gaande was en bemerkte tot zijn
grooten schrik, dat het den leeuw,
tengevolge van een hevigen stoot,
dien het rijtuig aan eene der poor
ten had gekregen, gelukt was te
ontvluchten, en dat twee leeuwin
nen, zijne mede-gevangenen, zich
gereed maakten om insgelijks de
vrije lucht in te gaan. De heide
leeuwinnen werden echter door de
tegenwoordigheid van geest en de
onversaagdheid van den oppasser
tot onderwerping gebracht, zoodat
zij gevangen bleven. Maar de leeuw
werd, ondanks de jacht die op hem
gemaakt werd, niet opgespoord. Men
verbeelde zich den schrik der in
woners uit den geheelen omtrek.
Velen hadden hunne huizen gebar
ricadeerd.
Op het grondgebied der ge
meente Overrijsche heeft een feit
plaats gehad, dat door zijne bar-
baarschheid alles overtreft wat men
zich zou kunnen inbeelden. Twee
jongelingen, die met een ouden man
in het Soninebosch werkten, hadden
hem gedwongen gedurende zekeren
tijd, het eene borreltje na het andere
voor hen te betalen, doch toen de
oude man geen geld meer had,
hebben zij hem mishandeld en ge
slagen tot dat de ongelukkige onder
hunne handen bezweek. Het lijk
werd door een landbouwer ontdekt.
Deze liet aanstonds de gendarmerie
verwittigen, en die ontdekte de twee
schurken, die met hunne bebloede
kleeren nog aan, aan den zoom van
het bosch lagen te slapen. Bij hunne
aanhouding boden zij niet den min
sten tegenstand.
Eeiiigen tijd geleden beproefde
de landbouwer Masurens te Lyck
zijne korenvelden die tegen hagel-
schade waren verzekerd en slechts
weinig door hagel hadden geleden,
het uitzien te geven alsof zij plat-
gehageld waren.
Om dit doel te bereiken gaf hij
twee zijner knechts bevel een keten
over de velden voort te sleepen. De
taxateur die de schade kwam opne
men, trof de beide mannen bij dat
werkje aan en kreeg op de vraag:
«wat voeren jullie daar uit?» het
lakonische antwoord: «wij zijn aan
het hagelen».
In Frankrijk heeft men eene
soort bacteriën in varkensvleesch
ontdekt. Verschillende personen, die
het vleesch dat die bacteriën bevatte,
aten, zijn overleden. Bij ontleding
dier varkens vond men bacteriën in
het hartebloed en in de longen. Ook
de maag, milt en nieren waren dicht
met bacteriën bezet. Ook uit
Londen wordt eene gelijksoortige
mededeeling gedaan, 70 personen
werden ziek na het gebruik van
worst, die uit ossevleesch en var
kensvet was samengesteld; in een
ander geval had varkensvleesch de
ziekte veroorzaakt.
Het is Twijfelachtig, of deze bac
teriën reeds in het vleesch van het
levende dier voorhanden zijn, of wel
dat zij daarin later dringen, bij voor
keur wanneer het vleesch wat be
dorven is.
Geneeskundigen in Frankrijk en
Engeland wijden bijzondere aandacht
aan deze zaak, daar men hier met
een zeer gevaarlijk microscopisch
dier te doen heeft. (Vzh.)
De bewoners van de streken
in den omtrek van Paimboeuf, in
Loire Inférieure, zijn in groote ont
steltenis. "Woensdag jl. is uit eene
rondreizende menagerie, de leeuw
«Sultan» ontsnapt, en, niettegen
staande alle pogingen door de eige
naars ervan aangewend om hem op
te vangen, nog niet teruggevonden.
Het bericht der ontsnapping heeft
eene paniek doen ontstaan; de be
woners der streek hebben zichzelven
vrijwillig den staat van beleg opge
legd, hunne huizen gebarricadeerd
en van elk verkeer met de buiten
wereld afgezien.
Middelerwijl is «Sultan» door Saint-
Brevin l'Océan gekomen; zijn tocht
door dat oord is gekenmerkt door
het verdwijnen van een ezel; op het
strand der zee werden indrukken
van leeuwenpooten waargenomen.
Een twintigtal mannen zijn naar
alle windstreken getrokken ten einde
het verdwenen dier op te zoeken.
Te Parijs is in een staat van
onbeschrijfelijke armoede en vuilheid
zekere oud-notaris Tresca overleden,
in wiens woning, in tegenwoordig
heid van zijn neef, een oppassend
werkman, onder meer gevonden
werden fondsen tot een bedrag van
500,000 fr. en geldzakken, ongeveer
50,000 fr. inhoudende in stukken
van een heelen en een halven frank.
Maar tot groote teleurstelling van
den bloedverwant werd ook een
testament van den overledene ge
vonden, waarbij hij zijn geheele
vermogen, ruim 600,000 fr. beloo-
pende, vermaakte aan de «Académie
des sciences» te Parijs.
Te Maagdenburg bestaat se
dert de Fransche overheersching
onder de bevolking een algemeen
als onbetwistbaar geldende overle
vering, die hierop neerkomt: Fran
sche soldaten hebben in 't jaar '13
eenige stukken geschut, nadat zij de
loopen met goud geld hadden ge
vuld, in de onmiddellijke nabijheid
der citadel aldaar bedolven. Schrif
telijke bewijzen zijn er niet van
aanwezig, maar in den mond des
volks leeft het verhaal van 't ge
beurde nog heden voort. Op grond
van deze onwraakbare getuigenis
hebben twee inwoners van genoemde
stad zich tot den Minister van Oor
log gewend met het verzoek om dien
schat te mogen zoeken. De vergun
ning daartoe is hun welwillend ver
leend, onder voorwaarde dat door
hen honderd mark zou worden ge
stort als waarborg voor de goede
oplevering van het terrein.
Sedert 20 Aug. jl. delft men met
grooten ijver onder het toezicht der
ondernemers. Een tallooze menigte
nieuwsgierigen staat in de verte op
den uitkijk van den ochtend tot den
avond om de kanonnen en vooral
den inhoud daarvan met gejuich te
begroeten, als zij weder het dag
licht zien.
In het hospitaal te Greenwich,
zegt de «Wiener Alg. Zeit.,» stierf
eenige dagen geleden in den ouder
dom van vijf en dertig jaren, miss
Annie Parker.
Zij was de dochter van een ban
kier, indertijd van betooverende
schoonheid en ongeveer zestien jaren
geleden dongen vele jongelieden om
haar hand.
Ongelukkigerwijze gaf miss Parker
zich aan misbruik van sterken
drank over; haar vader stierf van
verdriet en het meisje werd onder
curateele gesteld, en in den loop
der jaren meer dan vierhonderd
malen aan den openbaren weg in
arrest genomen en naar de gevan
genis gebracht.
In de gevangenis gedroeg miss
Parker zich steeds als eene voorname
dame, maar ternauwernood was zij
op vrije voeten of zij gaf zich weder
aan haar treurigen hartstocht over.
In den tijd harer triomfen had zij
den bijnaam van «goudlokkige erf
gename», doordien zij zulk prachtig
blond haar had. Gedurende hare
laatste ziekte borduurde zij voor
haren geneesheer en voor den rech
ter Marsham fraaie en smaakvolle
voorstellingen, waarvoor zij heur
haren gebruikte.
Op den dag van haar overlijden
schreef zij een brief aan de Konin
gin, waarin zij zeide diep berouw
over haar slechts besteed leven te
hebben, zij verzocht Hare Majesteit
dat men haar in een graf zonder
opschrift zou begraven.
Voor hen, die in de onmid
dellijke nabijheid van water wonen,
en niet het minst voor den eigenaar
van hoenders en duiven, kunnen de
ratten tot eene ware plaag worden,
en alle middelen om deze onge-
noode en brutale gasten te verdrij
ven, dienen aangewend of beproefd
te worden.
In de «Wiener Landwirthschaftl.
Zeitung» wordt daartoe het gebruik
van teer aanbevolen. Dit middel is
zeer zeker en levert geen gevaar op
voor andere dieren, zooals wel
het geval is met klemmen, ver
gif enz., die door de buitengewone
slimheid der ratten maar een korten
tijd baten. De aanwending van teer
is zeer eenvoudig. Eene hoeveelheid
teer ongeveer een liter wordt
in de gaten gegoten, waarin de
ratten zich bevinden. De diereu
komen dan onmiddellijk te voor
schijn of stikken als er geen tweede
opening is, waardoor zij kunnen
ontsnappen. De ontvluchtende ratten
kan men gerust laten loopen, omdat
zij, geheel met teer besmeerd, na
weinige dagen sterven. Komen zulke
geteerde ratten in een nieuw gat
bij hare gezellen, dan besmeren zij
deze ook met teer of verdrijven ze,
waardoor de goede uitslag nog ver
hoogd wordt.
Te Madrid wisten de kom
miezen, dat er groote hoeveelheden
vleesch binnengesmokkeld werden,
zonder dat men de daders op het
spoor kon komen. Eindelijk kreeg
men een wenk en onderzocht de
lijkkoetsen, waarmede men de slacht
offers der cholera naar het kerkhof
gebracht. Men vond toen dat deze,
in plaats van ledig terug te keeren,
vol vleesch waren gepakt.
Sara Bernhardt heeft eene
overeenkomst onderteekend, volgens
welke zij van 1 Mei 1886 tot 1
Mei 1887 in Noord- en Zuid-Ame-
rika 225 keeren zal spelen, voor
2000 fr. per avond en één derde
in de zuivere winst. Er is dus kans
dat zij hare schulden, een kleinig
heid van 750,000 fr. bedragende,
zal kunnen betalen en nog een
spaarduitje overhouden. Haar im
presario Grau is naar New-York
vertrokken om voor de kunstreis
van mevr. Judic de noodige maat
regelen te nemen. Deze blijft slechts
zes maanden in Amerika en treedt
in het laatst van September te New-
York op. Zij krijgt 1800 fr. per
speelavond en ook één derde van
de zuivere winst.
Men heeft thans eene nieuwe
toepassing der electriciteit op het
raffineeren van suiker gemaakt
waarvan vermoedelijk een revolutie
het gevolg zal zijn op het gebied
der suiker-industrie. Wij kunnen
omtrent dit onderwerp nu mededee-
len, dat, onder den naam van «Elec
tric Sugar Refining Company» te
New-York eene maatschappij is ge
vormd, die de exploitatie van de
nieuwe methode heeft op zich ge
nomen. Bij eene proef teNew-York
werd in ééne enkele operatie 5 tot
6 ton ruwe suiker geraffineerd. Het
product weid nauwkeuriggewogeu
en door prof. Chandler geanaliseerd.
De uitvinder der nieuwe methode
heeft zich verbonden, om geraffi
neerde suiker in blikken van elke
grootte, met een verlies van ten
hoogste 1 pet. van het geheele sui
kergehalte, in de ruwe suiker te
maken. Bij de analyse gaf de zoo
geraffineerde inderdaad 99.5 pet.
van het gansche suikergehalte van
het suikerriet. Bij eene andere
proef ook onder zeer streng
toezicht genomen werden ver
scheidene tonnen Indische suiker
van geringe kwaliteit in den toestel
gedaan. Na 7 uur verkreeg men 40
barils (ieder van 163 liter) geraffi
neerde suiker van bijna absolute
zuiverheid. Er heeft bij dit proces
geen verdamping plaats en geen
aanwending van beenderen tool; het
geschiedt langs den gewonen weg.
Ér komt dan ook geen siroop, noch
suikerbrij daarbij, maar de gansche
massa wordt, naar verlangen, ge
reed voor den verkoop gemaakt als
fijn poeder of in brooden, of hoe
men anders wil. Eerlang zal een
toestel in werking komen, waarbij
in 24 uur 500 ton fijne raffinade
zal gemaakt worden.
Omtrent den onlangs gesneu
velden president van Guatemala,
generaal Barrios, wordt verhaald dat
hij buitengewoon veel moed bezat.
Op zekeren dag wilde men hem,
door middel van een bom, die naar
hem geslingerd werd, vermoorden.
De bom viel voor zijne voeten ne
der kalm en bedaard zette hij den
voet op het zundgat, waardoor het
vuur werd uitgedoofd en het moord
tuig niet ontplofte en zeide toen:
«die kerels hebben nog niet eens
genoeg geleerd om mij te kunnen
ombrengen.»
Op den avond voor zijn dood had
te Guatemala een zonderling voor
val plaats; in het opera-gebouw
werd ter zijner eer eene feestelijk
heid gegeven, waarbij hij echter
niet tegenwoordig was. Onder andere
werd een doek neder gelaten, waar
op geschilderd stond«Leve de Unie
van Centraal Amerika, Leve Rufino
Barrios, militaire chef!»
Eensklaps scheurde het doek door
midden, op eene wijze dat de naam
Barrios in tweeën werd gedeeld
eene aarbeving had geen grooter
ontsteltenis onder de toeschouwers
kunnen teweegbrengen. Men be
schouwde het voorval algemeen als
een zeer slecht voorteeken, en zelfs
mevrouw Barrios meende dat de dood
van haren echtgenoot zeer spoedig
op handen moest zijn.
De generaal reisde des nachts
naar het oorlogstooneel af, en sneu
velde reeds den volgenden dag in
het eerste treffen.
De grijze papegaai, vertelde
iemand in een gezelschap, is het
slimste dier dat er is. Toen ik een
jongen was bezat mijn vader zulk
een vogel, die op zekeren dag bij
ongeluk te water geraakte en toen
dadelijk begon te schreeuwen: «een
bootje, een bootje, een rijksdaalder
voor een bootje!»
Een man hoorde het geroep, redde
den papegaai, bracht hem naar huis
een vroeg toen de uitgeloofde be
looning. Toen lorretje dit echter
hoorde, riep hij«geef den kerel
een kwartje, geef hem een kwartje!»
Dat is heel kras, zeide een ander
lid van het gezelschap, maar ik weet
iets sterkers van een gans te ver
tellen. Een mijner manschappen, ik
was officier en bevond mij in een
vijandelijk land, stond des nachts
op schildwacht, toen hij eensklaps
een gans zag naderen die door een
vos werd nagezeten. Hij zoudegaarne
Reintje hebben doodgeschoten, maar
mocht zulks natuurlijk niet doen om
het leger niet noodeloos te alarmee-
meeren; gelukkig vluchtte de gans
tusschen zijne beenen en de vos was
onbeschaamd genoeg om zoo dicht
bij te komen dat hij het beest met
zijn bajonet kon dooden.
De geredde gans was zoo dank
baar dat zij haren redder niet meer
verliet en dag en nacht over hem
waakte.
Eeuigen tijd later stond de man
des nachts weder op schildwacht en
wel op een gevaarlijk plaatsje; eens
klaps hoorde hij gerucht en riep
«werda», toen twee kerels met ge
trokken sabels op hem lossprongen.
De arme kerel zoude ongetwijfeld
om zeep zijn geweest als de brave
gans niet eensklaps de aanvallers
naar bet hoofd was gevlogen en
hnn ferme meppen had uitgedeeld.
De schildwacht had daardoor gele
genheid den eenen kerel de bajonet
in 't lijf te jagen; de andere vent
verdween in de duisternis.
De arme, dappere gans moest he
laas het gelag betalen, want zij had
eene doodelijke verwondingbekomen;
wij hebben het trouwe dier den
volgenden morgen begraven, een sal
vo boven haar graf gelost, en tra
nen ontstroomden daarbij onze oogen.
Een schetsje uit de Parijscke
rechtszaal.
Een ongenoode gast. «On-
genoode gasten», zegt het spreek
woord, «zijn zelden aangenaam."
Onaangenamer ongenoode gast ech
ter dan Liénard zal wel bezwaar
lijk te vinden zijn. Dat heer, steen
houwer van beroep, heeft zichzelf
als logeergast opgedrongen. De zeer
bijzondere omstandigheden, waaron
der hij dat deed, blijken uit zijn
verhoor als beklaagde.
Voorzitter. Gij zijt te 1 uur
na middernacht een huis binnen
gedrongen en hebt geweldig en on
ophoudelijk gestompt en geslagen
tegen de deur eener bewoonster, die
nog aan haar werk zat. Zij was
onvoorzichtig genoeg om u de deur
te openen. Daarop liept gij naar bin
nen en strektet u op haar leger
stede neder. Kendet gij haar?
Beklaagde. Volstrekt niet.
Voorz. Hoe kwaamt gij er dan
toe, u van haar legerstede meester
te maken?
Bekl. Wel, ik was nog zoo ver
van mijn woning af; ik woon na
melijk heelemaal in de rue de Cri-
mée; ik was erg aan den rol ge
weest, zoodat mijn beenen me niet
langer wilden dragen.
VoorzIs dat een reden om bij
de menschen binnen te dringen en
hun slaapplaats in te nemen?Maar
er is nog meerniet alleen maaktet
gij u van haar legerstede meester,
maar gij wierpt ook haarzelf de
deur uit, en sloot u in haar ka
mer op.
Mejuffer Marguerite Tréjant, als
klaagster gehoord, verhaalt het
voorgevallene als volgt:
«Ik zat tusschen 12 en 1 uur in
den nacht nog druk aan mijn werk,
toen ik aan mijn deur hoorde klop
pen. «Wie is daar?» roep ik. Geen
antwoord. Maar daar begint het ge
klop weer.
Wie is daar roep ik uogmaals.
Alweer geen antwoord, maar nu
begint het geklop veel harder: eerst
stompen, toen trappen tegen de
deur. Eindelijk ga ik openmaken
en ik zie een man, dien ik niet
ken. Ik vraag hem, wat hij wil.
Hij geeft mij geen antwoord. Ik
vraag het hem nogmaals en nu zegt
hij: «Ik wil hier slapen» en meteen
pakt hij mijn arm, smijt me op het
portaal, en sluit zichzelf inmijn
hoofd kwam tegen den muur aan,
zoodat ik aan mijn voorhoofd en
mijn gezicht kneuzingen kreeg. Ik
ging toen den huisheer wekken en
deze liet de politie halen; maar ik
was zoo bang geworden, dat ik het
huis uitliep.»
De huisheer, als getuige gehoord,
verhaalt hoe het verder toeging:
«Ik loop naar boven, naar de ka
mer van mejuffrouw Tréjant. Ik klop
aan. Geen antwoord. De deur was
niet open te krijgende sleutel stak
van binnen op het slot. Ten slotte
moest ik door het venster naar bin
nen. Daar zie ik dezen persoon op
bed liggen snorken; ik had alle
moeite van de wereld om hem wak
ker te krijgen. Nu ik hem eindelijk
wakker heb, vraagt hij me, wat ik
van hem verlang. «Ik verlang,» zeg
ik, «dat je hier terstond vandaan
gaat.» «Neen, ouwe jongen!»
antwoord hij«je weet wel dat Mac-
Mahon eens gezegd heeft: «Ik ben
er en ik blijf er!» en dat zeg ik nu
ook.» En meteen draaide hij zich
om en sliep weer in. Dat ziende,
ging ik de politie halen. Toen de
agenten gekomen waren, sliep hij
weer zoo vast, dat zij hem met ge
weld moesten wakker schudden. En
nu werd hij boos. «Wat drommel!»
riep hij, «nu alweer! wil men mij
dan geen oogenblikje met rust la
ten Om hem heelemaal wakker te
krijgen, zagen de agenten zich ge
noodzaakt, hem het bed uit te wer
pen. Vervolgens trokken zij hem
zijn kleeren aan en voerden hem
mee.»
De rechtbank bezorgde dezen on-
genooden logeergast een gedwongen
logies van acht dagen, en legde
hem daarenboven 11 franks boete op.
ÜMMïBiBIGHTIEIL
1MSTEHDAM, 1 Sept.
Koffie. Afgedaan 8? bn. Java W.-I. B.»
albier gedopt ex //Zuid-Holland".
Suiker. In veiling werden heden verkocht
463 vaatjes Surinaamsch tot f17 a 191/-;;
40 zakken a fl7'/s; 30 vaten tot f lö1/* a
16 en 95 vaatjes tot, f 15i/3 a 16. Ruw en
Geiaffineerd onveranderd.
Tabak. Aangevoerd per //Prinses Marie"
890 pn. Ngoepit en 108 pn. Djogonalan/M.
Tin kalme stemming, prijzen onveranderd.
Katoen vast gestemd met goede omzet
tingen.
Tarwe zonder noteering, op levering geen
koers
Petroleum vast. Loco f 9,/4 E. Sept./Dec.
f9»/8 E.
Rogge traag; per 2100 kg. a c. z. k. Tagan
rog f137.
De circa 60.000 kilo Cinquantine Maïs,
heden in publieke veiling, zijn a f138 per
2000 a c. z. k. opgehouden Voorts tegen
a. s. Vrijdag in publieke veiling per 2100
kilo a c. z. k. aangeslagen circa 30 last
114 118 Pd. alhier gezolderde Taganrogge.
Noteering van de Commissie voor den
Graanhandel. Rogge op levering onveranderd.
Oct. f 134, 135, 136, 135. Maart f144, 145.
Noteering van Menne Tbole. Koolzaad
op 800 K.G. Olie als voren. Oct. f277.
Lijnzaad vast.
Raapolie prijshoudend; vliegend per 100
K.G. f263/4, in de stad f261/;. lo. Sept.
f 261/;, 263 4. lo. Oct./Dec. f 27. lo. Mei f 27l/s
277/s;
Lijnolie willig; vliegend per 100 K.G.
f251. S|. lo. Sept. f251/;, 251/'.. lo. Oct./Dec.
f 245/8, 248/4. lo. Jp.n. Mei f245
Raapkoeken f76 a 78 per 1040 stuks.
Lijnkoeken f 81,; a 12.per 104 stuks.
Op de gisteren gehouden Veemarkt waren
aangevoerd: vette kalveren, le kwal.
f 0.2e kwal. f 0. per kg. 17 Gras- f 20
a 40; 30 nuchtere dito f 8 a 16.86
3chapen en lammeren f20 a 12 0 Ham
burger Varkens a ets. per kg. vette
varkens 38 a 44 ct. per kilogram; -biggen
fa j o paarden f a 587 runderen,
le kwal. f 0.72, 2e kwal. f 0.65, 3e kwal.
f 0.60 per kg. melk- en kalfkoeien f 80 a
230 p. st.
Alkmaar28 Aug. Kaas aangevoerd 554
stapels, wegende 136641 kilo. Prijzen kleine
Gras Kaas f 29.— dito Hooi f com
missie Gras- f 26.50 dito Hooi f mid
delbare Gras f 27.dito Plooi f
Sohl«dam0 1 Sept. Moutwijn f9.50 Jsne-
vcr f 15.Amst. Proef f 16.25, Spoeling
1.20, idem door do Schiedam ache Spoeling-
Vereeniging f 1.—
KUNSTNIEUWS.
De Koninklijke Maatschappij //Humber-
tus I", te Napels, heeft den iUen Aug. jl.,
op hare vergadering, in het paleis De Curtis,
waar zeventien vereenigingen tegenwoordig
waren, aan enkele buitenlanders onderschei
dingen toegekend. Uit een drietal Nederland-
sche geleerden, van wier werken de voorzit
ter verslag deed, stelde de vergadering er
prijs op, den heer mr. Joan Bohl tot Be
schermheer uit te roepen:
Het Hoofdbestuur der Maatschappij, welke
in hooge mate de bescherming van den ko
ning en de regeering geniet, zond den heer
Bohl de tijdirg der benoeming, m?t verzoek,
zich die te laten welgevallen, opdat hem on
verwijld het diploma en de eereteekenen zou
den kunnen worden aangeboden.
De AmBterdamsehe advocaat heeft zijn dank
betuigd voor de vleiende bedoelingen, en
verklaardde glansrijke onderscheiding
niet tc aanvaarden. (Portef)
