GEHENGD NIEUWS.
Een Voertuig der Toekomst.
smmmmmmnn.
paalt zich tot deze mededeeling,
doch hoopt spoedig nader op deze
belangrijke proefneming terug te
tomen.
Italië. betreffende de feestviering te
Bologna wordt aan de /,N. R. Ct.'' van
daar o. a. dd. 12 Juni geschreven
Heden was het de groote feestdag der
universiteit. Reeds te half acht 's morgens
iraren de vertegenwoordigers der buiten-
landsche universiteiten saamgeroepen in
het* universiteitsgebouw. Allen verschenen
zooveel mogelijk in vol ornaat. Naast de
middeleeuwsche kleedij van vele Duitsche
professoren zag men de bonte kleuren der
Engelsche en Iersche toga's, de Hongaar-
sche uniformen, de veelkleurige robes der
Fransche faculteiten. Nederland won menig
prijsje voor de deftige toga's en elegante
baretten zijner professoren. Men bracht
anderhalf uur door met het bewonderen
van de fraai bewerkte adressen die uit
sommige landen, vooral uit Oosten-Hon-
garije, uit Ierland, en vooral ook uit Brus
sel, waren meegebracht.
Te negen uur stelde de stoet zich in
beweging. Vele Italiaansche universiteiten
werden voorafgegaan door hunne pedellen,
in middeleeuwsch kostuum. De optocht,
die geopend werd door de studenten, met
hun vaandels, werd gesloten door de pro
fessoren van Bologna, die de prachtige
banier hunner universiteit voor zich uit
lieten dragen.
Het was een ware triomftocht, opge
luisterd door de stralen der schitterende
zon en de niet minder stralende donkere
oogen der schoone vrouwen van Bologna.
De balkons en de getraliede vensters wa
ren gevuld met lichte kleedjes, wuivende
waaiers en kopjes die eeneu schilder tot
model hadden kunnen dienen. Tegen dat
de stoet het //Archigiunasio'' naderde,
werden uit de vensters twijgen van laurier
en eikenloof geworpen, zoodat de hoog
leeraren reeds vóór den tijd gelauwerd
de feestzaal bereikten.
De binnenplaats van het oude gebouw
der wetenschap was in eene prachtige zaal
herschapen, waarin een kolossaal velum
van wit en rood de zonnestralen afweerde,
terwijl overal tropeeën en guirlandes van
bloemen langs de muren waren opgehan-
gen.
Te half tien verschenen Hunne Majes
teiten en namen plaats op den troon. Nu
hoorden wij achtereenvolgens, nadat een
feestcantate was uitgevoerd, den minister
Boselli, den rector, prof. Cappellini, den
feestredenaar prof. Carducci, en de verte
genwoordigers van alle natiën.
De Nederlandsche deputatie nam op
hare beurt plaats voor den troon, en prof.
Asser sprak in het Pransch een korte rede
uit die algemeene sympathie verwierf. De
koning boog goedkeurend het hoofd, toeu
de redenaar naast de dynastie van Savoye,
die vau Oranje plaatste, welke Nederlaud
even groot had gemaakt als zij Italië. De
koningin glimlachte verstandig, toen prof.
Asser onder de oude studenten van Bo
logna ook Erasmus vermeldde, en het pu
bliek bracht hem een warme ovatie, toen
hij besloot met aan de schim van Irne-
rius dezen versregel van Dante toe te
roepeu
Tu Duca, tu Signore, tu Maestro.
(Gij Hertog, gij Heer, gij Meester.)
De afgevaardigden der vier universi
teiten reikten daarop, met inachtneming
van de chronologische orde der stichting
hunner hoogescholeu, hunne adressen aan
den rector over, bogen voor Hunne Ma
jesteiten en namen hunne plaatsen weer
in,onder het geroep van://Evviva l'Olandal"
(leve HollandEvviva la Elandria 1// (leve
Vlaanderen) mengde.
Te half twee was de plechtigheid afge-
loopen, die door den flinken koning en
de beminnelijke koningin met bewonde
renswaardige vriendelijkheid en opmerke
lijke belangstelling tot het einde toe was
bijgewoond.
Op de Engelsche kust
van Tory-Island is de aanwending
van gas voor de verlichting van
vuurtorens sedert korten tijd met
goed gevolg beproefd. Het draai
licht is zoo geconstitueerd, dat het
niet, zooals gewoonlijk plaats heeft,
een lichtstraal naar eene bepaalde
richtiDg werpt, maar in het rond
een zeer sterk en helder licht ont
wikkelt. Dit licht is op grooteren
afstaud te zien dan gewoonlijk, ook
hij den diksten mist. Men wil zelfs
bij een sterken regen het gas-licht-
vuur op een afstand van 13 kilo
meter hebben gezien. Volgens Wig
ham, eene autoriteit in dezen, is
het door gas voortgebracht licht
bijna dubbel zoo sterk als de beste
lichtvuren, en zoo goed in deprae-
tijk als Ueetrisch licht.
Te Frankfort a/M. is in
den loop der vorige week bij eene
echtscheiding de vrouw als de
schuldige aangewe'en, omdat zij
niet koken kon. Hoe komiek dit
ook moge klinken, zoo is toch de
aanleiding zeer ernstig, daar zij niet
zeldzaam maar zeer dikwijls on-
eenigheid in het huishouden teweeg
brengt, en al komt het niet altijd
tot echtscheiding, zoo heeft het toch
altijd slechte gevolgen.
Het verloren ioeiet. Pa-
rijsehe bladen verhalenBij een der
laatst gehouden wedrennen verloor
de schoone Markiezin Lontranto het
rozenboeket, dat zij droeg en dat
met een gouden bandje bijeen werd
gehouden. Een Jockey vond het rui
kertje en stak het in het knoopsgat
van zijn blouse. De echtgenoot der
markiezin, meenende dat zijn vrouw
den heer van den jockey, een be
kenden Franschen graaf, op zoo in
het oog loopende wijze had Levoor-
recht, eischte op den turf van deze
rekenschap en de man, die den cham
pagne van het buffet wat te veel
had aangesproken, zeide op minach
tenden toon: «Ik ben uw vrouw niet
en voor hetgeen mijn jockey doet,
ben ik niet verantwoordelijk.» Al-
voren de markiezin alles had op
helderd, was reeds afspraak gemaakt
tot een duel aan de Belgische grens.
Het tweegevecht heeft plaats gehad.
De markies Lontranto ontving twee
fiksche degenstooten.
Een monster van ondank
baarheid. Een zekere Podeski, in
genieur te Parijs, is het slachtoffer
geworden van zijn menschenliefde
en wel onder zeer zonderlinge om
standigheden.
Hij zag op een bank van den
boulevard Voltaire een armen drom
mel zitten, die sliep. Hij maakte den
man wakker en vroeg hem of hij
zoo behoeftig was.
Deze jammerde en klaagde, zeide
dat hij geen betrekking had en voer
heftig uit tegen de verhuurkan
toren.
«Welnu,» zeide Podeski, «ik neem
u in mijn dienst, ik heb juist een
huisknecht noodig. Ga maar meel»
Des middags te 12 uur zeide hij
tot den nieuwen bediende«Ik ben
over u tevreden, hier hebt ge een
voorschot, ga maar eten, gij behoeft
niet voor 2 uur terug te komen.
Te gelijkertijd ging Podeski zelf
de deur uit.
Vijf minuten later kwam de be
diende terug en zeide tot den con
cierge «Mijnheer Podeski zendt mij
om een en ander te halen, maar
heeft vergeten mij den sleutel te
geven. Wees zoo goed, mij open te
doen
De concierge, geen wantrouwen
koesterende, daar hij beiden samen
had zien heengaan, opende de deur,
waarop het individu eenige kostbare
voorwerpen inpakte en meenam, ter
waarde van circa 3000 francs.
«Tot aanstonds,» zeide hij toen en
ging doodbedaard heen, maar kwam
niet terug.
Uit de jeugd van Karl
Maria von Weber wordt door zijn
zoon verhaald: Hij werd door zijn
vader en zijn stiefbroeder Fridolin,
kortweg Frits genoemd, onderwezen.
Het arme kind scheen de hem da
gelijks voorgezette kost niet erg te
bevallen en ook tot verdriet zijns
vaders, die er wanhopig onder werd,
zonder talent. Weber zelf zeide la
ter dikwijls tot de zijnen: Fridolin
heeft eens uitgeroepen, terwijl hij
den strijkstok wegwierp waarmede
hij in toorn meermalen den kleinen
onbevattelijken leerling op de han
den had geslagen: «Karei, ge kunt
misschien alles worden, maar een
musicus wordt ge nooit!» Eene
zelfde «gunstige» beoordeeling moet
eens aan George Bizet, den compo
nist van «Carmen» op rijperen leef
tijd ten deel zijn gevallen. Op 29
jarigen leeftijd verkreeg hij de «prix
de Rome», van het Parijzer Conser
vatorium, waaraan een driejarige
toelage voor een studiereis naar
Italië verbonden was. Bizet bleef
bijna alle drie jaren in Rome en
bracht slechts eeu zeer kort bezoek
aan Napels, zoodat hij geen tijd
vond daar een aanbevelingsbrief
aan Marcadante te geven van Carafa,
die toenmaals aan het Parijsche
Conservatorium onderwijs gaf, en
waarop deze laatste zeer had aan
gedrongen. Bij den terugkeer naar
Rome wilde hij echter toch eens
zien, wat de oude heer van hem
geschreven had, hij brak den brief
open en las: «Oude vriendBrenger
dezes, Bizet, een laureaat van ons
instituut beveel ik u warm aan, hij
is een beminnelijk jonkman, een uit
stekende vent, die sympathie ver
dient maar onder ons gezegd
nog niet één percent muzikaal ta
lent bezit! «Ofschoon Bizet zich het
oordeel van «den ouden pruik»
niet erg aantrok, was hij toch blij
deze «warme» aanbeveling niet
overhandigd te hebben.
Velen meenen dat het
voldoende is om eene bloem te be
waren, dat men haar met den steel,
dien men afgesneden heeft, in het
water plaatst. Toch bedriegen zij
zich. Wil men afgesneden bloemen
laDg en zeer lang bewaren, dan
neemt men de afgesneden stengels
die men in het water wil plaatsen
en houdt ze in eeneu grooten bak
onder water; dan kuipt men er on
der water een stukje van af en
houdt de zoo verkregen nieuwge-
sneden benedenvlakte van den steel
nog eeDe seconde of wat onder
water. Plaats nu de bloemstengels
in de vaas met water, waarin gij
haar wilt laten parade maken. Tien
tegen één, dat zij het dubbele van
den tijd van vroeger aan uw ver
langen voldoen. NTuinbouwblad.)
Een lekkere kop koffie. Het
is een onloochenbare waarheid, dat zelfs
in deze dagen van verlichting, in de meest
beschaafde landen duizenden van menschen
geboren worden en na lang leven sterven,
zonder dat zij ooit, wat men pleegt te
noemen: „een goed kop koffie" hebben
gedronken. Daarvoor bestaan verschillende
redenen en de voornaamste is natuurlijk,
dat zoo weinig menschen verstand hebben
van het zetten van goede koffie. Toch zijn
er honderden van voorschriften gegeven,
die ons zeggen, dat we de koffie moeten
kokendat we ze niet moeten koken; dat
we de quintessence en den geur goed moe
ten insluiten; dat we ze in een open kan
moeten maken; dat we zomoeten weeken;
dat we ze niet moeten weeken; dat we ze
moeten zuiveren; dat we ze niet moeten
zuiveren; dat we ze moeten filtreeren; dat
we ze niet moeten filtreereu; dat we ze
fijn moeten malen; dat we ze grof moeten
malen; dat we ze moeten stampen; enz.
Er zou geen einde komen aan de opsom
mingen van de verschillende methodes,
die aan de hand worden gedaan om koffie
te bereiden.
Nu is het ons doel volstrekt niet, om
dat getal methodes met eene te vermeer
deren, maar we wenschen slechts een woord
te zeggen over de behandeling van koffie,
nadat zij gezet is, want op welke wijze
dit ook zij geschied, indien de behandeling
niet goed is, zal de koffie ook nooit goed
kunnen zijn. Het voorschrift is eenvoudig
dit: Ze nooit over te gieten
of over te schenken. En toch,
hoe dikwijls ziet men dat niet gebeuren,
vooral door huismoeders, die nog iets meer
uit de koffie meenen te halen, als zij na
onder uit de kan eeu kopje o£ wat ge
schonken te hebben, ze er van boven weer
inwerpen. De beste koffie wordt door die
operatie bedorven. Gelijk koffie gezet is,
moet zij blijven en wel in dezelfde kan,
waarin zij gezet is. Daaruit moet zij zoo
spoedig mogelijk in de kopjes worden ge
schonken, opdat zij terstond en warm kun
ne worden gedronken. In de kopjes
hierop lette men ook wel moet de kof
fie de melk of liever de room vinden.
Deze mag er niet later worden ingeschon
ken. Door deze voorschriften in acht te
nemen kan men alledaagsche koffie, hoe
dan ook gezet, dikwijls zeer drinkbaar
maken.
De tijd is lang voorbij, toen een
kleine jongen bij het zien der eerste
vélocipède, vol verbazing en schrik
naar zijn moeder liep met den uit
roep: «Moeder, een scharensliep op
hol!»
Die tijd is lang voorbij. Er is
tegenwoordig geen enkele jongen
meer, die zijn moeder te hulp roept,
als er een rijwiel voorbijsnort, ja ze
zijn er tegenwoordig helaas al zoo
vertrouwd mee geworden, dat ze er
vóór loopen en met jeugdige onbe
zonnenheid stukken hout of steenen
tusschen de spakeu vau het voorwiel
trachten te werpen, zonder te be
denken dat de berijder een hals
heeft die breken kan. En daar de
wielrijder hem dit met de grootste
inspanning niet aan het verstand kan
brengen (wat weet een kleine jongen
van de natuurlijke historie van den
mensch), heeft hij zich gedrongen
gezien, zich een zweep als boeman
aan te schaffenongeveer zooals
iemand die in vroegeren tijd op reis
ging, een paar ferme zadelpistolen
in de holsters van zijn zadel stak.
Het is opmerkelijk, hoe in een
kort tijdsverloop het aantal liefheb
bers van wielrijden is toegenomen.
Terwijl de vélocipède voor weinige
jaren niets meer was dan een vol
bloed luxe-artikel, zooak een en-
gelsch rijpaard of een wherry, is ze
in de laatste jaren ook voor prak
tische doeleinden aangewend. Vooral
in het buitenland wordt het gebruik
van het rijwiel hoe langer hoe meer
algemeen. Te Berlijn bijv. rijden
zeer vele personen, die ver Tan hun
kantoor of fabriek wonen, per vélo
cipède daarheen en dat dit zich
langzamerhand ontzaggelijk uit
breidt, blijkt uit den door de ber-
lijnsche politie genomen maatregel,
dat bicycles (twee-wielera) niet meer
binnen de stad mogen rijden en
alleen driewielers worden toegela-
len. Ook schijnt er mogelijkheid te
bestaan dat men het rijwiel in
den oorlog zal aanwendeo.
Ook in ons land wordt thans de
velocipède voor nuttige doeleinden
gebruikt. In sommige provinciën,
waar de postboden genoodzaakt zijn
een uur gaans en langer af te leg
gen, om van het spoorwegstation
naar de plaats hunner bestemming
te komen, is de driewieler een ge
waardeerd voertuig, althans wan
neer de wegen er zich toe leenen.
Dit laatste is een argument voor
degenen, die den titel van dit stukje
onjuist vinden. «De vélocipède zal,»
zoo zeggen zij, «nooit het voertuig
der toekomst worden, omdat een
lange rit slechts op eenigzins effen
wegen mogelijk is.»
Dit is werkelijk een ernstig be
zwaar, doch meer voor het oogen-
blik dan voor de toekomst. De smalle
dijken, waaraan Noord-Holland voor
al zoo rijk is, zullen ten allen tijde
voor den wielrijder eenig gevaar
opleveren met het het oog op het uit
wijken voorde voertuigen,die hij ont
moet, terwijl ook mulle zandpaden
altijd doornen in wielrijders-oogen
zullen blijven, maar men kan ver
wachten dat, zoo werkelijk onze
verwachting vervuld en de véloci
pède een algemeen voertuig wordt,
in latere jaren bij het herstellen
van oude of het maken van nieuwe
wegen, met de eischen van dit voer
tuig rekening zal worden gehouden.
Er is een ander bezwaar tegen
de vélocipède, een dat nooit zal
kunnen worden weggenomen, n.l.
dat zij bij feilen wind geheel on
bruikbaar is, als wanneer een mid
delmatig voetganger in betere con
ditie verkeert dan de wielrijder op
zijn rad. Maar bezwaren vindt men
overal en waar ze eenmaal onover
komelijk zijn, doet men wijs
door er eenvoudig in te berusten.
Over de kwestie of het wielrijden
al dan niet schadelijk is voor de
gezondheid, zullen wij ons leeken-
oordeel niet dan onder voorbehoud
uitspreken. Zooals zwemmen met
mate, hardloopen met mate, roeien
met mate even gezond ia als het
al te veel beoefenen dezer vakken
van sport nadeelig en zelfs levens
gevaarlijk kan worden, evenzoo zal
het wielrijden, mits met mate be
oefend, geen lichamelijke onheilen
veroorzaken.
Men behoeft slechts voor een vélo-
cipède-magazijn te blijven staan om
zich een denkbeeld te vormen van
de ontzaggelijk groote variëteit, die
nu reeds in het artikel voorhanden
is. Men ziet er den hoogen bicycle,
den meer vertrouwen inboezemenden
veiligheids-tweewieler, den bedaar
den driewieler, den soliden tandem,
en zelfs den wonderlijken eenwieler,
uitmuntend instrument voor acro
baten.
Naast de meer practische aanwen
ding van het rijwiel kan het ook
de beste diensten bewijzen tot het
maken van kleine tochtjes, waar
door men spoorkosten uitspaart en
lichaamsbeweging neemt.
Ook om die reden zal het rijwiel
meer en meer een algemeen voer
tuig worden, althans zoo de prijs
langzamerhand wordt verlaagd en
onder het bereik komt van matige
beurzen. Zoolang de verkoopprijs
nog uit drie cijfers bestaat, is er op
algemeene invoering weinig kans.
VARIA.
Bij de keuring der manschappen
voor den krijgsdienst te Berlijn, zeide
een geneesheer tot den overste
Maar overste, zie eens, dien
man kunnen wij niet gebruiken
hij is zoo scheel als wat. Zijn eene
oog kijkt licks en het andere rechts.
Wat zou dat? vroeg de
overste. Mannen die tegelijk naar
het Oosten en naar het Westen kij
ken, hebben wij noodig, dokter. Die
komen ons juist nu goed te pas.
Advocaat: Mijne heeren! zit mijn
client aan! De onschuld staat op
zijn gezicht te lezen; hij is een
waar lam(De beschuldigde
springt op)veldwachter, houd
den kerel vast, anders gaat hij mij
te lijf!
Heer (tot zijn vriend, een pedant
pessimist, die hem komt bezoeken
en op alles aanmerkingen maakt.)
Hier zie je nu de fraaie St. Sebal-
duskerk, een wereldberoemde tem
pel, van zeldzame architectonische
schoonheid op dit meesterstuk
zult ge toch zeker geene aanmer
kingen hebbeu te maken.
Vriend (nadat hij de kerk lan
gen tijd heeft beschouwd.) Nu, de
kerk ziet er niet kwaad uit
maar de klok loopt éene minuut
achter.
LAATSTE NIEUWSTIJDINGEN.
De luchtreizigers Julhes Lhoste
en Henri Wolff die Donderdagmid
dag met den luchtballon «Kopenha
gen» uit den tuin van het café
«Maas» te Amsterdam opstegen
hebben een vreeselijken storm en een
onweder op de Zuiderzee doorstaan.
Zij zijn door schipper de Jong uit
Sloten gered.
TELEGRAMMEN.
POTSDAM, 15 Juni {Reu
ter). Na een zeer spoedig
verval van krachten is Kei
zer Friedrich hedenmor
gen te 11 uur zacht en kalm
overleden.
PEST, 15 Juni. {Reuter). Kalnoky
heeft de volgende politieke rede
gehouden in de commissie der Hon-
gaarsche Delegatiën, balast met de
bespreking der buitenlandsche zaken.
In het Oosten zeide de minis
ter is de toestand niet veranderd.
Niets is er gebeurd, dat ons verhin
dert te handelen gelijk de staat van
zaken vereischt of dat den steun
ontbeert van alle elementen, waar
mede wij niet in botsing willen
komen.
Evenwel is geen der oorzaken
verdwenen, welke in den vorigen
winter aanleiding gaven tot onge
rustheid. Men moet de oorzaken tot
ongerustheid niet alleen zoeken in
Bulgarije, maar ook in het overige
deel van Europa, dat op het oogen-
blik betrekkelijk rustig is.
«Alleen om den vrede te verze
keren ging de minister voort
zijn wij verplicht onze middelen tot
verdediging uit te breiden. Het ver
bond met Duitschland is een onder
pand voor het behoud des vredes.
Engeland heeft eveneens erkend, dat
de belangen der volkeren op het
Balkan-Schiereiland de belangen
van geheel Europa zijn».
De begrootiug voor Buitenland
sche Zaken werd daarna aangenomen.
AANBESTEDINGEN.
Haarlem, 14 Juni. Door het pro
vinciaal bestuur van Noord-Holland is he
den bij enkele inschrijving aanbesteed:
lo. De uitvoering van metselwerken en
het opbreken en leggen van een gedeelte
spoorbaan op het Noorderhavenhoofd te
IJmuiden. (Raming f 40.000.) Minste in
schrijvers A. Volkers Lz. en P. A. Bos,
te Sliedrecht en Gorincliem, voor f 34.650.
2o. Hot bouwen van een woningblok
voor tien knechts aan de Oranjesluizen te
Schellingwoude, behoorende tot de werken
van het Noordzeekanaal. (Raming f27,000).
Minste inschrijver Joost Holster, te Am
sterdam, voor f 25,000.
3o. Het verbeteren van 's Rijks zeewer-
ken op het eiland Wieringen, provincie
Noord-Holland. (Raming f 10.000.) Min
ste inschrijver N. Heiblok, te Wieringen,
voor f 10,425.
Het 9toomscliip Prins Mauritsvan Suriname
naar Amsterdam, vertrok 13 Juni des avonds 9
uur van Havre.
MMKTEERICHTEN.
AtfVHERDAM, 15 Juni.
De prison der Aardappelen waren als volgt:
&eid. Blauwe f 0,a 0,dito Kralen f0.—
0,Zecuwsche Flakkeesche f 0,a 0,do.
Blauwe f 0,a 0,do Poters f 0,a 0,Prni-
tische Hamburger f 3,a 3,50, id. Zaaiers f 0,~
i 0,Geld. Thomassen 0,a 0,Frie-
tcne Franeker Jammen fl,20 a 1,50, do. En«
celsche f 0,a 0,dito Dokkumer Jammen
f 1,20 a 1,50, Zeeuwuchc Spuiache Jammen f 1,20
t 2.50, IJpolder Jammen f 0,a 0,dito
Blauwe f 0,a 0,allen per Hl., nieuwe Malta
- h ct. per Kg.
Aangevoerd 8 versche ladingen. Handel Canw.
Suiker: Biet cn Geraffineerd stil.
Petroleum onveranderd.
Tarwe op levering onverandeid, Nov. f199.
Noteeving van de Commissie voor dan Graan
handel. Rogge op levcrins traag, Oct. f106, 105,
106.
Noteering vau Msnae Thole. Koolzaad
Rvap- en Lijnolie zpnder hendel.
Sohirdah, 15 Juni. Moutwijn f7,50, Jeaever
f 13,Aaut. Proef f 14,25 SpseÜng-Beuri
1,20, dito Commissie f 0,90.
