NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Blanksn en Zwarten.
6e Jaargang.
Vrijdag 9 November 1888.
No. 1643.
BINNENLAND.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABOMEMEHTSFRIJS:
Voor Haarlem, per 3 maanden/1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.03.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 1X2.
ADVERTENTIES:
ran 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij groote opgaven aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekbandelaren, postkantoren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEKRKBOOM en J B. AVIS.
Hao f dagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Publieite Etrangère G. L. DA TJBE $T Co., JOH. T. JONES. Stier., Paryt. 31btJ Faubourg Montmartre.
STADSNIEUWS.
Haarlem, 8 November.
Aan D. Douglas is vergunning
verleend tot oprichting van eene
steenhouwerij in het perceel aan
den Heerensingel get. no. 139.
Door C. Venema is aan het ge
meentebestuur vergunning gevraagd
tot oprichting van eene klee: en -
wasscherij in het perceel aan de
Oranjestraat get. no. 126.
Woensdag promoveerde aan's rijks
universiteit te Utrecht tot doctor
in de nederlandsche letterkunde de
heer H. LogemaD, geb. te Haarlem,
met proefschrift getiteld: «The rule
of St. Benet, Latin and Anglo-
Saxon interlinear version».
Het Utrechlsch Dagblad, meldt:
De heer H. Logeman, Woensdag
alhier tot doctor in de nederlandsche
letterkunde (met lof) gepromoveerd,
is benoemd tot «maltre de confé
rence» ("buitengewoon leeraar) aan
de universiteit te Gent.
Na de fransche en duitsche. de
engelsche comedie! Het zijn alweer
de ondernemende en wakkere Gebrs.
Van Lier, die ons de laatste be
zorgden. Gelukkig zij, die het voor
recht hebben, de engelsche taal
in zooverre machtig te zijn, dat zij
de lustige comedie vaudeville «My
Sweetheart» Woensdagavond in den
Nieuwen Schouwburg alhier, door
de Anglo-American Musical Comedy
Company(oef opgevoerd,
konden volgen, want waarlijk, zel
den ziet men een zoo afwisselend,
we zouden baast zeggen wonderlijk
in elka&r gezet,tooneelstuk. Van allee
en nog wat krijgt men erin te zien.
In de eerste plaats een ballet, echter
met zang, die iemand door de ooren
snijdt, wanneer de kleintjes, waarvan
de jongste een dreumes van drie tur
ven hoog, hunne schelle keeltjes
op gaan zetten. Het was eene verlich
ting, toen de zangeresin dit tooneel
stuk, miss Sara Beryl, toonde niet op
dezelfde wijze begaafd te zijn,maar de
toehoorders op zulken uitmuntenden
zang vergastte, dat de bewering,
als zouden er onder de Engelschen
weinig of peen goede zangers ge
vonden worden, door haar schitte
rend werd gelogenstraft. Mej. Beryl
is tevens een volleerde danseuse,
wier gracieuse passen menig genot
vol oogenblik verschaften. Als het
waar is wat het programma meldt,
dat zij de rol van Tina in Enge
land meer dan duizendmaal beeft
vervuld, doet zij het zeker nog met
dezelfde voorliefde als de eerste maal.
Na het eenigszins poppenkast- ach-
tige eerste bedrijf, waarin evenwel
het meer degelijke element, goed
tooneelspel, niet overal ontbrak, gin
gen wij over tot iets beters. Tot
recht verstand der zaken geven wij
onzen lezers zelf den draad van het
stuk in banden.
Het echtpaar Hatzell, Duitschers
van afkomst, welgestelde landbou
wers in Pencsylvanië, zijn in 't bezit
van een allerliefste dochter, Tina.
Bovendien hebben zij als pleegzuon
aangenomen Tony, verwant aan de
familie von Rosenbachvan den
overleden graaf von Rosenbach was
Hatzell in Duitschland pachter ge
weest.
Het eerste bedrijf speelt in Penn-
syivanië op de hoeve van Hatzell.
In allen landelijken eenvoud «rolt
het leven des gerusten land-
mans heen.» De vroolijke, goedhar-
Tma heeft een goed oogje op Tony
en deze is niet geheel onverschillig
voor het lieve kind. Vaak komen
zij in aanraking met dokter Oliver,
die Tony geneeskundig heeft be
handeld, toen deze door het sprin
gen van een geweer aan de oogen
werd gekwetst, en langzamerhand
hun trouwe vriend is geworden. Op
zekeren dag verneemt Tony dat
hij erfgenaam geworden is van den
ouden graaf von Rosenbach, waar
door hij landgoederen en een gra
ventitel verkrijgt. Tot de bezoekers
der hoeve behooren ook zekere Bart-
lett eu madame Fleeter, twee
avonturiers. De laatBte denkt met
Tony een slag te kunnen slaan en
tracht hem aan zich te binden, dat
haar gedeeltelijk gelukt. Het eerste
succes van beiden is, dat zij Tony
naar New-York weten te lokken,
waar hij zich op vorstelijke wijze
installeert.
Het tweetal bedriegers omringt
den onergdenkenden Tony dagelijks
enBartlett weet hem te bewegen hem
geld te leenen voor een zwendel-
partij, terwijl mad. Fleeter op lis
tige wijze zijn jawoord weet te ver
krijgen om haar te trouwen.
Op het oogenblik echter dat Tony in
hare strikken zal vallen, treedt dokter
Oliver als de «deus ex machina»
tusschenbeide, weet mad. Fleeter te
ontmaskeren en haar te dwingen
New-York te verlaten, waarbij hem
de vroeger verstooten echtgenoot van
mad. Fleeter uitstekend te Btade
komt, die als een bedelaar weerge
keerd, zijne vrouw in Tony's huis
opzoekt en daar aan ieder vertelt
wie zij is. Tony is gered, maar he
laas door de geweldige aandoenin
gen, die zijn zenuwgestel overprik
kelen, wordt hij plotseling blind.
Dien dag echter waren Tina en
hare ouders hem komen opzoeken
en de trouwe Tina beurt hem op in
de smart, die hem overvalt op «the
brightest day of his life», den heer
lijksten dag zijns levens. Door hare
oprechte liefde, die zij hem thans
zoo klaar betoont, voelt Tony de
oude genegenheid voor zijne vrien
dinnetje weder ontwaken en het
bednjt eindigt met Tina's hernieuwde
gelofte, altijd voor hem te zullen
blijven eene trouwe vriendin en le
vensgezellin in voor- en tegenspoed.
Het laatBte bedrijf verplaatst ons
nogmaals naar Hatzeü's hoeve. Tony
is weder de vroolijke jonkman van
weleer, omringd door de zingende,
springende dorpsjeugd, die zooveel
van hem houdt.
Nog eenmaal dreigt voor hem het
gevaar van mad. Fleeter's intrigues,
maar zooals steeds is de bescher
mende dokter nabij, die haar listen
en lagen te schande maakt, zoodat
zij weldra met den ook weder op
duikenden Bartlett de plaat poetst.
Tony zag zich slechts voor korten
tijd in het bezit van den graventitel.
De jonge Rosenbach, dien men ver
dronken waande, kwam op een goe
den dag op zijn landgoed terug
om zich daarvan weder in het
bezit te stellen, na eerst Tony een
rijke schadevergoeding te hebben
gegeven.
Tony is van zijn blindheid gene
zen en is overgelukkig aan de zijde
van zijne Tina, zijn «sweetheari»,
die hij nu voor altijd de zijne kan
noemen.
Daarmede is in 't kort den inhoud
van het stuk weergegeven.
Het spel viel over 't geheel zeer
te roemen. Enkele scènes gaven veel
talent te aanschouwen, o. a. bij de
ontmaskering van mad. Fleeter door
haar echtgenoot, wiens grime onver
beterlijk was. De deugden van miss
Beryl hebben wij reeds vermeld;
als een bizonderhcid kan nog worden
opgemerkt, dat zij haar kinderlijke
rol uitmuntend vervult, ofschoon zij
blijkbaar de kinderschoenen reeds
lang ontwassen is.
Tony wordt uitstekend weerge
geven door den heer Wilson, die
ook als zanger niet onverdienste
lijk is.
In Harcourt, den vermakelijken
«dash it all», trof men iemand aan
van het genre van Schultze van het
Nederl. Tooneel. Mrs Hatzell wist
door hare grappige uitingen en ge
baren vaak een on bed aarlijken lach
lust bij het publiek te doen ontstaan.
Het publiekdat in grooter
getale was opgekomen, dan wij had
den verwacht, heeft zich ongetwij
feld kostelijk geamuseerd.
In den afgeloopen nacht is onder
de gemeente Sloten op heeterdaad
betrapt bij diefstal van konijnen,
Lambertus Smit, oud 31 jaren, pol
derwerker, geboren te Laren. Her
waarts overgebracht is hij door den
agent van politie Moot herkend voor
denzelfden persoon, die hem aan het
Kennemerplein heeft verwond en zich
had schuldig gemaakt aan den dief
stal van konijnen in de Rozenstraat.
Hij heeft reeds vroeger een jaar ge
vangenisstraf ondergaan.
De minister vanBinnen-
landsche Zaken brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat de com
missie, die in 1888 te Groningen
belast is met het afnemen der exa
mens van apothekersbediende, be
doeld in art. 17 der wet van 25
Dec. 1878, zal zitting houden op
Maandag 26 November en volgende
dagen.
De minister van Finan
cien brengt ter kennis van belang
hebbenden, dat op 4 Febr. en vol
gende dagen te Rotterdam een
examen zal plaats hebben: <z. voor
80 plaatsen als kommies 4e kl. der
dir. belast, en acc. op eene bezoldi
ging wegens traktement en toelage
van f480 'sjaars; b. voor de betrek
king van deurwaarder der dir. bel.
bedoeld bij 3 en 4 der resolutie
van 2 Oct. 1888 no. 7. (Omtrent de
vereischten tot toelating zie men de
Staatscourant van 8 dezer.)
De minister van Justitie
heeft ditmaal persoonlijk geopend
de jaarlijksche vergaderingen, die
te 's Gravenhage worden gehouden
door de ambtenaren voor den dienst
van den gevangenis-arbeid, tot or
ganisatie van dien tak van dienst
voor het volgende jaar. De minister
heeft bij deze gelegenheid zijne
denkbeelden ontwikkeld omtrent de
wijze, waarop hij den arbeid
wenscbte te zien ingericht, ten einde
zoo weinig mogelijk met de bizon-
dere nijverheid in mededinging te
treden.
De Tweede Kamer zal
waarschijnlijk tegen 13 November
worden bijeengeroepen. Zooals men
weet zijn de voorloopige verslagen
over alle begrootingsontwerpen uit
gebracht, behalve over Waterstaat.
Donderdag 15 Nov. zal
te Parijs eene conferentie plaats
hebben van het internationaal co
mité voor de verbreeding en ver
dieping van het Suez-kanaal. De
heer de Lesseps heeft het lid van
dat comité voor Nederland, den in
specteur van den Waterstaat J. F.
W. Conrad tot deelneming aan de
werkzaamheden van die conferentie
uitgenaodigd.
De telegrafisten, die
van hier naar de Zuid-Afr. Repu
bliek zijn vertrokken, gaat bet daar
naar het schijnt, goed. Althans twee
hunner hebben reeds zooveel in et
telijke maanden verdiend, dat zij niet
alleen zelf maar ook hunne gezin
nen ervan kunnen leven en deze
laatste nu ook kunnen overkomen.
Dezer dagen vertrekken weder
eenige telegrafisten en andere per
sonen derwaarts.
Een nederl. spooriijnte
koop 1 Binnenkort zal van Staats
wege worden verkocht de niet meer
gebruikt wordende spoorweglijn van
Zevenbergen naar Moerdijk, met de
daar! ij behoorende gebouwen.
7H'"K5"VTTTiL.Xj!E»'!T««C» INT.
Een verhaal uit den ameritaanschen burgeroorlog
71)
XLe HOOFDSTUK.
DE WONDEREN VAN HET HOL.
De rivier, die waarschijnlijk vroeger in haar loop ge
stuit was door het naar beneden gezakte bosch, maakte nu
eene gioote kronkeling en verdween ten deele in een ka
naal, dat door het water in den kalksteenen rotsgrond was
uitgehold. Hier verlieten zij den stroom en werden zij weer
door het volle daglicht beschenen.
Wat echijnt die zon nu geel! zeide Virginia. Het
schijnt mij toe, of ik door gekleurde glazen kijk. En wat
is die lucht zoel!
Zij beschouwde de hooge wanden van de rotskloof, en
de toppen van de boomen werden door den wind zachtjes
heen en weer bewogen. Zij kon zelfs de ioppen der rot
sen zien en bemerkte de groote boomstammen, die door
het vuur van den vorigen dag waren verkoold.
Hier was het, zeide Penn dat Stackridge en
zijne vrienden zijn ontsnapt. Deze overhangende boom vormt
met hare lage takken een soort van ladder, hij is dus ge
makkelijk te beklimmen.
Terwijl bij sprak waren aller oogen naar boven gericht,
toen Cudjo eensklaps een waarschuwend gefluit deed hoo-
ren en zich plat op den grond wierp.
Daar is iemand! zeide Carl, die achter een
boom kroop.
Penn liet zich niet vallen en Virginia liet geen kreet
hooren, ofschoon zij door het schraal gebladerte een man
op de rots zagen staan; deze man Reek hen aan, terwijl
hij zegevierend wuifde. Het was iemand dien zij goed ken
den hun vijand, Silas Ropes.
XLIe HOOFDSTUK.
PROMETHEUS VASTGEBONDEN.
Toen de luitenant met zijne hand had gewenkt, kwamen
er verscheidene soldaten aansnellen. In een oogeoblik had
den zij hunne geweren aangelegd.
Vlucht! zeide Penn, terwijl hij Virginia van zich
afduwde. Carl, breng haar weg.
De koaap trok haar tot achter de rotsen terug, terwijl
hij Cudjo volgde, die als een aap op handen en voeten
wegkroop. Zij keerde haar gelaat vol angst naar Penn.
Hij stond nog steeds waar zij hem verlaten had, terwijl
hij met ongedekten hoofde de mannen op de rots stoutmoe
dig aanzag en op uitdagende wijze met den hoed zwaaide.
Zij bemerkte oogenblikkelijk zijne edele zelfopoffering. Zijn
oogmerk was om zich als mikpunt voor hunne kogels te
stellen en haar op deze wijze te redden.
Zij zocht zich uit Carl's handen los te wringen.
O Penn! riep zij uit.
Vuur! schreeuwde Silas Ropes.
Men hoorde het «krak krak» der geweren. De rook trok
op en Penn stond daar nog steeds, terwijl hij glimlachte,
want Virginia was ongedeerd.
De kogels hadden de boomen getroffen en zij floten om
hem heen, maar hij was niet getroffen. Voor de muiters
hunne geweren opnieuw konden laden, bevond Penn zich
met zijne metgezellen veilig en wel in het hol. Zij ont
moetten Cudjo, die zijne toorts haastig aanstak.
Virginia zat op een steen, waarop Carl haar had geplaatst.
Zijn hier geen geweren riep Carl.
Die andere mannen heb-en alle geweren, zeide
Cudjo. Ik zal ze halen!
En bij sprong weg met de brandende fakkel in de hand.
O, had ik mijn pistool maar, Carlzeide Penn.
Ik zou daarmee de kloof kunnen verdedigen, tot onze vrien
den kwamen Hij stak zijne fakkel aan, en hief Virginia
op. Wees niet bevreesd. Al bemeesteren die rebellen deze
plek, dan kan de onderaardsche gang door een twaalftal
mannen wel tegen een honderd vijanden verdedigd worden.
Ik ben niet bevreesd en gevoel mij sterk genoeg.
Dat is goed. Neem het licht mee, Carl, en breng
baar weg.
Wat zult gij dan doen?