rich Kruse, zoo gaf hij voor te hee-
ten, en zoo luidden ook zijne pa
pieren, leefde hier onbezorgd. Het
kalme leventje werd evenwel spoe
dig verstoord, aangezien j. 1. Vrijdag
onze politie aan haar bureau hem
een anderen naam gaf, n.l. dien van
Hermann Rothhardt, terwijl zij hem
tevens te last legde, in Februari
j.l. te Oldenburg verschillende dief
stallen te hebben gepleegd, o. a.
van drie jassen, vesten, broeken en
overjas, 20 pond cervelaatworst enz.
Zijue stellige ontkentenis, gevatte
artwoorden en blijkbaar rustige
houdiüg gaven aanleiding, dat eeni-
ge personen uit Oldenburg werden
ontboden om den verdachte te her
kennen. Onder dezen bevond zich
ook de Oldenburgsche politiedienaar
F. Tegen zoovele bewijzen niet be
stand, volgde nu eene volledige be
kentenis. Herman Rotha-dt is naar
de gevangenis overgebracht, om op
de gebruikelijke wijze aan de Prui
sische regeering te worden uitge
leverd; terwijl de vrouw en kinde
ren, daartoe geholpen, naar de fa
milie zullen terugkeeren. (P.G.Ct.)
GEMENGD NIEUWS.
De kleine vraatzuchtige nachtslak
(Limax agrestis) richt in moezerijen
en serres (vooral in vochtige) soms
aanzienlijke schade aan. Om dit dier
in massa te vangen, doope men vlak-
gehogen stukken boomschors in bier
of bestrijke koolbladeren aan de on
derzijde met ranzige boter (misschien
is kunstboter hier geheel op haar
plaats!) en legge een en aDder op
plaatsen waar de slakken vooral veel
schade doen.
Eiken morgen zal men een geheele
verzamelingen biieen vinden onder de
stukken schors of de koolbladeren en
kan dan door die weg te neraeu en te
vernietigen zich snel van dezedieren
plaag verlossen. Op bier vooral zijn
slakken bepaald verzot. Ldb.-Ci
Het laatste lijk van de slacht
offers der mijnramp bij Bergen is
nog niet gevonden en zal waar
6chijnlijk niet meer gevonden wor
den. Het cijfer 11S is officieel be
paald als het getal der dooden.
De gekwetsten zijn veel minder
talrijk. Niet allen, die te bed liggen,
zijn gekwetst. Velen zijn ernstig
ziek, ten gevolge van den doorge-
stanen schrik. De werkstaking mag
als geëindigd beschouwd worden.
Al de Leuvensche studenten
verenigingen, te zamen vereenigd.
gaan een groot feest inrichten, ten
voordeele der jongste mijnrampen
in België.
In een herberg te Herstal
(België), waar ongeveer 15 perso
nen het carnaval nog eens «navier-
den», trad een man in vrouwen
kleederen binnen. Een der aanwe
zigen wilde nu eens een aardige
«grap» uithalen. Hij begoot de klee
dereu van den vermomde met pe
troleum, stak ze aan en in een
oogenblik stond de arme man in
vlam. De anderen, in plaats van
hem te helpen, zetten den ongeluk
kige buiten de deur, waar het aan
eeiiige voorbijgangers gelukte, het
vuur te verstikken. Er werd nu
een arts gehaald, die den toestand
van den man voor hopeloos ver
klaarde. Inderdaad bezweek de on
gelukkige na weinige uren onder
de hevigste pijnen. De beschonken
«grappenmaker» werd in hechtenis
genomen.
- Zondagavond stapte in een
hotel te Brussel een elegant gekleed
heer af, die opgaf Karei Jackson
te heeten, koopman, komende van
Rotterdam. Hij zeide den volgenden
dag naar Parijs te vertrekken. Eer-
gisterenochtend verliet de «Rotter-
damsche koopman» het hotel na een
flink ontbijt. Toen een der «garcons»
een uurtje later op zijne kamer
kwam, vond hij zijn koffers en kas
ten doorgesnuffeld en 650 frs., de
vrucht van zijn sparen, verdwenen.
Bijna op hetzelfde oogenblik en ou
der dezelfde omstandigheden miste
een andere bediende de som van
260 frs.
De dief, die gezocht wordt, schijnt
niet voor de eerste maal een val-
schen naam opgegeven te hebben.
De eigenaar van het hotel herin
nert zich thans, dezen reiziger drie
jaren geleden ook bij zich ontvan
gen te hebben. Jackson gaf zich
toen uit voor een Engelsch zeeoffi
cier en een der weinigen, die bij
eene schipbreuk gered waren. Bij
zijn eerste bezoek was hij ook plot
seling verdwenen, maar zonder te
stelen.
Een nieuwe telefoon. De
Parijsche correspondent van The Ti
mes maakt melding van een nieuwe
uitvinding, die een grooten omkeer
belooft te weeg te brengen op het
gebied der telefonie.
Het toestel, dat den naam van
«micro-telefonische knop» ontvan
gen heeft, ziet er uit als een eenvou
dige electrische bel. Wanneer men
op het knopje gedrukt heeft en dus
kenbaar heeft gemaakt dat men
spreken wil, neemt men den knop
er uit, waardoor de telefonische
plaat bloot komt en men spreken
kan. Die plaat is echter zoo ge
voelig, dat men, op vrij grooten
afstand van het toestel sprekende,
nog goed verstaan wordt en het
ook voor het hooren niet noodza
kelijk is den ontvanger tegen het
oor te plaatsen.
Is de afstand tusschen de twee
toestellen niet te groot, bijv. wan
neer de telefonen, die zijn aange
sloten, in hetzelfde huis of in de
zelfde straat zijn gelegen, dan kan
men juist zoo spreken alsof de aan
gesprokene aanwezig was.
Wordt de afstand grooter, bijv.
tweehonderd mijlen, dan is het nood
zakelijk dat men zich wat dichter
bij het toestel plaatst.
De groote verdienste van deze
telefoon is echter nog minder haar
gevoeligheid, dan wel haar goed
koopte, daar zij niet meer zal kos
ten dan een gewone electrische bel,
nl. f 1,50.
Wie in zijn huis electrische ge
leiding heeft voor zijn schellen, is
klaar; want dezelfde draden kunnen
ook dienst doen voor de telefoon.
Men heeft er de telefonische knop
pen slechts aan te bevestigen.
Volgens den correspondent wor
den met dit toestel reeds talrijke^
proeven genomen. De spoorweg-
maalsckappijen willen het gebrui
ken om de ver.-chillende comparti
menten met elkaar in verbinding te
stellen en ook de hotelhouders on
derzoeken, welke besparing deze
telefoon hun zou kunnen opleveren.
Reeds vond de correspondent het
aangebracht aar. een huisdeur, waar
hij, zonder opengedaan te worden,
met de gedienstige in den keuken
een gesprek hield. Ook tusschen
Brussel en Parijs wordt het toestel
gebruikt en werkt het met verba
zingwekkende nauwkeurigheid.
De uitvinder is Dr. Cornelius
Herz, grootofficier vau het Legioen
van Eer en boezemvriend van gene
raal Boulanger.
De Minister der post en telegra
fie in Frankrijk, die de proeven bij
woonde, heeft tot het in gebruik
nemen van het nieuwe toestel be
sloten.
De Revista marittima deelt
mede, dat in Frankrijk proefnemin
gen plaats gehad hebben met het
vervoer van de 33 M. lange torpe
dobooten per spoorweg, en dat voor
elke boot vijf spoorwagens van 8 M.
lengte noodig bleken. Deze proeven
werden tusschen Cherbourg en Tou
lon genomen. Volgen le Carnet de
Voff. de marineheeft Frankrijk 15
booten le kl. met een waterver
plaatsing van 40 tot 50 ton; ter
wijl nog 38 kleinere torpedobooten
voorhanden zijn tot 26.52 M. lengte.
Wanneer nu, wat wel waarschijn
lijk is, de proef gelukt, dan zijn
de 9 nog kleinere torpilleurs vedettes
niet medegerekend 53 torpedo
booten beschikbaar, die per spoorweg
voor de locale verdediging naar ver
kiezing, zoowel in de Middelland-
sche zee als in het Kanaal of op
de kusten van den Atlantischen
Oceaao, vervoerd kunnen worden.
De Fransche afgevaardigde
Laur heeft den minister van Open
bare Werken medegedeeld, dat hij
bij gelegenheid van de discussie
over het wetsontwerp op de mijn
werkers de afschaffing zou vragen
van het aanwenden van kruit in
de mijnen, waarin zich mijngassen
ontwikkelen. Tevens wenschte hij
een prijs van 5000 frs. uitgeloofd
te zien voor den uitvinder van een
middel, om zonder gevaar voor het
ontbranden van mijngas de steen-
kolenbrokken in de mijnen los te
maken.
Eene bloemenverkoopster, op
den boulevard Clicby, te Parijs,
miste telkens van hare uitstalling
bouquetten en [kransen. Zij vroeg
twee agenten van politie op post
te gaan staan e i op de dieven te
letten. Zaterdagmiddag nu kwam
eene dame in zwaren rouw op het
bloementafeltje af en, meenende
niet gezien te worden, nam zij een
krans van viooltjes weg en ver
wijderde zich. De agenten volgden
haar. De dame ging het kerkhof
Montmartre op en bij een der graven
gekomen legde zij de krans op
den grafsteen. Na eenigen tijd ver
wijderde zij zich, doch bij het hek
van het kerkhof verzochten de
agenten haar mede te gaan naar het
politiebureau. Daar gekomen, ver
telde de vrouw met tranen in de
oogen, dat zij de bloemen stal, om
die te leggen op het graf van haar
driejarig dochtertje, en meende met
het wegnemen van het stalletje geen
kwaad te doen; zij was bereid het
gestolene te betalen. De bloemen
verkoopster trok hare aanklacht in
en de dame werd in vrijheid ge
steld.
Den 7den dezer vonden voor
bijgangers op den weg van Saint-
Ouen naar Parijs een omgevallen
vigilante, waarvan eene lantaarn
nog brandde. Het rijtuig was erg
gehavend en op een honderd pas
afstands lag het paard, met vree-
selijke wonden overdekt, badende
in zijn bloed.
De politie zocht nu naar den
verdwenen koetsier, zekeren D., en
vond dezen man volkomen wel in
zijne woning, Rue Séguin te Parijs.
Ondervraagd, vertelde hij, dat hij
den vorigen dag zijn rijtuig hij de
standplaats der rijtuigen, op den
Boulevard Saint-Denis had verlaten,
om te eten. en teruggekeerd het
rijtuig niet vond. Hij meende, dat
een zijner vroegere stalknechts, ze
kere N., dien hij uit zijn dienst had
ontslagen, uit wraak daarover met
het rijtuig zou zijn weggereden. De
politie vond N. spoedig en nog acht
zijner vrienden. Zij waren 's avonds
om 9 uur met het rijtuig gaan rij
den tot 's nachts 2 uur, en toen het
paard niet meer voort kon, hadden
zij hun wraak op bovenstaande lage
wijze gekoeld. Natuurlijk zijn de
negen booswichten in hechtenis.
Op dringend advies der ge-
neesheeren zal Keizer Wilhelm op
zijn verjaardag enkel zijne famili-
leden en de Vorstelijke gasten ont
vangen. Zelfs de ministers leger
bevelhebbers worden niet toege
laten. Nog nooit heeft het koninklijk
slot le Berlijn zooveel Vorstelijke
personen gehuisvest, als daar thans
verwacht worden. Men is dau ook
bezig met het kolossale gebouw van
onder tot boven in gereedheid te
brengen. Tal van vertrekken, die
verscheidene jaren niet bewoond
werden, worden thans gelucht en
gestookt.
In het Tijdschrift v. Poslze-
gelk. wordt het volgende opmerke
lijke geval megegedeeld
In Oostenrijk genieten de depöt
houders van postzegels een rebat.
van eenige procenten, zoodra zij
voor ten minste 100 Oostenriiksche
fl. aan zegels koopen. Een sigaren
handelaar te Weenen, tevens deföt-
houder, scheen in den laatsten tijd
een reusachtig debiet te hebben,
althans hij zond tweemaal per week
om 100 florijnen postzegels. Dan
kwam hij om de twee dagen, later
dagelijks en eindelijk twee- of drie
maal per dag, en betaalde steeds
in contanten. Het bleef den post
ambtenaar een raadsel, wat de man
toch wel met al die zegels uitvoer
de; als behangselpapier kwam het
hem toch wel wat duur te staan.
Eu toen eindelijk na verloop van
een paar maanden de depothouder
voor ongeveer 20,000 florijnen aan
postzegels gekocht had, besloot de
postadministratie tot een onderzoek.
De uitkomst was verrassend. De man
verdeelde ieder pakket zegels van
100 florijnen in 10 partijen en bracht
dit naar 10 afzonderlijke postspaar
bankkantoren. In Oostenrijk laten
de postspaarbanken een inleg van
10 florijn aan postzegels toe. Den
volgenden dag vroeg hij zijn inleg
weer op en ontving het volle bedrag
uitbetaald. Met dit geld kecht hij
zich fluks nieuwen voorraad, streek
het rabat op, en bracht de zegels
weer naar de postspaarbank, enz.
enz. Hij gaf dus bij de post de
postzegels ter volle waarde in be
taling, die hij van haar tegen ver
minderden prijs ontving. Op die
wijze wist hij eene winst van onge
veer 1000 florijnen te makeu.
Den vernuftigen sigarenhandelaar,
wiens handelingen niet onder het
bereik der Oostenrijksche strafwet
schijnen te zijn gevallen, is zijn
depöt van postzegels ontnomen.
Zaterdag en Zondag is er in
Zwitserland veel sneeuw gevallen.
In de omstreken van Zurich lag de
sneeuw Maandag minstens 7s meter
hoog, terwijl het er nog steeds bleef
voortsneeuwen.
Volgens een telegrafisch bericht
uit Augsburg, van Dinsdag, zijn er
op sommige plaatsen in Wurtem-
berg, tijdens het er drie dagen ach
tereen heeft gesneeuwd, herhaalde
lijk lichte aardschokken waarge
nomen.
Omtrent het ongeluk in de
constructie-winkel te Belfort wordt
nader gemeld:
Een 25-tal artilleristen, onder
welke drie onderofficieren, waren
bezig bommen van 24 cM. met me
linite te laden; zij waren verdeeld
in drie groepen en bevonden
zich in houten loodsen, op 10
meter afstand van elkander op de
binnenplaats van het arsenaal neer
gezet. Twee mannen van de eerste
loods brachten van daar op een
brancard een bom naar de tweede
toen een geweldige ontploffing volg
de. De bom was uiteengebarsten
en had de eerste loods vernield.
Vijf bommen, die geladen waren,
werden daarbij letterlijk in stuk
jes geslagen, zonder evenwel te
ontploffen. Dit laatste verschijnsel
heeft de bevolking gerust gesteld.
Trouwens in de beide andere lood
sen bevonden zich 42 geladen bom
men en geen van deze is gespron
gen.
Bij het ongeval zijn echter 9
manschappen omgekomen.
Opnieuw heeft zich op de
plaatsen in Italië, die onlangs door
de aardbeving verwoest zijn, een
schok doen gevoelen, die wel slechts
eene geringe stoffelijke schade heeft
eroorzaakt, maar toch weder eene
ontzettende paniek te weeg gebracht
heeft. Van de Riviera en vanNizza
en zijne omstreken zijn verscheidene
vluchtelingen naar Rome gekomen,
waar zij naast een zacht klimaat de
rust hopen te vinden, welke zij in
andere door de zon gekoesterde
landen te vergeefs gezocht hebben.
De laatste schok was bijna tot op
den dag voorspeld door den Oosten-
rijkschen meteoroloog dr. Falb, naar
zijne theorie volgens welke eene aard
beving steeds voorafgegaan zou
worden - door eene zonsverduistering,
welke niet zichtbaar is in het halt-
rond, waarin de aardbeving voor
komen zal. Aan de voorspelling is
het waarschijnlijk te danken, dat
de schade zich ditmaal heeft be
paald tot het instorten van enkele
reeds gescheurde muren, want te
Porte Maurizio, Oneglia en Diano
Marina was men per telegraaf ge
waarschuwd. Te Genua en Nizza
en overal hadden dientengevolge
de inwoners, bijna zonder uitzon
dering hunne woning verlaten en
een onderkomen gezocht in tenten
op het open veld.
Eenmaal per jaar baadt zich
de koningin van Madagaskar op
feestelijke wijze, dat is: in tegen
woordigheid vau hare geheele hof
houding, al de ministers en alle
vertegenwoordigers van vreemde
mogendheden, die, na afloop van
het bad, met het water, waarin de
vorstin gebaden heeft, worden be
sprenkeld. Ook dit jaar heeft de
24-jarig; koningin Ranavalo Ma-
jahka III te Tananarivo gevolg ge
geven aan dit gebruik. De Fransche
gezant Le Myre de Vilers had
daarbij de eereplaats, op een tabou
ret; alle andere gezanten en con
suls moesten op den grond zitten.
Als een zeldzaam natuurver
schijnsel wordt uit Lincoln in Ne
braska gemeld, dat aldaar onlangs
een regen van modder nederviel,
die een uur aanhield. De modder
bestond uit kleine stukjes en gaf
aan allen het voorkomen van be
spat te zijn door een rijtuig dat door
een modderige straat rijdt. Den
vorigen dag had het op eenigen af
stand van de plaats, waar de mod
der nederviel, hevig gewaaid en
men denkt, dat het door den storm
opgewaaid zand door de vochtigheid
in de lucht tot modder werd en
toen door de zwaarte neerviel.
In Amerika heeft zich het ge
val voorgedaan dat een looden wa
terleidingbuis, welke op 0.60 M.
diepte in den grond lag, door den
bliksem op drie verschillende plaat
sen getroffen werd en over eene
lengte van 1 meter wegsmolt. De
grond er omheen was geheel om
gewoeld over een lengte van tien,
eene breedte van één halven en
eene diepte van twee en een halven
meter.
TWEEDE KAMER
DER STATEN-GENERAAL,
Zitting van 16 Maart.
Het algemeen debat over het
hoofdstuk kiesrecht van de Grond
wetsherziening werd voortgezet.
De heeren de BeaufortGodin de
Beaufort en van der Borch verde
digden het regeerings-artikelbeide
laatsten hielden echter het verband
vast met een voorloopig kiesregle
ment.
Het algemeen stemrecht vond
sterke bestrijding bii de heeren de
Beaufort en Rutgers.
De heer Rutgers bestreed boven
dien, evenals de heer van Baar het
regeeriDgs-artikei wegens zijne on
bestemdheid.
Ook door den heer Lohman werd
het algemeen stemrecht bestreden.
LETTEREN EN K1WT,
De N. R. Cl. meldt
Het Rotterdamsche publiek en
Eduard Bamberg hebben gisteren
(Dincdag) hartelijk afscheid van
elkander genomen. Men heeft den
krassen ouden man bewonderd, zoo
als hij zich, vlug als een jongeling,
over de plaukeu bewoog, en als eene
vriendelijke herinnering aan lang-
vervlogen dagen, hem toegejuicht
bii het zingen zijDer liedjes. Beter
rol dan van Tobias in de Bloedzui
gers (de bijtitel Be minnehandel in
de apotheek)i schijnt tegenwoordig
achterwege te blijven), had hij voor
deze gelegenheid moeilijk kunnen
kiezen. Geen toeschouwer bijna, die
als kind dit vermaarde blijspel niet
heeft helpen opvoeren. Zoodat, ter
wijl men die «klassieke» figuren,
Piilenburg en zijn «duifje», Rollen-
veid en Ltje, als oude kennissen
begroette, men in den zeventigja
rigen pillendraaiersbediende ook een
stuk eigen jeugd toejuichte. Bam
berg kent al de «effecten» van de
rol op zijn duimpje; de liedjes in
de eerste plaats, maar ook het met
de pillenplank omver vallen en tus
schen de pooten vao de tafel door
naar boven kijken, of hetslotvuur-
werk, het dronken thuiskomen en
den apotheker met zijn wijf de huid
volschelden. Voor dronkenman spe
len is altijd nog een dankbaar werk,
en niet een van de acteurs uit de
oude school, of hij was er een baas in.
In het gelegenheidsstukje De Ju
bilaris vertoont Bamberg zich dan
ook weder eerst als een aangescho
ten kruier, dan als een operazanger
en ten slotte als een eerzame ren
tenier, altemaal vermomnrngen,
waarin hij eeuen vriend bij den neus
neemt. Met zijne nog buigzame, al
leen een weinig trillende tenorstem
had hij stukken van aria's uit Guil-
laume lell en Robert te zingen, die
getuigen konden dat zijn biograaf,
de heer Róssing, hem zonder groot
spraak heeft hooren zeggen:
«Wil ik u vertellen waarom mijne
«stem nog zoo flink is en ik zoo
«sterk en opgewekt ben? Ik heb
«me nooit aan iets, wat ook, tebui-
«ten gegaan Ja Laten ze
«het Bamberg maar nadoen I»
Bamberg heeft, in zijne jeugd,
koning en vaderland met geestdrift
gediend, niet met een geweer op
den arm, maar als acteur. Elf jaren
oud, speelde hij met de andere «sujet
ten» van de kinder-comedie van den
ouden David Bamberg reeds voor
het Hof. In 30 en 31 volgde de
kindertroep het leger in de Bra-
bantsche kantonnementen, en Eduard
Bamberg, de heldentenor, bracht
met zijne vaderlandsche liederen de
schutters in verrukking. Den 13en
Juni '34, prins Hendrik's 14en ver
jaardag, hielp hij op Het Loo zijn
vader goochelen, wat den ouden
heer den titel van «hof-mechani
cus» heeft doen verwerven.
Met zulke antecedenten, kon de
zoon zijne loopbaan niet anders
eindigen dau met het Wien Neer-
lands bloed op de lippen. Tweemaal
heeft hij het couplet gezongen, en
het publiek heeft den goeden ouden
man de heilbede «voor vaderland
en vorst» in stilte ragezegd.
Kransen, ruikers en fanfares ga
ven getuigenis van de vriendschap
en de achting, welke de heer Bam
berg bij zijne kunstbroeders en het
publiek geniet.
