NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 5 e Jaargang. Woensdag 3 Augustus 1887. No. 1250. ABONNEMENTSPRIJS: AD VERTENTIEN: STADSNIEUWS. De Brandstichter. HAARLEM'S DAGBLAD Yoor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20. Franco door liet geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65. Afzonderlijke nummers- 0.03. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij groote opgaven aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicite Etrangère G. L. DAT!BE Co., JOH. F. JONES, SncrParijs, 31bis Faubourg Montmartre. Haarlem, 2 Augustus. De 14de algemeene vergadering van den //Volksbond, vereenigiug tegen drankmis bruik," zal gehouden worden te Haarlem op den BOsten Augustus a. s. Be: alve de gewone werkzaamheden, zullen de volgende voorstellen en vragen in behandeling wor den gebracht; a Van het hoofdbestuur: 1De algemeene vergadering besluite, dat met de uitgave van platen in den geest van de verschenen gravure //Ach vader, niet meer", zal worden voortgegaan. 2°. De algemeene vergadering spreke de wenschelijklieid uit van het houden van openbare afdeelings-vergaderingen, waaraan een feestelijk karakter wordt gegeven op dat zij hierdoor meer aantrekkelijkheid voor het groote publiek verwerven, en dus tegemoet komen aan de behoefte tot ontspanning. 8°. De algemeene vergadering spreke de wenschelijkheid uit, dat vanwege het cen traal gezag maatregelen worden genomen tot het vroeger sluiten des avonds en het later openen des morgens van drankgele genheden. 4°. De algemeene vergadering drage op aan het hoofdbestuur om een onderzoek in te stellen naar den sluikhandel in spiritu aliën op de Rijksgrenzen, en naar het verband tusscheu deze en het misbruik van sterken drank. b. Van de afdeelingen; a. Dordrecht: 5°. Gedachtig aan het besluit der alge meene vergadering, gehouden te Dordrecht in 1885, om ook in Nederland een asyl voor dronkaards op te richten, besluite de algemeene vergaderiug lo. Jaarlijks drie honderd gulden uit de algemeene kas af te zonderen tot vorming- van een kapitaal tot oprichting van zoo danig asyl; 2°. De afdeeling uit te noodigen, eene naar haar oordeel geschikte plaats voor zoodanig asyl te zoeken en aan het hoofd bestuur aan te wijzen. b. 's Gravenhage 6o. Ligt het op deu weg van den Bond, pogingen aan te wenden, om te voorko men dat voortaan gelijk veelal tot dus verre overtredingen van de drankwet, vooral die van het verbod tot verkoop van sterken drank in het klein zonder vergun ning, worden gestraft met een uiterst ge ringe geldboete? c. Groniugen: 7°. De Boud trachte door middel van circulaires, uitgaande van het hoofdbestuur en onder het publiek te verspreiden, in de eerste plaats door tusschenkomst van de correspondenten, propaganda te makeu en de oprichting van nieuwe afdeelingen te bevorderen. 8°. De algemeene vergadering noodige het hoofdbestuur uit, door het verspreiden van gepaste lectuur propaganda te maken voor het doel van den Bond. d. Haarlem: 9°. Het hoofdbestuur worde uitgenoo- digd een onderzoek in te stellen: 1°. Naar hetgeen door den Bond kan worden gedaan om gewoonte vau dron kenschap in de wetgeving te doen opne men als eene reden tot scheiding van tafel en bed of tot echtscheiding; 2°. Naar de wenschelijkheid van het opuemen in de wetgeving van voortdu rende dronkenschap als eene reden tot onder curateele-stelling. e. Sliedrecht: 10°. Is het oprichten van zoogenaamde bondsliuizen in het belang van het volk te achten Ter gelegenheid van den verjaar dag van H. M. onze Koningiü, werd hedenmiddag ten twaalf uur op het terrein van de cavalerie kazerne een groote parade gehouden, waar aan werd deelgenomen door het ba taljon der stedelijke schutterij van Haarlem, een bataljon infanterie en een afdeeling huzaren. De parade werd gecommandeerd door den ka pitein der infanterie J. M. H. van der Koog, ^n geïnspecteerd door den majoor der huzaren L. B. Loeff. Na den gebruikelijken rit der hoofdoffi cieren voor en achter de gelederen, vormden de troepen een carré, waarna de majoor der huzaren voorlezing deed van het officiëele besluit, waarbij aan den hoefsmid Kaanders van het 2e regiment huzaren een gouden medaille werd toegekend, wegens 36 jarigen trouwen dienst. Na de lezing van het stuk richtte de majoor het woord tot de troepen en tot den man wien dit huldebe toon gold. De majoor vond aanlei ding Kaanders als voorbeeld van trouwe en eerlijke plichtsvervulling te stellen aan de jongere soldaten, nu hij gedurende 36 jaar nooit eene enkele aanmerking in zij n strafregister had gekregen, nooit wegens misbruik van sterken drank bestraft zelfs nooit berispt had behoeven te worden en steeds als een flink soldaat had gediend. Daarop hechtte de majoor hem het eeremetaal op de borst. Na het gewone défilé, waarbij ook de houding onzer schutterij zeer viel te prijzen, was de parade afge- loopen en maakten de troepen nog een militairen marsch. In de afgeloopen week is hij het notarieel-staatsexamen geslaagd, voor het tweede gedeelte: de heer A. Mackenzie te Haarlem. Bij het groote turnfeest in Den Haag hebben de Haarlemsche gym nasten weder verschillende prijzen behaald. Bij het hoog-, ver- en polsstok- springen waaruit het concours in het Malieveld op Maandag hoofd zakelijk bestond,waren een zeker aan tal medailles uitgeloofd. Nummer een springt, wordt gevolgd door nummer twee en zoo vervolgens. Na eiken sprong wordt de lijn hoo- ger of verder geplaatst, in het alge meen de sprong verzwaard. Zoo langzamerhand vallen eenige deel nemers af, tot eindelijk een getal overblijft gelijk aau dat van de uit geloofde medailles en nu kampen de overblijvenden om den voorrang om den In, 2n of 3n prijs enz. Wauneer men nu nagaat, dat de eerste prijswinner over een koord ter hoogte Tan 1.75 M. sprong, dan kan men zich voorstellen hoe lang de overwinning betwist werd. De uitslag, wat betreft het hoog springen was dat de le prijs, ver guld zilveren medaille, geschonken door den heer E. M. S. Van San ten, president van de feestcommissie van de S. en T. Vereeniging a's Gravenhage», werd behaald door den heer Neeb, lid van aKrachten Volharding» te Haarlem. Polsstokspringen. le prijs, verg. zilv. med., geschonken door mr. J. G. Patijn, burgemeester, de heer D. Oost woud van aSparta» te Haarlem; 2e prijs zilv. med., geschonken door jhr. mr. J. F. van Humalda van Eysinga, lid van den Raad van State, de heer J. G. Martin, van «Sparta» te Haarlem. Toen de uitreiking der prijzen Maandagavond in het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen was geschied, nam de minister Heems kerk het woord en hield eene korte rede, waarin hij het nut der turn verenigingen aantoonde. De voorzitter van het Nederl. Gymnastiek-verbond, mr. D. Jose- phus Jitta, antwoordde en wees vooral op het verschijnsel, dat hoe langer hoe meer gewaardeerd wor den de pogingen om oefening in lichaamskracht deel te doen uitma ken van de volksopvoeding. Hij ver kondigde den lof des ministers voor zijn geestkracht, ijver en volharding, deugden, die als ideaal aan het jonge Holland worden voorgespiegeld. Met een aleve minister Heemskerkein digde hij zijn rede, waarmede alle turners luid instemden. Ten slotte zongen allen staande het volkslied. Door den Kerkeraad der Ned. Herv. Gemeente van Arnhem is tot godsdienst-onderwijzer aldaar be noemd de heer H. J. Kasteijn van Haarlem, (bij loting tegen den heer H. Van Velde te Hillegom). De hoogste prijs in de paarden- loterij een landauer met twee paarden is aan een kleederma ker in den Haag ten deel gevallen. De gelukkige winner heeft èn paarden èn rijtuig onmiddellijk ver kocht. Men schrijft uit Haarlemmer meer: «De oogsttijd nadert weer. Het rijpende graan doet van heinde en ver arbeiders toestroomen,die voor eenige weken huis en haard verlaten om in onze landbouwstreek iets meer dan in hun geboorteplaats te ver dienen. Voor loonen van f 6, hoogstens f 8, werkt men dan van 's morgens 4 tot 's avonds 8 uur. Geen wonder dan ook, dat de bier wonende arbeiders genoodzaakt zijn, hunne vrouw en kinderen ook op 't veld te laten arbeiden, om de verdiensten toch nog met iets te ver meerderen. Doch hoe gaat 't al. De verdiensten zijn nu betrekkelijk vrij hoog, altijd voor een paar weken. Wie kan dit 't best merken? De kasteleins natuurlijk. Men overtuige zich slechts door Zaterdags of Zon dagsavonds den Ringdijk te bewan delen of liever te beloopen, want het wandelen is daar niet bizonder aangenaam. Straatschenderij en vechtpartijen zijn aan de orde van den dag, beter ge zegd van de week, en de eenige politie-agent aan wiens alziend oog de veiligheid ivan dit gedeelte van onze uitgestrekte gemeente is toever trouwd, woont op bijna twee uur afstand. Opgewonden door sterken drank, wordt de ergerlijkste straatschenderij bedreven bij mede-bewoners die het leven van een geheel andere zijde beschouwen dan zij. Is het weer drie maanden verder, dan worden de zoo roekeloos be steede gelden betreurd, doch te laat. Meermalen is er hij onze vroede mannen reeds op aangedrongen, om in deze afdeeling der gemeente, waar meer dan 300 gezinnen wonen, een veldwachter te stationeeren, doch tot nu toe vergeefs, en de dienst wordt bijna geheel alleen overgela ten aan de op een naburig dorp, tevens geheel andere gemeente, ge stationeerde Rijks-veldwachter. LETTEREN EN KUNST. Tlians is het besluit geteekend, waarbij de omgeving van den Dom te Keulen vrijgemaakt zal worden. Uit de kas der Dom-vereeniging zullen nu 600,000 mark besteed worden voor het afbreken van huizen en wel aan de zuidzijde. Het nieuwe Domhotol en het belendende huis, te zamen een millioen waard, zullen daarna even eens worden gesloopt. Sarah Bernhart is te Parijs terugge keerd. //Figaro" schat dat zij op hare kunstreis in Amerika 1,200.000 fr. heeft ingeoogst. Hare kosten van onderhoud en reizen kwamen voor rekening van Gran en Abbey, die haar naar Amerika hebben laten komen. LAND- EN TUINBOUW. Men schrijft ons: //In de stad bekommert men zich wei nig over droog weder. Men mag eens klagen over gebrek aan goed drinkwater, wanneer de regen, wat langer dan ge woonlijk op zich laat wachten, maar ver der reikt de klacht ook niet. Wat een droge zomer is, weet een boer te vertellen, en sedert ik eenigen dagen in 't boeren land heb doorgebracht, wordt 't mij hoe langer zoo duidelijker. Zoo ergens, dan gevoelen de omstreken van Hugowaard en Niedorp 't nadeelige van een langdurige droogte. Alle gewassen, rogge, tarwe, haver, mosterd, aardappelen, erwten en boonen voorzeggen een schralen oogst. De mosterd, die op den weinigen zwaren en vruchtbaren grond, welke hier te vinden is, verbouwd wordt, staat beter dan men oogenschijnlijk zou verwachten. Beschouw 't gewas evenwel niet van nabijdadelijk bespeurt men, dat 't zaad klein en niet veel is. Ook de aardappelen IP33 UXLLE TO 3ST- Novelle naaf het Fransch van Joseph Montet. Vooruit jongens, riep de baas. Wij moeten naar de kust. Houd het roer stevig, JeanMaak de greling vast, Pierre. Pijlsnel schoot het vaartuig over de woelige zee. Des avonds te voren was men met prachtig weder uitgezeild. Er woei een luchtige bries, welke de golfjes vlug voort stuwde, terwijl de zon op den beweeglijken waterspiegel hare stralen liet weerkaatsen. Echter was vader Landure, de baas, langs het wachthuis gaande, een oogenblik blijven staan; onrust stond op zijn gelaat te lezen. In minder dan een uur was de barometer een centimeter gedaald. De oude was een oogenblik blijven staan, terwijl hij scheen na te denken. Toen had hij naar de lucht gekekeD, den wind op gesnoven, en de schouders opgetrokken. Een storm bij zulk een weer, is dat mogelijk? Hij zou hem wel geroken heb ben, hij die rukwinden een dag van te voren voelde aan komen I Maar, vandaag bemerkte hij niets, hij geloofde slechts aan een goede vangst. Die barometer is toch maar speelgoed, waarachtig! Daarom was vader Landure met zijn twee jongens, Pierre en Jean, vertrokken. Waren het zijn eigen jongens? Neen. Vader Landure had slechts eene dochter, Marie, de parel der kust, eene prachtige jonkheid van twintig jaren, kloek en toch teeder, met fluweelzachte oogen en een huid als van een rijpen perzik. Pierre en Jean waren twee zeelieden, kinderen van het land, twee stoere knapen, vlug als 't er op aankwam, die huu beroep verstonden, en die hij een jaar geleden had aan geworven om op zijn schuit te dienen. Met hen liep alles goed van stapel. Wie van beiden wel het meeste hart voor 't werk had. Twee echte mededingers, watblief.... Ja, ja, de oude wist wel zoo'n beetje waar hun groote ijver van- dan kwam. Die twee knapen hebben het op mijn dochter gemunt, da's klaar. En het was tusschen hen een strijd, wie de meeste kansen had om als echtgenoot in aanmer king te komen. Nu, vooruit maar. Vader Landure nam het rustig op. Zijne dochter was verstandig en flink naar lichaam en geest. Als het noodig was zou zij zelf wel beslissen, en daarmede was alles uit. Zij zou misschien goeddoen met niet te lang te wachten, want zoolang te wachten in ongeduld, dat was niets voor twee even verliefde jongens. Gedurende een maand zoowat, had vader Landure gezien, dat zij kwade blikken wisselden. Van Jean's kant, vooral, nog vuriger dan Pierre, nog driftiger ook, misschien en minder in gunst.... Maar dat alles zou wel terechtkomen, niet waar, op den dag van het huwelijk, en de afgewezen minnaar zou zich met een dubbel rantsoen cider troosten. Het zou niet voor de eerste maal zijn, dat zoo iets ge beurd was; een verdriet verdronken in een flinken teug, en lieve meisjes waren er in den omtrek genoeg.... Intusschen had men den geheelen namiddag hard ge werkt, kalm aan.... Maar zieteensklaps steekt de wind op't liep ongeveer naar vieren.... Heidaar, jongens, wat moet dat beduiden! Vader Landure had het hoofd opgeheven, de hand boven de oogen gezet en naar den horizont gekeken. Daar ginds, heel in de verte, kwam snel een donkere wolk opzetten. De touwen los! het zeil omlaag, schreeuwde de schipper. En men snelde op de kust toe. Maar plotseling was de wind uitgeschoten en joeg de bark naar de open zee. Wat een storm, groote God! Nooit hadden de twee jon gens noch vader Landure zelf, zoo iets bijgewoond. Het was of een dier stormen van den duivel, waarvan zij, die in de Zuidzee, gekruist hadden, verhalen, een van die verschrik kelijke cyclonen die in een kring van woedende stormwin den om u trekken, zich in de zee vergist had en op dit punt aan de kust van Bretagne was neergestreken. Ieder half uur sloeg de wind om en het schip draaide als een tol in 't rond, nu eens een onbekende koers ne mend, dwars door draaikolken van huizenhooge golven. Hoe kwam het dat het nog geen twintig maal voor eens, was omgeslagen? De zijden moesten wel stevig gespijkerd zijn. Met een goed dek als het zijne, rolde het van de eene golf over de I andere, dompelde onder, rees als door een wonder weer

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1887 | | pagina 1