Wegens het ontbreken van wette
lijk bewijs en ook van de overtui
ging der schuld, vroeg pleiter ge-
heele vrijspraak van de beklaagden.
Uitspraak over 8 dagen.
Nog stond in dezelfde zitting te
recht de ontslagen stoker van de
K. N. Stoomvaart-Maatschappij P.,
beschuldigd van inbraak bij den
heer Prins, rijksontvanger te Pur-
merende, op een avond in het begin
van den winter, toen deze heer
van huis was. Gelijk we indertijd
vermeldden werd door het moedig
optreden van mevr. Prins en hare
beide dochters, de inbrekerdien
men spoedig in huis ontdekte, in
zijn voornemen verhinderd en op
gesloten gehouden, totdat de polit e
hem haalde.
Het O. M. bracht een woord van
hulde aan het moedige gedrag der
dames. De eisch was, wegens miS'
lukte poging tot inbraak en diefstal
eene gevangenisstraf van 4 jaren.
De toegevoegde verdediger, mr. L,
C. Kronenberg, adv. en proc. alhier,
achtte met het O. M. de feiten vol
komen bewezen, maar beval den
beklaagde, die dubbel te beklagen
was, omdat hij voor het heete vuur
zijn eene been verbrand had en
daardoor zijne betrekking had moe
ten verlaten, hij dus zonder werk
liep en honger had, in de clementie
van het gerecht aan, verzoekende
hem wegens den slechten staat zij
ner gezondheid geene eenzame
opsluiting te geven. Subsidiair
verzocht hij een onderzoek naar zijn
geestestoestand te doen instellen
omdat hij het aan twijfel onderhe
vig achtte of beklaagde wel volko
men toerekenbaar was.
Het Hof heeft voor den tijd
van vier weken, te rekenen van
gisteren, den lichten rouw aange
nomen, wegens het overlijden van
Prinses Marie van Wurtemberg.
De Regeering heeft een wets
voorstel, bevattende nadere bepa
lingen omtrent den accijns op bet
zout, aan de Tweede Kamer der Sta
ten-Generaal ingezonden.
Naar het U. D. verneemt, heeft
de Hollandsche IJzeren Spoorweg
maatschappij de exploitatie der lij
nen van de Kon. Nederl. Locaal-
Spoorwegmaatsch. op zich genomen,
en zal 1 Juli a. s. daarmede een
begin worden gemaakt.
Aan den stationschef der Ne-
derlandeche Rijn - Spoorweg-Maat
schappij, den heer G. Vrugte, werd
Woensdag middag, onder eene har
telijke toespraak, door den heer
Directeur-Generaal der Maatschappij
tot Exploitatie van Staatspoorwegen
een soevenier aangeboden en zulks
bij zijn vertrek uitArnhem,alwaar bij
gedurende 22 jaren als gemeenschap
pelijk stationschef steeds de belangen
der Exploitatie-Maatschappij behar
tigde.
De Voedingstentoonstelling zal
zich in zooverre van hare voorgan-
sters onderscheiden, dat er geen
monopolie voor den verkoop van
levensmiddelen zal bestaan, maar
dat er gelegenheid zal zijn voor
eene behoorlijke mededinging.
Een der Amsterdamsche bakkers
heeft voor zulk eene monopolie een
aardig sommetje gelds geboden,
hetgeen echter van de hand werd
gewezen.
Of er dus wel liefhebbers zullen
zijn, die lust hebben om eene zware
concurrentie te voeren om dan nog
een zekere percentage van den om
opgewonden zag.
Nu, bij u had ik zulke ideeën
wel het allerminst verwacht!
zeide hij toornig. Gij treedt im
mers geheel en al als verdediger der
vluchtelingen op. Edith, wat zegt gij
toch eigenlijk van deze dingen? Gij
zegt geen enkel woord!
Ediths oogen waren nog altijd op
den jongen officier gevestigd, en zij
wendde ze ook nu niet van hem af,
toen zij met zachte stem zeide
-Ik geloof dat Gerald gelijk
heeft. Ik heb hetzelfde gevoeld,
toen Danira mij heden nacht vaar
wel zeide.
Ja, zoo is de jeugd; zij ziet
altijd naar de lichtzijde, riep de
overste wrevelig. Van u beiden
is geen onpartijdig oordeel te ver
wachten; wij zullen er maar niet
mger over twisten. Intusschen doet
et mij genoegen, dat de zaak op
wijze geëindigd is. Ik heb het
een ongeluk gehouden,
zet aaD de commissie af te staan,
valt te betwijfelen.
Ieder exposant van het midden-
eeuwsche marktplein heeft f 2.50 per
meter gronds te betalen en voorts
f 50 voor het plan van den voorge
vel van zijn gebouw, terwijl natuur
lijk alle bouwkosten voor zijne eigene
rekening komen.
De producten der koek- en ban
ketbakkerij, als behoorende, volgen,
bet oordeel der commissie, niet tot
de voedingsmiddelen, zijn uitgesloten.
{Ned. BaU,. Ct.)
Bet Vaderland heeft verkeer
delijk opgegeven, dat het werk der
enquête-commissie vermoedelijk voor
het loopend zittingjaar zich zou
moeten bepalen tot het booren der
146 getuigen uit Amsterdam en
Maastricht. Het Vaderland deeli
nu mede:
«De Commissie zal met haar ver-
hooren voortgaan gedurende al den
vrijen tijd, dien zij te harer be
schikking heeft, zoodat zij dan ook
zeker in dit zittingjaar veel meer
getuigen zal hooren. Maar de zaak
is, dat zij wel niet veel verder zal
gekomen zijn dan deze 146 tegen
den tijd dat de Tweede Kamer op
nieuw bijeenkomt en haar noodza
kelijk in haar beschikbaren tijd be
perkt».
Ook na deze verbeterde mede-
deeling blijkt het, dat voor dit on
derzoek veel tijd zal vereischt wor
den. Wordt elk onderwerp van de
arbeiderswetgeving op zoo omslach
tige wijze voorbereid, dan ligt de
verwezenlijking in een te ver ver
schiet.
Het Vaderland voegt bij zijne
rectificatie den gegronden wenscb,
dat de verhooren nu en dan. b. v
tweemalen in de week, zullen wor
den openbaar gemaakt.
Dit zou de belangstelling ver
meerderen en de contrêle van bet
publiek mogelijk maken.
Twee heeren deelden Woensdag
avond aan het politiebureau der 3e
Sectie te Amsterdam mede, dat twee
mannen elkaar naliepen in de Wees-
perstraat en de een op den anderen
een pistoolschot had gelost. Kort
daarop brachten vier soldaten van
het 7e reg. inf. den persoon, die het
pistool afschoot, aan üet bureau. Het
was een schippersknecht, aie be
weerde het wapen met hagel te
hebben geladen en te hebben ge
schoten op den vrijer eener dienst
bode, met wie hij vroeger had ver
keerd.
Op de Leidschestraat, bij de
Kerkstraat te Amsterdamwerd
dezer dagen plotseling een sigaren
winkel ontruimd en verdween de
bewoner spoorloos.
De reden zal wel hierin gelegen
zijn, dat hij, bij vonnis van 14
Maart 1885 door den Raad van Ju
stitie te Samaraug wegens moed
willige verwonding en bedreiging
met moord onder voorwaarde, tot
1 jaar gevangenisstraf en f 25 boete
veroordeeld was, en hij de uitvoe
ring van dit vonnis tegemoet zag.
(A. Ct.)
Een man wonende in de Oude
Doelenstraat te Amsterdam sprong
Woensdagnacht uit het raam zijner
woning: hij bekwam geen letsel.
De man werd door de politie weder
in zijn woning gebracht: hij had
de gevaarlijke sprong in een aanval
van koorts gedaan.
Woensdagavond reed van de
brug hij de Rozengracht en Baan
gracht te Amsterdam een wagen
dat mijne overijling mij genoodzaakt
had een dergelijk element in mijn
huis te dulden. De tegenwoordigheid
van Danira drukte als eene nacht
merrie op ons allen.
Ja, het was goed dat zij heen
ging voor ons allen, zeide Ge
rald met een diepen zucht; het
scheen bijna, alsof hem ook eene
nachtmerrie van de borst genomen
was.
Arlow ging eenige keeren op en
neer, gelijk zijne gewoonte was, als
hij eene opwelling bestreed: toen
bleef hij voor zijne dochter staan en
zeide
En bij al deze dingen vergeten
wij de hoofdzaak. Gij weet immers
nog niet eens, mijn kind, dat Gerald
weg moet. Gisteren avond is het
bevel gekomen en morgen reeds moet
hij met de zijnen het regiment vol
gen.
Zoo spoedig reeds? - vraagde
Edith, maar hare stem klonk toon-
met elf varkens te water. Door de
onvermoeide pogingen der toege
snelde slagers mocht men er in
slagen tien stuks nog levend op het
droge te brengen.
De rechtbank te Amsterdam
besliste dezer dagen, dat ook bij
ontbinding van een vennootschap
de boekeu niet mogen vernietigd,
maar 30 jaren bewaard moeten
blijven.
Bij de Kweekschool voor Zeevaart
te Leiden zijn gedurende het laatste
kwartaal van het vorig jaar 53
jongens aangekomen.
Door de vereeniging «Het Meta
len Kruis» te Leiden is een geschenk
ontvangen, bestaande in een me
talen handring, welke vervaardigd
is van een stuk metaal, dat bij het
iu de lucht springen der kanonneer
boot No. 2 van van Speijk, gevon
den is op de Citadel, door wijlen
den heer H. van Teeckelenburg,
ridder van de Militaire Willemsorde,
die er later van heeft laten maken
drie handringen, gemerkt H. T.
Genoemde heer ran Teeckelenburg
was een der dappere verdedigers
der Citadel. De tegenwoordige eige
naar van den laatsten der drie rin
gen heeft dien aan de vereeniging
«Het Metalen Kruis» geschonken,
onder voorwaarde, dat, als geen der
leden er meer zijn zal, de ring aan
het Leidsch Stedelijk Museum van
Oudheden zal worden afgestaan om
bewaard te blijven bij de eeretee-
kenen, waarmede de heer van Teec
kelenburg was versierd en welke
reeds op genoemd Museum een
plaats hebben gevonden.
Eene ijsclub, die werk heeft, is
«DeRijnstreek».Haar ijsgebied strekt
zich uit over den Rijn van Leiden
tot Zwammerdam met een zijtak
van 's Molenaarsbrug tot Woubrug
ge-
Werkverschaffing is, naast het
ijsgenot, doel der Vereeniging.
Bij het afschieten van een pistool
trof zich Woensdag-middag een 20-
jarig werkman te Rotterdam aan
de linkerhand. Hij werd naar het
ziekenhuis gebracht.
den man en de vrouw
die, op verzoek van den procureur
des Konings te Antwerpen, te Breda
werden gearresteerd (zie ons vorig
nummer), kan alleen worden mede-
deeld, dat door het Belgisch goe-
vernement reeds hunne uitlevering
is gevraagd, zoodat zij, als aan de
daartoe noodige formaliteiten zal
zijn voldaan, zullen worden uitge
leverd. De man heet P. Duchés en
zijne vrouw (nog voor enkele maan
den wed. Brunand), heet van zich
zelf von Cutsen. Zij hebben beiden
den leeftijd van 60 jaren achter
den rug.
Er loopen toch (zegt de Mii
Ct.) wonderlijke kostgangers op de
wereld rond 1 Zoo moet eene dame
in de omgeving van onze goede
stad, een bijzonder middeltje hebben
gevonden, om hare dienstbode te
doen bemerken dat zij vertoornd is,
nl. haar bij vriezend weer een paar
emmers koud water over het lichaam
te gieten. Een dergelijke strafoefening
had Woensdagavond plaats.
't Gevolg van dien maatregel was,
dat de meid haar dienst verliet en
bij de politie recht kwam vragen.
loos, half werktuigelijk.
Haar vader zag haar verwonderd
aan; hij had toch gedacht, dat zij
deze tijding anders zou opnemen.
Gerald echter ging naar zijne ver
loofde toe en boog zich tot haar
voorover.
Ja, ik moet weg, en mijne lieve
Edith moet het mij niet kwalijk
nemeD, dat ik er naar verlang ein
delijk ook eens het gevaar en de
vermoeienissen mijner kameraden te
deelen. Ik moet immers met dezen
krijgstocht mijne verloofde verdie
nen. Wanneer ik terugkom, keeren
wij dit land den rug toe en breng
ik mijne jonge vrouw naar het va
derland, het schoone, vriendelijke
Tyrol en voer haar in de armen
mijner moeder. Geloot mij, Edith,
daar kan men zeer, zeer gelukkig
zijn!
Er lag eene ongewone warmte en
innigheid in deze woorden, maar
ook eene vreemde gejaagdheid en
De Tilb. Ct. verhaalt de volgende
smokkelaarsgeechiedenisMet z'n
drieën kwamen ze, ieder beladen
met een zak, van de richting der
Belgische grenzen. Met behoedza-
men tred fze hadden slechts kousen
of sokken aan de voeten) en glui
perige oogen waren zij tot Korvel
doorgedrongen.
Wat ze intusschen niet wisten,
of wel wisten doch 't niet wilden
weten, was, dat een ambtenaar van
's rijks belastingen hen langs een
omweg vooruitschoot, en na eenige
oogenblikken stonden de overtreders
der wet en de man van den fiscus
tegenover elkaar. Slechts één secon
de was noodig om in elkander oude
bekenden te zien, een van de drie
wierp zijn zak weg en zette het op
een loopen.
Voor de twee anderen, die door
den ambtenaar, «na bekendmaking
zijner kwaliteit», met namen ge
noemd worden, zou niets anders
overblijven dan tegen belooning van
een paar kwartjes de zakken naar
't kantoor te brengen.
De smokkelaars bielden den amb
tenaar geruimen tijd aan de praat,
en toen hij de zakken opende, was
de inhoud, in plaats van zout
zand.
Intusschen hadden kameraden van
de «drie smokkelaars», nu de aan
dacht van den beambte was afge
wend, hun vracht in veiligheid ge
bracht.
Hoe de quasi smokkelaars en de
beambte scheidden, behoeven we
niet te beschrijven.
De eersten wisten denzelfden dag
hun «grap» nog eenmaal uit te
halen.
Men schrijft uit Maartensdijk
naar aanleiding van een aldaar plaats
gehad hebbend en door ons vermeld
ongeluk, aan het U. D. 't volgende
«Met het personeel aan het sta
tion is het allertreurigst gesteld;
een chef en één assistent, de laat
ste met een houten been, zijn be
last met den dienst, bestaande in
het geven van kaartjes, het tele-
grafeeren, bet houden der admini
stratie, het afroepensluiten der
hoornen en het bewaken van den
overweg (dit laatste laat veel te
wenschen over), het omzetten der
wissels enz. enz., en dat aan een
station, waar dagelijks ruim 20 trei
nen ophouden en jaarlijks tusschen
de 30 en 40 duizend passagiers op
en afgaan. Het is waarlijk hoog
tijd, dat de Hollandsche Maatschappij
die ten behoeve van hare admini
stratie een paleis bouwde, zich de
onkosten van eenig meerder perso
neel aan het station aldaar getroost.
Betreffende het ongeluk aan het
station te Maartensdijk deelt de heer
H. J. Kwint aldaar, het volgende
mede aan het U. I).
De waarnemende chef van R.,
waarschijnlijk door drukke bezig
heden overstelpt, wilde zich bij aan
komst van den trein van 9.33 uit
Hilversum, nog op het laatste oogen-
blik over de rails naar het aan de
overzijde gelegen perron begeven,
maar gleed uit en viel, waardoor
de trein over hem heen ging en
hem het hoofd van den romp scheid
de. Men moet zich verwonderen,
dat dergelijke ongevallen hier niet
meer gebeuren.
Woensdagnacht is er op de secre
tarie van Balk ingebroken. Het
slot van de deur is er heel netjes
onrust. Het was dan ook meer een
krampachtige dan wel hartelijke
handdrukdien het jonge meisje
kreeg, dat geen enkel woord sprak.
De overste daarentegen zeide geheel
verzoend
Nu, dat is verstandig gespro
ken! Edith zal zich in deze schei
ding wel schikken tot aan uwe te
rugkomst; zij is immers een solda-
tenkind. Maar ga thans heen,
mijn zoongij moet naar de citadel
om de zaken te regelen, die wij be
sproken hebben. Wij verwachten u
in den namiddag terug; ik zal er
voor zorgen, dat gij tenminste den
laatsten avond nog met uwe ver
loofde kunt doorbrengen.
Gerald trok de kleine hand, die
in de zijne lag, aan zijne lippen, en
drukte er dezen keer werkelijk een
langen, innigen kus op. Er lag een
soort bede om vergiffenis in opge
sloten, en Hij keek verwijtend op,
toen de hand zoo snel werd weg-
uitgezaagd. Heel bedaard schijnt de
daar hangende lamp te zijn aan
gestoken. Daarna is bet bureau van
den secretaris opengebroken en het
daarin liggende geld medegenomen.
De papieren van de gemeente heeft
men laten liggen. Men is de daders
nog niet op het spoor.
Als een bijzonderheid kan ge
meld worden, dat niettegenstaande de
vorst zich fel doet gevoelen, een
ooievaar zich te Lage Zwaluwe nog
steeds ophoudt. {N. Br. Ct.)
Woensdag is nabij Meppel het
lijk gevonden van van der W.,
ploegbaas bij de Staatsspoorwegen
Omtrent den oorzaak van zijn dood
is niets bekend.
De Internationale wedstrijd op
schaatsen te Slikkerveer is voorloo-
pig uitgesteld tot Dinsdag en Woens
dag.
Naar men verneemt, heeft het
bestuur van den Nederl. Schaats-
rijdersbond geweigerd, Pieter Bruins-
ma te Lemmer te laten deelnemen
aan de internationale hardrijderij
op schaatsen te Slikkerveer.
GEMENGD NIEUWS.
Sinds eenigen tijd bevatten de
Fransche bladen herhaaldelijk ad-
vertentién, waarbij een jonge we
duwe, die een millioen frcs. bezat,
en schatrijke meisjes, wier reputatie
niet volkomen vlekkeloos was, ten
huwelijk werden aaDgeboden.
Dit ging uit van een zekere En-
gelsche vrouw Leudsag, die te Pa
rijs woonde.
Voor die rijke weduwe of schat
rijke meisjes speelde bare vriendin
Eveline Rappy, een geslepen op-
lichtster van 25 jaren. Dit edel twee
tal slaagde er in vele mannen, waar
onder personen van rang en aan
zien, in hun strikken te vangen.
Eveline Rappy stak meer dan
eens naar Engeland over na met
de bewonderaars van haar fortuin
gehuwd te zijn, om dan, zoodra zij
de gelegenheid schoon zag, met
haar bruidsgeschenken en andere
kostbaarheden er van door te gaan.
Gewoonlijk wisten ze haar slacht
offers zoo goed te kiezen, dat er
van gerechtelijke vervolging geen
sprake kon zijn.
Thans heeft de politie echter een
einde aan het spel gemaakt en de
beide dames achter slot en grendel
gebracht.
Uit de gevonden papieren komt
haar schuld daghelder aan het licht.
Eveline Rappy heeft alles bekend,
doch doet het voorkomen alsof zij
misleid is door hare vriendin.
Op den Boulevard des Italiens
te Parijs, is Zondagavond een va
der, die met zijn zoontje aan de
hand de straat wilde oversteken,
door een in vliegende vaart aan
komend rijtuig overreden. Het jon
getje werd gedood, de vader is zwaar
gewond.
Het plan is te Parijs gevormd
om op den Boulevard Haussmann,
welken men verlengen wil, de trot
toirs te overdekken met een glazen,
op ijzeren pijlers rustend dak, waar
onder de voetgangers beschut voor
sneeuw en regen zullen zijn. Een
gedeelte van dat dak wil men van
dikker glas maken, om dat ook tot
een voetpad te doen strekken, langs
de eerste verdieping der huizen.
Sierlijke wenteltrappen zouden hier
getrokken.
Kijk, het ijs is gebroken I
zeide de overste schertsend, toen de
deur achter den jongen officier ge
sloten was. De scheiding schijnt
het Gerald eerst recht duidelijk te
maken, wat hij in zijne lieve aan
staande bezit. Gelooft gij nu nog,
dat hij niet in staat is te beminnen
Edith keerde langzaam het gelaat
naar haren vader toe. Het was ver
schrikkelijk bleek en in de blauwe
oogen stonden een paar heete tra
nen.
O ja, Gerald kan beminnen!
zeide zij met bevende lippen. Se
dert vandaag weet ik dat bij het
kan maar mij heeft hij nooit
bemind
Wordt vervolgd.)
