ring, waarin als spreker optrad de
heer H. Zeeman, die tot onderwerp
had gekozen de onlangs door eene
beroemde Fransch dierenbestudeerd-
ster en beschermster in een zeer
belangrijk en uitvoerig werk over
het leven der dieren verdedigde
stelling: «De handelingen der dieren
komen voort uit een zieleleven en
zijn niet de uitvloeisels van het zoo
genaamd instinkt, met welk woord
men alles aanduidt wat door hen
wordt verricht en welke handelingen
slechts het gevolg zouden zijn van
een aangeboren natuurdrift.»
Schrijfster wees in de eerste plaats
op het bouwen der nesten, waar
mede de vogels reeds een begin
maken lang vóór zij door de oogen-
blikkelijke noodzakelijkheid tot die
handelwijze gedwongen worden en
wat wel degelijk bewees dat de
vogel de zorgen voor zijn kroost,
reeds lang van te voren koestert.
Men noeme dit instinkt, zeide
spreker, maar wat is dan instinkt?
zoo men dit woord al wil bezigen
voor deze geheel van te voren over
legde handeling, die niet anders dan
op het bestaan van een zieleleven
bij het schepsel kan doelen. En dan
wanneer het kroost in het nestje
ligt, wat een eindelooze zorgen ge
troosten de ouden zich ervoor tot
het instaat is zichzelve voort te
helpen I
Zou dat nu alles die zoogenaamde
natuurdrift, dat instinct zijn en geen
hooger leven, dat van een ziel,
daarbij in 'tspel zijn? Dit was de
vraag die spreker zijnen toehoorders
stelde. Spreker haalde menig con
trast .uit het leven der menscken en
dat der dieren aan. Waar men on
der de eersten vaak daden ziet ge
beuren, waarbij het bestaan van
eenige moederliefde niet meer denk
baar is, kindermoord, het laaghar-
tigste wat een mensch kan plegen,
wordt verricht, zou men te vergeefsclt
naar een dergelijk voorbeeld in de
dierenwereld zoeken. Staat in der
gelijke gevallen het dier dan niet
boven den mensch?
Speker weidde vervolgens in tal
van voorbeelden uit over het ziele
leven bij de dieren. Vooral de hond
werd in een aantal voorbeelden ge
schetst, waarbij spreker ook die
aanhaalde welke door den beroem
den natuurhistoricus Martinet, zoo
treffend in zijne uitstekende werken
zijn beschreven. Ook het paard kreeg
een beurt, zoo ook de ezel, de kat,
de slaug, de aap en andere, zelfs de
kreeft werd als voorbeeld aange
haald van dierlijke slimheid, gepaard
met overleg.
de portefeuille, die op zijne knieën
had gelegen was verdwenen.
Men had Thomas Smithson op de
brutaalste wijze bestolen.
Al zijn schelden en razen was te
vergeefs
De passagiers hadden reeds lang
den wagen verlaten en de conduc
teur, die, sprakeloos van schrik,
den bestolene liet voortrazen, kon
natuurlijk niet de geringste aanwij
zing geven. Hij wist niet te zeggen,
welke gewetenlooze hand den dief
stal had bedreven.
Als eene krankzinnige, met rol
lende oogen en schuim op den
mond, stormde Smithson een oogen-
blik later het kantoor van zijn chef
binnen en verhaalde hem met eene
heesche, nauwelijks menschelijke
stem, wat hem overkomen was.
Anderson keek zijn directeur door
dringend aan en fronste het voor
hoofd. Geen enkel teeken verder
verried de gemoedsbeweging, waarin
hem de mededeeling van Smithson
gebracht had.
- A. .ahzeide hij eindelijk na
eene lange pauze op flegmatieken
toon. Een slimme dief.... Dadelijk
aangifte bij de politie doen. Onder-
tusschen een tweede wissel.
En zonder een spier van zijn ge
laat te bewegen, greep Anderson
weer naar zijn boekje, en schreef
de tweede aanwijzing, terwijl hij
langzaam tot zijn directeur, die hem
in de grootste spanning gadesloeg,
zeide:
Ingeval het geld niet terug
wordt gevonden, moet gij deze post
op uw conto zetten!
De ongelukkige Smithson kromp
ineen, toen hij vernam, op welke
wijze de zaak zou worden in orde
gebracht. Zonder een woord te uiten,
verliet hij wankelend het kantoortje
vau zijn chef.
Vijf en tachtig duizend dollars
Op aardige wijze leverde spreker
eenige tegenstellingen tusschen men-
schen en dieren. Het paard dat ge
dresseerd is om op een bepaald uur
voor zijn meester te verschijnen en
daarin nooit zal falen en het dienst
meisje dat 's avonds 9 uur om een
boodschap in de buurt wordt uit
gezonden en somtijds niet voor mid
dernacht terugkomt, daar zij zich
onderweg heeft laten overhalen om
even mede te gaan naar een koffie
huis en wat te gebruiken. De hond,
die van verdriet over den dood zijns
meesters wegkwijnt en de erfgena
men, drie krokodillentranen schreien
aan het sterfbed huns verwanten,
belust op de erfenis, die hun ten
deel zal vallen. De trouwe hond
krijgt niets en moet zijn smart al
leen verkroppen. De erfgenamen zijn
vroolijk met de erfenis! De krab,
die een steentje werpt in de schaal
van den oester die op 't strand ligt,
om daardoor zijn prooi te dwingen
zich te sluiten om hem beter te
kunnen bemachtigen, was slimmer
dau de knecht van een van spre
kers bekenden die aan het einde
van een lange gracht woont en
welke knecht geen kans ziet om de
eenige brug die over de gracht ligt
en toevallig is blijven openstaan, te
doen sluiten en een omweg van een
half uur maakt om even de krant
aan de oveizijde te bezorgen.
Tal van dergelijke voorbeelden
haalde spreker aan, die de toehoor
ders somwijlen een gullen lach af
dwongen.
Spreker drukte aan het slot zijner
rede de vaste overtuiging uit dat,
zoo er voor de ziel van den mensch
een toekomstig hooger leven was
weggelegd, dit dan ook met die van
het dier het geval zou zijn. Het
bestuur dankte den spreker voor
zijne belangrijke voordracht, terwijl
ieder der aanwezigen, van het be
stuur kosteloos een zeer lezenswaar
dig werkje «De klachten der dieren»
naar Knodt, uit het Duitsch be
werkt door jhr. mr. IC. A. IClerek,
voorzitter der vereeniging, als ge
schenk ontving. Dankbaar over het
gehoorde ging men naar huis.
De rechtbank heeft het von
nis in de zaak van Jozef Hangjas
acht dagen uitgesteld.
Bij Kon. besluit is benoemd
tot kantonrechter alhier mr. A. A.
van der Mersch, thans substituut
officier van justitie bij de arrond.-
rechtbank alhier.
De collecte, Woensdag jl. door
het R. IC. Parochiaal Armbestuur
alhier, voor zijne weezen er armen
gehouden tevens ten behoeve
Op het vermogen, dat hij misschien
in zijn gansche loopbaan kon ver
werven, werd dus vooruit beslag
gelegd.... zijne vertwijfeling be
reikte haar toppunt, toen hij zich
den zonderling onderzoekenden blik
herinnerde, dien zijn chef op hem
geworpen had. Op hem, die de eer
lijkheid in persoon was!
Te vergeefs doorzocht de politie
geheel New-York. Te vergeefs had
de bestolene, die 2000 dollars voor
de ontdekking vau den dief had
uitgeloofd, zelf den misdadiger trach
ten op te sporen. Zoo verliepen er
twee bange dagen. Smithson lag
al dien tijd op de folterbank, hij
vermagerde zichtbaar en zag wakend
en droomend altijd den blik van ziju
chef. Aan den avond van den twee
den dag gat de ongelukkige alle
hoop op, om de zaak door de ge
wone middelen tot een goed einde
te brengen en vatte daarom een
rampzalig besluit op. Den derden
dag verscheen er in al de dagbla
den vau New-York de volgende
advertentie
«Een onbekende heeft hier Za
terdagvoormiddag in een omnibus,
die van de 55e Avenue naar Wall-
street rijdt, een portefeuille met
85,000 dollars gestolen. Zij behoorde
aan de heeren Anderson, chefs der
fabriek vau stoomwerktuigen. Ik
breng hierbij ter kennis van den
dief, dat het gestolen bedrag op
zijn laatst Donderdagmorgen om
negen uur weder in mijn bezit moet
zijn, of anders zie ik mij genood
zaakt mij voor het hoofd te schie
ten.»
Thomas Smithson.
De verderfelijke dag brak aan en
nog had niemand aan de oproeping
van Smithson gehoor gegeven. De
candidaat voor den dood stond dien
morgen om zes uur op. Hij was
eener extra-uitdeeling op'sKonings
verjaardag heeft ongeveer f 300
meer opgebracht, dan gewoonlijk
de driemaandelijksche collecten op
leveren.
H. M. de Koningin is gisteren in
open rijtuig la Daumont uitge
reden langs de versierde straten
van 's-Hage.
Op het Spui langs de Gedempte
Gracht passeerende, liet H. M. het
rijtuig langzaam rijden, om dit reeds
in vollen feestdos gestoken s'adsge-
deelte te kunnen gadeslaan.
Gisteren werd door graaf
Schimmelpenmnck van Nijenhuis,
Grootmeester van het huis van Z.
M. den Koning en H. M. de Ko
ningin, een gastmaal aangeboden.
O. a. waren uitgenoodigdbaron
d'Anethan, Belgisch gezant, mgr.
Spolverini, apostolisch internuntius,
de hertog d'Almadovar, Spaansch
gezant, burggraaf De Pindella, mi
nister van Portugal; voorts de mi
nisters vau buitenlandsche zaken en
van justitie, de minister van staat,
jhr. De Willebois, vice-admiraal jhr.
De Gasembroot, generaal-majoor
graaf Dumonceau; de heeren Fen-
ton, zaakgelastigde van Groot-Brit-
taunië, te 's Hage, De Ramaix, se
cretaris bij het gezantschap van Bel
gië; dr. Schaepman, afgevaardigde;
de secretaris-generaal van het De
partement van marine; de secreta
ris van den Hoogen Raad van Adel,
enz.
De Minister van Waterstaat
heeft een schrijven van een aantal
schippers, met verzoek om de pa-
tentlasten te vermindereu, doordien
de verdiensten in den laatsten tijd
zeer slecht zijn, om advies verzon
den naar eenige Kamers van Koop
handel.
Voor de betrekking van amb
tenaar bij den Rijkspostspaarbank,
bij de administratie, waarvan een
paar plaatsen kunnen vervuld wor
den, hebben zich naar wij vernemen
ongeveer 200 sollicitanten aangemeld
(salaris f 300) van wie een tiental
is opgeroepen om zich aan een on
derzoek naar de bekwaamheden te
onderwerpen. Onder dit tiental be
hoort o.a, eene dame met acte als
leerares M.O.
Voor de commissie van en
quête heeft de inpecteur van politie
J. van den Puttelaar te Amsterdam
o. a. geantwoord, dat hij slechts in
één geval iets heeft gehoord van
misbruik van sterken drank, nl. on
der de spiegelmakers, onder wie dat
misbruik voornamelijk zou heer-
schen, daar de eigenaar der spie
besloten als een dier ongelukkigeD,
welke geen vertrouwen hebben dan
in zich zelf en in de benardste toe
standen aan hoogere macht schij
nen te twijfelen -aan zijn boos
voornemen getrouw te blijven en
het programma, dat hij in de dag
bladen had aangekondigd, op het
vastgestelde uur uit te voeren.
Het was intusschen half negen
geworden hij nam een kleine
zakrevolver «Patent Auderson Bro
thers», uit eeu étui en legde dit
voor zich op tafel, nadat hij de vijf
loopen zorgvuldig geladen had.
Naast het wapen legde hij zijn hor
loge, waarvan de wijzers reeds tien
minuten over half negen wezen, en
stak toen eeu sigaar aan.
Nog 20 minutenmompelde
de ongelukkige, terwijl hij steels
wijze naar de wijzerplaat gluurde.
Daarop strekte de zelfmoordenaar de
beenen op schrijftafel uit en leunde
gemakkelijk achterover in zijn leun
stoel, eene houding, die de
meeste Amerikanen boven alles ver
kiezen.
Daar werd aau de deur geklopt.
Binnenriep de directeur van
de heeren Anderson, wiens gelaat
een weinig bleeker werd.
De deur opende zich en een oud
achtig heer verscheen op den drempel.
De nieuw aangekomene kon on
geveer eeu vijftig jaren tellen en
was geheel in het zwart.
De heer Tuomas Smithson?
vroeg de vreemdeling, nadat hij zeer
beleefd gegroet had.
YesSir, antwoordde de aldus
aangesprokene.
U zijt dus de man, die on
langs in den Herald
Dezelfde, mijnheer.
- En gij heb besloten, u...?
Binnen 137s minuut vindt de
voltrekking plaats, zeide Smithson.
Den hemel zij dank, dat ik
gelfabriek, van Vorstenberg, hem,
bij een bezoek op Maandag, gezegd
had, dat er werklieden zijn dief 18
h 20 's weeks verdienen, waarvan
f 6 k 8 naar de kroeg gaan. Er
zouden dien dag wel een tiental
hebben ontbreken, wat, zooals hem
werd verzekerd, ook op anderen fa
brieken het geval zou zijn.
De werklieden komen thans op
tegen die beweringen en beroepen
zich o. a. op de volgende verklaring,
afgegeven door:de patroons
De ondergeteekenden, spiegels- en
lijstenfabrikanten allen te Amsterdam
gevestigd, verklaren bij deze:
dat zij steeds met genoegen en in
de beste verstandhouding met hun
personeel werken;
dat loonen van f 18 k f 20 en
hooger voorkomen, maar bij be
trekkelijk weinige werklieden;
dat door hun personeel geen mis
bruik van sterken drank wordt ge
maakt;
dat des Maandags een deel hun
ner werklieden deswege niet ontbre
kendat hunne werklieden evenmin
f 6 k f 8 per week aan sterken drauk
gebruiken
dat toch werklieden, die een der
gelijk bedrag aan sterken drank
zouden uitgeven, onmogelijk in staat
zouden zijn hun dagelijksch werk
te verrichten;
dat met het oog op de concurrentie
en lage prijzen door de onderge
teekenden van hun personeel veel
zorg en toewijding wordt gevorderd,
wat van werklieden, die misbruik
maken van sterken drank, onmoge
lijk zou kunnen verkregen worden;
dat eindelijk door deu heer in
specteur J. vau den Putt-laar in de
fabrieken der heeren Fleischauer en
Dorens geen onderzoek is ingesteld.
Amsterdam, Februari 1887.
{Get.) Wed. G. Dorens Zoon,
J. F. Fleischauer, Gebrs.
Koch, Wed. J. Loggen
Zoon, P. T. Heijden-
rijk, Levie Co., A.
Zeegers Zoon, Van
Monk Gonkel.
Te Aalsmeer is het elfjarig zoon
tje van C. V. door het ijs gezakt
en verdronken. Nadat hij een paar
uren vermist was, werd zijn lijk
gevonden.
Het petroleumdepót aan de Han
delskade te Amsterdam werd giste
ren door een groot aantal genoo-
digden per extra trein bezocht,
waarbij de burgemeester, de wet
houder voor publieke werken en de
nog te rechter tijd gekomen ben,
nep nu de vreemdeling terwijl hij
zich het zweet vau het voorhoofd
wiechte. Vergun mij, dat ik een
oogenblik tegenover u plaats neme.
Denkelijk zullen wij spoedig de zaak
in orde hebben gebracht. Ik ben
William Mac Lellau, chef van het
bankiershuis Mac Lellan, Protkin-
son Co., in de 22e Avenue.
Thomas Smithson boog even.
Ik heb eene dochter, ging de
vreemdeling voort, ze heet Jessy, is
achttien jaar oud. Jessy Mac Lellan
heeft uwe advertentie gelezen en
zendt mij naar u toe. Zij wil u
redden van den ongeoorloofden aan
slag op uw eigen leven.
Ik versta u. Gij gelooft door
de kracht uwer overreding
Juist. Luister eene naar mij.
Mijn bankiershuis is klein. Wij zijn
van plan de firma uit te breiden.
Daartoe hebben wij een jeugdigen
en krachtigen vennoot noodig. Gij
zijt jong, gij zijt knap. Ik heb mijne
dochter beloofd, u te redden. Gij
kunt het gestolen geld niet terug
geven. Welnu dan, luister. Ik bied
u een zeer voordeelige positie op
mijn kantoor aan, gij wordt eerste
bediende, met een honorarium van
5000 dollars per jaar en een aan
deel van 15 pCt. in de winst. Bin
nen tien jaren kunt gij uwe schuld
jegens de heeren Anderson volko
men afgedaan hebben, misschien
reeds vroeger, wanneer ons het ge
luk slechts meeloopt. Dan is uw
toekomst verzekert. Voorwaarts!
Sla toe, jonge manafgespro
ken dus
Terwijl de oude heer hem den
voorslag deed, was Thomas Smith
son zeer bleek geworden en eene
zenuwachtige trilling doorliep zijn
gansche lichaam. Het horloge stond
op twee minuten voor negen.
Aangenomen! fluisterde hij na
een kleine pauze en greep bevend
president der Kamer van Koophan
del. De inrichting was versierd. De
stoomboot Petroled, heeft reeds gelost.
Te Diemen is op initiatief van den
burgemeester eene ijsclub opgericht,
die aanvankelijk reeds 54 leden telt.
Men meldt aan de L. Ct:
Er wordt schaatsen gereden' Nog
een paar dagen en dan zal het van
de slooten langs den singel, mis
schien op de vaart ook wel gaan.
Het ijs toch wordt door kenners als
zeer gezond geprezen. Daarbij komt
dat de stoombooten nu nog maar
met moeite door het ijs kunnen
komen en de scheepvaart overigens
gestremd is. Als het iederen nacht
12 gr. vriest met een onbewolkten
hemel en Oostenwind, wintert het
voor het laatst van Februari nog
vrij streng. Op den middag is het
fraai wederde zon staat hoog aan
den hemel en giet een stroom van
licht uit, waarbij de thermometer
eenige graden boven vriespunt rijst.
Maar menigeen had zooveel winter
niet meer verwacht. Die het veld
willen bearbeiden moeten geduld
hebben totdat het weer omslaat,
waarmede nog niets verloren is;
beter dat de winter nu komt dan
later. Die huizen bouwen, hebben
den troffel moeten neerleggen, want
het metselwerk bevriest. En zoo
zijn veler handen gebonden. Daarom
niet den moed verloren. Wie weet
welk een feest het zal zijn op
's konings verjaardag! Mastklimmen
zakloopen, ringsteken, draaimolen,
slagmachine, vuurwerk muziek, il
luminatie en ijsvermaak, Het zou
voor het eerst niet zijn dat men op
's konings verjaardag en later nog
in alle richtingen met kar en slede
het ijs bezocht, zelfs langs de ge-
heele Zuiderzee.
Een rondventer met een socialis
tisch weekblad die Woensdagavond
te 's-IIage het Ledigerf passeerende,
zich in afkeurende zin uitliet over
de toebereidselen voor de viering
van 's Konings verjaardag, bekwam
daarvoot een duchtige oorveeg, die
hij met scheldwoorden beantwoordde,
hetgeen ten gevolge had dat bijna
de geheele buurt op hem afkwam
en hem een duchtig pak slagen toe
diende.
Tot groote voldoening van de
Scheveningsche vischers kruist een
Belgisch oorlogsschip de Villed'An-
de hand van Mac Lellan.
Den volgenden morgen begon hij
zijne werkzaamheden op het ban
kierskantoor. Het geluk diende den
jongen man. Na verloop van een
jaar had hij ziju conto bij de hee
ren Anderson met 6000 verminderd.
Het volgende jaar werd Smithson
compagnon van de firma en door
ziju gedrag bekoorde hij de doch
ter van zijn compagnon en werd
spoedig den schoonzoon van Mac
Lellan. Na zes jaren was zijn re
kening bij zijne vorige chefs ver
effend en nu bezit Thomas Smith
son het niet onaardige kapitaal van
12,000,000 dollars, benevens 4 flin
ke knapen.
Een enkele schaduw doch welk
een! verduistert het geluk van
Thomas Smithson.
Vóór twee jaren stierf zijn schoon
vader. In het couvert, dat zijn tes
tament bevatte, waarbij Jessy en
hun kinderen tot uuiverseele erfge
namen werden benoemd, bevond
zich eau brief, aan Smithson ge
richt, van den volgenden inhoud:
«Vergeef mij, mijn zoon! Mijn
dochter handelde met edele gevoe
lens, doch iu was de dief.
De 85,000 dollars hebben ons for
tuin gemaakt.
William H. Mac Lellan.»
Dat is de eenige wolk, die het
geluk van Thomas Smithson ver
duistert, zijn eenig en groot ver
driet, doch dat hij in zijn hart
smoort, zijn groot geheim, dat nooit
over zijn lippen zalkomen, om zijne
vrouw niet ongelukkig te maken,
die hem niet alleen van een schan
delijken dood redde, maar hem bo
vendien heeft leer,.n hopen en ver
trouwen in een beter leven en in
tegenspoed de oogen naar boven te
slaan. H.
