ia voor de visschers ook niet zonder
gevaar, met het oog op de 's nachts
binnenkomende atoomschepen.
Door eene spoedige uitvoering
zou in eene lang gevoelde behoefte
voorzien worden, en zou IJmuiden
bewijzen de aangewezen plaats voor
de visscherij te zijn.
Dond rdagavond, tijdens den brand
te Haarlemmermeer, zijn uit het
brandende perceel verscheidene le
vensmiddelen gestolen.
De politie doet onderzoek.
Voor eenigen tijd hebben de so
ciaal-democraten te Amsterdam,naar
het H.ilad verneemt, getracht zich
in het bierhuis «De Leeuw van Wa
terloo» op het Waterlooplein te oefe
nen in het schieten met revolvers.
Daartoe was in het bovengenoemd
bierbuis, zonder verlof van de po
litie, eene schietbaan ingericht. Toen
de politie dit vernam, heeft zij deze
oefeningen verboden.
Dezer dagen had de veiling
plaats van het kabinet der familie
Alewijn. Voor een portret, geschil
derd door J. A. Kruseman, werd
f4010 betaald. Het was het portret
van Cath., E. W. Snouck van Loo
sen. De Amsterdamsche Ct. zegt:
«Voor dit portret, hoogstens f25
waard, werd zulk eene hooge som
betaald, daar het tot iederen prijs
moest worden opgekocht, om.te
worden verbrand. Die verbranding
moet, naar wij vernemen, geschie
den ingevolge testamentaire bepa
ling der onlangs gestorven zuster
van de afgebeelde, waarbij is voor
geschreven, dat alle portretten der
familie Snouck van Loosen door het
vuur vernietigd moeten worden.»
Door iemand die onbekend
wenscht te blijven, is aan de af-
deeling Amsterdam der «vereeniging
tot heil des volks» f 3000 geschon
ken.
Tusscheu twee echtgenooten
had Donderdagavond in een uitdra
gerij up de Prinsengracht bij de Ege
lantiersgracht te Amsterdam, een
verwoede strijd plaats. Allerlei aan
wezig goed, als kleeden, zeilen, sto
ven, werd door elkaar gesmeten.
Het dreigement der vrouw, die
uitriepik zal je morgen in de cou
rant laten zetten, weerhield den man
niet alles kort en klein te slaan.
Na een wederzijdsche duchtige af
rossing, werd eindelijk de deur van
het woonhuis gesloten en bemerk
ten de honderden toeschouwers van
dit treurige tooneel, dat de vrede
allengs weer werd hersteld.
Voor een der Amsterdamsche
kantonrechters verscheen, een paar
weken geleden, eene jonge, minder
jarige schoone, die 's rechters hulp
inriep, om door het zegel van den
echt den band tusschen haar en den
jongeling harer keuze onverbreek
baar vast te knoopen.
Reeds lang hadden de gelieven
naar dat oogenblik gehaakt.
Maar een wreede stiefvader stond
in den weg en weigerde haar zijne
toestemming.
En waarom is hij tegen uw
huwelijk? was des kantonrechters
vraag.
Nu volgde eene opheldering, die
in hoofdzaak hierop neerkwamDe
stiefvader, voorheen commensaal in
moeders woning, was steeds een
vurig aanbidder van de jonge maagd
geweest.
Toen hij vernam, dat haar hart
reeds een ander toebehoorde, ver
dubbelde zijn hartstocht en hij bleef
minder reden, dat meisje te haten?
Haar oogen schoten vlammen
haar kleine vuisten balden zich
krampachtig, en de jaloezie had haar
geheel en al in haar macht.
Maar wat kan ik tegen haar
doen? vervolgde zij vertoornd en
op geheel anderen toon; hoe zou
ik met haar in het strijdperk treden,
nu hij haar bemint! En toch, als
die brieven, in plaats van in de han
den van een ander, in de mijne
vielen, en ik haar er mede kon be
dreigen, er mede kon pijnigen, als
ik hem daardoor er toe kon bren
gen, van haar af te zien, wat een
wellust zoude dat zijn, al won ik
hem daardoor nog niet voor mij-
zelve 1
Minnyriep Gaston uit, op
verwijtenden toon, die ook niet ge
heel van jaloezie vrij te pleiten was.
Maar gij hebt nog nooit be
mind 1 riep zij toornig uit. Gij
weet nog niet, welk een ellende
het arme kind vervolgen met lief
desverklaringen, afgewisseld door
dreigementen.
Zij volhardde bij haar keuze en
bleef baar W trouw. Toen kreeg
de teleurgestelde minnaar een dui-
velsch idee.
Als ge mij niet neemt, zult
ge hem niet toebehooren, voor ge
meerderjarig zijt en de wet u vrij
heid geeft.
Een, twee, drie begon hij het hof
te mak -n aan de 55-jarige mama;
lang behoefde hij niet te wachten
en het huwelijk werd voltrok
ken.
Nu was hij de stiefvader van
zijn voormalige geliefde geworden
en kon dus over haar huwelijk met W.
zijn veto uitspreken.
De kantonrechter beloofde alles
te doen, wat in zijn vermogen was,
om het geluk van 't arme meisje te
redden.
Maar een vriend van den huize,
een dillettant-wetgeleerde, was den
rechter voos»
In overleg met de moeder die
eigenlijk niets tegen het trouwplan
der dochter had, maar haar echt
genoot als levenslang commensaal
respecteerde beraamde men 't
volgenden plan.
Als de kantonrechter uw va
der dagvaardt, moet gij die dag
vaarding voor hem achterwege hou
den. Hij wordt dan bij verstek ge
oordeeld, niets tegen het huwelijk
te hebben, omdat hij niet ter zit
ting is verschenen.
Intusschen gaat gij met W.
naar 't Stadhuis, en laat u aantee-
kenen. Den trouwdag houdt ge ge
heim en ge gaat met W... uwe
moeder en een paar getuigen naar
den ambtenaar van den burgelij
ken stand, waar ge een acte ver
toont, u door den kantonrechter ge-
gen, in plaats van vaders toestem
ming.
Het plannetje werd ten uitvoer
gebracht. De komst van den deur
waarder, die de dagvaarding bracht,
bleef voor het hoofd des huisge-
zins geheim, dank zij de listig
heid van de dienstmaagd die«niet
thuis» gaf.
De rest marcheerde uitstekend.
De gefopte papa merkte er niets van,
voor den avond van den trouwdag.
In zijne woede snelde hij den vol
genden morgen naar het kantonge
recht maar hij vond luttel troost.
«Nu», riep de teleurgestelde uit, «als
ik niet bij de dochter kan zijn, wil
ik de moeder ook niet meer hebben.»
En hij hield woord.
Onder geleide van den ingenieur
Meijjes bezichtigden de leden van
den Raad van Zaandam Donderdag
de voltooide werken in de Voor-
zaan.
De heer Meijjes vertrekt eerst
daags als ingenieur naar het Pana
ma-kanaal.
Bij den slijter B. op de voorhaven
te Edam, is Donderdagnacht eene
ruit ingeworpen. De politie vond bij
haar onderzoek in den winkel een
steen,die blijkbaar aan hitte was bloot
gesteld geweest. Dit bracht op het
spoor van den dader. Het bleek dat
een bakkersjongen de baldadigheid
had gehad, met een steen uit den
oven van ziju baas te werpen. Hij
heeft bij den burgemeester eene
volledige bekentenis afgelegd.
Bij Den Helder is Donderdagavond
een arbeider en bij Sloterdijk ter-
het is, door iemand versmaad te
worden, die men bemint! Het is een
hel op aarde! Maar het zal, het
mag niet gebeuren! Er is nog één
middel....
Wat voor een middel? vroeg
Gaston nieuwsgierig.
Nog één middel, om mijn me
dedingster te verdringen. Gij alleen
kunt mij dit aan de hand doen.
Ik?
Is u veel aan de brieven ge
legen
Wat zegt gij? riep Gaston
verbaasd uit.
Minny was opgestaan; er sprak
een sombere vastberadenheid uit haar
trekken; haar lippen bewogen zich
krampachtig en zij was doodsbleek
geworden.
Gij hebt aan mijn moeder en
aan mij gezegd, dat gij mij bemint.
Wat stelt gij meer op prijsde brie
ven of mij?
Gaston was nog niet van zijn ver-
zelfdertijd een poldergast door den
trein overreden. Beide ongelukkigen
waren onmiddellijk dood.
Ook te Helder is onder den naam
«Vergunning» eene Vereeniging op
gericht, welke ten doel heeft aan
de belangen van de kleinhandelaars
in sterken drank bevorderlijk te zijn.
Aanvankelijk zijn reeds 30 leden
toegetreden.
Een ongehuwde heer te 'sHage
werd dezer dagen verrast door eene
rekening van banketletters, die men
op naam zijner niet bestaande echt-
genoote besteld had.
Tot aanvulling en verbetering van
het bericht van gisteren omtrent
eene inbraak in eene villa te Sche-
veningen, deelt het Vaderland mede,
dat Woensdagavond te halfelf uur
de politie bemerkte, dat eene ruit
in een onbewoond huis was uitge
sneden. Bij onderzoek bleek niets
ontvreemd te zijn.
In den laatsten tijd neemt het
stelen van kippen en eenden onder
Delftshaven op schrikbarende wijze
toe.
Van één eigenaar, wonende in de
nabijheid der schietbaan, werden
achtereenvolgens niet minder dan
34 eenden gestolen.
De bemanning van den Vlaar-
dingschen logger Koolemans Beijnen
is den 15en Jan. e. k. als getuige
voor de rechtbank te Ostende ge
dagvaard, ter zake van het moed
willig vernielen hunner netten door
Belgische visschers. (F.)
Nog een derde slachtoffer van de
gas-ontsnapping op «Voorburg», te
Vucht, is overleden.
Gisteren werd door de directie
der Ned. Rhijnspoorweg-Mpij. aan
den stationsklerk J. W. de Jeeger,
te Abkoude, een diploma wegens
25-jarigen trouwen dienst, benevens
een geschenk in geld uitgereikt.
Woensdagmiddag kwam van het
zoogenaamde Meer te Nijmegen
naar de Waal aldaar een groote
otter zwemmen. Een schipper, die
dit zag en onbewust was welk ge
vaarlijk roofdier het was, greep hem
bij den staart en wierp hem in zijne
boot, waar het veel moeite kostte
om het woedende dier te houden.
Toen men het in eene kooi wilde
doen, beet hij een paar der ijzeren
spijlen daarvan door als glas. Men
voedert hem met visch, die het dier
met graagte verslindt.
Te Lith is Woensdagnacht door
visschers een prachtige zeehond in
de netten gevangen. Waarschijnlijk
is dit dier door den hoogen water
stand in de rivier terecht gekomen.
Voor de dierenbescherming:
Te Breda werd Woensdag jl. een
koe voor een slachter van buiten
naar de stad gebracht. Het dier
scheen zoo vermoeid, dat het in de
Lange Burgstraat neerviel en niet
weder kon opstaan. Men heeft toen
het arme dier, naar de Bred. Ct.
schrijft, van 's morgens 9 uur tot
's namiddags ruim half één geschopt,
getrapt, geslagen, aan staart en
kop getrokken, kortom alles gedaan
om het tot staan te krijgen, zonder
dat dit evenwel mocht gelukken.
Men is geëindigd met 't geen al
bazing bekomendaar hij bleef zwij
gen, vervolgde zij
Geef mij de brieven, mijnheer
De Marei, en ik schenk u voor al
tijd mijn hand!
Haar gevoelens overmeesterden
haar; zij viel voor hem op de knieën
en gaf in een krampachtig snikken
haar hart lucht. Met opgeheven
handen en de oogen vol tranen
smeekte zij
Ik zal uw trouwe gade zijn,
uw slavin en u overal volgen,
waarheen gij gaatmijnheer De
Marei. Tot aan mijn dood zal ik u
dankbaar zijn! Wat mij nog aan
liefde voor u ontbreekt, zal dank
baarheid vergoeden. Geef mij daar
voor de brieven!
Gaston was een stap terug ge
weken; op zoo iets was hij niet
gevat. Hij zag het schoone meisje
voor zijn voeten, dat hem angstig
en vol hoop aanzag, eu toen greep
hij, als door instinct gedreven, in
veel vroeger had moeten gebeuren
en heeft eindelijk het dier op een
wagen geladen en het op die wijze
ter plaatse zijner bestemming ge
bracht.
Foei, 't is schandelijk!
Te Maastricht heeft een zesjarig
meisje door het vïam vatten
van hi ar kleed zulke hevige brand
wonden bekomen, dat men voor
haar leven vreest.
Sedert het begin der week doet
de postbode van Wije naar Zwolle
zijn dienst per vélocipède. Naar men
verneemt, voldoet dit vervoermiddel
uitstekend. Vooral bij 't vervoer van
pakketten zal het een groot gemak
opleveren.
Eene vrouw te Lutten, gemeente
Ambt-Hardenberg, viel, terwijl zij
Woensdagmiddag op den zolder
eenige werkzaamheden verrichtte,
naar beneden, en was onmiddellijk
dood.
Te Diepenveen is Woensdag ver
dronken een kind van 8 jaren, dat
op een kolk liep die met eene dunne
ijskorst bedekt was.
Door den veldwachter te Oude-
schoot is de dief ontdekt van een
schaap uit de weide van den heer
Stolberg te Oranjewoud, welke dief
stal in 1884 is gepleegd. De dief
is J. Slot van Noordwolde, die reeds
in arrest zit wegens het ontvreem
den van vee uit de weide van den
heer Wagenaar te Heerenveen. De
heer Meijer van Blesdijke Weststel
lingwerf, die het gestolen schaap
het vorig jaar had gekocht, heeft
in Slot den persoon herkend, van
wien hij het schaap heeft overge
nomen.
De persoon, die Dinsdag jl. te
Lemmer gevangen genomen werd
als verdacht van eene valsche ge
tuigenis te hebben afgelegd voor het
kantongerecht, heeft zijne schuld
reeds bekend.
Terwijl Woensdagavond op de
bovenzaal van een hotel te Ierseke
eene vergadering werd gehouden,
opende een der aanwezigen eene
deur van een in aanbouw zijnd en
nog niet afgesloten balkon, waar
schijnlijk om een kijkje over de
straat te nemen. Hij had daarbij het
ongeluk van eene vrij aanzienlijke
hoogte naar beneden te storten en
verwondde zich zóó ernstig, dat zijn
toestand bedenkelijk moet zijn.
De 81-jarige grijsaard J. H. te
Winschoten, die verleden week zijn
79-jarige vrouw verliet en met een
dienstbode op reis ging, is berouw
vol in ziju gezin weergekeerd.
Terwijl te Leens een daglooner
en zijne vrouw naar de kerk waren,
is men in huis gebroken, en heeft
ruim 100 gld. uit een kabinet ont
vreemd. De arme menschen zijn te
beklagen over dit verlies, daar zij
deze som door ijverig werken en
zuinigheid hadden bijeengespaard.
8EMEM0S NIEUWS.
Te Brussel, zijn berichten ont
vangen van Luitenant Wisseman,
die tegenwoordig een ontdekkings
reis doet door den Congo-Vrijstaat
in Midden-Afrika. Hij bevond de
oevers van de Kassai-rivier tot hare
zijn borstzak, om zich te overtui
gen, of hij neg in het bezit was
van den schat, waarvoor hij Minny,
de gevierde zangeres, het schoonste
en braafste meisje uit Parijs, tot
zijn vrouw kon krijgen. Na een
seconde lang nagedacht te hebben,
greep hij Minny's handen, richtte
haar op, haalde toen een pakje, dat
in een stevig couvert was gesloten,
te voorschijn en gaf dit aan het
meisje; Minny greep het met beide
handen aan en nam den kostbaren
schat, waarvoor zij haar vrijheid,
haar liefde verpandde, in ontvangst.
Op hetzelfde oogenblik trad moe
der Millner de salon binnen; ver
baasd bleef zij in de deuropening
staan, en een gelukkig lachje speelde
om haar mond, toen zij Gaston her
kende, die juist Minny's hand los
liet. Met een veelbeteekenenden blik
reikte zij hem de hand, die Gaston
eenigszins verward drukte, terwijl
Minny naar haar kamer snelde, om
verbinding met den Congo dichter
bevolkt dan eenig ander deel van
Afrika; 24 uren lang voer hij tus
schen dichte drommen van bloed
dorstige kannibalen door, die zich op
den oever verzameld hadden en de
reizigers begroetten met oorverdoo-
vend geschreeuw en bedreigingen.
Deze kannibalen behooren tot den
Bakoutos-stam. De vrouwen waren
zelfs nog woedender en dreigender
dan de mannen. De wilden begaven
zich eindelijk in groote getale in
hunne kanoes en trokken op de rei
zigers af. Zij werden na een hard
nekkig gevecht, dat zes uren duurde,
teruggedreven. Honderden mannen
en vrouwen werden gedood.
Mevrouw De Lesseps is voor
spoedig van een dochter bevallen.
De Hongaartche kolonie zond on
middellijk een scbriftelijken geluk-
wensch aan den 70 jarigen De Les
seps en herinnerde hem tegelijk aan
eene belofte door hem teBuda-Pest
afgelegd. Toen hij daar voor eenige
maanden aan het hoofd van een
Fransch gezantschap vertoefde, be
loofde hij namelijk, bij een feeste
lijke gelegenheid, aan zijn twaalfde
kind een Hongaarschen voornaam
te zullen geven.
Een eigenaardige wedstrijd
had dezer dagen te Parijs plaats
tusschen twee voorname dames. De
kwestie was, wie van beiden in een
gegeven tijd de meeste woorden kon
uitspreken. Beiden lazen manuscrip
ten. De een bracht het in 3 uren
tot 203,060 woordende tweede
echter won het in radheid en bracht
het tot 296,310!
Naar uit Parijs aan de Berl.
Borsen Cor. wordt gemeld, is het
jargon der lanterfanters van de bou
levards dier stad een woord rijker
geworden de «crevés», «gommeux»
en «pschutteux» hebben afgedaan
en voor de «enbaumés» plaats ge
maakt.
Het portret dezer enbaumés is al
dushet zijn jonge fatten met nauwe
paletot-armen, opgeslagen jaskragen,
kort en tegen het hoofd geplakt
haarzij loopen zoo nonchalant mo
gelijk, hebben eene jarapluie, met
reusachtigen knop, onder den arm,
dragen een geelkleurig overjasje en
slenteren den geheelen dag langs
de boulevards.
De Oberschles. Anz. deelt het
verhaal mede van het geen een man
te lijden had, die als opnemer bij
de volkstelling in Duitschland, dezer
dag'en dienst deed.
Hij bevond zich in een dorp en
begaf zich naar een verafgelegen
huis, terwijl het donker en zeer koud
was. In de woning zag hij een lichtje
branden en hij verheugde er zich
op dat hij weder eens in een ver
warmd vertrek zouden komen.
Nauwelijke betrad onze teller ech
ter de hoeve of een hond beet hem
in het rechterbeen, en hij snelde,
door het ondier achtervolgd, naar de
huisdeur. Hij opende die en eene
koei loeide hem tegen en versperde
hem den weg. Slechts met moeite
kon hij den halfdooven bewoner van
het huis te voorschijn roepen en
eerst toen kon hij zijn plicht doen.
Aangezien er geen stoel in het
vertrek was, ging onze man aan
de tafel staan, om te schrijven. Eens
klaps begon dit meubel te wagge.-
len; de ambtenaar greep naar zijne
papieren, maar reeds zat hij op een
den schat achter slot te brengen.
Heeft zij «ja» gezegd, mijn
heer De Marei?
Ja, antwoordde Gaston,
kortaf.
Dat hebt gij aan mij te dan
ken! Het is toch een goed kind!
Nu heb ik geen zorg meer, want
nu is er van dien pennelikker niets
te vreezen. Minny heeft een inko
men van vijftigduizend francs per
jaar. Weet gij dat, mijnheer De
Marei
Spoedig kwam Minny weer bin
nen en kort daarna nam Gaston af
scheid, terwijl hij zijn toekomstige
schoonmoeder de hand gaf en de
koude en bevende rechterhand van
Minny kuste.
Mevrouw Millner meende, dat de
bleekheid harer dochter een gevolg
was van de moeite, die haar het
jawoord gekost had, en vond het
dientengevolge beter, het meisje niet
door vragen of opmerkingen nog
meer op te winden, zoodat het arme
schepsel spoedig tot baar groote
vreugde zich alleen in de kamer
bevond. (Wordt vervolgd.)
