geen ruet. Zijn meeste stukken zijn van
kleinen omvang; er zijn er slechts drie,
die nagenoeg een vierkante meter opper
vlakte hebben. Verreweg de meeste stellen
kippen, hanen en duiven voor, meestal in
een stal, terwijl slechts zelden zijn «ge
liefde" ('t is zijn eigen woord) koperen
ketel en roode borstrok ontbreken. Deze
«schilder op klompen", zooals een Eransch
blad hem eens noemde, leefde en stierf
in armoede. Hij bereikte den ouderdom
van 76 jaren.
De bekende Friescke schrijver Wa
ling Dijkstra, tc Holwerd, is voornemens
een werk samen te stellen, dat tot titel
zal voeren: «Volksoverleveringen, volks
vertellingen, volksgebruiken en volksbe
grippen op Frieschen bodem." Hij ver
zoekt een ieder, die belang stelt in Fries
land's voortijd, hem daarin behulpzaam te
willen zijn, door toezending van hetgeen
hij op dat gebied weet of bezit, teneinde
een werk samen te stellen, dat tevens als
bijdrage zou strekken tot de kennis van
het vroeger bestaande, doch tegenwoor
dig meer en meer wegstervende bizon-
dere volksleven in die provineie.
LEGER EN VLOOT.
Bij kou. besluit is eene wijziging ge
bracht in de organisatie van den staf van
het wapen der artillerie.
Er is een nieuw voorschrift omtrent
het instructie-bataljon vastgesteld, met het
doel om dit meer dienstbaar te maken
aan de belangen van het leger in O.-Indie.
Eenigen tijd geleden is door de
«Vereeniging van officieren der d.d. schut
terijen in Nederland" aan de regeering
een adres ingediend, ondersteund door
eenige commandanten van schutterijkorp
sen, waarin verzocht werd te voorzien it)
de dringende behoefte aan regeling dei-
verhouding van het leger tot de schutte
rijen, voor zoover betreft het brengen van
het saluut en de eerbewijzen aan de vaan
dels van schutterijen. Tusschen de depar
tementen van Oorlog en Binnenlandsche
zaken wordt hierover thans overleg j
pleegd.
VISSCHERIJ.
Zand voort 9 Febr. Hedenmor
gen brachten twee bomschuiten versche
visch aan, die in afslag vrij duur verkocht
werd De besomming van de schuit «de
vrouw Ambrozina" was f 26, die van de
«Eben Iiaëzer" f 70. Beide schuiten waren
ruim 8 dagen in zee geweest.
Nieuwediep, 9 Februari. Heden
kwam van de groote visscherij binnen de
sloep «Jan Hofland", sch. v. d. Hoeven,
met 2250 schelv. (waarvan 500 lev.) en
25 lev. kabelj., terwijl door trekkerslioo-
ten 11 tal haring werd aangevoerd: schelv.
gold ter afslag f28.50 het honderd, kabelj.
fl.80 per stuk en haring fl2.50al3.75
per tal.
II1 N N li N I, N I).
BI ïj kens de statistiek
der geboorten en der sterfte naar
den leeftijd en de oorzaken van den
dood in Nederland over de maand
Dec. jl., bedroeg het aantal over-
ledeceu op 1000 inwoners per jaar:
te VHertogenbosch 23.2; Arnhem
18.7; Dordrecht 24; VHage 21.9;
Rotterdam 24.3; Amsterdam 23.6;
Utrecht 24.6; Leeuwarden 17.6;
Groningen 16.6; Maastricht 24;
Haarlem 24.8; Leid.u 21.9.
Dr. Sören Hansen, een
jong Deensch geleerde, vooral be
kend door zijn onderzoekingstochten
in Groenland, doorreisde in de laatste
weken ons vaderland. Te Delft werd
door hem een langdurig bezoek ge
bracht aan de etnologische verza
meling der instelling voor onder wijs
in de taal, land- en volkenkunde
van Ned.-Indië, alwaar hij door den
directeur hoogleeraar I. Spanjaard
werd rondgeleid.
De Tw Ctverneemt, dat
de officieren der dd. schutterij te
Almeloo aan Z. M. als zoodanig
eervol ontslag gevraagd hebben.
I n de couranten heb ik de
dwaze manier gelezen, waarop de naam
van Z. M. op de Haagsche kiezerslijsten
voorkomt alsNederlanden, Zijne Majes
teit Willem Alexander Paul Frederik Lo-
dewijk, Koning der. Ziedaar eene tenaam
stelling die aan de omslachtige manieren
van het Grootboek herinnert, maar bo
vendien volkomen onjuist is. Komt de
heer Heemskerk op de lijst voor als:
Staat, Zijne Excellentie de Minister van....
en van Binnenlandsche Zaken? of de
burgemeester der residentie als's Gra
ven hage, De Edelachtbare heer Burge
meester van? Niet alleen dat het onzin
nig i3 iemand met zijne waardigheid of
betrekking te noemenhet is in de hoogste
mate ergerlijk, dat men op het gemeente
huis van den Haag, waar men iederen dag
het «Staatsblad" te lezen krijgt, niet te
weten schijnt, dat onze Koning een fami
lienaam bezit. Men zou anders mogen
onderstellen, dat de heeren van de Groen
markt wel eens van het Huis van Oranje-
Nassau hebben gehoord. Weliswaar heb ik
vernomen, dat Z. M. als lidmaat van de
Waalsche gemeente ook als Pays-Bas (S,
M enz. Boi des) op de lijst der kiezers
vermeld staat, maar daar gaan de dingen
op zijn fransch, en de orthodox-politieke
Frauschman spreekt immers ook van la
maison de France? Gelukkig maar dat
De Bergh, die erg gesteld was op punc
tualiteit in deze soort van zaken, in de
historische kist tot ru»t is gekomen, of
schoon ik niet zeker ben dat hij zich,
toen de dwaze verhaspeling van 's Konings
naam door onze gemeenteambtenaren ge
schiedde, niet in zijn veormalig huismeubel
heeft omgekeerd.
Het zal mij benieuwen, of er ook i
deze door iemand gebruik zal worden g€
maakt van art. 11 der kieswet, waarbij
ieder inwoner van het kiesdistrict be
voegd wordt verklaard tegen de kiezers
lijst bezwaar in te dienen, wanneer daarop
een naam niet behoorlijk voorkomt. Dat
de vermelding van onzen Koning onder
die waardigheid alleen en niet, zooals de
kieswet vordert bij name, «behoorlijk" is,
schijnt mij moeilijk volgehouden te kun
nen worden.
(Arnhemsche Ct.)
Woensdagavond was
eene groote menigte in het Volks
park te Amsterdam vergaderd, om
getuige te zijn hoe door een aantal
lotelingen, daartoe door socialistische
woordvoerders aangezet, een adres
werd geteekend aan denmi
litieraad. Zij protesteeren daarin te
gen hunne oproeping tot den dienst,
in eenen tijd van vrede, nu alles
rustig is. „Dit protest zou wel niet
helpen," zei Fortuijn, „maar het
zou den geest doen kennen van de
zonen des volks, die door de bloed
wet, voor een tijd, van huü vrijheid
beroofd worden."
In het museum van «Ar-
tis» te Amsterdam vindt men thans
eene afdeeling van fossielen of voor
wereldlijke dieren. Door een jeugdig
geleerde is deze verzameling nauw
keurig bestemd en naar de geolo
gische tijdperken gerangschikt. Dui
delijk blijkt door deze wetenschap
pelijke rangschikking, hoe sommige
lagere diersoorten, in het verloop
der eeuwen, in verbaud met de ver
anderingen welke de toestand der
aarde onderging, zich van lieverlede
vervormden terwijl andere, door
alle perioden heeD, hunne oorspron
kelijke gedaante tot op den huldi
gen dag behielden. De keurige wijze,
waarop deze betrekkelijk kleine ver
zameling is verzameling is tentoon
gesteld en van beknopte omschrij
vingen is voorzien, verhoogt hare
waarde. (ffdl.)
Generaal Booth, de chef
van het «Leger des Hsils», zal den
22sten Februari a. s. wederom te
Amsterdam komen. Bij die gelegen
heid zal waarschijnlijk het gebouw
«De Vrede», op Rapenburg, dat.
gelijk men weet, voor de «Amster-
damsche divisie» is aangekocht,
worden geopend.
Tegenwoordig wordt de
plaats van het Stadhuis te Amster
dam des avonds bewaakt door een
politie-agent.
Men is niet bang voor dieven,
maar wel voor.-., «dames». Eender
ambtenaren had liefdesbetrekkingen
aangeknoopt en ontving zijn dul
cinea ten Stadhuize. De burgemees
ter was natuurlijk niet ingenomen
met deze recepties en een politie
agent moet nu toezien, dat des
avonds geen dames ten Stadhuize
ontvangen worden.
Twee Duitscke kantoor
heertjes, bedienden van de Amster
damsche Chininefabriek te Amster
dam, zijn op den loop.
De heeren hebben f 2400 mee
genomen niet van hen natuurlijk
en die blijkbaar de vrucht zijn
van door hen vervaardigde en ge
bruikte valsche orderbriefjes.
De Officier vau Justitie te Am
sterdam verzoekt met hun verblijf
plaats bekend gemaakt te worden
en als men ze bij toeval moebt vin
den, hen stevig vast te houden, liefst
achter slot en grendel.
Woensdag is te Amster
dam tegen 5 personen proces-ver
baal opgemaakt, die bij de loting
voor de nationale militie socialisti
sche geschriften onder de lotelingen
verspreidden.
Men schrijft ons uitAlk
maar
In de den 8en dezer alhier ge
houden algemeene vergadering van
belangstellenden in de oprichting
van eene centrale liberale kiesver-
eeniging in dit district, geleid door
het voorloopig comité, daartoe ge
kozen op de vroeger te Alkmaar,
Schagen en aan den Langedijk ge
houden vergaderingis de Ver
eeniging geconstitueerd en het regle
ment vastgesteld.
Den 8en dezer werd de cur-
sus^in het hoefbeslag geopend, waar
in op uitnoodiging van de Holl.
Maatpij. van Landbouw, de heer J.
v. d. Velde, le luit. paardenarts te
Bergen-op-Zoom, tijdelijk gedeta
cheerd te Hoorn, zich ten doel stelt,
den hoefsmeden in het bizonder,
maar tevens ook belanghebbenden
paardenfokkers een helder inzicht te
geven in de eischen, die een goed
beslag medebrengt en hen tot de
uitvoering in staat te stellen.
Voor eene betrekking bij
een der iudustrieelen te Alkmaar,
met een jaarlijksche toelage van
f 700 ongeveer, hebben zich 390
sollicitanten aangemeld.
Dat de Alkmaarsche wa
terleiding snel vooruitgaat, mogen
de volgende cijfers aautoonen.
In 1886, het eerste jaar der ex
ploitatie, moest van de door de ge
meente gewaarborgde minimumop
brengst van bruto f 14,000 betaald
worden f 8857, en in het thans afge
loopen tweede exploitatiejaar f 3737.
Men mag dus met grond verwach
ten dat de gemeente spoedig van
verdere betaling zal zijn ontheven.
De gemeenteraad van
Leiden heeft besloten de lodgers,
die niet negen maanden dezelfde
kamers bewoonden, niet op de kie
zerslijsten te plaatsen. Ook de kape
laans zullen niet op de kiezerslijsten
worden toegelaten.
Te Leiden is de aange-
kondigde vergadering gehouden met
het doel eene R. K. kiesvereeniging
op richten. De heer mr. Bahlmann
hield eene redevoering, welke door
de vergadering werd toegejuicht.
Een 150-tal personen woonde de
vergadering bij, waaruit een bestuur
van 15 leden gekozen werd. Een
voorstel van deD heer Bahlmann,
om zich terstond bij den Noordhol-
landschen Bond aan te sluiten, werd
met warmte ontvangen.
Het strand voor Schevenin-
gen zoo meldt de «Avondpost dat
voor korten tijd van Zeerust af tot Hotel
Garni, ter hoogte van den straatweg, met
de visscliersvloot was bezet is thans bijna
ontruimd. De vloot is in zee op de ver
sche visscherij, en spoedig genoeg zullen
de Hagenaars dit bespeuren aan den over
vloed van tong, schol, schar, rog, kortom
de z. g. platvisch, schoon groote voor
raden naar het buitenland worden ver
zonden.
Wie zou dit hebben durven voorspellen
tusschen Kerstmis en Januari? Voor wei
nigen was het een geheim, dat de toestand
gespannen was. Zouden we eene herhaling
krijgen van den kleinen staat van beleg
van het vorige jaar? Het hing aau een
zijden draad. Van wijzigingen in den
monsterrol wilden de visschers niets weten.
Spoedig genoeg kwam dit ter kennis van
de reeders, al houden de visschers geen
openbare vergaderingen. De reeders daar
entegen waren verdeeld. De invloedrijkste
en voornaamste hunner meenden in ge-
moede, dat de uitkomst van de visscherij
niet gedoogt met de visschers op deu ouden
voet voort te gaan; andere ontkenueu dit
niet, maar zouden door herhaling van
eene werkstaking zwaarder verlies lijden.
Tusschen deze beide stroomiugen be
hield de meening de overhand, dat met
voorloopige instandhouding van den toe
stand, door jarenlange gewoonte geijkt,
naar geleidelijke hervorming en verbete
ring moest worden gestreefd. En zoo ge
schiedde het. Nauwelijks werd bekend,
dat de monsterrol geen wijziging zou on
dergaan, of de waterschout, wiens beleid
aan dezen gelukkigen uitslag ongetwijfeld
niet vreemd is, had geen handen genoeg
om de toestroomende visschers te mon
steren.
Mogen er al enkele schuiten achterblij
ven, dit is volstrekt niet opvallend. Jaar
lijks zijn er achterblijvers, evenals nu, om
redenen, geheel vreemd aau de kwestie,
welke voor dit jaar wederom gelukkig tot
het verledene behoort. Mogen het reeders
en visschers beiden in het nieuwe seizoen
goed gaanWant daarin is gewis de beste
waarborg gelegen voor eene gunstige ver
houding.
De gedetineerde, die d e -
zer dagen in de cellulaire gevan
genis te Scheveningen de acht rui
ten van zijn cel stuksloeg, moet op
de vraag waarom hij dit heeft ge
daan, geantwoord hebben: «Voor
éen ruit heeft de officier drie maan
den tegen mij geëischt; nu kan hij
een jaar eischen.»
Een vrouw te Middel-
harnis plaatste haar kind in een
kinderstoel. Opdat de kleine geen
kou zou krijgen, had zij in den stoel
een flinke kool vuur gezet en was
toen.... natuurlijk een buurpraatje
gaan maken. Na verloop van eeni
gen tijd hoorde zij, alsmede de
buurvrouwen, het kind schreien.
Toen dat wat lang, ja heel lang
duurde en het schreien zelfs akelig
werd, ging de moeder dan toch
maar weg. Nauwelijks had zij, o
schrik! de deur geopend, of me*
rook en een onaau?ename lucht
vond zij de kamer vervuld. De stoel
stond in vlam en het arme kind zat
letterlijk te braden. Met een emmer
water werd brand gebluscht. De
kleine zag er allerakeligst uit en
stierf na eenige uren onder de ver
schrikkelijkste smarten.
De moeder bekwam aan haar
handen ook ernstige brandwonden.
De vrouw uit Zeeland,
van wie wij onlangs melding maak
ten, dat zij, wegens het vermoorden
vau haar zoontje, vijftien jaren te
Gorinchem in de gevangenis voor
vrouwen moet doorbrengen, is de
vorige week van een zoontje be
vallen. Voorwaar een ongelukkig
schepsel, dat onder zulke omstan
digheden ter wereld komt.
Naar men meldt, is de
stoomvaartmaatschappij «Zeeland»
voornemens haar stoomschip Prin
ses Marie een aanzienlijke repara
tie te doen ondergaan. Een en an
der zal het aanzienlijk bedrag van
ruim een ton gouds aan kosten na
zich sleepen. Verschillende maat
schappijen, o. a. de «De Schelde»
te Vlissingen, hebben prijsopgave
daarvan gedaan.
Het werk werd aan de Neder-
landsche stoombootmaatschappij te
Rotterdam (Feijenoord) toegewezen.
Te Dwingeloo heeft een
ongeluk plaats gehad. De timmer
man R. Koeling was met zijn knecht
bezig een afgehouwen boomstam
door kruit te laten springen. Toen
het eenigen tijd duurde voordat het
kruit ontplofte, ging de knecht eens
zien of de lont uitgedoofd was. Nau
welijks was hij er evenwel bij of
het kruit vatte vuur en de stam
sprong uiteen, zoodat hij het hout
iu het aangezicht kreeg. Zijn neus
werd geheel verbrijzeld, terwijl hij
het gezicht naar aller meening ook
zal moeten missen; bovendien is
zijn toestand zorgelijk.
Op het landgoed ,,V rij
land" te Schaarsbergen, op anderhalf
uur afstands gelegen van Arnhem,
waartoe het dorpje behoort, brak
in den nacht van Woensdag op
Donderdag brand uit die zoo snel
toenam, dat men een hit, twee paar
den, tien koeien en een 70tal kippen
niet kon redden.
Per telephoon werd hulp uit Arn
hem ontboden, die dan ook werd
verleend.
Inde te Z e i s t b e s t a a n d e
inrichting «Bethanië», herstellings
oord voor verzwakte kinderen, zijn
achtereenvolgens over 1887 111 klei
ne patiënten verpleegd geworden,
tegen 104 in 1886. Behalve een kind
dat is overleden, mocht men weder bij
bijna alle verpleegde kinderen tee
kenen van beterschap opmerken, die
vooral bij 86 in het oog vallend,
bij velen volkomen mucht heeten.
Ook in dit jaar heeft Amsterdam
weder het grootste aantal patiënten
gezonden, en wel 71 kinderen; de
anderen kwamen uit onderscheiden
streken en steden, vooral uit Rot
terdam, 's-Gravenhage en Utrecht;
ook uit Haarlem en Dordrecht enz.
Ze waren van zeer onderscheiden
stand en leeftijd.
De finaucieele toestand was min
der gunstig, xoodat het Bestuur ge
noodzaakt is geworden de verpleeg -
gelden te verhoogeu. De directrice,
mej. A. J. Hotte, nam ontslag uit
hare betrekking. Voor de inrichting
was dit een gevoelig verlies; in de
twee jaren, dat zij aldaar werkzaam
was, had ze zich algemeen geacht
en bemind gemaakt. Ook had de
inrichting nog een verlies te betreu
ren door overlijden van den pen
ningmeester, den heer H, J. Reesse.
Een der oud-bestuurders, de heer
H. Grelinger aldaar werd in zijne
plaats benoemd, terwijl ook de heer
mr. H M. J. baron van Heemstra
de benoeming tot lid van het bestuur
heeft aangenomen. Voor de inrich
ting werd ontvangen f 8129.84 en
uitgegeven f 7804.90, saldo f 324.94.
De Rechtbank te Zutfen
heeft een sjouwer uit Deventer, die
Dat duurt lang, gaf de metis hierop ten antwoord,
de Apachen zullen verscheidene dagen en verscheidene
nachten te tellen hebben.
Zij zullen ze doorkomen.
De uren van Bloedhond en Roode-Hand zijn kostbaar,
hunne zaken roepen hen aan gene zijde der bergen. Zij
kunnen niet langer hier blijven den tot den eerstvolgenden
opgang der zon. Vindt de Gems geen beter middel dan de
honger?
Mijn Indiaansche broeder zal er een vinden, omdat
hij bij de hoedanigheden des Indiaans het scherpe verstand
der b!anken paart, voor wie niets onmogelijk is. El-Mestizo,
heeft het beloofd, hij heeft slechts één woord.
Ook de Gems, hernam de sluwe metis, heeft
slechts één woord en hij heeft gezegd: De Gems stemt
toe, zijn ieven en dat zijner krijgers op te offeren om de drie
blanken levend te krijgen.
De Gems heeft slechts één woord, hernam de In
diaan waardig.
Bloedhond scheen eenige oogenblikken na te denken.
- Mijn geest is thans onbewolkt, zooals de hemel,
zeide hij, mijne oogen zien duidelijk de drie jagers in
de handen hunner vijandenmaar drie krijgers onder mijne
broeders zullen ze niet zien, want de dood zal hun zulks
beletten.
Bloedhond, wiens verstand zoo scherp is, had er niet
reeds drie moeten laten dooden, zeide de Indiaan op
verwijtenden toon.
Bloedhond zegt nog eens: drie krijgers moeten hier
hun gebeente laten.
Wat geeft dat? zeide de Indiaan op heldhaftigen
toon, de mensch is geboren om te sterven. Wie onzer
zullen hun dorp niet meer weerzien?
Het lot zal er over beslissen, antwoordde de metis.
Goed, er is geen tijd meer te verliezen.
Thans deelde de Gems zijnen makkers de voornemens van
den metis mede en allen namen met meer of minder haast,
maar zonder uitzondering, het vreeselijk voorstel aan, dat
hun gedaan was.
De eerste die de kansen van het lot ging beproeven, was
de Gems. Zijne hand schudde de beentjes, die hier de dob-
belsteenen vervingen, door elkander en deed ze over het
zand rollen. Zijne zwarte oogen volgden met vurige blik
ken hunne wentelingen; maar geeu spier van zijn gelaat
verroerde zich.
Vier en twintig! telde de metis, terwijl de renegaat,
die beter voor klerk kon spelen dan zijn wilde gezellen,
dit cijfer op het zand aanteekende.
Een tweede krijger volgde op den Gems. Nauwelijks ver
waardigde hij zich de beentjes dooreen te schudden en zij
rolden voor de tweede maal over het zand.
Zeven! riep Bloedhond.
De krijgers zullen den dood beweenen van Steenen
Hart, zeide de Indiaan, zijne lijkrede houdende, zij
zullen zeggen dat het een dappere was.
Elk der beentjes had maar éen punt aangegeven en zijn
lot liet geen twijfel meer over.
Het lot besliste op dezelfde wijze tusschen de anderen.
Het was dezelfde ernst, dezelfde stilte.
Er bleef nog slechts één Indiaan over, die de kansen van
leven en dood nog niet beproefd had.
Ondanks alle iuspanning van krachten kon deze zich niet
weerhouden, door eene zenuwachtige rilling zijne zucht naar
levensbehoud te verraden.
Er zijn, zeide hij, om zijne zwakheid te veront
schuldigen, er zijn in de hut van Zucht des Winds eene
jonge vrouw, die er eerst siuds negen manen is en de zoon
van een krijger, die heden eerst zijn derde zon aan
schouwt.
En de Indiaan liet de beentjes los.
Wordt vervolgd
