NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Blanksn en Zwarten. 6e Jaargang. Vrijdag 9 November 1888. No. 1643. BINNENLAND. HAARLEM'S DAGBLAD ABOMEMEHTSFRIJS: Voor Haarlem, per 3 maanden/1.20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65. Afzonderlijke nummers- 0.03. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 1X2. ADVERTENTIES: ran 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij groote opgaven aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekbandelaren, postkantoren en courantiers. Directeuren-Uitgevers J. C. PEKRKBOOM en J B. AVIS. Hao f dagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Publieite Etrangère G. L. DA TJBE $T Co., JOH. T. JONES. Stier., Paryt. 31btJ Faubourg Montmartre. STADSNIEUWS. Haarlem, 8 November. Aan D. Douglas is vergunning verleend tot oprichting van eene steenhouwerij in het perceel aan den Heerensingel get. no. 139. Door C. Venema is aan het ge meentebestuur vergunning gevraagd tot oprichting van eene klee: en - wasscherij in het perceel aan de Oranjestraat get. no. 126. Woensdag promoveerde aan's rijks universiteit te Utrecht tot doctor in de nederlandsche letterkunde de heer H. LogemaD, geb. te Haarlem, met proefschrift getiteld: «The rule of St. Benet, Latin and Anglo- Saxon interlinear version». Het Utrechlsch Dagblad, meldt: De heer H. Logeman, Woensdag alhier tot doctor in de nederlandsche letterkunde (met lof) gepromoveerd, is benoemd tot «maltre de confé rence» ("buitengewoon leeraar) aan de universiteit te Gent. Na de fransche en duitsche. de engelsche comedie! Het zijn alweer de ondernemende en wakkere Gebrs. Van Lier, die ons de laatste be zorgden. Gelukkig zij, die het voor recht hebben, de engelsche taal in zooverre machtig te zijn, dat zij de lustige comedie vaudeville «My Sweetheart» Woensdagavond in den Nieuwen Schouwburg alhier, door de Anglo-American Musical Comedy Company(oef opgevoerd, konden volgen, want waarlijk, zel den ziet men een zoo afwisselend, we zouden baast zeggen wonderlijk in elka&r gezet,tooneelstuk. Van allee en nog wat krijgt men erin te zien. In de eerste plaats een ballet, echter met zang, die iemand door de ooren snijdt, wanneer de kleintjes, waarvan de jongste een dreumes van drie tur ven hoog, hunne schelle keeltjes op gaan zetten. Het was eene verlich ting, toen de zangeresin dit tooneel stuk, miss Sara Beryl, toonde niet op dezelfde wijze begaafd te zijn,maar de toehoorders op zulken uitmuntenden zang vergastte, dat de bewering, als zouden er onder de Engelschen weinig of peen goede zangers ge vonden worden, door haar schitte rend werd gelogenstraft. Mej. Beryl is tevens een volleerde danseuse, wier gracieuse passen menig genot vol oogenblik verschaften. Als het waar is wat het programma meldt, dat zij de rol van Tina in Enge land meer dan duizendmaal beeft vervuld, doet zij het zeker nog met dezelfde voorliefde als de eerste maal. Na het eenigszins poppenkast- ach- tige eerste bedrijf, waarin evenwel het meer degelijke element, goed tooneelspel, niet overal ontbrak, gin gen wij over tot iets beters. Tot recht verstand der zaken geven wij onzen lezers zelf den draad van het stuk in banden. Het echtpaar Hatzell, Duitschers van afkomst, welgestelde landbou wers in Pencsylvanië, zijn in 't bezit van een allerliefste dochter, Tina. Bovendien hebben zij als pleegzuon aangenomen Tony, verwant aan de familie von Rosenbachvan den overleden graaf von Rosenbach was Hatzell in Duitschland pachter ge weest. Het eerste bedrijf speelt in Penn- syivanië op de hoeve van Hatzell. In allen landelijken eenvoud «rolt het leven des gerusten land- mans heen.» De vroolijke, goedhar- Tma heeft een goed oogje op Tony en deze is niet geheel onverschillig voor het lieve kind. Vaak komen zij in aanraking met dokter Oliver, die Tony geneeskundig heeft be handeld, toen deze door het sprin gen van een geweer aan de oogen werd gekwetst, en langzamerhand hun trouwe vriend is geworden. Op zekeren dag verneemt Tony dat hij erfgenaam geworden is van den ouden graaf von Rosenbach, waar door hij landgoederen en een gra ventitel verkrijgt. Tot de bezoekers der hoeve behooren ook zekere Bart- lett eu madame Fleeter, twee avonturiers. De laatBte denkt met Tony een slag te kunnen slaan en tracht hem aan zich te binden, dat haar gedeeltelijk gelukt. Het eerste succes van beiden is, dat zij Tony naar New-York weten te lokken, waar hij zich op vorstelijke wijze installeert. Het tweetal bedriegers omringt den onergdenkenden Tony dagelijks enBartlett weet hem te bewegen hem geld te leenen voor een zwendel- partij, terwijl mad. Fleeter op lis tige wijze zijn jawoord weet te ver krijgen om haar te trouwen. Op het oogenblik echter dat Tony in hare strikken zal vallen, treedt dokter Oliver als de «deus ex machina» tusschenbeide, weet mad. Fleeter te ontmaskeren en haar te dwingen New-York te verlaten, waarbij hem de vroeger verstooten echtgenoot van mad. Fleeter uitstekend te Btade komt, die als een bedelaar weerge keerd, zijne vrouw in Tony's huis opzoekt en daar aan ieder vertelt wie zij is. Tony is gered, maar he laas door de geweldige aandoenin gen, die zijn zenuwgestel overprik kelen, wordt hij plotseling blind. Dien dag echter waren Tina en hare ouders hem komen opzoeken en de trouwe Tina beurt hem op in de smart, die hem overvalt op «the brightest day of his life», den heer lijksten dag zijns levens. Door hare oprechte liefde, die zij hem thans zoo klaar betoont, voelt Tony de oude genegenheid voor zijne vrien dinnetje weder ontwaken en het bednjt eindigt met Tina's hernieuwde gelofte, altijd voor hem te zullen blijven eene trouwe vriendin en le vensgezellin in voor- en tegenspoed. Het laatBte bedrijf verplaatst ons nogmaals naar Hatzeü's hoeve. Tony is weder de vroolijke jonkman van weleer, omringd door de zingende, springende dorpsjeugd, die zooveel van hem houdt. Nog eenmaal dreigt voor hem het gevaar van mad. Fleeter's intrigues, maar zooals steeds is de bescher mende dokter nabij, die haar listen en lagen te schande maakt, zoodat zij weldra met den ook weder op duikenden Bartlett de plaat poetst. Tony zag zich slechts voor korten tijd in het bezit van den graventitel. De jonge Rosenbach, dien men ver dronken waande, kwam op een goe den dag op zijn landgoed terug om zich daarvan weder in het bezit te stellen, na eerst Tony een rijke schadevergoeding te hebben gegeven. Tony is van zijn blindheid gene zen en is overgelukkig aan de zijde van zijne Tina, zijn «sweetheari», die hij nu voor altijd de zijne kan noemen. Daarmede is in 't kort den inhoud van het stuk weergegeven. Het spel viel over 't geheel zeer te roemen. Enkele scènes gaven veel talent te aanschouwen, o. a. bij de ontmaskering van mad. Fleeter door haar echtgenoot, wiens grime onver beterlijk was. De deugden van miss Beryl hebben wij reeds vermeld; als een bizonderhcid kan nog worden opgemerkt, dat zij haar kinderlijke rol uitmuntend vervult, ofschoon zij blijkbaar de kinderschoenen reeds lang ontwassen is. Tony wordt uitstekend weerge geven door den heer Wilson, die ook als zanger niet onverdienste lijk is. In Harcourt, den vermakelijken «dash it all», trof men iemand aan van het genre van Schultze van het Nederl. Tooneel. Mrs Hatzell wist door hare grappige uitingen en ge baren vaak een on bed aarlijken lach lust bij het publiek te doen ontstaan. Het publiekdat in grooter getale was opgekomen, dan wij had den verwacht, heeft zich ongetwij feld kostelijk geamuseerd. In den afgeloopen nacht is onder de gemeente Sloten op heeterdaad betrapt bij diefstal van konijnen, Lambertus Smit, oud 31 jaren, pol derwerker, geboren te Laren. Her waarts overgebracht is hij door den agent van politie Moot herkend voor denzelfden persoon, die hem aan het Kennemerplein heeft verwond en zich had schuldig gemaakt aan den dief stal van konijnen in de Rozenstraat. Hij heeft reeds vroeger een jaar ge vangenisstraf ondergaan. De minister vanBinnen- landsche Zaken brengt ter kennis van belanghebbenden, dat de com missie, die in 1888 te Groningen belast is met het afnemen der exa mens van apothekersbediende, be doeld in art. 17 der wet van 25 Dec. 1878, zal zitting houden op Maandag 26 November en volgende dagen. De minister van Finan cien brengt ter kennis van belang hebbenden, dat op 4 Febr. en vol gende dagen te Rotterdam een examen zal plaats hebben: <z. voor 80 plaatsen als kommies 4e kl. der dir. belast, en acc. op eene bezoldi ging wegens traktement en toelage van f480 'sjaars; b. voor de betrek king van deurwaarder der dir. bel. bedoeld bij 3 en 4 der resolutie van 2 Oct. 1888 no. 7. (Omtrent de vereischten tot toelating zie men de Staatscourant van 8 dezer.) De minister van Justitie heeft ditmaal persoonlijk geopend de jaarlijksche vergaderingen, die te 's Gravenhage worden gehouden door de ambtenaren voor den dienst van den gevangenis-arbeid, tot or ganisatie van dien tak van dienst voor het volgende jaar. De minister heeft bij deze gelegenheid zijne denkbeelden ontwikkeld omtrent de wijze, waarop hij den arbeid wenscbte te zien ingericht, ten einde zoo weinig mogelijk met de bizon- dere nijverheid in mededinging te treden. De Tweede Kamer zal waarschijnlijk tegen 13 November worden bijeengeroepen. Zooals men weet zijn de voorloopige verslagen over alle begrootingsontwerpen uit gebracht, behalve over Waterstaat. Donderdag 15 Nov. zal te Parijs eene conferentie plaats hebben van het internationaal co mité voor de verbreeding en ver dieping van het Suez-kanaal. De heer de Lesseps heeft het lid van dat comité voor Nederland, den in specteur van den Waterstaat J. F. W. Conrad tot deelneming aan de werkzaamheden van die conferentie uitgenaodigd. De telegrafisten, die van hier naar de Zuid-Afr. Repu bliek zijn vertrokken, gaat bet daar naar het schijnt, goed. Althans twee hunner hebben reeds zooveel in et telijke maanden verdiend, dat zij niet alleen zelf maar ook hunne gezin nen ervan kunnen leven en deze laatste nu ook kunnen overkomen. Dezer dagen vertrekken weder eenige telegrafisten en andere per sonen derwaarts. Een nederl. spooriijnte koop 1 Binnenkort zal van Staats wege worden verkocht de niet meer gebruikt wordende spoorweglijn van Zevenbergen naar Moerdijk, met de daar! ij behoorende gebouwen. 7H'"K5"VTTTiL.Xj!E»'!T««C» INT. Een verhaal uit den ameritaanschen burgeroorlog 71) XLe HOOFDSTUK. DE WONDEREN VAN HET HOL. De rivier, die waarschijnlijk vroeger in haar loop ge stuit was door het naar beneden gezakte bosch, maakte nu eene gioote kronkeling en verdween ten deele in een ka naal, dat door het water in den kalksteenen rotsgrond was uitgehold. Hier verlieten zij den stroom en werden zij weer door het volle daglicht beschenen. Wat echijnt die zon nu geel! zeide Virginia. Het schijnt mij toe, of ik door gekleurde glazen kijk. En wat is die lucht zoel! Zij beschouwde de hooge wanden van de rotskloof, en de toppen van de boomen werden door den wind zachtjes heen en weer bewogen. Zij kon zelfs de ioppen der rot sen zien en bemerkte de groote boomstammen, die door het vuur van den vorigen dag waren verkoold. Hier was het, zeide Penn dat Stackridge en zijne vrienden zijn ontsnapt. Deze overhangende boom vormt met hare lage takken een soort van ladder, hij is dus ge makkelijk te beklimmen. Terwijl bij sprak waren aller oogen naar boven gericht, toen Cudjo eensklaps een waarschuwend gefluit deed hoo- ren en zich plat op den grond wierp. Daar is iemand! zeide Carl, die achter een boom kroop. Penn liet zich niet vallen en Virginia liet geen kreet hooren, ofschoon zij door het schraal gebladerte een man op de rots zagen staan; deze man Reek hen aan, terwijl hij zegevierend wuifde. Het was iemand dien zij goed ken den hun vijand, Silas Ropes. XLIe HOOFDSTUK. PROMETHEUS VASTGEBONDEN. Toen de luitenant met zijne hand had gewenkt, kwamen er verscheidene soldaten aansnellen. In een oogeoblik had den zij hunne geweren aangelegd. Vlucht! zeide Penn, terwijl hij Virginia van zich afduwde. Carl, breng haar weg. De koaap trok haar tot achter de rotsen terug, terwijl hij Cudjo volgde, die als een aap op handen en voeten wegkroop. Zij keerde haar gelaat vol angst naar Penn. Hij stond nog steeds waar zij hem verlaten had, terwijl hij met ongedekten hoofde de mannen op de rots stoutmoe dig aanzag en op uitdagende wijze met den hoed zwaaide. Zij bemerkte oogenblikkelijk zijne edele zelfopoffering. Zijn oogmerk was om zich als mikpunt voor hunne kogels te stellen en haar op deze wijze te redden. Zij zocht zich uit Carl's handen los te wringen. O Penn! riep zij uit. Vuur! schreeuwde Silas Ropes. Men hoorde het «krak krak» der geweren. De rook trok op en Penn stond daar nog steeds, terwijl hij glimlachte, want Virginia was ongedeerd. De kogels hadden de boomen getroffen en zij floten om hem heen, maar hij was niet getroffen. Voor de muiters hunne geweren opnieuw konden laden, bevond Penn zich met zijne metgezellen veilig en wel in het hol. Zij ont moetten Cudjo, die zijne toorts haastig aanstak. Virginia zat op een steen, waarop Carl haar had geplaatst. Zijn hier geen geweren riep Carl. Die andere mannen heb-en alle geweren, zeide Cudjo. Ik zal ze halen! En bij sprong weg met de brandende fakkel in de hand. O, had ik mijn pistool maar, Carlzeide Penn. Ik zou daarmee de kloof kunnen verdedigen, tot onze vrien den kwamen Hij stak zijne fakkel aan, en hief Virginia op. Wees niet bevreesd. Al bemeesteren die rebellen deze plek, dan kan de onderaardsche gang door een twaalftal mannen wel tegen een honderd vijanden verdedigd worden. Ik ben niet bevreesd en gevoel mij sterk genoeg. Dat is goed. Neem het licht mee, Carl, en breng baar weg. Wat zult gij dan doen?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1888 | | pagina 1