INGEZONDEN.
leeftijd en de oorzaken Tan den dood in
ons land, gedurende het jaar 1887.
Daaruit blijkt dat,bij een bevolkingscijfer op
1 Januari 1887 van 4,390.857, bet aan
tal levend geborenen 149.157, bet aantal
levenloos aangegevenen 7749, en het aan
tal overledenen, met inbegrip der leven
loos aangegevenen, 94.842 geweest is. Per
1000 inwoners is bet sterftecijfer voor
1887 dus 21,60.
De Tweede Kamer zal
Maandag 7 Mei, dee namiddags te
2 uren, eene vergadering houden.
Door de regeering is in
gediend het bij de vorige Kamer
onafgedaan gebleven wetsontwerp
tot verlenging van den diensttijd
voor de miliciens te land, lichting
1884, met één jaar. De inhoud van
dit stuk is gelijk aan den inhoud
van dat vorige ontwerp. De regee
ring kon zich voor de uiteenzetting
van de gronden waarop het rust,
gedragen naar de toelichtende me
morie, die het wetsontwerp bij de
vroegere koninklijke boodschap ver
gezelde.
De heer J. H. A. Hanckar,
rijksopziener bij den spoorwegdienst,
heeft een toestel uitgedacht, waar
door de treinbeambten, in den ba
gagewagen aanwezig, zichtbaar en
tegelijk hoorbaar kunnen worden
gewaarschuwd, zoodra de locomo
tief door een onveilig sein zal zijn
geredeD, terwijl tevens in treinen
voorzien van Westinghouse-rem de
geleiding bij het voorbijrijden door
den toestel kan worden geopend.
De heer m r. J. ,T. U ij t w e r f
Sterling, directeur derNederlandsche
Rhijnspoorweg-Maatschappij, hoopt
den ln Augustus a. s. den dag te
herdenken, waarop hij voor 25 ja
ren in dienst dier maatschappij trad.
Sedert 1 Mei isdoorde
Hol!. Spoorweg Maats, aan een
reeds dikwijls geuiten wensch vol
daan. Op de locaalspoor Medemblik
Hoorn zijn thans retourbiljetten
verkrijgbaar. Voorzeker zal deze
maatregel gunstig voor het vervoer
werken, daar de spoor wel in eene
groote behoefte voorzag, maar het
tarief zonder retour te hoog was ge
steld.
Wij verzuimden nog te
melden, in onze berichten over de
feesten ter gelegenheid van het 50-
jarig bestaan van «Artis,» dat aan
doctor Westerman, niettegenstaande
het zijn begeerte niet was, en hij
dit meermalen had te kennen ge
geven, om bij dit teest niet hem,
maar het Genootschap te huid gen,
aangezien zijn 40 jarig jubilé als di
recteur, behalve zoo groot aan be
langstelling, ook zoo rijk in ge
schenken was geweest, dat den
waardigen man toch nog enkele zeer
kostbare cadeaux zijn aangeboden.
Zoo ontving hij twee marmeren
busten, van dezelfde grootte en in
dezelfde houding genomen, en die
nochtans belangrijk van elkander
afwijken. Het Bestuur van «Artis»
schonk hem een buste, vervaardigd
door den bekenden beeldhouwer J.
Teixeira de Mattos, terwijl de heer
Frajois Merckelbach te Antwerpen,
een beproefd vriend van Westerman,
zijn feestvierenden vriend een buste
zond, gebeiteld door den Belgischen
kunstenaar Dupuis.
Eenige leden, de heeren H. Th.
Boelen c. s., brachten een niet on
aanzienlijke som gelde bijeen, waar-
voor een groot doek van Van Essen,
waarop groot gevogelte, pelikanen
enz. geschilderd zijn, werd aange
kocht. De firma Buffa en Zonen
bood het Bestuur de bekende schoone
gravure, door den heer Van Wisse-
lingh uitgegeven, «Orpheus spelende
voor de wilde dieren», van John
Swan. Van den heer A. Schoepff
uit Dresden, ook een vriend van
Westerman, ontving de jubilaris een
teekening, die de hulde van de die
ren aan den Tuin voorstelt.
Voorts werden vele kransen en
bouquet'en in velerlei vorm door
onderscheidene personen aangeboden.
Men schrijft ons uit Hil-
versum
Bij D. de G., handelaar in groen
ten, die reeds verscheidene malen
aardappelen uit zijn schuur ver
miste, vond men hedennacht een
zekeren F. de J., op de aardappelen
slapende liggen.
De J., een goed bekende van de
politie, werd terstond in verzekerde
bewaring gesteld, doch de stakker!
verklaart ten stelligste niet te we
ten, hoe hij in die schuur verzeild
geraakt ie, aangezien hij, volgens
zijn zeggen, een glaasje te veel
gedronken had.
Nu, dat kan de beste overkomen!
Men schrijft uit den Haag
aan het Ilott. Nil.: Wanneer wij
de mededeeling niet van volkomen
betrouwbare zijde hadden, zoo zou
den wij niet gelooven, dat het ont
slag van deu Kapelmeester der Gre
nadiers en Jagers heeft plaats ge
had op de wijze, waarop zich dit
beeft toegedragen. Toen de heer
Völlmar zich Maandagmorgen 10
uur aan de kazerne vervoegde, werd
hem eenvoudig medegedeeld, dat hij
op pensioen gesteld was. Wanneer
in de burgermaatschappij iemand,
na zoovele jaren en op zoo eervolle
wijze zijn dienst verricht te hebben,
plotseling uit zijne betrekking werd
ontslagen om plaats te maken voor
een ander, dan zou luide de veront
waardiging gehoord worden van
allen met den persoon bekend. Het
billijk verzoek van den heer Völlmar
om nog eenige maanden in dienst
te mogen blijven is niet verhoord,
de vruchten van de studie met het
corps gedurende den geheelen win.
ter zal een ander plukken, er moe
ten wel sterke persoonlijke sympa
thieën in het spel zijn, die de offi
eieren van het keurcorps van Z. M.
den Koning, alle redenen van recht
en billijkheid doen vergeten.
In den Haag heeft zich
de volgende aardige vraag van
wetstoepassing voorgedaan Ten ge
volge van herstellingen aan het dak
van het gebouw van de Eerste Ka
mer der Staten-Generaal waren de
vergaderingen der Kamer belegd in
het lokaal «Diligentia» in het Voor
hout. Dit lokaal heeft het recht van
vergunning. De vraag is nu gere
zen of men wel heeft bedacht, dat
ingevolge de wet op den kleinhan
del in sterken drank, Burgemeester
en Wethouders de vergunning moe
ten intrekken, wanneer de locali-
teit door den openbaren dienst wordt
gebruikt, tenzij hun blijke dat de
Koning vrijstelling verleende. Het
zou eene zaak van belang voor «Di
ligentia» zijn, indien die localiteit
het recht van vergunning verloor,
want zeer veel wordt van «Diligen
tia» gebruik gemaakt voor het hou
den van feesten, vergaderingen en
bijeenkomsten.
Te Scheveningen kwam
Dinsdag avond de S. C. H. 111
Sailors Home aan, van den reeder
A. Mos Jr., met veriies van een der
matrozen, die in den nacht van
Dinsdag op Woensdag 1.1. over
boord was geslagen. De verdronke
ne, met name Tinus de Mos, had
om 10 uur des avonds de wacht
betrokken, en even later hoorde men
eenen snijdenden gil weerklinken
en was hij reeds niet meer te red
den. Hij had aan het uitzetboompje
van het voornet eenige steken wil
len verleggen, waartoe hij met het
bovenlichaam op dien boom was
gaan liggen. De zee sloeg deze om
hoog en slingerde den matroos er
af, en niettegenstaande alle in het
werk gestelde pogingen, was red
den onmogelijk.
De verongelukte laat eene vrouw
met drie nog jeugdige kinderen
na.
Door de R o 11 e r d a m s c h e
politie is opgepakt een oud bekende
der justitie, die de vrouw, waar
mede hij leefde, met een scheermes
verwondde, waarschijnlijk bedoelen
de haar te vermoorden.
Door het schichtig wo r-
den van het paard, geraakte Woens
dagavond een boer met zijn wagen,
waarop vrouw en dochter zich be
vonden, te water aan de Konings
haven te Feijenoord. De boer en
zijne vrouw werden gered, maar de
dochter verdronk. Het paard kwam
ook om 't leven, terwijl de toestand
der vrouw niet zonder gevaar is.
Een paard voor een boe
renwagen gespannen, ging Woens
dag op de Weverssingel te Utrecht
op hol. De beide boeren, die op den
wagen gezeten waren, werden er
afgeslingerd, met het gevolg, dat
de vader een hersenschuding kreeg
en de zoon drie ribben brak.
OpDinsdag den 19nJuni
e. k. ral te Steenbergen een hard
draverij onder den man gehouden
worden, bestaande uit een gemeen
te-harddraverij met uitgeloofde prij
zen van f60, f40, f20 en f 10; een
Rijks-hardd; averij voor paarden uit
het Rijk, die nooit een prijs gewon
nen hebben, le prijs flOO, 2e prijs
f50; en een harddraverij voor paar
den uit het Rijk van zessen klaar,
le prijs f200, 2e prijs f75.
Door de maréchaussée
van Boxmeer zijn twee lieden uit
Nijmegen betrapt op het vangen van
nachtegalen. Tegen hen is proces
verbaal opgemaakt. Dertien reeds
gevangen nachtegalen kregen hunne
vrijheid weder.
De spoorweg Deventer.
Almeloo komt 1 Juli in exploitatie.
Men meldt uit Gassel-
ternijveenschemond, dat Dopke, die
door den kleermaker Schreuder met
een pistoolschol werd getroffen, den
zelfden avond aan zijne wonden ;s
bezweken.
Tegen Schreuder was voor eene
week of drie door den rijksveld
wachter Braxhoofden proces-verbaal
opgemaakt, omdat hij toen reeds de
vrouw van Dopke uit huis had laten
zetten, baar met haar kind op den
grond had geworpen en de meube
len uit huis op straat had doen
brengen.
Tegenwoordig zijn de
kip-eieren zóo goedkoop, als zij se
dert 30 jaar niet zijn geweest. Op
Texel en Wieringen gelden ze niet
meer dan fl,80 b f 1,90 per hon
derd.
Aan het station Roer
mond is Donderdagochtend bij het
rangeeren een wegwerker onder eene
machine geraakt en kort daarna
overleden.
Woensdag zijn te Assen
4 personen uit Valthermond, twee
aan twee geboeid, binnengebracht,
die aan de ongeregeldheden aldaar
een werkzaam aandeel schijnen te
hebben genomen.
FINANCIEELE MEDEDEELINGEN.
In de op 30 April jl. te Amsterdam
gehouden algemeens vergadering van de
naamlooze vennootschap „Paardetram
HoornEnkhuizeu" is door den direc
teur verslag uitgebracht over het vorige
jaar. Uit balaus en winst- eu verliesreke
ning bleek dat er, hoewel de exploitatie
slechts voor een klein gedeelte en over 5
maanden heeft plaats gehad, een batig
saldo ad f 43.14:/, verkregen werd. Het
onderhoud der paarden kostte per paard
en per dag f 0.95. De exploitatiekosten
hebbeu bedragen per kilometer 15fi7i00
cent. De volgens rooster afgetreden com
missaris, de heer A. van deu Ham van
Heijst, werd herkozen.
RECHTSZAKEN.
Donderdag heeft voor de arr.-recht-
bank te 's Hag® terecht gestaan Francois
Louis Budolpke de Th., dichter eu schrij
ver, 37 jaar, die reeds herhaaldelijk in
het //Algemeen Politieblad" gesignaleerd
is. Hij wordt beschuldigd van landlooperij;
zonder eenig middel van bestaan zwierf
hij in de laatste tijden, na een paar maal
in de gevangenis te hebben gezeten voor
dieverijen te Haarlem, Leiden en Den
Haag rond, in het eerste het beste koffie
huis bestellende en verorberende wat hem
goed dacht, zich nu eens uitgevende als
commis-voyageur, of pikeur bij de rijschool
te Arasterdam, dan weer als poëet, maar
als het op betalen aankwam, dan bleek
hij geregeld zouder geld te zijn. In Den
Haag had hij een tafeltje welbereid laten
aanrechten met«een halven cent op zak,
merkte de president der rechtbank op.
De subst.-off. van just., mr. baron De
Vos van Steen wijk, was van oordeel dat
de troubadours in lang vervlogen tijden
met hun zang veel verdiend mogen heb
ben, maar dat de 19e eeuwsche dichters
niet op eene zoo ruime bezoldiging kunnen
rekenen, die hun het recht geeft, het dich
ten als een beroep aan te merken. Hij
vorderde 5 dagen hechtenis en opzending
naar eene rijks-werkinrichting voor ten
hoogste 3 jaren.
Aanstaanden Maandag zal 's rechters be
slissing openbaar worden.
In den aanvang der zitting veroordeelde
de rechtbank den gewezeu vleeshouwers
knecht, die valsheid in geschrifte pleegde
en daardoor zijn meester benadeelde voor
4 a 500 gulden, tot 1 jaar gevangenis
straf, en den gewezen loopknecht in een(
apotheek, die diefstal pleegde van f 127
tot 4 maanden gevangenisstraf.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie
zich niet aansprakelijk.)
In een der Haarlemsche bladen
verscheen dezer dagen een uitvoerig
en keurig gestyleerd ingezonden
stuk van mr. Joan Bohl, ter ver
dediging van het bekende adres
van eenige bewoners van het
Spaarne,betreffende den overlast dien
de ingezetenen ondervinden van fluit,
stoomlier en rook der stoombooten.
Toen op mijn ingezonden stukje
in Haarl. Dagil. van 14 April geen
antwoord verscheen, meende ik dat
de zaak was ingeslapen. Maar het
bovenbedoeld stuk van den heer B.
bewijst het tegendeel en dat doet
mij genoegen want «du choc des
opinions jaillit la lumière».
De heer Bohl neme het mij niet
kwalijk, zoo ik zijn stuk overdreven
noem. Hij vergelijkt het geraas van
de stoomlier met niets minder dan
kanongebulder en beweert dat «oor
verscheurende stoomlieren eiken
nacht, bijna ieder uur talrijke bur-
'gers doen opschrikken». Nu, de ver
gelijking van de stoomlier met
kanongedonder laat ik voor zijne re
kening, de uitdrukking «bijna ieder
uur» kan ik echter niet laten pas-
seeren, daar deze in hooge mate
onjuist is. Ik schreef, en ik schrijf
het nog, dat de stoomlier alleen in
drukke tijden (4 èt 5 maanden van
het jaar) na middernacht en nooit
later dan 2 uur wordt gebruikt.
Ik heb gezegd, dat niet van d e,
maar slechts van enkele bewo
ners van het Spaarne, het adres is
uitgegaan. «Dat is onjuist,» zegt de
heer Bohl, «wijd en zijd» verlangde
men dat het kwaad met wortel en
tak zou worden uitgeroeid, en het
was alleen de vraag, wie het voor
de mishandelde burgerij zou opne
men. Daarom werd met vreugde de
tijding begroet, dat iemand zich de
moeite wilde getroosten om tot wel
zijn der gekwelde stadgenooten op
te treden!»
Dat was het! Wij Haarlemmers,
hebben de zaak niet aangedurfd,
wij zaten wel «binnenshuis te
klagen en te zuchten,» maar nie
mand durfde «den stier bij de horens
te vatten.» De heer Bohl is onze
reddende engel geweest, hij stelde
een adres op en bezocht persoon
lijk eenige (ik zeg niet de) bewo
ners van zijn stadswijk.
Deze volzinnen stellen den heer
Bohl in een zeer schitterend licht
en werpen een gruwzaam duister
over den moed van ons Haarlem
mers. Maar het wordt nog erger.
«Enkele personen, wier wetenschap
pelijke opleiding iets beters zou doen
verwachten, hebben niet geteekend,
maar men bedenke dat geleerde
heeren niet altijd praktische herse
nen hebben en flauwhartigen ook
in de ontwikkelde kringen te vinden
zijn.»
Dit is eene insinuatie, welker een
zijdigheid onmiddellijk in het oog
valt. De heer Bohl laat de meening,
dat de last veroorzaakt door de
stoomlier niet zoo groot is als h ij
zegt, eenvoudig niet toe. Zijn rede-
ueering komt hierop neerWie het
adres heeft get-ekend is een ver
standig man, wie het niet heeft
willen doen is onpraktisch en flauw
hartig en vormt een overschot uit
den pruikentijd.
De heer Bohl acht de uitgave
van f 3000 voor de 2 geïncrimi
neerde stoombooten een bezwaar dat
niet ernstig wezen kau. Maar hij
vergeet (wat ik reeds vroeger zeide)
dat de onderneming niet in bloei-
enden toestand verkeert en een uit
gave van f 3000 derhalve zeer ern
stig heeten mag. En de heer B. kan
niet nalaten hier wederom eene in
sinuatie tusschen te voegen: «Denkt
eerst aan de ingezetenen en vervol
gens aan de vrienden buiten de
poort».
Neen, mijnheer Bohl, dat is hier
de zaak niet. Het is hier niet om
«vrienden buiten de poort» te doen,
maar het is hier de vraag, of de
scheepvaart moet worden aan ban
den gelegd of op groote kosten ge
jaagd, omdat enkele bewoners
gedurende enkele uren van den
nacht somtijds wakker worden door
de lier. Ik herhaal het, er zijn be
woners van het Spaarne, aan wie
de lijst niet ter teekening is aan
geboden (geen Raadsleden), ik her
haal het, dat er «signatures de com
plaisance» op voorkomen, en ik
ontzeg u het recht hun, die niet
hebben willen teekenen, korten
goed een brevet van flauwhartigheid
en bekrompenheid uit te reiken.
Wat is die uitkoop van haven-en
hand naar het briefje uitstrekkende.
Zij knikte echter van neen, en zonder te wachten dat ik
haar hielp, opende zij het portier aan den kant waar zij
gezeten was, en sprong vlug op de straat. Vóór zij het
briefje in de bus deed, keek zij opnieuw behoedzaam rond,
maar toen het gedaan was, zag zij er kalmer en meer wel
gemoed uit, dan ik haar tot dusver gezien had. En toen zij
eenige oogenblikken later voor het huis harer vriendin af
scheid van mij nam, stak zij mij bijna opgetogen de hand
toe, en verzocht mij haar den volgenden dag te komen ver
tellen, hoe ver men met het onderzoek gevorderd was.
De lezer zal het wellicht natuurlijk vinden, te vernemen,
dat ik dien geheelen avond mij met niets anders bezig hield,
dan met de verschillende hij het verhoor afgelegde getuige
nissen, waarbij ik trachtte van eeD ander standpunt uit te
gaan als van de waarschijnlijkheid, dat Eleonore werkelijk
schuldig was. Ik nam papier en pen en schreef de voor
naamste punten, die hadden aanleiding gegeven tot hare
verdenking op, als volgt
1. De onaangenaamheden, die zij, volgens getuigenis van
Harwell, nog onlangs gehad had met haar oom en de daarop
gevolgde verwijdering tusschen hen béiden.
2. De geheimzinnige verdwijning van een der dienstboden.
3. De krasse beschuldiging door haar nicht, onwillekeurig
afgeluisterd door Gryce en mij.
4. Haar verwarring bij het voor den dag brengen van
haar zakdoek, die in zoo verdachten toestand gevonden was
op de plaats van den moord.
5. Haar hardnekkige weigering om inlichtingen te geven
omtrent het stuk papier, dat zij volgens enkele getuigen van
de schrijftafel van haar overleden oom zou hebben wegge
nomen, dadelijk nadat het lijk naar het aangrenzende ver
trek was weggedragen.
6. Het vinden van den sleutel der bibliotheek in haar
bezit.
Een onheilspellende lijst, riep ik onwillekeurig uit,
toen ik de opgeschreven punten overlas. Tegelijkertijd
begon ik echter aan de andere zijde van het papier die punten
uit te werken en toe te lichten
1. Oneenigheden en zelfs verwijdering tusschen bloed
verwanten komen dagelijks voor. De gevallen, waarin zulke
oneenigheden en verwijderingen geleid hebben tot misdaad,
zijn uiterst zeldzaam.
2. De verdwijning van Hanna bewijst volstrekt niets tegen
een bepaald persoon.
3. Indien al Mary's eigen besehuldiging van haar nicht
overwegend en overtuigend was, zoo was hare openlijk
afgelegde verklaring, dat zij noch wist, noch vermoedde
wie de schuldige was, dit eveneens. Wel is waar was de
eerste geheel vrijwillig en zonder drang van buiten, geuit,
maar het was evenzeer niet te miskennen, dat de uiting
had plaats gehad onder den indruk van het oogenblik, zon
der vooraf behoorlijk overdacht te zijn en zonder een nadere
beschouwing van de feiten.
4, 5. Een volkomen onschuldig persoon, hetzij man of
vrouw, kan al heel licht ontsteltenis toonen bij het bloot
leggen van omstandigheden, die hem of haar als de schul
dige schijnen aan te wijzen.
6. Maar de sleutel! Wat kon ik met mogelijkheid ten
opzichte daarvan zeggen? Niets. Zoolang het onomstootelijk
feit, dat de sleutel in haar bezit was gevonden, niet voldoende
was opgehelderd, bleef op Eleonore een schijn van schuld
rusten, die zelfs ik, hoe gaarne ik ook aan haar onschuld
geloofde, onmogelijk kon wegcijferen. Tot zoover met mijne
narekening gekomen zijnde, stak ik het papier in den zak,
en nam het avondnummer op van de Expressdie voor mij
op tafel lag.
{Wordt vervolgd.}
