Aan onze lezers.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Mathilda's Liefde
4e Jaargang.
Zaterdag 18 Juni 1887.
No. 1211.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIES:
STADSNIEUW S.
ZINKA.
HAARLEM?» DAGBLAD
Voor Haarlem, per 3 maanden1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit bliul verschijnt degelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. telefoonnummer 123.
van 1—5 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rahat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Fublicite Btrangére G. L. BATJBE Co., JOH. F. JONESSucr., Parijs, 3Ibis Faubourg Montmartre.
De Directie van HAARLEM'S
DAGBLAD heeft aan haar bureau
verkrijgbaar gesteld, een beperkt ge
tal exemplaren van den boeiendeil
geschiedkundigen Roman
naar het Hoogduitsch
dook
CHRISTIAAH VAM SPAARNE.
Voor geabonneerden op
HAARLEM'S DAGBLAD is de prijs
ƒ0.40; voor niet-geabonneerde'n
ƒ1.50. De Directie.
Haarlem, 17 Juni.
Kracht door Volharding.
De Haarlemsche gymnastiek-vereeniging,
die dezen naam voert, heeft voor enkele
dagen een roemrijke overwinning behaald,
zooals wij reeds in het nummer van Don
derdag mededeelden. Trouwens, men was
overtuigd in de vertegenwoordigers dezer
vereenigiug geduchte mededingers te krij
gen Kracht door Volharding" immers
behaalde reeds tal van prijzen, zooals in
1884 te Arnhem, in 1886 te Delft (vier
prijzen,) om niet te spreken van het
groot aantal personeele prijzen door de
leden verworven, waarvan enkelen zich
bizonder naam verwierven voor hun moei
lijk te evenaren springkunst.
Zaterdag, 11 Juni jl., vertrokken de
vertegenwoordigers van K. d. V." naar
Sittard, waar de scherm- en gymnastiek
club //Swentibold" (de naam van een Lim-
burgschen vorst der middeleeuwen)een wed
strijd in gymnastiek en schermen had uitge
schreven. De afgevaardigden der vereeni
giug waren de heeren J. Blommendaal
(voorzitter), J. W. Mentel (secretaris), A.
J. Robin en H. M. Neeb. De directeur,
de heer A. A. Sprenger, gymnastiek-on-
derwijzer hier ter stede, was verhinderd
mede te gaan.
De Haarlemsche jongelui, die niet op
zagen tegen den verren tocht om zich met
de Limburgers te meten, konden onder
weg veel bespiegelingen maken over het
onderwerp //hoe warm het was en hoe
ver," maar zelfs aan de langste reis per
spoor komt een einde, en hunne spieren
waren gelukkig niet verslapt, hun moed
op een goeden uitslag evenmin vermin
derd, toen zij na dien langen zit tussehen
de wielen, eindelijk Sittard bereikten. Zij
werden met de meeste voorkomendheid
door een bestuurslid van «Swentibold"
van den trein gehaald en kort daarop aan
de jury voorgesteld, bestaande uit de hee
ren H. Phaff, leeraar in de gymnastiek
aan de H. B. S. //Willem II" te Tilburg
(president), J. F. Phaff, leeraar in de
gymnastiek te Helmond, en L. D. Lab-
berté, idem te Maastricht (secretaris.)
Men maakte kennis met tal van andere
gymnasten, en bracht als vrije, vroolijke
turners een gezelligen avond door. 't Was
echter nog niet laat toen de meesten, om
hun krachten niet te verspillen, naar huis
gingen, de Haarlemmers naar het hotel
Cohnen, bij het station.
Den volgenden dag, Zondag, zou de
gecombineerde uitvoering der deelnemende
vereenigingen plaats hebben op het feest
terrein, eene daartoe ingerichte weide,
waar de stafmuziek van het 2e regiment
huzaren uit Venloo voortdurend speelde.
De feestmaaltijd die des voormiddags
werd gehouden, liep spoedig af, waarna
de verschillende vertegenwoordigers zich in
gelederen schaarden en in optocht naar
het feestterrein trokken.
Het was een vroolijk en opgewekt feest,
waartoe vooral ook meewerkte de omstan
digheid dat Sittard kermis vierde, en
daardoor het aantal toeschouwers nog
grooter was, dan anders het geval zou
geweest zijn.
Van de 18 vereenigingen, die zich had
den ingeschreven voor het concours, waren
slechts 10 opgekomen, die thans ook aan
de algemeene uitvoering deelnamen, onder
leiding van den heer van der Maas uit
Roermond.
Des avonds kwamen allen in het bezit
van het programma voor den wedstrijd
van den volgenden dag, bevattende de
'eningen, die voor alle vereenigingen
verplichtend waren gesteld. Men moest
die oefeningen nog nazien, overwegen
en practisch bestudeeren. Zoo ging ook voor
het Haarlemsch viertal de avond spoedig
om met //diepe kniebuigingen," «spreid-
sprongen" en «armrollingeu."
Maandag was de groote dag. Des mor
gens, negen uur, waren de deelnemers voor
het gymnastieklokaal van «Swentibold"
verzameld, en nam de loting een aanvang
voor de volgorde der vereenigingen. «Kracht
door Volharding" trok daarbij nummer
één, en opende dus den wedstrijd. Als regel
was vastgesteld dat de vereenigingen, die
nog niet haddeu gewerkt, geen toegang
hadden tot het lokaal. Bij deze vrije oefe
ningen werkten de heeren J. Blommen-
daal, A. J. Robin en J. W. Mentel.
De directeur van «IC. d. V.," die bij
het concours het commando zou voeren,
werd thans, bij zijne afwezigheid, vervan
gen door den heer Jacques Koopman uit
Rotterdam.
Ongeveer ten 11 uur waren de vrije
oefeningen afgeloopen en begaf men zich,
na eene rustpoos, naar het feestterrein voor
het concours aan de toestellen, dat ge
splitst was in drieënwerken aan den
rekstok, aan de hnndbrug, en hoog
springen. Voor elke vereeniging waren
twee verplichte oefeningen aan de toestel
len voorgeschreven, en ééne ter keuze ge
laten.
Bij het springen waren vier sprongen
vastgesteld, waarvan de eerste echter bij
de beoordeeling niet mede telde. De maten
waren daartoe bepaald op 1.10,1.30, 1.50
en 1.60 M. De oefeningen aan de toestel
len mochten niet worden «hersteld," de
sprongen mochten echter eenmaal worden
overgedaan. Ook was bepaald bij de sprin-
oefeuingen dat alleen zou gerekend worden
met den koogsten sprong door een der ver
tegenwoordigers van elke vereeniging ge
daan. Onder deze voorwaarden legden ook
onze Haarlemmers, de heeren Robin,
Neeb en Meute], proeven van kracht en
vlugheid af; zij stoorden zich niet aan de
groote warmte die op het terrein heerschte,
maar werkten met groote nauwgezetheid.
Bij het springen muntte vooral de heer
Neeb uit, en voldeed met gemak aan de
gestelde eischen.
Ongeveer half drie was dit belangrijkste
gedeelte van den wedstrijd afgeloopen en
begon die in het schermen, waaraan echter
door «K. d. V." niet werd deelgenomen.
De Haarlemmers bleven echter ooggetui
gen en mochten menigen mooien stoot be
wonderen.
Jammer genoeg konden zij niet langer
blijven maar moesten de ter.ugreis aan
vaarden. Alleen de heer Mentel bleef ach
ter om de uitspraak der jury te vernemen.
Des avonds ongeveer 8 uur waren alle
deelnemers bijeen en nam de lieer H.
Pfaff, voorzitter der jury, het woord.
Bij de vrije oefeningen behaalde «Kracht
door Volharding" den 2deu prijs, een
verguld zilveren medaille. De heide andere
prijzen, de gouden en de zilveren medailles,
werden door 2 vereenigingen uit Roermond
verworven.
Van de toesteloefeningen werd de Haar
lemsche Vereeniging de eerste prijs,een
gouden medaille, toegewezen. De tweede
prijs verwierf «Germanicus," uit Amster
dam, de derde prijs de vereeniging «For
ever Friends" uit Roermond.
Bij de uitreiking der prijzen wenschte
de voorzitter der jury «Kracht door Vol
harding" geluk met de behaalde zege;
het verheugde hem te mogen constateeren
dat juist de vereeniging die de verste reis
had gemaakt, op zoo eervolle wijze de
voornaamste prijzen had veroverd.
Na de uitreiking der prijzen begaven
de meesten zich naar het bal in het Casino,
dat zeer geanimeerd was en zelfs tot in
den vroegen morgen werd voortgezet.
Men kan zich de vreugde voorstellen
die het telegram uit Sittard, waarin de
overwinning werd medegedeeld, in Haar
lem teweegbracht.
Dinsdagnamiddag werd de secretaris
van «K. d. V"., de heer Mentel, door het
bestuur van «Swentibold" uitgeleide ge
daan naar het station.
Te 5.53 vandaar vertrokken, kwam hij
met den laatsten trein hier ter stede aan.
Als drager der zegeteekenen werd hij door
verschillende medeleden met hoera's ont
vangen en moest onmiddellijk de medailles
doen bewonderen.
De vereenigiug «Kracht door Volhar
ding" heeft haar naam schitterend gehand
haafd hare vertegenwoordigers kebbeu
door hunne overwinning ook getuigenis
afgelegd van de goede leiding, die hen
door het onderwijs van den heer Sprenger,
hoofd der gemeentelijke gymnastiekschool,
ten deel viel.
Wanneer de volharding, waarvan de
vereeniging blijken geeft, niet vermindert,
zal zij zeker steeds in kracht blijven toe
nemen. Dan, wij betwijfelen het niet, zul
len wij nog menigmaal in de gelegenheid
zijn nieuwe overwinningen te mogen ver
melden.
Aan het gemeentebestuur zijn de na
te noemen vergunningen gevraagd
tot oprichting van eene slachterij
aan de Brouwerstraat, in het perceel
kad. sectie F no. 5694 door W. G.
van Eijkern, eene kuiperij aan de
Oostvest, in het perceel no. 24 door
H. Poen, eene slachterij aan de Ro-
zenpriëelstraat, in het perceel get.
no. 54 door C. J. van den Heuvel.
Tot de heeren die in de laatste
jaarvergadering der Maatschappij
van Ned. Letterkunde tot leden wer
den benoemd, behoort ook onze
stadgenoot, de heer W. Gosler.
Tot onderwijzer aan eene bijzon
dere school te Rotterdam is be
noemd de heer W. N. v. d. Graaf,
uit Haarlem.
Op 16 Juni jl. stond nog voor
de rechtbank alhier terecht Otto
Julius Hübscher, oud 20 jaren, ge
boren te Berlijn, in den laatsten tijd
zonder vaste woonplaats rondzwer
vende en levende van hetgeen hij
door misdrijf verkreeg. Hoewel hij
zich aan bijna alle diefstallen met
braak van eenige beteekenis, waar
van de couranten in de afgeloopen
5 a 6 maanden aanhoudend melding
maakten, heeft schuldig gemaakt,
had hij zich thans alleen te ver
antwoorden over den diefstal op de
buitenplaats «Bagatelle» te Benne-
broek, bewoond door de echtelieden
Banker. Door het indrukken van
eene ruit kon hij aan de binnenzijde
de wervels verwijderen en zich door
opschuiving van het raam den toe
gang verschaffen. Zijne brutaliteit
ging zelfs zoo ver, dat hij in de
kamer, waar de bewoners sliepen,
van een tafeltje voor het ledekant
geplaatst, de voorwerpen heeft mede
genomen. 25 getuigen werden ge
boord; hunne verklaringen waren
voor den beklaagde verpletterend,
hoewel hij steeds bleef volharden
bij zijne bewering onschuldig te zijn
en de op hem in beslag genomen
voorwerpen van een onbekend schip
persknecht te hebben gekocht. Het
O. M. bracht in zijn requisitoir hulde
aan de personen te Eemnes, die zoo
veel hadden bijgedragen tot het ont
dekken van dezen gevaarlijken dief.
Het O. M. releveerde alle feiten in
deu laatsten tijd gepleegd, hem
daarbij in zijne operaties op den voet
volgende, en waaruit duidelijk werd
dat hij nog moest terechtstaan voor
de rechtbanken te Rotterdam, Am
sterdam, Utrecht en Arnhem, voor
in die verschillende arrondissementen
gepleegde diefstallen. Nog deelde
het O. M. mede dat langs diploma-
tieken weg de toezending uit Duitsch-
land van door Hübscher te Emmerik
te koop aangeboden zilveren voor
werpen was gevraagd, waarbij dan
ook wellicht de te Hillegom gesto
len voorwerpen ontdekt zouden wor
den. Zes jaren gevangenisstraf werd
voor hem geeischt, terwijl de ver
dediger, Mr. D. A. Graaf van Lim
burg Sty rum, in hoofdzaak zijn
cliënt in de clementie van de recht
bank aanbeval. Over 8 dagen uit
spraak in deze zaak.
Door de politie alhier is op straat
een hond opgevangen, voorzien van
een valschen belastingpenning.Van
het jaartal 1877 was gemaakt
1887. In 1877 waren de pennin
gen van denzelfden vorm als dit jaar.
De eigenaar van den hond is opge
spoord en proces-verbaal is tegen
hem opgemaakt.
De houders van het Hollandsch
Bijenpark te Santpoort, de heeren
De Bruyn en Kelting, hebben na
mens de Belgische regeering de op-
FEUILLBTON.
Roman van OSSIP SCHTJBIN.
12)
TIENDE HOOFDSTUK.
Sempaly werd bij den dag vertrouwelijker met de Sterzl's,
sprak Cecil met je aan, liet Zinka de merkwaardig
heden van Rome zien en dineerde of dejeuneerde twee- of
driemaal in de week bij de familie.
Sedert de tableaux bij Ilsenbergh verkeerde Zinka veel in
de wereld. Zij was in de mode gekomen. De heeren lagen
overal aan haar voeten, de dames wilden allen van baar
volksliederen leeren zingen. Zij behandelde de heeren zeer
onverschillig en toonde zich buitengewoon vriendelijk jegens
diegenen, om wie zich niemand bekommerde, waardoor baar
populariteit zeer verhoogd werd.
Truyn's dochtertje, een aardige wildzang, die minstens
driemaal in de week baar kamermeisje wegzond, alles wilde
leeren, van Latijn tot aquarelschilderen toe, en met geen
enkelen leermeester overweg koD, behalve met Truyn zelf,
bad een verbazende vereering voor Zinka en was voor haar
zoo zacht als een lam. Vorstin Vulpini was verbaasd over
Zinka's gunstigen invloed op baar nichtje, en noemde haar
een trouvaille, en lady Julia Ellis, die Zinka voor
twee jaar in Meran bad leeren kennen, was er trotscb op,
dat zij baar te Rome in de wereld bad gebracht. Als ba
rones Sterzl niet kon uitgaan, dan was lady Julia altijd
ten volle bereid Zinka te geleiden en op lady Julia's W oens-
dagavonden moest Zinka baar helpen de gasten ontvangen
en thee schenken.
Gravin Sehalingen, een hartstochtelijk schilderes, vol van
die sentimenteele liefde voor de kunst, die de Franscben
romance noemen, vond Zinka délicieuse, maakte
uitstapjes met baar, bezocht alle antiquiteitenwinkels met
haar en schilderde haar eindelijk voor vorstin Vulpini op
een waaier, hoofd en bovenlijf in een dun, zwevend gewaad
gehuld, uit den kelk van een lelie te voorschijn komend.
Voordat er veertien dagen om waren, had een Amerikaan
onderzoek gedaan naar haar voorouders en de schoone
Crespigny naar haar bruidschat. Norina maakte haar het
hof achter den rug van zijn gebiedster en mesdames Gandry
en Ferguson bewezen haar de eer onuitsprekelijk ijverzuch
tig te zijn.
Dit alles maakte haar echter niet het minst verlegen,
het verbaasde haar zelfs niet. Men had haar van haar jeugd
af reeds verwend; waar zij zich tot nu toe had vertoond,
had zij vrienden gevonden. Zij verheugde er zich over, als
men vriendelijk voor haar was, maar zij zou er zich ook
zeer over verbaasd hebbenals men anders was
geweest.
Sempaly had haar botticelli-achtig genoemd, alleen
ten opzichte van haar karakter. Uiterlijk herinnerde zij
meer aan de pastelteekeningen van Latour of aan een veel
later type van de achttiende eeuw, dat van Lamballe. Zij
had niet de conventioneele blondine-tint, maar was zelfs
in haar vroegste jeugd bleek, met sepiakleurige krin
gen om de oogen haar haar krulde vau natuur, en
scheen nu eens lichtbruin, dan rood, kleine lokjes krulden
langs haar voorhoofd zonder het te bedekken, waardoor
haar gezichtje een open uitdrukking kreeg. Zij was maïer
maar niet hoekig, had lange, slanke armen en smalle, som
tijds lichtroode handen. Zij was óf nadenkend en droomend
óf vroolijk overmoedig; haar gang was meestal vlug en
licht, maar ook dikwijls onvast, als van een engel; die
zijn vleugels voortsleept, zei Sempaly. Haar diepe en
vibreerende stem deed denken aan te tonen van een Amati-
viool. Zij was onstuimig als een knaap, bevallig als een
waternimf en naïef als een zesjarig kind zoo naïef als
een meisje, dat voornamelijk door mannen is opgevoed.
Zij had Fransche en Engekche gouvernantes gehad en
zelfs een jaar in het «sacré coeur« doorgebracht. Den groo-
sten invloed op haar opvoeding had echter haar voogd
generaal Sterzl, gehad, een verstandig zonderling, die een
groote antipathie had tegen sentimenteele meisjesvriendschap
en de zoogenaamde routine, die men verkrijgt door een
vroegtijdig verkeer in de wereld. Zinka was het aan hem
verschuldigd, dat zelfs gravin Ilsenbergh zich eens een goed
woord over haar liet ontvallen, door te zeggen: dat
