Sint ITicolaas.
Moeder en Zoon.
Maandag 7 December 1885.
No. 743.
FEUILLETON.
3e .laarg-ang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het Buitenland-, (.ompagnis Générale de j. ublicite Et-rang era G. L.
VATJJBE Go., JOH. F. JONES, Stier., I'ar ijs, 3 Ibis Faubourg Montmartre.
ADVERTENTIËN:
*an 1—5 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cent».
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang aan de Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 16 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs ou leden der Nederlandscho Maatschappij tor tovorderiug van Nijverheid liebben op
Mrtoon van diploma vrijen toegang, donatours met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 unr. Toegang 25 cents per persoon. Donateur»
•den der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral
van Nederland en meer bijzonder van het l °"3 co c A "7--
ft 1 gulden. Museum der stad Haarlem
londagen kosteloos van 124 uur, <le overige
Ttylers museum in de Damstraat. Geopend
Woensdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespslh
in de Groote Kerk. Dinsdag van i2 en Donderdag van 23
Toegang (deur Oudegrooumarkt) vrij.
hof. Geopaaft
Aan onze lezers binnen
de stad wordt medegedeeld,
dat in den loop der volgende
week over liet abonnementsgeld
van de maand Nov. per kwi
tantie zal worden beschikt.
Sint Nicolans, niet waar? O. wel hem, wie dat fccsi
Nog altijd meeviert met een kinderlijken geest
Wieus hoofd niet al te zeer vervuld is van die
(schatten
Der wijsheid, die helaas, mijn brein niet kan
(bevatten,
'k Meen beursnieuws, politiek en soortgelijke meer,
Om met ziju kind'reu mee te leven in "t weleer,
Om dagen laug vooruit de winkels rond te dwalen,
Of aan een «vrijster» ïiogziju hart eens op te halen!
De Génestet.
«Waar het hart vol van is, loopt
de mond van over», en daarom zul
len de lezers het ons zeker niet
euvel duideD, wanneer we hen op
St. Nicolaasavond een Sinterklaas-
artikel te huis zenden, dat, zoo we
hopen, met evenveel genoegen zal
ontvangen worden, als de talrijke
surprises, die zij heden en morgen
zullen cadeau krijgen.
Wat is het toch aangenaam, dit
feest in onze goede stad mee te vie
ren! Weken vooruit hebben maga
zijnhouders en winkeliers hun beste
beentje voorgezet, om hun étalage
een aanlokkend en bekoorlijk aan
zien te geven, en vooral 's avonds,
wanneer hun artikelen achter de
groote spiegelruiten door de flikke
rende gasvlammen beschenen wer
den, noodigde dat alles ons als het
ware uit om te zien en te koopen.
Geen wonder dan ook, dat in de
laatste veertien dagen de drukte en
bedrijvigheid in de stad veel grooter
waren dan andersieder wilde zich
met eigen oogen overtuigen, «hoe
Vrij naar het Italiaansch door Dr....
30)
Xllfe Hoofdstuk.
Zij kende hem nauwelijks be
ter dan u, maar mijn moeder is er
een, zooals er weinigen zijnde zorg
voor haar kinderen grenst aan het
ongelooflijke; zoodra zij hoort, dat
er tusschen iemand van de jongelui
uit de club en mij een nauwere
vriendschapsband bestaat, heeft zij
allerlei kleine zorgen voor hem en
laat zij mijn nieuwen vriend nauw
lettend' gadeslaan. Het is een soort
van moederlijk politietoezicht, dat
zij uitoefent, en daarin vindt zij een
voortreffelijken steun in den man,
die haar daarin ter zijde staat.
mooi het toch was en hoe lekker
het er uitzag!»_De rijken en aanzien
lijken trokken dagelijks in hun keu
rige ekwipages naar de weelderig
ingerichte galanterie-, meubel- bont
en koekbakkerswinkels, en Barones
X, Freule IJ en Mevrouw Z gingen
er met of zonder geleide heen om
het neusje van den zalm te hebben,
kochten het mooiste weg en ver
trokken met de boodschap, «dat
Mijnheer het maar op de rekening
zoude schrijven!» Doch ook ande
ren hadden gelegenheid te zien eu
te bewonderen. Die talrijke uitstal
lingen in onze winkelstraten waren
er op ingericht om ieder, die wat
koopen wilde, hetzij voor zich zei
ven, hetzij voor anderen, bijna ver
legen te maken in de keus. Pas had
men voor de winkelruiten in ge
dachte iets uitgezocht of achtereen
ander raam of iu een andereu win
kei zag men weer iets, wat nog
fraaier, doelmatiger of goedkooper
was; maar toch, men werd het kie
zen niet moe en iederen avond, zoo
het weer het eenigszins toeliet, ver
meide men zich nogmaals alle
smaakvolle étalages de revue te la
ten passeeren, zeer ten genoege vau
de verkoopers, die reeds vóór St.
Nicolaas een mooie duit ontvangen
haddeuTot zelfs de armen hadden
genot, en al wierpen sommigen
hunner ook afgunstige blikken op
degenen, die zooveel schoons kon
den koopen, het meerendeel ver
blijdde zich evenzeer, wel wetend,
dat de goede Sint ook hen niet ver
geten zou, vergastte zich aan den
reuk van banket en speculaas voor
de vensters der banketbakkers, ter
wijl de straatjongens zich de neuzen
plat duwden tegen de glazen om des
te beter te kunnen zien. Of ze plei-
zier hadden? Evenals wij, hebt ge
hun vroolijke uitroepen gehoord,
En wat voor een man is dat
vraagde Henri, door een onweer-
staan bare nieuwsgierigheid gedreven.
Het is een oude bediende, An
tonio geheeten, die zeer sterk aan
mijn moeder gehecht is, en die haar
reeds als kind in het huis van mijn
rootvader, hij den hertog van Mon-
teleone, gekend heeft.
Hebt gij mij niet gezegd, dat
die Antonio juist in het restaurant
Peters geweest is, toen de moord
aanslag plaats vond?
.Tuist, en ik geloof bepaald,
dat hij daar op last van moeder
kwam.
Na een pauze vervolgde Lodewijk
Ik geloof wel, dat zijn tegen
woordigheid in het restaurant van
gewicht kan zijn, en reeds heb ik
gedacht....
Wat dan?
Heel eenvoudig; Antonio ver
zocht mij eenige oogenblikken vóór
het plegen van den moord, even
hun gejubel, als ze kunstig bewerkt
speelgoed zagenen waren ze soms
wat jaloersch op de rijke kinderen,
ze koesterden toch geen wrok tegen
hen! Met een kleinigheid zijn dien
minder bedeelden knapen en meisjes
de handen gevuld en gij, die u thans
verheugt iu de vreugde uwer kin
deren, die u zeiven onthaalt op het
geen u heden geschonken is, ver
geet niet, dat er ook huisgezinnen
zijn, waar de kruimels van uw tafel
zelfs welkom zouden zijn; zendt een
weinig van uw overvloed en ge zult
ook daar gelukkigen maken, want
heden moet het feest zijn voor ieder,
voor armen zoowel als voor rijken,
voor jong als voor oud!
Blijdschap zij thans op elks ge
laat te lezen; de goede Sint doet
heden de rondte door de stad en zal
geen huis, hopen we, onbezocht la
ten, geen deur voorbijgaan, zonder
die even te openen en zijn gaven te
verspreiden. Ouders, thans vooral
gevoelt ge het, hoeveel ge van uw
kindereu houdt en hoezeer hun
vreugde de uwe uitmaakt! Met fij
nen smaak en echt vrouwelijk door
zicht heeft iedere moeder zooveel in
haar vermogen was, bij den inkoop
der cadeau's gelet op ieders smaak
en neigingen; weken te voren heeft ze
allen door oogenschijnlijk onbedui
dende vragen uitgehoord, wat ze het
liefst wilden hebben en nu, op den
St. Nicolaasavond of morgen, staat
elk verrukt, dat de goede Sint zoo
precies zijn geheimste wenschen heeft
ingewilligd. Ja, de liefde wrocht
wonderen; deze dag is daar om het
te getuigen!
Pessimisten beweren, dat de men
sehen in het algemeen egoïstisch
zijn en er slechts op uit zijn zich
ten koste van anderen te bevoor-
deelen. Het feest van St. Nicolaas
is echter daar om die bewering te
naar buiten te gaan; hij is toen in
de nabijheid van Gaston gebleven,
zoodat het wel waarschijnlijk is, dat
hij iets of iemand heeft opgemerkt.
De moordenaar moest in het kabi
net geweest zijn, om zijn slachtof
fer af te wachten. Antonio heeft
misschien het een of ander kunnen
waarnemen, dat ons op den rechten
weg helpt. Ik zal hem morgen eens
nauwkeurig ondervragen.
Zender te sprekenvervolgden
beiden hun weg; ieder was in eigen
gedachten 7erdiept.
Eén zaak was Henri vooral niet
helder, namelijk, wat Antonio, die
trouwe en dienstvaardige bediende
der gravin, in dit nachtelijke uur
in het restaurant te doen had. Waar
om had hij den zoon zijner mees
teres naar buiten geroepen, terwijl
er niemand was? En waarom was
hij weggegaan, zonder op zijn jon
gen meester te wachten?
Lodewijk wekte hem uit zijn over-
logenstraffen, want juist het voort
bestaan van dezen dag, jaar op jaar
en eeuw aan eeuw, is een bewijs
van het tegendeel. Het is het hoog
feest van vriendschap, dankbaar
heid en liefde, het leest, waarop
wederkeerige toegenegenheid zich
ten sterkste uit; is dat zelfzucht,
is dat eigenliefde?
Treedt met ons dezen avond de
winkels der koekbakkers eens bin
nen, waar de aanvallige, expresselijk
om heur mooie gezichtjes uitge
zochte jonge dames u om strijd
heur zoete waren te koop aanbie
den, en ge zult moeten toestemmen,
dat het leven thans vooral zich van
de zonnigste zijde doet kennen. Als
ge er al die bedrijvigheid ziet, dat
komen en gaan, van de honderden,
die er de namen van teergeliefde
ouders, van beminde echtgenooten,
van groote en kleine kinderen, iu
banket, chocolade of suiker komen
bestellen, dan gevoelt ge eerst recht,
hoeveel liefde en erkentelijkheid in
den menschelijken boezem huist.
Ziet daar treedt een jongeling bin
nen, beschroomd, nu hem zooveel
glimlachende gezichtjes het welkom
toeroepen en hem overstelpen met
aanbiedingen van allerlei zoets en
lekkers. Hij vat echter moet, in
weerwil van al die schitterende
oogen, welke op hem gevestigd zijn,
en kiest zich het schoonste hart uit,
wat er op de étalage te vinden is,
eu hij die zich anders zou schamen
het kleinste pakje iu het pu
bliek te dragen, loopt gepakt en ge
zakt met tal van cadeau's, het kost
bare hart vooral uiet te vergeten,
naar huis, om daar de mand in
orde te brengen, waarin al die sur
prises voor de liefste zijns harten
bestemd, moeten verzonden worden.
Dagen te voren heeft hij zich in
gespannen, om eenige versjes ge-
peinzingen.
Wat is die juffrouw Millner
toch een bekoorlijk schepselriep
hij eensklaps uit, terwijl hij een
dikke rookwolk voor zich uitblies.
Hebt gij ooit zulk een liefelijke
verschijning gezien, die zoozeer le
vendigheid aan zachtmoedigheid
paart? En welk een talent, welk
een sierlijke gestalte! Ik heb nog
nooit een zangeres zien optreden,
die zooveel voor de toekomst belooft.
Wat zal het arme kind geschrikt
zijn van den bloedigen afloop van
het feestGaat gij haar morgen
bezoeken?
Ik geloof het niet, want ik
heb niet over zooveel tijd te be
schikken als gij, vicomte, en als ik
een oogenblik vrij heb, zal ik dit
aan Gastons legerstede doorbrengen.
Daar hebt gij gelijk in, groot
gelijkIk zal morgen ook naar hem
gaan hooren. Die arme GastonIk
durf wedden, dat op dit oogenblik
reed te hebben ten einde die tus
schen de geschenken te leggen, en
waaruit zonneklaar moet blijken,
hoe goed hij het meent, en hoe een
uitstekend echtgenoot hij later we
zen zal!
Op dezen dag rekent ieder, die
anderen om de een of andere reden
dank meent schuldig te zijn, zich
verplicht zijn erkentelijkheid op
tastbare wijze te toonen en de ge
heimzinnigheid, waarmede de ge
schenken gezonden worden, is al
weder een bewijs, dat de mensch
niet egoïstisch is. Dat verzwijgen
van den naam des gevers, wijst op
bescheidenheid; wel veronderstelt
de gever, dat er geraden zal wor
den van wien de geschenken ko-
meD, maar hij denkt er bijzie ge
hebt mij wel gedaan, ge hebt me
diensten bewezen, is het dan niet
natuurlijk, dat ik u erkentelijk ben!
Ook de vriendschap openbaart zich
heden op duizenden manieren, nieuwe
handen worden aangeknoopt, oude
vaster toegehaald en waar somtijds
storing in de vriendschapsbetrek
kingen gekomen was. daar brengt
een mooi cadeau, maar nog meer
de hartelijke woorden, die het ver
gezellen, alles weer in orde!
Alles juicht en jubelt dan heden,
en niet weinig brengen daartoe de
aanwezige fopperijen bij, die bij het
verzenden van geschenken gebrui
kelijk zijn. Die groote kisten met
honderden papieren, waaruit nu een
zeeppoppetje, dan weer een rateltje
of andere snuisterijen te voorschijn
komen, tot ten laatste na eindeloos
zoeken, dat door ongeduld bijna
opgegeven is, het lang hegeerde
voorwerp voor den dag komt, geven
stof tot uitbundig gelach! De ver
nuftige wijze, waarop vooral de
jonge dames in kool, turven, appe
len of andere dingen enz. geschen-
hem niets meer ergert, dan dat hij
de tweede voorstelling van juffrouw
Millner niet kan bijwonen.
Denkt gij dat? vraagde
Henri kortaf.
Hij is dol verliefd op haar;
gij zult nog zien, dat hij een domme
streek voor haar doet. Maar hier
moeten wij afscheid nemen. Wel te
rusten! Tot later!
De jonge lieden gaven elkaar de
hand en een minuut later was Henri
bij ziju woning aangekomen.
Het tooneel, waarvan liij zooeven
getuige was, de dingen, die Gaston
hem had verteld, de opmerkingen
van Lodewijk: alles woelde in
zijn hoofd dooreen eu scheen hem
een benauwde droom te zijn. Alleen
kon hij met volkomen zekerheid
hieruit opmaken, dat er een vree-
selijk geheim achter verborgen was,
i dat op deze wijze had moeten op-
gelost worden. Onwillekeurig be-
jkroop hem de vrees, dat hij er in