intrigues hebben schipbreuk geleden
en evenzeer die van Ismaél voor
zijn troonherstelwelk denkbeeld
de sultan geheel verwerpt, terwijl
hij zelfs aan Ibrahim, Ismaëlszoon,
den terugkeer naar Constautinopel
heeft geweigerd.
De Pioneer van Allahabad zegt
dat de toestand in Afghanistan
zeer ernstig is. Het blad deelt het
gerucht mede als zouden de Ghil-
zais in de laatste dagen van Maart
Kaboel zijn binnengerukt. De Emir
zou naar Peschawur zijn gevlucht.
Volgens andere geruchten zou de
Emir dood zijn.
De berichten van de Pioneer zijn
tot heden nog niet bevestigd.
Volgens berichten uit New-York,
is Powderley de grootmeester der
«Knights of Labour» van plan om
naar Europa te komen om propa
ganda te maken.
Het landbouw-bureau geeft den
stand van de wintertarwe in de
Vereenigde Staten aan als 88, tegen
92.5 in 1886; die van rogge als 92,
tegen 96.
Haarlem, 12 April 1887.
De Tweede Kamer is thans
officieel bijeengeroepen tegen Dins
dag 19 April, 's namiddags half drie.
Het bestuur van de Duitsche
Koloniale Vereeniging te Berlijn,
heeft zich gewend tot den directeur
van het Koloniaal Museum der Ne-
derlandsche Maatschappij ter bevor
dering van Nijverheid te Haarlem,
met verzoek om inlichtingen om
trent de oprichting en organisatie
dezer instelling, daar de Vereeniging
voornemens is een Duitsch Kolo
niaal Museum te vestigen.
De Nederlandsche Cricket-Bond
heeft besloten, den bondswedstrijd
voor het jaar 1887 te Amsterdam
of Haarlem te houden. De keuze
van eene dezer plaatsen zal afhan
gen van nadere inlichtingen en on
derhandelingen. Voorloopig worden
alle clubsleden van den Bond uit-
genoodigd aan den wedstrijd deel
te nemen. Vóór 1 Juni moet aan
den secretaris kennis gegeven wor
den of men aan den wedstrijd zal
deelnemen. Mocht het blijken dat
volgens het oordeel van het be
stuur, het aantal dat zmh opgeeft
te groot is, zoo behoudt het zich
voor de regeling, die verleden jaar
gevolgd is, opnieuw te doen gelden
(provinciesgewijze mededinging). In
dit laatste geval kan als vrij zeker
gemeld worden, dat alsdau een per
soonlijke wedstrijd voor batslieden
en bowlers aan den grooten wed
strijd zal toegevoegd worden, zoodat
aan goede cricketers, leden van clubs
die niet mede kunnen dingen, de
gelegenheid geboden wordt zich te
meten en te onderscheiden.
De schietwedstrijd, welke van
wege den Nederl. Schutterij-kader-
bond op II en 12 Juli a. s. te
's-Hage zal worden gehouden, zal
bestaan uit: 1. Korpswedstrijden in
het individueel juistheidsschot op
150 en in het salvo-vuur op 200
m; 2. Personeelschieten, op de cir
kelschijf op 150 en 200, en op de
revolverschijf op 25 m; 3. Vrije
banen, op de concoursschijf op 150
en 200 m., op de cirkelschijf op 150
m. en op onbekenden afstand, op
de flobertschijf op 10 en 15 en op
de revolverschijf op 25.; 4. Kam
pioenwedstrijd op de concoursschijf
op 200 m.
liet, vooral niet omdat nu ook Koert,
die zijn vader had hooren weggaan,
weder verscheen, waarlijk niet zoo
nuchter als straks. Clementine sloop
tot voor de kamer haars vaders.
Voorzichtig draaide zij de kruk van
de deur om, deze was gesloten.
Uit de vensters straalde geen licht.
De heer Fabiaan had als gewoon
lijk, wanneer het voorwerp zijner
verstoordheid niet aanwezig was,
het beste deel gekozen en zich aan
een gezonden slaap overgegeven.
Zijne dochter stond voor zijne
kamer in de gang. Zij steunde het
voorhoofd tegen den muur en begon
bitter te schreien. Het geluk was
haar zoo nabij gekomen, dat zij
slechts de hand behoefde uit te strek
keu om het te grijpen plotseling
was die goede gelegenheid door een
ellendig toeval verloren gegaan.
Nu kon het wie weet hoe lang
duren, voor haar opvliegende vader
weder zoo goed gestemd was als
De prijzen zullen bestaan in groote
en kleine gouden, verguld zilveren,
zilveren en bronzen medailles, diplo
ma's, wapens en kunstvoorwerpen.
Vcor het nationaal en inter
nationaal concours, dat op 16 en 17
dezer door de schermvereeniging
j Arena» te Rotterdam zal worden ge
geven, hebben zich als deelnemers
opgegeven 21 vereeuigingen nl.:
«Hercules,» «Excelsior,» «Uitspan
ning door inspanning», «Scherp
schutters», allen te 's-Hage; «Een
dracht maakt macht», «Minerva»,
«Oranje», «Vrije Wapenbroeders»,
«Excelsior»,Amstelvereeniging»en
schermclub «Concordia», allen te
Amsterdam; Onderofficieren vereeni
ging uitNaarden; «Bato», «Sparta»,
beide uit Haarlem; «Donar», uit
Delft; «De Leeuw der Nederlanden»,
uit Kralingen; «Algemeene Turn-
vereeniging» «Eendracht maakt
maakt», korps koninklijke Scherp
schutters, «Oranje» en «Kenau Has
selaar», alle te Rotterdam.
Vrijdag jl. werd te Delft de
eerste algemeene vergadering ge
houden van leden der «Vereenigiug
van voorstanders eener Nederland
sche Octrooi wet.» Besloten werd
de koninklijke goedkeuring te vra
gen op de statuten, ten einde zich
ter gelegener tijd met een adres
aan de Regeering te wenden tot
wederinvoering hier te lande van
de sinds 1869 afgeschafte octrooien
voor uitvindingen en verbeteringen.
De vereeniging telt thans reeds
tachtig leden. Tot leden van het
bestuur werden gekozen de heeren
A. Huet, mr. Gerard W. Schimmel,
G. A. A. Middelberg, mr. C. Miran-
dolle en H. W. E. Struve.
Volgens het jaarverslag der
«Noord- en Zuid-Holl. Redding-
Maatsch.» werden op het gedeelte
der kust, waarover haar werkkring
zich uitstrekt, door haar toedoen,
bij een tweetal zeerampen, 47 per
sonen gered, terwijl geen verlies
van meuschenlevens bij die gele
genheden te betreuren valt. Het
aantal geredde personen is hiermede
sedert de oprichting der Maatschap
pij tot 3000 geklommen. Booten,
bootshuizen en het overig materieel-
vorderden het gewone onderhoud.
Aau Den Hoorn werd een nieuw
Btation opgericht, alwaar een gebouw
geplaatst werd tot berging van een
reddingvlet, vervaardigd door den
heer Zwanenburg te Texel. Te
IJmuiden werd het Zuider-bootshuis
een eind meer zuidwaarts g-eplaatst,
omdat de zandstuivingen het ver
voer der boot dikwijls zeer belem
merden. Ten gevolge der bemoeiin
gen van het Dep. van Marine werd
het plaatselijk bestuur op ieder der
stations in telephonische verbinding
gesteld met de beambten der kust-
verlichting.
De pyrotechnische inrichting te
Delft was wederom bereid de be-
noodigde vuurpijlen te leveren. De
noodzakelijkheid tot gebruikmaking
van het pijltoestel deed zich echter
niet voor. In December 1. 1. nam de
heer J. C. de Ruijter de Wildt,
kap.-luit. t. z. inspecteur van het
loodswezen in het 3e distr., zitting
in het bestuur der Maatschappij.
Ook bij de plaatselijke besturen
hadden verschillende mutatiën plaats.
Het totaal der giften en legaten in
1886 ontvangen bedraagt f24.637,50.
De balans ligt tot 15 April aan het
bureau der Maatschappij, Singel
465, ter inzage, des morgens van 10
tot 12 uur.
De Hollandsche IJzeren Spoor-
hedenavond.
Op reis, in 't gewoel en het feest-
gejubel van de zilveren bruiloft op
het landgoed aan de Poolsche gren
zen.... zou daar eene goede gelegen
heid te vinden zijn? Dat was zeer
twijfelachtig. Clementine hoopte het
wel; maar met een beklemd hart,
zoo beklemd als zij zich in langen
tijd niet had gevoeld, ging zij op
dezen avond van den dag, die haar
zooveel geluk had gebracht, naar
bed.
Evenals in die koortsnachten, toen
zij troosteloos naar Walcott's liefde
had gesmacht, ontweek haar nu de
slaap, nu zij van zijne wederliefde
verzekerd was.
Haar vader stond den anderen
morgen volstrekt niet vriendelijker
op, dan hij zich 's avonds ter ruste
begeven had.
Wijl hij werkelijk zelf niet wist,
wat hij in de hoofdstad zou uitrich
ten en alleen bij zijn besluit was
wegmaatschappij zal extra-treinen
laten loopen op Woensdag 13 April
van Amsterdam naar Rotterdam.
De internationale roeiwedstrijd
te Arnhem is vastgesteld op 3 Juli.
De Leeuwarder IJs-club heeft
te voorzien in een nadeelig saldo
van f 4800. Men wil dit, zoo noodig,
dekken door een hypothecaire lee
ning.
Op de ijsbaan?
De door de Handboogschutterij
«St. Sebastianus» te Sittard te ge
ven internationale wedstrijd ter ge
legenheid van haar 400-jarig bestaan,
op Maandag 30 Mei e. k., belooft
schoon te worden. De uitnoodiging
door het bestuur tot alle binnen- en
buitenlandsche handboogschutterijen
gericht is reeds door een aantal ver-
eenigingen aangenomen. Acht prij
zen zijn uitgeloofd. Om aan den wed
strijd te kunnen deelnemen moet
een vereeniging-ten minste zes schut
ters afvaardigen. Na afloop der fees
telijkheid ontvangt elk gezelschap
een herinneringsmedaille.
Men meldt ons uit Haarlemmer
meer:
Het verhuizen naar de Nieuwe
Wereld wordt aantrekkelijk. Nauw
zijn de eerste emigranten uit Aals
meer (een viertal gezinnen) naar
Amerika vertrokken of ook anderen,
zoowel in die gemeente als te Haar
lemmermeer maken zich gereed de
reis naar het Verre Westen te aan
vaarden. De gunstige berichten van
kennissen ontvangen, gevoegd bij
de weinige verdiensten in deze ge
meenten, doen velen tot den over
tocht besluiten.
Zaterdagmorgen kreeg een werk
man van den pelmolen op de Mui-
dergracht te Amsterdam een slag
vau een riem van het groote vlieg
wiel, zoodat hij van boven naar
beneden op een hoop steenen ge
worpen werd. Meer dood dan levend
is hij naar 't Gasthuis gebracht.
Vrijdag avond zal te Amster
dam een voorstelling van Chinee-
sche schimmen plaats hebben op de
Pijpenmarkt. Een groot linnen doek
wordt gespannen, en uit het gebouw
«Concordia» zullen daarop uit een
toestel met electrisch licht de scha
duwen geworpen worden.
Over de versiering van Ra
penburg te Amsterdam deelt het
Hilai mede:
Aan den ingang der straat, aau
het Rapenburgerplein, zijn op de
hoekeu twee torens geplaatst, welke
door een boog zijn verbonden. Iedere
toren is versierd met een tropee,
met de aloude wapens van het ge
slacht vanNassau,en van Amsterdam.
In het midden der straat bevindt
zich eene travée van een boog, in
de flanken voorzien van venstertjes
met afhangende draperie en door
torentjes bekroond. Boven den boog
zijn tropeeën aangebracht met de
wapens van Amsterdam en van
Oranje.
Aan het einde der straat bij de
Peperstraat staat eene poort met
twee torentjes, uitmakende een ge
deelte van den stadsmuur.
In het front eene tropee met het
wapen van Amsterdam.
Tusschen de poorten zijn op af
standen gedrapeerde feestpalen ge
plaatst.
Het geheel is in middeleeuwschen
stijl ontworpen en wordt des avonds
verlicht.
De jongen, die eenige dagen
geleden in de Moriaanstraat te Am-
gebleven om zijne waardigheid als
heer des huizes op te houden, zoo
was hij, om zijne verbolgenheid te
voltooien, nu ook ontevreden met
zich zelf. Liever wilde hij echter
zelf gehoorzamen aan zijn eens uit
gesproken bevel, dan tegenover de
zijnen het onnoodige er van te be
kennen.
Nu zou het herroepen ook weinig
meer gebaat hebben. Zijne vrouw
had haar werk klaar, de koffers
waren op het rijtuig geladen, het
ontbijt, met 't oog op de reis wat
uitgebreider, stond gereed.
Moeder en dochter kwamen met
roode oogen aan tafelde eene had
den halven nacht doorgewerkt, de
andere den halven nacht geschreid.
Fabiaan liet zijne blikken nu op
de eene dan op de andere rusten;
hij gevoelde, hoewel niet geheel
duidelijk, dat hij schuld droeg aan
de onnatuurlijke kleur dezer oogen.
Dat deed hem in stilte wel leed,
sterdam met de tram in aanraking
kwam en daarbij eene zware kwet
suur bekwam, is gisteren aau de
gevolgen daarvan overleden.
Het kantongerecht te Amster
dam veroordeelde een «illusionist»
tot een boete van f 20, wijl hij, of
schoon geen vergunning bekomen
hebbende van B. en W., toch in
een publiek lokaal zijn «Stella», de
zoogenaamde halve vrouw, had ten
toongesteld. De verdediging van den
illusionist was inderdaad curieus
hij betoogde o. a. dat hij, door de
«kunstmin» aan te wakkeren onder
de «heeren militairen, dienstboden
en werklieden» zijn geacht pu
bliek het zijne ter verbetering
der sociale toestanden had bijge
dragen Ditmaal werd den man een
schoone «illusie» ontnomen!
Uit Amsterdam wordt van
gisteren gemeld:
De aanblik, dien Amsterdam thans
oplevert, is onbeschrijfelijk. Prachtig
lenteweder lokt de gansche bevol
king op de straat, zoodat bijna
overal eene ontzaglijke menigte zich
verdriDgt, vooral in de Jordaan, de
Jodenbuurt (waar ceremoniemeesters
op uitstekende wijze de orde hand
haven), de Kalverstraat en den
Nieuwendijk.
Er bewegen zich honderden rijtui
gen met stadgenooten en vreemde
lingen, die met treinen vol, voor
namelijk langs de Oosterlijnen, aan
komen; de trams zijn bezet tot de
imperials toe.
Overal heerscht een voortreffelijke
geest en de grootste orde, tot zelfs
in de geringste buurten. Vau dron-
schap geen spoor.
In de Jordaan worden Oranje
liederen verkocht, op den rug waar
van het programma voor de fees
telijkheden vermeld wordt. Daaruit
blijkt, dat Woensdag a. s. HH. MM.
een bezoek zullen brengen aan de
Willemstraat, waar een geschenk
zal aangeboden worden en g;atie
zal worden gevraagd voor «de nood
lottig veroordeelden van het Juli-
oproer».
Alles draagt het kenmerk, dat
Amsterdam aan den vooravond staat
van een zeldzaam schoon en indruk
wekkend feest.
Het is nog maar betrekkelijk weinig
jaren geleden, dat eene fatsoenlijke dame,
tegen beurstijd, niet gevoegelijk de Kal
verstraat kon passeeren, Zelfs meisjes van
diep in de veertig durfden liet waagstuk
niet bestaan. Dat is nu veel veranderd, en
deze wijziging in de zeden valt samen met
de gewoonte, die meer en meer ook in
meer of min deftige kringen ingang be
gint te vinden, dat dames café's, althans
bierbuizen, bezoeken. Van de oprichting
der „Port van Cleve" dagteekent in deze
de victorie. In den beginne kwamen de
dames er alleen des zomers een luchtje
scheppen in den tuin later hebben zij
er ook den winter aan geknoopt. Zoo is
er van jaar tot jaar voortschrijding op
emancipatorisch gebied merkbaar. En hoe
verder de dames gaan, hoe verder wijken
de mannen. Op de bierpaleizen zijn de
kneipen gevolgd, waarheen de mannen nu
trekken, en het vrouwelijk element tot nog
toe alleen vertegenwoordigd is door de
„Kellnerinnen". Straks, daar kan men ze
ker van zijn, zullen de dames ook hier
den drempel overschrijden, en men zal de
mannen tot bierkelders en spelonken zien
afdalen. Niet, dat de Amsterdammers vrou
wenhaters zijn, maar men wil wel eens
„onder elkaar" zijn 1
Intusschen geloof ik niet, dat deze om
keer in de zeden verder gaat dan tot den
uiterlijken vorm. Hoe dit wezen moge, de
Kalverstraat zelve heeft er zeer door ge
wonnen, in uiterlijk aanzien, in gezellig
heid, in kleurschakeering, in pikante te
genstellingen nu dames van fatsoen er
met die van half-fatsoen zeer zusterlijk
maar hij wilde er niets van laten
merken. Hij nam zich echter voor
om beide dames in de residentie een
fraai cadeau te koopen, dat zou hen
wel met de vervroegde reis verzoe-
zoenen. Uitwendig was hij nu echter
nog onhandelbaarder, om niet te
verraden wat in hem omging.
Roger Walcott was, tengevolge
van den brief, dien hij dezen mor
gen ontvangen had, aan het station
gekomen. Hij trof de familie, die
reeds ingestapt was aan in eene
coupé, waarin reeds drie of vier
andere reizigers hadden plaats ge
nomen.
De trein was meer dan vol. Deze
omstandigheid hoopte nieuwe kolen
op het vuur van ontevredenheid, dat
reeds in het gemoed van Fabiaan
helder opvlamde. Hij, die zich voor
een der voornaamste zoo niet voor
den allervoornaamsten grondeige
naar uit den geheelen omtrek hield,
was uitermate vertoornd, dat con
samen gaan. Voor de mannen is er even
wel het gevaar toegenomen. Zelfs de bor
den aan den in- en uitgang der straat,
waarop in blauwe letters op wit email,
het waarschuwend teeken „rechts houden!"
prijkt, hebben menigeen niet kunnen be
hoeden voor afdwalingen naar links.
Ik heb nog nooit eene goede beschrij
ving van de Kalverstraat gelezen. De kunst
schijnt niet bij machte, haar bij de seconde
wisselend beeld op het papier te lixeeren.
Ik zal mij dan ook van eene poging om
het anderen te verboteren, onthouden. Maar
één raad wil ik niet achterhoudenhij
geldt niet het feestgetij dat op komst is,
hij geldt voor alle tijden. Gelijk eene gol
vende zee, ziet gij 's avonds, als de winkels
hel verlicht zijn, eene onafzienbare men-
scheumassa zich langs gezegde Kalverstraat
bewegenernstig, deftig, zwijgend, voetje
voor voetje, zonder bepaald doel, zonder
één oogeublik verandering in tempo. Mis
trouwt dien ernst, die deftigheid, o, jon
gelingen! Er is iets onbeschrijfelijk ver-
lokkends' in die pantoffelparade en ik raad
geen vreemdeling, die den Hollandschen
trein van negenen wil halen, ten 8 ure op
de Muntsluis zich in deze menigte te wa
gen, met de bedoeling om al voortwande-
lende de houten loods van het Centraal
station te bereiken.
Hij komt er nooit!
Hij voelt zich opgenomen, en zacht voort
bewogen, gewiegeld op de baren der zwoele
lucht, en hij laat zich stil voortdrijven,
tot hij bij „Zeemaushoop" op den Dam
geschoven, tot de ouaangeuame ontdekking
komt van te laat te zijn voor den trein
van negenen. Het best doet hij dan, zich
terstond naar het station te spoeden, voor
den trein van tienen, tenzij hij gevaar wil
loopen, voor de verzoeking ten tweeden
en ten derden male te bezwijken en eerst
den volgenden dag boven water te komen.
Zoo zijn er veleu verdronken!
De Kalverstraat is eene straat van luxe,
in tegenoverstelling van haar verlengde,
aan beide zijden, de Keguliersbreestraat en
den Nieuwendijk. Dit karakter ik ook neer
gelegd in hare versiering ter eere van het
koningsfeest. Aan de hoofdingangen (Dam
on Muntsluis) staan twee „colonnes rustra
les", acht meter hoog en decoratief be
schilderd.
Aau weerszijden van iedere kolom be
vinden zich selieepsnebbeu, die lantaarns
torschen, terwijl eene derde lantaarn den
top kroont. Een overvloed van bloemen
en guirlandes om de kolommen geslingerd,
verzachten en vervroolijkeu de ietwat
strenge vormen dezer eerepoorten. Langs
de huizen ter hoogte van de pullijst han
gen slingers van groen en bloemen, die de
kolommen met elkaar verbinden en op
afstanden van drie meter een ophaugpunt
hebben, waar zich eene vlag bevindt, die
in eene corbeille met bloemen rust. Tel
kens om de andere vlag, aanschouwt men
de oranjekleur; de overige dundoeken, die
bij honderden geteld worden, zijn afwis
selend nationaal en internationaal. Chi-
neesche ballons en illumineerglazen vor
men een grillige liju langs do huizen.
In het midden van de straat, telkens op
negen meter afstand, hangen lustres, elk
met honderd vetpotjes; in het geheel telt
men tachtig dezer kronen.
Het is eene oorspronkelijke wijze van
versiering, die een uitnemend fraaieu in
druk maakt, verre te verkiezen boven de
gewoonte om enorme lappen dundoek uit
de zoldervensters te hangen. Deze benemen
al het licht en geven iets zwaarmoedigs
en bedompts aan onze toch reeds nauwe
straten.
Luisterrijk is de versiering van den
Dam. Acht monumentale standaards, ter
hoogte van zeventien meter, met vlaggen
en bloemen getooid, dragen electriscke
lampen, die eene zee van licht op de omge
ving zullen werpen. Rondom het monu
ment (dat men, toen kroonprins Willem
meerderjarig was, prachtig getooid heeft
gezien) is een vierkante, breede sokkel
getimmerd, overgaande in een basement,
waarin de wapens der pr -vinciën zijn aan
gebracht en waarop acht standaards met
banieren zijn geplaatst. Op het basement
verheft zich een piédestal met nissen, die
allegorische voorstellingen bevatten, door
vrijstaande kolommen geflankeerd. Eene
bloemversieriug geeft het geheel een be-
ducteur noch chef hem eene plaats
konden aanwijzen, die met zijne
waardigheid overeen kwam. Toen nu
eindelijk Roger Walcott, die toch
als ingenieur der nieuwe brug hier
een woord had mee te spreken, hierin
evenmin slaagde, toen vond hij ook
dezen onbeleefd, verre van a.tent
en bromde ontevreden in zijn baard.
De Amerikaan verloor, door de
moeite die bij aanwendde om de
familie eene betere plaats te bezor
gen, het laatste kwartier, dat hij nog
met Clementine had kunnen spreken.
Met korte woorden en lange hand
drukken namen moeder en dochter
afscheid van hem. De schel weer
klonk.... nog één blik uit de ziel
volle oogen van Clementine.... een
laatste groet.... een wenken met de
hand en de trein verliet ratelend
het statioD.
Wordt vervolgd,.)
