H. D. H. de Erfgroothertogin
van Saken-Weimar bezocht gisteren
de stad Gouda en hare merkwaar
digheden, onder welke in de kerk
met hare geschilderde glazen.
Gisterenmiddag keerde de prinses
te Seheveningen terug.
Onder de voorname buitenlan
ders. die in het «Hotel des Indes»
te 's-Hage thans huisvesten, komen
voor: de heer Walker, minister van
de Vereenigde Staten van Amerika
hij de hoven van Griekenland en
Rumenië, markies de la Mina,
Spaansch diplomaat, en deltaliaan-
sche markies de Castelmoncays.
De Minister van Binnenland-
sche Zaken en de Minister van Wa
terstaat, Handel en Nij verheid worden
heden avond te Deventer verwacht,
om tegenwoordig te zijn hij de fees
telijke opening van den tramweg
naar Borkeloo. Zij nemen aan het
diner te Deventer geen deel maar ver
trekken met den feesttreim van De
venter naar Borkeloo, om van daar
naar 's Hage terug te keeren.
De Commissaris des Konings in
Gelderland zal de plechtige ope
ning niet hij wonen; volgens bericht
is Z. E. verhinderd. De opening
voor het publiek verkeer van den
tramweg van Deventer naar Bor
keloo was officieel aangekondigd
op 23 Augustus. Zij is echter nader
vastgesteld op 26 Augustus a. s.
De aandacht van belangheb
benden wordt gevestigd op eene
aankondiging in de Staats-Courant,
volgens welke jongelieden, die voor
een der zeventien bij den artillerie-
cursus opengestelde plaatsen in aan
merking willen komen, den wensch
daartoe, onder overlegging van de
in de Staats-Courant vermelde be
scheiden, voor 25 Augustus aan het
Departement van Oorlog moeten
hebben kenbaar gemaakt.
Onder deze bescheiden behooren
onder anderen.
lo. het getuigschrift, van met vol
doenden uitslag in 1884 of in 1885
het eind-examen eener hoogere bur
gerschool met vijfjarigen cursus te
hebben afgelegd; 2o. het bewijs van
in de wiskundige vakken bij dat
examen te hebben voldaan.
Ook te Colmschate zal de ver
jaardag van H. K. H. Prinses Wil-
helmina feestelijk herdacht worden.
Eene Commissie, die aan den bur
gemeester van Diepenveen het eere
voorzitterschap heeft aangeboden,
gesteund door de geldelijke bijdra
gen van de ingezetenen, zal een
volksfeest organiseeren. Het feest
zal hoofdzakelijk aan de schooljeugd
ten goede komen; bij voldoende
deelneming zal voor de grooteren
eene ringrijderij plaats hebben.
Met het Woensdag aangeko
men SS. Prins Maurits van den
West-Indischen Maildienst is de oud-
Goeverneur van Suriname, baron
Yan Heerdt tot Eversberg, te Am
sterdam aangekomen.
Bij den Amsterdamschen Ge
meenteraad is nog ingekomen een
adres van het Dagelijksch Bestuur
van Broek in Waterland tot onder
steuning der tramplannen der hee-
ren Sanders c. s.
Sedert 10 Maart leefde in eene
der vogelzalen van het Zoölogisch
Genootschap te Amsterdam een
kraaiachtige vogel, zwart en wit ge-
teekend, van Zuid-Australië, gym-
norhina leucenota, die door zijn ge-
zelligen aard en zijn aangenaam
gefluit aller aandacht trok. Op ge
heimzinnige wijze is deze vogel
Woensdagnamiddag uit zijne ruime
haar teruggevoerd in het oude ge
boorteland, waar de Zuidelijke pracht
haar nog rijker omgaf, dan in dit
gezegend land. Daarbij hoorde zij
weder het oude, welbekende bruisen
van de zee, die haar geliefd Tene-
riffe bespoelde. Zij waande zich we
der daar in den schaduwrijken tot
aan den hoogen oever reikenden
tuin, waar, achter de taxus en aga-
venheggen, een klein myrten- en
palmboschje de bevallige hacienda
van Don José bijna geheel verborg,
welke haar ouderlijk huis. haar al
les was geweest. Daar was zij in de
eenzaamheid opgegroeid, zij zelve
de schoonste bloem onder de uit-
heernsche planten van den heerlij
ken tuin. Daar had zij eene geluk
kige kindsheid doorleefd, een zor-
gelooze lachende jeugd doorgebracht
tot aan dien avond, toen over de
agaven heg-eenschooneblonde vreem
deling, in haren tuin gluurde, wiens
verbaasde, bewonderende blik den
kooi verdwenen, zonder dat aan ont
vluchting kan worden gedacht, de
inrichting der kooi in aanmerking
genomen. Door den directeur van
het genootschap is een belooning
van vijf en twintig gulden toegezegd
aan hem of haar, die met zekerheid
weet aan te wijzen in wiens bezit
de vogel is geraakt.
De Amsterdammer acht het
niet overbodig eene waarschuwing
uit te spreken tegen een nieuw soort
vliegen-doodpapier, methet opschrift:
«Mort aux mouches!» Ditpapiermoet
op een bord met water gelegd en
met suiker bestrooid worden. Dat
het doodelijk werkt, is niet reeds
bewezen door een aantal vliegen
maar bijna reeds ook door een jong
kind te' Utrecht. Te verwonderen
is dit niet; een scheikundig onder
zoek toch heeft doen blijken, dat
het papier zeer veel rattenkruid be
vat. Zien kinderen nu, dat dit pa
pier met suiker wordt bestrooid,
dan wordt hun suoeplust opgewekt,
waarvan de ongelukkige gevolgen
niet achterwege blijven. Noodig is
het dus wel, dat de aandacht op
dit gevaarlijke papier gevestigd
worde.
De heer Bigot, van het Grand
théhtre des heereu Van Lier te Am
sterdam, zal in November a. s. zijn
25jarige tooneelloopbaan herdenken.
Men leest in het Leidsche
Dagbl
Uitvoerige brieven van de heeren
Van der Keilen en Goddefroy, gis
terenochtend te Leiden ontvangen,
vermelden mede den dood van den
dood van den heer D. D. Veth. Zijn
lijden en sterven is daarin met
de grootste nauwkeurigheid in
alle bijzonderheden beschreven. Hij
overleed den 19en Mei en wel aan
de rivier Kala-Kauga (tusschen Ben-
guella en Humpata), waar de reizi
gers goed water en eene geschikte
kampplaats gevonden hadden.
Dat Veth op gewelddadige wijze
om het leven zou zijn gekomen,
kan beslist worden tegengesproken.
Hij werd door koortsen en dyssen-
terie aangetast en daardoor enstig
ziek.
Mathesis Scientiarum Genitrix,
het bekende Leidsche genootschap,
viert eerlang het eeuwfeest van zijn
bestaan.
Naar het Haagsche Dagblad
verneemt, zijn onlangs de voorloo-
pige schalen van schatting voor het
geheele Rijk door de hoofdcom
missie der herziening van de belast
bare opbrengst der onbebouwde
eigendommen vastgesteld. Het is nu
van groot belang, al die schalen,
met de betrekkelijke typen, gelijk
tijdig ter visie te leggen, om belang
hebbenden gelegenheid te geven tot
vergelijking van de bepaalde pacht
waarde op ruime schaal, d. i. voor
alle streken des lands. Een nauw
keurig onderzoek, of de aftrek voor
dijk- en polderlasten overal gelijk
matig heeft plaats gehad, schijnt
niet overbodig; want afwijking op
dit belangrijk onderdeel oefent na
tuurlijk invloed uit op de uitkom
sten der schatting en kan oneven
redigheid in de heffing van de grond
lasten ten gevolge hebben.
Als een bewijs zegt het Dag-
Blad dat de ambachtslieden te
Barendrecht 'tver hebben gebracht
op theologisch gebied, kan dienen,
dat jl. Zondag de drie predikbeur
ten zijn waargenomen door een smid,
een verver en een rietdekker.
De luchtreiziger Lhoste, die
Dinsdagavond te halfzes andermaal
hare had ontmoet. Het was slechts
een oogenblik geweest, vluchtig en
kort, maar toch lang genoeg, om in
hare jeugdige ziel die geheimzin
nige sympathie op te wekken, welke
uit warme liefde voortvloeit. De
groote, slanke man, met zijn leven
dige gelaatskleur, met zijn geestrijke,
ietwat lijdende uitdrukking in de don
kerblauwe oogen, was zoo verschil
lend van al degenen, waarmede zij
anders gewoon was om te gaan, dat
dit alleen haar reeds belangstelling
zou ingeboezemd hebben, afgezien
van de ondervonden verrassing en de
levendigheid barer natuur, die iedere
afwisseling in hare afgezonderde le
venswijze zoo vroolijk begroette, dat
zij in iederen gast een geschenk des
Hemels zag.
Zoo was zij met bekoorlijke on
beschroomdheid van onder het loo-
verdak op den vreemdeling toegetre
den, om te vragen wat hij begeerde.
Hij verstond hare taal niet, maar
op het terrein van het feestgebouw
te Rotterdam opsteeg en een uur
later te Lange Zwaluwe neerdaalde,
is thans in onderhandeling over eene
opstijging te Seheveningen. Dat hij
van déér uit eene luchtreis zal on
dernemen, is echter nog niet zeker.
Het spreekt vanzelf, dat de nabijheid
van de Noordzee een bezwaar is.
In de volgende week zal de heer
Lhoste op den «Trompenberg» bij
Hilversum opstijgen. Omtrent ver
dere luchtreizen hier te lande (be
halve die te Dordrecht op Vrijdag
a. s.) is nog niets bepaald.
Men schrijft uit Valkenburg:
Woensdagavond was men hierin
de gelegenheid een festival bij te
wonen dat zeker eenig in Neder
land is geweest een feest in de
ingewanden der aarde.
De vereeniging Het Geuldal had
een groot concert georganiseerd in
de bekende grot. De trein van Aken
bracht om zes uur het muziekge
zelschap De Harmonie van Gulpen
aau het station, waar het werd op
gewacht door de mannen-zangver-
eeniging Walram. Onder begelei
ding van de vroolijke tonen van
dit muziekkorps toog men in op
tocht naar de grot. Reeds was in
de nabijheid daarvan een groot ge
zelschap aanwezig dat mede naar
binnen ging.
Moeilijk is het den indruk en het
gevoel te beschrijven toen de klan
ken der muziek door de gewelven
en spelonken werden teruggebracht,
toen het licht der flambouwen alles in
een rossen gloed hulde. Men moet
dit gezien hebben om den indruk
te kunnen weergeven.
Na ongeveer een kwartieruurs
door de verschillende gangen, die alle
met kaarsen waren verlicht, te zijn
gegaan, kwam men op de plaats,
voor het eigenlijke concert bestemd.
Deze was met Chineesche lampions
verlicht, dat een rustig en kalm
effect maakte. Planken op groote
steenblokken gelegd, dienden voor
zitplaatsen.
Het eerste nummer van het pro
gramma was het volkslied, dat
staande en met ontbloot hoofd werd
aangehoord. Vervolgens werden nog
eenige nummers ten gehoore ge
bracht, afgewisseld door prachtig
gezongen liederen door de vereeni
ging Walram. Nu en dan werd er
Bengaalsch vuur afgestoken, dat
toehoorders en omgeving met een
phantastische waas omringde.
De vereeniging Het Geuldal heeft
aan de vele vreemdelingen en aau
de inwoners van Valkenburg een
onvergetelijken avond bezorgd.
Aan de huizen van de meer
gegoede ingezetenen te Tiel is
naar de Haarl. Ct. mededeelt
bezorgd eene circulaire, onderteekend
door een vijftal geachte werkbazen,
met dringend verzoek om, in het
belang van tal van werklieden,
huizen en erven eens na te zien, en
als er wat te herstellen of te ver
nieuwen valt, dit niet uit te stellen
tot later, maar hierin spoedig te
laten voorzien. Zij voldoen daarmee
aan eene opdracht, hun verleend
op eene, den 12en Aug. gehouden
vergadering, waar een 25-tal werk
lieden tegenwoordig waren, om met
het oog op de slapte der werk
zaamheden, de vraag te bespreken,
of er geene middelen zouden te be
ramen zijn om indien treurigen toe
stand eenige verbeteringen te bren
gen. Nu, zoo zeggen zij, in den
zomer, is er bijna geen werk en
bijgevolg geene verdienste. Als er
las toch in hare gebaren de vraag,
die hij in 't Fransch trachtte te be
antwoorden, terwijl hij zijne nieuws
gierigheid zocht te verontschuldigen;
hij volgde dan ook de onderstelling,
dat een begane fout, niet beter en
gauwer kan goed gemaakt worden
dan door een oprechte bekentenis,
en bereikte ook spoedig dit doel,
door openhartig er voor uit te ko
men, dat hij van Oratava uit in den
omtrek omzwierf en het niet van
zich had kunnen verkrijgen, dit ver
borgen Eden voorbij te wandelen,
zonder een kijkje te wagen; daarbij
was hij van den aanvang aan moe
dig geworden, doordien geen engel
met een vlammend zwaard het hem
verhinderd had.
Daarop lachte Clarita de la Para
echt kinderlijk; want ofschoon vol
gens haar uiterlijk voorkomen reeds
een gracieuse jonge dame, was zij
toch nog geheel en al een zorgeloos
kind. In dat werelddeel groeien de
geene verandering komt, wat moet
dat geven bij den naderenden win
ter? De toestand van vele werk
lieden is treurig. Zij vragen geene
giften en gaven, maar, zoo mogelijk
gelegenheid om te werken.
In het Wageninqsch Weekblad
wijst de heer G. J. van Apeldoorn,
directeur der Martha-Stichting te
Alfen a/d Rijn, onder het motto
«Er is eigenlijk voor deze kinderen
op aarde geen plaats,» op het treu
rige feit dat er zoovele kinderen
zijn, onschuldig aan de zonde der
ouders, maar die toch daaronder
lijden. De moeder is in betrekking
of is gestorven en het kind zwerft
rond, verstooten door ieder, dragende
de schande der misdaad die het niet
pleegde. Zulk een leven van bal
lingschap is ontzettend.
De schrijver is van meening dat
men die kinderen niet aan hun lot
mag overlaten. De gemeente is ver
plicht de handen uit te steken naar
die hulpelooze wezens, hen liefde
rijk te verzorgen en te trachten
zooveel mogelijk het gemis van het
ouderlijke huis voor hen te ver
goeden.
Er wordt wel eens beweerd dat
zulke kinderen op te nemen de zonde
in de hand werkt.
Maar al ware dit zoo zegt de
heer v. A. -moeten die arme kin
deren daarom niet geholpen worden,
moet het kwaad gedaan worden,
opdat het goede daaruit zou voort
komen. Neen, laat ons goed doende
niet vertragen. De een ga heen en
predike tegen de zonde, een ander
neme de veriatenen tot zich en zoo
woekere een ieder met de gave hem
toevertrouwd.
Maar waarheen met die kinde
ren? De heer H. Pierson ziet geen
mogelijkheid zelf in dit opzicht de
handen aan het werk te slaan. De
Martha-stichting is niet alleen over
vol, maar in dit gesticht worden
eigenlijk een ander soort kinderen
geplaatst en toch moet er plaats
gevonden worden. Wanneer men
daartoe wil medewerken, is de heer
v. A. gaarne bereid gaven voor dat
doel te ontvangen. Zoo die gaven
rijkelijk vloeien is dit een bewijs,
dat die arbeid door de gemeente
wordt gewild.
Te Eindhoven zal de verjaar
dag van Prinses Wilhelmina wor
den gevierd met een volksconcert,
optocht, bal champêtre en een ke
gel-concours.
De wedloopen te Nijmegen
vanwegen de Geldersche Harddra
verij- en Renvereeniging, welke
eerst op Donderdag 17 September
zouden gehouden worden, zijn nader
vastgesteld op Dindag 15 Septem
ber in de kermisweek.
De houten tribune bij de wedren-
baan, welke van de eerste wedren
nen in 1882 dagteekenten teekenen
van verval begint te vertoonen, zal
na afloop van deze wedrennen op
last van het gemeentebestuur wor
den opgeruimd.
't Volapük is een weinig op
den achtergrond geraakt. Het doet
heden weer van zich spreken. Eene
Hollandsche dame heeft nl. de Ko
ningin op haar verjaardag een ge-
lukwensch in gezegde taal aange
boden. Er was een vertaling bij.
Een huisheer te Amsterdam wilde
Woensdagavond de huur gaan ont
vangen van een kamer, door hem
aan twee vrouwen verhuurd. Hij
werd echter alleronaangenaamst ont-
menschenkinderen even snel als de
bloemen.
Donna Clarita was nauwelijk 17
jaar oud, maar ging reeds door voor
de eigenares der prachtige bezitting,
die in werkelijkheid aan Donna
Frasquitta Almerez, een lieve grijze
dame, toebehoorde. Wie met haar
in aanraking kwam vereerde haar,
al de bedienden beminden haar en
toch was zij onmerkbaar op den
achtergrond getreden, sedert haar
lieveling Donna Clarita volwassen
teruggekeerd was, nadat zij twee
jaren op eene kostschool in Frank
rijk had doorgebracht. Allen zagen
de bekoorlijke soms wat wispeltu
rige jonge dame naar de oogen; Don
José Almerez, haar voogd, niet uit
gezonderd, in aanmerking nemende
dat hij zich op de hacienda van
zijne moeder bevond. Zelden slechts
was dit het geval. Don José was
scheepskapitein en wanneer hij op
aarde nog iets liefhad, behalve zijn
vangen. In plaats van geld kreeg
hij vloeken en scheldwoorden. Toen
hij zich daardoor niet uit het veld
liet slaan en op betaling bleef aan
dringen, grepen de dames hem aan
en wierpen hem van alle trappen
af. De ongelukkige schuldeischer
bleef bewusteloos liggen. Door de
buren werd hij ter eerste verpleging
naar een apotheek gebracht.
Gisterenmorgen kocht een man
in de Commelinstraat te Amster
dam eenige winkelwaren. Hij nam
de goederen onder den arm en ver
wijderde zich zonder te betalen.
Dit kwam niet overeen met de reke
ning van den winkelier. Ten minste
deze zat zijn klant na, sprong op
een melkwagen en verzocht den
voerman hem na te rijden. Toen
hij hem had, kreeg hij met veel
tegenstand zijn waren terug. De
dader koos het hazenpad toen men
met de politie dreigde.
Gisteren morgen is in het wa
ter aan de Binnen-Handelskade te
Amsterdam drijvend gevonden het
lijk eener vrouw, naar gissing der
tig jaar, tamelijk lang, blond haar,
gekleed met bruine japon, wit on
gemerkt ondergoed, gestreepte kou
sen en lederen bottines. Op het lijk
is gevonden een portemonnaie, in
houdende 25 centen en twee tien
centstukken, benevens een koperen
Fransch geldstukje en een kies.
Een kindermeisje, dat Woens
dagavond met een kind op den arm
te Amsterdam liep, schrikte zoo he
vig van een betuiging van liefde,
haar door een jongen een weinig te
ruw gedaan, dat zij het kind liet
vallen. Het knaapje kreeg een ern
stige wond aan het hoofd en werd
bewusteloos opgenomen.
De bedienden van het café
Krasnapolsky moesten Woensdag
nacht een der bezoekers wegens on
behoorlijke gedragingen verwijderen.
Deze koelde zijn wraak hierover op
twee kostbare spiegelruiten, die hij
verbrijzelde. Hij werd daarop door
de politie in verzekerde bewaring
gebracht.
Te Gulpers werden Dinsdag bij
een winkelier 16 ongezegelde kwi-
tantiën voor bedragen boven de tien
gulden in beslag genomen. Tegen
den afgever, een bakker uit de ge
meente Noorbeek, is proces-verbaal
opgemaakt. Hij zal voor deze wets
ontduiking eene boete van f 400
moeten betalen.
Het geval kan tot leering dienen
voor anderen, die, hetzij met opzet
of uit onachtzaamheid, de sinds drie
jaren bestaande zegelwet nog niet
schijnen te kennen.
Een lanbouwer te Donkerbroek
zag dezer dagen een zijner paarden
los in den stal staan. Hij ging er
heen en wilde het vastbinden, toen
juist het paard zich omwendde en
de man tusschen het paard en de
schutting zoodanig werd beklemd,
dat hij zich erg aan borst en heup
bezeerde. Ware niet een plank in
de schutting losgesprongen, dan
was 'a mans dood onvermijdelijk
geweest.
Een aardig geval, dat goed afliep,
had dezer dagen te Rozendaal plaats
Echtelieden verkeerden in groote
angst over het lang uitblijven van
hun kind, een bijna vierjarig jon-
oude moeder en de jonge pupil, dan
was het zijn schip Querida (Mijne
liefde). Daarmede had hij reeds alle
zeeën doorkruist en daar op bracht
hij het grootste gedeelte zijns levens
door. Dikwijls kwam de Querida
eerst na jaren lang uitblijvens we
der eens in de haven van Santa-
Cruce voor anker en Don José keerde
terug onder het moederlijke dak.
Zulke tijden waren de lichtpunten
in het leven der eenzame dame,
welke, vroeg weduwe zijnde, de af
zondering lief had in haar stille ha
cienda, niet ver van liet strand. Van
daar hoorde zij het bruisen en woe
len de zee, wier golven eens haren
echtgenoot begraven hadden, en aan
welke zij toch altijd weder het dier
bare leven van haar zoon moest
toevertrouwen. Zij kon er niet toe
komen, zijn vurig verlangen, dat
hem naar zee trok, te bedwingen;
zij kon alleen de dagen en weken
zegenen, waarin hij bij haar kwam
uitrusten na eene ïange reis.
Wordt vervolg dl)
