveen wordt medege deeld dat de gemeente-secretaris van Weststellingwerf sedert Maandag jl. verdwenen is. Alle nasporingen ble ven vruchteloos, totdat men gisteren ochtend zijn lijk in een water bij Wolvega vond. Men vermoedt, dat hij bij ongeluk verdronken is. Een driejarig kindje van een in woner van Leeuwarden is Maandag door de politie in bescherming ge nomen en later ter verpleging naar het ziekenhuis gebracht. De vader eu zijn bijzit worden verdacht het kind, dat daarvan de duidelijke spo ren draagt, op onmenschelijke wijze te hebben mishandeld. Maandagavond laat schoolden de bewoners dier buurt voor het huis der verdachten samen, zoodat de geborduurde kussens lag de graaf nog geheel aangekleed en zooals hij des morgens was te huis gekomen. Boven hem welfde zich het badal- kijn op gouden kronen, waarvan in breede plooien nederhangende, zijden gordijnen het rustbed bedekten. Op de waschtafel, aan het hoofdeneinde van het bed, lag des graven, met diamanten bezet uurwerk, het was afgeloopen. Oom! riep de jonge man nog eenmaal; terwijl hij zijne warme hand vluchtig op de schoone, mar merwitte rechterhand van den graaf legde; die hand was echter koud. Erwin trad verschrikt terug. Oom, ontwaak, wij komen om voor altijd afscheid van u te nemen! Ferdinand Merfeldt bewoog zich niet. Strak en onbewegelijk bleef hij in dezelfde houding op het bed liggen. Heinrich Romberg was van het venster teruggetreden, terwijl nu door de een weinig teruggeschoven gordijnen de namiddagzon met fon kelende glans scheen. Een heldere straal viel op de bleeke trekken van den slapende. politie moest optreden om de orde te handhaven. Twee ingezetenen van Groningen zijn dezer dagen de dupe geworden van een jeugdigen doch zeer gesle pen oplichter. In de voormiddaguren, wanneer hij wist, dat de man des huizes afwezig was, vervoegde hij zich aan de woningen van een fabri kant en van een aannemer met ver zoek bij den eerste om f3.75, «daar mijnheer (die elders kantoor houdt) den sleutel van den lessenaar had verloren en dadelijk die som be hoefde», en bij den tweede om f 4.25, «daar mijnheer onverwachts een steendraagster wegens dronkenschap had ontslagen, en haar daarmede moest afloonen.» Bij beider huis vrouwen wist hij door zijn rustige houding en natuurlijke boodschap vertrouwen genoeg op te wekken, dat zij hem de gevraagde gelden gaven. Bij de tehuiskomst der man nen bleek het bedrog en werd de politie kennis gegeven, die den deugniet wist op te sporen en van het gebeurde op hare wijze een schriftelijk verslag aan den off. v. just, heeft g.egeven.De veelbelovende knaap is 16 jaar oud. Berlijn heeft zijn drommedaris- rennen gehad. Zondag 26 Juli 11. startten in de Eröffnungsrennen, 1200 meter, twee kameelen en twee harddravers, waarbij een kameel won in 2 min. 44 sec., terwijl de bruine merri Alice derde aankwam in 3 min. 2 sec. In een daaropvolgenden ren van één Engelsche mijl passeerde de hengst «Vampyr» eerst den. eind paal in 2 min. 47 sec., doch kon na een hevigen strijd den kameel slechts met een halve wagenlengte slaan. (Ned. Sport.) Volgens den Bórsen-Courier, zal tengevolge van de onthullingen der Pall-Mall Gazetteook in Ber lijn een gestreng onderzoek plaats hebben, daar gebleken is, dat door agenten ook Duitsche meisjes naar Engeland opgezonden werden. Sedert eenige dagen, zegt de Taglichc Rundschauis de bevolking van Regensburg door een eigenaar dig voorval in groote opgewonden heid. Onlangs toch hebben alle kraaien, die bij duizendtallen den domtoren bevolkten, dien eensklaps verlaten. Wanneer men bedenkt dat hetzelfde verschijnsel in het jaar 1863, voor het uitbreken der cholera, plaats vond, is de opgewondenheid ver klaarbaar. Ook te Munchen, meldt men, is hetzelfde, hoewel niet op zoo groote schaal voorgevallen; daar verlieten de kraaien den toren van de Vrou wenkerk. Het is te hopen dat de vrees, door het verschijnsel opgewekt, ongegrond zal blijken te zijn. Zekere heer B. te Weenenleed sedert jaren aan een kwaal, waar van hij niet verlost kon worden, om dat hem den moed ontbrak zich aan eene operatie te onderwerpen die een bekend en bekwaam chirurg hem had voorgeslagen. Reeds zes malen had hij zich willen doen opereeren, maar tel kenmale nam hij, op het laatste Romberg boog zich diep over den graaf, terwijl Erwin als aan zijne plaats geketend bleef staan en zoo vreesachtig was, dat hij nauwelijks adem durfde halen. Hij is doodzeide Heinrich, zijn oor van de bleeke lippen op heffende. God in den Hemel, dat kan niet zijn! Gij dwaalt! Dat deze krachtige, trotsche man van het toppunt zijner macht eens klaps in handen van den dood zou zijn gevallen, daarvan kon Erwin zich geen denkbeeld vormen. Ernstig zag Heinrich naar Erwin op. Ik ben, zoo gij weet, ettelijke semesters door de handen van de professoren in de geneeskunde ge- loopen, voor ik werd weggejaagd. Zooveel van hunne wijsheid is mij echter bijgebleven, dat ik zeer goed een dood. van een slapend mensch weet te onderscheiden. Deze man is dood zeg ik, en aan ons oordeel ontrukt. Doodherhaalde Erwin, on- geloovig met het hoofd schuddende. Hij nam de hand van het lijk in de zijne, doch deze was zwaar en oogenblik bleek en bevende de vlucht. In de vorige week dreven de pijnen die hij had uitte staan,hem wederom naar den operateur; de professor ontving den patient zeer onvriendelijk, «ik heb van daag geen tijd», riep hij, «kom morgen in het gasthuis bij mij.» Den volgenden morgen begaf B. zich naar het gasthuis, waar de nog steeds onvriendelijke professor hem iu een vertrek voor operatiën bracht, waarvan de deur onmiddel lijk achter hem gesloten werd. Er waren verscheidene doctoren aanwezig en de chirurg begon, niet tegenstaande al het tegenstribbe- belen van den patient, met de ope ratie. «Ziezoo, nu zult ge binnen vier of vijf dagen geheel en al gezond zijn», riep hij, toen die afgeloopen was, lachende; «als ik niet van een krijgslist gebruik had gemaakt, waart ge toch weder weggeloopen!» «Nu heb ik u tegen wil en dank gezond gemaakt!» De heer B. is' werkelijk weder geheel in orde en is den professor ten hoogste dankbaardat deze hem overrompeld heeft. De Zweedsche werkplaats, die de bakstoombooten heeft gebouwd, welk Russische petroleum van Bakoe de Wolga opbrengen, heeft eene bestelling op dergelijke stoomboo- ten voor het transport van Russische petroleum van Libau naar Hamburg en van Bakoe naar Marseille, be komen. Deze verbeterde manier van petroleum-vervoer begint dus thans zich uit te breiden. Een Amerikaansch blad deelt mede, dat onlangs zes Duitsche landverhuizers spoorloos verdwenen zijn en dat zekere Christiaan Paul sen uit Sleeswijk-Holstein, die eenige maanden geleden naar Amerika kwam, twee honderd dollars heeft uitgeloofd voor hem die ze weet te vinden. Paulsen kocht ie Davenport (in den staat Iowa) eene boerderij en het beviel hem er zoo goed dat hij, eenige weken geleden zijne bruid. Nicolina Wacker, schreef om on middellijk over te komen. De bruid ging dan ook op reis, vergezeld door Peter Behrens, Johan Junge, Anna Hansen, Marie Hasz en Margaretha Ellessen, allen jon gelieden. Zij kwamen einde Juni te New- York aan en namen plaatskaartjes naar Davenport. Den 2en Juli arri veerden zij te Chicago, waar zij twee rijtuigen namen om naar een ander spoorwegstation te gaan. Behrens ging in het eene rijtuig eu Junge met de vijf meisjes in het andere. Toen Behrens aan het station kwam, wachtte hij gerui- men tijd, maar de reisgenooten kwamen niet opdagen; hij doolde den geheelen dag in de straten rond maar slaagde er niet in ze te vinden en daarom vertrok hij des avonds alleen naar Davenport. Hij zocht dadelijk Paulsen op en vertelde hem het raadselachtig voorvaldeze wachtte nog een week, in de hoop dat de vermisten zouden terecht komen, maar toen hij niets omtrent hen vernam, zond hij een bekende naar Chicago die de En gelsche taal machtig was om daar naar de verdwenenen, die geen van allen Engelsch spraken, te zoeken en de politie van de verdwijning te verwittigen. gevoelloos. Hij legde zijne vingers op het hooge, trotsche voorhoofd, het was koud, hard, hij keek in de eenmaal zoo gevaarlijke oogen, zij waren gebroken, dof. Erwin werd diep weemoedig. Ten aanzien van deze beschikking des Hemels beefde hij opnieuw terug voor zijn eigen schuld, die hij had kunnen verzoenen, doch welke de graaf onverzoend met zich in het graf nam. De haat en bitterheid, welke hij den levende had toege dragen, verdwenen bij den aanblik van den doode en gingen over in een gevoel van medelijden en ver geving. Hij kon hem, die thans voor den rechterstoel des Aller- hoogsten stond, niet meer rechten. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 2