NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
5e Jaargang.
Dinsdag 8 Mei 1888.
No. 1486.
WIE IS DE SCHULDIGE?
HAARLEMS DAGBLAD
ADVERTEHT1EN:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 een
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en courantiers.
en J. B. AVIS.
Koof dagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de Publicite Etrangere G. L. DATJBE J" Co., JOK. F. JONES, Suer., Parijt, 31bis Faubourg Montmartre.
S T AD S N E U W S.
Haarlem, 7 Mei.
Wij maken erop attent dat het
museum van «Teyler's Stichting»
op Donderdag 10 Mei, Hemelvaarts
dag, des middags van 1—4 uur
voor het publiek geopend zal zijn.
Op de heden alhier gehouden
paardenmarkt waren 260 paarden
en 3 veulens aangevoerd, grooten-
deels van inlacdsche en gekruiste
rasf-en. De prijzen liepen van f400
tot f 35. De handel wa3 vrij levendig.
Door een groot aantal ingezetenen
van Haarlem, wonende ten noorden
van de spoorrails, is een adres in
gediend aan de Tweeae Kamer der
Staten- Generaal, van den navolgen
den inhoud:
Aan de Tweede Kamer der
Staten Generaal.
Geven met verschuldigden eerbied
te kennen,
de ondergeteekenden, allen wo
nende te Haarlem, bewoners van
perceelen, gelegen ten noorden van
de spoorrails,
dat zij tot hun diep leedwezen
zich genoodzaakt zien, zich te wen
den tot Uw hoog College, in het
vertrouwen dat alleen daardoor zal
verkregen worden, wat niet alleen
door requestr&nteD, maar door allen
die de spoorrails bij het station te
Haarlem moeten overgaan, wordt
gemist, namelijk eene behoorlijke
verzekering der veiligheid;
dat de overgangen, in 't bijzonder
die aan den Kruisweg, de meest
gevolgde, sinds langen tijd in be
denkelijke mate onveilig zijn;
dat aanteekeningen, door de ge
meentelijke politie jaren geleden
reeds gehouden, hebben doen zien,
dat die overgang slechts enkele uren
per dag geopend is, doch dat toen
reeds ongeveer 6000 personen dage
lijks van dien overgang gebruik
maakten;
dat herhaalde malen, bij den Raad
der gemeente Haarlem vertoogen
zijn ingediend, die de strekking had
den verbetering in den gevaarlijken
toestand te verkrijgen doch te ver
geefs; wel werd eene Raadscom
missie benoemd om deze zaak te
onderzoeken, doch het resultaat was
negatief;
dat eene petitie, in October 1886
aan 's Konings minister van Water
staat, Handel en Nijverheid inge
diend, evenmin het gewenscht ge
volg heeft gehad;
dat zij u het verhaal van de nood
lottige gevolgen, die deze onveilige
toestand reeds heeft gehad, kunnen
besparen, doch zich slechts veroor
loven aan te stippen, dat de over
weg dagelijks ontelbare malen
10 h 15 minuten achtereenvolgens
is gesloten dat velen der wachten
den, bij ongunstig weder, en vooral
zij, die met een retdsbinnenkomenden
trein wenschen te vertrekken, le
vensgevaarlijke pogingen doen, om
voor of achter een rangeert: ein
om, de overzijde te bereiken.
Weshalve de requestranten om de
hierboven aangevoerde redenen Uwe
Kamer met den meesten eerbied ver
zoeken, in dezen, nu de betrokken
Regeering in gebreke blijft om voor
de veiligheid te waken, hare tus-
schenkomst te verleeneD, opdat ver
betering kome in den inhoudbaren
toestand die thans bestaat en die
nog zal verergeren, wanneer straks
de zomerdienstregeliDg zal zijn in
getreden en tal van treinen naar
en van Zandvoort zullen passeeren,
terwijl die verbetering gemakkelijk
is aan te brengen, hetzij door eene
overbrugging, die eene uitgaaf van
slechts enkele duizenden guldens
vordert of door een tunnel, gelijk
er thans hier lande zoovele aan sta
tions bestaan.
Haarlem, 't welk doende etc.
Mei 1888.
Met genoegen vermelden wij, dat
Maria Johanna Buurman den 6n
Mei j. 1. gedurende 25 achtereen
volgende jaren in dienst was van
de familie Joekes alhier, in welken
tijd zij door ijver en toewijding zich
de genegenheid der familie in hoo-
ge mate wist te verwerven.
Door eene heusche invitatie daar
toe in staat gesteld, woonden wij
in de bovenzaal der «Vereeniging»
Zaterdagavond de uitvoering bij
van eenige leerlingen van den heer
Leo Keyzer, muziekonderwijzer al
hier. De meeste leerlingen gaven
blijken van goede vorderingen, voor
al bij hetgeen zij op de piano ten
gehoore brachten, terwijl ook de
ensemble-nummers en viool-soli be
wezen dat zij onder een flinke lei
ding staan.
Zaterdagavond gaven in den
schouwburg «Les Tziganes» een
concert.
Hoewel achter op het programma
eenige welsprekende aanbevelingen
van bekende componisten te lezen
waren, zagen wij met eenigen on
rust de twaalf daarop vermelde num
mers aan. Van het begin tot het
einde toch was het uitsluitend
polka, wals, potpourri, compositiën
die walzeer aangenaam kunnen zijn,
maar toch bij een twaalftal num
mers, spoedig oververzadiging te
weeg brengen.
Bij een gewoon orkest zou dit
ook zeker het geval zijn geweest,
doch de «Tziganen» zijn geen ge
woon orkest. Buitengewoon is de
gloed, de levendigheid, de kracht,
waarmede zij de kleurige composi
tiën van Konti, Sullivan, Strauss
en Liszt uitvoeren, buitengewoon
het ensemble dat in hun 6pel heerscht,
buitengewoon de merkwaardige
eenheid, waarmede zij van forto over-
gaau in piano en omgekeerd.
Een bizondere vermelding verdient
de eerste viool, tevens de kapelmees
ter. Zijn spel is beurtelings woest
hartstochtelijk en zacht klagend,
en dikwijls weet hij heerlijke fla-
geolettonen aan zijn instrument te
ontlokken.
Tot de eigenaardigheid dezer mu
ziek draagt veel bij de «Czymba-
lum», een Hongaarsch instrument,
dat bestaat uit een soort van doos,
waarop metalen snaren zijn ge
spannen en dat bespeeld wordt
met twee hamertjes, voorzien van
zeer veerkrachtige stelen. Dit in
strument brengt «en vol, klankrijk,
metaalachtig geluid voort, dat een
zeer bizonder effect maakte met de
zes strijkinstrumenten. Wij vonden
het echter meer geschikt als orkest-
dan als solo instrument.
Het krachtig, zeldzaam zwaar ge
luid van de contra-bas geeft aan de
forto's een zeldzame forschheid, zoo
als o. a. in de echt Hongaarsche
Rakoczij-mar^ch, het slotnummer,
dat zoodanig den bijval van de hoor
ders verwierf, dat het werd herhaald.
Indien deze Hongaren nog meer
concerten hier ter stede geven, dur
ven wij iederen muziekliefhebber
aanraden, hen te gaan hooren.
In de maand Maart werden met
de Haarl.-Zandvoort Spoorw.Mij.
4057 reizigers vervoerd.
De opbrengst van dit vervoer
bedroeg f767.16
dat van goederen -181.13
en aan diversen -230.16
Totaal f 1178.45
zijnde per dag-kilometer f 4,47.
Te Hoofddorp in Haarlemmermeer
is opgericht eene christelijke zang-
vereenigiug, onder leiding van den
hoofdonderwijzer Pos, waaraan zich
tal van jongelieden aangesloten heb
ben. De oefeningen in den zang zul
len des Zondageavonds plaats heb-
beD.
Er loopt in de gemeente Haar
lemmermeer een persoon rond, die
den menschen wijs maakt, dat zijn
vrouw bevallen is van een drieling
(twee jongens en een meisje), dat
de jongentjes misschien wel zullen
sterven, maar dat het meisje een
flinke dikke meid is. 't Spreekt dus
als een boek, dat zijn geliefde echt-
genoote nu veel versterkende mid
delen noodig heeft en dan hoopt
hij, dat hij niet te onbescheiden is,
als hij vraagt hem iets van dien
aard te geven. Bij de meesten kreeg
hij dan ook iets: bij deze biefstuk
bij gene brood, bij anderen geld,
enz.
Al deze vertelseltjes zijn echter
slechts uit de lucht geprepen!
LETTEREN EN KUNST.
Fee3tregeling van den wedstrijd, uitge
schreven door het hoofdbestuur van den
Natioualen Bond in Noord-Holland van
harmonie- en fanfaregezelschappen, uit
sluitend bestaande uit dilettanten.
Zondag 8 Juli 1888.
a. Ten 1 ure 's namiddags. Feestelijke
optocht, waaraan door alle vereeuigingen
zal worden deelgenomen.
b. Ten 3 ure 's nam. Wedstrijd.
Volgorde der op te treden vereenigiDgen
1. Amstels Fanfarecorps Amsterdam.
2. Harmonie KapelSchagen.
8. Edams Fanfarecorps. Edam.
4. HarmonieZaandam.
5. Stedelijk Muziekcorps Purmerend.
6. CrescendoEnkhuizen.
7. Muziekc. d. dd.Schut. Hoorn.
8. Fanfarecorps Broek in Waterl.
c. Uitspraak der jury.
d. Uitreiking der prijzen aan de be
kroonde vereeuigingen.
e. 's Avonds Reünie in de „Doele".
Maandag 9 Juli 1888.
Des namiddags 2 uur. Groote matinee
musicale, waaraan door verschillende ver
eeuigingen zal worden deelgenomen.
Des avonds 9 uur. Gondelvaart langs de
Where en het Noordhollandsch Kanaal,
opgeluisterd door het stedelijk muziekcorps
te Purmerend, onder directie van den heer
J. P. Groot.
De jury zal bestaan uit: deheeren Joh.
M. Coeuen, luitenant-kapelmeester der d.d.
schutterij en directeur van het paleis-orkest.
JF. Wedemeijer, directeur van de orkest
vereniging, en Joh. M. Zaagmans, kapel
meester van de Staf van het 7e regiment
infanterie.
Extra-treinen zullen later bekend ge
maakt worden.
Extra-booten op beide feestdagen, des
avonds ten 12 uur van Purmerend, via
Schouw naar Edam.
Naar men verneemt zullen de heeren
Ge'or. Van Lier een afdeeling van hun
tooneelgezelschap ontbinden met 1 Sept.
a. s. Daartoe behooren o. a. de heer en
mevr. de la Mar, de heer en mevr. Pot-
harst, de heer Malherbe, Lageman, Ruys,
enz. De heer Vernet en mej. Dusault
gaan, naar men ons meldt, naar het «Ned.
Tooneel" over. (D. v. N.)
Ter weerlegging van een te Dordrecht
in omloop gebracht gerucht, als zou de
heer J. M. Orelio, de bekende bariton
zanger der Holl. Opera te Amsterdam,
een engagement hebben gesloten met de
directie van een opera-gezelschap te Bor
deaux, kan de Dor d. C t. met zekerheid
mededeelen, dat èn de heer Orelio èn diens
echtgenoote, mevr. OrelioVan Zandt,
hun contract met den heer De Groot, di
recteur der Holl. Opera te Amsterdam,
hebben verlengd.
Meermalen deed reeds het bericht de
ronde, dat Lamoureux van plan is, in den
omtrek van Parijs een klein Bayreuth te
stichten. Men verzekert dat Lamoureux
daaraan niet denkt, maar dat bij sommige
kunstvrienden te Amsterdam het denk
beeld is gerezen iets dergelijks aldaar te
ondernemen en Viotta in staat te stellen,
nu en dan raodelopvoeringen van werken
van Waguer te geven. Het is te hopen
dat het denkbeeld verwezenlijkt zal worden.
LEGER EH VLOOT.
De bij het wapen der artillerie tot lui
tenant-kolonel bevorderde majoor II. W.
van Hasselt blijft toegevoegd aan den in
specteur van het wapen te 'sHage; even
zoo blijft de nieuw benoemde luit.-kolonel
der inf. F. A. V. W. H. van Tuerenhout
FE6UIIjLEITO JNT.
Naar het Engelsch, van Anna Katharina Green.
271
XI.
Een welkome bede om bijstand.
De Times eindigde zijn artikel met deze zinsnede:
«De rechercheurs meenen het spoor van het vermiste meisje
gevonden te hebben.»
En in de Herald las ik de volgende aankondiging:
«De nagelaten betrekkingen van den overleden Horatio
Leavenworth Esq., loven eene aanzienlijke belooning uit
aan ieder, die eenig naricht kan geven omtrent het tegen
woordig verblijf van Hanna Chester, die in den avond van
den 4en Maart 11. verdwenen is uit de woning No.... in de
Vijfde Avenue. Het vermiste meisje is van Iersche afkomst,
ongeveer vijfentwintig jaren oud en te herkennen uit de
volgende beschrijving: gestalte rijzig en slank, haar don
kerbruin met roodachtige tint; gelaat welgevormd en fijn-
besneden met frissche kleur, handen klein, maar de vingers
dragen de kenteekenen van het veelvuldig gebruik der naald,
Toeten groot en van lomper vorm dan de handen. Het
laatst is zij gezien, gekleed in een bruin en witgestreepte
japon, terwijl verondersteld wordt, dat zij bij baar vertrek
een rood en groen geruite, zeer oude sjaal heeft omgesla
gen. Behalve de hier aangegeven middelen tot herkenning
heeft zij nog de volgende merkbare teekenenop de rech
terhand het litteeken van een breede brandwonde en twee
overblijfsels van kinderpokken bij den linkerslaap.»
Deze aankondiging leidde mijne gedachten in een geheel
nieuwe richting. Zonderling genoeg, had ik tot dusver over
de verdwijning van het meisje al zeer weinig gedacht, en
het was toch duidelijk, dat juist van haar getuigenis alles
in deze zaak moest afhaDgen. Ik kon het niet eens zijn met
hen, die haar persoonlijk schuldig hielden aan den moord.
Iemand, met een dergelijk voornemen bezield, zou vooraf
gezorgd hebben, dat zij ten minste al het in haar bezit
zijnde gereede geld vooraf bij zich had gestoken, en uit
het onderzoek in haar koffer was gebleken, dat dit niet het
geval was geweest. Maar indien zij den moordenaar bij
zijn bloedig werk verrast had, hoe was het dan mogelijk,
dat men haar uit het huis kon hebben doen verdwijnen,
zonder dat zij geraas genoeg had gemaakt, om althans een
harer meesteressen te wekken, terwijl de deur van een dier
twee nog wel open stondf Een meisje, dat zich van haar
onschuld bewust was, zou in een dergelijk geval onmid
dellijk om hulp hebben geroepen en toch was door niemand
eenig' geschreeuw of hulpgeschrei vernomen; zij was een
voudig spoorloos verdwenen.
Wat moest men dus hiervan denken? Dat de persoon,
die door haar verrast was, haar bekend en in haar ver
trouwen was? Ik vond dit laatste noch waarschijnlijk, noch
aannemelijk, en het vtl papier met aanteekeningen ter zijde
leggende, nam ik mij voor niet verder over deze zaak te
denken, voodat ik meer en beter gronden had, waarop ik
veiliger zou kunnen voortbouwen bij mijne nasporingen.
Maar wie kan zijne gedachten aan banden leggen, wan
neer zijn geest zich geheel en al op een enkel punt gespitst
heeft? Den geheelen morgen was ik, ondanks mijzelf, bezig
het geval van alle kanten te wikken en te wegen en ik
kwam daarbij telkens weer tot een van deze twee uitkom
sten: óf Hanna Chester moest gevonden worden, óf Eleo-
nore Leavenworth moest weten op te helderen, hoe en wan
neer zij in het bezit was gekomen van den bij haar ge
vonden sleutel der bibliotheek.
Te twee uur des middags begaf ik mij op weg om bij
het verdere verhoor tegenwoordig te zijn; daar ik echter
onderweg werd opgehouden, kwam ik niet ter plaatse alvo
rens de jury haar oordeel had uitgesproken. Dit was voor
mij een niet geringe teleurstelling, vooral daar ik gehoopt
had Eleonore aan te treffen en zij zich onmogelijk na het
verdict der jury naar hare kamer had begeven. Ik trof echter
Harwell aan, uit wiens medêdeelingen ik vernam, dat de jury
als haar oordeel had uitgesproken
Gestorven ten gevolge van een pistoolschot, afgevuurd
door een onbekend persoon.
Dit resultaat van het verhoor ontlastte mij van een groote
bezorgdheid. Ik had veel erger uitslag tegemoet gezien, en
het ontging mij niet, dat de fletswangige secretaris ondanks
al zijn zelfbeheersching duidelijk blijk gaf in mijne blijdschap
te deelen.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOJI
