De Toestand des Konings,
dans le mal aveo la connaissanee du mal,
mai3 en subissant Piufluence d'un senti
ment instantané.
La préméditation suppose que l'agent
agit de sang froid, car il délibère avant
que d'agir, il mürit son projet, il le
prépare; sa pensée n'est point obscurcie
par un élan passionné, la reflexion est
venue refroidir eet élan; un temps plus
ou moins long s'est écoulé entre le projet
et l'exécution, il a pu calculer la portée
et la suite de son action; non seulement
il a voulu le crime, mais il a calculé
les moyens de le commettre; non seule
ment il s'est vengé, mais il a médité sa
vengeance et l'a froidement accomplie.
Nu heeft men hier gesproken van een
zeker affect dat er was. Bij de brieven is
de verdediger zeer ongelukkig geweest.
Brief C. is een zeer scherp beklag
tearen zosdar ooit tot een resultaat te
komen. De rechter moet in deze be
slissen.
De verdediger antwoordt:
De geëerde Ambtenaar zegt: wat den
loop van die kogels betreft, dat ik daar
te veel gewicht aan hecht, getuige Mees
kan zich wel vergist hebben. Ja menee-
ren, maar dan kon ieder zich vergist
hebben, dan kan Hoogerbeets wel niet
geschoten hebben. Getuigen hebben de
zaak gewikt en gewogen en het zijn twee
ontwikkelde personen, die geloofwaardig
zijn. Er is een moment geweest, dat
Hoogerbeets op het hoofd heeft gemikt
en het is niet denkbaar bij een goed
schutter dat op zoo korten afstand de
kogel is afgeweken, tenzij hij het pistool
naar beneden heeft gedrukt. Als zij ge
bukt hadden waren zij in het hoofd ge-
over de scheldwoorden van Rika. Dieschoten geworden. Mijne bedoeling is
woorden «toonbeeld van zachtheid en 1 niet geweest dat Hoogerbeets in die 4 jaar
liefde" zijn ironisch. Hoogerbeets knikt
zelf van ja. Hoe meer ik deze zaak
bezie, hoe meer overtuigend ben ik dat
ik het recht aan mijne zijde heb. Nog
een enkel woord over de bedreigingen.
Men heeft mij verkeerd begrepen over
de beteekenis van het woord «wraak
gierig", ik heb zelf gezegd dat die woor
den Rika door Hoogerbeets in den mond
werden gelegd.
Wat doet dus beklaagde? Hij laat Rika
qualificeeren zijn gemoedsstemming en
daardoor verraadt hij zijn
stemming.
niet heeft nagedacht, tnaar zoo nu en dan
aandrang had om het te doen. De dreig
brieven beschouw ik als telkens terug-
keerende affecten. Als de Officier zegt
dat ik niet bewezen heb dat hier impetus
was, zeg ikneen, maar het bewijs moet
het Openb. Ministerie leveren, niet de
verdediger. Wat het orgel betreft, dat
kan ik niet anders doen dan relateeren.
Die muziek maakte hem somber, naar
geestig en droevig.
Filosofisch gesproken is er zeker bij
elke handeling eene gemoedsaandoening,
maar als men dergelijke zaken op die
Ik kom thans tot de kwalificatie vooral wijze gaat beschouwen zouden we spoe-
over den afgedwaalden kogel. Nu heeftdig tot determinisme komen,
de verdediger gezegd dat hij het er voor Ik beveel hem in uw barmhartigheid
hield dat ik dwaalde toen ik zei dat aan."
Hoogerbeets de hand teruggetrokken zou j
hebben als hij mevrouw Mees had kun-Op de vraag van den President of
nen raken en geloochend dat hij die niet
teruggetrokken zou hebben als het Bala-
bréga was geweest.
De geachte verdediger heeft muziek
er in gebracht en ik begrijp dat niet
recht. Muziek, dacht ik, is wel in staat
den toestand van een mensch te ver
zachten, niet hem tot een misdrijf aan
te sporen, 't Is mogelijk dat ik den ver
dediger verkeerd heb begrepen. Ik geloof
dat ieder die de brieven leest zal zeggen:
dat die brieven een zeer gezwollen stijl
ademen en als ik zeg dat hij in hoogen
mate met zichzelf is ingenomen, heb ik
nóg een bewijs en wel een zinsnede uit
een brief: «want ik behoor niet tot de
categorie van misdadigers die voor ver
betering vatbaar zijn."
Hij wil daarmee zeggen: ik ben geen
gewone misdadiger. Er zijn verschillende
soorten van misdaden, maar wat hij heeft
gedaan is wel degelijk misdadig. Dat
was reeds de meening van Aristoteles.
Ik meen met het volste recht te hebben
gevraagd om eene rechtvaardige straf van
dit zware misdrijf.
De verdediger repliceert
De geëerde ambtenaar van het O. M.
heeft iets voorgelezen uit Chauveau en
Nélie, dat ik vierkant andersom lees
in het verband van de zaak.
Kan men van dezen beklaagde aan
nemen dat hij gehandeld heeft met «sang
froid"
Ik heb er op gewezen dat er geen enkel
preparatief voor de daad is gemaakt. Ik
blijf zeggen, dat hier niet voorbedachte
raad is omdat hij de revolver naar be
neden gedrukt heeft en dat heeft de
geëerde ambtenaar niet beantwoord. Hij
heeft ook niet gezegd dat de loop der kogels
niet van beteekenis was.
De Officier van Justitie repliceerende
zegt: Er zijn 1001 verklaringen van te
geven waarom de schoten gevallen zijn
op die plaats; ieder die wel eens een
pistool heeft gehanteerd weet, dat men
niet zoo nauwkeurig de richting der
kogels kan bepalen. De geringste ver
ontreiniging van den loop of den kogel,
een korreltje zand aan den loop kan af
wijking geven. Bekl. is nooit verder ge
gaan dan dit: dat hij later weifelde en
toen toch schoot. Hij heeft zelf nooit
gezegd dat hij het pistool naar beneden
heeft gedrukt. Waarom hebben de scho
ten telkens lager geraakt? eerstens om
dat de aangevallenen vluchtten en ten
tweede omdat ze bukten daar er op
hen geschoten werd. Over den loop der
kogels kunnen wij maandenlang debat-
Op de vraag
bekl. nog iets te zeggen heeft zegt Hoo
gerbeets
Mijn verdediger zegt, dat ik op dien
avond in eene onaangename stemming
verkeerde. Dat is waar. Ik ontmoette
haar in de Gierstraat, dat was niet
onaangenaam, maar toen ik zag dat hij
achterom liep met haar en het dus dui
delijk bleek dat hij haar verloochende
toen werd ik woedend!
Nóch de officier nóch de verdediger
hebben mijn stemming juist weergegeven,
Ik zal niet met wrok de gevangenis in
gaan: ik ben overtuigd dat ikzelf niet
begeer ongestraft te blijven, dat ik niet
kan ongestraft blijven. Ik zou dat niet
willen, maar verzoek alleen mij met
bilijkheid te vonnissen.
Uitspraak over 14 dagen.
In deze gemeente bestonden op
31 Dec. jl. 212 gelegenheden voor
den kleinhandel ïu sterken drank.
De opbrengst van het vergnnnings-
recht was in dat jaar f9468,75.
Blijkens het rapport van den heer
N. van der Sleen aan de Vereeniging
tot bevordering der Volksgezondheid
was het gehalte der melk, geleverd
door de Haarl. Melk-Inrichting,
gedurende de maand Dec., 1888 als
volgt:
Soortelijk v Vaste
gewicht. e stoffen.
Maximum 1.0325 3.5 pet. 12.9 pet.
Minimum 1.030 3.2 11.8
Gemiddeld 1.0312 3.38 12.4
Dinsdagavond trad in de «Kroon»
voor de Leden vaü het Nut en
hunne dames als spreker op de
J. C. van den Berg te Heerenveen,
Het onderwerp zijner rede was
het. leven van de pruisische Ko
ningin Louise, die leefde in het
laatst der vorige en in het begin
dezer e^uw. In keurig gestyleerde
volzinnen schetste spreker ons deze
beroemde vorstin als kind, als maagd,
als vrouw en als moeder. Hij deed
ons gevoelen, hoe zij, wel verre van
in ruil voor het purper haren een
voud weg te schenkeD, zich het
meest op haar plaats gevoelde in
den huwelijken kring; hoe zij een
warm hart bezat veer noodlijdenden,
zózelfs dat haar echtgenoot wel
eens tot beperking harer milddadig
heid moest vermanen, en vooral
hoe zij den koning in de 17 jaren
die zij met hem gehuwd is geweest,
in alle omstandigheden, ook in de
bangste dagen, tot steun en troost
is geweest.
Het gehoor was niet groot, maar
aandachtig. Jammer, dat alleen zij
die vlak bij de kachel zaten, daar
van genoten, de overigen hadden
het wel wat koud.
Wij hadden Dinsdagavond bijna
«zuviel des Guten» in onze stad een
lezing van het Nut, eene lezing van
den Protestanten-bond, een lezing
tegen drankmisbruik, een opening
van de ijsbaan, een extra-trein naar
Amsterdam en eindelijk een »Re-
prósentation de la Compagnie fran-
$aiee,» onder directie van M. Bouver,
Het was den moriaan geschuurd,
dat het fransche gezelschap gelokt
had met een «grand succès pari-
sien» en gedreigd met «une eeule
représentation,» en het zal mooi
geweest zijn wanneer er vier dozijn
bezoekers in ons schouwburgje, waar
het anders zoo broeiig kan zijn,
hun verkleumde voeten zaten te
warmen met ongeduldig trappelen,
toen de franschen de nonchalance
hadden ons hunne gaven een kwar
tier te laat te toonen. Wij waren
«en petit comité» en hadden ver
volgens een v oolijken avond.
Het zou wat veeleischend geweest
zijn iets meer te vergen, van twee
comódies-vaudevilleazoowel als
het te toegevend zou wezen iets
minder te vragen voor drie uren
geduldig luisteren. «Les deux timi
des» zoowel als «Cocard et Bico-
quet» is een klucht, die slechts vol
doen kan wanneer de acteurs niet
schromen zich als paljassen voor te
doen. En aan deze vrijmoedigheid
ontbrak het kier zoo weinig, dat
men zoo nu en dan meer matiging
zou hebben gewenscht, naarmate
men dichter onder het bereik hunner
zwaaiende armen zat. Het geheim
der fransche acteurs van dria uren
lang hun publiek om eenige luch
tige grappen tijd en kou te kun
nen doen vergeten ligt in de ver
scheidenheid, in het goed volge
houden karakteristieke der opvatting
hunner verschillende kluchtrollen,
rollen, waardoor gommige figuren
aan enkele van Dicken's personages
herinneren, zoowel als sommige too
neeltjes, zooals 't proces Bicoquet-
Tringlot als tegenhanger van 't
rechtsgeding Pickwick-Bardeil, uit
de romans van dea grooten humo
rist geknipt zijn. De meeste natuur
lijkheid en de beste gaven blonken
uit al deze koddige onnatuur door
in het spai der heeren Sylvain, Cha
merlat en de dames Tringlot en
Giersiefer.
sche kerk wisselde de voordracht
met eenige schoone gezangen af.
Bij monde van den voorzitter ds.
Mees werd den spreker en den zan
gers dank gebracht. De volgende
spreekbeurt zal worden vervuld door
prof. Knappert.
Door den heer J. F. Swaen alhier
is een «Bureel van Administratie»
geopend, dat ten doel heeft op theore
tisch gebied juiste en bovenal prac-
tische wijze de admistratiën op
koopmanskantoren waar te nemen.
De werkzaamheden, door genoemd
bureel te doen, omvatten alles wat
tot gebied behoort. De heer Swaen
is in 't bezit van twee diploma's
voor de praktijk, namelijk één van
de vereeniging «Mercurius» te Rot
terdam en één van de «Vereeniging
van leerar n in het boekhouden»
te Amsterdam,welke zijne bekwaam
heid in het enkel en dubbel boek
houden, handelsrekenen en handels
recht waarborgen.
Wij meenen dat dit bureel voor
velen eene welkome inrichting zal
zijn, inzonderheid voor hen die
hunne boekhouding zeiven niet ge
regeld kunnen verrichten, doordien
zij v eiuig of geen tijd daarvoor
disponibel hebben of er geen vasten
boekhouder op kunnen nahouden,
of voor hen die om andere redenen
in hunne boekhouding bekwame
en degelijke hulp verlaDgen.
De heer dr. J. A. Beyerman hield
Dinsdagavond in de afdeeling
«Haarlem», van den Nederlandschen
Protestantenbond, welke vergaderd
was in de Remonstrantsche kerk,
eene voordracht over «Het Gods
dienstig lied». Achtereenvolgens be
handelde hij de godsdienstige zan
gen der oudheid, der middeleeuwen
en van den laatsten tijd, en deed
op heldere, onderhoudende en veel
omvattende wijze uitkomen, welk
een groote rol dat lied stee ts in
het godsdienstig leven der volkeren
heeft vervuld.
Het zangkoor der Remonstrant-
De bevolking van Haarlemmer
meer bedroeg op 31 Dec. jl. 15133
zielen. Geboren werden in 1888
340 m. en 297 v. Overleden 136 m.
en 129 v. Levenl. geboren 35. Ge
sloten huwelijken 106. Gevestigd
hebben zich in de gemeente 403 m.
en 394 v. Verlaten 452 m. en 463 v.
Naar de verschillende godsdien
sten was de bevolking verdeeld in
Hervormden 9795, Lutherschen 32,
Doopsgezinden 221, Remonstranten
10, Chr. Gereform. 831, Roomsch-
Katholieken 4216. Oud-Roomschen
9, Israëlieten 4, zonder tot een be
paald genootschap of kerk behoo-
rende 3, Baptisten 1.
De bevolking bedroeg op 31 Dec.
1887 14879, zoodat zij is toegeno
men met 254 personen.
LETTEREN EN KUNST.
Inhoud (Sempirrirni,' 18e jaargang
No. 2Z-iad en zaaienFancy Lilliput
Dahlia's met afbeeldingen. De zaadoogst ran
moesgroentes, in 1888. Tien maanden achter
een bloeiende Serinpen. Lobelia littoralis, A.
Cunningham. Eucalyptus globulus. Voor
Bouquetten. De Orehideeën op de aanstaande
Wereld-Tentoonetelling te Parijs, in 1889.
Ingezonden. Groenten-proeven. Overzicht
vaa aanbevolen nieuwe Planten, (vervolg van
bla. 7). Bemoedigend voor tuinlieden en bi-
oefenaars van den tuinbenw.Middel tegen mie
ren. Volstrekt niet navolgenswaardig. Een
waarschuwing. Geen kleinigheid. Een
goede en gemakkelijk te bereiden toiletazijn.
Vergelijkende schaal der Thermometerstanden.
Brazilië op de Wereldtentoonstelling, te Parijs,
in 1889. Ned. Maatschappij voor Tuinb. en
Plantkunde. Verschillende modedeelingen.
Vraagbord. Correspondentie.
zooals mén weet de grens tasiehei
Nederiandsch en Fransch Guyani,
De berichten van Het Loo ws.
ren Dinsdag iets gunstiger. Ni
een vrij talmen nacht was er Dinj.
dagochtend, volgens de berichten,
die van verschillende kanten wer
den gezonden, in den toestand van
den Hoogen Zieke eenige verbetering
merkbaar.
Het officieel bulletin van Dinsdag
luidt
«Z. M. de Koning bracht een
ruetigen nacht door, en hoewel
Hoogstdezelve weinig voedsel blijft
gebruiken, zijn de krachten in de
laatste 24 uren niet afgenomen. De
algemeene toestand is iets minder
ongunstig».
's Konings lijfarts, dr. Vinkhuijzen,
heeft zich Dinsdagochtend wederom
naar het Loo begeven.
Nader wordt gemeld, dat dr,
Vinkhuijzen Dinsdagnamiddag te 1
uur ten Paleize Het Loo aankwam,
en vermoedelijk tot heden bleef.
Z. M. de Koning verliet Dinsdag
ochtend geruimen tijd het bed, et
verrichtte eenige werkzaamheden,
H. M. de Koningin maakte
half twee een rijtoeren was
daarna bij de vijvers in het Park,
waar het Prinsesje schaatsen reed.
De Stct. van 15 Januari, bevat
het volgende bericht omtrent den
toestand van Zijne Majesteit den
Koning
«Volgens verklaring van de ge-
neeeheeren des Konings. heeft Zijns
Majesteit eenen rustigen nacht door'
gebracht, en hoewel de eetlust zeer
gering blijft, nemen de krachten
niet af. De toestand is over het al
gemeen iets minder ongunstig».
16 Januari.
Een hedenochtend te 's Hage ont
vangen bericht van het Loo meldt,
dat de toestand van Z. M. den Ko
ning gunstiger is.
Uit Apeldoorn seint men dat het
officieele bulletin luidt
«Z. M. de Koning heeft de laatste
24 uur kalmer doorgebrachtde
toestand van den hoogen zieke it
daardoor naar omstandigheden re
delijk».
KI N N E N L IV i).
De voordracht tot be-
noeming van een adjunct-commies
bij het departement van Koloniën,
belast met de zendingszaken (waar
voor zooals gemeld ie, de hulppre
diker Niks in aanmerking kwam),
is teruggenomen, op grond van
daarentegen gerezen bezwaren.
Naar uit Par ij s gemeld
wordt is de commissie voor de over
eenkomst met Nederland, betreffende
het regelen van de grenzen der
wederzijdsche koloniën, gunstig voor
het ontwerp gestemd. Het betreft
Door rechercheurs zrjo
gearresteerd twee Duitschers, dit
zich geruimen tijd in de nabijheid
der Mozes- en Aaronskerk te Am
sterdam hadden opgehouden, terwijl
de eerste voorzien was van een breek
ijzer waaraan een touw, dat hij
achter het hek van de kerk wierp,
Daarna had hij zijne jas uitgetrok-
en overgegeven aan den tweeden
persoon, vervolgens trachtte hij
over het hek te klimmen, wat de
rechercheurs hem beletten. Daarof
volgde de arrestatie.
In de volgende maand
zal te Amsterdam een restaurant
uitsluitend voor dames worden ge
opend.
Eene firma te Brussel,
die te Katwijk aan Zee visschers-
schuiten in de vaart had en aan de
bemanningen dezer schuiten een vrij
aanmerkelijk bedrag schuldig wa»,
is dezer dagen failliet verklaard.
Dientengevolge heerscht er op ge.
noemd visschersdorp eene sterke gis.
ting onder de bevolking, die Maan.
dag tot oproerigheid dreigde ovej
te gaan. Da burgemeester van Kat.
Hij riep de boeren, die .n de nabijheid arbeidde toe of
zij ook iets gemerkt hadden van den onhandigen schutter
die zoo weinig omzichtigheid gebruikte, toen Sarah een
augstigeu kreet slaakte
- Jacques!
Gerbier, die opgeBtaan was vertoonde zich in werkelijkheid
aan hun oog. Met geweld had hij de tuinpoort geopend.
Met doodsbleek gelaat en verwrongen tr:kken, liep hij op
George toe, terwijl hij zijn geweer bij den loop houdende,
zijn kolf dreigende en gereed om toe te slaan boven zijn
hoofd zwaaide.
De laagste beleedigingen, de vuilste scheldwoorden rolde
over zijn bevende lippen en hij scheen slechts een oogen-
blik te toeven, omdat hij het niet met zich zeiven eens was,
wie bet eerst te verpletteren, George, Sarah of den dokter.
De beide laatsten hadden zich voor den herstellende ge
plaatst; George daarentegen wilde hem met zijn gezonden
arm verdedigen en geheel alleen het gevaar het hoofd bieden.
Mijnheer, mijnheer! riep Sylvain op verschrik
ten toon.
Wacht, oude.... oude.... en Jacques zocht naar het
vuilste en vernederendste woord om het den ouden man als
een handvol slijk in het gezicht te werpen.
Zijn hand verhief zich, het wapen zwaaide... De grijs
aard sloot de oogen om den onvermijdelijken doodslag te
ontvangen.
Jacq ïes bleef, evenals een oogenblik te voren na zijn
schot in onbewegelijke houding met opengesperde oogen
staan. Zijn half geopende lippen bewogen langzaam. Hij
deed een krachtige poging om een kreet, om een grove
beleediging te uiteneen oogenblikkelijke verlamming sloeg
hem met sprakeloosheid.
Met de armen omhoog bleef hij in dezelfde dreigende
houding staan. Eensklaps ontviel het geweer aan zijn ver
stijfde vingers en wondde hem het gelaat.
Maar hij scheen het niet te gevoelen en bleef daar staan
als een standbeeld.
Na eenige seconden van plotselinge verlamming, begon
nen zijn oogleden snel te trillen en zakte hij als een leven-
looze massa op het pad ineen. Hier werd hij door een hevige
zenuwtoeval aangegrepen.
George had zich van het geweer meester gemaakt. Sarah
riep de boeren te hulp. De dokter, die zijne bedaardheid
had teruggevonden boog zich over Jacques heen en zocht
de oorzaak der onverwachte ontknooping van den moord
aanslag.
Toen de boeren, die bij het hooren der twee schoten in
hunne nabijheid reeds opmerkzaam geworden waren, op
Sarah's hulpgeschrei kwamen toeloopen, verzocht de dokter
hen, Jacques op te nemen en naar de boerderij te dragen.
Geleid haar van hier, sprak hij vervolgens tot
George. En hij toonde hem Sarah, die bleek van ontstel
tenis tegen een boom geleund stond.
Zonder zich verder op ts houden volgde hij de boeren,
die intusschen de boerderij genaderd waren en Jacquei
weldra op een inderhaast gereed gemaakt veldbed uitstrekten.
Die zal ook niet veel meer in de melk te brokken
hebben, meende een boerenarbeider, terwijl hij op het
schuim wees, dat den mond des lijders bedekte.
Een beroerte? vroeg de dokter zichzelve af. Ik
kan het niet gelooven.
Hij nam de hand van Gerbier en hield hem een oogen
blik in de zijne. De zieke opende de oogen en liet zijn
wezenloozen blik een oogenblik over de omstanders gaan.
Toen hij den dokter merkte, beefde hij en wilde zijn
hand terugtrekken. Mijnheer Sylvain hield hem evenwel
stevig in de zijne.
{Wordt vervolgd.1
