fenen, in de ure des geraars aan het va
derland onschatbare diensten kunnen be
wijzen. Na afloop van het concert bleven
de meeste leden nog eenigen tijd gezellig
bijeen. De feestelijke stemming, die allen
bezielde, zal genoegzaam gebleken zijn aan
degenen,die hen nog bij de gebrs. Brinkmann
of in Löwenbrau hebben aangetroffen.
LETTEREN EN KUNST.
Baron Alphonse de Rothschild heeft aan het
Departementaai-Museum der Beneden-Seine ge
schonken zijn prachtigen Limoges-kop, waarop
de vlucht van Loth en zijne dochters geschil
derd is, een der fraaiste werken van Pierre Ray
mond.
LEQER EN VLOOT.
De minister van Marine heeft afwijzend be
schikt op een adres, ingediend door de onder
officieren der zeemacht binnenslands, om verbe
tering hunner financieele positie, welke ongunstig
zou zijn in vergelijking met die van hunne
ranggeuooten bij het leger en by het korps
mariniers.
De ingenieurs der Marine 1ste klasse G.
Turk en de luitenant ter zee 1ste klasse L. C.
Rovers vormen te zamen de commissie, die eene
reis doet in Duitschland en Rusland. Behalve
van andere zaken op de marine betrekking heb
bende, zal de commissie zich in het bizonder op
de hoogte Btellen van de inrichting der torpedo's
en hetgeen daarmede in verband staat.
De manoeuvres der le divisie
in Noord-Brabant.
i.
Wij beginnen ons verslag met eenen blik te
werpen op de terreinstrook, die ditmaal voor de
manoeuvres is aangewezen. Het operatieterrein
wordt in het noorden begrensd door het Volk
rak en Hollandsch Diep, terwijl de Ooster-Schelde
on Eendragt de westelijke grens vormen. Oost
waarts strekt z| zich ongeveer uit in eene lijn,
getrokken over Geertruidenber?, Oosterbout,
Dorst en Chaam. Dat België de zuidelijke grens
uitmaakt, zal wel overbodig zijn hieraan toe
te voegen.
Het is derhalve eene flink bewoonde land
streek, doorsneden door talrijke straat- en grind
wegen, vele spoor- en tramhanen en eene me
nigte polder-, land- en zandwegen. Weinig stre
ken van die afmeting worden in ons land aan
getroffen, waar de verscheidenheid van terrein
zoo groot is als hier.
Terwijl men in het noorden poldergronden
aantreft, verandert dit, meer zuidwaarts gaande,
in bouwland met boschrijke gedeelten, om ein
delijk weder plaats te maken voor uitgestrekte
heidcve' deu.
De duidelyk en net bewerkte, in kleuren ge
drukte manoeuvreer-kaart, die aan de officieren
deelnemers verstrekt is, is vervaardigd op de
schaal van 1 50.000 [stafkaart]. Te betreuren
valt het, dat deze kaart, die bij eene lengte
van nagenoeg 1 M. eene breedte heeft van 0.82
M., op het terrein zeer onhandelbaar is en on-
opgeplakt is uitgereikt. Door de kaart iu vier
gelijke deeleu te saijden en geplakt op linnen
te verstrekken, zouden de groote uitgaven, die
voor deze manoeuvre vereischt worden, niet
noemenswaard verhoogd zijn.
Het is voor de eerste maal dat de le divisie
inNoord-Brahant ageert en alzoo een terrein be
treedt, dat als het ware met iedere schrede vóór-
of achterwaarts afwisselt en slechts uit de kaar
ten bekend is. Een gelukkig verschijnsel noemen
wij het, dat het regiment grenadiers eu jagers
ditmaal aan die groote najaarsoeleniug deelneemt
en de gewone infanterie zich daardoor oens met
het keurkorps mag meten. Daarentegen ver
wondert het ons in hooge mate, dat ook weder
dit jaar slech+s twee regimenten voor de divisie
manoeuvre zijn aangewezen, terwijl de divisiën
uit drie regimenten bestaan. Het is nu dertien
jaar geleden dat dank zij de k-achtige pogin
gen daartoe inzonderheid in het werk gesteld
door den toenmaligen majoor en tegenwoordigen
kolonel-bevelhebber Dommers de eerste ma
noeuvres op groote schaal in Oostelijk Noord-
Brabant plaats hadden. Sedert zijn zij, indien
de omstandigheden dit toelieten, jaarlijks in ver
schillende provinciën herhaald; maar niettegen
staande dit heeft gedurende dien geruimen tijd
nog geen der divisie-commandanten de drie tot
zijuc divisie behoorende regimenten hij oefenin
gen onder zijne hevelen gehad. Wij verraeenen
hierin het duidelijkste bewijs te zien, dat het
bestaan eener divisie uit drie regimenten eene
hoogst ongelukkige organisatie i3. En te meer
is die organisatie af te keuren, omdat de divi-
Biecommandanten in vredestijd geen artillerie en
kavalerie onder de hevelen hebben. Het nood
wendig gevolg hiervan is dat men bij den aan
vang der oefeningen in den regel tamelijk vreemd
staat te kijken. Laat zich dit reeds in gewone
tijden gevoelen, hoeveel te meer zal dit het ge
val zijn in oorlogstijd. (N. R. C'.J
JU N N E N I N I).
Bij koninklijk besluit ia
de bij Zijner Majesteits besluit vau
7 Augustus 11. no. 24 aan den bur
gemeester en secretaris der gemeente
Heemskerk, jhr. mr. H. Gevers Jr.,
verleende vergunning om tot 1 Aug.
1890 te Beverwijk te wonen, inge
trokken.
De Staatftourant bevat
den tekst van de te Londen den
30en Augustus 11. door de gevol
machtigden van Nederland, Duitsch
land, Oostenrijk-Hongarije, België,
Spanje, Groot-Brittannié en Ierland,
Italië en Rusland onderteekende in
ternationale overeenkomst tot af
schaffing der premiën hij uitvoer
van suiker.
Door de regeering is thans
ook bij de nederlandsche spoorweg-
besturen aangedrongen op de spoe
dige invoering van een beperkten
Zondagsdienst op de spoorwegen.
De zittingen van de staats-
commissie voor het verdere beri-beri-
onderzoekzullen in de tweede
week van September eenen aanvang
nemen.
De conferentie omtrent
het internationaal goederenverkeer
op de spoorwegen, waarbij ook onze
regeering betrokken was, en die 12
September a. s. te Bern zou plaats
hebben, is uitgesteld.
De nederlandsche pensi-
oen-vereeniging voor werklieden zal
hare algemeene vergadering houden
op Dinsdag 2 October a. s. te Amster
dam.
Behandeld zullen worden het ver
slag, de rekeniug en verantwoording
van het hoofdbestuur, ingevolge art.
9 en 15 der statuten. Voorts moet
gekozen worden een lid voor het
hoofdbestuur in plaats van den heer
G. Emants, dit jaar voor aftreding
aangewezen, waarvoor het hoofdbe
stuur in alphabetische orde aanbe
veelt de heerenH. A. van Beu-
ningen, G. Emants, W. A. Schroot.
Nog moet voorzien worden in eene
vacature van commissaris van het
werkliedenfonds, ontstaan door de
periodieke aftreding van prof. mr.
H. B. Graven.
Voorstellen tot wijziging van het
reglement voor het werkliedenfonds
worden ditmaal nog niet aan het
oordeel van de vergadering onder
worpen, omdat het nader overleg
door de oprichting van den werk-
geversbond uitgelokt, tot dusverre
niet teu volle is afgeloopen, en het
wenschelijk is te achten, de verga
dering te houdeD, alvorens het win
terseizoen nadert.
Het orgaan van de s o-
ciaal-democratische partij bericht,
dat de heer jhr. mr. M. A. de Sa-
vornin Lohman, advocaat-generaal
bij den Hoogen Raad, heeft aange
nomen om in de residentie te spre
ken in de sociaal-democratische ver-
eeniging.
Deschrij ver der Brieven
uit de Hofstads in de Arnh. Cf. deelt
mede, dat eenige dagen gei -den een
zeer geacht heer uit den Haag, die
met zijne dames het Badhuis te Sche
veningen binnenkwam en zijne abon
nementskaart niet terstond vinden
kon, op de meest vlegelachtige en
onhebbelijke manier werd aange
grepen en onder stooten, slaan en
kleerscheuren door vijf «uitwaaiers»
letterlijk uit het gebouw werd ge
smeten. Alles in tegenwoordigheid
van de hooge autoriteit in loco, van
wie de mishandelde Hagenaar den
volgenden dag een officieel schrijven
tot intrekking zijner abonnements
kaart en wering uit het heiligdom ont
ving.
Uit tal van plaatsen ko-
men berichten over de feestviering
ter gelegenheid van den verjaardag
van H. K. H. de Kroonprinses Wil-
helmina. Allerwege heerschts groote
geestdrift en werd blijk gegeven van
hartelijke liefde voor het Koninklijk
Huis.
Te Apeldoorn is dove r-
jaardag van H. K. H. de prinses
als volgt gevierd. Circa 1000 kin
deren togen in optocht, met muziek
naar het voor hen bereide feestter
rein. Tal van amusementen en ver
snaperingen wachtten hen daar, en
is het wonder, dat de kleintjes met
behulp van draaimolen, poppenkast
en dergelijke dolle pret hadden?
Overal wapperde de driekleur, en
menige particuliere woning had
eene kostbare versiering aangebracht
Onder de vele houquetten, die ons
Prinsesje werden aangeboden, be
hoorde ook een van het gemeente
bestuur, een van de Vereeniging tot
veraangenaming van het verblijf in
Apeldoorn en een van de commissie
van de volksfeesten.
Des middags te 2 uur ree&H. M.
de Koningin met de Prinses door
het dorp, blijkbaar getroffen door
de uiterlijke teekenen van gehecht
heid aan het vorstenhuis. Kwart na
twee bezochten de hooge personen
het terrein waarop de kinderen feest
vierden; 14 jongens, allerliefst ge
kleed met sjerpen en in elke hand
eene vlag, zongen vlak voor H. M.
het vlaggelied, daarbij steeds mar-
cheerende en telkenmale een W
formeerende; ook werden Koningin en
Prinses elk de liederen aangeboden,
die gezongen werden. Het Prinsesje
was met deze manoeuvre klaarblij
kelijk zeer ingenomen. Daarna reed
H. M. het terrein rond en verliet
onder uitbundig gejuich de tallooze
menigte.
De Optocht te Amsterdam;
Het was Zateidag natuurlijk druk in Am
sterdam, dat had iedereen kunnen voorspel
len. Men zegt wel eens en misschien niet ge
heel ten onrechte.dat een Amsterdammer die
in de lucht staat te kijken naar niets, spoedig
een tiental andere Amsterdammers om zich
heeft staan, die hem helpen kijken in de
lucht naar niets. Zou dan niet geheel Am
sterdam op de been zijn als er een fraaien
gecostumeerden optocht te zien was.
Hoe groot ook de menigte was, geen
oogenblik werd de orde verstoord, terwijl
er toch wel aanleiding voor was, daar troe
pen onder het geliefde hi-ha, hi-ha, overal
ronddansten. Maar wij Hollanders zijn
goedmoedig, we trekken wel een zuur ge
zicht als men ons op de teenen trapt,
maar bedenken dan heel gauw dat wij het
volgende oogenblik ook eens anders lik
doorns kunnen treffen, en zetten ons ge
laat in een beteren plooi. Aardig is het bij
dergelijke gelegenheden ook, te zien hoe
veel zorg er gedragen wordt voor de moe
ders, die kleine kinderen meedragen (velen
kunnen anders niet uit) en hoe er soms
langs een gansche rij tegen een aanhos-
send troepje weerklinkt: //pas op voor de
kinderen
Een eigenlijk feestlied was niet voor
handen. De akelige, zeurige deun van het
//Visschersmeisje" werd zelden gehoord,
men had, zeker omdat het ook nu weer een
Oranje-feest gold, de //fraaie'' refreinen op
de //sosejalen" weer voor den dag gehaald.
In plaats van in de harington wenschte
men ze echter thans in de hondenkar te
stoppen, waaruit alweer blijkt dat alle ver
andering nog geene verbetering heeten mag.
Daar vloog iets in de lucht, hoog boven
de menigte uit l Wat was dat dat scheen
een kussentje met een paar banden er aan;
aha, het was een tournure, door een of
andere onfortuinlijke dame verloren. De
gene op wiens hoofd het ding neerviel,
kaatste het telkens weer de lucht in totdat
het eindelijk op straat viel en in de mod
der werd vertrapt, een lot dat men al
dezen lichaamsmisvormsels zou willen toe-
wenschen.
Er waa geestdrift ocder.de masaaas, die
den langen, langen stoet zagen voorbijtrek
ken, vooral wanneer de kanonneerboot van
van Speyk voorbijkwam. Dan was h«t een
gejubel zonder einde, want ieder die het
volk kent weet, dat van Speyk een figuur
uit onze historie is, waarvoor het den
grootst mogelijken eerbied koestert.
In de grootste orde en zoo vlug als dat
bij zulke opgevulde straten mogelijk was,
bewoog zich de stoet verder, en het was
een uitstekend idee van de commissie, dat
zij gezorgd had voor veel en goede muziek.
Niet minder dan vier korpsen, de stafmu-
ziek der marine, de jagers, de stafmuziek
van het zevende en die van het le reg.
huzaren, in uniform en te paard, luister
den den tocht op.
Zaterdagochtend sloeg
de bliksem in 5 telephoon-palen van
de Zaanlandsche waterleiding, aan
den communiecatieweg te Uitgeest.
Een paal werd geheel gespleten,
terwijl de andere in mindere mate
beschadigd werden.
De le luitenant-adjudant
der artillerie Fabius, alt schrijver
bekend onder den pseudoniem F. A.
Buis, is door den gemeenteraad be
noemd tot gemeente archivaris te
Naardenen zulks als erkenning
van de gewichtige diensten, die hij
de gemeente heeft bewezen, door
het uitzoeken en rangschikken van
het gemeente-archief, dat zich in
ontredderden toestand bevond en
waaraan hij ongeveer twee jaren
gewerkt heeft om het in den uit
muntenden toestand te brengen,
waarin het zich nu bevindt.
Het lijk van den Urker
visscher A Meun, die in den storm
van Woensdagnacht verongelukte,
is Zaterdag door vletterlieden bij
Onrust gevonden en te Nieuwediep
aangebracht.
Een orgelbespeling in
de Groote Kerk te Rotterdam werd
door 7000 personen bijgewoond!
In de fabriek vandemaat-
schappij «De Maas», onder het
voormalige Delftshaven, staan zeven
groote ontsmettingsovens, stelsel van
0 verbeek de Meijer, gereed ter ver
zending naar Oost-Iodië, voor reke
ning van het departement van Ko
loniën. Deze ovens zijn Zaterdag ge
keurd door eene commissie, bestaande
uit de heeren dr. W. P. Ruijsch,
dr. R. H. Saltet en majoor G. de
Vos (gepensionneerd majoor der
genie van het leger in Nederlandsch-
Indië). Bij die gelegenheid heeft
prof. Van O verbeek de Meijer aan
genoemde heeren de inrichting van
den liggenden en ook den vervoer
baren ontsmettingsoven, naar zijn
stelsel, getoond, alsmede de hoogst
eenvoudige wijze, waarop die ovens
ook met stoom onder spanning van
1 tot 2 atmosferen te werk kunnen
worden gesteld zonder aanzienlijke
verhooging van den prijs.
Zaterdag ochtendbleef
te 's-Hage een gehuwd wachtmees
ter der huzaren, van eenen tram
wagen in de Bankastraat afstappen
de, met zijne sabel haken, waardoor
hij met een geweldigen slag op de
steenen terecht ,kwam. Zwaar aan
het achterhoofd gekwetst en bewus
teloos, werd hij in een nabijzijnden
winkel gebracht en liefderijk ver
pleegd, totdat hij in staat was on
der geleide zich naar zijne woning
in de Sumatrastraat te begeven.
Later verviel hij opnieuw in eenen
toestand van bewusteloosheid, die
voor eene ernstige aandoening der
hersenen doet vreezen.
Niettegenstaande de vele
en aanhoudende waarschuwingen
die van tijd tot tijd in de dagbladen
voorkomen, is het Vrijdagmorgen
wederom aan een drietal zooge
naamde kwartesvinders gelukt, een
landbouwer, A. K., genaamd, woon
achtig te Oud-Alblas, die de week
markt te Dordrecht bezocht, tot hun
slachtoffer te maken.
Men schrijft uit Maas
tricht aan de N. R. C.
Vrijdag tegen den avond had er
bij het grensdorp Eijsden een duel
plaats tusschen de heeren Tuillier,
redacteur van het dagblad La Meuse,
en diens neef, den advocaat Le Jeune,
van Luik. De duellisten waren van
Luik tot Visé gestoomd, en richtten
zich, vergezeld van vier getuigen
en eenen geneesheer, naar de neder
landsche grenzen. Zij dachten die
overschreden te zijn, misleid door
de richting der grenspalen, doch be
vonden zich nog op belgisch grond
gebied. Aanvankelijk was de afstand
bepaald op 20 pas; op aandringen
van den heer Tuillier echter werd
die bekort tot op tien pas. Bij het
eerste pistoolschot, door zijne tegen
partij gelost, stortte Tuilïier, in het
hart getroffen, dood ter aarde.
De belgische maréchaussés, die
spoedig ter plaatse waren, namen
den advocaat Le Jeune in hechtenis.
Het lijk van den verslagene werd
naar Luik vervoerd.
De aanleiding tot het duel moet
geweest zijn, dat de heer Tuillier
zich op minder eerbiedige wijze over
eene dame had uitgelaten.
Te Eksloo is dezerdagen
een dienstmeisje door het overmatig
gebruik van karnemelk op het land
ongesteld geworden en nog denzelf
den nacht overleden.
Men leest in de N. Br. Ct.:
Er zijn waarschijnlijk in Neder
land weinig streken, waar de zoo
genaamde gedwongen winkelnering
in die mate heerscht, als in het ge
deelte der Langstraatdat door
de schoenfabricage zijn hoofdmiddel
van bestaan vindt. Deze ziekelijke
uitwas van onze weleer zoo bloeiende
industrie is voortgesproten en heeft
voortgewoekerd sinds een over
machtige concurrentie van het bui
tenland vele schoenfabrikanten dwong
op straffe van ondergang tot
de uitoefening van een winkelbe
drijf over te gaan.
Nu mogen sommigen gaarne schet
teren over het ongehoorde en onze
delijke van deze handelwijze, een
feit ia het, dat niet de hebzucht der
werkgevers hier die nering heeft in
het leven geroepen, en dat zonder
haar honderden werkloozen zouden
worden aangetroffen, waar nu geen
enkele te vinden is. Van twee kwade
dingen dient men het minst slechte
te kiezen, en een half ei is beter
dan een leege dop deze waar
heden hebben onze werkgevers en
werklieden beiden in het oog ge
houden en eindelijk moeten toepas
sen. Het is nu de vraag, of men
met de opheffing van deze winkel
neringen niet tevens eene industrie
doodt, waardoor eene gansche streek
zich nog in eene betrekkelijke wel
vaart verheugen mag.
De twee nog overgeble
ven gevelstnkken van het verbrande
klooster te Venraai, welke zeer groot
en zwaar waren, gevaarlijk] stonden
voor het oude klooster en dit be
dreigden, zijn gisteren gelukkig naar
binnen omgetrokken, zoodat thans
alle gevaar daarvoor geweken is.
Dit werk ging met zeer veel moeite,
inspanning an gevaar gespaard.
wel leen oogje op houdt, of zij niets verkeerds doet. Zij en
mijnheer Villars hebben elk afzonderlijk naar u gevraagd,
mijnheer, maar toen waart ge nog niet wakker.
Deze eenvoudige woorden vervulden Penn's hart met dank
baarheid. Toby verwijderde zich, maar kwam oogenblikke-
liik met een schoteltje terug.
Het is niets dan een kleine koek, en wat geroosterd
brood.
O, Toby, je bent te vriendelijk; ik kan werkelijk nieteten.
Kunt u niet eten? Wat zal dat haar spijten, zeide
hij fluisterend.
Wie zal het spijten.
Wie Juffrouw Jinny, natuurlijk. Zij heeft den koek
zelf gemaakt. Onder mijn toezicht natuurlijk. Maar zij wilde
hem zelf maken en het koste haar veel moeite, het goed te
doen, en terwijl zij er suiker in deed, en over het vuur
stond gebogen, zag zij er met hare roode wangetjes ais een
engel uit
Natuurlijk dacht Penu nu beter over den koek, en tot
Toby's groote voldoening stemde hij er in toe, een klein
strikje te eten. Toby had hem weldra in bed overeind ge
zet, hield het schoteltje vast en zag ;er jop en top als
een toonbeeld van zelfvoldoening uit, toen hij zijn patient
zag eten.
Het smaakt heerlijkzeide Penn. Bij deze korte lof
spraak, zwol het edele hart van den onbaatzuchtige!) neger
van vreugde. Ik zal zeker, bij zulk eene behandeling,
spoedig sterk worden. Laat Carl eens naar Mrs. Sprowl
gaan om mijne kleederen te halen: ik zal er eenige noodig
hebben, als ik op wil staan.
God zegen' u, mijnheer gij vergeet, dat niemand mag
weten, waar ge zijt. Mr. Villars zegt het ook, ge moet de
kleêren daar maar eenigen tijd laten. Zoudt gij willen, dat
mrs. Sprowl u hier in huis vond en
Tik, tik, en er werd tweemaal zacht maar haastig ge
klopt.
Daar is miss Jenny! zeide de oude neger, aan mrs.
Sprowl in 't geheel niet denkende en, terwijl hij het scho
teltje neerzette, liep hij naar de deur.
Penn hoorde, dat er fluisterend onderhandeld werd, toen
kwam Toby terug terwijl zijne oogen rolden, die van ge
noegen en vreugde blonken.
Het is die oude heks zelf! Als men van den duivel
spreekt, dau ziet men zijn staart.
Wie? Juffrouw Sprowl?
Ja, mijnheer, en ik wilde maar, dat zij hier ver van
daan was! Zij heeft naar u gevraagd en zegt, dat zij weet,
dat u hier is, en het is haar van veel belang u te mogen
zien. Maar, Goddank mijnheer, lachte de oude neger,
O&rl vergat zijn engelsch, en begreep niets van wat zij
vroeg I Ha, ha, haHij sprak duitsch, zoodat zij hem ook
niet verstond, en zoo ging het steeds voort; miss Jinny
hoorde het, en is het ons komen vertellen; maar hoe die
oude heks u heeft gevonden, is mij een raadsel.
Zij vermoedt slechts, dat ik hier ben, zeide Penn.
Ik ben echter bang, dat Carl in zijn rol zal overdrijven,
en haar achterdocht vermeerderen.
Stzeide Toby, eensklaps verschrikt. Daar
komt zij, recht hier op af!
En hij maakte vlug de deur vast. Hij had het nauwe
lijks gedaan, of iemand beproefde de klink op te lichten
en eene stem riep
Kom, ik laat mij door geen van u allen misleiden. Ik
weet dat ge in deze kamer zijt, Penn Hapgood, en nu wilt
gij uwe oude vriendin zeker niet binnenlaten! Ik heb lang
genoeg met dien auitschen jongen gehaspeld, en nu moet
Virginy met mij spreken, maar ik heb met niemand hier
in huis iets noodig, dan met u!
Wordt vervolgd.)
