staan vrij goecl, zij leveren wel veel, maar
zijn bizonder klein van stuk. Wie verleden
jaar op 40 HL. kon rekenen moet zich
thans op denzelfden grond met 30 HL.
tevreden stellen.
Belangrijker schade, dan door den land
bouwer geleden wordt, heeft de veeboer.
Een kleine becijfering, die wij hier laten
volgen, zal den stedeling doen beseffen,
hoe gezond de klacht van den zelfs minst
egoïstischen boer in dezen tijd is.
Een goede bekende in deze streek ver
telde mij van een veeboer 't volgende:
Verleden jaar kon de man van zijne der
tien koeien op 8 kazen daags rekenen,
die gemiddeld f 1 per stuk opbrachten,
dat was dus f 8 per dag. Thans maakt
hij 4 kazen per dag, zoodat de schade,
die hij lijdt, f 4 per dag is, omdat de
kaasprijzen niet hooger zijn, voornamelijk
doordat de kwaliteit der kaas er door lang
droog weer niet beter op wordt.
Bekent men nu een verlies van f 400
'sjaars, dan zijn deze cijfers laag gesteld
en alleszins vertrouwbaar, omdat een
vochtig najaar voor hem 't verlorene niet
kan herstellen. Komt de wintertijd, een
ander bezwaar doet zich bij hem ophij
heeft wel zeer goed, maar veel te weinig
hooi in de schuur voorhanden. Tegen
hoogen prijs zal menigeen zich dan van
dit onmisbaar veevoeder moeten voorzien,
of men neemt door nood gedrongen, zijne
toevlucht tot haverstroo, een mager en
tevens nadeelig voeder, indien en dit
is helaas zelden 't geval het niet door
iets anders heen gevoederd wordt."
(Amst. Ct.)
BINNEN L A N1).
Z. M. lieeft aan jlir. mr. L. Scliorer,
op zijn verzoek, eervol ontslag verleend
als lid en voorzitter van bet college van
regenten over bet buis van bewaring te
Kuilenburg, onder dankbetuiging voor de
in die betrekkingen bewezen diensten, en
benoemd tot lid en voorzitter van gemeld
college M. van Hoogonbuyze, burgemeester
der gemeente Kuilenburg.
Benoemdtot voorzitter van bet college
van regenten over bet buis van bewaring
te Zierikzee, jbr. mr. M. I. Scbuurbeque
Boeye, lid van bet college; en tot lid van
dat college rar. A. J. J. baron van Styrum,
rechter in de arrondissements-recbtbank
aldaar.
Benoemd tot rechter in de arrondisse-
ments-rechtbank te Breda, mr. A. M.
Sassen., vroeger recbter-plantsvervanger in
dat college, kantonrecbter-plaatsvervanger,
advocaat en districts-scboolopziener, wo
nende te Oisterwijk.
Benoemd tot notaris binnen bet arron
dissement Rotterdam, ter standplaats de
gemeente 1-lellevoetsluis, .1G. Maris, can-
didaat-notaris te Meerkerk.
Aan den voor den dienst in Indië
bestemden soldaat E. A. V. Lubeck, van
bet koloniaal werfdepot, vergunning ver
leend tot bet dragon van de herinnerings
medaille voor bet deelnemen aan de Eran-
scbe expeditie in Tonkin, China en Auarn.
Ben eersten luit. der inf. J. H. Matthijs-
sen, thnns op non-activiteit, op pensioen
gesteld, en het bedrag van bet pensioen
bepaald op f 1080 'sjaars en genoemden
officier den rang verleend van kapitein.
Bevorderd tot generaal-majoor bij het
leger in Nederlandscb-Indiëden kolonel
der artillerie van bet leger in Nederlandsch-
Indië T. J. A. van Zijll de Jong; Z. M.
adjudant in buitengewonen dienst, den
kolonel chef van den generalen staf van
het leger in Nederlandsch-Indië A. R. W.
Gey van Pittius, en den kolonel der inf.
van bet leger in Nederlandscb-Indië A.
S. J. van Kesteren.
Bovenstaande berichten zijn uit de St.-Cl.)
De Koning heelt de gevan
genisstraf, waartoe de uitgever van
het weekblad De Limburger Aan
kondiger, te Sittard, wegena ver
duistering van een brief, door de
rechtbank te Maastricht was ver
oordeeld, veranderd in een geldboete.
- Te Scheveningen verwacht
men op 8 Augustus de aankomst
van Z. K. H. den prins Von Wied
en familie, die aldaar een gedeelte
van het badseizoen zal doorbrengen.
Naar aanleiding van het bericht
dat een der eerste bestuursmaat
regelen van den heer Bastert is
geweest, om het personeel bij den
aanleg van staatspoorwegen in te
krimpen, schrijft de Ingenieur. «Het
bericht is juist. 32 ambtenaren
van verschillenden rang zullen ont
slagen worden, het meerendeel met
1 Januari 1888, enkele met 1 Juli
1888, afhankelijk van het tijdstip,
waarop zij gemist kunnnen worden.
Wordt de maatregel gerechtvaardigd
door het feit, dat de werkzaamheden
bij den aanleg van de staatsspoor
wegen ten einde loopen, te hopen
is het dat de billijkheid niet uit het
oog worde verloren, en dat alsnog
maatregelen getroffen worden in het
belang dezer ambtenaren, waaronder
er zijn, die meer dan 25 jaren het
land trouw hebben gediend en die
nu zonder eenig recht op pensioen
of wachtgeld worden ontslagen.
Eenstemming is door alle groote
bladen en ook door de Ingenieur
gewezen op de moreele verplichting
die ten deze op den Staat rust. De
eer van het land is gemoeid bij het
vinden van eene regeling, die elke
onbillijkheid of noodelooze hardheid
voorkomt, zonder de belangen der
schatkist geheel uit het oog te ver
liezen, en wij zijn er van overtuigd,
dat hierbij de medewerking van de
Staten-Generaal niet te vergeefs
zal worden ingeroepen.»
Een berichtgever van het schut
tersfeest te Genève schrijft:
De prijzen, voor den wedstrijd
zijn in een fraaien tempel ten
toongesteld. Zij zijn zeer fraai en
schitterend; vandaar dan ook, dat
vele menschen soms uren staan te
wachten, totdat het hun beurt is
om toegelaten te worden. Slechts
bij 10 personen te gelijk worden
de toeschouwers binnen gelaten.
Ten bewijze dat dit scherpschutters-
feest wel nationaal is, diene dat er
prijzen (van groote waarde) zijn
uitgeloofd o. a. door «de wasch-
vrouwen en strijksters van Genève»,
«het personeel der posterijen»,
«de gezamenlijke hötelhouders»,
«de leerlingen der verschillende
scholen» enz. enz.
De heer H. G. Koster schoot
Donderdag op de «Cible Militaire»,
waar alleen het Zwitsersche infan
terie repeteer-geweer «Yettili» ter
mededinging is toegelaten, eene 6erie
van 199 punten. (Voor dezen wed
strijd is slechts eene serie van 5
schoten beslissend).
De ontvangsten van het schieten
bedroegen Vrijdagavond, bij den
afloop van het feest, 420,000 francs.
Voorts meldt deze berichtgever,
dat er omtrent dezen schietwedstrijd
door verschillende bladen allerlei
onjuiste berichten werden verspreid.
Zou berichtte men geheel ten on
rechte, dat bij den wedstrijd om de
10 eerste bekers een vijftal Belgi
sche schutters een prijs behaalden.
Het Dagelijksch Bestuur van
Amsterdam is voornemens in het
najaar eene beslissing uit te lokken
omtrent de reorganisatie der politie
in die gemeente.
Het plan bestaat de gemeente te
verdeelen in drie sectiën, met de
heeren van Raalte, Zur Muhlen en
Gelpke als commissarissen. In elke
sectie zouden één of meer hoofdin
specteurs de commissarissen bijstaan.
De vierde thans in functie zijnde
commissaris fde vacature Noorder-
markt is nog niet vervuld), de heer
Stork, zou als, gedelegeerd commis
saris voor justitieele zaken dezer
afdeeling de politie gaan versterken.
Omtrent het instellen van eene
afdeeling bereden politie is, voor
zoover bekend is, nog niets vast
gesteld. De heer Steenkamp heeft
naar de werking dezer politie in
Hamburg dezen zomer persoonlijk
een onderzoek ingesteld.
InMaison Slrouckenfrai. Maau-
dagavond een druk bezochte open
bare vergadering plaats, bijeenge
roepen door het bestuur der Ver-
eeniging De Unie, ter bespreking
van de invrijheidestelling van F.
Domela Nieuwenhuis. Prof. A. Pier-
son leidde het onderwerp in. Voor
namelijk op grond dat Nieuwen
huis naar de mildere bepalingen
van het nieuwe strafwetboek ver
moedelijk lichter gestraft zou zijn,
en uit het oogpunt van humaniteit,
bepleitte spreker de wenschelijk-
heid van invrijheidstelling.
Aan het debat werd deelgeno
men door Mr. Benjamins. Mr. Spin
(die op zijn eigenaardigen trant de
pers aanviel), Van der Stadt (die
namens de socialistissche partij pro
testeerde tegen het vragen van gra
tie), Fortuijn (die zeide dat Nieu
wenhuis geen gratie wil en prof.
Pierson c. e. verweet, dat zij eerst
thans om gratie vragen), Kemman
(die deze «volksvergadering» wilde
doen aandringen op onmiddelijke
afzetting van den Minister van jus
titie); terwijl naar aanleiding eener
motie van het bestuur, om aan de
regeering de invrijheidstelling van
Nieuwenhuis te verzoeken, Mr. Si
mons nog het woord voerde.
Ten slotte werd de motie bij ac
clamatie aangenomen. Het publiek
bestond, naar schatting, uit 1000
man, voor verreweg het meeren
deel socialisten.
Een Italiaansche dame, die te
Amsterdam in een hötel van den
eersten rang logeerde, is door de
pokken aangetast geworden en on
verwijld naar eene particuliere wo
ning in de le Boerhavestraat getrans
porteerd.
In de Zaterdag gehouden zit
ting van den gemeenteraad van
Nieuwer-Amstel werd een verzoek
der Amsterd. Duin water-Maatsch.
behandeld om concessie der N.-Ain-
stelsche drinkwaterleiding. Metalge-
meene stemmen werd besloten de
concessie niet te verleenen.
Men schrijft ons uit Naarden
De nieuwbenoemde burgemeester
H. M. Wesseling, heeft voor alle
festiviteiten, hem door de burgerij
bij gelegenheid van zijn in functie
treden aangeboden, bedankt. Hij zal
Vrijdag a.s. in eene openbare raads
vergadering worden geïnstalleerd
welke plechtigheid op zijn verzoek
op zoo eenvoudig mogelijke wijze
zal plaats hebben.
Woensdag herstemming voor twee
leden van den gemeenteraad. Als
candidaten worden genoemd D. B.
Streefkerk, G. F. Dudok van Heel,
H. van Dijk en L. Bolderheij.
Tot wethouder te Wormerveer
is benoemd de heer J. A. Laan.
Naar men verneemt heeft de
heer M. F. Pieper, onlangs als ge
meenteraadslid te Wormerveer ver
kozen, die betrekking niet aange
nomen.
Men schrijft ons uit de Beemster:
Op 1 Augustus werd dejaarlijk-
sche stierenmarkt, de eenige in ge
heel Nederland, gehouden. Er waren
452 stieren ter markt gebracht, zijnde
46 stuks meer dan het vorige jaar.
Maandag werd de ofEcieele
proefrit gehouden van de paardetram
Hoorn-Enkhuizen op het gedeelte
tramweg Enkhuizen-Lutjebroek. Van
de uitnoodiging, door hfc. commis
sarissen gedaan, hadden een 40 tal
notabelen uit Enkhuizen, Hoorn,
Bovenkerspel, Grootebroek en Lutje
broek en van elders gebruik ge
maakt om dien proefrit mede te
maken. Te 12 uren vereenigden
deze zich in het hotel «Het Park»
te Enkhuizen, waar zij door den
heer Heeremans, president-commis
saris, werden welkom geheeten, en
waar hun een lunch werd aange
boden. Vervolgens reden de genoo-
digden met heeren commissarissen
en den directeur, den heer W. H.
Arkes, in twee versierde waggons
van Enkhuizen naar Lutjebroek en
terug, welke proefrit uitnemend afliep
en bij welken men gelegenheid had
de belangstelling van de bewoners
der dorpen, die men doorreed, op
te merken.
Het liep dit jaar tot nog toe
niet mede met de exploitatie van
de Lutine, waarvan o. a. ongunstig
weder de oorzaak was. Zaterdag
werd een nog geladen kanon op
rollen opgehaald en aan wal ge
bracht, benevens een 22tal Spaan-
sehe matten. Daarenboven bericht
men het vinden van eenen ketting,
waaraan door duikers in vorige ja
ren een zware steen werd gelegd
op de plaats, waar toen geldswaar
den werden gevonden.
In den nacht van Zaterdag
op Zondag was te Gouda een bui
tengewoon hooge waterstand op te
merken, zonder dat de aanleiding
daartoe bekend was. Deze was zelfs
van dien aard dat vele huizen on
derliepen en de bewoners tot
hun grooten schrik in hunne
nachtrust gestoord werden. De schrik
was te grooter, daar men bij geen
mogelijkheid kon nagaan wat de
reden daarvan was. Bij onderzoek
bleek dat de persoon, belast met
den dienst op Rijuland's stoomge
maal, verzuimd had de man was
in slaap gevallen! de rinketten
tijdig te sluiten, waardoor het wa
ter vrij kon doorstroomen. Behalve
den schrik, hadden sommigen per
sonen nogal schade. Vooral bij min
vermogende gezinnen, waar de kin
deren veelal op den grond slapen,
was de ondervonden last groot.
Zondagnacht zijn te Scheve
ningen in verschillende tenten, die
bij het Kurhaus staan aan het
overeind, en werd geschud, geslingerd en voortgestuwd,
altijd op weg naar zijn ondergang.
Waar ging men nu heen? Dat konden de drie zeelui met
geen mogelijkheid zeggen. Het werd nacht, een zwarte
nacht, waarin men geen vijf passen voor zich uit kon zien.
Een oogenblik kregen zij de vuurtoren van Belle-Isle in
't oog. Nu niets meer. De schrik der duisternis sloeg hen
om het hart en de stormwind huilde akelig door het
touwwerk.
Baas, zeide Pierre plotseling, het toplicht is uit.
Tracht het beneden aan te krijgen, maar pas op met
't vuur. Of neen, liever, zeide hij, zich bedenkende, ik
ga zelf.
Waarom?
En de mast loslatende waaraan hij zich had vastgeklampt,
deed de oude zeeman twee passen naar de deur. die toe
gang tot het trapgat verleende.
Juist op dat oogenblik sloeg een stortzee over boord. Een
kreet weerklonk.... Het dek was schoon!
Groote Godriep Pierre, de baas is over boord
Hij is....riep Jean, steeds het roer omklemd houdend.
De beide mannen bogen zich voorover en trachtten de
duisternis met hunne starende oogappels te doorboren. Zij
zagen niets.
Voor den d....r! hernam Pierre, wat zal Marie
zeggen
Dat zullen wij waarachtig wel niet te weten komen,
antwoordde Jean.
Waarom?
Omdat wij het hachje hier ook erbij zullen inschieten.
Denk je dat?
Verd.... je hebt misschien nog kans.
't Kan zijn.
Ik weet het. In ieder geval heb ik een plan.
Wat?
Welaan dan, zoo het schip behouden blijft, behoeft
het er slechts één aan land te brengen.
Waarom dan?
Om Marie.
Je bent gek, Jean.
Ik ben niet gek. Een van ons beiden is te veel, dat
weet je. De gelegenheid is gunstig. Zoo jij geen lafaard
bent, zal men er voordeel van hebben.
Hoe dan?
Een van ons beiden zal vader Landure achterna gaan.
Wie?
We zullen loten. De eerste zee die over boord slaat.
Als 't stuurboord is, ben jij het; bakboord, ik. Begrepen?
Aangenomen.
Beide mannen zwegen. Een minuut ging voorbij, doch
zij scheen een eeuw te duren. De storm scheen eenigszins
bedaard. De golven joegen minder snel.
Eindelijk sloeg er een zee over het dek.
Bakboord! riep Jean uit. Het is aan mij. Hij
bleef als genageld op zijn bank zitten, geen woord kwam
over zijne lippen. Daarop hernam hij:
Jij hebt geluk, jij! Buitendien wordt de zee kalmer....
Jij kunt misschien Marie terugzien.
Nog een oogenblik zweeg hij.
Uw kaus staat mooi! zeide hij met verstikte stem.
Plotseling stond hij op en liep naar de trap.
Waar ga je heen? vroeg Pierre.
Waar ik wil, antwoordde Jean op woedenden, bruta
len toon. Ge zult me toch wel vijf minuten uitstel gun
nen, hoop ik.
Hij opende de deur en ging naar beneden; Pierre bleef
alleen, in den nacht, het gelaat gebeukt door het schuim
der golven.
Na vijf minuten, kwam Jean weer boven. Hij ging tegen
den mast staan en scheen iets af te wachten.
Pierre zeide
Jean je bent gek, je zult niet in zee springen.
Waarom niet, antwoordde Jean. Ik heb het
toch verloren.
Ik geef je je woord terug. Blijf aan boord!
Bij deze woorden spitste Pierre het oor.
Wat gebeurt daar beneden? hernam hij. Men
zou zeggen dat het brandt.
Jean vertrok zijn gelaat tot een grijns.
Jij had te veel kans, mijn jongen, zeide hij, ik heb
de kombuis in brand gestoken.
Lafaard! schreeuwde Pierre.
-Lafaard? dat lieg je!
Daar heb je 't bewijs, ik betaal mijn schuld.
En met één sprong verdween hij in de schuimende golven.
Pierre snelde naar de trapdeur en ging drie treden om
laag. Half verstikt kwam hij weer boven. Een verschroei
ende warmte kwam hem tegen. Die schurk had zijn
vijf minuten gratie goed gebruiktHij had een tonnetje
petroleum op een hoop geteerd touw uitgegoten en reeds
stond de kombuis in brand. Het vuur blusschen? Hoe? Vijf
man zouden het niet hebben kunnen doen.
Toen zette Pierre zich op de bank bij 't roer neder, waar
van hij werktuigelijk den helmstok greep, en klemde zich
met de kracht der wanhoop aan het leven vast, dat hem
binnen weinige oogenblikken zou verlaten. Bijna eensklaps
was de wind gaan liggen. Nog altijd raasde de zee, maar
met minder woede.
Nog bleef Pierre op zijn bank, vernietigd, terwijl hij on
der zich da planken hoorde kraken, die door het vuur wer
den verslonden.
Plotseling sloeg een roode vlam uit het opengebleven
trapgat. Het dek stond in brand.
Iedere minuut nam de brand toe.
Eenige minuten vroeger zouden de stortzeeën het vuur heb
ben kunnen blusschen of althans bestrijden. Thans echter, zon
der twijfel buiten den vreeslijken cirkel van den stormwind,
zou het schip niet meer stranden. Traag dreef het voort, van
de eene golf op de andere geslingerd, dompelend en rijzend,
en kleurde de toppen der baren met een helder rood.
Daar het overschot van den wind van achteren blies,
naderde het vuur het voorste gedeelte van de bark.
Reeds duurde deze doodstrijd een half uur. Pierre bleef
onbeweeglijk, en aanschouwde het bloedige schijnsel waar
mede het brandende vaartuig de golven als met purper
overgoot. Doch eensklaps, het naderend vuur voelende, gleed
hij op de knieën, maakte het teeken des kruises en sloeg
op het dek neder, het gelaat op het brandende hout gedrukt.
Hoelang bleef hij daar, in dezen toestand van stomme
onderwerping.... Plotseling treffen kreten zijn oor. Hij heft
het hoofd op....
Daar, vlak bij hem, naderde een bootje door een vijftal
mannen met forsche riemslagen voortgestuwd en fantastisch
verlicht door de bleeke vlammen.
Hola hé! - riep een stem.
Pierre opende de lippen om te antwoorden.... Daar, juist
op dit oogenblik voelde hij het vaartuig onder zich weg
zinken en een vloed van ziltig water sloot hem plotseling
mond en ooren.
Het schip van vader Landure zonk.
Toen hij tot zichzelven kwam, op den rug liggende in
een reddingsboot, zag Pierre een groot, gebaard gelaat dat
zich over hem heenboog.
Wel, jongen, het was een buitenkansje voor je, dat
het schip in brand stond, anders zouden wij je in den stik-
donkeren nacht niet gezien hebben.
Toen Pierre een jaar later met Marie trouwde, ver
telde hij haar de geschiedenis van dien rampzaligen nacht.
Dat was een slechte jongen, die Jean, zeide hij, is 't
niet waar, wijfje? Dat neemt niet weg dat ik niet dood
ben, omdat hij me dooden wilde.
Als je het goed vind, Pierre, zeide Marie, zullen wij
bidden voor zijn arme ziel
