legenheid gebruik, om den trein te verlaten en de vlucht te nemeD, in de coupé zijn hoedendoos, verschil lende kleine stukken bagage en zijn plaatskaartje achterlatende. Alle na sporingen naar dezen persoon zijn vruchteloos gebleven. Men vermoedt, dat hij zich in eene naburige kreek verdronken heeft. Te Leipzig loopen 300 boek drukkersgezellen, die in de vorige maand het werk staakten, leêg. Hun plaatsen zijn reeds lang door werklieden uit andere steden ver vuld. Te Chemnitz is een 75jarig grijs aard uit Meinersdorf, Ckristoph Jahn genaamd, wegens woeker en mein eed tot Ü'/s jaar tuchthuisstraf, 1400 mark geldboete en 5 jaren verlies van eer veroordeeld. In 16 gevallen werd bewezen, dat hij aan arme lieden 100 percent intrest af geperst had. -Spoornegongeval, zestig slacht offers. De reizigers, die Vrijdag nacht met den expres van Brest naar Parijs reden, werden bij Ver sailles eensklaps door een vreese- lijk gebrul en het stilstaan van den trein uit hur> slaap gewekt. Eeni- gen trachtten te vluchten, anderen dachten, dat zij reeds half dood waren. Wat was er gebeurd? De exprestrein, die te Versailles op houdt, was, gelukkig zacht, aan 't rijden toen hij eensklaps op een stilstaanden goederentrein liep, be staande uit 24 waggons, alle ge vuld metvarkens. Ofschoon de schok ni*t hevig was, werden al de varkens als in een kegelspel do r elkander gesmeten. In elke waggon vond men dooden en gekwetsten. Het aantal dsoden beliep 60, dat der gewonden ongeveer 100. De vleeschhouwers van Versailles heb ben zich met debegrafenis der slachtoffers belast. Een ergerlijke heiligschennis had Zondagavond, in de Kapel van het Heilige Kruis, te Berlijn, plaats. Gedurende den dienst, hoorde men in de sacristie eene ontploffing. Een onbekende had aldaar een sigaren kist met vuurwerk geplaatst en dien in brand gestoken. Te Weenen is eene cholera- uniform ingevoerd. Zij is bestemd voor de leden van het vrijwillige reddingsgezelschap en kan, evenals de draagbaren voor het vervoeren van choleralijders, zeer snel ontsmet worden. De uniform is van leder en caoutchouc gemaakt. De persoon, die belast is met het vervoer van de zieken voor 't hos pitaal, draagt hooge laarzen, een lederen pantalon, een engsluitend buis en een soort van zonnehelm met eene lange voile van caoutchouc, die achter op den rug afhangt. Armen, borst en rug zijn bedekt met een omhulsel van caoutchouc. Eene iiesch met sterken drank en eene andere met carbol heeft hij altijd bij zich. Te Milaan stortte een paar dagen geleden Blondin van het koord. Echter niet Blondin, de be roemde koorddanser, maar Blondin, het paard van den kunstrijder Cor- radini. Tot groote verbazing van het publiek, deed het verstandige dier eiken avond in hetDalVerme- thé&tre eene wandeling op het ge spannen koord. Onlangs nu zou het weder zijn kunststuk vertoonen, toen het, tot de algemeene ontzetting der aanwezigen, misstapte en in het veiligheidsnet stortte. De schrik van het publiek was groot, maar allengskens kwam men tot bedaren; het net werd neder- gelaten en de «gevallen grootheid» werd uit hare gevaarlijke positie bevrijd. Blondin heeft slechts de huid op een paar plaatsen wat ge schaafd. De waaghals Donovan, die verleden jaar van de Brooklynbrug te New-York sprong, heeft hetzelfde kunststuk van de hangbrug over de Niagara-watervallen uitgevoerd. De man kwam er met een gebroken rib af. Nabij Szolnok, in Hongarije, heeft de Roomsch-Katholieke gees telijke Szutar den hoogleeraar en dis- tricts-geneesheer Kerekyarto dood geschoten, omdat deze tot zijne verplaatsing geadviseerd had. De «Katholieke Illustratie» bevat een artikel over de «City en de Lord-Mayor van Londen» van de hand des heeren Alex. V. W. Bikkers. Naar aanleiding van den jaarlijkschen «Lord-Mayors Show» (optocht) die Maandag te Londen plaats had, ontleenen wij daaraan eenige wetenswaardigheden. De hoofdregent der City, in ze keren zin de burgemeester, draagt den titel van «Mayor» spreek uit «Meer.» Aan dezen titel wordt nog het adellijk predicaat «Lord» toe- toegevoegd, dat echter bij aftreding weer vervalt. De echtgenoote van den lord-mayor of, bij ontstentenis daarvan, de zuster of de oudste dochter heet Lady Mayoress. De lord-maoyr wordt gekozen door, en uit het lichaam van de Alderman» waarover later en slechts voor een enkel jaar. Hoogst zelden wordt de lord-mayor aan het eind van zijn dienstjaar herkozen, en van een enkel alder man weet men te verhalen dat hij tot driemaal toe in den «burger- stoel» gezeten heeft. De lord-mayor heeft een inkomen of, zeggen wij liever, toelage van 100,000 p. st. Zóó onverklaarbaar groot zijn de uitgaven aan zijn ambt verbonden, dat wij de «Mayoralty» gerust als een eerepost mogen be schouwen en die alleen door een buitengewoon vermogend man be hoorlijk kan worden bekleed. Hij wordt door de «alderman (wij zouden zeggen wethouders), gekozen en niemand anders, zelfs de Koningin niet, heeft in deze een stem uit te brengen. Alleen doet de Koningin weten dat de keuze der aldermannen haar gevallig is. Behalve de geldelijke toelage aan de «Mayoralty» verbonden,wordt den lord-mayor gedurende zijn ter mijn van dienst een officieele resi dentie toegekend. Dit gebouw, staande te midden der City en te genover de Beurs (Royal Exchange) heet «Mansion House,» wat eigen lijk «Huis-Huis» of «Groot-Huis» beteekent. Aan het uitwendige van het «Mansion House» moet alle schoonheid terstond ontzegd worden, doch het inwendige bevat ten min ste onderscheidene prachtige zalen, waarvan bovenal de Egyptische zaal dient genoemd te worden. Iu vroe gere tijden bewoonden de lord mayors van Londen een allerprachtigst ge- houw, dat iets dieper in de City staat, en zijn ouden naam van «Crosby Hall» draagt. Ten tijde van Richard III diende het tot Koninklijk verblijf, thans is het tot restauratie verlaagd. Zooals we reeds meldden, heeft er bij elke installatie van den nieu wen lord-mayor een optocht plaats. Sommige Lord-Mayors en voor namelijk in de zestiende eeuw, maakten er nog al dwaze vertoo ningen van, inzonderheid in 1516. Dit gebruik heerscht ook thans nog. Jaarlijks, op den 9den November, bij de installatie van den nieuwen lord-mayor kan men er getuige van zijn. Bij plechtige gelegenheden als deze worden twee zwaarden vóór den lord-mayor uitgedragen; het kleinste het zoogenaamde Parel zwaard, is een geschenk van Ko ningin Elisabeth. De scheede van rood fluweel is overdekt met paar- len, vandaar zeker die naam. Het groote zwaard, uit Koningin Anna's tijd, is van verguld zilver. Beide zwaarden stellen de gerechtigheid en de rechterlijke macht voor welke laatste de lord-mayor dan ook wer kelijk in de City uitoefent. De «Illustr.» bevat een plaat van Hogarth, een optocht in den goeden ouden tijd voorstellende. De lord- mayor was toen, gelijk thans nog het geval is, in een statiekoets ge zeten. Voor nadere bijzonderheden ver wijzen we naar gemeld artikel. De zelfmoord van den alge meen beminden jockey Archer, heeft in Engeland groote verslagenheid teweeggebracht. Hij leed reeds sedert eenige dagen aan typheuse koortsen en schoot zich in een aan val van waanzin ten gevolge der ziekte een kogel door het hoofd. Het plotseling overlijden van zijn jonge vrouw, voor eenigen tijd, had bem zeer neergedrukt. Archer was pas 30 jaren oud en had sedert 1870 in niet minder dan 25000 wedren nen gezegevierd. Hij laat een jeug dig dochtertje na. In het Amerikaansche dag blad «De Grondwet» komt het vol gende bericht voor: «Het Steinfield block, op den hoek van Ohio en Woodland Ave, te Cleveland, in Ohio, heeft een ijzeren gevei en een electrische straatlantaren hangt er dicht bij. Dinsdagavond, nadat het licht was uitgedraaid, bemerkte de politie, dat de geheele gevel zoodanig met elec- triciteit was bezwangerd, dat iemand, die den gevei met beide handen zou aangeraakt hebben, waarschijn lijk terstond dood neergevallen zou zijn. Er zijn maatregelen ge nomen, om een ongeluk te voor komen en de electriciteit weer uit het gebouw te verwijderen.» Bij Silver Creek, op den zoo- genaamden Nickel Plate (New-York, Chicago en St. Louis) spoorweg, heeft een ongeluk plaats gehad, dat niet alleen alle ongevallen van dit jaar, maar ook de sedert 1880 op de spoorwegen der Vereenigde Sta ten voorgevallene overtreft. Hierbij werden 14 personen gedood en 19 verwond. Het ongeluk bestond in de botsing van een pleiziertrein met een goederentrein op eene lijn met enkel spoor, en was hoofdzakelijk aan onvoorzichtigheid van den ma chinist en den hoofdconducteur van den pleiziertrein te wijten, daar zij geen acht gaven op de signalen van den wachter, en een op het kruispunt wegens een gebrek aan de machine staande gebleven trein voor den trein aanzageD, waarmede zij te kruisen hadden. De beide eerstgenoemde beambten zijn in hechtenis genomen. Dierlijk voedsel schijnt voor varkens een voorbehoedmiddel te wezen tegen de varkensziekte. Visch, bij voorbeeld, wordt in zeeplaatsen in tamelijke hoeveelheid aan de var kens verstrekt, en ook waar men afval van slachterijen, vleesch, in gewanden enz. aan de varkens geeft, blijven de dieren doorgaans van de ziekte verschoond. Nu de ziekte alom weder heerscht, zou eene proef aanbevelenswaardig kunnen zijn. Een studentengrap. De fa milie is toch thuis? vroeg dezer dagen een jongmensch aan een aardig dienstmeisje, dat hem de deur opende van een der groote huizen op een van de Amsterdamsche grachten. Neen, mijnheer, mevrouw is met de jonge dames reeds vóór een week naar Yelp gegaan en mijn heer vertrok gisteren, na beurstijd. En de jongeheer ie weer naar Leiden. Ja die jonge heer ben ik zelf. Maar je bent hier pas, dus je kent mij nog niet. Ik dacht dat mama reeds terug was. Dat zal mevrouw spijten. Maar je kunt me misschien wel het een en ander klaar maken, want ik heb honger. Op het bevestigend antwoord van het aardige Amsterdamsche meisje, stapte de jonge man naar binnen. Mijnheer moest echter even op de deur letten, want ze was alleen thuis en moest naar den slager om bief stuk te halen. De oude Bet, de andere meid was met Piet den koet sier en zijn vrouw en de kinderen een toertje gaan maken, met den afrijwagen. Antje spoedde zich voort en de jonge man, die volkomen thuis scheen te zijn, maakte het zich zoo gemakkelijk mogelijk in de huiska mer. Weldra stond er het een en ander op tafel. Antje had haar l est gedaan het zoo goed mogelijk te geven, hoewel dit niet gemakkelijk was, daar alles achter slot stond. Nu, de joDge mijnheer was blijk baar tevreden en dat was genoeg. Vóór zijn vertrek nam de jonge heer twee kostbare Japansche pullen van een kastje en hij pakte ze in, in tegenwoordigheid van het meisje. «Mama heeft me deze dingen al lang beloofd, ik zal ze nu eindelijk maar eens medenemen». Nu, dag beste meid, ik zal aan mevrouw vertellen, hoe goed je de handen uit den mouw kunt steken. Adieu En op zijn dooie gemak stapte hij de deur uit, na het meisje een gul den gegeven te hebben. Als het ge willige deerntje het gelaat had kunnen kunnen zien van den jon gen man, toen hij eenige huizen ver was, zou zij zich misschien af gevraagd hebben, waarom hij toch zoo vroolijk was, maar thans ging zij tevreden naar binnen en wachtte in een kalme gemoedsstemming de komst af van de oude Bet. Deze vond het geval erg gek en uit voor zichtigheid sprak Antje maar niet van de Japansche pullen en ook niet van den gulden en daar Bet zoo nijdig kon zijn, werd over het geval verder niet gesproken tot de familie te huis kwam. Maar toen was Holland in last. Mijn zoon hier geweest? Hoe kom je er aan, zei mevrouw, mijn zoon is al dien tijd bij ons geweest, hij is heden eerst doorgegaan naar Leiden. De schrik was algemeen. Eerst kreeg Antje een uitbrander, maar ook Bet en de koetsier lustten er van, omdat zij het meisje, dat eerst zoo kort in den nieuwen dienst was, zoo alleen in huis gelaten hadden. Het was te laat om de politie nu nog te waarschuwen, maar mijnheer zou er den volgenden morgen werk van maken. Iedereen sliep dien nacht slecht, want algemeen vreesde men, dat er nog wel meer zou gestolen zijn. Vóór mijnheer nog gekleed was, bracht de postbode d-s ochtends een brief met het postmerk Leiden. Hij luidde: Lieve moeder slechts één enkel woord om u te danken voor de allerliefste verrassing. Gij hebt dus eindelijk kunnen besluiten mij de pullen te schenkeD, die ik steeds wenschte te bezitten. Ik vond ze gisterenavond netjes ingepakt op mijn kamer. De verrassing was al leraardigst. De ouders begrepen thans, dat Antje het slachtoffer geworden was van een studentengrap en men be sloot de politie maar niet in de zaak te mengen. Toen de zoon de volgende week te huis kwam, hoorde hij van het geval. Hij kon niet nagaan, wie zijne familie die kool gestoofd had, maar was tevreden, toen zijn moe der hem de pullen voor goed af stond. Zij gaf hem echter den wijzen raad in het vervolg niet meer aan zijn vrienden te vertellen, wat er bij hem in huis omgiDg. me Yoi.atsssom Het avondje, dat velen hier ter stede met ongeduld verbeidden, was dat van gisteren, toen weder een groot aantal leden van de afdeeling Haarlem en Omstreken van boven genoemde instelling, opgericht met het doel ter bestrijding van het drankmisbruik, zich naar de con cert-zaal der Sociëteit Vereeniging begaven, tot bijwoning der jaar- lijksche feestelijke vergadering. Het bestuur had ook ditmaal zijn taak weder op uitmuntende wijze opgevat. Het programma bood wel ver scheidenheid zang, muziek en too- neelspel, in aaDgename afwisseling. Waar het hoofddoel is een zeer groot publiek op aangename wijze bezig te houden, zooals hier het geval was, treedt het idéé «kunst» meer op den achtergrond en wij willen dan ook, hoewel eene be oordeeling van elk der uitvoerende deelen niet geheel ter zijde stel lend, meer den totalen indruk be schouwen, die de talrijk opgekomenen van het geheel kregen. Het was waarlijk eene verrassing dat het kwartet «Loreley,» dat ge durende zijn kortstondig bestaan hier ter stede door zijn uitvoeringen reeds eenigszins naam heeft gemaakt, zoo welwillend zijne medewerking tot opluistering van den avond gaf. De goedgekozen nummers werden met ingenomenheid door het pu bliek aangehoord. «Schafers Sonn- tagslied» van Kreutzer werd zeer verdienstelijk uitgevoerd en toen de vier zangers door het langdurig applaus der menigte waren terug geroepen, gaven zij nog het «Avond lied» van Verhulst ten beste, waar mede zij, dunkt ons, nog meer lof inoogstten dan met het eerste. Het laatste stukje «Het Kerkje», van Beckerwoorden van J. P. Heije, werd mede keurig gezongen en deelde evenals de beide vorige stukken ruimschoots in den tijval van het publiek. Wij durven met gerustheid beweren, dat het kwartet zijn naam dezen avond bij de aan wezigen heeft gevestigd. Wat wij vooral roemen is de kalme, goed ge acheveerde, uiterst beschaafde zang en het uitmuntende klankgehalte, terwijl het geheel van grondige oefening getuigt. Zooals het kwartet Loreley gis teren avond optrad, zal het steeds succes inoogsten. Het muzikale gedeelte mag ook voorzeker worden genoemd als veel tot het welslagen van den avond te hebben bijgedragen. Hoe schoon werd de 4de symphonie van Ch. Dancla ten gehoore gebracht, en hoe keurig werden «Tannhauser»van Wagner-Leonard, alsmede «Grosz- mütterchen» van Langer, uitgevoerd. En of het spel der violisten en van den pianist een dankbaar auditorium hadIn ademlooze stilte volgde men het medesleepende weeke geluid der violen en het volle en aangename accompagnement van de piano. Een daverend, welverdiend applaus be loonde de executanten voor hunne verdienstelijke bijdrage. Wat wij thans besproken hebben werd deels voor en deels na de pauze uitgevoerd. Een deel van den avond was ge wijd aan de opvoering van een twee tal tooneelstukjes, uitgevoerd door de letter]. vereeniging« J. J. Cremer». De vereeniging had werkelijk geene hetere keuzen kunnen doen. «De militaire Willemsorde» van Rosier Eaassen is een stuk waarmede steeds succes zal worden behaald. De personen waren uitstekend ge kozen. Van Balen was werkelijk on verbeterlijk. Betje was niet minder goed op haar plaats. Het publiek moest herhaaldelijk lachen om de echt schooljongens achtige uitdrukkingen van den klei nen Karei, die blijkbaar zijn rol goed begreep. In het gedeelte na de pauze werd nog op verdienstelijke wijze gezon gen «AlleeD» van L. M. Giezen voor bariton-solo. Een langdurig applaus beloonde den zanger voor zijne zeer gewaardeerde bijdrage. Het nastukje «Thuis gebleven», tooneelspel in één bedrijf van M. B. Mendes da Costa, besloot den avond. Ook hiermede legde «Cremer» veel eer in. Vlot en ongedwongen werd hier een alleraardigst tamilie- tooneeitje afgespeeld. Het langdu rige applaus dat de spelers loonde, bewees dat ook dit stukje in goede aarde was gevallen. Ten slotte kun nen wij het bestuur der Afdeeling van den Volksbond geluk wenschen met dezen zoo welgeslaagden avond en gelooven wij de tolk der aan wezigen te kunnen zijn, met allen die medewerkten om dezen avond zoo aangenaam te doen slagen, een welgemeend woord van dank toe te brengen en hun, bovenal, een tot weerziens toeteroeper RE3Ï3Ï8MKEM. Naar het Hbl." verneemt, heeft mr. Ph. A. Haas Az,, te Amsterdam, een rekest om gratie van verderen straftijd ten behoeve van Jeanne Lorette aan Z. M. den Koning in geleverd. Iemand had een retourbiljet, van de Holl. IJzeren Sp.mij, geldig voor 27 en 28 Juni; 27 dag van uitgifte (27 Juni) was op de bekende wijze in het biljet gestempeld. Ten einde den duur van het kaartje met één dag te kuunen verlengen(de geldigheid duurde twee dagen), veranderde hij het cijfer 27 in 28. De vervalsching werd door een conducteur ontdekt en ter kennisse van de justitie gebracht Het gerechtshof te Amster dam veroordeelde den man wegens: valsch- heid in geschriften van koophandel (een spoor wegkaartje is een geschrift vau koophandel) tot eene maand gevangenisstraf LETTEREN EN KUNST. Voor eene zeer goed bezette zaal trad Christine Nilsson gisteren avond in het Pa leis voor Volksvlijt te Amsterdam op. Haar lied uit //Lohengrin" (NB. met pianobege leiding, terwijl hot voltallig Paleisorkest aan wezig was) liet het publiek tamelijk koel. Na het »air des bijoux" van Gounod weid zij meermalen teruggeroepen. Hare Zweed- sche liederen aan het slot echter wekten onder het publiek eene buitengewone geest drift. S?99fê¥AA17BËSiSHTEN. Volgens bericht uit Aden, van 8 Nov. is eene overeenkomst getroffen om het vol water aan den grond zittend stoomschip //Prins Hendrik" (reeds meermalen vermeld) voor 1500 pond sterling in veiligheid te brengen. Het stoomschip //Prinses Marie", kapt. Turf boer, van Batavia naar Amsterdam, pas seerde 9 Nov. Gibraltar. MAIKTBESIMTEti» AMSTERDAM, 11 Nov. De prjjaen der Aardappelen waren al» volgt: Eriesche Dokkumer Jammen f2.30 a 2.t»0 dito Eraneker f 2 20 a 2.40; dito Engelsche fl.50 a 1 60; dito Hamburger f180 a 1.90; Zeeuwsche spuische Jammen f3.a 3.50; dito Elakkeesche f2.80 a 3.20; dito Blauwe f 2.50 a 2.60; Geld. Blauwe f2.60 a 2.70, dito Kralen f 0.a 0.Pruisische Ham burgers f 2.40 a 2.60; Duiu Zand f 3.— a 6.—; IJpolder Champions f2.10 a 2.20; Saksische Jammen f2,a 2.20, Pruisische Roode f 1.80 a 2.10, AangoTotird 8 verschc ladingou.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1886 | | pagina 3