NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Goudvallei.
5e Jaargang.
Vrijdag 2 December 1887.
No. 1354.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 132.
ADVERTENTIES:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
Hoofdagenten voor Tiet Buitenland: Compagnie Génerale de Publicite Etrangère G. L. DA UB E 8f Co., JOH. F. JONES, Stier., Parijs, 31bis taiibourg Montmartre.
STADSNIEUWS.
Haarlem, 1 December.
Tengevolge van het kon. besluit
inhoudende de wijze van afkondi-
gingderGrondwets-wijzigingenvond
Woensdag eene zitting der Arroud.
Rechtbank plaats, des namiddags ten
12 ure.
Behalve de leden der Rechtbank
met plaatsvervangende rechters, be
vond zich in de zaal een groot aan
tal advokaten en een nog al talrijk
publiek. De officier van justitie hield
eene korte redevoering en wees
daarin op de belangrijke verande
ringen, die in de grondwet tot stand
zijn gekomen, niet door dwang maar
na bedaarde overweging. Z. E. A.
drukte den wensch uit, dat de nieu we
kiezers alleen door liefde voor hun
vaderland zouden worden geïnspi
reerd, en daardoor waardige verte
genwoordigers zouden kiezen.
De president van de rechtbank las
daarop het kon. besluit voor, waarna
de griffier voorlezing hield van al
de wijzigingen, die in de Grondwet
zijn aangebracht en van de kiestabel.
Te kwartier over eenen sloot de
president de zitting. Het publiek
was inmiddels tot 3 personen weg
gesmolten.
De beer mr. R. H. J. Gallandat
Huet beeft, naar wij vernemen, zijne
benoeming tot lid van den Raad
aangenomen.
Het bestuur van Teyler's Stichting had
de collectie oude en nieuwe etseu in ge
noemde stichting aanwezig, geëxposeerd
roor de eerste Kunstbeschouwing, welke
Woensdagavond in de bovenzaal der «Ver-
eenigiug" van wege het Teeken-college
«Kunst zij ons doel" als de eerste kunst
beschouwing in dit seizoen werd gegeven.
Onze verwachting, iets keurigs en zeld
zaams te zien te krijgen, werd niet be
schaamd.
Tn de eerste plaats maakten de etsen
van Storm van 's Gravesande een allergun-
gtigsten indruk. Wij roemen daarvan vooral
z,de Rietlanden van Amsterdam" en /Eiken
bij Wolfheze", die een zeldzaam juiste
opvatting verraden.
Of de etser echter hier en daar op
effect gewerkt heeft, zou men zich moeten
afvragen bij het aanschouwen der eiken
takken, waar de tint de grens der boom
takken overschrijdt, hetgeen dichtbij ge
zien, geen aangeuamen indruk maakt, doch
alleen op een afstand recht van bestaan
Onder de overige moderne producten
trof ons door zeldzaam juiste uitvoering
«een zeug met jongen v, van Carl Dake;
hoe rustiek de voorstelling ook moge zijn,
werd dit in de ruimte vergoed door de
wijze waarop de vervaardiger zijn taak
had opgevat. De //Pelikaan" en «de
Leeuwenkop", van Jan van Essen, trokken
mede zeer de aandacht, zoowel door de
sprekende afwerking als de fijnheid van
lijnen. Ook J. H. Wijsmuller leverde veel
goeds; zijne landschappen getuigen van
strenge opvatting. De lichte en donkere
partijen komen heerlijk uit.
Voorts troffen we prachtige etsen aan
van Unger, naar schilderijen van Van
Dijck, waaronder //St. Rosalia//, //Simson
en Deiila" en //Venedig huldigt der Cata-
rina Cornaro" uitmunten. Een prachtige
ets van Calame, een berglandschap voor
stellende, en de //Nachtwacht" van Rem
brandt, van de hand van Ch. Waltner,
pleiten ook voor het meesterschap dezer
kunstenaars. Vooral het berglandschap ge
tuigt van grootsche en stoute opvatting.
De afwerking der meeste hunner etsen is
tot in de fijnste détails nauwkeurig en
fijn. P. J. Arentzen leverde schoone etsen
naar portretten van Rembrandt. Het
//vrouwsportret" beviel ons bet meest.
Zeer merkwaardig zijn de producten der
oudere meesters, hoofdzakelijk vertegen
woordigd door Rembrandt; van dezen trof
fen we aan: Triomftocht van Morde-
chaï", //De boodschap aan de herders",
//Christus voor Pilatus", //de Kruisiging",
z/De afneming van het kruis", «Maria's
sterfbed", enkele portrettenwaaronder
«Burgemeester Six"; de meeste uitmun
tende door fijnheid van afwerking, en door
hunne zeldzaamheid dubbel de aandacht
waard.
Het Stedelijk Museum van schil
derijen en oudheden op het Raad-
buis is in de afgeloopen maand be
zocht door 293 personen zonder en
91 personen tegen betaling.
Op de aardappelen- en botermark
ten alhier zijn in de afgeloopen
maand
aangev. verlc. laagste hoogste pr.
Aardapp. 7455HL. 4670 HL. f 1.50. f 3.25.
Appelen 2780 2070 - 2.—. -10.—.
Peren 1460 1240 u - 2.-10.
p. K.G. p. IC.G.
Boter 824 kil. 824 kil. fl.25 f 1.70.
p. stulc. p stuk.
Biggen 780 stuks 708 stuks f5.f 19;
Den 7en dezer, des namiddags te
5 uur zal in de groote zaal van de
sociëteit de a Vereeniging» het win-
ter-kinderfeest worden gevierd van
wege de vereeniging «Door Ver
maak tot Nut» en het Haarl. School
verbond. Leden der eerstgenoemde
vereeniging hebben voor zoover de
ruimte dit veroorlooft, toegang tot
bet feest.
Ongetwijfeld zal ieder die bet
magazijn van antiquiteiten Maison
Romein bezoekt, worden getroffen
door de verfraaiing van bet inwen
dige. Het magazijn prijkt thans
met eene keurige oud-eikenbouten
étalage-ka«t, terwijl overal bet oog
valt op antiquiteiten van zeldzame
waarde en van onbetwistbare echt
heid. Bij bet doorzien van den Ca
talogus van bezoekers, bemerkt men,
dat Maison Romein niet alleen in
Haarlem maar ook elders, zelfs in
het buitenland, een goeden naam
beeft verworven.
Zooals wij onlangs meldden, her
denkt de beer H. L. de Zwart heden,
1 December, den dag, waarop hij nu
vijfentwintig jaren geleden in dienst
trad als voorman in de schilders
werkplaats der H. IJ. S. M. alhier.
De Maatschappij, bij monde van
baren ingenieur, den beer L. Sloot,
chef der werkplaats, bleef met
hare gelukwenachen niet achter
wege, en stelde den jubilaris eene
fraaie lepeldoos met zilver ter band.
De onder hem geplaatste werklieden
benevens de leerling-schilders en de
rijtuigschoonmaaksters hadden ge
zamenlijk gezorgd voor eene keurige
versiering van zijn kantoor en boden
hem een fraaien uit zilver gedreven
inktkoker aan, op welks middenstuk
een scbilderspaneel met penseelen
was aangebracht waarop de gegra
veerde initialen: «De schildersaf-
deeling der H. IJ. S. M. aan H. L. d. Z.
1862 1 Dec. 1887.» Aan dit fraai
geschenk was toegevoegd een siga-
renstolp op zilveren voet,benevens een
asebbakje met lucifersdoosje even
eens op een zilveren voetstuk. Als
een zwijgende doch voor den jubilaris
vleiende hulde mag worden aange
merkt, dat het schilderwerkals
initialen enz. bij de versiering aan
gebracht, was uitgevoerd door de
gezamenlijk aan zijne leiding toever
trouwde leerlingen, daarom vleiend,
omdat o. i. de uitvoering een be
kwaam werkman geen oneer zou
hebben aangedaan.
Ruim kwart over tienen werd
Woensdagavond de brandweer opge
roepen, ten einde hulp te verleenen
bij een brand, uitgebarsten in eene
loods, bestemd tot bergiDg van hooi
bij de woning van den landbouwer
Kors, aan de Amsterdamsche vaart
alhier. Het gevaar voor uitbreiding
was blijkens het luiden der damiaten
even elf uur bedwongen. De toege
brachte schade moet nogal aanzien
lijk zijn. De oorzaak is vooralsnog
onbekend.
Men schrijft ons uit Haarlemmer
meer
De gemeente Haarlemmermeer
hoopt bet kleine overschot barer
schuld te converteeren in eene 4 per
cents leeniDg.
Wat de geringheid harer schuld
betreft, maakt zij op vele harer zus-
tergemeenten eene uitzondering. Nog
zeer jong zijnde, mag men veilig
zeggen, wanneer men hare bezittin
gen ziet: Haarlemmermeer is een
der bloeiendste gemeenten.
Men dankt dit alles aan den Raad
die met de grootste nauwgezetheid
de belangen der gemeente behartigt.
Onlangs werd door iemand te
Haarlemmermeer aan den heer V.
teLangerak een aangeteekenden brief
gezonden met een inhoud van f 300.
Bij ontvangst vermiste men f 100.
Na gedaan onderzoek is de post
bode M. vaD Schoonhoven op Lan
ger ak, die met de bestelling te Lan-
gerak belast is, in hechtenis ge
nomen.
Men schrijft ons uit Zaudvoort
Maandagavond jl. trad de heer
E. Allan uit Haarlem als spreker
op in het departement Zaudvoort
der Maatschappij tot Nut van 't
Algemeen. Was de eerste nutslezing
in dit seizoen druk bezocht, ook de
opkomst tot deze lezing was niet
minder en gaf blijk, dat ook de heer
Allan, die in Februari 1886, na de
oprichting van bet departement, de
eerste lezing gehouden beeft, bij de
leden als spreker zeer gewaar
deerd wordt.
Na eene historische inleiding,
schetste spreker een huiselijk tafe
reel uit de 17e eeuw, waarin als
hoofdpersoon werd voorgesteld zekere
Willem Jansen. Daarna droeg spre
ker nog een stukje voor getiteld:
«Eerlijk duurt het langst».
Het luide applaus, dat den heer
Allan telkens ten deel viel, getuigde
genoeg, dat de lezing zeer in den
smaak der leden was gevallen. Bij
het afscheid nemen wenschte de
voorzitter, uit naam van alle leden,
den heer Allan van harte een atot
weerziens» toe.
De schade door het stoomschip
«Castor» fzie ons nommer van 22
Oct. 1. 1.) aan een der sluisdeuren
te IJmuiden veroorzaakt, door dat
men in plaats van achteruit vooruit
stoomde, bedraagt ongeveer f 7000.
Het stoomschip was geassureefd.
LETTERED EN KUNST.
Uit Den Haag wordt aan de «N. R. C."
gemeld
Het Toekomst-concert ran Woensdag
avond slaagde bij uitstek. Het orkest voerde
als eerste nummer uit den treurmarscli uit
Beethoven's Eroica, als hulde aan de over
leden stichteres Jeuny Lind, wier portret
boven het orkest prijkte. Ook andere or-
kestnummers waren van toepasselijkenaard.
De solisten waren Eugen d'Albert, die
donderend na eiken solo toegejuicht werd,
en eene toegift moest spelen, enmej.Bet-
taque, die zeer warm werd ontvangen en
met de voordracht van drie liederen vooral
bijval verwierf en nog een liedje toegaf.
Zij werd herhaaldelijk teruggeroepen.
Nicolai dirigeerde met zijn gewoon ta
lent.
De gemeenteraad van Maastricht
heeft aan H. Govaerts, leerling aan de
Academie voor Beeldende Kunsten te Am
sterdam, die zeer veel aanleg voor de
schilderkunst toont, gedurende zijnen leer
tijd eene toelage van f30 's maands toe
gekend, om zich verder in dit vak te be
kwamen.
LEGER EN VLOOT.
De le luit. W. A. C. Whitlau, van het
2e reg. vest.-artill. te Naarden, is overge
plaatst bij het le reg. van dat wapen, en
zulks met besteramiug om te wornen inge
deeld bij het personeel der artillerie-school
te Zwolle.
De bij het 3e reg. inf. nieuw be
noemde officiereu zijn ingedeeld als volgt:
2e luit. A. S. de Jongh, bij de 2e comp.
le bat.; id. W. E. Ruempol. bij de 2de
comp. 3e bat.id. J. A. A. Holste, bij de
le comp. 5e bat; id. K. E. Dil, bij de 2e
comp. 5e bat.; allen te Bergen-op-Zoom.
De bij het 4e reg. nieuw benoemde 2e
luit. E. W. Klop is ingedeeld bij de 3e
comp. van het 4e bat., in garnizoen te Delft.
FEUILLETO HVT.
95)
XXXVe HOOFDSTUK.
De zwarte vogel.
De Zwarte Vogel wil dat de blanke van bet Noorden
bem het leven vraagt en deze vraagt hem den dood.
Zij kunnen elkander niet verstaan. Mijn wil is dezedat
de man van het Noorden zijne gezellen verlaat en ik zweer
op mijn eer als krijgsman, bij de beenderen mijner vaderen,
dat zijn leven heilig zal zijn, maar het zijne alleen de drie
anderen moeten sterven.
Bois-Rosé verwaardigde zich niet op dit voorstel te ant
woorden, daar dit nog beleedigender was dan dat van zich
met hem tegen de Mexicanen te verbinden. Het Indiaansche
opperhooid wachtte dus te vergeefs of de Canadees zijne
voorstellen aannam of van de hand wees.
Toen hernam hij
Tot aan het uur der marteling hooren de blanken de
stem van een opperhoofd voor de laatste maal. Mijne krij
gers omsingelen het eilandje zoowel als de rivier, van vier
zijden. Het Indiaansche bloed beeft gevloeid, het moet ge
wroken worden. Het bloed der blanken moet op zijne beurt
ook vloeien. Maar de Indiaan wil dat bloed niet als het
verhit is door het vuur van den strijd, het wil het verstijfd
van schrik, verarmd door den honger. Hij zal de blanken
levend in handen krijgendan wanneer hij ze tusschen
zijne klauwen zal houden, niet meer als krijgers, maar als
uitgehongerde bonden, die naar een verdroogd buffelbeen
huilen, dan zal de Indiaan zien wat mannen in de inge
wanden hebben, die door ontbering en schrik verstijfd zijn;
hij zal van hun vel een zadel voor zijn strijdros maken en
hunne scalpen zullen als overwinningsteekena opgehangen
worden aan zijne stijgbeugels en aan den achterstaartriem.
Mijne krijgers zullen indien het moet, het eilandje omringen
veertien dagen en evenveel nachten, om zich van het uit
schot van het blanke ras meester te maken.
Na deze vreeselijke bedreigingen verdween de Indiaan
achter de boomen en liet zich niet meer hooren. Maar Pepe
wilde niet dat de Indiaan hen voor bang hield en hij riep
voor zoover de toorn die in hem kookte, hem zulks toestond,
koelbloedig uit:
Hond die niets kan dan blaffen, de blanken verachten
uw trotsche uittartingen, het gezicht van hun geraamte
alleen zou uw slaap verontrusten! Jakhals, onrein dier, ik
veracht uIk ik
Maar de woede verstikte zijne stem en bij gebrek aan
woorden die hij niet meer kon uitspreken, voltooide hij den
zin door gebaren.
En een luidruchtig schaterlachen vergezelde dit antwoord
van Pepe, die zich thans een weinig verlicht gevoelde, en
voldaan het laatste woord gehad te hebben, zich weer neder
zette. Wat Bois-Rosé betreft, deze zag in de bedreigingen
van den Indiaan slechts de weigering van zijn heldhaftig offer.
Ach! zeide de edelmoedige grijsaard zuchtende,
indien gij mij hadt laten begaan, zou ik dat tot ieders
bevrediging uitgemaakt hebben. Thans is het te laat; laat
ons er dus niet meer van spreken.
De maan was intusschen ondergegaanhet verwijderd
gerucht van het geweervuur had opgehouden; de stilteen
duisternis, die overal heerschten, deden aan de drie vrienden
levendiger gevoelen hoe, zonder die versterking der Indianen,
het hun gemakkelijk geweest zou zijn den tegenoverliggenden
oever te bereiken en zelfs den verminkten goudzoeker nog
in hunne armen mee te dragen. Ongevoelig voor alles wat
rondom hem voorviel, bleef deze in volstrekte gevoelloos
heid gedompeld.
Aldus, zeide Pepe, het eerst de doodsche stilte die
overal heerschte at brekende, aldus hebben wij nog veer
tien dagen voor ons. Het is waar dat wij bijna geen levens
middelen hebben. Maar kijk! wij zullen voor ons diner gaan
visscben en ons wat verstrooien.
Maar de scherts van Pepe was niet in staat de rimpels
van het voorhoofd van den Canadees te verdrijven.
Laat ons enkel trachten, zeide hij, de weinige
uren die ons nog voor het aanbreken van den dag overblijven,
wel te besteden.
Waaraan! vroeg Pepe.
Wel, aan onze ontsnapping!
En hoezoo dat?