zaak hij de zwaarte in het hoofd en de hevige hoofdpijnen had te danken, die hem reed3 12 jaar kwelden. Hij stemde toe in de ope ratie tot verwijdering van den ko gel, en dr. Gori bracht eergisteren met goed succès het projectiel, dat 21 gram weegt, te voorschijn. Rog- kair krijgt nu ook een kunstoog voor het linkeroog, en zal, naar hij hoopt, op de eerstvolgende au diëntie Z. M. kunnen laten zien met hoe goeden uitslag 'sKonings raad 'is bekroond. Op het tweede gedeelte van de agenda der jaarvergadering van het Werkliedenverbond «Patrimo nium» komt o. a. voor: Afschaffing van vaccinedwang bevorderiug van Zondagsruststrijd tegen de prostitutie, en wetboek op den arbeid. Bestrijding van het socialisme. Afschaffing der plaats vervanging voor de nationale mili tie. Uitbreiding van kiesbevoegd heid. De afdeeling Assen stelt voor, dat «Patrimonium» onze groote indus- trieelen, fabrikanten en werkgevers of bazen opwekke, om zooveel mo gelijk bouwstoffen enz. enz. te ne men, niet uit het buitenland; tevens dat zij ons Nederlandsen werkvolk den voorrang doe genieten boven de buitenlanders; a. om de werke loosheid te bestrijden; b. om onze werklieden aan te moedigen met hunnen arbeid en productie de bui tenland rs op zijde te streven, of te overtreffen; c. om nationaliteits gevoel en vaderlandsliefde te bevor deren. De heer E. Basch, eigenaar van het alom bekende Cagliostro- Theater, biedt in het Duitsche blad der Artist van 25 Juli jl. de ge- heele Schouwburgtent te koop aan, met al de daarbij behoorende deco- ratiën, tapijten, wonderfonteinen en duizenden andere toover- en goo- chel-apparaten tegen 1 Januari 1887 Aanbiedingen worden van 5 tot 20 Augustus ingewacht aan het adres E. Basch, Rotterdam, terwijl van 28 Augustus tot 1 October, alles te Glad bach, waar dan voorstellin gen op de Köningsplafz gegeven worden, is te bezichtigen. De heer Basch beweert, dat da kooper met een beetje geluk de geheele zaak in één jaar verdiend kan hebben. Men schrijft uit Zandvoort van 4 Augustus Op het strand, bij het Groote Badhuis alhier, had heden het aan gekondigde volksfeest plaats, door eene commissie uit de aanwezige badgasten geregeld, en waarvan de baten ten goede zullen komen van het Oude Mannen- en Vrou wengasthuis hier ter plaatse. Het feest is volkomen geslaagd, dank vooral het uitgezochte weder. De noordenwind koelde de heete stra len der Augustuszon zoodanig af, dat het verblijf aan het strand voor de duizenden toeschouwers, zoowel op de gereserveerde plaat sen als daarbuiten, een genot was. In de voorgeschreven orde werden de verschillende nummers van het programma uitgevoerd. Verscheidene daarvan, zooals: boegspriet-, za.c- en wedloopen met hindernissen en stroophappen, veroorzaakten dikwijls de zotste tooneelen, en de opwek kende tonen der muziek op het terrein verhoogden de prettige stem ming van het publiek. Heden avond werd het feest voortgezet met een concert van het muziekkorps van vreesde en droevige ondervinding opdeed, dat de tijding van het ver lies van zijn eenig kind zijn dood bespoedigde. Eduard Erohberg stierf, zooals ik voorzien had, reeds den dag na den ongelukkigen val; zijn lijk werd in hei familiegraf bijgezet. De kosten der verpleging en der ter aarde bestelling, die niet aanzienlijk wa ren, heeft de heer Herman Frohberg mij vergoed. Naschrift, een jaar later. Booze tongen hadden het gerucht ver spreid, dat Eduard Frohberg niet in mijne iurichting gestorven was, dat hij heden nog leeft, en hier ge vangen wordt gehouden, opdat de erfenis van Hugo Frohberg aan zijn neef verzekerd blijft. Hoe dom en ongerijmd dit gerucht ook was, vond het toch bij de vroegere verloofde van den overledene ingang en ten gevolge daarvan noopte mejuffrouw Pauline Brand het gerecht een on- het 4de reg. inf. in het CafiZuid- Zandvoort (Aux caves de France). Dit concert werd te 9 uren ge volgd door een schitterend vuur werk aan de landzijde van genoemd café. Ook dit deel van het feest slaagde uitmuntend. Yan de zeven nummers, waaruit het vuurwerk program bestond, mislukte niet één, en dat het overtalrijke publiek tevreden was, bleek uit de her haalde toejuiching bij elk nummer. Bij het omspitten van een stuk land is door een landbouwer in de Haarlemmermeer een goudstuk ge vonden, dat, blijkens de daarop voorkomende beeltenis van Karei I, geslagen moet zijn tusschen de jaren 1625 en 1648. Als muntteeken ver toont het goudstuk een ton, hetwelk de laatste lettergreep is van den naam Thromorton, die toenmaals muntmeester was in den Tower. Het muntstuk, een zoogenaamde dubbele kroon moet dus te Londen geslagen zijn. Als randschrift leest men op de eene zijde in vrij duidelijke letters CAROLVS D. G. MA. BR. FR. ET. HI. REX; aan de andere zijde: CVLTORES SVIDEYS PROTECIT. Een bijzonder goed geslaagde groep was Dinsdag voor het eerst in het Panopticum te Amsterdam te zien, en wel een tafereeltje uit het Amsterdamsche volksleven, naar de schets van den heer J. Van Maurik: «Pinksterblommen», door den heer P. Koch op talentvolle wijze vervaardigd. Vooral waardeert men dit, wanneer men verneemt, dat hem hierbij, behalve de beschrijving van den auteur, slechts een teeke- ning van den kunstschilder J. Linse ten dienste stond en de typen dus bijna geheel ontworpen moesten worden. De figuren zijn, ook wat de groe peering betreft, zeer komisch, en wie reeds bij het eerste gezicht een lach terughouden kan, moet een men- schenhatend wezen zijn. In een grooten «Jan Plezier» is een gezelschap gezeten, dat op een vroegen Pinkstermorgen «naar de Meer» rijdt. De koetsier, die anders voor een wippertje tegen de koude voeten niet bang is, troont in alle nuchterheid op de voorbank naast een bedeesde juffrouw, die niet om kijkt, ook al zijn in het rijtuig de meesten bezig met het geval waar om men even stilhouden moesteen van de dames, die wegens de wei nige ruimte haar crinoline uittrek ken zou, doet dit midden op de Nieuwmarkt, en wordt daarbij ge plaagd door een paar tochtgenoo- ten, waarvan er een, «de mottige», een kuitenflikker maakt. Van de gelegenheid om zijn slag te slaan, nu de algemeene aandacht op dit belangrijk feit gevestigd is, naakt intusschen een grappenmaker in den kattenbak gebruik om zijn dame een zoen te geven en wekt, naar het schijnt, de ijverzucht op van een jonkman, die in dienst van het va derland de zee bevaart. Wellicht wordt het later afgedronken met het borreltje, dat de tapper, nabij wiens woning men is, juist komt aanreiken. Het geheel is, wij verhalen het, uitstekend gelukt. Ook de heeren A. Heijde en Stevens verdienen lof voor het geschilderde achterdoek. Deze compositie vormt een goed tegenhanger bij die van den «Maan dag op de Botermarkt». derzoek in mijne inrichting in te stellenhetgeen mij ten hoogste verrastte en bevreemdde en volstrekt geene resultaten opleverde. Moge de Hemel hun vergeven, die mijn goe den naam op zulk een laaghartige wijze zoeken te bezoedelen! Ziezoo, mijnheer, daar hebt gij een volledig verhaal van de waar heid, zeide de dokter, van het boek opziende, mocht gij soms een afschrift of een bewijs van over lijden verlangen, beide zijn tot uw dienst. Een afschrift van dit bericht komt mij in elk geval gewenscht voor, antwoordde Alfred, Ik geloof, dat mijne moeder er indertijd geen gekregen heeft. Zij heeft er geen begeerd. En ook niet naderhand voer de tweede maal een onderzoek van het gesticht verzocht? Een spottende trek plooide zich om de lippen van den dokter. In het Nieuwsblad voor Ned. leest men: Een treffend geval vernemen wij, een geval waaruit blijkt hoe diep bij ons volk het gevoel van eigen waarde geworteld is. Zooals men weet, waren het de gebroeders Mens uit de Willemstraat, die tijdens het oproer, ten aanschouwe van eene verwoede menigte, kalm en onver schrokken de roode en zwarte vlaggen neerhaalden, welke hün Oranjege zind hart hinderden als symbolen van verzet tegen ons geliefd Vors tenhuis. 't Was buiten hun toedoen, dat aan die kloeke daad, welk elk va derlander toejuichte, ruchtbaarheid gegeven werd. 't Was in hun oog zoo'n gewone daad, dat zij geen reden zagen, er zich op te laten voorstaan. Anders dacht er eene aanzien lijke dame in Den Haag over. Het geval gelezen hebbende, gevoelde zij behoefte om dien beiden mannen van hare ingenomenheid een blijk te geven en néch de behoeften nóch de neigingen van beide personen kennende, zond zij hun vijftig gul den. De beide broeders echter wensoh- ten voor hunne daad geen beloo ning. Zij verdienen beiden wat zij noodig hebbenmaar van gekregen geld, met hoeveel kieschheid en onderseheididg hun ook aangebo den; wilden zij niets weten. Met volle erkenning der vriendelijke bedoeling zonden zij aan de dame bericht, hoe zij dachten. Deze thans te meer getroffen, door het karak ter van beide mannen, antwoordde in de meest beleefde termen, dat zij verzocht, het geld toch ter be schikking van de beide broeders te mogen laten, het aan hen overla tende, welke bestemming zij er aan wenschten te geven. En gisterenavond meldden de bladen onder de ingekomen giften voor de nagelaten betrekkingen der slachtoffers van het oproer: «Van Leendert en Jacobus Mens f50.» De gift had dus hare bestemming reeds gevonden. Een tramwagen op de lijn Dam Linnaeusstraat te Amsterdam, zich bewegende in de richting van den Dam, kwam Woensdagmiddag op de Kistemakersgracht, niettegen staande herhaald schellen van den conducteur, in aanraking met een handwagen, die beklemd stond tus schen de enorme massa goederen, dielangs de kade was opgehoopt om in de Rotterdamsche boot te worden geladen. Alle glazen aan de rechterzijde werden daardoor verbrijzeld. Persoonlijke ongelukken zijn niet te betreuren. De conduc teurs van de tramwagens, die die lijn berijden, klagen herhaaldelijk over het ongerief, dat door het onoordeelmatig opladen dier goe deren langs die kade ontstaat. Zaterdagmiddag heeft de bur gemeester van Amsterdam, in ge zelschap van den plaatselijken com mandant, kolonel Andreae, een be zoek aan het Binnengasthuis ge bracht en aldaar de gekwetsten van 11. Maandag bezocht en toegespro ken. Enkele gevallen uitgezonderd is hun toestand over het algemeen bevredigend. Te Amsterdam is een man, op de Nieuwe Keizers ïracht woon achtig, door een hond van eene mede al laar wonende weduwe in de hand gebeten. Daar deze onge- muilkorfde hond verdacht werd Neen, antwoordde hij, en waarom ook? Er bestond daar voor volstrekt geene aanleiding, of denkt gij er soms anders over? De jonge man sloeg zijne oogen neer; hij kon dezen boosaardigen blik niet verdragen. Het kan wel zijn, dat uwe moeder aan dit gerucht vastgehou den en u hetzelfde geheel onge gronde vermoeden ingeprent heeft, ging de magere heer voort, ik zou dat zeer natuurlijk vinden, en u daarop niets verder weten te ant woorden dan hetzelfde, wat in dit bericht daarover geschreven is. Ik wenaeh slechts te weten, of mijn vader ook soms papieren heeft nagelaten, zeide Alfred, terwijl hij een bepaald antwoord op de opmerkingen van den dokter vermeed. Er zou zich daaronder misschien een stuk bevinden, dat groote waarde voor mij heeft. Gij meent met betrekking tot dol te zijn, wijl hij ook nog naar andere menschen gebeten had, werd hij door een agent van. politie met behulp van een schippersknecht doodgeslagen. Aan den Utrechtschen straatweg onder Hilversum zijn Woensdag avond eenige schapen dood aan den weg gevonden, naar men vermoedt gestorven door het gebruik van vergiftige bladeren, die als snoeisel uit een tuin in de nabijheid op den weg zouden zijn geworpen. Woensdagavond zijn uit het huis voor verbetering en opvoeding voor jeugdige knapen te Alkmaar drie knapen ontvlucht tusschen de der tien en zestien jaren oud. Men leest in de Ld. Ct. Onze vroegere stadgenoot, de heer Johan Schmier heeft aan H. M. de koningin van België een album aangeboden bevattende zijne com- positiên op gedichten van V. Alphen en vader Cats («de Pruimeboom,» het «Vinckenet,» enz.:) indertijd uitgegeven bij den heer Blanken berg alhier. Dankbaar voor die at tentie zond H. M. den heer Schmier een vleiend schrijven waarin ze hem meldt die zangstukjes met genoe gen aanvaard te hebben. Tevens deed de koningin hem een prach- tigen inktkoker toekomen als «Té- moignage de la Satisfaction de Sa Majesté.» De internationale cricketwet- strijd in het Malieveld te 's-Hage is geëindigd uit gebrek aan deelnemers. De Engelschen name lijk hebben geweigerd te spelen. Ondanks het ongeluk van ge- passeerden Zondag, blijven velen te Scheveningen bij het baden zeer roekeloos; gisteren zag de badmees ter zich dan ook genoodzaakt eenige heeren door de badknechts uit zee te laten halen, ten einde ongeluk ken te voorkomen. En dat zelfs dames er niet tegen opzien haar leven te wagen, kon men gisteren namiddag omstreeks vier uur waar nemen, bij de gemengde baden, waar een drietal dames zeer stoute, maar ook zeer gevaarlijke proeven in de zwemkunst gaven. Het badpersoneel heeft dezen zomer eene moeielijke taak te ver vullen, en die taak wordt onuit voerbaar, als men de raadgevingen van badmeesters en badknechts in den wind slaat. Vad Nader verneemt men, dat het Dinsdag in de Benedenhavenstraat te Oud-Delftshaven plaats gevonden ongeluk geen ernstige gevolgen heeft gehad, daar de wonden van het kind en de moeder zeer gering ble ken te zijn. Woensdagmiddag had van de werf der heeren Gebr. Van de Wetering te Rotterdam de proeftocht plaats door den heer P. Eull met het sloepje Lohengrinwaarvan vroeger eene beschrijving is gegeven. Na het te water laten stapte de onver schrokken zeereiziger zonder vrees in het vaartuigje, en vertrok van de Oostkous naar de Maas langs de Ruige plaat, verder door den Oost- kousdijk, de Voor- en Achterhaven, van waar door eene ontelbare me nigte menschen, die aan de oevers toestroomden, het zeldzaam kleine en prachtige sloepje met levendige de erfenis van uwen grootvader? Natuurlijk! Mijnheer, ik geloof, dat alle grond voor deze hoop ontbreekt, zeide de dokter op eenigszins spot- tenden toon, gij zoudt in de al lereerste plaats moeten bewijzen, dat gij werkelijk de zoon van Eduard Frohberg zijt. Daartoe is in ieder geval eene bevestiging van ambts wege noodig, dat uwe moeder de wettige echtgenoote van den over ledene was. Onder de papieren van mijn vader zou.... Mijn waarde heer, ik heb mij om deze papieren niet bekommerd. Het stond niet aan mij die te on derzoeken, of in het algemeen na te zien, wat zich in zijne zakken bevond. Ik weet alleen, dat de heer Herman Frohberg dat alles heeft meegenomen; hij zal het uwen groot vader overhandigd hebben. De jonge man drukte zijne lippen belangstelling werd bewonderd. Tot nu toe had het op de Maag reeds met de deining, die twee groote Engelsche stoombooten maakten, kennis gekregen, doch daar thans op de terugreis de Harwichboot aankwam, die zooals bekend is eene geduchte beweging in het water te weeg brengt, waren velen, die het vaartuigje naoogden, (hoewel daar een goed gezicht voor noodig was, aangezien het op geringen afstand slechts een notendop geleek) zeer nieuwsgierig het daardoor heen te zien werken. Dat ging uitstekend, niettegenstaande het sloepje nu en dan voor het gezicht der toeschou wers omhoog werd geworpen, en dan weder verdween, zoodat men niets anders dan de mastjes te zien kreeg. Na aankomst aan de werf, ver klaarde de heer Eull dat hij thans, na dezen proeftocht, tot de overtui ging was gekomen, dat het vaar tuigje niet beter voor eene derge lijke zeereis kon worden ingericht, ook watde bewegingstoestellen aan ging. Kortom, alles wat daarmede in verband staat, had met succes aan het doel beantwoord. Het vertrek is alsnu, bij eenigs zins gunstig weder, vastgesteld op Dinsdag 10 Augustus, des morgens te 4 uren, van de Koningshaven. Op den Oosterstoomtramweg bij Doorn heeft men de verregaands kwaadwilligheid gehad, een der wissels gedeeltelijk over te trekken en daarna de ruimte met grint aan te vullen. De tram moest hierdoor j ontsporen. Gelukkig ging dit niet met ongelukken gepaard. De politie heeft een onderzoek ingesteld. Uit Dordrecht wordt gemeld: Gisterenavond vermaakten zich c vier pontonniers, alhier in garni- zoen, vóór de stad in de Noord met zwemmen en baden, in weerwil van het strenge verbod dit buiten op zicht te doen. Het zij door het zuigen eener voorbijvarende stoomboot hetzij door een andere oorzaak, werd een hunner meegesleept, en verdronk. De verongelukte, zekere v. T., was een oppassend militair. Zijn lijk is nog niet gevonden. Te Zevenbergsche-Hoek had Dins dagmorgen een familie-drama plaats op den publieken weg. Een vader werd namelijk door zijne beide zonen, die door hunne moeder werden geholpen, zonder eenigen vorm van proces buiten de deur gezet. Of de politie zich de zaak heeft aangetrokken, is niet bekend, doch het gebeurt meerma len, dat in bedoeld huishouden kwestie voorkomt, en zelfs niet altijd de handen worden thuis gehouden. Ruim eene maand geleden, werd medegedeeld, dat te Luik eene dienst- maagd het tweejarig dochtertje had gestolen van een persoon, die haar vroeger trouwbeloften zou hebben gedaan en dat zij zich met het kind in Limburg zou ophouden. Alle nasporingen bleven tot heden vrucht- teloos. Thans verneemt men, dat deze dienstmaagd te Verviers is gevat en verklaard heeft, dat zij het kind aan hare ouders, rond- reizende mandenmakers, had toe vertrouwd, onder voorgeven, dat het een kind van haar was. Door de zorg der Pruisische justitie werden de ouders te Roeren, nabij Aken, op elkaar; er schenen gedachten in zijne ziel op te komen, die hij voor den dokter geheim wilde houden. Herman Frohberg heeft de bezittingen van mijn grootvader na diens dood overgenomen? vroeg hij opstaande. Ja, hij was de naaste en ook de eenige erfgenaam. Gaat gij hem opzoeken Misschien. Hij woont hier nauwelijks een kwarti-r vandaan. Dat weet ik, - zeide Alfred, maar of en wanneer ik hem zal 1 opzoeken, daaromtrent heb ik nog geen besluit genomen. Neem mij niet kwalijk, dat ik u heb gestoord en ontvang mijn dank voor uwe I mededeelingen. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1886 | | pagina 2