NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
4e Jaargang.
Dinsdag 24 Mei 1887.
No. 1190.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIES:
STADSNIEUWS.
Be roeiwedstrijd op Ik
Het Halssnoer.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door bet geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
l)it blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem.
van 1—5 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten
en door alle boekhandelaren, postkantoren en eournntiers.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangere G. L. DATJBE fy' Co., JOH. F. JONES, Sitcr., Parijs, 3 Ibis Faubourg Mont mar (re.
BERICHT.
•Gedurende eenige dagen
wordt dit blad gratis
toegezonden aan onze Stadge-
nooten, die nog niet zijn ge
abonneerd.
Zijdie zich wenscben te
abonneeren, gelieven hiervan
kennis te geven aan onze cou
rant rondbr enger s of aan ons
bureau, Kleine Houtstraat 9.
Hetzelfde kan ook geschie
den door middel van de intee-
kenbiljet'en, welke binnen en
kele dagen zullen worden aan
geboden. De Directie.
Haarlem, 23 Mei.
In de Woensdag a. e. te hou
den raadszitting zullen de navol
gende stukken aan de orde worden
gesteld: Geloofsbrieven van het
nieuwbenoemde raadslid Mr. A. C.
Waller.Voorstel van B. en W. om ten
aanzien van de beschuldigingen,
ingebracht tegen den gemeente -
arcbitect en den opzichter over de
gemeente-reinigingte verklaren
dat deze beschuldigingen zijn onge
grond. Id. id. om aan W. Bekkers,
B. van der Putten en E. Koning
grond te verhuren aan de Leidsche
vaart. Id. id. om aan J. A. G. Koek
kelders onder de Vieeschhal te ver
huren. Id. id. om aan A. Grolli eu
A. T. H. Harms gronden te ver
huren aan den Zijiweg en aan J.
Giebels en J. van Servellen grond
in de Barrevoetesteeg. Id. id. om
aan mr. F. H. Crommelin grond te
verhuren aan den Jansweg. Id. id.
om aan G. J. Kok een gedeelte van
de Esschilderssloot te verkoopeD. Id.
id. om aan D. van Staveren grond
te verhuren in den Hout. Rapport
der commissie van financiën tot
goedkeuring der rekening van cor-
peratiën van neringen, ambachten
en bedrijven. Id. id. met goedkeu
ring eener af- en overschrijving op
de begrooting van den schuttersraad.
Verslag vau den gasopziebter, van
bet Burgerlijk Armbestuur, van bet
eindexamen aan de Burgeravond
school en van den opzichter over
de gemeente-reiniging.
Op 26 Juli e. k. zal de negen
tiende jaarlijksche verloting van
paarden enz. plaats hebben, bij ge
legenheid van de Haarlemsche paar
denmarkt op dien datum.
De loten zijn van 1 Juni af, op
franco aanvrage te verkrijgen bij de
leden van het Comité, bij de Haar
lemsche BaDkvereeniging (uitslui
tend bij tientallen) en bij heD, die
zich met den verkoop belasten.
De jaarlijksche vergadering van
den Raad van Bestuur vau het Mu
seum van Kunstnijverheid op het Pa
viljoen alhier, werd geopend door
deu voorzitter, prot. a. P.erson, met
eene voordracht naar aanleiding van
eenige oud-Grieksche kunstwerken,
waarvan, sedert het vorig jaa', door
Je zorg vau den heer Vou Saher,
afgietsels in het Museum zijn ge
plaatst.
Hoe heerlijk was het Zondagmiddag aan
de oevers van het Spaarne!
Het weder, dat in de laatste dagen guur
genoeg was, en telkens met regen dreigde,
was ditmaal goedgunstigde wind niet te
sterk, do zon niet te warm. In een woord,
't was prachtig weer.
Yan heinde en ver waren belangstel
lende gekomen om dezen vijfden wedstrijd
van den Nederlandschen stuclentonroeibond
bij te wonenfamilies uit Amsterdam, per
spoor of in vaartuigen; leden van ver
schillende roeivereenïgingen in gieken of
bootjes; wielrijders uit deu geheelen om
trek; vrienden en bekenden der deel
nemers aan den strijd uit de 4 academie
steden eindelijkduizende voetgangers
uit Haarlem en omstreken.
Onophoudelijk leverde het hreedo water
van het Spaarne een nieuwen aanblik. Aan
beide oevers lagen reeksen van fraai ge
tuigde boeiers en tjotters met hunne veel
kleurige vlaggetjes, naast roeibootjes en
vletterschuiten, en daartusscben krielde
het van ranke gieken met rappe roeiers
bemand, sierlijke roeibootjes, périsoirs,
paddlers, single sculling gigs, en hoe die
dingen in de sporttaal meer mogen heeten.
Er waren ellenlange gieken waarin 6
roeiers en hun stuurman plaats vonden en
notedopjes waarin één enkele roeier ter
nauwernood kon zitten.
He juryboot stoomde betlrijvigbrommeud
heen en weer, en deed al de vaartuigeu
op zij stuiven met baar golfgeklots.
.Reeds tegen één uur was de groote,
stevig getimmerde tribune door een uit
gelezen publiek ingenomen, en daarvoor
bewoog zich een dichte menigte wandelaars.
Ook het schoone geslacht was in grooten
getale vertegenwoordigd.
Links van de tribune speelde de muziek
van de huzaren vroolijke marsehen en
werd van de overzij beantwoord door een
burgermuziekkorps.
Er valt een schot, de muziek speelt het
z/Io vivat!" en de vier gieken gaan naar,
de boei van afvaart, een goed eind aan1
deze zijde van de tribune. Het zijn //Va
nity Eair" van //Njord" uit Leiden (licht
blauw), //Prinses Wilhelmina" van //Laga"
uit Helft (kersrood), //Tritou" van de ge
lijknamige vereeniging uit Utrecht (donker
blauw) en //Nereus" van de nieuwe ver
eeniging //Nereus" uit Amsterdam (bor
deauxrood).
Reeds in den beginne was Leiden voor,
de andere drie vrij wel op gelijke lijn.
Men volgt de gieken zoover men maar
kan met de oogendan worden de tooueel-
kijkers te baat genomen, maar ook die
kunnen niet duidelijk maken wat 1500
meters verder bij de boeien gebeurt. Ein
delijk begint men de gieken te onderschei
den als kleine lichte stippen op het blauwe
waterzij worden grooter, breeder en
scherper, men begint de kleuren te onder
scheiden, en de strijd der meeningen ont
brandt te midden der turende menigte
Njord is voor! Neen, Laga, Nereus is
voorLaga haalt op 1Och kom, Njord
is voorHe meeningen zijn verdeeld, maar nu
duurt het niet lang meer. //Haal op voor
Njorrrd!" roept een jeugdig Muzenzoon
met heldere stem, en vijftig andere vallen
in met woedend plezier: «Haal op voor
Njord!Haal op!Trekken jongens!
Bravo! Goed gedaan Haal op!
Njord
Thans wordt het ook deu «kippigste"
duidelijk dat Leiden het eerst zal aan
komen.
Bom! Een schot. He //Vanity Eair"
met haar lichtblauwe bemanning schiet de
lijn voorhij. Bangtweede schot onmid
dellijk daarna, v or «de Prinses Wilhel
mina" van Laga. Ban volgen Nereus en
Triton.
Leiden heeft de baan van 3400 Meter
afgelegd in 14 minuten, Helft in 14 mi
nuten en 9 seconden. He overwinnende
ploeg, bestaande uit de heereu W. J. H.
Leuring, A. W. A. van Seters, C. v. d.
Broek, G. Vissering en E. Wijdenes
Spaans (st.), wordt levendig toegejuicht
en men geeft uiting aan de geestdrift door
den «slag" in triumf op de schouders te
dragen en met een krans te omhangen.
Njord heeft zijn ouden roem gehand
haafd en heeft het eere-diploma van den
bond wederom veroverd. He stuurman en
de vier roeiers krijgen elk een gouden
bondsmedaille.
't Scheen wel dat deze uitslag van in
vloed zou zijn op de volgende nummers,
zooals uit het vervolg kan blijken.
Bij het tweede nummer, dat der jonge
tweeriemsploegen, hadden zich Njord, Tri
ton en Nereus opgegeven, maar Utrecht
viel uit wegens ongesteldheid van een der
roeiers,zoodat alleen Erou-Erou van «Njord,"
en «Thetis" van «Nereus" met elkaar
zouden kampen. Ook hierbij was de Leid
sche ploeg van den beginne af een goed
eind voor en bleef dat tot het einde, toen
zij na 6 minuten 12 seconden het eerst
aankwam, gevolgd door Nereus, die slechts
13 seconden langer werk had.
He winnende ploeg bestond uit de hee
reu van Troostenburg de Bruijn, van
Rhede van der Kloot (slag), en Wijdenes
Spaans (stuurman).
Het nu volgende nummer was dat der
«oude twee"; de «Paramaribo" van «Njord"
tegen «Bjim" vau «Laga". Voor Helft
was de uitslag van den strijd hierbij zeer
ongelukkig, voor de toeschouwers de
kamp minder belangwekkend omdat liet
verschil in afstand te groot was. Juist
wanneer de uitslag onzeker is, en de kan
sen eenige malen keeren wordt de belang
stelling geprikkeld. He Paramaribo legde
de baan af in denzelfden tijd als de vo
rige ploeg, in 16 minuten 12 seconden.
He bemanning bestond uit de heereu
Jonges, de Vogel (slag) en Wijdenes
Spaans (st.)
Voor afwisseling deed de wedstrijd-
commissie er wèl aan, de volgorde te wij
zigen eu thans het laatste nummer te doen
aanvangen, de wedstrijd in «skiffs" of, zooals
het iu het onvertaalbare sport-Engelsch
heet «Single sculliug outrigged gigs," dat
wil zeggen: bootjes door een persoon be
stuurd met twee riemen, die buiten boords,
vrij hoog boven de waterlijn, zijn inge
haakt.
In «de Vliegende Visch" zat de heer,
G. Vissering, van «Njord", in «Plapjpy
go Lucky", de heer A. L. Couvée, lif
Laga. Zij hadden een baan van 17,,00 M.
af te leggen, waarover de heiyrOouvée
6 minuten 45 seconden deed,/zijn tegen
stander 7 seconden meer. Eerstgenoemde
was dus winner van de gouden medaille,
die uitgeloofd was door den heer de Ra-
nitz, penningmeester van den bond.
Het laatste nummer was een aardig
slot voor den wedstrijd. Hat was nu in
alle opzichten een belangwekkende strijd.
Hierbij kwamen in aanmerking jonge vier-
riemsploegen en waren ingeschreven «Pos-
cimur" van «Njord," «Prinses Wilhel
mina" van «Laga," en «Nereus" van de
gelijknamige vereeniging uit Amsterdam.
Toeu de drie gieken voorhij de tribune
kwamen waren zij precies op dezelfde lijn
en bleven dat bijna zoover men ze volgen
kon; eerst op grooten afstand schijnt Laga
verloren te hebben en kwam Njird be
slist in het voordeel doordat de giek van
Nereus de boei van omvaart te kort wilde
omvaren en daardoor achter kwam. Toch
bleven de Leidsche en de Amsterdamsche
ploegen elkaar dicht op de hielen, zooals
ook bleek uit den uitslag. Njord deed 14
minuten 19.5 seconde, Nereus 14 minuten
50 seconden over de baan. He Leidsche be
manning bestond uit de heeren van Troosten-
berg de Bruijn, vanSeters, Jonges, v. Rhede
v. d. Kloot (slag) en Wijdenes Spaans (st.)
Het laatste schot was gevallen, maar
de artillerist, die deu geheelen middag
reeds met bewonderenswaardige koelbloe
digheid schrik en angst om zich heen had
verspreid, wilde geen patronen mee naar
huis nemen, en begon zijn mortieren op
nieuw te laden voor een reeks van duch
tige saluutschoten. Hij had herhaaldelijk
met zeker leedvermaak schamper geglim
lacht, wanneer de omstanders hij zijn
schoten de handen voor de ooren hielden.
Of hij daar zelf nu niets van merkte?
«Wel nee, dat beteekentnog niemendal",
zei de kanonnier met een onversaagd ge
baar „in de koningsweek heb ik nog
100 schoten achter mekaar gedaan met
vaste kardoezen en dubbel aangestampte
proppen. Ik hoor niet eens meer dat er
wat gebeurt." En, met de sigaar tus-
sohen zijn knevels, ging de man met de
ijzeren trommelvliezen zijn saluutschoten
voorbereiden zoodat men zich haastte om
zijn oorlogszuchtig gezelschap te ontwijken.
In dichte drommen nam het publiek
in de beste stemming deu terugtocht aan,
de studenten naar het diner in den Hout
dat hun wachtte met de prijzen voor de
gelukkig^ overwinnaars, de Haarlemmers
huiswaarts om te vertellen van een aan-
genaman Zondagmiddag.
aterdag hiel 1 de Hollandsche
aatschappij der Wetenschappen
hare algemeeue vergadering, welke
door een vijftigtal directeuren en
leden bijgewoond. De voorzitter jhr.
mr. J. W. M. Schorer, opende de
bijeenkomst met eene toespraak,
waarin hij het bïnnenlandsch lid dr.
C. M. van der Sande Lacoste en de
en de vóór weinige dagen overleden
buitenlandsche leden A. W. Eicher
te Berlijn en B. Studer te Bern
herdacht, en in het bizonder ver
welkomde de nieuwbenoemde direc
teuren, mr. E. N. Rahusen, mr. J.
de Clercq van Weel, en G. Camp
bell, die voor de eerste maal de
algemeene vergadering bijwoonden.
De voorzitter berichtte, dat op de
prijsvraag, luidende: «De Maat
schappij vraaort een systematisch,
organogenetisch en biologisch onder
zoek naar de plantaardige parasieten,
welke aan de haren van den lui
aard worden aangetroffen», een
FEUILLETO ÜXT.
Zij was zeer schoon. Doch zij had geen bruidschat, geen
uitzicht, om door een rijk, voornaam heer opgemerkt, be
mind en getrouwd te worden en daarom nam zij een amb
tenaar bij het ministerie van onderwijs te Parijs tot echt
genoot. Zij moest nu zeer eenvoudig leven, omdat haar
man geen geld voor opschik en feesten had maar daarbij
gevoelde zij zich even ongelukkig alsof zij uit de maat
schappij ware verbannen. Bij vrouwen is nu eenmaal geen
sprake van rang of stand, want schoonheid en bevalligheid
nemen bij haar de plaats in van geboorte en afkomst. Goede
smaak, sierlijkheid en geestigheid is voor haar alles en
doen vaak vrouwen uit het volk op groote dames gelijken.
Voor iedere weelde en elk genot voelde zij zich gescha
pen, en daardoor leed zij vreeselijk door de omstandigheden,
waarin zij verkeerde. De bekrompenheid harer woning, de
naakte wanden, de vervallen stoelen en meubelen deden
haar pijnlijk aan. Al deze dingen, welke misschien een
andere vrouw van haar stand niet eens zou hebben opge
merkt, kwelden haar en maakten haar verdrietig. Het ge
zicht van het dienstmeisje, haar eenige hulp bij de huis
houding, bracht haar steeds uit haar humeur. Zij dacht
aan de deftige voorkamers, met Oostersche tapijten belegd
en bronzen lampen aan het plafond en aau de livrei
bedienden, die in deftige huizen bedienen. Zij dacht aan
groote salons met heerlijke tapijten en prachtige meubelen,
nog bovendien versierd met kostbare snuisterijen en aan
kleine en sierlijke salons, waar men zoo 's middag om vijf
uur met de beste vriendinnen zoo prettig keuvelen kan.
's Middags zaten zij aan tafelhaar man, die tegenover
haar zat, tilde het deksel op van de soepterrien en zeide
met stralende oogen: «Wat een heerlijk soepje! Er gaat
toch maar niets boven soep».... Zij dacht intusschen aan
uitgezochte diners, aan blinkend zilver, aan behangsel vol
ouderwetsche figuren en zeldzame vogels midden in een
tooverwoud aan zeldzame gerechten, opgedragen in kost
bare schotels aan complimenten en wat al niet meer.
Zij had geen toiletten, geen juweelec, niets. En van iets
anders hield zij niet; slechts daarvoor meende zij gescha
pen te zijn. Haar eenige wenseh was te behagen en te be
koren, benijd en gevierd te worden. Uit den tijd toen zij
nog op de kostschool was, had zij een rijke vriendin, doch
langzamerhand bezocht zij ook haar niet meer, want het
viel haar steeds moeilijker naar haar eigen huis terug te
keeren. Dagen lang beweende zij dan haar smart en ellende
en kwam soms tot vertwijfeling!
Op zekeren avond kwam haar man vroolijk te huis en
had een grooten brief in de hand.
Kijk eens, zeide hij, dat is iets voor je!
Zij opende den brief en haalde een uitnoodigingskaart te
voorschijn, die aldus luidde:
De minister van onderwijs en zijne echtgenoote ver
zoeken den heer en mevrouw Loisel hun de eer te bewij
zen, Maandag 18 Januari, den avond bij hen te komen
doorbrengen.
Haar man dacht, dat zij zeer blij zou zijn met deze uit-
noodiging, maar verontwaardigd wierp zij de kaart onver
schillig op tafel en zeide: Nu, wat zou dat?
Maar, lieve, ik dacht dat je het wel prettig zoudt
vinden. Anders kom je nergens en nu biedt zich juist zulk
eene schoone gelegenheid aan. Het heeft me niet weinig
moeite gekost eene uitnoodiging machtig te worden. Ieder
wil er een hebben en de mindere ambte aren komen daar
door achteraan. Daar zult ge de geheele groote wereld
ontmoeten.
Zij zag hem verwijtend aan en vroeg ongeduldig:
Maar wat moet ik dan aantrekken, om daar eenigs-
zins fatsoenlijk te komen?
Daaraan had hij niet gedacht.
Wel, de japon, stamelde hij, die je Zondags gewoon
lijk aantrekt. Ik meen dat die heel mooi....
Plotseling hield hij op, toen hij zijn vrouw zag schreien.
Twee dikke tranen rolden over hare wangen.
Maar wat scheelt er aan? vroeg hij verschrikt,
wat is er toch?
Met moeite bedwong zij haar tranen en autwoordde met
trillende stem
Ik heb geen toilet en kan dus niet naar dat feest gaan.
Geef de kaart maar aan een uwer collega's, wiens vrouw
beter garderobe heeft dan ik!
Zeg eens, Mathilde, begon hij weer, wat moet een
