lijk een parel, afkomstig van een
der Zuidzee-eilanden, die zoo spre
kend op het gelaat van von Bismarck
gelijkt, dat zelfs de keizer daarover
zijn verwondering betuigde. De be
zitter van dat voorwerp, een Ber-
üjnseh handelaar in kostbaarheden,
weigert het af te staan, ofschoon er
hem reeds belangrijke sommen voor
geboden zijn.
Te Dielsdorf, Zwitserland,
werd ruim een maand geleden eene
landloopster gevat en naar Zürich
gebracht, die na onderzoek bleek
aan epileptische toevallen te lijden
en volslagen onnoozel te zijn. Men
bracht haar naar Burghölzli in het
gasthuis, waar, na verloop van eenige
weken, haar toevallen minder wer
den, schoon de uitdrukking van
zinneloosheid op bet gelaat dezelfde
bleef.
Zij is omstreeks twintig jaar oud,
heeft een kind gehad, waarover zij
echter angstig bet stilzwijgen be
waart. Haar broeder heeft het ge
dood, zegt zij, en zou allen ombren
gen, die iets van den vader verra
den wilden. Men beeft kaar laDgen
tijd in een kelder opgesloten gehou'
den en ook weet ze van een stief
moeder verschrikkelijke dingen te
verhalen.
Het vreemdste is echter hare ken
nis van Engelsche, Fransche en
Italiaanscbe plaatsen. Zij vertelt
dikwijls van Nymphenburgze heeft
dr. Gudden gekend en praat over den
verdronken koning van Beijeren,
Ook praat zij over een pastoor
en over een Engelsch meisjesinsti
tuut te München. Dat zij eens in
zeer hooge kringen moet hebben
verkeerd, houdt men voor zeer waar
schijnlijk. Toen de koning gestorven
was, vertelt ze, heeft haar vader,
een officier, haar moeder de fraaie
kleederen uitgetrokken en haar met
de sabel geslagen. Daarna was bij
heengegaan.
Hoe zij te Dielsdorf gekomen is,
weet zij niet recht. Alleen Lindau
en het meer van Constanz noemt
zij nu en dan. Ze zegt soms, dat
zij naar Genève moet, waar een
bloedverwant van haar woont. De
politie te München is van het tegen
woordig verblijf dezer zonderlinge
persoon onderricht.
Eenige dagen geleden trad te
Weenen een man in armoedige
kleeding een aanzienlijk koffiehuis
binnen. Met een zekere voornaam
heid boog hij voor de aanwezige
gasten en maakte de aardige kas-
boudster, die over dit vreemde be
zoek zeer verwonderd was, een
beleefd compliment. Met groot wel
behagen ging bij dan aan een tafel
tje zitten, strekte de beenen voor
zich uit en bestelde een kop koffie.
De kellner, die zulke gasten niet
gewoon was, mistrouwde den vreem
deling en vroeg hem of een kop
koffie in zulk een café als dit hem
niet te duur zou zijn. «Wat, te duur?»
riep de man verontwaardigd. «Wie
gelooft ge wel, dat ge voor u hebt?
Wanneer ge bet wist, danzoudtge
wel respekt voor mij hebben. Breng
mij spoedig mijn koffie!»
De kellner keek den gast met
verbazing aan, maar deed dan gelijk
hem bevolen was. Onderwijl door
zocht de vreemdeling zijn zakken,
doch zij waren leeg. Juist echter
had de kellner de koffie op het
tafeltje gezet, toen de zonderlinge
man uit zijn binnenzak met een
plotselinge beweging een boekje
te voorschijn baalde, er een paar
guldens papier uit nam en die met
voorname achteloosheid op de tafel
wierp. Daarbij keek hij den kellner
triumpbeerend aan. Deze sloeg een
blik in het boekje van den raadsel-
achtigen gast en ondekte tot zijn
niet geringe verwondering, dat het
een menigte banknoten inhield. De
bezoeker gaf den kellner een vor
stelijke fooi en fluisterde hem in het
oor: «Weet ge wie ik ben? Maar
ge inoogt het niet oververtellen.
Ik ben schrik niet Ik ben de
scherprechter. Mij kent ieder ster
veling in Weenen en de Burge
meester is een zeer goed vriend
van mij». Nu was het den kellner
duidelijk, dat bij met een krankzin
nige te doen had. Hij deed alsof
hij met den diepsten eerbied voor
den «hooggeplaatsten persoon» ver
vuld was en de man verliet nu,
door eenige nieuwsgierigen verge
zeld het café, terwijl hij voortdurend
uitriep «Ik ben scherprechter,
scherprechter I»
Op de sterrewaaht te Kaloc-
s> (Hongarije) is dezer dagen een
merkwaardig verschijnsel in de zon
waargenomen. Aan de zuid-ooetkant
van de zonneschijf zag men name
lijk een zonderlingen uitwas. De
daaruit slaande vlam verhief zich,
volgens de berekeningen, tot eene
hoogte van 22,000 mijlen. Later
scheidde die vlam zich van de zon
en zweefde zij nog een tijd laDg,
als lichtwolk, boven de zonneschijf.
Van den wielrijder Thomas
Stevens, die, zooals wij nog onlangs
meldden, een reis per rijwiel om
de aarde maakt, is Bericht ingeko
men, dat hij Calcutta heeft bereikt.
Hij meldde van daar: «Gedurende
mijn geheelen tocht door Bengalen
heb ik slecht weder gehad, altijd
maar regen en nog eens regen; de
wegen waren in stroomen veranderd
en mijne kleeren voortdurend druip
nat. Ik ben door districten geko
men, waar de inlanders bij massa's
stierven. Dat ik zelf niet ziek ben
geworden, heb ik zeker aan mijne
dagelijksche lichaamsoefeningen te
danken, want ik ben anders niet
zoo voorzichtig geweest. Ik heb on
verschillig welk water gedronken,
in natte kleeren geslapen, en andere
onvoorzichtigheden begaan, die niet
te vermijden zijn op eene reis per
wieier door Indië in de maanden
Augustus en September. Niettegen
staande alle ongemakken, was ik
toch steeds opgetogen over de prach
tige wegen, die op vele plaatsen
zoo gelijk als asphalt-plaveisel-ijn.
Van Lahore tot Sasseram, een af
stand van 1000 mijlen, i3 de weg
de schoonste der wereld.»
Stevens wilde niet langer dan
eenige dagen te Calcutta blijven,
daar hij vreesde bij langer opont
houd aldaar in China door den win
ter te worden overvallen, waardoor
hij verhinderd zou wezen tegen
Kerstmis of Nieuwjaar, zooals hij
hoopte, in Amerika te zijn terug
gekeerd.
Het opera-gezelschap te King
ston zou de «Lucretia Borgia» ge
ven. De schouwburg was goed bezet
en reeds ging het scherm op, toen
de prima-donna, mevrouw Abott, die
de titelrol zou zingen, ronduit ver
klaarde, dat zij geen mond zou
opendoen, alsvorens de gage, die
ze nog had te vorderen, haar was
uitbetaald. Geen smeekbeden, noch
voorslagen brachten haar van haar
voornemen terug en den wanhopi-
gen directeur bleef niets anders over
dan het publiek zijn netelige positie
bloot te leggen. Het gevolg was
dat gelden werden bijeengebracht
en weldra werd der zangere3 het
dubbele aangeboden van de som,
die de arme directeur haar schuldig
was. Nu eerst nam de voorstelling
een aanvang en mevrouw Abott
zong schooner dan ooit.
De heer van der Biesen drong aan
op vermindering van het bij de wet
gevorderde aantal onderwijzers voor
de openbare scholen ten platten
lande.
De Suikerwetten zullen behandeld
worden na afloop van Hoofdstuk V.
Heden voortzetting.
LETTEREN EN KUNST.
TWEEDE mm
DER STATEN-GENERAAL.
m 13
Bij het voortgezet debat over
Hoofdstuk V (binnenlandsche zakeD)
werd een amendement van den heer
van Houten om f 1500 in plaats
f 800 uit te trekken voor een bi-
bliothecaus aan de Universiteit te
Groningen aangenomen met 41 tegen
21 stemmen.
Bij de afdeeling onderwijs be
toogde de heer van der Biesen dat
de Hoogere Burgerscholen geen
flinks practische industrieelen en
handelaren leveren.
De heer van Biggelen drong aan
op uitbreiding der Hoogere Burger
school met 3-jarigen cursus te Hee
reveen, tot een 5 jarigen cursus.
De heer Rooseboom wenschte een
onderzoek naar het onderwijs in de
scheepsbouwkunde aan de politech-
nische school.
Een amendt. van de heeren van
AscJi van Wijk en Vermeulen om
art. 110 met f20,000 te verminde
ren en geen nieuw gebouw voor de
H. B. S. te Yenlo te stichten werd
verworpen met 40 tegen 27 stem
men.
Op de daartoe gedane uitnoodi-
ging verklaarde de Minister van
Binnenl. Zaken een principieele re
geling van het meisjesonderwijs
gaarne te zullen overwegen.
Bij het algemeen debat over het
lager onderwijs vroeg de heer Ver
meulen of het den minister bekend
was dat in Zuid-Holland een exa
men voor bewaarschoolhouderessen
gevorderd wordt dat niet bij de Wet
geëischt wordt.
«J. J. CREMERi.
Met meer dan buitengewoon suc
ces voerde de letterl. vereeniging
«J. J. Cremer», gisteren in den
schouwburg te Haarlem ten tooneele
«Zonder Naam», volksstuk in vijf
bedrijven, door Rosier Faaesen en
eene operette, getiteld «de Weg naar
'tHart», uit 'tFransch door W. A.
Lem.
Hadden wij reeds gedurende drie
winters gelegenheid om de uitvoe
ringen der zich allengs ontwikke
lende vereenigiDg bij te wonen, die
van gisteren avond mag terecht het
bewijs zijn, tot welk eene hoogte
ernstige studie, volharding en toe
wijdiüg ook het liefhebberij-tooneel
kan worden gebracht. Het zij ons
voor de zooveelste maal vergund,
de uitvoering van gisteren avond in
korte trekken te bespreken. Wie de
tooneelstukken van onzen gevierden
Faassen heeft zien opvoerenzal
steeds, «indien hij een voor aandoe
ningen gevoelig bart» bezit, getrof
fen zijn geworden door de eigen
aardige, ongekunstelde wijze waarop
de schrijver ons in kringen leidt en
toestanden blootlegt, zooals die on
der hoogere en lagere standen ge
vonden wordeD. Die spelers welke
zich nu het juist in die omstandig
heden weten te verplaatsen, zullen
het best den geest des schrijvers
hebben begrepen en den toeschouwer
onophoudelijk weten te boeien, ja
hem beurtelings doen lachen en
schreien, al naarmate de toestanden
in het opgevoerde stuk daartoe aan
leiding geven.
Ook het «Zonder naam» was bij
uitstek geschikt om die teedere aan
doeningen op te wekken, en niet
alleen het stuk zelve, maar bovenal
de goedgeslaagde figuren die in de
rollen opgingen en ons daardoor een
wezenlijk kunstgenot deden smaken.
We willen niet terugkomen op den
inhoud van het stuk, doch we ge
voelen ons gedrongen een woord
van hulde te brengen aan de ver
dienstelijke spelers.
Van een critiek kan in dezen geen
sprake zijn, we beschouwen alleen
het voortreffelijke der opvoering en
laten het aan den criticus over de
feilen en misgrepen aan te halen,
die ons oog en oor ontgingen bij
het prachtige spel waarvan wij ge
tuigen waren.
In de eerste plaats brengen wij
hulde aan Henriette Hermans, die
op zoo uitstekende wijze de beide
rollen door haar vervuld, heeft op
gevat.
Hare talenten mochten wij vroe
ger genoegzaam bespreken; zooals
we haar gisteren avond zagen als
verstootene, verlaten en ongelukkig
en innig medelijden met haar ge
voelden, trof ons in de andere be
drijven haar natuurlijk en naïef spel,
dat zich zoo goed bij dat harer
pleegouders en overige huisgenooten
aansloot. Het spel van de Wild en
Terbrugge bewees dat zij geheel in
hun kracht waren en een zuivere
opvattiüg hunner beider toestanden
hadden. Het stuk is eene aaneen
schakeling van treffende tafreelen,
waarin beiden zich op uitstekende
wijze wisten te verplaatsen. Nooit
zagen we beter geslaagd type van
een fat dan Eduard, den zoon van
de Wild. Het pedante accent en zijn
welbegrepen spel werden door hem
blijkbaar zonder moeite tot het einde
volgehouden. Zijne zuster Sophie,
die de rol van eene beminnende en
niet minder beminnelijke dochter op
allerliefste wijze vervulde, heett be
wezen dat er in haar, die sedert nog
zoo kort aan de vereeniging hare
krachten leende, voor deze zeer te
waardeeren hoedanigheden sluime
ren.
Zou zij misschien eene oede
plaatsvervangster zijn voor de jonge
dame, die wij bij vroegere gelegen
heden vaak zagen optreden? Wij
willen het hopen.
Het zoude ons te ver voeren van
de overige personen, allen afzonder
lijk, de verdiensten van hun «pel op
te sommen. Wij drukken daarom in
stilte de hand van de Wed. Bloem
en der moeder waardigen zoon Jan.
Betje was eene aardige babbelaar
ster; haar spel bezit eene frischheid
en opgewektheid, welke ons steeds
in aangename stemming houdt. De
trouwe echtelieden Hartkamp ver
dienen een woord van waardeering
en met den steeds pimpelenden Dam
mers en zijne waardige ega nemen
wij van de hoofdpersonen afscheid.
Het nastukje deed de verdiensten
op het gebied van den zang bij het
jolige viertal, dat daarin optrad, op
voordeelige wijze uitkomen. De kod
dige en toch lieve tooneeltjes kwa
men goed tot hun recht en deden
de toeschouwers tot het einde ge
nieten.
Naar wij vernemen, zal de ^Internationale
Kunstvereenignig", na afloop der tentoon
stelling van kunstnaaldwerk, tegen bslf Ja
nuari e. k., eene tentoonstelling openen eener
zeer belangrijke verzameling schilderijen van
wijlen do jonge Russische schilderes Marie
Bashkurtseff. te Parijs op 23 jarigen leeftijd
in 1884 gestorven- (Amst)
Het dageüjkech hestuur te 's-Hage heeft
den heer Desuiten voor 3 jaar (tot 1890)
met de directie van den Franschen schouw'
burg belast, en den duur van het speelsei
zoen voor de toekomst bepaald van 15 Sep
tember tot 15 Mei.
Het onderstaand adres zal weldra, voor
zien van de handteskeningen van verreweg
de meeste rectoren en conrectoren onzer
gymnasia, aan den Minister van binnenland
sche zaken worden verzonden:
,De ondergeteekenden, allen rectoren en
conrectoren van gymnasia en progymnasia,
meenen zich met nadruk te moeten verkla
ren tegen het door vele hoogleeraren in de
rechten onderteekende voorstel, strekkende
om van aanstaande juristen in het vervolg
geene kennis van de Grieksche taal meer te
orderen.
//Hoewel zij de eischen in dit vak voor
alle leerl ngon thans te hoog gesteld achten,
zouden zij het ton zeerste betreuren, wan
neer 3e door genoemde heeren voorgestelde
maatregel in de wet of de besluiten werd
opgenomen.'*
A MSTERDAM, 14 Dec.
Da prijzen der Aardappelen waren als roljt
Friesche Dokkumer Jammen f2.60 a 2.75,
dito Franeker f 2 50 a 2 60; dito Engelsche
f].90 a 2.— dito Hamburger f0.a 0.
Zeeuwsche spuische Jammen f 3.a 3.40
dito Flakkeesche f 2,80 a 2.90; dito Blauwe
f 2 75 a 2.80; Geld. Blauwe f2.90 a 3.-,
dito Kralen f 0.a 0.Pruisische Ham
burgers f 2.60 a 2.70; Duin Zand f0.— a
0.—; Friesche Champions f 0.a 0.
Saksische Ja/umen f0.a 0.Pruisisehe
Roods f 1.80 a 2.10, Maastrichtsche Roode
f2 30 a 2.40, Friesche Hamburger f0.a
0.—, Groninger Turken f 1,60 a 1.70. Zeeuw
Bche Groene Jammen f0.a 0.
Aangevoerd 4 rersfiha ladingen.
Handel flauw.
Suiker. Biet en Geraffineerd in vaste stem
ming
Katoen onregelmatig, sluit vast Febr. 28s s
ct. Maart 2S7 3 ct. Mei 291/» a 3/s ct.
Tin geheel onveranderd, zonder zaken
Petroleum. Loco f8.25 E. Jan. f 8127s
E Febrv April f 8 E. Consumtie f9.50.
'tarwe op levering hooger, Mei f225.
Rogge in eendoen, per 2100 kg. a c.z. k.
Taganrog f126. Petersburger f125.
Notoering van da Commissi® voor dan
!%anhand«l. Ru&gs op levering Maart f126
onveranderd, Mei f128, 129 geopend.
Noteerins: «m® Mg-no füolo. Koolsft&o
op 800 K. G. Olio stil.
Lijnzaad stil.
Raapolie onveranderd; vliegend per 100
KG. f 2270. lo. Mei f 23l/4
Lijnolie onveranderd; vliegend per 100 KG.
f213/4 lo. Jan./Mei f211/», 216 P. lo. Juni/
Aug. f 223/8. lo. Sept.'Dec. f2278.
Raapkoeken f 70. a 84 per 1040 stuks.
Lijnkoeken f 8. - a 12.50 per 104 stv.ks.
Petroleum-bericht van P. G. C. Calkoen.
Makelaars, Amsterdam, 11 Dec.
De Amerikaansche Petroleum-noteeringen
waren sedert ons laatste bericht volgens
Reuters telegram:
New-York 71 P, 77 f» 67/8) 67/?,67/8,67/8 ctpgalh
Philadelphia 7 7—, 63 4 63/4, 63/4, 63/4
ct. per gall. Ruwe Olie 817», 807*, 73—,
697/g, 663 8, 687< ct. per vat.
De plotselinge vrij aanzienlijke achteruit
gang der Amerikaansche noteering, zoowel
van Ruw als Geraffineerd, bleef ook hier niet
zonder invloed en liep de locoprijs tot f 8,25
terug. Latere levering wordt tevergeefs tet
lagere prijzen aangeboden, zonder kooplust
uit te lrkken.
De noteering is heden bij minstens 25 vn.
te ontvangen aan het Amsterdamsch Petro
leum-Entrepot
Disponibel f 8.25 af Entr
Dec.-levering 8.15 f, B n
Jan. a u 8.10 u a n
Febr./April n r 8.
Nobels Petr. (Rus
sische) lev. Februari8.B
In consumtie vrij aan boord f 0.-— Bjj
kleinigheden f 7« f 7* hooger.
De voorraad aan het Amsterdamsch Petro-
leum-Entrepöt bedroeg op 4 Dec. 21.491 vn.
I 34 nuchtere dito f7 a 15.17
schapen en lammeren a 0 Ham-
urger Varkens a ets. per kg. vette
*wkens 34 a 42 ct. per kilogram; Obiggen
a 0 paarden f a 556 runderen,
l« kwal. f 0.68, 2e kwal. f 0.62, 5e kwal.
0 58 per kg. melk- en kalfkoeien f 100 a
270 p. st.
Alkmaar, 11 Dec. Ter veemarkt aange
roerd 9 paardenvette kalveren, 2$
auchtere dito, 505 schapen, lammeren,
vette varkens, 78 magere dito 164 biggen,
II bokken en geiten, 14 runderen 0 kl. bokjes,
0 Graskalveren. 0 Ezel.
De prijxen waren als volgtvette kalveren
f a nuchtere dito f 12 a 25, schapen
14a 23 lammeren f 0 0, vet e varken»
h cents per1/, kg., magere dito f 12
15, Hokken en gaiten f 5 a 7 runderen f 130
1 f170 paarden f 75 a 125, biggen f 6 a
8. kl. bokies f 0.— a 0.— graskalvereD
fa Ezel f a allen per stuk.
v-r 14 Dec. Moutwijn 6 75 Jia»-
Ttr f 12 25, -ent. Pï««f f 13.50, spoalinf
f2.iü«"i r de Stehuidamseh» Sponlinj-
V' nrew -v-i' - 2 20
INGEZONDEN,
Dankbaar en zeer voldaan.
Dc kunst spreekt van geest
tot geest; de stof is slechts
de weg, die het verkeer begun
stigt. Giumst.
Aangevoerd per *Harold* 6.111
Afgeleverd9.194
Voorraad op heden 18.4U8 B
Verwacht wordende ladingen:
i-Amar&nth' (IJmuiden binnen) 5 266
«/Cashier* (zeilklaar 16 Nev.) 8 467 w
#Blac Hawk' 29 6.420
a John Mann* r 4 Dee. 7.070
In lading14 0QG
Op d» gisteren gehouden Veemarkt wares
aangevoerd: vette kalveren, le kwal
0.— 2e kwal. f 0.— per kg. 5 Gras- f
Een reebt aangenomen avond brachten
wij gisteren in den Schouwburg door. De
Vereeniging //Cremer" onthaalde bare
reeds zoo talrijke kunstlievende leden op
het echt Hollandsch volksstuk //Zonder
naam" van Rosier Faassen en de operette
van W. A. Lem//De weg naar 't hart."
Het zij ons vergund hier een oordeel over
het spel uit te sprekeu de behandeling
der stof blijve aan anderen overgelaten.
//Zonder naam" werd in één woord
keurig afgespeeld noch bet ensemble,
noch de rolvastheid liet iets te wenschen
over. Eduard de "Wild was, als gewoonlijk,
volkomen op zijn plaats. Zijn kalm en
toch zoo gevoelvol en bovenal natuurlijk
spreken maakte ook thans weder diepen
indruk, terwijl juiste klemtoon en gepaste
mimiek blijken waren van bet goed be
grijpen van zijn rol.
Hendrik Terbrugge kon ons boewei
bij, evenals altijd, uitmuntte in rolvast
heid niet bevallen. Zijn uiterst rustig
spelen zou ons zeer boeien, ware bet niet
dat èn gesticulatie èn toon zooveel te wen
schen overlaten. Strevende naar het vol
maakte, zal bij ougetwijfeld de volgende
bescheiden wenken ter harte nemen. Zijn
toon is veel te zangerig en daardoor
meestal onnatuurlijk. Toch kan dit m. i.
gemakkelijk verholpen worden hij ver-
mijde slechts het begin van een zin op
den gemaakte» tooneeltoon uit te spreken
en gebruike zijn normaal geluid, waardoor
ongetwijfeld fouten als //ëngelschat" in
plaats van //engel! schat!" (voorlaatste
uitvoering) enz. verdwijnen zullen. Wat
de gesticulatie betreft de gebogen stand
der .armen moge soms gepast zijn, gewoon
lijk is zij foei leelijk. Ook dit vermeden,
Hendrik Terbrugge, en uw spel zal ge
roemd worden!
Henriette Hermans beeft vol gevoel,
met toewijding en waar het moest
waardig gesproken. Wij betuigen baar
onzen dank voor bet indrukwekkend spelen.
Ook aan de overige dames, hulde! Som
mige tooneeltjes, o. a. //het kransje", waren
onverbeterlijk. Mietje Bloem bedenke, dat
het lastig is voor de medespelenden zoo
dikwijls aangehaald en omarmd te worden.
Over Eduard, zoon van De Wild, ging
slechts deze roep«wat, een volmaakte
fat"; wel een bewijs, dat hij, kort maar
krachtig, uitstekend zijn rol heeft vervuld.
Waarlijk wij weten niet wat meer te be
wonderen, zijn voordracht of zijn mimiek.
Ook de gewone hyatus midden in den
zin bleef weg dit blijve zoo.
Dammers en Hartkamp voldeden zeer
goed. Laatstgenoemde was (behalve in zijn
dialect, zeker voor ditmaal Rotterdamsch
de juiste verpersoonlijking van den komi-
schen drinkebroer uit „Mie de porster"
van J. v. Maurik.
Sophie heeft hare zeer ondankbare rol
zoo goed het kon vervuld wij hopen
haar spoedig terug te zien, evenals Leonard
die het type van een 17-jarig bedorven
zoontje was, en Jan, die het ronde karak
ter van den zeeman zoo flink deed uit
komen.
z/De Weg naar 't Hart" heeft de lach
spieren voortdurend in beweging gehou
den en dit zegt veel.
Zizine past niet alleen wat stem betreft,
doch ook wat het spel aanbelangt bij Mimi.
Mogen wij de gezusters nog "dikwijls als
gasten der vereeniging ontmoeten.
Tamerlan en Cclifourchon handhaafden
hun ouden roem. Eerstgeuoemde vergiste
zich zeker, toen hij het Spaarne en de
nieuwe brug in Parijs verplaatste.
,/Cremer" ga voort zóó te studeeren en
te vertolken. Haarlem kan er dan trotsch
op blijven, zulk een gezelschap te bezitten.
Namens eenige hvnsfL leclen:
H. S.
Met genoegen voldoen wij aan. het ver
zoek tot plaatsing van bovenstaand stuk.
Zij, die de uitvoering van de vereeniging
z/Cremer" gisteren avond bijwoonden,"zul
len het met ons eens zijn, dat zij ten volle
een belangstellend woord, ook van de zijde
van het publiek, verdient.
Daar wij reeds onze beschouwing c
//Letteren en Kunst" mededeelden,
sten wij dit als //Ingezonden."
