om, gelijk in de Opdracht vermeld staat, daarmede onze blijdschap te toonen met dit feest, en Z. M. de verzekering te geven, dat wij steeds liefde zullen gevoelen voor het Ko ninklijk Huis. «Wij verzoeken UEA. met uwe omgeving ons de eer te willen aan doen dit album te bezichtigen. «Moge het uwe goedkeuring weg dragen Na de bezichtiging werd door den leerling H. Elffers de volgende dankbetuiging uitgesproken: «Voor wij ons op weg begeven om aan 'sKonings vertegenwoor diger in dit gewest onze gelukwen- schen voor Z. M. aan te bieden, rest mij nog de vervulling eenjr eervolle taak, mij opgedragen na mens onze Haarlemsche medeleer lingen. Ze is deze: u onzen harte- lijken dank toe te brengen voor de bereidwilligheid en hulpvaardigheid, waarmede gij onze pogingen ter verwezenlijking van onB geliefkoosd plan hebt willen steunen. Immers aan u dankten wij de gelegenheid om het album, dat onze gelukwen- scheu bevat, ten toon te stellen. Gij waart zoo vriendelijk, ons op het Raadhuis dezer gemeente te ontvangen, waar we als onder uwe hoede ons scharen tot den heer lijken tocht. «Hebt dank voor deze blijken uwer hooggewaardeerde belangstel ling in 't geen wij op dezen heuche- lijken dag onze roeping achten, en waardoor we in staat gesteld zijn, die roeping naar eisch te ver vullen. God geve ons, die dankbaarheid te toonen door gehoorzaamheid en plichtsbetrachting jegens allen, die over ons gesteld zijn, en het «Vicit Vim Virtus» onzer vrome en dappere vaderen zij ook de leuze hunner nu nog zoo jeugdige na komelingen, maar die zich nu reeds sterk gevoelen in de hoop, éénmaal hunne voetstappen te mogen druk ken.» Met een hartelijk woord van dank ook uit naam der burgerij en het gemeentebestuur, drukte de Burge meester zijne ingenomenheid uit met deze echt nationale uiting van ge hechtheid aan den Koning, welke vooral zoo lieflijk klonk uit den kindermond. Liefde voor het Ko ninklijk gezin moge steeds het doel zijn van het jonge gesiacht tot in latere tijden. Verder sprak de Burgemeester in waardeerende bewoordingen over de Commissie voor hare onvermoeide zorgen. Nadat verder den jeugdigen spre kers eenige minzame woorden wa ren toegevoegd, ontving elk meisje uit handen van mevrouw Jordens een bouquetje en iedere jongen een medaille met het portret desIConings. teur der fabriek, zou dien avond een feest geven aan dertig kinde ren en Marianne werd gevraagd, ook de hare er te brengen. Marianne verbleekte. Mevrouw Hennetier, dat is immers de vrouw van... Mevrouw weet wie uw man is; maar zij wil u een bewijs van hare achting geven. Buitendien wor den er op 't oogenblik alle pogin gen gedaan, om eene verzoening met de afgedwaalden tot stand te brengenieder gevoelt, dat het voort duren van den tegenwoordigen toe stand een ramp zou zijn! Marianne aarzelde nog; allerlei gedachten kruisten zich in haar brein. Zij dacht: «mijn man zou weigeren; «die menschen zijn vijan den van hem.... vijanden, waarom?... zij schijnen integendeel de beste bedoelingen te hebben en doen al het mogelijke, om den vrede te herstellen.» En de kinderen zagen haar ang stig aan. Welk een vooruitzicht I speelgoed, lekkers, alles in over vloed. Sinds drie dagen hadden zij van niets acders hooren spreken. «Wat zal ik hun in ruil geven? dacht Marianne, ik heb geen recht, hun dat genoegen te onthouden 1» Zij mam de uitnoodiging aan, en de kinderen klapten in de handen. 't Eeest was inderdaad schitterend en vol leven. Meer dan veertig kin deren zaten om een kolossale tafel, met bloemen versierd en volgeladen met eetwaren; heerlijke worsten, prachtige gebraden ganzen vol kas- anjes, reusachtige taarten en ber- Nu ging het in optocht naar het huis van den Commissaris des Ko- nings, jhr. mr. J. W. M. Schorer. Aldaar aangekomen begaf zich de commissie met een prachtig rood- fluweelen vaandel en oranjekwasten naar binnen, werd onmiddellijk tot Z. E. toegelaten en daarop hield de leerling G. L. Schorer van de op leidingsschool eene toespraak, in de volgende bewoordingen vervat: «Op dezen heucheliiken dag wen- schen de kinderen van alle lagere scholen uit deze gemeente een blijk van gehechtheid aan het Oranjehuis te geven. Wij, die zijn aangewezen om hen te vertegenwoordigen, ma ken daarom gaarne gebruik van de gelegenheid, om bij u te worden toegelaten, die u ons wel hebt wil len verschaffen. Wij verzoeken u beleefd, dit album, waarin onze na men voorkomen, als eene herinne ring aan te nemen. «Vooral op een feest als dat van heden, gevoelen wij ons dankbaar gestemd jegens de beroemde voor vaderen van onzen Vorst, die in bange tijden aan ons volk hun goed en bloed ten offer brachten. Van hunne roemrijke daden plukken wij thans de vruchten: terwijl andere landen maar al te dikwijls door oorlogen worden geteisterd, heeft Nederland, onder het wijs bestuur van onzen Koning, steeds de zege ningen des vredes genoten. Ook hij heeft, waar hij kon, getoond, een vader voor zijn volk te willen zijn. «U, als den vertegenwoordiger vau onzen geëerhiedigden Koning in onze provincie, wenschen we ge luk met het voorrecht, dat ons land geniet, znlk een Vorst zoo lang te bezitten. Laug moge hij gespaard blijven voor onze geëerbiedigde Ko ningin, voor het beminde Prinsesje en voor het geheele Nederlandsche volk. «Om aan Z. M. onzen Koning zeiven een blijk van hunnen eerbied te geven, hebben de leerlingen van alle scholen uit deze gemeente in dit album een gelukwensch met hunne namen onderteekend. We vragen Uwe Excellentie eerbiedig, het Z. M. toe te zenden.» Het album werd daarna op hoogst hoffelijke wijze in ontvangst ge nomen. Vervolgens sprak eene leerlinge, genaamd M. M. van Westerhoven, van de Maria scholen, een meisje uit den behoeftigen stand, de vol gende dichtregelen uit: Welwillend heeft uw oor geluisterd Naar 't juichend feestgezang, Waarom? Vond het den kunst'naar weder? Neen; kunst is veel te lang! Het jonge brein, het kleine harte Omvat de kunst nog niet; Natuur is 't wezen onzer lied'ren Dan, wat ons feestlied biedt, t Is trouw de taal van 't kinderharte, Der liefde tot den Vorst, gen van klein gebak. En 't mooiste van alles waren tien KerstboomeD, die een zee van licht verspreidden over de honderden stukken speelgoed van allerlei vorm en kleur. Marianne kwam wat laat; maar toen men haar zag met haar vier kleinen, werd er dadelijk plaats ge maakt. Na een kwartier had ze moeite, de oudsten wèer te vinden, die zich onder de anderen gemengd hadden, en er heerschte zulk een vroolijk rumoer onder het kleine volkje, dat men het hoofd er bij kwijt raakte. Wilt gij ze nu al meenemen? 't Is laat, en morgen.... Morgen is 't feestdag en heden avond behoort gij ons; om één uur begint men speelgoed uit tedeelen. Gij zult toch niet willen, dat uwe kinderen heengaan, eer zij hun deel gehad hebben? Dan laat ik mijne twee oud sten blijven zei Marianne en ik vertrouw u het derde toe, terwijl ik den kleinste te bed breng. Zie, hij slaapt, en mijn buurvrouw heeft beloofd, mij te wachten. Men liet haar gaan, en het sou per ging voort, onder verdubbelde vioolijkheid en luid gelach. Op straat was het koud en een zaam. 't Was, of plotseling een wolk langs hare oogen trok, en of ze een steek in 't hart kreeg. Zij week terug. Gij!.... Ja, ik.... met al dat licht, waar men feest viert. Dat is hij, onze uitzuiger; hij onthaalt zijnvrienden,datcanaille! Zie zoo, binnen tien minuten springt Die voor het heil van land en lieden Zoo zwaren lasten torscht. Dien Vorst, bij 't zeventigst verjaren, Onz' hulde en wensch te biên, Mochtdooruwtusschenkomst, vol goedheid, In dezen stond gesehiên. Gij hebt de bede afgeluisterd, Die smeekend rees omhoog Van Haarlems blijde kinderschare: wDat God ze zeegnen moog!" Gij hebt de kindertaal begrepen, Dat zegt ge ons met de daad, Door ons het lief portret te schenken Van 's Vorsteu schat, 't gelaat, Dat lieflijk trekt zijn gansche ziele, Zijn vaderlijke min, Waarin hij 't brandpunt vindt der stralen Van hoop, met trouwen zin; 't Gelaat, de trekken der Vorstinne Die Neerland eert en mint Als Kouiugin, en als de Moeder Van 't minlijk Koningskind. Voor dit geschenk laat ons u danken; Wij houden het in eer Het doe ons dezen dag gedenken, Herhalen keer op keer. De beê: //God, zegen onzen Koning! Hij blijv' zijn volk gespaard! En dankbaar moge dit zich toonen Zijns goeden Vorsten waard.// Bij deze indrukwekkende plech tigheid, zooals deze samenkomst te recht mag worden genoemd, waren tegenwoordig de heer A. van Stra len lid der Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, de echtgeuoote van den Commissaris des IConings en aanzienlijke genoodigden. Na het ledigen van een glas eere wijn en nadat Z. Exc. de heer en mevr. Schorer den kinderen, waar onder ook het kleine meisje dat de dankzegging had uitgesproken, me nig hartelijk woord hadden toege voegd, ontving elk kind als aan denken een photografisch portret van Prinses Wilhelmina. Bovendien betuigde jhr. Schorer de commissie zijn hooge ingenomenheid voor hare bemoeiingen, terwijl hij de verze kering gaf het album nog denzelf den dag aan Z. M. te doen toeko men, en verzekerde er geen oogen blik aan te twijfelen dat het Z. M. hoogst gevallig zou zijn. Daarmede was het ofücieele gedeelte der plech tigheid afgeloopen. Weder ging het nu iu optocht door eenige straten terug naar de Groote Markt, waar een cirkel werd gevormd met de muziek in het mid den. Met den taptoe werd het sein van afdanken gegeven en daarmede deze feestelijkheid besloten. De kin deren giDgen nu naar de verschil lende scholen terug. Ieder hunner werd een exemplaar van 's Konings aibeeldsel uitgereikt. Aan- den Burgemeester en den Commissaris des Konings was op bet Raadhuis ieder een herinneriugs- album, bevattende de namen der le den van de commissie en van de afgevaardigden, aangeboden en wel willend aanvaard. Dit herinneringsalbum is vervaar de heele rommel! Springen 1springen 1 herhaalde Marianne, krankzinnig vau vrees. Ja, ik kom er vandaan; het dynamiet is er, de lont is aan; te middernacht springt het. Marianne begreep hem. Buiten zich zelve, greep ze hem bij den arm. Ongelukkige! ellendeling! alle kinderen zijn daar, de onze ook, de uwe! Wat?!mijne kinderen, zei de man, de hand over het voor hoofd strijkende, als door den blik sem getroffen. Eu eensklaps snelde hij weg en verdween in den nacht, ter zijde van het huis. Reeds was Marianne naar bin nen gesneld; wijd opende zij de deur en riep Het huis is ondermijnd. Vlucht! Vlucht! Op een ander tijdstip zou men misschien gedacht hebbendie vrouw is gekmaar in dezen tijd van dreigementen en gisting, vermoed de men dadelijk het gevaar. De sterksten namen de kleinsten en zwaksien op, en de grooten openden alle deuren, de kinderen Wat doet gij hier? Zeker zijt ge thuis geweest?... O, God, als men u eeDs zag! O, ze mogen me wel kien, ik maal er niet om, de slag is gesla gen. De slag wat bedoelt gij Jacques? Maar wat ziet ge er vreemd uit. Ik ben bang voor u. Wat komt ge hier doen Maar gij wilt toch immers niemand dooden? digd door de heeren G. Oostenbroek en Zoon alhier; de keurige bewer king doet deze firma alle eer aan. Het Koningsalbum bevat 4812 handteekeningen vau de leerlingen der scholen. De namen der scholen en die der hoofden zijn meesterlijk op de bladzijden gecalligrafeerd. Op de eerste bladzijde van het album alsmede op het titelblad is door den gunstig bekenden leeraar in het teekenen, den heer van Looy Jr., met voortreffelijke hand het «Wapen van Haarlem», omgeven door eene trophee van de Haarlem sche, Nederlandsche en Oranjevlag gen, aangebracht. Op het titelblad staat geschreven: «Aau Z. M. den Koning der Ne derlanden, Prins van Oranje Nassau Groothertog van Luxemburg enz., enz., ter gelegenheid van Hoogst- deszelfs 70sten verjaardag, 19 Fe bruari 1887», door een fraaien rand omgeven en in renaissance-stijl uit gevoerd. Het adres aan Z. M. is door den heer van Looy in oud- gothischen stijl gecalligrafeerd en luidt aldus: Sire! Op dezen voor Uwe Majesteit, voor het Koninklijke Huis en voor het gansche volk gedenkwaardigen dag, Uwer Majesteits 70sten ver jaardag, rijst in alle scholen voor lager onderwijs te Haarlem de kin derbede omhoog: «God, spaar onzen besten KoniDg nog vele jaren voor zijn koninklijk gezin en voor het Nederlandsche volk!» Dankbaar voor het vele goede, dat wij onder Uwer Majesteits re geering genieten, vragen wij U. M. met diepen eerbied, welwillend onze belofte aan te nemen «Met geheel ons hart zullen wij U. M., onze geëerbiedigde Koningin en ons Prin sesje liefhebben en in ons verder leven, in voor- en tegenspoed onze liefde door daden trachten te be wijzen.» Wij hebben het geluk te zijn Uwer Majesteits onderdanen, leer lingen van de.... (Namen van scholen en hoofden). Door tal van' kunstvaardige stad genoten zijn de verdere titelbladen gecalligrafeerd. In den laten namiddag werd uit den Haag het telegrafisch bericht ontvangen, dat graaf Dnmonceau, particulier-secretaris des KoniDgs, het geschenk op hoogst innemende wijze had aanvaard en zich terstond met de overbrenging aan Z. M. had belast en reeds des avonds werd uit den Haag het volgende antwoord ontvangen. «Burgemeester van Haarlem! «Zijne Majesteit zeer gevoelig voor aangeboden gelukwenschen, betuigt u, het gemeentebestuur en ingezetenen uwer gemeente daar voor Hoogstdeszelfs welgemeenden dank. Adjudant van dienst, Dumonceau.» Ten zes uur des avonds begon de fakkeloptocht van uit de inlau- terie-kazerne, met muziek der schut terij en tamboers. In den optocht, die uit 16 vereenigingen bestond, trokken vooral de aandacht een wa gen van de gymnastiekvereeniging «Sparta» waarop eene handbrug met een aantal ledeD, een wagen van de roeivereenigiDg «Haarlem» met eene giek en eenige leden daarin, en een wagen van de Vélocipèdeclub, waarop een lid op de Vélocipéde gezeten was. Na de voornaamste straten te zijn doorgetrokken, waar eene ontzag gelijke menigte de voorbij trekken- den luide toejuichte, werd de op- tocht op de Groote Markt vóór de sociëteit «de Kroon» ontbonden. De muziek begaf zich in de prachtig geïllumineerde en fraai versierde tent, expresselijk voor dit doel op gericht, om nog eenige uren de me nigte buiten aangenaam bezig te houden en de verschillende veree nigingen begaven zich in de groote Ik wilik wildat alles hier in de lucht vliegt't heeft lang genoeg geduurd. Het rijk der bourgeois is uit. Ongelukkige, wat zegt gij! Zijt ge gek? (Slot volgt.) zaal der sociëteit «de Kroon», om nog eenigen tijd feestelijk bijeen te zijn. In de eerste plaats werden door de heeren J. Nierop en Jac. Buys, leden der regeliogs-commissie van den optocht, in hartelijke toespra ken den verschillenden deelnemers dank betuigd voor hunne mede werking om dit feest, dat hunne verwachting verre had overtroffen, zoo goed te doen slagen. No? geruimen tijd bleef men daar in de meest opgewekte stemming bijeen. Wat de illuminatie betreft, deze bad niet schooner kunnen zijn. Hier had men guirlandes van groen waar- tusschen de lichtjes in lange rijen flikkerden, ginds werd het oog ge troffen door schoone versieringen, jaartallen 18171887, W's en an dere toepasselijke figuren door gas geïllumineerd. Door de bewoners vau vele hui zen, waar de stoet voorbijtrok, werd bengaalsch vuur in de Dationale kleuren en oranje ontstoken. Het schoonst prijkte de gevel van het stadhuis, de drukkerij der firma Joh. Enschedé eu Zonen enz. Vele winkels en particuliere ge bouwen waren bovendien uog prach tig versierd. Bij enkelen stond het borstbeeld van Z. M. met groen en vlaggen versierd en des avonds door den heer v. Amstel verlicht. Ter eere van 's Konings ver jaardag, werd Zaterdag door Z.Exc. den Commissaris des Konings, te zijnen huize eene offieieele receptie eu thé-dansant gegeven. De schit terende zalen zijner woning aan de Nieuwe Gracht werden bij deze ge legenheid druk bezocht door bur gerlijke en militaire autoriteiten meerendeels van huune dames ver gezeld. De Neder], Herv. d'acouie hield Zaterdag eene buitengewone uitdeeling aan ongeveer 480 gezin- neD. welke brood en worst ontvin gen. Ook het Israël, armbestuur heeft aan al de behoeftigen zijner gemeente een extra-gift uitgereikt, en den kinderen zijuer godsdienst school een feestje bereid. De R. K. en Ev. Luth. gemeenten deelden spijzen en levensbehoeften uit aan hunne armen, terwijl voor de be woners en bewoonsters van verschil lende liefdadige instellingen 's Ko niDgs verjaardag ook tot een blijden herinneringsdag is gemaakt. De prentenboeken door den uit gever den heer W. Gosler aan den burgemeester,ten behoeve der school jeugd aangebodengetiteld «de Trouwe Turk» en «Juultje en Toosje» zijn van den bekenden schrij ver P. J. Andriessen. De vereeniging «Door Vermaak tot Nut» heeft dit geschenk in dank aauvaard. De Haarlemsche schietclub «Willem III» heelt ter gelegenheid van 's Konings ve/jaardag aan Z. M. een telegram vau gelukweusching verzonden, dat namens Z. M. door Hd. adjudant van dienst, graaf Du monceau, werd beantwoord. In de verschillende kerken werd 'sKonings verjaardag Zaterdag op plechtige wijze herdacht. In de Groote- of St. Bavokerk werd eene dank- en bedestond ge houden, waarbij voorganger was dr. E. Barger. Onder de aanwezigen merkte men op jhr. Schorer, Com missaris des Konings en mr. Jordens, Burgemeester, verder wethouders eu den gemeente-secretaris. Iu alle R. K. kerken werd te half tien ure een Mis gezongen, waarin voor het heil van Z. M. en Hoogstdeszelfs Huis werd gebeden en het «te Deum laudamus» als dankzegging gezongen. Iu de synagoge der Ned. Israël.- gemeente werd door den Eerw. heer Sj. Cauveren een feestrede gehou den en een mannenkoor zoDg eenige nummers op verdienstelijke wijze, o. a. een gebed voor het Vorstelijk Huis. De synagoge was voor deze plech tigheid met levende bloemen ge tooid, ook was een W aangebracht van Oranje-immortellen, geschonken door de koristen. Gisteren werd de Israël, jeugd door hare schoolcommissie feestelijk onthaald. Verschillende liederen wer den ter eere van den KoniDg ge zongen. Des avonds verzamelden zich, op uitnoodiging van den ker- keraad, alle koristen met hunne dames en vele genoodigden in Fe lix Favore waar men geruimen tijd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1887 | | pagina 2