NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Blanken en Zwarten.
6e Jaargang.
Maandag 3 September 1888.
No. 1585.
Dit Nummer
uit twee bladen.
STADSNIEUWS.
HAARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maanden1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Aizonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureon: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
ADVERTENTIES:
▼an 15 reg-els 50 Cents; iedere regel meer 10 cents
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, poetkantoren en courantiere.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOKI en[J.; B. AVIS.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Publieitc Etrangère G. L. DAJJBE Co., JOH. F. JONESSucr., Parijt, 31bit Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
Oe Viering van den Prinsessedag.
In den nacht van Donderdag op Vrij
dag werd men opgeschrikt door een hevig
ODweder. Uit een roodgele lucht schoten
vervaarlijke bliksemflitsen, terwijl de donder
vlagen met knetterend en daverend geweld het
gedruisch van den regen accompagneerden,
welke laatste als een dicht zwaar water
gordijn neerviel, zoodat men geen twintig
meter ver van zich at kon zien.
Langzaam dreef het onweder af, maar
de wind was gaan lirgen en het bleef
regenen uit een grijzen hemel, zoo egaal,
dat men bedenkelijk het hoofd schudde bij de
gedachte dat den volgenden dag de verjaar
dag van onze Prinses zou worden gevierd.
De verjaardag van onze Prinses! Wie,
die Nederlander is en zijn vorstenhuis
liefheeft, gevoelt niet dat dit een belang
rijke dag mag heeten, dat de dag, waarop
het kind des Konings hare geboorte her
denkt, ook een feestdag is voor het ge-
heele land, voor het geheele volkHet is
dit jeugdig kind, de eenig overgebleven
spruit van den grijzen Oranje-vorst, dat
de hoop uitmaakt van do Nederlandse he
Natie.
Te Amsterdam waren de feesten Don
derdagmiddag reeds begonnen. De stad
had een zeer feestelijk aanzien, vooral in
de hoofdstraten en in de om hare Oran
jegezindheid zoo welbekende Jordaan, ging
men door een woud van vlaggeu. Des
namiddags te een ure verzamelden zich
5000 kinderen in den Speeltuin No. 1,
bij het Weteringsplantsoen, om te half
twee zich in optocht naar het ruime ter
rein achter het Rijks-Museum te begeven.
Het was een verrasseud gezicht, dit leger
van kinderen te zien voorbijtrekken, deze
breede schare van jeugdige menschen, die,
met vroolijke, opgewekte gezichten feest
gingen vieren, ter eere van hun tijdge
noot, hun De jeugdige Prinses.
Op het uitgestrekte terrein aaugekomen,
zongen de duizenden kleinen het feestlied,
gedicht door den heer P. J. Haverkamp.
Toen dit geëindigd was, verspreidden zich
de zangers in alle richtingen. Daar vonden
zij poffertjeskramen, draaimolen, gooche
laar, poppenkast, voetbal-baan, koorddan
ser, gelegenheid tot dansen, terwijl hun
bons werden uitgedeeld voor een bordje
poffertjes, brood en bier of melk. Bij het
einde van het feest ontvingen de jeugdige
feestelingen elk een portret van haar, wier
verjaardag zij op zoo aangename en echt
kinderlijke wijs hadden gevierd.
Langzamerhand ging de feeststemming
als eene groote siddering over gansch
Amsterdam. Vrijdagmorgen werd het uit
voerig programma der feestelijkheden voort
gezet, en het was niet aan de feestcom
missie te wijten, dat de Volksspelen,
gehouden op hetzelfde terrein als waarop
de kinderen hadden feest gevierd, niet
dat succes hadden, dat men ervan had
mogen verwachten. De gestadig plassende
regen had het terrein drassig gemaakt,
zoodat het van den kant der Houbraken-
strast bijna niet te bereiken was en zeker ook
invloed had uitgeoefend op het aantal
bezoekers. Niettemin werden de verschil
lende nummers door de deelnemers met
animo ten einde gebracht.
Des avonds was er gondeltocht. Hoewel
in Amsterdam geen nieuwigheid, is toch
altijd een gondelvaart bij avond in de stad
der kanalen een treffend schouwspel. Meer
dan ooit valt den toeschouwers dan in het
oog, met hoeveel smaak en bevalligheid
onze voorouders de stad hebben gebouwd
en hoe zij Amsterdam voor altijd stem
pelden tot een eigenaardig schoone stad,
toen zij aan de grachten hun gebogen
vorm gaven. De zangvereeniging /,Caeci-
lia", onder directie van den heer N. H. An-
driessen, bracht gedurende den tocht een
achttal liedereu ten gehoore, terwijl het
koor, gevormd door de vereenigingen //Ami-
citia", //Oefening zij ons Doel" en de
//Nationale Zangschool", onder directie van
den heer W. R. van de Vliet, vijf zang
nummers uitvoerde.
De 27 vaartuigen, waaruit de tocht be
stond, werden op den Amstel door 24 ver
lichte boeiers van de zeilvereeniging "het
Y" ontvangen en daarna een schitterend
vuurwerk afgestoken, dat door het kalme, nu
droge weder, uitstekend slaagde. De laatste
kanonnade scheen te zeggen //Bomga naar
huis eu slaap nu uit, om morgeu weder
feest to vieren 1 Boml"
Men had wijselijk het beste tot het
laatst bewaard. Te een uur des Zaterdags
zou de optocht beginnen, voorstellende de
Nassaus in de Nederlanden. Men kent de
groepen, uit welke deze optocht, die met
recht den naam van //groote optocht" dra
gen mag, bestaat, wij mogen derhalve vol
staan met de raededeeling dat hij, te meer
daar een liefelijk zonnetje deze hulde aan
het Huis van Oranje bescheen, uitnemend
is geslaagd. Onder een ontzaglijken toe
loop van nieuwsgierigen zette zich de stoet
ongeveer te half twee in beweging. Dui
zenden toeschouwers bevonden zich voor
de vensters der huizen in de wijken, die
de stoet doortrok. Met zorg was de op
tocht samengesteld, de costumes en de
karossen waren strikt historisch eu men
moet den adviseurs, die zich met deze
waarlijk niet gemakkelijke taak hadden
belast, den heereo P. H. Witkamp, D. van
der Keilen Jr. en Ph. van der Keilen, een
oprechte hulde brengen.
De feesten te Amsterdam zullen dezen
avond besloten worden door muziekuitvoe
ringen in de Westerstraat en op het Am-
stel veld, en een Vauxhall en Bal in het
Paleis voor Volksvlijt.
Eere komt toe aan de ontwerpers van
dit feest ter eere onzer Prinses, een feest
voor allen ingericht, door allen gevierd.
Als hoofdstad van ons land, paste het
Amsterdam, voor te gaan waar het gold
eene hulde te brengen aau eene loot van
den Oranjestar*Die taak is door Am
sterdam begrepen en waardig ten uitvoer
gebracht!
Het kon wel niet anders of in den
Haag, de Residentie des Konings, zoude
men niet achterblijven in hulde-betoon aan
de kleine jarige. In alle hoeken was de
stad versierd, niet alleen met vlaggen,
maar ook door vele particuliere guirlan
des, bouquetten en tropeeën, in welk laatste
gedeelte den Haag het ongetwijfeld van
Amsterdam won.
Zeven en twintig vereenigingen, te zamen
met 1000 personen, hielden daar Vrijdag
een optocht. De groep, welke het meest
de aandacht trok, was die der Nassaus
met hunne officieren, allen in fraaie wa
penrustingen of hi8torisch-getrouwe klee
derdracht, terwijl ook andere bekende
personen, zooals Coen, de stichter van
Batavia, Culemborch, Paulus Bax en Adri-
aan van Swieten, mede den tocht opluis
terden.
Het deed ongetwijfeld den Hagenaars
leed, dat de geliefde prinses thans niet in
hun middan kon zijn, om zich er van te
overtuigen hoe diegenen harer aanstaande
onderdanen, die haar het beste kennen,
verheugd waren over de herdenking van
haar geboortefeest.
Het zoude ons te ver voeren, zoo wij
al de feesten, die er in het land werden
gehouden, uitvoerig gingen beschrijven.
Men weet hoe dit jaar de deelneming aan
de herdenking van den 81en Augustus
veel algemeener is dan in vroegere jaren,
een feit, dat men kan verklaren hieruit,
dat men vroeger niet veel met deze her
denking op had, zoolang degene, voor wie
zij plaats zou hebben, nog niet in staat
was te beseffen wat het beteekent, zoo een
volk feest viert voor zijne vorsten.
Eene aardige uiting van vaderlandsliefde
wordt uit VlissiDgen gemeld: Daar werd
een telegram verzonden aan de prinses,
dat onderteekend was door een honderdtal
kinderen en het volgende inhield:
z/Hare Koninklijke Hoogheid Prinses
Wilhelmina, Het Loo.
h De ondergeteekenden, kinderen van
nederlandsche loodsen te Vlissingen, ne
men, ook uit naam van al hunne zusjes
en broertjes, eerbiedig de vrijheid, om,
terwijl hunne vaders in zee gebeden voor
uw welzijn opzenden, Uwe Koninklijke
Hoogheid uit den grond hunner harten
geluk te wenschen met het heden door
Uwe Koninklijke Hoogheid gevierd wor
dende feest.
Moge het Uwe Koninklijke Hoogheid
gegeven worden, dezen feestdag nog tal
van jaren te herdenken, in het bijzijn van
Uwe Koninklijke Ouders en tot heil van
het dierbare Vaderland".
Wat deed men inmiddels in Haarlem?
Het doet ons leed, dat wij thans geene
uitgebreide feestviering hebben te beschrij
ven, geen optocht, geen volksspelen hebben
te vermelden. Evenwel doet het ons aan
den anderen kant genoegen, dat wij de
vraag: wEn Haarlem?"niet behoeven
te beantwoorden door de schouders op te
halen en te wijzen op een wit vel papier.
Het gewone, militaire eerbetoon, de
parade, kon door den aanhoudend piassen
den regen niet doorgaan, en eerst des mid
dags te 3 uur kon men verwachten, dat
de voorgenomen muziekuitvoering in den
Hout een beter lot zou wedervaren. Het
weer was frisch maar droog, zoodat de
verlichting van de fontein als altijd een
aardig effect maakte, terwijl zich een groote
volksmenigte als gewoonlijk verdrong om
den muziektempel.
Het bestuur der //Vereeniging" bood den
kinderen der leden een feest aan in de
groote zaal van het gebouw. Ruim 400
waren er in de groote muziekzaal bijeen, die
voor deze gelegenheid zeer fraai en smaak
vol met tropeeën, vlaggen, bloemen en
groen was versierd. Op het tooneel prijkte
een portret van Prinses Wilhelmina ach
ter eene gasverlichting in den vorm van
een lauwerkrans en omringd door een
prachtige versiering van tallooze witte
bloemen. Ter linker en tor rechter zijde
waren de busten van den Koning en van
de Koningin geplaatst, terwijl hetgansche
tooneel op sierlijke en kwistige wijze in
een kleed van groen en bloemen was ge
dost, beschenen door daarvoor opzettelijk
aangebrachte armlichteu.
Voor het tooneel was een soort van brug
aangebracht, met leuningen die door kurk-
schors gemaskeerd waren, waarop de kin
deren op zeer geschikte wijze voorbij de
afbeeldingen der Leden van het Vorsten
huis konden defileeren.
De president vandesoc. //Vereeniging",
de heer C. J. M. de Wilde, hield een
toespraak, waarbij hij het doel dezer feest
viering in herinnering bracht eD de aan
dachtig luisterende jeugd tot liefde voor
de Prinses en voor het geheele vorstelijk
Huis aanspoorde.
Met een bal werd de tijd recht genoe-
gelijk doorgebracht, terwijl voor de klei
neren, die zich nog niet onder de vaan
van Terpsichore konden scharen, een pop
penkast hare welbekende en altijd geliefde
voorstellingen gaf. Te elf uur ongeveer
eindigde de feestvieriug en ontving ieder
kind een portret der Prinses tot herin
nering.
Het bestuur der soc. Vereen, verdient
een woord van lof voor de flinke wijze,
waarop het de moeielijke taak, eenige hon
derden kindaren aangenaam bezig te hou
den, heeft vervuld.
Hiermede meenen wij eenig overzicht
te hebben gegeven van de viering van den
Prinsessedag in het land en onze stad.
Hun, die indachtig maken dat de feesten
niet algemeen, vooral niet zoo algemeen
waren als die bij het jubile des Konings,
willen wij er op wijzen dat men uit den
aard der zaak voor een jaarlijks terug
keerenden feestdag niet zooveel offers bren
gen en zich moeite getroosten kan als
voor een op zichzelf staand jubiié.
Wij voor ons zijn de meening toege
daan, dat de feesten van 31 Augustus
bewezen hebben dat velen, talloos velen in
Nederland hun Huis van Oranje met warme
liefde aanhangen.
Haarlem, 1 September.
Het stedelijk museum op het
Raadhuis alhier werd in de maand
Augustus bezocht door 1027 tegen
en 245 personen zonder betaling.
De tentoonstelling van plaatwer
ken, die aanstaanden Zondag 2 Sep
tember, op het museum vau kunst
nijverheid op het Paviljoen alhier
zal gehouden worden, zal zeer ze
ker de belangstelling van onze meu
belmakers en van allen wien het
meubelvak ter harte gaat, opwek
ken. Zij bestaat uit eene verzame
ling meubelen, moderne duitsche
renaissance, kasten, tafels, buffetten
schrijftafels, boekenkasten, bedden
enz., geteekeDd door Anton Hilber,
en bevat zeer vele nieuwe model
len, zoowel van eenvoudige als van
rijker vormen. Zondag is de toe
gang vrij.
Op de aardappelen- en botermark
ten alhier zijn in de afgeloopen
maand
aangev. verk. hoogste laagste pr,
Aardapp. 4529 HL. 4301 HL. f 4.25 f 1.20.
Appelen 136 119 -11.- 4.
Peren 886 786 -12.— - 2.75.
p. K.G. p. K.G.
Boter 860 kil. 860 kil. f 1.50 f 1.10.
p. stuk. p stuk.
Biggen 187 stuks 152 stuks f16.f5.
Hedenochtend 7 uur, vertrok een
detachement van 20 man en 2 offi
cieren van hier per spoor naar 'sHage
om van daar de reis voort te zetten
naar Kruisland, gemeente Steenber-
Fsauiï.LJaTO xsr.
Een verhaal uit den amerikaanschen burgeroorlog.
13)
VlIIe HOOFDSTUK.
DE ZWERVELING.
Over zes maanden zult gij de Yankees aan onze voeten
zien kruipen, terwijl zij ons genade afsmeken. Wij zullen
Washington veroveren, en wij moeten geheel het noorden
hebben, om dan de geheele wereld te beschermen!
Ik zou het gaarne willen weten, zeide mrs. Sprowl
vol bewondering.
De slavenhandel zal weer heropend worden, de Yan
kees zullen ons met hunne schepen ladingen prachtige
negers toezenden, alle menschen in het zuiden zullen er drie
of vier kunnen bezitten, want zij zullen zeer goedkoop zijn,
en wij allen zullen rijk worden, ziet ge, zeide Lysander.
En dat zal werkelijk gebeuren!
Dat is het programma, moeder! Ge zult het binnen
les weken met uw eigen oogen zien.
Waarom zou het zuiden zich dan niet afscheiden?
hernam de moeder, terwijl zij zich haastte den theeketel
op het vuur te zetten en een maïskoek voor haar zoou ge
reed te maken.
Ik ben er zeker van, dat wij allen onze dienstboden
moeten hebben om zelf niet te werkenen ik wist, dat men
Penn Hapgoods woorden ook uit een ander oogpuut kan
beschouwen (want die man is zeer tegen de afscheiding)
ofschoon ik hem niet zooals gij zou kunnen antwoorden,
dierbare Lysiel
- Wel, bemoei u daar niet mee, maar maak haastig
miin eten klaar, zeide de dierba-e Lysie, terwijl hij hout
op den haard wierp. Ik heb na vanmorgen niets gehad
Je hebt haar natuurlijk niet gezien merkte mrs.
Sprowl geheimzinnig op.
Haar? wie?
Salina, fluisterde zij, alsof het haar noodlottig ware
geweest, als een muis, tusschen de muren, haar had kun
nen hooren.
Ik heb haar wel gezien, ik denk van nog geen uur
geleden. Het was vooraf bepaald. Ik schreef baar, dat ik
komen zou, en gaf den brief met eene vrouw mee, en dezen
avond heb ik langen tijd met haar gesproken. Ik heb nu een
weinig geld noodig, en zij zal bet mij verschaffen, en
als zij het mij niet kan geven, dan kom ik bij u aankloppen.
O goede hemelpraat mij niet van geld 1 riep de
weduwe aDgstig uit. Vooral nu ik mijn mooi veeren bed
en mijn kostganger heb verloren.
Wat is er met uw kostganger gebeurd? Kom ermee
voor den dag, en draai er niet om heen!
Aldus aangespoord, vertelde mrs. Sprowl, die inderdaad
op deze gelegenheid had gewacht, alles wat zij vanPenne
ongeluk wist. Lysander luisterde met aandacht naar het
verhaal, en uitte bij bet einde een ontzettenden vloek.
En ik kan u vertelleD, waar hij heengegaan is,
zeide hij. - Hij is in het huis, waar ik noch liefde noch
geld kan krijgen Zij weigerde mij dezen avond den toegang
en weigerde mij geldmaar hij is binnengehaald en kan
hun geld verkwisten I
Maar hoe weet gij dat, mijn zoon
Hoe ik weet dat hij daar is Omdat, toen ik met
haar in den boomgaard was, wij eene gedaante zagen, die
de keuken binnentrad, en die, naar zij zeide, Toby ging be
zoeken. Eenigen tijd daarna, trad een man binnen, dit moet
Stackridge geweest zijn, die zooals gij gezegd hebt, den
schoolmeester zochthij was vtrgezeld van Carl, en is naar
ik gezien heb niet teruggekomen. Ik wachtte tot het licht
van de keuken zich naar de slaapkamer bewoogdèhr is nu
uw kostganger, moeder, ik verwed er mijn leven onder I
Maar bij zal er niet lang blijven, dat kan ik u vertellen!
lachte Lysander kwaadaardig.
Wordt vervolgd^
