NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Eenzame.
4e Jaargang
Woensdag 4 Mei 1887.
No. 1174.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIES:
STADSNIEUWS.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het gelieele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten,
en door alle boekbandelaren, postkantoren en courantiers.
Koof dag enten voor liet BuitenlandCompagnie Générale de Fublicité Etrangére G. I. T)A UBE Sp Co., JOH. F. JONES, Sucr., Parijs, 3 Ibis Faubourg Montmartre.
EEN VERJONGINGSKUUR.
Reeds sedert geruimen tijd badden wij
het voornemen opgevat, ons blad in som
mige opzichten te veranderen, zoowel om
daarmede een weinig plaatsruimte te win
nen als ook om de volgorde van enkele
rubrieken te wijzigen volgens eene natuur
lijke redeneering.
Wij vroegen ons atwat is voor de lezers
van een stedelijk orgaan als het onze het
meest belangrijk? Het nieuws van de stad
en hare omgeving. Daarom, het stads
nieuws voorop. Volgens dezelfde redenee
ring kwamen wij tot de gevolgtrekking
dat daarop het „binnenland" en daarna
eerst bet „buitenland" moest volgen.
Een groot aantal correspondenten in de
omstreken, zoowel als in de voornaamste
gemeenten, ook op grooteren afstand van
Haarlem, in Noord- en in Zuid-Holland,
zal ons in staat stellen in den vervolge zoo
snel mogelijk het voornaamste nieuws te
verzamelen, terwijl ons eigen redactieper-
soneel met nieuwe krachten is versterkt.
De lezers van het feuilleton zullen de
breedere kolommen in den beginne wel
licht vreemd vindenmaar ongetwijfeld
zullen zij reeds met het tweede nummer
daaraan gewend zijn en aan dezen vorm
eelfs de voorkeur geven.
Wat het wapentje in het hoofd aangaat,
misschien merkt men daarin eenige kleine
afwijkingen op met het traditioneele ge
meentewapen van Haarlem. Men vergete
echter niet dat de officieele wapens zeer
dikwijls officieele fouten aankleven, en op
gezag van deskundigen zal men wel willen
aannemen dat iets dergelijks van Haarlem's
wapen valt te zeggen.
Het ontwerp van het hierboven geplaat
ste wapen geschiedde door den heer JA.
Koopmans, den bekenden heraldicus te Nij
megen, en werd ontleend aan de afbeelding
van het officieel vastgestelde, te vinden in
„Nederl. Gemeentewapens" doorW.J. Ba
ron d'Ablaing van Giessenburg, en aan die
van het stedelijk zegel, voorkomende in
Handvesten van Haerlem aan een oorkonde
van 1426, waar het schild zonder
kroon, uitkomenden dorren boom en Da-
miate klokjes wordt vastgehouden door
twee engelen. Van het oude zegel is hier
alleen overgenomen de meer heraldische
afbeelding der figuren, terwijl in navolging
van de officieele teekening, de Damiate-
klokjes aan een tak zijn opgehangen en de
leeuwen en profil zijn gesteld. Verder
is de sierlijke parelkroon behouden met
de spreuk, welke indertijd niet door den
Hoogen Raad van Adel zijn overgenomen,
daar deze het schild met deszelfs houders op
een grasgrond geplaatst en ook een andere
kroon gekozen heeft. Hier vindt men
nu oud en nieuw vereenigd, in een meer
behagelijken vorm weergegeven.
Binnenkort zal „Haarlem's Dagblad" op
ander papier worden gedrukt, dat niet zoo
blauwachtig is als het tegenwoordige, maar
eene geelachtige roomtint vertoont, vol
gens deskundigen het beste papier voor
de oogen.
Wij kunnen onzen lezers nog mededeelen
dat in de eerstvolgende dagen een ruime
verspreiding aan ons blad zal worden ge
geven.
Nogmaals geplaatst met het oog op de ver
spreiding op groote schaal.)
Haarlem, 3 Mei.
Maandagavond werd hier ter stede,
eene vergadering gehouden van de
«Vrijzinnige Kiesvereeniging», waar
op 47 leden leden tegenwoordig
waren. Mr. A. C. Waller werd met
36 stemmen opnieuw tot candidaat
voor het lidmaatschap van den Ge
meenteraad gekozen.
Verder werden als afgevaardigden
naar «de Liberale Unie» aangewe
zen de heeren j'nr. mr. Rethaan
Macaré en mr. A. C. Waller, ter
wijl tot hunne plaatsvervangers
werden benoemd de heeren mrs. W.
A. 't Hooft en Gallandat Huet. De
heer 't Hooft had verzocht als afge
vaardigde niet meer in aanmerking
te komen.
Maandagavond had in de sociëteit «de
Vereeniging" de 3e uitvoering plaats van
de zoo gunstig bekende liedertafel „Cres
cendo" hier ter stede. Een talrijk publiek
was opgekomen om deze uitvoering bij te
wonen, die de laatste zou zijn in bet sei
zoen eu eene aantrekkelijkheid te meer
bezat door bet feit dat Er. Kathi Bettaque
dezen avond afscheid kwam nemen van
Haarlem, 't Was te verwachten dat zij een
groot succes zon behalen. Reeds bij baar
eerste optreden werd zij met toejuiching
begroet, toen zij Elisabeth's Aria uit
„Tannhauser" zou zingen, en bet was eene
uitnemende keuze, nu de woorden van dat
scboone lied zoo toepasselijk waren op de
gelegenheid, waar zij zong:
Dich, theure Halle, griiss icb wieder,
Erob grüss icb dich, geliebter Raum
In dir erwacben seine Bieder,
Und wecken micb aus düstrem Traum.
De heer Savrij, president der vereeni-
ging, sprak de begaafde zangeres toe en
overhandigde baar een „eenvoudige krans,
als een blijk van algemeene waardeering"
en riep baar toe „een hartelijk vaarwel,
of, mocht bet zoo zijn, een tot weerziens!"
Het publiek stemde met deze hulde van
harte in en applaudisseerde na elk num
mer. Zoo na bare solo in „Een stem aan
't strand" van Henri E. B. Brandts Buys,
en bij de voordracht van hare liederen
„Lithauisches Lied" van Chopin, „Eriih-
ling" van Job. C. Visser (eerelid van
Crescendo), en „Draal nn Diet", waarbij
de scbalkscbe voordracht van den slotregel
algemeene toejuiching en hilariteit ver
wierf. Het was een zeer kiesche hulde aan
het publiek, dat de zangeres behalve de
reeds genoemde liederen in het Hollandsch
nog een klein afscheidslied in onze taal
zong; het publiek toonde deze beleefd
heid op prijs te stellen.
Als tweede solist trad de heer P. L.
Hegener (barytonj uit Amsterdam op, en
zong met zijn ook hier ter stede bekend
talent „Lind duftig halt die Maien-
nacht" van Max Bruch, er. „Der Gold-
schmied" van Weidt.
Ook deze zanger had groot succes en
gaf nog een extra nummer ten beste.
Het quartet der vereeniging zong
met een ongeëvenaarde juistheid van
toon „De kleinste", bekroond op het con
cours te Amsterdam, 19 Eebr. jl., benevens
het fraaio stukje, „Liefmeisje, wils du
rozen?" dat door den dirigent, de heer
Andricsseu „getoonzet" is.
De buitengewone eigenschappen van het
zangerskoor kwamen ook in de overige
nummers „Zondag op het meer", van
Heinze, en „Vertrouwen", van Abt, weer
schitterend uit. De schoone klankde
kracht, de goede nuaneeeriug en de zeker
heid waarover dit fraaie mannenkoor be
schikt, geven het, zonder eenigen twijfel,
alle recht zich met gerustheid met de
beste Nederlandsche zusterverenigingen te
meten. De heer N. H. Andriessen weet
met de talenten zijner zangers te woeke
ren en heeft een groot aandeel in het alge
meene succes der vereeniging door zijne
oordeelkundige leiding.
De compagnie van het 4e reg.
inf. uit Haarlem, die bij den te Kat
wijk gehouden schietwedstrijd den
prijs behaalde, werd gecomman
deerd door den len luitenant J. de
Wildt; hierbij waren 15 leerlingen
van de militaire school ingedeeld.
De compagnies-commandant, kapi
tein L. de Vlaming, wa6 mede op
het terrein aanwezig.
Op een tentoonstelling van
jachthonden te Londen werd een
setter van den heer G. J. Van der
Vliet te Overveen met een 2n prijs
bekroond.
Tot lid van 't polderbestuur van
den Houtrakpolder is herbenoemd
de heer D. Bauduin te 's Hage.
Men schrijft ons uit Haarlem
mermeer
In de afgeloopen week vervoegde
zich bij een ingezetene te Hoofd
dorp een man, onder voorgeven,
geld te willen leenen op zijne meu
belen. Toen hem werd gezegd, dat
zulks niet kon, bezigde hij eerst
eenige bijbelsche uitdrukkingen, die
spoedig afgewisseld werden door
vloeken en verwenschingen.
Men dacht eerst met een beschon-
kene te doen te hebben, en was
blijde dat de man vertrok. Later
vernam men, dat de man krank
zinnig was, en eerst kort geleden
uit het gesticht was ontslagen.
Tot postbode van Haarlem
mermeer in plaats van den oudsten
der boden P. Voorneveld, is be
noemd W. Meijer.
Tot secretaris der gemeente
Aalsmeer is benoemd de burgemees
ter, de heer J. G. Heijdanus.
De gemeenteraad van Zaandam
heeft besloten tot het aangaan eener
leening, groot f 84,000, en tot eene
buitengewone aflossing der 41/, pet.
schuld ad f 15,000het restant dezer
leening is ter voldoening vanwaar
borg waterleiding f17,300, kanaal-
werken f51,300.
Men schrijft ons uit Purmerend,
dd. 2 Mei:
Op de gewone jaarlijksehe voor-
jaars-veemarkt van heden, werden
aangevoerd 1508 runderen tegen
2220 in 1886. Ook dit verschil wil
men in verband gebracht hebben
met het schrale voorjaarsweder.
De handel was over het algemeen
vrij levendig. Vooral voor puik jong
vee, dat door Zuidhollandsche koop
lieden gretig werd opgekocht, be
dong men flinke prijzen.
Ook werd er vee gekocht en bij
stalhouders in den kost besteed in
de hoop, dat toch eindelijk wel het
weder een gunstige wending zou
nemen om dan met voordeel weder
te kunnen worden verkoeht.
Niettegenstaande de soberheid
van het groen der weiden, hebben
toch enkele boeren uit onze omstre
ken hun vee de warme stallen doen
verlaten; de een, meer of min ge
noodzaakt door de treffende over
eenkomst in hooizolder en in beurs,
beide raakten leeg de ander,
in weerwil van een nog ruimen
voorraad hooi, omdat, uu ja, omdat
hij altijd gewoon was geweest vóór
of op 1 Mei zijn vee «uit te jagen.»
Men schrijft ons uit Hilversum:
De algemeene begraafplaats al
hier, in de nabijheid van de kom
der gemeente gelegen, zal binnen
betrekkelijk korten tijd geen graven
meer beschikbaar hebben.
De gemeenteraad besloot daarom
tot den aankoop van een terrein na
bij de Loosdrechtsche Boschdrift, ten
einde dit voor een nieuwe begraaf-
in te richten.
LETTEREN EN KUNST.
De „Pall Mail" zegt: Er bestaat geen
vertaliugstracta: t tussoheu Engeland en
Holland, het land van Europa waar het
meest gelezen wordt. Het laatst geroofde
werk is „How to be happy though mar
ried". Toen de Londensche uitgever schert
send zijn Hollandschen confrère opmerkte,
dat hij hem tenminste een present-exem-
laar had kunnen zenden, antwoordde deze
dat het maar goed was voor de wereld
„that brains should be cheap".
Plaatselijke comités voor de a. s.
Nationale tentoonstelling van oude en
nieuwe kunstnijverheid, 1888, te 's Hage,
zijn nog tot stand gekomen te Kampen,
Roermond, Tilburg eu Zwolle, onder voor
zitting der burgemeesters, die ook de be
noeming hebben aangenomen als lid van
het hoofdbestuur te 's Hage. De burge
meester van Delft verklaarde zich mede
bereid.
JACHT EN VISSCHERIJ.
De eerste jaarlijksehe algemeene verga
dering van de /Vereeniging ter bevorde
ring van de Nederlandsche Visscherij" zal
gehouden worden op Woensdag den 2 5sten
Mei a. s. des voormiddags te elf uren,
in een der lokalen van //Natura Artis
Magistral te Amsterdam.
Punten van behandeling zijn o. a. de
volgende
5. Voorstel van de afdeeling //de beide
Katwijken en Omstreken"De Vereeni
ging trachte te bewerken dat van regee-
riugswege maatregelen worden genomen
om het vangen van voor de consumptie
ongeschikte viscli geleidelijk tegen te gaan.
Inleiderde heer A. Van Rhijn, oud-reeder,
te Katwijk aan Zee.
6. Voorstel van de afdeeling //de beide
Katwijken en Omstreken": De Vereeniging
richte zich tot de Regeering met het ver
zoek dat zij trachte te bewerken, dat de
reeders ten behoeve van de statistiek op-
FEUILLETO HST.
HAHS HOPFEÏÏ.
57)
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Dat kloük vreemd in hare ooren. De gedachte aan het
leed, hier voor een half jaar doorgestaan, overweldigde haar,
en ernstiger, dan zij zelf wilde, zag zij hare ouders aan.
Fabiaan bemerkte deze verandering wel, maar zij maakte
niet den minsten indruk op hem, want ongestoord sprak
hij verderJa, ik weet wel dat je vroeger met een an
der hebt gedweept. Dat was ook een braaf man..,, wel een
Amerikaan.... maar toch, indien je hadt gewild, had je hem
kunnen krijgen.
Hij moest in zich zelf lachen bij de herinnering, die in
hem ontwaakte, maar hij meende op deze manier eene oude
schuld tegenover zijn kind te vergoelijken. Daarom voer hij
glimlachend voort:
Zie mij niet zoo verbaasd aan. Moeder en ik waren
het reeds eens geworden om je Roger Walcott niet langer
te ontzeggen. Je kwaamt echter van zelf tot ons om ons
mee te deelen, dat je van hem afzaagt.... Dat was braaf
en verstandig van je en nu ondervind je de goede gevol
gen er van..-. Dat hopen wij ten minste van harte.... Ik
moet echter zeggen, dat de Amerikaan een flink man was
en zijne brug is en blijft een meesterstuk en een sieraad
voor onze stad.... Ja, ja, mijn kind, wij waren toen een paar
monsters.... nietwaar, moeder.... en toch hebben wij dat alles
gedaan, gedreven door onze liefde voor u. Is het niet zoo,
moeder?
FabiaaD moest zijne dochter nog eens, voor zij in 't hu
welijk trad, een bewijs geven van zijne zorg en liefde voor
haar. Waarmede hij dat deed was hem tamelijk onver
schillig. Walcott was hem nu juist in den zin gekomen,
maar hij had inderdaad zoo weinig aan den man gedacht,
dat het hem verwonderde diens Daam nog zonder haperen
te kunnen uitspreken.
Zijne teergevoelige vrouw ergerde zich over deze onaan
gename herinneringen en verdrietig antwoordde zijLaat
die oude geschiedenis toch met rust! Wat hebben we daar
mede te maken. Geluk en zegen mijn kind.... u en uw huis.
Onwillekeurig was zij opgestaan en had hare hand op
het hoofd van haar kind gelegd. Zij bemerkte de uitwer
king der onverstandige woorden van haren echtgenoot op
het gemoed van haar kind. Zij begreep echter zeer goed,
dat elk woord verder daarover de uitwerking er van niet
zou vernietigen.
Zij wierp haren echtgenoot een blik toe, als wilde zij
zeggen: Men kan u niet hegrijpen!
Hij echter was verheugd, dat de huiselijke scènes nu
vooreerst achter den rug waren, stond daarom welgemoed
op en zeide: Komaao, laat ons nu naar onze gasten
gaan. Het feest begint. We willen vroolijk zijn!
Ze namen hunne dochter tusschen zich in, gingen naar
heneden en begroetten de gasten, die langzamerhand waren
aangekomen.
Het was Clementine te moede alsof zij droomde. Het was
haar alsof de wanden op haar neer zouden vallen. Na wei
nige minuten verliet zij het gezelschap en ging naar haar
kamertje. Hier viel zij op een stoel neder en ondersteunde
haar hoofd met de handen.
Wat was dat?.... Wat had haar vader gezegd? Indien
zij gewild had? Na maandenlang wostelen en duldeD, na
alles wat er over en weer was gesproken, na allerlei voor
stellen en eeden.... indien zij maar had gewild. Ja, wat in
haar leven had zij vuriger verlangd dan juist dat. En nu
was alles voorbij, voorbij voor altijd, haar geluk was ver
dwenen, hare zaligheid verspeeld, haar hart meineedig....
en dat alles, omdat zij niet anders had gewild... zij! Cle
mentine had gemeend, alles te doen wat in haar vermogen
was om haar doel te bereiken. En nu zeide men haar
lachend, haar eigen vader zeide het: Slechts vijf minuten
langer volgehouden en wij hadden toegegevenons weder
streven was slechts eene proef, onze weigering slechts schijn,
wij zouden gaarne je wil gevolgd zijn. Had je maar een
oogenblik langer volgehouden. Nog slechts vijf minuten en
je halt het ideaal van je leven bereikt. Nog slechtB
vijf minuten
Clementine had elke gedachte aan Roger Walcott zorg.
