NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Eenzame.
4e Jaargang.
Woensdag- 11 Mei 1887.
No. 1180.
ADVERTENTIES:
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. - 1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit bind verschijnt degelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote'opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiëu worden aangenomen door onze agenten
en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicïtê Etrangère G. L. BATJBE if Co., JOH. F. JONFS, Sucr., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
BERICHT.
■Gedurende eenige dagen
wordt dit blad gratis
toegezonden aan onze Stadge-
nooten, die nog niet zijn ge
abonneerd.
Zijdie zich wenschen te
abonneeren, gelieven hiervan
kennis te geven aan onze cou
rant rondbrengers of aan ons
bureau, Kleine Houtstraat 9.
Hetzelfde kan ook geschie
den door middel van de intee-
kenbiljetten, welke binnen en
kele dagen zullen worden aan
geboden. De Directie.
Haarlem, 10 Mei.
Bij de heden gehouden stemming
van een lid voor den gemeenteraad
werden ter stembus ingeleverd 1082
biljetten. Het aantal kiezers bedraagt
2119. Bij de vorige stemming wer
den 1012 biljetten ingeleverd, bij de
voorlaatste 980.
Door het postkantoor alhier zijn
in 1886 verzonden: 1,275,710 ge
frankeerde brieven, 5141 ongefran-
keerde brieven, 489,756 enkele brief
kaarten, 3958 dubbele briefkaarten,
811,512 dag- en weekbladen,802,254
gedrukte stukkeu, 8848 monsters,
116,991 vrijdom van port genie
tende dienstbrieven, 10,406 aange-
teekende brieven, 2869 aangeteek.
brieven met aangegeven waarde, 214
berichten van ontvang, 341 expresse
brieven, 29,650 postwissels, 673
postbewijzen, 19,125 kwitantiën.
In de op Maandag gehouden
zitting van den Hoogen Raad werd
ook behandeld de zaak van den
heer A. H. van W". C. te Heem
stede, veroordeeld wegens het op
zettelijk niet voldoen aan een bevel
of verordening, gedaan door iemand,
met openbaren dienst belast, tot
eene geldboete van f200. Hij had
Damelijk als bestuurder van een
rijtuig binnen de gemeente Haarlem
geweigerd te voldoen aan het he
vel van een politie agent om de
tramlijn te verlaten. Zoowel het O.
M. als de veroordeelde zijn in cas
satie gekomen van het arrest van
het Hof te Amsterdam. De vraag
is naar men zich herinneren
zal of art. 184 Strafrecht al dan
niet toepasselijk is. De heer mr. D.
Mesritz, advocaat te Amsterdam,
betoogde, dat onder de woorden
wettelijke voorschriften van art. 184
niet begrepen zijn de bepalingen,
in het algemeen in plaatselijke ver
ordeningen voorkomende, maar al
leen die voorschriften zijn bedoeld,
gegeven bij de wet of op de wet
gebaseerde verordeningen. De
conclusie is bepaald op 23 Mei.
Maandag avond werd in Café
Brinkmann op de Groote Markt hier
ter stede een zeer geanimeerd bil-
jard-coDCours gehouden, waarvoor
zich 20 deelnemers hadden inge
schreven.
De eerste prijs, een cognacstel,
werd behaald door den heer de Vries;
de tweede, een likeurkeldertje, door
den heer Mentel; de derde prijs,
bestaande uit een fraai bierglas, door
den heer B. Brinkmann.
Ongeveer half twaalf was de wed
strijd geëindigd.
Bij de op 9 Mei te Amsterdam
gehouden acte-examens werden, van
de 7 geëxamineerde candidaten, 3
toegelaten nl. de dames A. A. Mon-
hoff en W. Westra uit Haarlem, en
mej. E. A. van Strijen van Texel.
Gedurende de afgeloopen maand
zijn door de politie alhier 50 per
sonen vervolgd wegens dronken
schap op straat. In de maand April
van het vorig jaar was dit getal
51, dus 1 meer.
Naar men verneemt, zal er dezen
zomer op de Hollandsche kust, zui
delijk van IJmuiden, een groote
kader-manoeuvre worden gehouden,
waaraan zal worden deelgenomen
door officieren van het reg. gren. en
jagers, van het 4e en 7e reg. inf.,
van het 3e reg. huzaren en het 2e
reg. veld-art. Als leider zal optre
den de generaal-majoor jhr. Klerck.
Men meldt ons uit Haarlemmer
meer
Het bestuur van den Haarlem
mermeerpolder heeft dezer dagen
eene verordening uitgevaardigd
waarbij ten strengste verboden wordt,
het stilstaan van voetgangers op de
bruggen, of het meer dan stapvoets
rijden door paarden. De verordening
valt zeer in den smaak van het
fatsoenlijk publiek, 't Is te hopen
dat hier streng de hand aan gehou
den wordt.
VEETEELT.
Overzicht van
Veeteelt en Zuivelbereiding
in Noord-Holland.
Een tijd van angst en zorg heeft voor
de boeren eeu einde genomen; we bedoe
len den tijd van het kalven. Door het ge
vaar, dat hieraan verbonden is, is een boer
altijd maar blij, wanneer //alles er is".
Gevaar niet alleen voor het kalf, maar
ook voor de koe zelf en niet zelden moet
het jonge dier opgeofferd worden, om het
oude te redden. Het kalf wordt clan //af
gevild", in stukken en brokken te voor
schijn gehaald! Dit voorjaar is de zaak
echter gelukkig zonder veel stoornissen
van dien aard afgeloopen. Ook zijn er niet
veel //smakkers" geweest. Een koe, die
haar kalf wversmakt", brengt dit te vroeg
ter wereld, waardoor natuurlijk het kalf
verloren is.
Dit voordeel wordt echter al weer zeer
verminderd, doordat de kalveren zoo laag
in prijs zijn.
Men zegt wel//het weer is den boeren
nooit naar den zin", maar tot voor kor
ten tijd was er werkelijk reden te over
tot klagen waaraan dan ook geen ge
brek wasWat is er erger denkbaar, dan
een gure maand April met droogte! De
gevolgen bleven ook niet uit.
De landerijen waren kaal en vaal, een
bedroevende aanblik! Geen groen gras
scheutje was er te ontdekkenEn zoo na
derde de 1 e Mei, de tijd, waarop het vee
noodig het land in moest. Daar niets te
grazen, de hooiberg leeg, bij velen de beurs
leeg, voorzeker geen rooskleurige toestand.
Daarbij kwam, dat het hooi zeer duur is
en koeken-voeren ook nog al op de beurs
aankomt. Geen wonder dan ook, dat velen
van de nood eene deugd maakten en de
beesten de wei injoegen, al' was het ook
met hartzeer.
Regen en warmte moeten komen en
de eerste Meidagen brachten die en ter
stond is er een frissche gloed over de vel
den gekomen, die hoop geeft, dat alles nog
terecht kan komen. Doch in vergelijking
met verleden jaar b. v., toen er in 't be
gin van Mei reeds volop gras was, is de
toestand toch nog treurig. En daarbij komt
nog, dat het vee zoo hoog in prijs is. Ver
scheidene jonge boeren, die dit voorjaar
getrouwd zijn, en nu eigen boerderij be
ginnen, moeten zich thans hun vee aan
schaffen; duur of niet, de koeien moeten
er komen. De veekoopers profiteeren er
van, maar dit, gevoegd bij de menigte
andere noodzakelijke uitgaven voor werk
tuigen, enz., doet het benoodigcle bedrijf-
kapitaal tot eene, althans voor dezen slechten
tijd, bedenkelijke hoogte stijgen.
De boeren, die van den winter veel koeien
//om de melk" gegeven hebben, lachen
zoo, met de hooge veeprijzen, in hun
vuistje. Gedurende den winter brengen
velen vee bij particulieren, die het dan
,/om de melk" hebben, d. i. ze melken
de koeien gratis, maar moeten ze ook kos
teloos voeren, en daar het in hun eigen
belang is, de beesten flink te voeren, daar
er dan veel meer melk komt, komen de
beesten in goeden staat terug. Dit zijn
meestal geldekoeien (van één jaar) die in
het najaar als halfvolwassen beesten ge
kocht worden. Wanneer nu, zooals thuis
het geval is, de prijzen in het najaar lang
en in het voorjaar hoog zijn, levert dit
een aardig voordeel op. Zoo zijn er boereu,
die nu niet minder dan 30 stuks thuis
krijgen, die ze van den winter /,om de
melk" gegeven hebben. Doordat er op het
oogenhlik echter nog weinig gras is en
de particulieren de beesten thuis brengen,
als hun hooi op is, levert dit in den eer
sten tijd wel eenig bezwaar op.
Deze geldekoeien worden meerendeels
bestemd voor de vetweiderij en moeten
dus //droog" gemaakt worden; dit geschiedt
of door al minder en minder uit te mel
ken, of door terstond het melken te staken.
Het bezwaar dat de beesten eerst van
hunnen melkvoorraad hebben, verdwijnt
spoedig.
Maar, al heeft de boer, wat zijn vee
betreft, weinig reden tot blijdschap, met
de hoofdzaak in iedere boerderij, met de
kaas, gaat het in één woord treurig! Gaat
het met de kaas slecht, dan gaat alles
slecht, ën niet alleen voor den boer maar
ook voor allen, die ten plattenlande hoofd
zakelijk van hem moeten leven, als koop
man, winkelier, kleermaker, timmerman,
schilder, enz. Vandaar dat dezen met bijna
evenveel belangstelling de kaasprijzen na
gaan als (1e boer zelf.
Van het //dertigen" der kaas is thans
geen sprake en minstens 30 gulden per
50 K.G. moet ze toch opbrengen, wil het
naar genoegen gaan! Wel vindt men in de
nieuwsbladen onder de rubriek //Markt-
nieuws" aangeteekendhoogste prijs 27,
28, 29, ja zelfs 30 en 31, maar die prij
zen krijgt doorgaans slechts een enkele.
En bovendien, kwade practijken zijn ook
op de Kaasmarkt volstrekt niet uitgeslo
ten. De opkoopers en groothandelaars heb
ben er natuurlijk belang bij, dat in de
bladen hooge prijzen genoteerd staan, van
daar dat vaak voor een enkel partijtje
veel geld gegeven wordt. Verreweg het
grootste deel blijft echter ver beueden
den hoogsten prijs; wie 20 gulden maakt
mag blij zijn, zeer veel gaat weg voor 10
tot 20 gulden en er zijn er die zich met
nog minder tevreden moeten stellen. Bij
zulk een stand van de markt is het niet
te verwonderen, dat de boeren, hoewel ze
zulks hoogst ongaarne doen, meermalen
de kaas weer mee terug nemen.
De bewoners der omliggende streken
zien op zulk een marktdag den geheelen
middag met belangstelling naar de kaas
schuiten uit, waarmede opkoopers naar de
markt gaan. Komen ze vroeg terug, dan
is alles in orde; bij een vluggen handel
gaat de waar spoedig van de hand, doch
wordt het laat, dan is het miseen stugge
markt geweest. Nu, den laatsten tijd waren
de schuiten laat!
Eu dat in het begin van Mei! Wan
neer men nu weet, dat deze maand de
beste is (de volgende maanden zijn te
warm), zoo zelfs dat met de opbrengst van
deze maand de geheele pachtsom, alle
polder- en andere lasten moeten bestreden
kunnen worden, dan zal men wel kunnen
begrijpen, dat menigeen met zorg de toe
komst tegemoet ziet en dat de toestand
schielijk dient te veranderen, zal onze
boerenstand niet opnieuw een geduchten
slag krijgen! S.
Bij de Dinsdag gehouden aanbe-
eding van steenkolen ten behoeve
van het gesticht Meerenberg wa
ren ingeleverd 16 inschrijvirgsbil-
jetten. De Eugelsche gaskolen zijn
gegund aan C. Berghuis te Am
sterdam voor 52.40 cent per hecto
liter en de Westfaalsche vlamkolen
voor 46 cent per hectoliter aan J.
P. Caron te Leiden.
LETTEREN EN KUNST.
Het Philharmonisch orkest onder prof.
Mannstadt, dat op 15 Juni, na eeu kort
bezoek aan eenige Nederlandsche steden,
te Scheveniugen terugkeert, is wat zijn
samenstelling betreft in hoofdzaak hetzelfde
van verleden jaar gebleven. Zoo zal men
o. a. ook weder den concertmeester Bleuer
en den fluitist Andersen daarbij aantreffen.
Als solo-cel listen zullen twee Hollandsche
musici, de heeren Hekking en Mossel,
medewerken.
LEGER EN VLOOT.
Bij het 7 e regiment infanterie is de
luitenant-kolonel Kamps overgeplaatst van
Naarden naar Amsterdam, en wordt al
daar belast met het commando over het
3e bataljon, ter vervanging van den luit.
kolonel Simon, die overgeplaatst is bij
het regiment grenadiers en jagers.
Een koninklijk besluit van 12
April jl. bevat eene nieuwe regeling
ter uitvoering der wet op de grond-
FEUILLETO 2\T.
HANS HOPFEN.
61)
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Het was echter onmogelijk den Althaten van vroeger
vast te boaden of mee naar huis te nemen. Hoe nader zijne
terugreis op banden kwam des te meer verliet hem zijne
goede luim en werd hij weer dezelfde, ontevreden landheer
van vroeger.
In zijne afwezigheid nam Clementine zich telkens voor
om zooveel mogelijk gelukkig met hem te wezen. Telkens
ontving zij hem zoo hartelijk mogelijk. Hoe gaarne zou zij
elk offer gebracht hebben, indien zij zichzelf had kunnen
wijs maken, dat ze nn toch liefde in haar huwelijk had
gevonden, dan zou ze bij zich zelf hebben kunnen zeggen
ik heb eeden gebroken en warme liefde verraden, maar
mijne onberedeneerde hartstocht heeft me veilig door alles
heengevoerd naar deze behouden haven. Hoe gaarne zou
ze elke ruwheid en elke krenking met geduld verdragen
hebben, indien baar daarvoor een weinig huiselijk geluk
ten deel was gevallen. Ze kon echter onmogelijk zich zelf
zulk een heil opdringen.
Indien haar echtgenoot vau de reis naar zijne goederen
terugkeerde, bijna zonder haar aan te z:en, met de handen
in de zakken en eene ruwe scherts op de lippen, dan kon
men onmogelijk in hem iemand zien, die gelukkig was of
gelukkig maken kon.
Der arme jonge vrouw bleef dus niets anders over dan
zichzelf de waarheid te bekeunen, namelijk dat zij zeer
ongelukkig was ia haar huwelijk. Van dit alles beschul
digde zij hare ouders eu voornamelijk haren vader; zij be
greep, dat Von Altbaten geheel anders zou zijn, indien
haar vader een geheel ander man was. Haren echtgenoot
kon zij geen kwaad met kwaad vergelden. Het was een
karaktertrek bij haar, hem te beminnen, die haar mishan
delde of minachtte. Nog steeds droeg zij de stille hoop in
het hart, dat op een goeden dag alles moest veranderen en
Adelbert haar opnieuw in zijn hart zou opnemen.
Nu, iets onverwachts gebeurde er wel, maar aangenaam
was het niet. Het bracht wel een nieuw leven mede, waarom
Clementine dikwijls zoo vurig had gebeden, maar tevens
een overleden echtgenoot, waarmede nu elke hoop, welke
men op hem had gevestigd, in rook was verdwenen.
Adelbert von Althaten was op de jacht omgekomen. Ze
droegen hem dood naar huis. Sommigen beweerden, dat zijn
eigen geweer ontijdig was afgegaan, terwijl anderen vol
hielden, dat een ander in onbegrijpelijke lichtzinnigheid hem
had geraakt. Beide partijen werden weldra vermeerderd met
een derde, welke, ofschoon in stilte, als hare meening te
kennen gaf, dat Von Althaten zichzelf het leven had be
nomen om zoodoende bevrijd te zijn van een onhoudbare
positie en een ongelukkig huwelijk.
Hoe dit alles ook mocht wezen deed niets ter zake:
Adelbert was dood en Clementine werd daardoor weduwe.
Dat ongeluk greep diep in haar gemoednu eerst meende
zij stellig, dat ze zich met hem wel zou verzoend hebben,
indien hij maar langer had geleefd.
Diep was haar leed en overvloedig stroomden hare tra
nen, toen zij opnieuw in het kleine kerkje zat en bij de
laatste orgeltonen in 't zwart gekleede mannen de lijkbaar
wegdroegen.
De menschen en het noodlot hadden een wreed spel met
haar gespeeld. Zij had zichzelf niets te verwijten. Zij her
haalde bij zich zelf, dat Von Althaten om haar niet behoefde
te sterven. Hoe gaarne had zij zich door hem gelukkig
laten maken. Met een weinig goeden wil zou hem dat ge
makkelijk gelukt zijn. Hoeveel schuld zijzelf aan elk onheil
had, daarvan wilde zij nu niets weten.
Een onaangenaam gevoel maakte zich van haar meester
toen haar vader en hare moeder haar poogden te troosten.
Dat was nu hare eenige familie. Zij wiet, dat zij nu weer
van hen afhankelijk zou zijn en nog veel onaangenamer
dan vroeger.
Clementine begreep zeer goed, dat hare omstandigheden
zorgelijk waren. De eerste maand na Adelberts dood liet
men haar met rust, maar spoedig daarna bracht haar vader
haar aan 't verstand, dat haar echtgenoot de zaken tame
lijk verward had achtergelaten en zij niet onbezorgd op
