MUIS- Dl
Stremming fler vaart.
Teruggeroepen.
4e Jaargang.
Maandag>29 November 1886.
No. 1043.
ABONNEMENTSPRIJS:
Versehijnf Dagelijks Mltgennmen Zon- en al§«»B fFsestdagest.
ADVERTENTIËN'
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
Humoristisch Zondagsblad.
BUREAUCRATIE.
FEÜILLETON.
fooi Haarlem per maand40 Cents.
if ran so door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommer» 5
Brieven, gelden, advertentiën enz. franco te adresseeren
aan het Bureau, Kleine Houtstraat No. 9.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de sublicite Etrangère Q. L.
DAUBE Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs31bis Faubourg Montmartre.
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 unr»
MUSEUMS EN ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN VAN HAARLEM.
Koloniaal museum van het Paviljoen. Ingang aan do Dreefzqde 2e daar. Geopend dagelyks van 10 tot 4 uur. Toegang 25 cents per persoon. Donateurs en leden dor Nedorlandaclie Maatschappij tor bovordoriug vaa Nyvetheid hebben ®p
/artooB van diploma vrijeR toegang, donateurs met gezelschap, leden met 1 dame. Museum van kunstnijverheid op het Paviljoen. Ingang Frontzijde van het Paviljoen op hot terras. Geep, dag. v 10—4 uur. Toegang 25 ct. p. persoon. Donaten» er.
Blender Nedorlandsche Maatschappij ter bevordering vaa Nyverheid hebben op vertoon van diploma vrijen toegang, donateurs mot gezelschap, loden met 1 dame. Bisschoppelijk museum voor kerkelijke oudheid, kunst en geschiedenis, voorai
Hn Nederland on meer bijzonder van het Haarlemsche Bisdom, Kruisweg No. 59. Geopend dagelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen, van 10—5 uur. Toegang 25 cents per persoon. Uoorloopende toegangskaarten voor een geheel jaaf
11 gulden. Museum der stad Haarlem op het Raadhuis. Geopend van 15 April tot 14 October alle werkdagen van 104 uur, van 15 October tot 14 April op die dagen van 103 uur tegen betaling van 25 cents por persoon, alleen 0]g
I»ndfeen kosteloog vaa 124 nar, de overige Christelijke feestdagen tegen betaling van 25 cents per persoon. Kinderen beneden de 8 jarea worden in het geheel niet toegelaten; kinderen van 8 tot 14 Jaren niet dan onder behoorlijk geleide.
Seveirs museum in de Damstraat'. Geopend'dagelijks uitgenomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen van 11—8 uur. Teylers bibliotheek. Geopend Woensdag, Donderdag, Vrjjdag en Zaterdag van 14 uur. Stadsbibliotheek Prinsenhof. GeopeaB
Woeneiag en Zaterdag van S—4 unr. Orgel-bespeling ïn de Groote Kerk. Dinsdag van 1—2 en Donderdag van 2—8 unr. Toegaug (dear Ondegroenmarkt) vrij.
Eerste Blad.
BURGEMEESTER EX WETHOUDERS
van Haarlem, doeD te weten;
dat de Vaart door de Melk-
brug over het Spaarne zal
GESTREMD ZIJN, op Dins
dag 30 November e. k., alsmede
op Dinsdag 7 December e. k.,
beide van des morgens 6 tot
des namiddags 6 uur.
Haarlem, 26 November 1886.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd
E. A. JORDENS.
De Secretaris
A. A. LAND.
Bij dit nummer wordt aan de
geabonneerden op het Humoristisch
Zondagsblad No. 18 toegezonden.
Abonnementen kunnen niet dan
hij het einde van elk kwartaal wor
den opgezegd.
Zij die zich abonneeren kunnen
tegen betaling de nommers van af
No. 1 bekomen.
DE ADMINISTRATIE.
Ieder land heeft zijn eigenaardig
heden: Italië, Turkije en Grieken
land waren reeds van ouds de rijken,
waar de struikroovers opschoten
als de boomen uit den grond, en
nog is het er lang niet zuiver;
Spanje is hel land van burgeroor-
HUGH COHWAY.
39)
TWAALFDE HOOFDSTUK.
DE NAAM VAN DEN MAN.
Pauline's broedermompelde
Ceneri. Haar broeder? Zij heeft
er geen.
Er liep een ziekelijke trek over
zijn gelaat, terwijl hij dat zeide, een
trek waarvan ik de heteekenis niet
kon gissen.
Hij zegt, dat hij Antony March
is, de broeder van Pauline.
Antony March, snauwde
Ceneri. Zulk een persoon bestaat
er niet. Met welk doel zeide hij dat
ging hij koortsachtig voort.
logen en pronunciamento's bij uit
nemendheid, en het is zeer te ver
wonderen, den aard van het volk
in aanmerking genomen, dat de
tegenwoordige regeering het reeds
zoo lang heelt kunnen bolwerken.
Zoo is Frankrijk het land der
heethoofden en politieke raddraaiers;
Engeland staat bekend, niet alleen
om den handelsgeest zijner zonen,
maar ook om hun excentriciteit, d. i.
om hun zonderlingheidDuitschland
is van top tot teen een militaire
staat, en zoo ge door de straten
van Berlijn wandelt, ziet ge er bijna
evenveel lieden, die de soldaten
uniform dragen, als gewone burgers;
Rusland is nog altijd het land van
den knoet, waar het recht wijkt
voor willekeur, zoodat het veel ge
lijkt op een appel, dien zekere dier
tjes tot woonplaats gekozen hebben
van huiten blozend en gaaf, maar
inwendigrot
Zoo zou er over ieder land wat,
en toch altijd iets kenmerkends, te
zeggen vallen, maar als rechtge
aarde vaderlanders willen we heden
over ons eigen rijk spreken, het
land, waar, zooals de dichter zegt,
het kind zijn moer verbrandt. Al
schijnt het omgekeerde dezer dagen
ergens in Brabant geschied te zijn,
de dichter bedoelde er slechts mede,
dat wij Nederlanders veel turf ver
branden en zei dus volstrekt niets
onwelvoegelijks
Dat eigenaardige gaat echter
langzamerhand verloren, nu we
veel meer steenkolen en cokes dan
turf stoken; het land van boter en
kaas kunnen we het al evenmin
noemeD, want de Denen zijn ons
in de bereiding er van al ver op
voor, en daarenboven heeft de uit
voerhandel in die artikelen een ge-
voeligen knak gekregen, omdat,
gelijk minister Heemskerk dezer
Hij wilde, dat ik samen met
hem een memorie zou indienen aan
't Italiaansche goevernementten
einde een deel terug te krijgen van
het vermogen, dat gij besteed hebt.
Ceneri lachte hitter. Nu wordt
mij alles duidelijk, zeide hij.
Hij verried eene samenzwering, die
wellicht een goevernement zou om
vergeworpen hebben, en dat enkel
om mij uit den weg te krijgen. Die
laaghartige vent! Waarom niet mij
alleen vermoord? Waarom andere
mede in het ongeluk gesleept?An
tony March! mijn God! wat een
schurk
Zijt gij zeker, dat Macari u
verried?
Zeker? ja! De man, die naast
mij in de cel zat, tikte het mij op
den muur. Hij was er achter ge
komen.
Ik begrijp u niet.
Gevangenen kunnen soms met
elkander spreken door op den tus-
dagen nog in de Tweede Kamer
bij de behandeling der wik- en
weegloonen zei, de goede naam
onzer zuivelproducten in het bui
tenland veel geleden heeft.
We zullen daarom de vrijheid ne
men Nederland het land der bureau
cratie te noemen, en we gelooven,
niet zonder reden. Het getal penne-
likkers, die door den Staat of de
provinciën betaald worden, is legio,
en minstens is er de helft van die
lieden te veel. Aan onze ministe-
riën wemelt het van mannen, die
er een post of postje bekleedenvan
Secretaris-Generaal, de rechterhand
van eiken minister aan zijn depar
tement, tot den eenvoudigen klerk,
die niets doet dan copieeren, d. i.
over- en naschrijven; ze zijn bijna
allen met één geest bezield, het
zijn echte bureaucraten, letterknech
ten, die aan de letter der wet hech
ten, en daaraan vasthouden, maar
op zijn tijd niet weten te geven en
te nemen.
Vraagt ge, wat zij doen, och, niet
veelNietsdoeners zijn het niet, want
's morgens klokke tien komen ze
naar hun bureau of kantoor ge
wandeld voor zoover hun inkomen
dat gedoogd, allen onberispelijk ge
kleed, want het zijn «Mijnheeren
Natuurlijk verloopt er dan eerst een
tijd met de gewichtige praatjes over
het weer, de feestelijkheden van den
vorigen avond, maar in dien tus-
schentijd worden toch de handen,
die anders in dezen tijd tot schrij
ven onbekwaam zouden zijn, ge
warmd; dus dagdieven zijn het niet!
Daar gaat ieder aan zijn bezig
heden; de kantoorkrukken worden
gereed gezet, de pennen in den
inktpot gedoopt en daar begint
het papierverkladden tot 's middags
vier uur! Dag in dag uit gaat die
onvruchtbare arbeid voort, want
scheumuur te tikken. De man. die
in de cel naast mij zat, was een
van ons. LaDg vóór dat hij volsla
gen krankzinnig werd door de maan
denlange eenzame opsluiting, tikte
hij voortdurend op den muurver
raden door Macari. Ik geloofde
hem. Hij was een te eerlijk man,
dan dat hij eene beschuldiging zou
doen zonder bewijs. Maar tot nu
toe kou ik het doel vau 't verraad
niet gissen.
Het gemakkelijkste gedeelte van
mijne taak was volbracht. Met Ma-
cari's gewaande bloedverwantschap
was het uit. Nu moest ik verder
gewaar worden, wie het slachtoffer
was van die misdaad, nu reeds jaren
geleden begaan, en wat de reden
was van die afschuwelijke daad. Ik
moest vernemen, dat Macari's ver
klaring volkomen valsch was. en
ingeblazen door boosaardighe: ian
ders zou ik bij mijne lange reis niets
gewonnen hebben. Is het wonder.
onvruchtbaar is hij, ge kunt daar
zeker van zijn. Dagelijks toch wor
den er ellenlange staten van dit en
staten van dat opgemaakt, of ver
slagen geschreven en geleverd, zoo
droog en dor, ja nog droger en
dorder, dan de mannen, die ze schre
ven. Eu met welk doel, vraagt ge
misschien? Ja, wisten ze dat zelve
maar; ze doen het, omdat hun chef
het hun bevolen heeft, die wederom
daartoe last van hooger hand be
kwam en ten laatste verhuizen al
die rapporten naar den zolder of in
de snippermand!
Een echte Jakobsladder is het,
die inrichting onzer bureaucratie,
met dit verschil, dat het geen enge
len zijn, die opklimmen en afda.en,
maar lieden, die zich zeer behaag
lijk aan de staatsruif te goed doen
en er nog vele jaren van hopen te
profiteeren. Door den eenen of an
deren invloedrijken kruiwagen aan
zulk een post of postje geholpen,
want zonder zoo iets komt men er
niet aan, willen zij het liefst naar
boven, want hoe hooger hoe ge
makkelijker en ook hoe heter be
taald! Maakt er hier en daar een
promotie door zich met hart en ziel
aan zijn werk te wijden, de meesten
zoeken dat doel langs een anderen
weg te bereiken, en toonen hun
ijver door het zoeken van kleinig
heden, door die muggenzifterij, welke
bijna eiken ambtenaar doet kennen.
Van onder naar hoven, het inacht-
nemen tegenover de chefs van de
uiterste beleefdheid, kruipen en knie
len in plaats van te loopen; van
hoven naar onderen juist omgekeerd.
Het is een skorporaaltje spelen»
zonder einde, iedere meerdere meent
zich verdienstelijk aan te stellen
door zijn ondergeschikten het leven
zoo lastig mogelijk te maken door
aanhoudende aanmerkingen en vitte-
dat mij de lippen beefden, toen ik
dat onderwerp aanroerde?
Nu, dokter Ceneri, zeide
ik, nu heb ik een gewichtige
vraag te doen. Had Pauline een min
naar, voor ik haar trouwde?
Hij trok de wenkbrauwen op.
Gij zijt immers niet hier gekomen
met die vraag, om van een aanval
van minnenijd te genezen?
Neen, zeide ik, gij zult
mijne bedoeling later hooren, ant
woord mij maar eens eerst.
Zij had een minnaar, want
Macari deed zich als zoodanig op,
en zwoer, dat zij zijne vrouw zou
worden. Maar ik kan u ten stel
ligste verzekeren, dat zij zijne liefde
nooit beantwoord heeft.
- Heeft zij ook nooit iemand
anders bemind?
Niet dat ik weet, maar ik be
grijp u niet recht. Waarom vraagt
gij dat Misschien heb ik niet goed
gehandeld jegens u, mijnheer Vaug-
rijen, en daarbij worden de uiterlijke
vormen zoo weinig mogelijk in acht
genomen, dikwijls geheel veronacht
zaamd. Wat maar een sportje hoo
ger staat, meent het recht te hebben
de onder hem staande ambtenaren
alles te kunnen zeggen; hij spreekt
hen met jij en jou aan, noemt hen
gewoon weg met majestueuse hou
ding bij den naam, niet uit een
soort vriendschap of gemeenzaam
heid, maar om zijn meerderheid
daarmee te toonen en steekt bijwij
len als teeken van wilwillendheid
twee vingers toe, die hij gauw
terugtrekt, zeker uit vrees de geheele
hand te moeten geven
Zoo is het aan de meeste bureau's,
en ongelukkigerwijze zitten daar de
spinnen, die over het geheele land
hun web hebben uitgespreid; zoo
wordt ieder, die een post bekleedt,
middellijk of onmiddellijk met den
Staat in betrekking staande, lastig
gevallen met hergen schrijfwerk,
die tot niets dienen.
Vraag het b. v. eens den ont
vangers der belasting, hoeveel sta
ten en rapporten zij maandelijks, ja
wekelijks aan hun controleurs of
inspecteurs moeten inleveren en ge
woonlijk mogen zij ieder twee- of
driemaal schrijven. Over dezelfde
vragen, die zij pas beantwoord heb
ben, moeten zij telkens nieuwe in
lichtingen geven, en is er hier of
daar een woord te veel, te weinig
of niet goed gezet, het Argusoog
van den superieur bemerkt het da
delijk; een optelling van eenige
bladzijden, waarbij een fout van
een kwart halven cent is ingeslopen,
wordt onherroepelijk teruggezonden
met een aanmaning in het vervolg
nauwkeuriger te zijn; niet alleen
gaat het zoo bij de belastingen,
maar bij eiken tak van dienst.
Zoo blijft het raderwerk der
han, maar uitgezonderd haar geest
vermogens, was Pauline eene vol
komen goede vrouw voor u.
Gij hebt verkeerd gehandeld
jegens mij; dat weet gij. Welk recht
hadt gij, mij eene vrouw te laten
trouwen, wier verstandelijke vermo
gens gekrenkt waren? Dat was om
trent ons beiden slecht gehandeld.
Ik was eenigszins ontstemd, en
sprak dienovereenkomstig. Ceneri 1
was niet op zijn gemak. Als ik ver
gelding gewenscht had, zij was hier:
het zien van dien ongelukkigen, in
lompen gehulden, uitgeteerden man,
met de wetenschap van 't geen hem
verder wachtte; dat alles zou de
mate gevuld hebben van 't geen het
meest wraakgierig gemoed zou heb
ben kunnen wenschen.
Ik verlangde geene vergelding.
Aan alles kon men zien, dat hij
waarheid sprak, toen hij mij verze
kerde, dat Pauline nooit bemind had
Macari's leugen was tenietgedaan'