POPMIR MRUS-1
4e Jaargang.
Maandag 13 September 1886.
No. 977.
ABONNEMENTSPRIJS:
Versobijnt Dagelijks uitgenomen Zen-en algemeene Feestdagen.
ADVERTENTIËN:
Macht boven recht.
FEUILLETON.
Het psticlit van loiter Jam,
Voor Haarlem per maand40 Cent».
rYaneo door geheel het Rijk p. maand 55
afzonderlijke Hommer» 5
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adrezzeeren
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het Buitenland-. Compagnie Générale de xublicite Etrangèr» B. L.
DAUB E fp Co., JOH. F. JONES. Suer., Parijs, 31bix Faubourg biontmartre.
▼an 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cent«;
Groote letters naar Plaatsruimte.
AdTertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 unr|
MUSEUMS E
Kolomaal -museum van het Paviljoen, lngaug &an de Dreefzijde 2e
f irt09a 7an diploma vr\jea toegang, donateurs met gezelschap, leden met i
sunder Nederlaadache Maatschappij ter bevordering van Ngverheid hebben
•nu Nederland en meer byzouder van het Haarlemache Bisdom, Kruisweg
ft 1 gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van
bondagen kosteloos van 13—4 unr, de overige Okriatelgke feestdagen tegen
eyeirt museum in da Damstraat. Geopend dagalijka uitgenomen Zaterdag,
Woensdag eu Zaterdag van 2—4 uur. Orgel-bespeling in de Groote Kerk.
N ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
deur. Geopend dagelijks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden der Nedorlandsciie Maatschappij ter bevordering van Nijverheid hebbes 0g
dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Krou»zijde \an liet Pavi joen op het terra». Gaop, dag. v 104 UHr. Toegang 25 ct. p. persoon. Donateurs en
op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs mtt gezelschap, leden met 1 dame. bissehoppehjk museum voor kerkelijke oudheid, knust en geschiedenis, voottl
No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en feestdagen, van iö—5 uur. Toegang 25 cents per persoon. Doorloopende toegangskaarten voor een geheel }Ml
15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 10X uur tegen betaling van 25 eents per persoon, allean Oji
betaling ran 25 cents per persoon. Kinderen beueion de 8 jaren worden iu hot geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 jaren niet dan onder behoorlykgeleid».^
Zon- en Feestdagen van 118 aur. Teylert bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrijdag oa Zaterdag van 14 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. Geope&S
Dinsdag van 12 en Donderdag van 28 unr. Toegang (deur Oudegrooumarkt) vry.
Bij dit nummer wordt aan de
geabonneerden op het Humoristisch
Zondagsblad No. 7 toegezonden.
Abonnementen op het Zondagsblad
worden ten allen tijde aan ons Bu
reau, Kleine Houtstraat no. 9, aan
genomen.
DE ADMINISTRATIE.
In tegenspraak met het bekende
Recht voor allen, in tegenspraak ook
met «Recht bo penalis de leus
«Macht boven recht». Hoe jammer
ook, is het helaas waar, dat men
die spreuk in het dagelijksch, niet
minder dan in het staatkundig leven
bewaarheid ziet, daar het recht van
den sterksten zeer dikwijls triomfeert,
al druischt diens uitspraak ook lijn
recht tegen de rechtvaardigheid in.
Zelfs m de kinderwereld geldt
dat beginsel; ook daar wordt bijna
ieder verschil met de vuist uitge
maakt, en hij, die over de stevigste
vuisten beschikt, ziet zich gewoon
lijk in het gelijk gesteld, al begaat
hij de onrechtvaardigste handeling.
En in de wereld der volwassenen?
Och het is daar alweer niet anders,
en velen missen in onze dagen het
onwankelbaar vertrouwen in het
recht, dat den molenaar van Sans-
Souci bezielde, toen hij tot den
Grooten Frits durfde zeggen«II y a
encore des juges h Berlin. Men kent
die geschiedenis. De koning van
Pruisen wilde van den eigenaar den
molen koopen, omdat deze het
prachtige uitzicht van zijn lustslot
belemmerde; hoeveel de koning ook
bood, de molenaar weigerde hals
starrig, omdat hij het erfgoed zijner
DOOS
EW. AUG. KöNIG.
33)
Vile Hoofdstuk.
Mijnheer Frohberg wilde hem zoo
niet laten gaan; hij noodigde hem
uit eerst samen te ontbijten en Al
fred moest dit, hoewel met inner-
lijken afkeer, aannemen, want hij
mocht den schurk nu nog niettoo-
nen, hoe gloeiend hij hem haatte
en verafschuwde.
Het ontbijt liet gelukkig niet lang
op zich wachten en de oude heer
sprak slechts over onverschillige
dingen, waardoor Alfred niet ge
noodzaakt was, levendig aan het
gesprek deel te nemen. Na het ont-
vaderen niet wilde prijsgeven, en
ten laatste duwde de koning hem
toe, dat hij als gebieder van den
staat het recht had hem zijn eigen
dom te ontnemen. «Jawel,» zei toen
die eenvoudige onderdaan, «dat
kunt ge hegrijpen; dan moesten er
geen rechters te Berlijn zijn!» Fre-
derik de Groole was door dat ant
woord zoo getroffen, dat hij den boer
zijn molen liet en geen verdere po
gingen aanwendde, om dien leelijken
sta-iu-den-weg in zijn bezit te krij
gen.
Ook thans nog zijn er rechters
te Berlijn, ja in iedere eenigszins
beschaafde streek vindt men ze bij
menigte, maar toch gebeuren er
dagelijks duizenden kleine en groote
schreeuwende onrechtvaardigheden
zelfs, maar ze vallen óf niet onder
het bereik van den strafrechter, óf,
en dit is erger, de persoon, die ze
begaat, staat buiten en boven de wet
en is zoo ho»g geplaatst, dat geen
aardsche rechter, maar alleen de
publieke opmie, de algemeene aan
klager, waar onrecht geschiedt, de
stem daartegen durft verheffen. Tot
staving van dit laatste beweren
noodigen we den lezer uit voor een
oogenblik de gebeurtenissen in Bul
garije gedurende de laatste weken
gade te slaan. Niet waar, het ligt
nog kersversch in het geheugen,
hoe voor eenige maanden een oorlog
uitbrak tusschen Servië en Bulga
rije, twee staten op het Balkan-
Schiereiland,en dat, niettegenstaande
beide volkeren, één van godsdienst
en afkomst, alle reden hadden op
vreedzamen voet met elkander te
leven. De Serviërs drongen spoedig
vooruit en het scheen dat de be
woners van Bulgarije zich machte
loos aan hun vijanden moesten
overgeven. Daar verschijnt echter
Alexander, vorst van Bulgarije aan
bijt kwam het rijtuig voor; de koet
sier haalde de bagage uit Alfred's
kamer en Herman Frohberg nam
nu op zijne beleefde wijze afscheid
van zijn gast.
Ik hoop u spoedig weder bij
ons te zien, zeide hij, terwijl hij
zijn Deef de hand schudde en de
onrustige oogen eene korte poos op
hem liet rusten, gij zult ons ten
allen tijde welkom zijn.
- Gij wilt dus werkelijk ver
trekken vroeg Hulda, die op dit
oogenblik binnentrad.
Zooals gij ziet, antwoordde
Alfred, die zonder zelf te weten
waarom, voor den verwijtenden blik
van het schoone meisje de oogen
moest neerslaan. Ik kan niet lan
ger blijven; zaken met mijn ban
kier
Maar gij komt terug, niet waar?
viel Hulda hem op hoopvollen toon
in de rede.
Dat beloof ik u.
het hoofd van zijn leger en nu
keert het blaadje. Duitscher van
aikomst, Dog Pruisisch officier, toen
hij door bemiddeling van den Czaar
van Rusland, zijn neet, tot vorst
van Bulgarije werd gekozen, had
hij zijn klein leger zooveel mogelijk
op Duitsche leest geschoeid, waren
de soldaten goed geoefend en aan
krijgstucht gewoon gemaakt, en zoo
gelukte het hem dan ook in nog
korter tijd den Serviërs al hun
voordeelen te ontnemen, hen op de
vlucht te jagen eu te vervolgen
tot in hun eigen land en voor zijn
rijk een eervolien vrede te bedin
gen.
Ieder vond behagen in den rid
derlijken vorst, die met zooveel moed
voor de rechten van zijn land op
getreden was, en Alexander van
Bulgarije kou zich verheugen in
de sympatie van bijna geheel Euro
pa. Nog meer steeg hij in de gunst,
toen Oost-Roemelië, dat zich met
Bulgarije vereenigd had, door hem
eveneens op flinke wijze bestuurd
werd en er gewichtige hervormin
gen werden ingevoerd.
Slechts één volk zag met verbe
ten woede, wat Alexander tot stand
bracht; één vorst was er, niemand
minder dan de keizer van Rusland,
die met leede oogen de populariteit
van zijn jongen neef zag aangroeien;
want te iaat bleek hem, dat Alexan
der van Battenoerg, die door zijn
toedoen vorst van Bulgarije gewor
den was eu dien hij als marionet
dacht te gebruiken, zijn eigen weg
ging en deed wat de belangen van
zijn rijk, niet die van Rusland h«m
voorschreven, en dit kon de Czaar
niet dulden. Wat toch lag in het
plan van den Russischen heerscher?
Als afstammeling van Peter den
Grooten ie het ook hem ernst, het
zoogenaamde testament van den in
In geen geval moogt gij de
reis naar Amerika aanvaarden, zon
der ons eerst vaarwel gezegd te
hebben, vervolgde mijnheer Froh
berg weer. Het zal mijne vrouw
zeer spijten, dat gij ons verlaten
hebt; zij had reeds alle toebereid
selen gemaakt voor het feest, dat
zij ter uwer eere geven wilde; dat
valt nu ook in duigen.
Dat spijt mij wel, zeide
Alfred, terwijl hij naar zijn hoed
greep, maar daaraan is niets te
veranderen. Dus tot weerziens!
Hij rijkte het schoone meisje nog
eenmaal de handzij zag hem ern
stig en uitvorschend aan.
Wij hopen u spoedig en onder
vroolijker omstandigheden weer te
zien! zeide zij.
Eenige minuten later reed het
rijtuig met hem weg.
Een wederzien onder vroolijker
omstandigheden? Als zij eens wist,
dat dit wederzien het geluk der ha-
ons land zoo wel bekenden «Pie
terbaas» uit te voeren, om namelijk
de Turken uit Europa te verdrijven
en Rusland met hun grondgebied
te vergrooten. Mee-r en meer schijnt
de verwezenlijking daarvan aan
staande, en Alexander van Bulga
rije scheen in het oog van den
Czaar een geschikt werktuig om
tot dit doel mede te werken.
De omwenteling in Oost-Roeme
lië, die eenige maanden geleden
eerst plaats had, leverde het bewijs,
dat Alexander ook wel iets tegen
den zin van Rusland durfde vol
voeren en nu was tot zijn onder
gang besloten.
De Russische staatslieden hebben
den naam uitermate doorkneed te
zijn in alle kunstgrepen der diplo
matie, bekend te wezen met alle
kronkelpaden van dien doolhof;
daarbij zijn ze niet kieskeurig in
hun middelen, noch bijzonder nauw
gezet van geweten, althans zoo het
er op aankomt, hun doel te berei
ken. In stilte werd dus alles voor
bereid tot den val van Alexander,
doch alles werd geheim gehouden,
tot het juiste oogenblik van han
delen gekomen was, en de Russen
zijn meesters in het uitvinden van
dat tijdstip. Geheel onverwachts
dan ook hoorde men voor een paar
weken, dat de vorst van Bulgarije,
door een omwenteling in zijn land,
rijk en troon verloren en de wijk
naar elders genomen had. Het Rus
sische goud had dit bewerkt; doch
een paar dagen later had er reeds
een tegenomwenteling plaats en de
liefde der Bulgarijen riep den jeug
digen vorst op den troon terug.
Aan die stem gaf hij gehoor en
met de grootste geestdrift werd hij
door het meeste gedeelte der be
volking ontvangen, terwijl de rust
geheel hersteld was en de samen-
ren en ook vaa haar zelf verwoes
ten zoudacht Alfred. Als zij eens
wist welk een misdadiger haar va
der is, boven wiens hoofd het zwaard
van Damocles hing, dat hem reeds
het volgende oogenblik zou kunnen
vernietigen
Als hij den drempel van dit huis
weder overschreed, kwam hij niet
als gast, maar als een onverbidde
lijk rechter, die vergelding wilde
uitoefenen! En dat zou den vader
van het geliefde meisje in het tucht
huis en de zijnen tot schande en
armoede brengen. Zou Hulda hem
dat kunnen vergeven? Zou zij den
man nog kunnen liefhebben, die al
deze schande over haar had ge
bracht
Dat was eene vraag, waarop hij
geen ander dan een ontkennend
antwoord kon vinden.
Als hij dit offer moest brengen,
in Gods naam; zijn kinderplicht ge
bood het!
zweerders onschadelijk gemaakt wa
ren. Dit beviel echter den Czaar,
die van Bulgarije een Russische
provincie wilde maken, ten einde
dichter bij Constantinopel te staan,
in het geheel niet, en niet ondui
delijk gaf hij te kennen, dat hij met
de terugkomst van Alexander in
Bulgarije volstrekt geen genoegen
zou nemen, maar Russische officie
ren zou zenden, om alles daar eens
op te knappen. Wat kan Bulgarije
met zijn handvol soldaten beginnen,
als Rusland, dat millioenen man
schappen op de been kan brengen,
zijn onafhankelijkheid bedreigt? De
teruggekomen vorst heeft nu de
wijste partij gekozen; uit liefde voor
het volk, dat hem zooveel blijken
van genegenheid en toewijding ge
schonken heeft, om de onafhanke
lijkheid van zijn tweede vaderland
te bewaren, deed hij vrijwillig af
stand van de regeering. Daardoor
heeft hij wederom getoond, dat hij
een edel man en een goed vorst is;
maar wat te denken van den Czaar,
die onder bedreiging van geweld
den Bulgaren en hun vorst zijn wil,
hoe onrechtvaardig ook, opdringt.
Zeker, van een vorst, die aldus het
recht met voeten treedt, bij wien
macht boven recht geldt, heeft het
recht niet veel te hopen
Sw.
Het rijtuig hield voor het station
stil; Alfred gaf den koetsier eene
fooi en ging de wachtkamer binnen.
Een half uur later vertrok de trein
en toen de jonge man in de stad
was aangekomen, begon hij dade
lijk de noodige toebereidselen te
maken.
Hij besprak in het hotel twee
kamers, een zit- en een slaapkamer
met twee beddenwant hij was van
het welslagen der afgesproken plan
nen zoo overtuigd, dat er niet meer
de minste twijfel bij hem oprees.
Toen hij na de bezichtiging der
kamers de eetzaal binnentrad, om
een glas wijn en een ontbijt te be
stellen, viel zijn blik op Frederik,
die met zijn vriend Rabenau aan
hetzelfde tafeltje zat, waaraan hij
hem het eerst gezien had. Hij wilde
op den drempel weer omkeeren, om
eene onaangename scène te vermij
den, maar de vrees, dat men dit als
lafheid kon uitleggen, bewoog hem,
binnen te gaan. Hij bemerkte het
honende gelach van heiden wel, maar
lette er niet op. Na een koelen groet,
die nauwelijks beantwoord werd
nam hij aan een ander tafeltje plaats
en beval den kellner hem de spijs
kaart te brengen.
In het volgende oogenblik stond
Rabenau op; met dreigend gelaat
trad hij op Alfred toe.
Wordt
