IDIRTITIEBUD.
4e Jaargang.
Maandag 19 Juli 1886.
No. 929.
ABONNEMENTSPRIJS:
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Znn-en aigemeene Feestdagen.
ADYERTENTIËN:
REIZEN.
FEUILLETON.
„De Genasteile van Palermo".
Voor Haarlem per maand40 Cent».
Franeo door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommer» 5
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adres Beer en
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor h»t BuitenlandCompagnie Générale de rublicïte Etrangère G. L.
DATJBK Co., JOH. F. JONES. Sucr., Parijs, 31bix Faubourg Montmartre.
ran 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cent».
Groote letters naar Plaatsruimte.
AdTertentiën worden aangenomen totmiddags 12 uur»
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
KoUmtaal museum hei Paviljoen. Ingang aan de Dreefz^jde 2e deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateur» en leden der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben »JI
fartoen van diploma vryen toegang, donateur» met gezel»chap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Dreefzijde le deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 UHr. Toegang 25 cent» per persoon. Donateur!
falen der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, voewl
Nederland en meer bijzonder van het Haarlemscho Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen, van 105 uur. Toegang 25 cent» per porsoon. Doorloopende toegangskaarten voor een geheel jaai
X gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 10—3 uur tegen betaling van 25 cents per persoon, alleen Of
Sondazen kosteloos vau 124 nnr, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 Jaren niet dan onder behoorlijk geleide.
Sondagen kosteloos vau 12-
Ssglers museum in de I)
Woensdag en Zaterdag van
Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jaren worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 Jaren niet dan onder behoorlijk geleide. H
gelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- es Feestdagen van II8 uur. Teylers bibliotheekGeopend Woensdag,'Donderdag, Vrijdag ea Zaterdag: van 1—4 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. OeGfftij
i uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerk. Dinsdag van i2 en Donderdag van 2 —8 uur. Toegang (deur Oudegroonmarkt) vrijj.
Met de ooievaars, zwaluwen,
ganzen en een menigte andere vogels
hebben vele menschen dit gemeen,
dat zij op gezette tijden des jaars
zich niet langer in hun geboorte
land tevreden gevoelen, maar zich
gereed maken de reis naar andere
streken te aanvaarden. Bij de vogels
staat het utiliteits- of nuttigheids
beginsel daarbij op den voorgrond;
immers zij verlaten hun nest en
hun gewoüe omgeviDg, omdat het
hun te warm of te koud wordt en
zij niet laDger op voldoende wijze
in hun onderhoud kunnen voorzien,
zoodat de noodzakelijkheid hen daar
toe aandrijft. Bij de menschen is het
meestal niet uit nood, maar uit
weelde en voor genot, dat zij hun
woonplaats verlaten, tenzij ze met de
noorderzon vertrekken, in welk ge
val dit minder om die reden is.
Doch, wij willen de waarheid
hulde doen en gaarne erkennen, dat
er ook een aantal aanzienlijke lie
den gevonden worden, die om be
langrijke en degelijke gronden naar
den vreemde gaan en voor wie ge
not slechts bijzaak is. Hoeveel
duizenden zijn er b. v. niet, die
naar de meest verwijderde ge -
westen trekken, om, hetzij daar
bestaande handelsbetrekkingen uit
te breiden, of geheel nieuwe te
scheppen? Hoe veel anderen ver
laten er niet voor een zeker aantal
jaren hun vaderland om in de ko
loniën cp eervolle en eerlijke wijze
den kost te verdienen, of waarnaar
meer gestreefd wordt, fortuin te
verwerven
Velen doen reizen door Europa,
ja zelfs door Azië en de Nieuwe
Wereld, om den schat hunner kennis
uit te breiden, de wetenschap te
Het auteursrecht van dit werk is volgens i
Wat verzekerd.
96) XXIIe HOOFDSTUK.
Nieuwe avontuben.
Tracht niet, mij van mijn be-
sluit af te brengen, zeide hij.
Ik weet wat ik doe en ben dit aan
bet aandenken van Francesco ver
schuldigd. Zeg mij, wie was bij,
die de vlag van mijn schip door
eenen sluipmoord bezoeldelde?
Hij was zelf den dood nabij,
Ihernam Carlo. Ik wilde hem
afmaken, maar Francesco bad om
genade voor hem.
Ik bewonder uwe edelmoedig
heid! riep Aston. Waarlijk,
dezen dag vergeet ik nooit. Hoe
verrijken eu door vergelijking van
verschillende landen én de zeden
en gewoonten der bewoners juiste
denkbeelden daaromtrent te ver
spreiden, waardoor we in het be
zit geraken van belangrijke reis
beschrijvingen. Schilders bezoe
ken de schoonste streken der we
reld, om er schetsen voor nieuwe
doeken te maken, of ze verlustigen
zich met de beeldhouwers en bouw
meesters in de beschouwing van
betgeen musea en kerken in het
buitenland schoons aanbieden, om
aldus hun kunstgevoel meer en meer
te volmaken en door het voorbeeld
van groote meesters tot navolging
aangespoord en voor de kunst be
zield te worden.
Jonge lieden uit den voornamen
stand reizen evenzeer de merkwaar
digste rijken rond, om bun opvoe
ding te voltooien, door den kring
hunner kundigheden uit te breiden,
de moderne talen, die zij nog slechts
op de scholen aanleerden, in de lan
den zeiven vloeiend te leeren spre
ken en, wat niet het minst van
waarde is, in de wereld en door
bet verkeer met de menschen men-
scbenkennis op te doen. Nog ande
ren, en hun getal is maar klein,
hebben een verheven doel, waarom
zij familie en vrienden verlaten en
dikwijls hun leven in gevaar stellen.
Is dat niet het geval met die man
nen, welke de binnenlanden van
Afrika en van andere onbeschaafde
streken intrekken om aan halve of
heele wilden de voordeelen der be
schaving- aan te brengen en de leer
der liefde te verkondigen. Men ziet
het dus; velerlei oorzaken sporen
den mensch aan om zijn huisgoden
vaarwel te zeggen eu de grenzen
zijns lands of van zijn provincie te
overschrijden. De meeste lieden ech
ter doen het met een dubbel doel:
bloedig hij ook was, ik heb toch
gezien, dat er nog goede en edele
menschen zijn en nu verlaat ik
deze wateren. Heden scheiden we
nog en geef me daarom de verze
kering, dat gij mij een vriendelijk
aandenken zult bewaren!
Wat zou Carlo doen?
Hij moest zich buigen naar den
wil van den man, die zoo fier voor
hein stond.
Nog een tijd lang bleef hij aan
boord, waar men hem met onder
scheiding behandelde, dan scheidde
hij van Aston na vernomen te heb
ben, dat het eiland, aan welks kus
ten het schip van Francesco lag,
een wilden roofzieken volksstam her
bergde.
Tracht zoo spoedig mogelijk
weg te komen! Dat waren de
laatste woorden van Aston, en Car
lo besloot zich deze waarschuwing ten
nutte te maken.
Aan boord van zijn schip teru g
om te genieten en tevens te leereo.
Toch dienen wij melding te maken
van een niet onbelangrijk deel van
het reizend publiek, namelijk van
dezulken, die tot reizen overgaan,
omdat het nu eenmaal smaak is,
het buitenland te doorreizen, wil
men den naam hebben een weten
schappelijk, althans een aanzienlijk
persoon te zijn! Immers, het spreek
woord zegt, dat wie veel reist ook
veel vertellen kan en daarop is die
mode, want anders is het niet, ge
grond; maar daartegenover staat
weer, dat een ezel, als hij driemaal
naar Parijs geweest is, zijn reisin
drukken weergeeft door zijn bekend
harmonisch geluid en vele men-
schelijke, zij het ook rijke ezels
volgen het voorbeeld van heer Lang
oor in zoover, dat zij bij hun terug
komst van alles wat zij gezien heb
ben niets weten te zeggen, dan dat
het er zoo verschrikkelijk mooizoo
buitengewoon duur of zoo stikheet was,
terwijl bij onderzoek blijkt, dat ze
al even geleerd terug komen als
hun vierpootige naamgenoot!
We zijn tegenwoordig vooral in
den tijd, waarin het meest gereisd
wordt, want de komkommerdagen
leenen zich daartoe bij uitstek. Wel
is het de gewoonte van «Le tout
Paris», d. i. aanzienlijke lieden van
Parijs en Frankrijk, om den winter
voor een deel te Nizza, te Monaco
of onder den zoelen hemel van Ita
lië door te brengen, wel is het ook
aan te raden, de reis naar warmer
streken, zooals Egypte en Algiers
reeds in Februari aan te vangen,
maar toch, thans vooral zet zich
het meerendeel der reizigers voor
het buitenland in beweging, want
de tijd der examens is zoo goed als
verstreken, de vacantiën van hooge-
scholen en pensionaten vaögen aan
en de verschillende logementhon-
gekeerd, werd hij weder zeer treu
rig verrast. Vinetta, die men met
den dooden Francesco alleen gela
ten had, was door de gedachte
overvallen geworden, dat zij aan
het stertbed haars vaders lag. Car
lo vermocht niet haar van het lijk
te scheiden. Met geweld was dit
wel te doen, maar de ruwste ma
troos gevoelde medelijden met de
arme krankzinnige.
Het was te voorzien, dat het
schip door de inboorlingen zoude
aangevallen worden, want men zag
op het strand vele mannen en
vrouwen, die kano's bijhaalden en
te water lieten.
Carlo beval op de wilden te
schieten en dit had gevolg. De
wilden vluchtten huilend in hunne
rotsen terug en nu was de tijd daar
om het anker te lichten.
Maar eene sterke branding maakte
het onmogelijk, eu daar het schip
dreigde te stranden, werd de toestand
ders in badplaatsen en bergstreken
zien met hunkerend verlangen hun
komst tegemoet. Zwermen Engel-
sche heeren en dames zijn reeds het
kanaal overgestoken, gevolgd door
hnn Amerikaansche stamverwan
ten, voor wie een zeereisje van een
dag of negen geen beletsel meer
is, om het vasteland te doorreizen
en te bezichtigen aan de hand van
Baedeker of een anderen reisgids of
liever met de bekende boekjes met
ruoden of zwarten band in de hand,
en alles wat zij gratis kunnen zien,
bezichtigen zij, zonder nu juist veel
aandacht aan het tentoongestelde
te schenken, want voor hen komt
het er meer op aan overal geweest
te zijn, dan alles bewonderd te
hebben. Met een gelaat, waarop
«spleen» of eigenlijk verveling te le
zen staat, treft men ze overal aaD,
in de musea en kerken van Rome
zoowel als bij de Vesuvius, op de
toppen der Alpen evenzeer als in
de schoone Rijnstreek, aan de dok
ken te Marseille en te Antwerpen
niet minder dan op de drukke
markten van Amsterdam en hoewel
zij zich de moeite niet geven er
een andere taal dan hun moeder
taal op na te houden, komen ze
met hun goedgevulde portemonnaies
de wereld door, en ze zijn overal
welkom.
Naast hen en den geestigen,
spraakzamen en beleefden Fransch-
man, den gemoedelijken en opmerk-
zamen Duitscher maakt ook de
cosmopolitische Nederlander, die zich
gemakkelijk in drie of vier talen
uitdrukt en zich dus overal tame
lijk op zijn gemak gevoelt, een deel
uit vau het reisgrage publiek, want
men behoeft slechts de wagens van
het internationaal verkeer te zien
vertrekken, om te ontwaren, dat
velen onzer landgenooten gedurende
gevaarlijk.
Carlo gaf bevel aan land te gaan,
want het schip liep gevaar op eene
der talrijke klippen geworpen te
worden en daar vast te blijven
zitten.
Met groote moeite werden wa
penen en andere dingen aan land
gebracht en onder tenten, in der
haast opgeslagen, geborgen.
Ook het lijk van Francesco,
waarvan Vinetta niet te scheiden
was, werd er onder gelegd. Hier
lag het meisje door de oude Ame
lia die we kennen, bewaakt, in de
grilligste gedachten verzonken.
Zelfs Carlo vermocht niet haar uit
den droom te wekken, en hij had
hiertoe geen tijd.
De wilde bewoners van het uiterst
vruchtbare eiland moesten verjaagd
worden. Men dreef ze over de heu
vels terug en sloeg daar het leger op.
Daar het weer rustiger werd en
de wind ging liggen, moest een
den zomer elders vertoeven.
Zeker, het is schoon, alles met
eigen oogen bezichtigd te hebben
en teruggekeerd een belangwekkend
persoon te zijn geworden; maar toch,
hoe menigeen ook met afgunstige
blikken die volle treinen naoogt,
aan het reizen zijn veel ongemak
ken en ontberingen verbonden, die
niet altijd door geld zijn uit den
weg te ruimen. Wie veel zien wil
en goed het merkwaardige in oogen-
schouw wil nemen, moet vooral niet
baog zijn voor lange wandelingen,
urenlange tochten per spoor of boot
of vermoeiende bergbeklimmingen.
Hij moet zich niet laten afschrikken
door onpleizierige en slecht gehu
meurde reisgenooten, door ongerie-
felijke en dure hötels, waar het eten
hem zelden naar zijn smaak toebe
reid is, evenmin als door vervelende
gidsen, die het genot van het schoone
half vergallen of brutale indringers
en bedelaars, wien het om het geld
te doen is. Een gezond gestel, een
opgeruiirde aard, een goede dosis
moed zijn onmisbaar voor een elk,
die met vrucht wil reizen, dat wil
zeggen, zijn reis dienstbaar wil
maken aan de verrijking van zijn
geest. Daarom zal hij het meeste
nut van zijn tochten trekken, die
vooraf in goed geschreven boeken
zijn reis in gedachte gemaakt heeft
en reeds weet, voor hij ergens komt,
wat er te zien is en welke herin
neringen zich vastknoopen aan per
sonen en zaken. Doet men dit niet,
gaat men onvoorbereid op reis, dan
zal het genot ook zooveel te minder
wezen en het is te vreezen, dat het
reizen denzelfden uitslag heeft als
in het bekende punt dieht:
//Reinier is met zijn stramme leden
Naar Akens baden toegereden;
Baar heeft hij geld èu goed èn peerd
In alle vroolijkheid verteerd.
Zie, wat de wateren vermogen
Hij is te paard naar 't bad getogen
En op zijn voeten weergekeerd!»
Sw.
deel der manschappen het schip»
uit de bocht verwijderen. De andere
helft zou de wilden aanvallen, op
dat zij het schip niet zouden be
klimmen. Ook moest nieuwe voor
raad voor den tocht opgedaan worden.
Zooals Carlo wilde, gebeurde het.
Ongeveer twintig gewapende ma
trozen achtervolgden de wilden en
maakten eenen goeden buit.
Men vond tot aller verbazing
veel goud en edelgesteenten, waar
van de wilden geen begrip hadden.
Daarna keerde men tot de tenten
rug en zag dat het schip reeds in
volle zee geankerd lag.
Fier fladderden zijne wimpels in
den wind en men zou het spoedig
bereikt hebben, indien de wachten
niet gemeld hadden, dat de wilden
weer tot den aanval bereid waren.
{Wordt vervolgd.)
