der een modderpoel, een tweede
Oetgenspad gelijkend of zelfs over-
2 treffend, des zomers eene zandwoes
tijn; voorts eene speelplaats voor
i de lieve straatjeugd, die ruimschoots
gebruik maakt van den altijd ge-
noegzamen voorraad steenen, ten
koste van de ruiten der omliggende
huizen en de veiligheid der voor
bijgangers.»
Daar het Damrak, liggende in
het midden en het drukste verkeer
der stad, door ieder vreemdeling, de
stad bezoekende, moet worden ge
passeerd, noemen adressanten het
«onbegrijpelijk dat, afgescheiden
van den beursbouw, dat terrein
meer dan 4 jaren braak ligt.»
s— Zondagmiddag zegt de
Amst&rd. Courant waren wij in
de gelegenheid in het Stations koffie
huis (te Amsterdam.) daartoe gratis
door den eigenaar afgestaan, de uit-
keering in geld bij te wonen, die
plaats had aan de oud-strijders en
behoeftige gepensionneerden, leden
der «Vereeniging vo r gepension-
neerde onderofficieren en minderen
van het Nederlandsche leger».
In eene der zalen had tegen 2
uur het bestuur der afdeeling Am
sterdam plaats genomen. De voor
zitter, de generaal Delprat, die zel
den ontbreekt en de oudjes gaarne
een hartelijk woord toespreekt, was
verhinderd te komen.
Langzamerhand kwamen de oud
jes aanstrompelen, de een met een
kruk, de ander met een houten been,
weer een ander bleek blind, ja zelfs
kwam er een met twee krukken
binnenstrompelen.
Bij den ingang der zaal werd halt
gemaakt, de stramme, van ouderdom
en ontbering kromgetrokken lede
maten werden zoo goed mogelijk
uitgerekt en de rechterhand ging
op militaire wijze naar de pet; een
hartelijk goeije morgen klonk het
bestuur tegen, een knik en een hand
druk werden met de oude krijgs
makkers gewisseld, een stoel aan
gedragen en met een zucht zette
men zich naast elkaar neder.
Daar stapt er een met een houten
heen binnen.
De man ziet er sober, doch, als
al de oudjes, proper uit. Zijne kleine
blauwe oogjes hebben nog iets van
het moedige, dat hem de Militaire
Willemsorde deed verwerven op den
Citadel, onder papa Chassé.
Als ge hem naar zijn been vraag-t,
zal hij u antwoorden, dat ze dien
poot onder het lijf weggeschoten
hebben.
Hij zou u Zondag tevens verteld
hebben, dat hij een geleenden poot
aanhad, want dat zijn houten poot
defect was, en hij mankeerde
niet graag: de discipline zit er nog
zoo in.
Onze ridder is 81 jaar en heeft
f 91 pensioenhet spreekt dus van
zelve, dat hij zijne uitkeering van
de «Vereeniging» niet gaarne mist.
Zoo het een met het ander komt hij
er. Hij heeft geen gezin, doet zijn
eigen huishoudentje en sukkelt zoo
maar voort.
Een nieuw heen, dat zal meer
hoofdbrekens kosten. Wellicht zijn
er onder u, lezers, die den ridder
aan een nieuw been willen helpen.
Zijn naam is E. Jansen en hij woont
in de Rozenstraat 108.
Daar komt weder een blinden
aan den arm van zijn zoon, een an
der met zijne vrouw, een derde met
een kleinzoon aan de hand.
Zie die stoere koppen allen eens
aan, het zijn echte zonen van het
gebracht hebben, of het mij ten
minste hebben doen uitstellen. Toch
begreep ik, dat ik het letterlijk moest
ten uitvoer brengen, zou niet Ma-
cari's leugen tusschen mij en mijne
vrouw staan.
Beter dus te gaan, nu wij elkaar
nog vreemd waren; beter dat wij
elkander nooit weer zagen, indien
onverhoopt door Ceneri, met woor
den of zwijgen, de schandelijke ver
halen van Macari beveatig'd moch
ten worden
Ook zou Pauline in goede handen
blijven. Priscilla zou stipt en ge
trouw mijne voorschriften nakomen.
De oude vrouw had thans vol
komen begrepen, dat hare patiente
eensdeels haar geheugen bad terug
gekregen, maar ook andersdeels de
dingen van den laatsten tijd in het
geheel niet wist. Zij begreep zeer
goed waarom ik in den laatsten tijd
in 't geheel niet meer in de kamer
kwam. Zij begreep, dat ik Pauline,
oude Nederland, die voor het vader
land gestreden of het lange jaren
gediend hebben. Medailles versieren
aller borst.
Nu worden ze een voor een afge
roepen, om hunne toelage in ont
vangst te nemen. Op militaire wijze
wordt gegroet, hartelijke woorden
van dank gestameld en met een
glimlach op het gelaat, het hoofd
zoo hoog mogelijk opgeheven en
met de dankbaarheid in het hart
strompelen zij weder heen.
Heerlijk is de liefdadigheid, waar
die zoo wel wordt besteed, en zoo
waardig genoten.
Dat Nederland deze nuttige Ver
eeniging in staat stelle te zorgen,
dat geen oud-strijder voor goed het
vaderland verlaat, zonder dankbare
gevoelens jegens de natie, die hem
zijne oude dagen wist te veraan
genamen en dragelijk te maken.
Een tweetal arbeiders in den
Haarlemmermeerpolder zijn reeds
zoodanig door de socialistische be
wegingen der laatste dagen aldaar
in de war gebracht, dat zij Dins
dag d. a. v. weigerden aan den ar
beid te gaau, daar bet volgens hen
niet te pas kwam dat zij voor een
schraal stukje brood hard moesten
werken, terwijl de patroon niets
doet dan bevelen geven. Die toe
stand had volgens hen al lang ge
noeg geduurd, maar er zou spoedig
verandering komen!
Jammer dat zich een twintigtal
arbeiders aanbood hunne plaatsen
op het veld in te nemen.
Aan de waag te Leiden werd
gisterenmorgen een varken gewo
gen, dat een zwaarte had van 648
pond.
Door eene dankbare herinnering
aan den overledene geleid, deed het
personeel van het Rijnspoor-station
te 's Hage een symbolieken grafkrans
nederleggen op de laatste rustplaats
van hunnen betreurden stationschef,
den beer J. Kemps, op het kerkhof
«Eik-en-Duinen.
In een spekslagerswinkel te
's Hage trad Dinsdagochtend een
net gekleede juffrouw en verlangde
een ons rookvleesch voor 24 cent.
Zij had reeds bij alle spekslagers
in de buurt rookvleesch laten halen
maar nergens deugde het en nu
wilde zij het hier eens probeeren.
Het vleesch werd afgewogen en de
spekslager streek de 24 cent op.
Geen kwartier later was de juf
frouw weder terug, en eischte dat
men haar het geld zou teruggeven
daar de geleverde koopwaar volgens
haar zeggen een onaangename geur
verspreidde. De spekslager ontkende
dit en weigerde het geld terug te
geven, waarop de juffrouw heenging,
zeggende dat zij dan haar eigen
dom wel op een slinksche manier
zou terugkrijgen.
Tegen den avond verscheen een
heer in den winkel, die den spek
slager verzocht hem een karbonade
van 24 cent al te wegen. De win
kelier rook natuurlijk lont, doch
daar de man met een kwartje op de
toonbank tikte, alsof hij onmiddel
lijk wilde betalen, liet hij zijn ach
terdocht varen en gaf het verlangde.
Nauwelijks had de heer het pakje
in handen of hij snelde de deur uit,
zonder te betalen en zette het op
een loopen. De winkelier hem na,
een volksoploop, en ten slotte een
agent van politie die proces-verbaal
opmaakte.
in haren tegenwoordigen toestand
evenmin als mijne vrouw beschouw
de, als toen ik haar het eerst in
Turijn gezien had. Zij begreep, dat
er een geheim was tusschen ons, en
dat ik verplicht was een verre reis
te ondernemen, om dat geheim op
te klaren.
Met deze wetenschap was zij te
vreden, ten minste zij deed geene
poging, om meer van mij gewaar
te worden, dan ik van zelf goed vond
haar te zeggen.
Mijne instructies waren stipt. Zoo
dra Pauline weer tamelijk wel was,
moest zij naar eene badplaats aan
zee. Men moest baar overigens in
alles haren zin laten doen, en het
haar zoo gemakkelijk mogelijk ma
ken. Als zij er naar vroeg, moest
men haar zeggen, dat een bloed
verwant, die thans eene huitenland-
sche reis deed, haar aan Priscilla
had toevertrouwd, tot hij terug zou
zijn.
Dit drama cl grand spectacle werd
Dinsdag in de Zoutmanstraat in
bovengenoemde stad afgespeeld.
Door de politie te 's Hage is
aangehouden en overgebracht naar
het huis van bewaring een persoon,
die aan baron V. in het Voorhout
een brandbrief had gericht.
In de duinen nabij Egmond aan
Zee is door een jager een groote
adelaar geschoten. De vogel heeft
eene vlucht van 1.80 M. en werd
geschoten juist toen hij met een
haas in zijn klauwen de lucht in
vloog.
Het prachtige exemplaar wordt
opgezet.
Dinsdagavond had schipper A.
A. Sijthoff, varende van Delft op
Leiden, in laatstgenoemde plaats
het ongeluk van zijne schuit te
water te geraken. Zijn lijk werd
gisteren morgen in de nabijheid der
schuit opgevischt en naar Delft
overgebracht. De man was lijdende
aan duizelingen, en men veronder
stelt, dat hij, zich willende wasschen
(de zeeppot werd op den rand der
schuit gevondeu), overboord is ge
raakt.
Een Roiterdamsch ingezetene
ontving vóór eenige dagen een partij
eieren. Een bezoek brengende aan
zijn pakhuis, kwam bij, volgens de
MaastS., tot de treurige ontdekking
dat bijna 400 stuks waren uitge
zogen, vermoedelijk door ratten
waarvan het pakhuis wemelt.
Tusschen twee schippers ontstond
Dinsdagmiddag nabij de Jacobie-
brug te Utrecht een hevige twist,
over het doorvaren der brug; de
een gaf den ander een slag meiden
vaarstok op het hoofd, zoodat deze
op zijn schip nederviel. De dader
voer rustig door.
Een der brutale indringers, die
te Eindhoven bij verschillende in
woners, onder bedreiging met mes
sen, geld afpersten, is aangehouden
en Zaterdag ter beschikking der
justitie te 's Bosch gesteld.
Men schrijft uit de Betuwe
«Als eene bijzonderheid kan wor
den gemeld, dat vóór twintig jaar
een landbouwer in de Betuwe een
knecht huurde, tegen een loon van
tachtig g-ulden 's jaars. Verder zou
hij als emolument genieten, elke
veertim dagen een dubbeltje van
den vrijer der dochter, voor het
voorbrengen van het rijpaard des
vrijers, elders woonachtig. Gedu
rende ruim 20 jaar wordt het
veertiendaagsch dubbeltje door den
nog steeds minnenden jongenheer
betaald. Liefde en trouw schijnen
in de Betuwe onwankelbaar!»
Naar de betrekking van directeur
van den tram BreskensMaldeghem
op een jaarwedde van f 1500, din
gen meer dan 200 sollicitanten.
Onder hen telt men gepensio
neerde assistent-residenten, hoofd
officieren van 't Indisch leger,
kapiteins, officieren te land en ter zee
in werkelijken dienst, sergeants,
korporaals, brood-, beschuit- en
koekbakkers, koopvaardij-kapiteins
en stuurlieden, directeurs en onder
geschikte beambten aan trams, enz.
Een rechte allerhande dus!
De onlangs te Roermond veroor-
Maar als de herinnering aan de
laatste maanden niet van zelf kwam,
moest men haar niets zeggen aan
gaande hare ware positie tegenover
mij. Werkelijk ik twijfelde of zij
niet eischen kon, dat het huwelijk
voor nietig werd verklaard door aan
te voeren, dat het gesloten was in
den tijd, toen zij niet bij al hare
vermogens was. Als ik van mijne
reis teruggekee.d was, en alles goed
uitkwam, zooals ik niet betwijfelde,
dan moest alles van voren af aan
beginnen.
Ik had opgemerkt, dat Pauline,
na 't wegblijven der ijlende koort
sen, niets meer gezegd had van de
vreeselijke daad, waarvan zij, drie
jaar geleden, getuige was geweest.
Ik vreesde dat, als hare gezondheid
hersteld zou zijn, zij het eerst van
alles aan dien moord tornen zou;
maar wat zij doen zou was moei
lijk te zeggen.
Macari, hoorde ik, hadEügeland
deelde brievenbesteller, die aan de
politie hulp weigerde daar bij in
dienst was, heeft van dat vonnis
cassatie aangeteekend.
Uit Breda wordt van gisteren ge
meld:
Heden namiddag om 2 uur had
alhier een vreeseiijk ongeluk plaats.
De naar Terheiden terugkeerende
diligence werd aan den spoor-over-
weg nabij de Mauritsstraat over
vallen door een trein, die den wagen
verbrijzelde. Een inwoner van Ter
heiden werd bijna geheel vermor
zeld, en alle passagiers bekwamen
zwaardere of lichtere kwetsuren.
Voor het leven van twee in het
Gasthuis opgenomen personen be
staat groote vrees.
De boomen van den overweg
waren open, naar men zegt, doordat
de aankomende trein geen signaal
had gegeven. De justitie doet onder
zoek.
Nabij de halte Beugt van den
stoomtramweg 's-BoschHelmond,
tusschen Vechel en Dinther, is
zekere vrouw B. uit laatstgenoemde
plaats, die de onvoorzichtigheid had
terwijl de tram in beweging was,
uit den wagen te springen onder
den trein gevallen, overreden en nog
dien zelfden nacht tengevolge van
inwendig hekomen kneuzingen over
leden.
Men wil het bekende gesticht
«de Calvariënberg» te Maastricht
aanmerkelijk vergrooten, waartoe
eene som van 2Ys ton noodig ge
acht wordt.
Dat de oprechtste trouw ter we
reld alleen tusschen man en vrouw
wordt gevondeD, is voor de zoo-
veelste maal opnieuw te Goes be
wezen.
Daar resideerde sedert eenige da
gen op grooten voet in een der
logementen een koopman uit Schie
dam, die in het middenpunt van
Beveland eene kamer tot bergplaats
zijner goederen bad gehuurd en
beweerde gistbandelaar te zijn.
Aan het leven van vroolijk Fransje
werd Zondag een einde gemaakt.
De ega van den koopman verscheen
als een wrekende godheid, om haren
echtvriend naar het zwart berookte
stadje te voeren, waar hem een vijf
tal kinderen in tranen wachtten.
Onder een stortvloed van verwij -
tingen, die niet alleen bij woorden
bleven, werd manlief uitgenoodigd
met zijne wederhelft te vertrekken
naar de stad, die onzen bakkers de
meeste gist levert, en kalm en lijd
zaam volgde hij de moeder zijner
kinderen.
De beide nieuwe loodsen-socie-
teiten aan den Zee-boulevard te
Vlissingen de Hollandsche en
de Belgische mochten zich dezer
dagen ieder in een kostbaar ge
schenk verheugen, dat hun door
een voormalig ingezetene, thans te
Philadelphia gevestigd, van daar is
toegezonden. Het bestaat uit eene
keurig bewerkte zilveren schenk
kan voor wijn, met een daarbij be
hoorenden beker en een presenteer
blaadje, alles van massief zilver.
Op de kan is eene toepasselijke in
scriptie met den naam van den gever
gegraveerd. Beide kannen met toe-
behooren zijn geheel gelijk aan
elkander.
verlaten daags nadat ik hem
van de daad beschuldigd had; Ce
neri was huiten haar bereik. Ik
hoopte, dat men er haar toe krijgen
zou, om de zaak te laten rusten tot
mijne terugkomst, en ik zeide aan
Priscilla, dat, ingeval Pauline sprak
van eene groote misdaad, al be
gaan te zijn door personen, die zij
kende, zij haar moest meedeelen,
dat op den oogenblik reeds als het
mogelijke gedaan werd, om de schul
digen aan 't gerecht over te leve
ren. Ik vertrouwde, dat zij, zich
schikkende als gewoonlijk, met deze
verzekering wel genoegen zou ne
men, al waren de zaken ook nog
niet zoo ver.
Priscilla moest mij schrijven
naar St. Petersburg, naar Moskou,
en naar andere plaatsen, waar ik
eenigen tijd verblijf zou houden op
de heen- en terugreis. Ik schreef
zelf de adressen op eenige envelop-
pes, en gaf haar die.
Dinsdagmiddag werd ten gemeen
tehuize te Havelte aangifte gedaan
van een doodgeboren kind; dat ech
ter bij geneeskundig onderzoek bleek
door de ouders vermoord te zijn.
Het lijkje is dadelijk naar Assen
gebracht, waar de zaak gerechte
lijk onderzocht zal worden.
De oudste inwoner van Mierloo,
zekere Joseph Meulendijks, is in
den ouderdom van 95 jaar overle
den. Den 5en Augustus 1791 ge-
boreD, vergezelde hij iu 1812 Na
poleon op zijn tocht naar Rusland
en woonde daarna den veldslag bij
Lützen en Bautzen bij. In 1815
streed bij te Waterloo en Quatre-
Bras. Steeds vond de man belang
stellenden voor bet verhaal zijner
krijgstochten en avonturen, waarbij
hij steeds met bewondering over
den grooten veldheer sprak. Maan
dag had de begrafenis te Mierloo
Een meisje, wier ouders te Drou-
wenerveen (Drente) woonachtig zijn,
werd vóór enkele jaren door een
oude tante belangrijk gelegateerd.
Eerst na haar meerderjarigheid zou
de gelegateerde som aan haar mo
gen worden uitgekeerd. Zij ging
intusschen te Amsterdam een dienst
betrekken en kwam daar in kennis
met een jonkman, die haar hand
en hart aanbood. Vóór weinig we
ken werd het huwelijk voltrokken
en kwamen beiden in de ouderlijke
woning' een bezoek brengen, tevens
bij den executeur-testamentair de
gelden opeisehende, die hun, na
tuurlijk, werden ter hand gesteld.
Thans verneemt men dat de jong
gehuwde man in het bezit der gel
den naar Amerika is vertrokken,
en dat de jonge vrouw weldra iu
de ouderlijke woniDg zal terug-
keeren.
Aan den heer T. van der Zee,
burgemeester van Enschedé, is Maan
dag door eene commissie namens
de burgers een prachtalbum over
handigd. Het is gebonden in don
kerbruin granaat fluweel, waarop
is aangebracht in zilver het wapen
van Enschede, kronende èen blank
schild. Op het schild het monogram
T. v. d. Z. Aan weerszijden van
het schild, mat gewerkt, de lauwer
bladeren doorslingerd met een band,
waarop de namen Atjeh en En
schede met dato en jaartallen, wij
zen op de afhangende Militaire
Willemsorde met het devies «voor
moe 1, beleid en trouw», en die van
den Nederlandsche Leeuw met zijn
virtus nobilitat». Het album bevat
261 namen.
Eenige koeien van een veehouder
te Offingawier zwollen geducht op
aan den hals en den keel. De veearts
werd er hijgeroepen en constateerde
dat zulks een gevolg was van het
eten en drinken uit een bak, die
met menie geverfd was.
Te Middelbert, in Groningen, von
den dezer dagen een paar jongens,
die op het kerkhof rondliepen en
uit nieuwsgierigheid het lijkenhuisje
openden, daar, naar zij meenden,
een lijk. Thuisgekomen vertelden
zij wat zij hadden gezien, waarop
door eenige mannen een onderzoek
werd ingesteld. Zij vonden echter
geen lijk, maar een meisje, dat nog
niet dood bleek te zijn. Dit meisje
was, na vele jaren in denzelfden
dienst te zijn geweest, sedert Mei
Ik zou haar van St. Petersburg
nader schrijven op welke datums zij
de brieven op de post moest doen.
En nu meende ik alles gedaan te
hebben.
Alles behalve één ding. Den vol
genden morgen moest ik vertrekken.
Mijn paspoort is geteekendmijne
koffers zijn gepakt; alles is gereed.
Nog eens, slechts voor een oogen
blik, moet ik haar zien, vóór ik ter
ruste ga zien, misschien voor de
laatste maal. Priscilla zeide mij, dat
zij rustig lag te slapen. Nog eens
moest ik dat schoone wezen aan
schouwen, om het getrouwe beeld
met mij mede te dragen duizende
uren ver.
Wordt vervolgdl)
