Sint ITicolaas. Moeder en Zoon. Maandag 7 December 1885. No. 743. FEUILLETON. 3e .laarg-ang. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk p. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen. Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9. Hoofdagenten voor het Buitenland-, (.ompagnis Générale de j. ublicite Et-rang era G. L. VATJJBE Go., JOH. F. JONES, Stier., I'ar ijs, 3 Ibis Faubourg Montmartre. ADVERTENTIËN: *an 1—5 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cent». Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur. MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM. Koloniaal museum op het Paviljoen. Ingang aan de Dreefzijde 2e deur. Geopend dagelijks van 16 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs ou leden der Nederlandscho Maatschappij tor tovorderiug van Nijverheid liebben op Mrtoon van diploma vrijen toegang, donatours met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 unr. Toegang 25 cents per persoon. Donateur» •den der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, vooral van Nederland en meer bijzonder van het l °"3 co c A "7-- ft 1 gulden. Museum der stad Haarlem londagen kosteloos van 124 uur, <le overige Ttylers museum in de Damstraat. Geopend Woensdag en Zaterdag van 24 uur. Orgel-bespslh in de Groote Kerk. Dinsdag van i2 en Donderdag van 23 Toegang (deur Oudegrooumarkt) vrij. hof. Geopaaft Aan onze lezers binnen de stad wordt medegedeeld, dat in den loop der volgende week over liet abonnementsgeld van de maand Nov. per kwi tantie zal worden beschikt. Sint Nicolans, niet waar? O. wel hem, wie dat fccsi Nog altijd meeviert met een kinderlijken geest Wieus hoofd niet al te zeer vervuld is van die (schatten Der wijsheid, die helaas, mijn brein niet kan (bevatten, 'k Meen beursnieuws, politiek en soortgelijke meer, Om met ziju kind'reu mee te leven in "t weleer, Om dagen laug vooruit de winkels rond te dwalen, Of aan een «vrijster» ïiogziju hart eens op te halen! De Génestet. «Waar het hart vol van is, loopt de mond van over», en daarom zul len de lezers het ons zeker niet euvel duideD, wanneer we hen op St. Nicolaasavond een Sinterklaas- artikel te huis zenden, dat, zoo we hopen, met evenveel genoegen zal ontvangen worden, als de talrijke surprises, die zij heden en morgen zullen cadeau krijgen. Wat is het toch aangenaam, dit feest in onze goede stad mee te vie ren! Weken vooruit hebben maga zijnhouders en winkeliers hun beste beentje voorgezet, om hun étalage een aanlokkend en bekoorlijk aan zien te geven, en vooral 's avonds, wanneer hun artikelen achter de groote spiegelruiten door de flikke rende gasvlammen beschenen wer den, noodigde dat alles ons als het ware uit om te zien en te koopen. Geen wonder dan ook, dat in de laatste veertien dagen de drukte en bedrijvigheid in de stad veel grooter waren dan andersieder wilde zich met eigen oogen overtuigen, «hoe Vrij naar het Italiaansch door Dr.... 30) Xllfe Hoofdstuk. Zij kende hem nauwelijks be ter dan u, maar mijn moeder is er een, zooals er weinigen zijnde zorg voor haar kinderen grenst aan het ongelooflijke; zoodra zij hoort, dat er tusschen iemand van de jongelui uit de club en mij een nauwere vriendschapsband bestaat, heeft zij allerlei kleine zorgen voor hem en laat zij mijn nieuwen vriend nauw lettend' gadeslaan. Het is een soort van moederlijk politietoezicht, dat zij uitoefent, en daarin vindt zij een voortreffelijken steun in den man, die haar daarin ter zijde staat. mooi het toch was en hoe lekker het er uitzag!»_De rijken en aanzien lijken trokken dagelijks in hun keu rige ekwipages naar de weelderig ingerichte galanterie-, meubel- bont en koekbakkerswinkels, en Barones X, Freule IJ en Mevrouw Z gingen er met of zonder geleide heen om het neusje van den zalm te hebben, kochten het mooiste weg en ver trokken met de boodschap, «dat Mijnheer het maar op de rekening zoude schrijven!» Doch ook ande ren hadden gelegenheid te zien eu te bewonderen. Die talrijke uitstal lingen in onze winkelstraten waren er op ingericht om ieder, die wat koopen wilde, hetzij voor zich zei ven, hetzij voor anderen, bijna ver legen te maken in de keus. Pas had men voor de winkelruiten in ge dachte iets uitgezocht of achtereen ander raam of iu een andereu win kei zag men weer iets, wat nog fraaier, doelmatiger of goedkooper was; maar toch, men werd het kie zen niet moe en iederen avond, zoo het weer het eenigszins toeliet, ver meide men zich nogmaals alle smaakvolle étalages de revue te la ten passeeren, zeer ten genoege vau de verkoopers, die reeds vóór St. Nicolaas een mooie duit ontvangen haddeuTot zelfs de armen hadden genot, en al wierpen sommigen hunner ook afgunstige blikken op degenen, die zooveel schoons kon den koopen, het meerendeel ver blijdde zich evenzeer, wel wetend, dat de goede Sint ook hen niet ver geten zou, vergastte zich aan den reuk van banket en speculaas voor de vensters der banketbakkers, ter wijl de straatjongens zich de neuzen plat duwden tegen de glazen om des te beter te kunnen zien. Of ze plei- zier hadden? Evenals wij, hebt ge hun vroolijke uitroepen gehoord, En wat voor een man is dat vraagde Henri, door een onweer- staan bare nieuwsgierigheid gedreven. Het is een oude bediende, An tonio geheeten, die zeer sterk aan mijn moeder gehecht is, en die haar reeds als kind in het huis van mijn rootvader, hij den hertog van Mon- teleone, gekend heeft. Hebt gij mij niet gezegd, dat die Antonio juist in het restaurant Peters geweest is, toen de moord aanslag plaats vond? .Tuist, en ik geloof bepaald, dat hij daar op last van moeder kwam. Na een pauze vervolgde Lodewijk Ik geloof wel, dat zijn tegen woordigheid in het restaurant van gewicht kan zijn, en reeds heb ik gedacht.... Wat dan? Heel eenvoudig; Antonio ver zocht mij eenige oogenblikken vóór het plegen van den moord, even hun gejubel, als ze kunstig bewerkt speelgoed zagenen waren ze soms wat jaloersch op de rijke kinderen, ze koesterden toch geen wrok tegen hen! Met een kleinigheid zijn dien minder bedeelden knapen en meisjes de handen gevuld en gij, die u thans verheugt iu de vreugde uwer kin deren, die u zeiven onthaalt op het geen u heden geschonken is, ver geet niet, dat er ook huisgezinnen zijn, waar de kruimels van uw tafel zelfs welkom zouden zijn; zendt een weinig van uw overvloed en ge zult ook daar gelukkigen maken, want heden moet het feest zijn voor ieder, voor armen zoowel als voor rijken, voor jong als voor oud! Blijdschap zij thans op elks ge laat te lezen; de goede Sint doet heden de rondte door de stad en zal geen huis, hopen we, onbezocht la ten, geen deur voorbijgaan, zonder die even te openen en zijn gaven te verspreiden. Ouders, thans vooral gevoelt ge het, hoeveel ge van uw kindereu houdt en hoezeer hun vreugde de uwe uitmaakt! Met fij nen smaak en echt vrouwelijk door zicht heeft iedere moeder zooveel in haar vermogen was, bij den inkoop der cadeau's gelet op ieders smaak en neigingen; weken te voren heeft ze allen door oogenschijnlijk onbedui dende vragen uitgehoord, wat ze het liefst wilden hebben en nu, op den St. Nicolaasavond of morgen, staat elk verrukt, dat de goede Sint zoo precies zijn geheimste wenschen heeft ingewilligd. Ja, de liefde wrocht wonderen; deze dag is daar om het te getuigen! Pessimisten beweren, dat de men sehen in het algemeen egoïstisch zijn en er slechts op uit zijn zich ten koste van anderen te bevoor- deelen. Het feest van St. Nicolaas is echter daar om die bewering te naar buiten te gaan; hij is toen in de nabijheid van Gaston gebleven, zoodat het wel waarschijnlijk is, dat hij iets of iemand heeft opgemerkt. De moordenaar moest in het kabi net geweest zijn, om zijn slachtof fer af te wachten. Antonio heeft misschien het een of ander kunnen waarnemen, dat ons op den rechten weg helpt. Ik zal hem morgen eens nauwkeurig ondervragen. Zender te sprekenvervolgden beiden hun weg; ieder was in eigen gedachten 7erdiept. Eén zaak was Henri vooral niet helder, namelijk, wat Antonio, die trouwe en dienstvaardige bediende der gravin, in dit nachtelijke uur in het restaurant te doen had. Waar om had hij den zoon zijner mees teres naar buiten geroepen, terwijl er niemand was? En waarom was hij weggegaan, zonder op zijn jon gen meester te wachten? Lodewijk wekte hem uit zijn over- logenstraffen, want juist het voort bestaan van dezen dag, jaar op jaar en eeuw aan eeuw, is een bewijs van het tegendeel. Het is het hoog feest van vriendschap, dankbaar heid en liefde, het leest, waarop wederkeerige toegenegenheid zich ten sterkste uit; is dat zelfzucht, is dat eigenliefde? Treedt met ons dezen avond de winkels der koekbakkers eens bin nen, waar de aanvallige, expresselijk om heur mooie gezichtjes uitge zochte jonge dames u om strijd heur zoete waren te koop aanbie den, en ge zult moeten toestemmen, dat het leven thans vooral zich van de zonnigste zijde doet kennen. Als ge er al die bedrijvigheid ziet, dat komen en gaan, van de honderden, die er de namen van teergeliefde ouders, van beminde echtgenooten, van groote en kleine kinderen, iu banket, chocolade of suiker komen bestellen, dan gevoelt ge eerst recht, hoeveel liefde en erkentelijkheid in den menschelijken boezem huist. Ziet daar treedt een jongeling bin nen, beschroomd, nu hem zooveel glimlachende gezichtjes het welkom toeroepen en hem overstelpen met aanbiedingen van allerlei zoets en lekkers. Hij vat echter moet, in weerwil van al die schitterende oogen, welke op hem gevestigd zijn, en kiest zich het schoonste hart uit, wat er op de étalage te vinden is, eu hij die zich anders zou schamen het kleinste pakje iu het pu bliek te dragen, loopt gepakt en ge zakt met tal van cadeau's, het kost bare hart vooral uiet te vergeten, naar huis, om daar de mand in orde te brengen, waarin al die sur prises voor de liefste zijns harten bestemd, moeten verzonden worden. Dagen te voren heeft hij zich in gespannen, om eenige versjes ge- peinzingen. Wat is die juffrouw Millner toch een bekoorlijk schepselriep hij eensklaps uit, terwijl hij een dikke rookwolk voor zich uitblies. Hebt gij ooit zulk een liefelijke verschijning gezien, die zoozeer le vendigheid aan zachtmoedigheid paart? En welk een talent, welk een sierlijke gestalte! Ik heb nog nooit een zangeres zien optreden, die zooveel voor de toekomst belooft. Wat zal het arme kind geschrikt zijn van den bloedigen afloop van het feestGaat gij haar morgen bezoeken? Ik geloof het niet, want ik heb niet over zooveel tijd te be schikken als gij, vicomte, en als ik een oogenblik vrij heb, zal ik dit aan Gastons legerstede doorbrengen. Daar hebt gij gelijk in, groot gelijkIk zal morgen ook naar hem gaan hooren. Die arme GastonIk durf wedden, dat op dit oogenblik reed te hebben ten einde die tus schen de geschenken te leggen, en waaruit zonneklaar moet blijken, hoe goed hij het meent, en hoe een uitstekend echtgenoot hij later we zen zal! Op dezen dag rekent ieder, die anderen om de een of andere reden dank meent schuldig te zijn, zich verplicht zijn erkentelijkheid op tastbare wijze te toonen en de ge heimzinnigheid, waarmede de ge schenken gezonden worden, is al weder een bewijs, dat de mensch niet egoïstisch is. Dat verzwijgen van den naam des gevers, wijst op bescheidenheid; wel veronderstelt de gever, dat er geraden zal wor den van wien de geschenken ko- meD, maar hij denkt er bijzie ge hebt mij wel gedaan, ge hebt me diensten bewezen, is het dan niet natuurlijk, dat ik u erkentelijk ben! Ook de vriendschap openbaart zich heden op duizenden manieren, nieuwe handen worden aangeknoopt, oude vaster toegehaald en waar somtijds storing in de vriendschapsbetrek kingen gekomen was. daar brengt een mooi cadeau, maar nog meer de hartelijke woorden, die het ver gezellen, alles weer in orde! Alles juicht en jubelt dan heden, en niet weinig brengen daartoe de aanwezige fopperijen bij, die bij het verzenden van geschenken gebrui kelijk zijn. Die groote kisten met honderden papieren, waaruit nu een zeeppoppetje, dan weer een rateltje of andere snuisterijen te voorschijn komen, tot ten laatste na eindeloos zoeken, dat door ongeduld bijna opgegeven is, het lang hegeerde voorwerp voor den dag komt, geven stof tot uitbundig gelach! De ver nuftige wijze, waarop vooral de jonge dames in kool, turven, appe len of andere dingen enz. geschen- hem niets meer ergert, dan dat hij de tweede voorstelling van juffrouw Millner niet kan bijwonen. Denkt gij dat? vraagde Henri kortaf. Hij is dol verliefd op haar; gij zult nog zien, dat hij een domme streek voor haar doet. Maar hier moeten wij afscheid nemen. Wel te rusten! Tot later! De jonge lieden gaven elkaar de hand en een minuut later was Henri bij ziju woning aangekomen. Het tooneel, waarvan liij zooeven getuige was, de dingen, die Gaston hem had verteld, de opmerkingen van Lodewijk: alles woelde in zijn hoofd dooreen eu scheen hem een benauwde droom te zijn. Alleen kon hij met volkomen zekerheid hieruit opmaken, dat er een vree- selijk geheim achter verborgen was, i dat op deze wijze had moeten op- gelost worden. Onwillekeurig be- jkroop hem de vrees, dat hij er in

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1885 | | pagina 1