cols Java koffie verkocht, die door
één genomen bijna 25'/a ct.per 1/a kg.
opbrachten. Bij de raming der mid
delen voor dit jaar is daarvoor 30
ct. aangenomen.
Aan Bestuurders vaD afdee-
lingen van het Bond voor Algemeen
Stemrecht, Werklieden vereenigingen
en allen die de invoering van het
algemeen stemrecht in Nederland
willen helpen bevorderen, is het
volgende schrijveu gericht:
Medeburgers!
Nog weim'ge dagen en een ge
wichtig tijdstip is aangebroken.
Alsdan 20 September 1885
heeft er eene volksbijeenkomst plaats
te 's Gravenhage, in het belang van
het algemeeu stemrecht.
Verbazend veel arbeid en zeer
veel geld is door de arbeiders aan
deze zaak ten koste gelegd.
Tal van vereenigingen zenden
afgevaardigden naar die Demonstra
tie, en een groot aantal bondge-
nooten gaan uit eigen middelen naar
die bijeenkomst.
Maar er zijn nog verscheiden ver
eenigingen waarvan geen afgevaar
digden gaan.
Arbeiders, tracht daarin alsnog
te voorzienDoet al wat gij kunt
om te bevorderen dat uit uwe plaats
althans één afgevaardigde gaat.
En allen die onze zaak toegedaan
zijn tracht uit eigen middelen
naar Den Haag te gaan, of legt
gelden bij elkaar en loot er om wie
gaan zal.
Het komt er nu vooral op aan.
Niet alleen omdat eene grond
wetsherziening te wachten is, maar
vooral ook omdat dit waarschijnlijk
de laatste maal is dat onze partij
zoo optreedt zoo optreden kan.
Daarom alle man te wapen alle
krachten bijeengebracht
Versterk de Demonstratie op al
lerlei wijze.
Laat de thuisblijvenden dien dag
van openbaren steun blijk geven,
door vergaderingen en manifesten.
Zendt telegrammen van sympa
thie naar den Haag (bij voorkeur
Zondagmorgen tusschen 10 en 11
uur aan den voorzitter van het Bond
voor Algemeen Stemrecht, telegram
adres Gebing, voorzitter Bond Al
gemeen Stemrecht, gebouw «Wal
halla», Westerbaanstraat 's Gra
venhage).,
Kortom doet al wat gij kunt
om deze grootsche zaak te steunen
en te bevorderen.
Leve de volkswil! Leve het al
gemeen stemrecht!
De Centrale Propagandaclub.
Het volgende gesprek op straat
werd afgeluisterd door het Rotterd.
Nieuwsblad ter gelegenheid van de
«betooging» voor Algemeen Stem
recht te Rotterdam.
Na dat de vergadering was af-
geloopen en de deelnemers zich
weder op straat bevonden hoorde hij:
Wat een rommel op straat en
dat op Zondag! riep er een.
Kijk dien stakkert eens zwee-
ten! Dit gold nota bene een der
heeren banierdragers.
Als er maar geen oproer komt!
riep een beangstigde ziel.
't Lijkent er niet op, was het
onmiddellijke antwoord. Ze hebben
allemaal delui Zundagsche pakkie
an!
En zoo ging het voort. Een ge
brekkig loopend persoon bood exem
plaren van het Orgaan van het
Bond voor Algemeen Kies- en
Stemrecht te koop aan voor een
Lago-Maggiore zoo getrouw geweest
was, of een der voormalige bedien
den te ontmoeten en door dezen eenig
spoor van hem te ontdekken. Maar
helaas was daartoe bij het tegen
woordige personeel volstrekt geen
vooruitzichthet was werkelijk, als
brak iedere draad, waaraan zij eeni-
ge hoop gehecht had af. Slechts
eene bleef nog: Teodoor Iwanoï-
witsch, de jonge halve broeder van
Alexis, Wera's zoon. Sedert verle
den najaar bevond hij zich op kost
school en was dus den eersten win
ter aan de moederlijke bescherming
onttrokken. Wera verlangde dikwijls
naar hem. Haar kind beminde zij
hartstochtelijk; hare koele terug
houding week, zoodra zij van hem
of van zijne komst in de vacantie
sprak.
Clarita verheugde zich met haar
daarop, meer nog zij verlangde
er innerlijk vurig naar. Wanneer
zij treurige, sombere uren had, waarin
cent. Een vrouw kocht er een; we
dachten uit belangstelling, maar
haar aansporing tot hare buurvrouw:
«Moe, koop jij er nou ook een, laat
de stumpert ook een centje verdie
nen!», bewees, dat alleen het me
delijdend hart haar koopen deed.
De mooiste opmerkingen hoorden
we op het Haagsche Veer:
Wat mot dat nou beduijen?
vroeg een vrouw.
Wel mens, 't is om het stem
recht te doen, doceerde eeu tweede.
Stemrecht! wat is dat nou
weer voor uuus?
Gut mens, weet je dat niet?
Stemrecht voor de Tweede Kamer!
Tweede Kamer? Ze zijn niet
wijs! Een mensch is blij, alsieéeu
kamer heeft met een klein keukentje
en een fornuisje!
Manifesteer daar nu eens tegen
opzegt het R. N. Al waren
er 2000 in plaats van 200, dan be
grijpt het gros van 't volk, waar
voor die manifestaties bestemd zijn,
er immers toch niets van.
Het is een overoude waarheid,
zegt de Arnh. Ct., dat de bureau
cratie de kanker van ons financie
wezen uitmaakt. Die waarheid is
duizenden en nogmaals duizenden
malen uitgesproken. Toch heeft zij
opvolgende Regeeringen niet van
den verkeerden weg teruggebracht.
Men gaat steeds voort met sinecures
te scheppen of te bestendigen. En
kele voorbeelden. Bij Justitie twee
referendarissen voor éene afdeeling;
bij binnenlandsche Zaken (afdeeling
onderwijs) idem idem. Bij Kolo
niën had men onlangs een goud
regen van nieuwe referendarissen.
Om de personen te helpen, werden
blijkbaar nieuwe referendarisschap
pen gecreëerd. De hoofdinspecteur,
chef van de afdeeling directe be
lastingen, bij Financiën, werd be
gunstigd met een baantje van secre
taris der commissie voor de herziening
van de ongebouwde eigendommen.
Zijne werkzaamheden bij financiën
werden inmiddels door een ander
waargenomen, doch hij behield
daarvoor het volle traktement, het
welk nu bijna aan dat eens minis
ters gelijk is.
Doch nu de kroon op het werk,
en dit behoort tot de dingen, die
komen zullen. De arbeid der ge
melde commissie is van zeer lan
gen duur geweest. Eindelijk moet
daaraan toch een einde komen.
Welnu, dat zal weldra geschieden.
Nu zou men meeneu, dat gemelde
hoofd-inspecteur weder als afdee-
lingchef bij Financiën werkdadig
zal optreden. Mis gedacht! Er zal
voor hem een nieuwe betrekking
in het leven worden geroepen. Hij
zal uitsluitend met wetgevende ar
beid belast en een ander tot afdee-
lingschef, onder den titel van refe
rendaris, benoemd worden.
Te Zwolle zijn met de drie-
wielige vélocipède uit de fabriek
van den heer H. Burgers te Deven
ter reeds proeven genomen voor het
vervoer van postpakketten en brieven
op het platteland. Het voertuig kan
zeer gemakkelijk worden bestuurd
en biedt gelegenheid tot plaatsing
van pakketten. Gisteren is de be
steller er mede naar Dalfsen en in
de volgende dagen zal naar Wijhe
en in andere richtingen er mede
worden gereden. Blijkt dat het voer
tuig aan de eischen voldoet, dan
bestaat uitzicht dat tot de aan
schaffing, voorloopig voor enkele der
thans bestaande bodeloopen, wordt
overgegaan.
al haar wachten, verlangen en op
merkingen in het Ornatoffsche huis
haar nutteloos schenen te worden en
haar hart in hopelooze vertwijfe
ling door den druk der dagelijks
wederkeerende eentonigheid meende
te breken, dan klampten hare ge
dachten zich vast aan het vooruit
zicht Teodoor te spreken en in het
voorjaar met de familie naarOrna-
toffsko te gaan. Daar moest alles
veranderen. Daar leefden mensehen
genoeg, die Alexis van zijne jeugd
af gekend, die hem zeker nog niet
vergeten hadden, en daarbij weten
moesten, wat er na den dood van
den ouden Ornatoff gebeurd was.
De gebeurtenissen aldaar met den
sluier des geheims te bedekken, zoo,
dat standvastig en voorzichtig uit-
vorschen hem niet kon doordrin
gen dat scheen Clarita onmoge
lijk toe voor haar gold dus
geduld volharding. Weder kon
zij zuchten zooals eens op haar klein
Dinsdag morgen had te Vlis-
singen met buitengewone plechtig
heid en praal de teraardebestelling
plaats van den aldaar woonachtigen
Belgischen zeeloods L. J. de Maine,
te Bremerhaven overleden aan boord
van het Duitsche stoomschip Han
nover en daarmede Maandag te Vlis-
singen overgebracht.
Nadat het lijk, besloten in een
prachtigen metalen kist, geplaatst
was in eene op de Zeehondenwerf
als Chapelle ardente ingerichte loods,
waar het door een groot aantal be
langstellenden bezichtigd werd, is
het gisterenmorgen omstreeks 9 uur,
gedragen door een zestiental zijner
collega's, in plechtigen optocht naar
de Katholieke kerk en na den aldaar
gevierdeu lijkdienst, naar de begraaf
plaats overgebracht.
De stoet werd geopend door een
muziekkorps, dat treurmarschen uit
voerde, terwijl achter het lijk, be
halve de nabestaanden, zich hadden
aangesloten de inspecteur over het
Belgische loodswezen, de heer Van
Schooten; de vroeger te Vlissingen
zich bevindende ambtenaren van het
Belgische loodswezen en deputatiën
uit de Belgische en Nederlandsche
loodsen en hunne sociëteiten, ver
gezeld van hunne vaandels, die, ten
teeken van rouw, omlaag gehouden
en omfloersd waren.
Tal van kransen, benevens op een
fluweelen kussen de medailles en
decoratiën, door den overledene als
boogschuttter behaald, werden voor
uitgedragen. terwijl ook de leden
van het Boogschuttersgezelschap
waarvan hij lid was, deel van den
stoet uitmaakten.
De volgende aandoenlijke geschie
denis verhaalt de Amsterdammer
Een paartje, pas een paar maan
den gehuwd, trok eergisteren naar
Artis. Hij had zijn besten, zwart-
lakenschen jas aan, en om haar ge
laat fladderden vroolijk de linten
van den Zondagschen hoed. Ze ble
ven er lang, bekeken de beesten met
volle aandacht en maakten menige
grap over het dikke nijlpaard en
dien onooglijken langen hals van
de giraf, 't Was een prettige dag,
het zonnetje scheen zoo vroolijk door
de boomen, en de menschen in Ar
tis waren zoo opgetogen, dat ons
paartje tegen het vallen van den
donker maar noode van den schoo-
nen tuin afscheid nam.
Ze waren beiden vermoeid, en de
vrouw kwam op het denkbeeld om
den dag gezellig thuis te besluiten
met een kopje anijsmelk. Anijs had
ze nog in huis, en een vaatje melk
werd onderweg gekocht. Terwijl zij
toekeek of de melkboer wel volle
maat gaf, liep hij eens binnen bij
eene vroegere hospita, die een huisje
of wat verder woonde.
Daar werd de idylle verstoord.
Zij werd jaloersch en riep haar man
heftig toe, dat hij buiten moest ko
men. Hij werd boos en gaf haar een
klap. En toen nam zij het melkvat
ter hand, hief het met een krachti-
gen zwaai boven het hoofd, keerde
het om en.... daar stroomde langs
den zwarten hoed, den blinkenden
Zondagsjas en den besten broek de
stralen, en dikke, witte tranen big
gelden langs het gelaat van droe
fenis over de verstoorde pret van
den dag.
De vrouw besefte te laat het on
heil dat hare ijverzucht had aange
richt. Uit wanhoop zocht zij ver
getelheid in de wateren der Baan-
landhuis aan de Ansa: Geduld, hoe
moeielijk zijt gij aan te leeren 1 Het
werd haar zoo bang om het hart,
dat zij door smart, vertwijfeling en
vrees haast vernietigd was.
Het was op een Maartschen dag,
dat Clarita, zuchtend onder deze
geesteskwelling, in Wera's salon zat
te werken aan een fijn handwerkje,
dat deze in eene kwade luim ter
zijde geworpen had en het aan hare
gezelschapsjuffrouw overliet, af te
maken, wat haar verveelde.
De dame was gedurende de laat
ste dagen rusteloozer en gejaagder
geweest dan gewoonlijk. Om zich
te verstrooien was zij uitgereden,
om bezoeken af te leggen.
Clarita bevond zich intusschen
niet alleen in den salon. Tegen een
der vensters leunde een jong, onge
veer zestienjarig meisje, Lisavetta
Sergewna Massowskoy, de zuster van
mevrouw von Ornatoff. De kleine,
die pas uit het klooster was terug
gracht. Maar de redders waren spoe
dig ter hand en haalden haar op het
droge.
De man, nat van melkde vrouw
druipende van het water, gingen
stilzwijgend huiswaarts, en geen
dampende anijsmelk besloot den ker
misdag in Artis.
Omtrent den optocht te Am
sterdam der voorstanders van het
algemeen kiesrecht, verneemt men
thans, als slotsom van het overleg
met den burgemeester, dat die ge
houden zal worden aanstaanden Vrij
dagavond, te 8 ure.
Woensdag avond zijn te Am-
steidam door kwaadwilligen twee
boomen, staande aan het Zaagmo-
leuspad en eigendom der gemeente,
gedeeltelijk doorgezaagd geworden,
zoodat er een reeds is nedergevallen
en de tweede op het punt staat dien
weg te volgen.
In het begin der vorig-e week
werd melding gemaakt van het fail
lissement eener groote diamanten-
firma te New-York, waarbij ook
Amsterdamsche huizen betrokken
zijn. De naam dier firma is zoo
als aan het Pariser Borsenblatt wordt
geseind Kossuth Marx te New-
York. Haar chef bevond zich voor
6 weken te Parijs en te Londen,
en kocht daar persoonlijk nog voor
21/j millioen frcs. diamanten.
Ook te Leiden zal Zondag door
de sociaal-democraten een optocht
gehouden worden. Het ontplooien
van de roode vlag zal daar echter
niet toegestaan worden
(N. v. d. D.)
Een kostganger van een we
duwe te 's Hage kreeg Dinsdag
avond laat met deze twist, liep het
huis uit, ontdeed zich van zijne
bovenkleeding en sprong in het
water van de Nieuwe Haven.
Op zijn hulpgeschreeuw werd hij
na geruimen tijd in het water te
hebben gesparteld, door buren er
uitgehaald, waarna door een paar
politieagenten proces-verbaal tegen
hem werd opgemaakt wegens bu
rengerucht.
In handen van de politie te
's Hage is gevallen een zekere K.
die met valschelijk door hem onder-
teekende bedellijsten bij de inge
zetenen rond ging. Aan het hoofd
van dat papier had hij eene uit de
couranten gesneden advertentie met
eene bede om hulp opgeplakt, om
zoodoende met de daaronder voor
komende namen van geachte stad-
genooten aan zijn inzamelingswerk
schijn van vertrouwen te geven.
Maar daaronder had hij zelf de na
men geschreven van ingezetenen
met bijvoeging van een zeker in
schrijvingsbedrag en met die valsche
handteekeniDgen deed hij de lijst
circuleeren.
Aan de beleidvolle nasporingen
van den inspecteur van politie Riet
dijk is het te danken, dat slechts
weinige personen het slachtoffer
dezer knoeierij geworden zijn.
De aangehoudene bleek reeds
meermalen wegens valschheid in
geschrifte en oplichting te zijn ver
oordeeld.
Nader verneemt men nog dat deze
door de Haagsche politie aangehou
den persoon den gefingeerden bedel
brief had onderteekend met de hand-
teekening van den heer Vernée,
commissaris van politie te Scheve-
gekeerd, vertoefde daar sedert eenige
dagen, maar zou voortaan Wera's
huis als het hare beschouwen. Het
jonge meisje moest het zeker niet
aangenaam vinden, want hare mooie,
heldere oogen toonden duidelijk de
sporen van heimelijk vergoten tra
nen. Mevrouw von Ornatoff had
haar dan ook rijkelijk genoeg ge
plaagd door voortdurend vitten, op
merken en spotten, nu eens over
hare linksche kostschoolmanieren of
hare blooheid, dan weder over hare
kinderachtige praatjes of haar ver
velend zwijgen. Het laatste bleef zij
standvastig volhouden. Dom zag zij
er intusschen volstrekt niet uit; wel
gaf haar die jeugdige verlegenheid
iets bescheidens, iets kinderlijks. Zij
was inderdaad nog een kind. Als
zoodanig nam zij de gedurige be
rispingen harer zuster ter harte; zij
bedroefden haar, maar wekten te
gelijk haren trots op. Nu, terwijl
zij dien toonde, klemde zij de kleine
ningen. Hij werd daarop eenig geld
machtig.
De aangehoudene had den bedel
brief zoo goed verborgen op zijn
lijf, dat de politie dien bij visitatie
niet vond. In de arrestantenkamer
geplaatst om later verhoord te wor
den, had hij gelegenheid den bedel
brief te verscheuren en in het pri
vaat te werpen. Dit werd echter
door een agent gezien. Men slaag
de er in de stukken op te halen,
zonder dat er een aan ontbrak.
Een machinistrijdende op de
stoomtram Den HaagSchevenin-
gen, kreeg gisteren morgen op den
rit een hevige bloedspuwing. De man
verzamelde al zijn krachten en wist
den trein nog tot het station Sche-
veningen te brengen.
Dr. Mess verleende hem daar ge
neeskundige hulp en beval zijn op
neming in het ziekenhuis.
Nadat op verschillende fabrieken
te Delftshaven in de afgeioopen week
een 20tal werklieden waren ontsla
gen, zal, naar men verneemt, Za
terdag a. s. een 40tal anderen het
zelfde lot treffen.
Dinsdagavond te ongeveer 8 ure
is te Dordrecht een 12-jarige kan
toorbediende bij de heeren Van der
Slik <fc Co., op den terugweg van
het postkantoor, waar hij voor zijne
patroons een aangeteekenden brief
had gehaald, in de Kalkhaven ge
raakt, waarschijnlijk doordat hij bij
het loopen over den deksteen het
evenwicht heeft verloren. Gisteren
ochtend omstreeks 8 ure is het lijk
opgevischt.
De aangeteekende brief, gericht
aan het adres der heeren Van der
Slik Co., is tot nog toe niet terug
gevonden. Hij bevat vermoedeliik
papieren, voor den vinder van geen
waarde.
Te Schoonloo, gem. Rolde, we
melde het voor eenige jaren van
slaDgen, die zich voornamelijk in
den mest der heideschapen ophiel
den. De schapenhouderij is daar nl.
nog al zeer uitgebreid. Een land
bouwer aldaar heeft thans nog 175
Drentsche schapen, waaronder 57
jongen, die dit jaar geboren zijn.
Aan de kanten in deze schapen
stallen beneden de oppervlakte hiel
den deze slaDgen zich op. Binnen
weinige jaren zfjn zij evenwel, op
eene enkele uitzondering na, ver
dwenen. Van een schapenherder,
aldaar in de laatste jaren in functie
getreden, verneemt men, dat een
zijner honden aan de vernietiging
der slangen aldaar geen gering deel
heeft gehad. Bij elk morgenbezoek
door den herder in de schaapskooien
gebracht, volgde de houd hem trouw
en greep de alsdan ontdekte slangen
in den bek, ze om den kop slaande
en vernietigende. De destijds door
deze slangen aangerichte schade was,
in verhouding tot hun aantal, zeer
gering. Thans vindt men in de na-
tanden vast op elkander, bleef zwij
gend in de versternis staan en scheen
voornemens te zijD, de geheele we
reld om haar heen te verachten.
Clarita was haar immers nog te
vreemd, om bij haar troost te kun
nen zoekenliever wilde zij hare
geheele omgeving vergeten en zich
even als die stille mademoiselle de
la Para aan hare eigene gedachten
overgeven. Beiden werden echter
eensklaps uit die mijmering gewekt.
Onder aan het huis hoorde men het
heldere bellengerinkel eener sier
lijke slede, die aan de deur stilhield;
Lisavetta keek even door het ven
ster en alles verdriet, trots en
zwijgen vergetend, vloog zij onder
een luiden vreugdekreet den salon
en de breede gangen door, de met
loopers bedekte trappen af, om den
gast te gemoet te gaan.
Hare levendige gebaren wekten
de nieuwsgierigheid van Clarita op,
vol verwachting keek zij op, want
van buiten klonken haar heldere,
lachende stemmen en vroolijke wel
komstgroeten tegen. Plotseling kreeg
zij eene ingeving, zij stond haastig
op, om naar de deur te gaan, maar
eer zij deze bereikt had, werd zij
onstuimig opengerukt en Teodoor
Iwanoïwitsch Ornatoff stond hand
in hand met de nu vroolijk lachende
Lisavetta voor haar.
{Wordt vervolgd.)
