Vonnissen uit den ouden tijd.
Men deelt aan het Vad. mede,
dat jhr. mr. Elout van Soeterwoude
zoon van het Eerste Kamer-lid, zich
binnen eenige weken naar Java
i begeeft, met het doel dat eiland
te bereizen en zich door eigen aan-
i schouwing op de hoogte te stellen
van de toestanden aldaar.
Aan eene vroegere reis van den
heer Elout danken wij een interes
sant boekje: Onze West.
Het nieuwe voor de provincie
Limburg vastgestelde wapen, waarin
de voornaamste landstreken uit
welke die provincie is samengesteld,
nl. Gelderland, Gulick, Home en
Valkenburg zullen worden verte
genwoordigd, zal bestaan uit een
veld van zilver, waarop een van
goud gekroonde, getongde en ge
klauwde leeuw van keel, met ge
spleten staart, zijnde het schild ge
dekt door de hertogelijke kroon.
Men schrijft het volgende aan
het Handelsblad'.
«Verleden Zaterdag moesten 20
jonge dames, van hier en elders, in
«Buitenlust» te Utrecht haar exa
men ter verkrijging eener akte in
de Fransche taal afleggen. De tuin
stond dien dag, evenals gewoonlijk,
voor het publiek open, zoodat de
blijde kreten der spelende jeugd
reeds zeer bij het schriftelijk werk
hinderden, en menig onbescheiden
blik naar binnen gluurde. Toen om
half drie de uitslag zou bekend
worden, moesten de jonge dames
bon grémal gré een plaatsje zoeken
onder het publiek in den tuin en
stonden bloot aan aller nieuwsgie
rige blikken. Twee jonge lieden, die
daar hun bittertje dronken, amu
seerden zich kostelijk met de span
ning, waarin de adspiranten ver
keerden. Daar komt een «Jan» met
de lijst en leest overluid de namen
op van een viertal adspiranten. Nau
welijks zijn deze onder het afdakje
der vestibule, of «Jan» roept: niet
geslaagdHij komt het tweede vier
tal roepen en knikt weder neen te
gen het publiek. Eindelijk, ten
derde male, roept hij de twaalf an
deren op en verkondigd luide «ge
slaagd!»
«Het achttal ongelukkigen moest
weer in den tuin terug en een kruis
vuur van blikken doorstaan.
«De uitslag werd haar bovendien
slechts door den president en den
secretaris medegedeeld; de overige
commissieleden waren reeds naar het
station geijld, om toch den trein niet
te missen.»
Woensdagavond omstreeks acht
uur stortte eene vrouw bewusteloos
neder in de Dirk van Hasselsteeg
te Amsterdam, klaarblijkelijk ten
gevolge van gebrek aan eten. Door
spoedige hulp (de bakker in de
buurt gaf haar een brood) slaagde
men er in, haar weder bij te bren
gen.
In de Anjeliersstraat te Am
sterdam, ging Woensdagavond een
man zijne vrouw, die uit haar dienst
als schoonmaakster kwam, tegemoet,
wierp haar eensklaps op den grond,
en trapte en schopte haar zoo, dat
zij met een rijtuig naar het gast
huis gebracht moest worden.
In de Palamedesstraat bij de
Vondelkade, te Amsterdam, had
Woensdagavond omstreeks half acht
een niet onaardig geval plaats. In
een aldaar staande groentenkar la
gen twee mannen te slapen, die
zich te goed gedaan hadden aan
Schiedammer. Een voorbijkomend
klein orchest de terugkeerende gas
ten opwachten, om na een kleine
introductie het bal te openen, dat
een uur na middernacht door een
gemeenschappelijk souper afgebro
ken zou worden om daarna te wor
den voortgezet.
Deze regeling beloofde een vroo-
lijk feest; de lijst der uit te noodi-
gen gasten was reeds opgemaakt,
toen op zekeren morgen mijnheer
Rabenau zich liet aandienen.
Alfred had dat niet verwacht; hij
kookte inwendig over deze onbe
schaamdheid; hij kon er niet aan
twijfelen, of Rabenau was van zijn
tegenwoordigheid als gast onderricht,
en was hij dit, dan moest hij zich
ook herinneren, dat deze gast ge
tuige was geweest van de laaghar
tige weddenschap.
Hij stond op en verliet het ver
trek; een innerlijke onrust, die hij
niet bedwingen kon, had zich van
hem meester gemaakt.
agent wilde hen wakker maken,
doch begrijpende, dat zij hem dan
wel eens minder vriendelijk behan
delen konden, begaf hij zich naar
het politiebureau op het Leidsche-
plein en kwam na eenigen tijd te
rug met nog twee agenten. Te
zamen namen zij nu èn de kar èn
de slapers mede en reden, onder
een hoezeetje van het verzamelde
publiek en onder het geroep van
«bot, bot, bot!» en «vodden en bee-
uen!» van een paar straatjongens
naar het bureau.
Woensdagavond heeft zich te
Amsterdam een tot nu toe onbekend
gebleven persoon, door middel van
loopers en sleutels toegang weten
te verschaffen tot eene woning in de
le Spaarndammerstraat. Na uit de
verschillende vertrekken de meubels
in de gang te hebben gesjouwd is
de man met achterlating van den
sleutelbos weder vertrokken. Won
derlijke wijze van doen!
Van Schiermonnikoog wordt ge
meld:
Het toenemend bezoek dat ons
eiland te beurt valt, heeft eenige
belangstellende handen ineen doen
slaan om hier een flink, doch tevens
op eenvoudigen voet ingericht bad
hotel te stichten met een 40tal
logeerkamers.
Tevens zal er het volgende jaar
tusschen Oostmahorn en dit eiland
in dagelij kschen dienst worden ge
steld eene raderboot, die den over
tocht in korten tijd zal doen.
Bij aanschrijving van de direc
tie is de heer Berendsen, thans on
der-stationchef te 's -Hage, belast
met de waarneming der betrekkin
gen van stationchef der Nederl.
Rijnspoorwegmaatschappij aldaar
in plaats van wijlen den heer J.
Kemps.
Een nieuw soort affiche is dat
van de Seinpost te Seheveningen,
waar het gezelschap van den heer
Van Haarlem, te Amsterdam, voor
stellingen geeft. Op een zakdoek
van zacht en taai papier met een
fraaien rand, door Rimmel fijn ge
parfumeerd, is het programma af
gedrukt. Hat is gemakkelijk en
sierlijk tevens, kreukelen hindert
er niet aan.
De heer Lattermann zou gisteren
met zijn luchtballon te Sehevenin
gen opstijgen. De ballon echter is
gebarsten en kon dus niet opgaan.
De eerste aanvrage tot het leg
gen van een pier voor hetKurhaus
te Seheveningen is reeds gevolgd
door eene tweede. De heeren Steers
civiel-ingenieur, en Fremery, oud
zeeofficier hebben zich tot den mi
nister van waterstaat gewend met
zoodanig verzoek om een pier aan
te leggen voor het Oranjehotel. Deze
pier is ontworpen op eene lengte
van 500 meter in zee en 10 meter
breedte, met een concertgebouw,
eene ^ververschingszaal en aanleg
plaatsen voor regattes (tootjes).
Voorts vernemen wij, dat de aan
vrage van den heer Hemans, welke
gericht was tot Burgemeester en
Wethouders aldaar, ook in handen
van den minister van watersta t is
gesteld. {N. R. Ct.)
Een 14 dagen geleden verloor
een kantoorbediende te Rotterdam
een aanzienlijk bedrag van zijn
patroon. Een jongmensch, dat geen
werk had, vond den schat, bracht
Kwam deze heer met het voor
nemen om zijne weddenschap tot
een beslissend einde te brengen?
Het bloed kookte in zijne aderen
bij de gedachte aan deze mogelijk
heid.
Het was hem alsof een onweer
staanbare macht hem dreef naar
Hulda te snellen en haar te waar
schuwen voor dezen ellendigen, ver-
achtelijken man.
Maar hoe kon hij dat doen? Wat
gaf hem daartoe het recht Kon hij
zich reeds zoozeer op de vriend
schap van het schoone meisje be
roemen? En als nu dit individu hem
onbeschaamd van leugen en laster
beschuldigde, wat zou hij hem dan
antwoorden Moest hij niet verwach
ten, dat men hem dan de hoogst
onaangename en pijnlijke scène, die
hij niet had kunnen vermijden, ver
wijten zouMaar, en daarmee zocht
Alfred zich gerust te stellen, nog
was het gevaar niet zoo nabij, en
dien aan den bediende terug, en
maakte zich niet bekend. De pa
troon echter, zeer verheugd over
de eerlijkheid des jongelings, stelde
een onderzoek naar hem in, en gaf hem
toen hij hem gevonden had, eene
plaats op zijn kantoor, zoodat hij
nu in zijn eigen behoeften en die
zijner oude moeder kan voorzien.
Aan mej. Johanna Wiegerink,
chef van het station der stoomtram
LichtevoordeGroenlo, is wegens
nauwgezette plichtsbetrachting, door
het Hoofdbestuur der Hollandsche
IJzeren Spoorweg-Maatschappij een
eervolle vermelding en f25 toege
kend. Dbl. v. Z. -H. en 's G.)
Woensdag is in het Scheur,
onder de gemeente Maasland, opge-
vischt een der lijken van de 3
jongelingen, welke 1.1. Zondag door
het kantelen der roeiboot omkwa
men.
Te Apeldoorn zullen op den ver
jaardag van Prinses Wilhelmina
volksfeesten plaats hebben.
Terwijl een veehouder te Harich
Woensdagmorgen bezig was de roe
ken uit zijn te veld in rooken staande
rogge te verjagen, sprong de loop
van zijn geweer, waardoor de duim
zijner linkerhand geheel werd ver
brijzeld. Hij werd naar Sneek ver
voerd en onder behandeling- van een
heelkundige gesteld.
Te Lage-Zwaluwe sloeg Dinsdag
de bliksem op een aakschip, dat met
riet geladen was. De bliksem liep
langs den stag, daalde af in het
ruim en verliet door de zijde het
schip, waardoor dit in de haven
zonk. Persoonlijke ongelukken zijn
niet te betreuren.
Te Hoogeveen is, naar men ver
neemt, eene begrafenisplechtigheid
geschorst op verzoek van een der
zoons van den overledene, omdat
deze vermoeden had dat zijne stief
moeder zijn vader vergiftigd had.
Mr. Moens van Assen zou met den
rechter van instructie naar Hooge
veen gaan om het lijk gerechtelijk
te doen schouwen.
De landbouwer P. G. Jacobs te
Helden (Limburg) tijdens een hevig
onweder gisteren op de heide werk
zaam zijnde, is door den bliksem
getroffen en gedood.
Dinsdagavond sloeg de bliksem
in het telegraafbureau te station
Dalheim, grenskantoor aan de lijn
GladbachRoermond. Het geheele
toestel werd verbrijzeld. Persoonlijke
ongelukken hadden niet plaats.
GEMENGD NIEUWS.
De gebroeders Fichefet, te
St.-Gillis, Brussel, hebben concessie
gevraagd om te Brussel een «stad-
baan» te mogen bouwen. De spoor
weg zal in drie jaren voltooid zijn
en 20,000,000 fr. kosten.
In de Fransche Academie van
geneeskunde heeft de heer Polaillon
mededeeling gedaan van eene nieu
we operatie op een man die eene
vork had doorgeslikt. Zij is vol
komen gelukt. De vork was 21
centimeter lang en woog 59 gram.
De patiënt bevindt zich wèl. De
brakingen hebben opgehouden, en
de pijn in de maagstreek is thans
onbeduidend.
Den 19en dezer is Graham
als het werkelijk het meisje be
dreigde, kon hij nog op haar kiesch
gevoel vertrouwen. Het was niet
wel mogelijk, dat zij het aanzoek
van zulk een man zou aannemen,
wiens gelaat de onmiskenbare spo
ren van eene ongebonden levens
wijze droeg en wiens geheele ver
schijning haar moest doen zien, dat
hij de slaaf der laagste hartstoch
ten was. Hij. wilde dezen tijd ge
bruiken om aan den waard Boch-
ner te schrijven; hij had daar al
eenige dagen plan op gehad in de
flauwe hoop, dat deze man hem
eene aanwijzing zou kunnen geven,
maar hij was er niet toe gekomen
en kwam er ook nu nog niet toe;
de noodige kalmte ontbrak hem
en na de eerste regels schoof hij het
papier op zij.
Het plan van Huida's moeder be
viel hem ook niet; hij was niet
gestemd om aan een vroolijk feest
deel te nemen; wat zou hij doeD
nogmaals in zijn ton de Niagara
overgestoken. Een ander, die in een
costuum van kurk het hem wilde
nadoen, is omgekomen. Hetzelfde
lot onderging een visscher uit Le-
wiston, in Ontario, Scott genaamd.
De heer Bernard, vrederech
ter in een net en rustig stadje in
de Vendée, zou onlangs een ple
zierreisje naar Parijs maken in ge
zelschap van zijne dochter en zijn
schoonzoon, mr. X., rechter van
instructie in de Charente-infériewre.
Deze drukte zijn schoonvader op
het hart, toch vooral o{> zijne hoede
te zijn voor de Parijsche schavui
ten, van wier behendigheid en ver
metelheid hij een afschrikwekkende
schildering ophing. «Bah,» ant
woordde de goede grijsaard, «ze
zullen mij niet snappen ik heb een
onfeilbaar middel tegen hun aan
slagen op mijne beurs.
Te Parijs zou de vrederechter op
zekeren avond zijn schoonzoon en
zijne dochter in een café nabij de
Porte-Monlmartre ontmoeten. Mr.
Bernard kwam er vóór hen aan.
Daar het tegen den avond liep, wat
de vermetelheid der zakkenrollers
wel niet zou doen afnemen, had hij
nu zijn voorbehoedmiddel aange
wend.
In zijn porte-monnaie had hij
slechts enkele francs, het overige
geld, vijf bankbiljetten van 100
francs, had hij in eene portefeuille
en deze in een binnenzak van zijn
broek, dien hij zorgvuldig had toe-
geknoopt.
Nauwelijks is hij het café bin
nengetreden, of een net gekleed
heer van gemiddelden leeftijd staat
van zijne plaats op, loopt op den
vrede-rechter toe en schudt hem de
handen met buitengewone harte
lijkheid.
«Neem mij niet kwalijk», zegt
Mr. Bernard verwonderd, «maar ik
heb niet de eer
«Wat, zijt ge dan Durand niet,
mijn oude kameraad van de kost
school? herneemt de ander.
«Pardon, nooit geweest, mijn
naam is Bernard en ik ben vrede
rechter te X.
De onbekende vraagt verschoo
ning, laat een glas bier komen, en
men maakt met elkaar kennis.
Een kwartiertje later treden de
dochter van Bernard en haar man
binnen. De nieuwe kennis van M.
Bernard staat eensklaps op, ver
dwijnt en met hem nog twee hee
ren, die niet ver van hem aan een
tafeltje zaten. «Ze hebben je beet
gehad,» zegt de rechter van instruc
tie tot zijn verbaasden schoonvader,
nadat deze hem het geval had me
degedeeld, «die heertjes hebben je
bestolen papa.»
Mr. Bernard steekt de hand in
den zak, haalt zijn portemonnaie te
voorschijn en constateert met vol
doening hare tegenwoordenheid, zoo
dat hij zich gerechtigd acht zijn
schoonzoon naar hartelust uit te
lachen.
Men vertrekt; de avond wordt
genoeglijk doorgebracht. Tegen mid
dernacht heeft mr. Bernard zijn
kleingeld verteerd en wil een bank
biljet wisselen.
Hij ontknoopt den geheimen broek
zak en de portefeuille met het
bankpapier is verdwenen. De ge
waande kameraad van Durand was
eenvoudig een behendige dief, die,
de portemonnaie met haar stuk of
wat francs versmadende, zoo vrij
was geweest zich de bankbiljetten
toe te eigenen.
onder eene menigte vroolijke men-
schen, die hij bovendien volstrekt
niet kende?
Van zijn oom's gastvrijheid had
hij nu ook lang genoeg gebruik
gemaakt; het scheen hem toe, dat
de oude heer niet meer zoo vrien
delijk was als in de eerste dagen,
daar hij hem reeds eenige malen
gevraagd had, öf en wanneer hij
naar Amerika dacht terug te kee-
ren? Het was dus het beste, dat
hij afscheid nam - en toch kon
hij ook niet aan de scheiding van
Hulda denken! Hij wist, dat, als
hij scheidde, het een vaarwel voor
altijd was en voelde in 't diepst
zijner ziel, dat dit afscheid hem
onuitsprekelijk zwaar zou vallen.
Wat hem zoo tot het jonge meisje
aantrok, wist hij zelf niet; hij dacht
daar ook niet over na; zijne ziet
gaf zich geheel over aan de zoete
betoovering, die sinds zijn eerste
ontmoeting met Hulda zijn geheele
Wegens namaak en verkoop
van op wettelijke bescherming recht
hebbende producten der beeldende
kunst, stond eenige dagen geleden
te Berlijn de boetseerder Emil Je-
scherr te recht.
De beeldhouwer Dominico had,
voor jaren, naar de origineelen der
busten van Jupiter, Apollo en Ajax,
door de artisten Plochmann, Romer
en Hache miniatuurbeeldjes laten
maken en bij contract het monopo
lie van namaak verkregen. De be
schuldigde heeft zeven jaar bij hem
gewerkt, daarna een eigen zaak
opgericht en voortdurend naboot
singen der genoemde beeldjes ver
vaardigd en verkocht, waartoe hij
zich door aankoop de modellen ver
schafte.
De beschuldigde bestreed echter
zich hierdoor strafbaar te hebben
gemaakt, daar de beeldjes van Do
minico zelve nabootsingen van oor
spronkelijke kunstwerken waren,
die men, omdat museums en ten
toonstellingen voor ieder toegankelijk
zijn, het recht heeft als algemeen
eigendom te beschouwen.
Het gerechtshof besloot het oor
deel eener kunstkenners-vereeniging
in te roepen en dit luidde, dat op
eigen hand naar antieken vervaar
digde kleinere modellen niet aan
spraak konden maken op wettelijke
bescherming. Dientengevolge werd
de beschuldigde vrijgesproken.
-Te Stettin was een borstel
fabrikant veroordeeld, omdat hij op
Zondag had uitgestald. De veroor
deelde zette het vonnis voor zijn
raam, omgeven door eene trophee
van borstels, en met de namen van
twee buren die als getuigen in de
zaak waren gehoord.
Het openbaar ministerie vervolgt
nu den fabrikant ter zake van «be-
leediging der justitie» en de rech
terlijke macht zal dus moeten be
slissen of iemand, die zijn eigen
veroordeeling op die wijze bekend
maakt, de justitie beleedigt.
Het algemeen verbond der
Vrijdenkers-vereenigingen zal dit
jaar zijn congres houden te Rijssel
van 19 tot 22 September e. k.
De onderwerpen ter behandeling
zijn:
lo. Het leekenonderwijs. Moet het
onzijdig zijn, dat is onverschillig
voor godsdienstige leerstellingen, of
rondweg vijandig tegen elk gods
dienstig geloof?
2o. Wat is de vrije gedachte?
Onderzoek der wijsgeerige leerstel
sels spiritualisme, materialisme, po
sitivisme.
3o. Kan men de zaak der vrije
gedachte afscheiden van de sociale
kwestie?
4o. Over de maatschappelijke rol
van de vrije gedachte in het verle
den, thans en in de toekomst.
5o. Over den invloed van het
hypnotisme op de zedelijke verant
woordelijkheid.
6o. Ontneming van het godsdien
stig karakter (laicisation) aan de
begrafenis. Lijkverbranding.
Algemeene secretarissen van het
congres zijn de heeren N. Navez
te Antwerpen en E. Gorissen te
Brussel.
Zonderling waren die vonnissen
dikwijls, in de meeste gevallen ook
wreed.
wezen in kluisters geboeid had.
Een uur kon er ongeveer verloo-
pen zijn, toen de jonge man het
rollen van een rijtuig vernamhij
opende zacht het venster en keek
naar buiten.
Het rijtuig, dat Rabenau gebracht
had, reed in de richting van de
stad voort.
Niet lang daarna trad Herman
Froh'oerg de kamer van zijn neef
binnen. De oude heer was zichtbaar
verlegenhij scheen iets op het hart
te hebben en geene woorden te
kunnen vinden om het uit te spreken.
Mijnheer Rabenau heeft ons
weder verlaten, zeide hij, kent
gij hem?
Ik heb niet de eer, ant
woordde Alfred kortaf.
Wordt vervolgd.)
