NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
5 e Jaargang.
Woensdag 3 Augustus 1887.
No. 1250.
ABONNEMENTSPRIJS:
AD VERTENTIEN:
STADSNIEUWS.
De Brandstichter.
HAARLEM'S DAGBLAD
Yoor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door liet geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicite Etrangère G. L. DAT!BE Co., JOH. F. JONES, SncrParijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem, 2 Augustus.
De 14de algemeene vergadering van den
//Volksbond, vereenigiug tegen drankmis
bruik," zal gehouden worden te Haarlem
op den BOsten Augustus a. s. Be: alve de
gewone werkzaamheden, zullen de volgende
voorstellen en vragen in behandeling wor
den gebracht;
a Van het hoofdbestuur:
1De algemeene vergadering besluite,
dat met de uitgave van platen in den geest
van de verschenen gravure //Ach vader,
niet meer", zal worden voortgegaan.
2°. De algemeene vergadering spreke de
wenschelijklieid uit van het houden van
openbare afdeelings-vergaderingen, waaraan
een feestelijk karakter wordt gegeven op
dat zij hierdoor meer aantrekkelijkheid
voor het groote publiek verwerven, en
dus tegemoet komen aan de behoefte tot
ontspanning.
8°. De algemeene vergadering spreke de
wenschelijkheid uit, dat vanwege het cen
traal gezag maatregelen worden genomen
tot het vroeger sluiten des avonds en het
later openen des morgens van drankgele
genheden.
4°. De algemeene vergadering drage op
aan het hoofdbestuur om een onderzoek in
te stellen naar den sluikhandel in spiritu
aliën op de Rijksgrenzen, en naar het
verband tusscheu deze en het misbruik
van sterken drank.
b. Van de afdeelingen;
a. Dordrecht:
5°. Gedachtig aan het besluit der alge
meene vergadering, gehouden te Dordrecht
in 1885, om ook in Nederland een asyl
voor dronkaards op te richten, besluite de
algemeene vergaderiug
lo. Jaarlijks drie honderd gulden uit de
algemeene kas af te zonderen tot vorming-
van een kapitaal tot oprichting van zoo
danig asyl;
2°. De afdeeling uit te noodigen, eene
naar haar oordeel geschikte plaats voor
zoodanig asyl te zoeken en aan het hoofd
bestuur aan te wijzen.
b. 's Gravenhage
6o. Ligt het op deu weg van den Bond,
pogingen aan te wenden, om te voorko
men dat voortaan gelijk veelal tot dus
verre overtredingen van de drankwet,
vooral die van het verbod tot verkoop van
sterken drank in het klein zonder vergun
ning, worden gestraft met een uiterst ge
ringe geldboete?
c. Groniugen:
7°. De Boud trachte door middel van
circulaires, uitgaande van het hoofdbestuur
en onder het publiek te verspreiden, in de
eerste plaats door tusschenkomst van de
correspondenten, propaganda te makeu en
de oprichting van nieuwe afdeelingen te
bevorderen.
8°. De algemeene vergadering noodige
het hoofdbestuur uit, door het verspreiden
van gepaste lectuur propaganda te maken
voor het doel van den Bond.
d. Haarlem:
9°. Het hoofdbestuur worde uitgenoo-
digd een onderzoek in te stellen:
1°. Naar hetgeen door den Bond kan
worden gedaan om gewoonte vau dron
kenschap in de wetgeving te doen opne
men als eene reden tot scheiding van tafel
en bed of tot echtscheiding;
2°. Naar de wenschelijkheid van het
opuemen in de wetgeving van voortdu
rende dronkenschap als eene reden tot
onder curateele-stelling.
e. Sliedrecht:
10°. Is het oprichten van zoogenaamde
bondsliuizen in het belang van het volk
te achten
Ter gelegenheid van den verjaar
dag van H. M. onze Koningiü, werd
hedenmiddag ten twaalf uur op
het terrein van de cavalerie kazerne
een groote parade gehouden, waar
aan werd deelgenomen door het ba
taljon der stedelijke schutterij van
Haarlem, een bataljon infanterie en
een afdeeling huzaren. De parade
werd gecommandeerd door den ka
pitein der infanterie J. M. H. van
der Koog, ^n geïnspecteerd door den
majoor der huzaren L. B. Loeff. Na
den gebruikelijken rit der hoofdoffi
cieren voor en achter de gelederen,
vormden de troepen een carré, waarna
de majoor der huzaren voorlezing
deed van het officiëele besluit, waarbij
aan den hoefsmid Kaanders van het
2e regiment huzaren een gouden
medaille werd toegekend, wegens
36 jarigen trouwen dienst.
Na de lezing van het stuk richtte
de majoor het woord tot de troepen
en tot den man wien dit huldebe
toon gold. De majoor vond aanlei
ding Kaanders als voorbeeld van
trouwe en eerlijke plichtsvervulling
te stellen aan de jongere soldaten,
nu hij gedurende 36 jaar nooit eene
enkele aanmerking in zij n strafregister
had gekregen, nooit wegens misbruik
van sterken drank bestraft zelfs
nooit berispt had behoeven te worden
en steeds als een flink soldaat had
gediend. Daarop hechtte de majoor
hem het eeremetaal op de borst.
Na het gewone défilé, waarbij
ook de houding onzer schutterij zeer
viel te prijzen, was de parade afge-
loopen en maakten de troepen nog
een militairen marsch.
In de afgeloopen week is hij
het notarieel-staatsexamen geslaagd,
voor het tweede gedeelte: de heer
A. Mackenzie te Haarlem.
Bij het groote turnfeest in Den
Haag hebben de Haarlemsche gym
nasten weder verschillende prijzen
behaald.
Bij het hoog-, ver- en polsstok-
springen waaruit het concours
in het Malieveld op Maandag hoofd
zakelijk bestond,waren een zeker aan
tal medailles uitgeloofd. Nummer
een springt, wordt gevolgd door
nummer twee en zoo vervolgens.
Na eiken sprong wordt de lijn hoo-
ger of verder geplaatst, in het alge
meen de sprong verzwaard. Zoo
langzamerhand vallen eenige deel
nemers af, tot eindelijk een getal
overblijft gelijk aau dat van de uit
geloofde medailles en nu kampen
de overblijvenden om den voorrang
om den In, 2n of 3n prijs enz.
Wauneer men nu nagaat, dat de
eerste prijswinner over een koord
ter hoogte Tan 1.75 M. sprong, dan
kan men zich voorstellen hoe lang
de overwinning betwist werd.
De uitslag, wat betreft het hoog
springen was dat de le prijs, ver
guld zilveren medaille, geschonken
door den heer E. M. S. Van San
ten, president van de feestcommissie
van de S. en T. Vereeniging
a's Gravenhage», werd behaald door
den heer Neeb, lid van aKrachten
Volharding» te Haarlem.
Polsstokspringen. le prijs, verg.
zilv. med., geschonken door mr. J.
G. Patijn, burgemeester, de heer D.
Oost woud van aSparta» te Haarlem;
2e prijs zilv. med., geschonken door
jhr. mr. J. F. van Humalda van
Eysinga, lid van den Raad van State,
de heer J. G. Martin, van «Sparta»
te Haarlem.
Toen de uitreiking der prijzen
Maandagavond in het Gebouw van
Kunsten en Wetenschappen was
geschied, nam de minister Heems
kerk het woord en hield eene korte
rede, waarin hij het nut der turn
verenigingen aantoonde.
De voorzitter van het Nederl.
Gymnastiek-verbond, mr. D. Jose-
phus Jitta, antwoordde en wees
vooral op het verschijnsel, dat hoe
langer hoe meer gewaardeerd wor
den de pogingen om oefening in
lichaamskracht deel te doen uitma
ken van de volksopvoeding. Hij ver
kondigde den lof des ministers voor
zijn geestkracht, ijver en volharding,
deugden, die als ideaal aan het jonge
Holland worden voorgespiegeld. Met
een aleve minister Heemskerkein
digde hij zijn rede, waarmede alle
turners luid instemden.
Ten slotte zongen allen staande
het volkslied.
Door den Kerkeraad der Ned.
Herv. Gemeente van Arnhem is
tot godsdienst-onderwijzer aldaar be
noemd de heer H. J. Kasteijn van
Haarlem, (bij loting tegen den heer
H. Van Velde te Hillegom).
De hoogste prijs in de paarden-
loterij een landauer met twee
paarden is aan een kleederma
ker in den Haag ten deel gevallen.
De gelukkige winner heeft èn
paarden èn rijtuig onmiddellijk ver
kocht.
Men schrijft uit Haarlemmer
meer:
«De oogsttijd nadert weer. Het
rijpende graan doet van heinde en ver
arbeiders toestroomen,die voor eenige
weken huis en haard verlaten om
in onze landbouwstreek iets meer
dan in hun geboorteplaats te ver
dienen.
Voor loonen van f 6, hoogstens
f 8, werkt men dan van 's morgens
4 tot 's avonds 8 uur.
Geen wonder dan ook, dat de
bier wonende arbeiders genoodzaakt
zijn, hunne vrouw en kinderen ook
op 't veld te laten arbeiden, om de
verdiensten toch nog met iets te ver
meerderen. Doch hoe gaat 't al. De
verdiensten zijn nu betrekkelijk vrij
hoog, altijd voor een paar weken.
Wie kan dit 't best merken? De
kasteleins natuurlijk. Men overtuige
zich slechts door Zaterdags of Zon
dagsavonds den Ringdijk te bewan
delen of liever te beloopen, want
het wandelen is daar niet bizonder
aangenaam.
Straatschenderij en vechtpartijen
zijn aan de orde van den dag, beter ge
zegd van de week, en de eenige
politie-agent aan wiens alziend oog
de veiligheid ivan dit gedeelte van
onze uitgestrekte gemeente is toever
trouwd, woont op bijna twee uur
afstand.
Opgewonden door sterken drank,
wordt de ergerlijkste straatschenderij
bedreven bij mede-bewoners die het
leven van een geheel andere zijde
beschouwen dan zij.
Is het weer drie maanden verder,
dan worden de zoo roekeloos be
steede gelden betreurd, doch te
laat.
Meermalen is er hij onze vroede
mannen reeds op aangedrongen, om
in deze afdeeling der gemeente, waar
meer dan 300 gezinnen wonen, een
veldwachter te stationeeren, doch
tot nu toe vergeefs, en de dienst
wordt bijna geheel alleen overgela
ten aan de op een naburig dorp,
tevens geheel andere gemeente, ge
stationeerde Rijks-veldwachter.
LETTEREN EN KUNST.
Tlians is het besluit geteekend, waarbij
de omgeving van den Dom te Keulen
vrijgemaakt zal worden. Uit de kas der
Dom-vereeniging zullen nu 600,000 mark
besteed worden voor het afbreken van
huizen en wel aan de zuidzijde. Het nieuwe
Domhotol en het belendende huis, te zamen
een millioen waard, zullen daarna even
eens worden gesloopt.
Sarah Bernhart is te Parijs terugge
keerd. //Figaro" schat dat zij op hare
kunstreis in Amerika 1,200.000 fr. heeft
ingeoogst. Hare kosten van onderhoud en
reizen kwamen voor rekening van Gran
en Abbey, die haar naar Amerika hebben
laten komen.
LAND- EN TUINBOUW.
Men schrijft ons:
//In de stad bekommert men zich wei
nig over droog weder. Men mag eens
klagen over gebrek aan goed drinkwater,
wanneer de regen, wat langer dan ge
woonlijk op zich laat wachten, maar ver
der reikt de klacht ook niet. Wat een
droge zomer is, weet een boer te vertellen,
en sedert ik eenigen dagen in 't boeren
land heb doorgebracht, wordt 't mij hoe
langer zoo duidelijker.
Zoo ergens, dan gevoelen de omstreken
van Hugowaard en Niedorp 't nadeelige
van een langdurige droogte. Alle gewassen,
rogge, tarwe, haver, mosterd, aardappelen,
erwten en boonen voorzeggen een schralen
oogst. De mosterd, die op den weinigen
zwaren en vruchtbaren grond, welke hier
te vinden is, verbouwd wordt, staat beter
dan men oogenschijnlijk zou verwachten.
Beschouw 't gewas evenwel niet van
nabijdadelijk bespeurt men, dat 't zaad
klein en niet veel is. Ook de aardappelen
IP33 UXLLE TO 3ST-
Novelle naaf het Fransch van Joseph Montet.
Vooruit jongens, riep de baas. Wij moeten naar
de kust. Houd het roer stevig, JeanMaak de greling vast,
Pierre.
Pijlsnel schoot het vaartuig over de woelige zee. Des
avonds te voren was men met prachtig weder uitgezeild.
Er woei een luchtige bries, welke de golfjes vlug voort
stuwde, terwijl de zon op den beweeglijken waterspiegel
hare stralen liet weerkaatsen. Echter was vader Landure,
de baas, langs het wachthuis gaande, een oogenblik blijven
staan; onrust stond op zijn gelaat te lezen. In minder dan
een uur was de barometer een centimeter gedaald. De oude
was een oogenblik blijven staan, terwijl hij scheen na te
denken. Toen had hij naar de lucht gekekeD, den wind op
gesnoven, en de schouders opgetrokken. Een storm bij zulk
een weer, is dat mogelijk? Hij zou hem wel geroken heb
ben, hij die rukwinden een dag van te voren voelde aan
komen I Maar, vandaag bemerkte hij niets, hij geloofde
slechts aan een goede vangst.
Die barometer is toch maar speelgoed, waarachtig!
Daarom was vader Landure met zijn twee jongens, Pierre
en Jean, vertrokken. Waren het zijn eigen jongens? Neen.
Vader Landure had slechts eene dochter, Marie, de parel
der kust, eene prachtige jonkheid van twintig jaren, kloek
en toch teeder, met fluweelzachte oogen en een huid als
van een rijpen perzik.
Pierre en Jean waren twee zeelieden, kinderen van het
land, twee stoere knapen, vlug als 't er op aankwam, die
huu beroep verstonden, en die hij een jaar geleden had aan
geworven om op zijn schuit te dienen. Met hen liep alles
goed van stapel. Wie van beiden wel het meeste hart voor
't werk had. Twee echte mededingers, watblief.... Ja, ja,
de oude wist wel zoo'n beetje waar hun groote ijver van-
dan kwam. Die twee knapen hebben het op mijn dochter
gemunt, da's klaar. En het was tusschen hen een strijd,
wie de meeste kansen had om als echtgenoot in aanmer
king te komen. Nu, vooruit maar.
Vader Landure nam het rustig op. Zijne dochter was
verstandig en flink naar lichaam en geest. Als het noodig
was zou zij zelf wel beslissen, en daarmede was alles uit.
Zij zou misschien goeddoen met niet te lang te wachten,
want zoolang te wachten in ongeduld, dat was niets voor
twee even verliefde jongens.
Gedurende een maand zoowat, had vader Landure gezien,
dat zij kwade blikken wisselden. Van Jean's kant, vooral,
nog vuriger dan Pierre, nog driftiger ook, misschien en
minder in gunst.... Maar dat alles zou wel terechtkomen,
niet waar, op den dag van het huwelijk, en de afgewezen
minnaar zou zich met een dubbel rantsoen cider troosten.
Het zou niet voor de eerste maal zijn, dat zoo iets ge
beurd was; een verdriet verdronken in een flinken teug,
en lieve meisjes waren er in den omtrek genoeg....
Intusschen had men den geheelen namiddag hard ge
werkt, kalm aan....
Maar zieteensklaps steekt de wind op't liep ongeveer
naar vieren....
Heidaar, jongens, wat moet dat beduiden! Vader Landure
had het hoofd opgeheven, de hand boven de oogen gezet
en naar den horizont gekeken. Daar ginds, heel in de verte,
kwam snel een donkere wolk opzetten.
De touwen los! het zeil omlaag, schreeuwde de
schipper.
En men snelde op de kust toe.
Maar plotseling was de wind uitgeschoten en joeg de
bark naar de open zee.
Wat een storm, groote God! Nooit hadden de twee jon
gens noch vader Landure zelf, zoo iets bijgewoond. Het was
of een dier stormen van den duivel, waarvan zij, die in de
Zuidzee, gekruist hadden, verhalen, een van die verschrik
kelijke cyclonen die in een kring van woedende stormwin
den om u trekken, zich in de zee vergist had en op dit
punt aan de kust van Bretagne was neergestreken.
Ieder half uur sloeg de wind om en het schip draaide
als een tol in 't rond, nu eens een onbekende koers ne
mend, dwars door draaikolken van huizenhooge golven.
Hoe kwam het dat het nog geen twintig maal voor eens,
was omgeslagen?
De zijden moesten wel stevig gespijkerd zijn. Met een
goed dek als het zijne, rolde het van de eene golf over de
I andere, dompelde onder, rees als door een wonder weer