BINNENLAND.
(iEHK^GI) NIEIJIVS.
Predikbeurten dsr ried. üerv. kerken
füASKTöESlieiSTëfi.
Naar wij vernemen heeft
de heer A. A. Bekaar, aan wien
met den heer Struve het onderzoek
naar het fabriekswezen hier te lande
was opgedragen, verzocht van die taak
te worden ontheven en weder als
ingenieur bij den waterstaat ta wor
den ingedeeld. (N.R.C.)
De oierbrouwersknecht
te Vucht, die in een brouwketel is
gevallen, is overleden aan de be
komen brandwonden.
Donderdagmiddag wer
den door de politie te Groningen
aangehouden twee jeugdige Duit-
echersj die des morgens hunne woon
plaats Oldenburg verlaten hadden.
Daarvan was haar per telegram
mededeeling gedaan, evenwel zon
der dat namen, signalement of eenige
andere bizoaderheden bekead waren
gemaakt.
Om hunne reis te kunnen bekos
tigen hadden zij schoolboeken (ze
zijn leerlingen der hoogere burger
school) en kleedingstukken verkocht,
terwijl tevens voor een gedeelte van
het meifoor ontvangen geld de on
ontbeerlijke vuurwapenen, zijnde
twee revolvers, waren aangeschaft.
Vijanden van studie als zij waren,
hadden zij hun rustig leven laten
varen om iu Holland eene plaats
als kellner te zoeken. Te spoedig
werd echter aau hunue plannen de
bodem ingeslagen, daar ze nu on
der de vleugelen van den altijd
waakzamen Hermandad naar hunne
woonplaats zuilen worden terugge
voerd. (N. G. C)
Te Tzum vervoegde zich
iemand bij den notaris, die voorgaf
een landbouwer te zijn met name
Jouwstra. Hij wenechte het boeren
bedrijf op te geven en stil te gaan
leven. Eenige overgespaarde pennin
gen en het bedrag v&a den verkoop
zijner have zou hesi daartoe in
staat stellen. Hij had reeds een huis
gekocht en moest nu de onkosten
ad f 260 betalen, doch schoot te
kort, daarom wendde hij zich tot
genoemden notaris en beloofde deze
het boelgoed te zullen houdeD. En
waarom niet bij den notaris te Wom-
mels dat boelgoed aangegeven?Die
man had hem eens te veel rente
afgenomen voor eeue koopsom v®or
twee koeien in een boelgoed, die
hij eenige degen te laat aan het
katicr betaalde. De oplichter meen
de den notaris te Tzurn van eene
betere zijde te kennen. Hij had het
getal koeien, hokkelingen enz. in
zijn zakboekje en verzekerde, dat
onder de 26 koeien stellig 5 of 6
ware die meer dan 300 per
stuk zouden opbrengen. Hij vroeg
ten slotte ƒ260 voorschot, om de
onkosten van het pas gekochte
burgerhuis te kunnen betalen. Den
notaris, die de dupe zon worden
vau deze oplichterij, kwam een en
ander wel wat verdacht voar, en
terwijl de schuldbekentenis geschre
ven en geieekeud werd, ging de
klerk informeeren of men ook be
kend was met boer Jouwstra vau
Wommelö, een groot uur vau Tzum
gelegen. Doch vaA een boer Jouw
stra wist niemand. Het kwam den
notaris nu goed voor, dat de klerk
dadelijk maar u.et Jouwstra naar
Womoaela ging, om den iuveataris
van het boelgoed op te nemen. Nu
begon Jouwstra lont te ruiken.
Dat kon heel goed, maar hij had
nog eene boodschap in de buurt,
die zou hij eerst maar doen en met
een kwartier terug komen. Onze
pseudo-Jouwstra werd nagezien, en
de klerk van den notaris zag, dat
hij den weg naar Franeker insloeg,
en met verhaaste schreden. Deze
zette hem na, om zijn spoor te hou
den, terwijl de notaris intusschen
liet inspannen. Aan de schuchtere
houding van den oplichter, die ge
durig over den schouder zag, kon
meu zien, dat de man met een
kwaad geweten liep. Dicht bij het
dorp Hitzum ontmoette de klerk den
onbezoldigd rijkaveidwachter B., hij
deelde hem het geval mede en deze
legde beslag op den vluchteling,
die terstond zijn misslag bekende.
Naar Franeker opgebracht, bleek
bij het verhoor, dat onze pseudo
Jouwstra een oud bekende- van de
justitie was eu reeds vijf j&reu ge
vangenisstraf op zijn mars had we
gens het stelen van schapen. Deii-
zeliden avond is hij naar Leeuwarden
getransporteerd, waar hij nu voor
zijne poging tot oplichterij en we
gens het zetten eener valsche baud-
teekening zal moeten terecht staan.
De ongelukkige man hoort thuis
in het dorpje T. bij Sneek, heet
volgens nadere opgave Flapper en
is arbeider van beroep. Vrij va?t
wordt hij nu voor eenige jaren on
schadelijk gemaakt.
Hoewel de betrokken notaris eerot
van plan was alles blauw-blauw»
ta laten blijven, is het toch maar
goed ruchtbaarheid tn gevolg aau
een en ander te geven, ten einde
anderen voor dergelijke oplichterijen
te waarschuwen.
Men meldt het overlijden
van den heer heer Arthur Kava-
nagh, eeu gewezen lid van het en-
gelsche Lagerhuis. De engelsche
bladen deelen o. a. de volgends be
langwekkende bizoaderheden om
trent hem mede.
De heer Kavanagh, die zonder
armen en boenen ter wereld geko
men was, wist zich toch een der
meest gewichtige posities iu zijn
land te verwerven, werd lid van het
Lagerhuis, was eeu bekend ruiter
eu vossenjager en eeu der meest
gevierde «causeursi iu de salons der
«beau-monde». Om te kunnen paard
rijden had hij een zadel van eigen
vinding laten maken; daarop geze
ten, bestuurde hij zijn paard, door
den teugel met de tanden vast te
houden. Wanneer hij schreef, hield
hij eveneens de pen met zijn tanden
vast.
Toen hij lid van het Lagerhuis
gekozen wa« moest het reglement
van dit lichaam veranderd worden,
daar het het verbod inhield, dat
iemand, die geen lid er van was,
de zittingszaal binnentrad. Daar de
heer Kavanagh zijn plaats met kon
bereiken dan in een rolstoel of op
den rug van zijn knecht, besloot
het parlement, dat het den bediende
vau den nieuwen afge/aardigde ver
gund zou ziju in de zaal te komen
om zijn meester op diens plaats te
breugen of hein weer naar zijn rij
tuig te dragen.
Uit Berlijn wordt van 17
Januari gemeld
Ia den Rijksdag is heden het
debat geopend over het ouiwerp
betreffende eene gesubsidieerde
stoomvaartlijn op Oost-Afrika. De
zaal was nog schraal bezet, en de
heer Bamberger opende het debat
met eene lauge rede, waarin hij
het ontwerp bestreed. Doch terwijl
hij zoo voortsprak en niemand naar
hem luisterde, gingen bijna alle
aanwezige leien naar den aanvoer
der van het centrum, den heer
Windthorst, die heden zijn 79en
verjaardag viert. Véór zijne plaats
lag eene reusachtige bouquet van
viooltjes met rozen ea meibloempjes,
benevens een siapel felicitatiebrie
ven. Van de regeeringsbank kwam
de minister Bötticher, van de con
servatieve zijde kwam de veldmaar
schalk Moltke, van den kant der
nationaal-liberalen zelfs Beunigsec,
en evenzoo kwamen ook de hout-
den der andere partijen om den grij
zen aanvoerder van het centrum te
feliciteeren, die alzoo, te midden der
zitting van den Rijksdag, eene aar
dige receptie hield, waarbij de radi
cale afgevaardigde Traeger hem m
vleiende dichttaal complimenteerde.
Kortom, het was eeue origineel* en
hoogst amusante scène. En Wmdt-
horst was niet slechts hoogst opge
ruimd en fnech, maar ziet er nog
zoo krachtig Uit ais een jong man.
(iV. R. C.)
Bij g el eg (L Toen vorst
Bismarck indertijd, ais graaf van
Bi-marck Sch^uhausen, pruisisch
gezant ter Bondsvergadering te
Frankfort was, kon hij het zeer
slecht vinden met den oosienrijk-
schen gezant, graaf Rechberg, dien
hij echter als een braaf en goed
hartig man leerde achten. De beide
heeren beijverden zich beminnelijk
jegens elkaar te zijn; maar zij ga
ven elkander toch telkens reden tot
ergernis. Bij zekere gelegenheid
maakte Rechberg zich zoo boos, dat
hij al zijn zelf beheerschicg verloor
en vorst B.-marck toeriep; Uk zai
u morgenochtend miju getuigen
zenden.® Waarom dat uitstel?®
antwoordde Bismarck zeer bedaard.
»Gij hebt waarschijnlijk wei een
paar pistolen bij de hand. Laat ons
de zaak onmiddellijk afdoen. Ter
wijl gij de wapens gereed maakt,
zal ik de loechacht der zaak op
schrijven en gij moet mij beloven,
dat gij dat stuk naar Berlijn zult
zenden, ingeval ik gedood wordt.g
Baideu gingen aan het werk.
Toen Bismarck gereed was, over
handigde hij graaf Rechberg het
papier, om het hem te laten lezen.
Rechbcrg'a toorn was onaertusschen
geheel bedaard. Nadat hij het ver
slag had doorgelezen, zeide hij
»Wat gij hierin zegt, is volkomen
juist. Maar is het werkelijk waard
ie duelleeren om zulk een reden
»lk denk er evenzoo over ais
gij®, antwoordde Bismarck, en daar
mede was de zaak aigeloopen.
Een Deen, k a p tein Aisen,
heeft de zeereis van Kopenhagen
naar Londen gemaakt, geheel alleen
m een bootje van 15 vost lengte en
4 voet breedte. Hij waa ongeveer 14
dagen onderweg.
Te Madrid is overleden
don Angel Maria Carvajai Teilez
de Giron, hertog vau Abrantes de
Liuaris, een der eerste personen aan
het öpaauasche hof. De opsomuiiog
zijner titels, decoi at.es enz. beslui!
juist een kolom van de spaausche
maden.
Te Barcelona zijnWoens-
dag drie bommen met ontplofbare
stoffen gesprongen, die neergelegd
waren bij de bijbank derspaansche
bank, bij het raadhuis en de woning
van den kapitein-generaal. Tal van
vensterruiten zijn verbrijzeld.
Het bericht, datZ. H. de
Paus door influenza zou zijn aauge-
ta6t, wordt bevestigd. Men spreekt
er zeifs van, dat Z. H. toestand ver
ergerd is.
Van alle markten thuis.
Op zekeren dag reisde de italiaan-
scüe minister Paolo Boseili van Mi
laan naar Rome. Ia ie coupó waar
hij zat, hadden ook twee dames
plaats genomen.
Nauwelijks op weg, begon eene
der dames allerlei opmerkingen over
haren reisgenoot te maken, en sprak
daarbij met hare vriendin iu het
engeisch, om door hem niet te wor
den verstaan.
De heer Boseili zon op eene kleine
wraakneming. Te Spezzia aangeko
men, vroeg hij beleefd iu het en
geisch aan de dame, of de zou haar
niet hinderde. Het jonge meisje
schrikte, stamelde eene verontschul
diging, doch begon spoedig het af
gebroken gesprek met hare vriendin
voort te zetten, maar thans in het
dudsch.
De minister zweeg, doch luisterde,
maar te Orbetello aangekomen,
waar de reizigers gewoonlijk iets
gebruiken, vroeg hij in hetduitsch,
of hij de dames ook met het een of
ander kon dienen.
Een bios vau tch&amte verscheen
op het gelaat der jonge dame; zij
bedankte zoj beleefd als zij kon,
doch kon niet naiaten aan hare
vriendin hare verontwaardiging te
uiten over den onbeschaamden luis
tervink, en ditmaal meende zij zich
althans veilig te kunnen uitlaten
in.v volapük.
Alweder zweeg de minister, doch
toen men te Rome aankwam, groette
de heer Boseili, vóór hij zien tot de
hem aan het station opwachtende
autor.teiten wenddezeer beleefd
zijne knappe onvoorzichtige reisge
zellin met een vriendelijk Ladjuiöl
vomül löfik!
Aldus geschiedde in den jare 1889,
den 20sten Augustus.
Een officier van eene
mailboot, die den 24en December
vau Rto de Janeiro vertrek en den
15en Januari te New-York aan
kwam, verhaalt het volgende om
trent bet soldaten-oproer op den lSen
December, welk verhaal vrij wel
overeenkomt met berichten over Lis
sabon. Een troep manschappen van
het 2e regiment artillerie en eenige
monarchaai-gezinde burgers ziju in
den ochtend naar een der paleizen
getogen en hebben daar de repu-
blikeinsche vlag neer- en de kei
zerlijke opgeheschen. Na eenigen
tijd kwamen er republikeineche troe
pen opdagen: er werd over en weer
een tijdlang geschoteD, en na een ge
uren werden de oproermakers over
mand. Een honderdtal hunner waren
reeds gedood of gewond; 21 werden
later doodgeschoten. Niet één offi
cier bevund zich onder hen. Ouder
de gevangen genomen burgers telde
men den gewezen minister van jus
titie Ferreira Vianna, een bekend
koopman, Braga, en de heeren Sil-
veira Martins, Assis Martins, Barns,
Deiague en L'iua Duarte.
Ret bericht over Lissabon noemt
onder de gevangenen Adnano R -
beiro, broeder van den tegen woor-
digen minister van landbouw, den
gewezen president van den Senaat,
den gewezen chef der politie en
eenige oud-senatoren en oud afge
vaardigden. Een'ge dagbladen zijn
geschorst eu de stad moet zoo goed
als in Btaat van beleg verkeeren.
Wat het oproer kenschetst, is dat
de ontevredenheid der soldaten geen
anderen grond bad als deze, dat de
soldij der politie-agetiten twee mil-
reis per dag bedraagt en aan de
milita ren hetzelfde beloofd was
zonder dat aan die belofte gevolg
was gegeven.
TE HAARLEM,
Op Zondag 19 Jan. 1890.
Groots Kerk.
Voonu. 1) ure, Barbas. A»'ouilmaal.
Nam. 2 ure, Hoog. Dankzegging.
'sAfouda 6 ure, awaan. Dankzegging.
Nieuwe Kerk.
Voorm. 10 ure, Moeton. (Vrije beurt).
Jans-Kerk.
Voorm. 10 ure, Hoog.
Woenadagav. 7 ure, Aloeton.
Bakenester Kerk.
Voorm. 10 ure, Suethlagc. (Vrije beurt.)
Waalsche Kerk.
Voorm. 10 ure, Bourlier, paat. a ia Hayc.
Christelijk Gereformeerde Gomesnte
Gedempte Oude Gracht.
Voorm. 10 ure, 'a Avouds 5 ure, Mulder.
Woensdagav. S ure, Mulder.
klein Heiligland.
Voorm. 10 ure, 'a Avond# ure, Schotel.
Donderdagav. 7J£ uro, Schotel.
Luthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, W. J. Mansea, pred. te Zaandam.
*8 Avonda 6 ure, geen dienst.
Kerk der V ere enig ie Doopsgezinden.
Voorm. 10 ure, A. G, vau Gilse, pred. te Leer.
's Avonda 6 ure, de Vriej.
Kemonslrantee/ie Kerk.
Voorm. 10 ure, Tideman.
Broedergemeente.
Voorin. 10 ure, Weiss.
Noorderkerk RidderstraatJ.
Nederd. Geref. Gem. (doleerende).
Voorm. 10 ure, 's Avonda 6 ure, Langhoat.
Woensdagav. 8 ure, Langhout.
Chr. bewaarschool Lange Ueerenvest.
Maandagav. 8 ure, Mocton. Bijbellezing.
Luk. 16 14 vv.
Lokaal in de Oranjestraat.
Dinsdagav. 8 ure, Snothlagi.-. Bijbellezing.
Lokaal Jongelings- 'erseniging.
Lange Annustraat.
Donderdagav. 8 ure, Swaau. Bijbelleaing.
Lokaal Bakkerstraat.
Zoudagav. 7 ure, J. B. Schout. Bijbellezing.
Maandagav. 8 ure, Bijbellezing.
NedsrcL Harv. KerK.
Menraekuroek.
Voorm. 10 ure, N. üati, cm. pred.
Ke^erwijilia
Voorm. 10 ure, J. (J. Boon.
Evayig. Luthersche Kerk.
Voorin. 10 ure, IC. A. Gonlag.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sepp.
êëHtscusjemiaaS.
Voorm. 10 ure, J. D. van Aikel.
Voorbereiding eu Doopabediening,
Ni a. 2 ure, geen dienst.
aae©i>M»dedle.
Voorm. 10 ure, J. Kuilman. Avondmaal.
Naui. 2J£ ure, J. Kuilman.
Daukzegging cn Doopsbedieaing.
Woensdngav. 0% ure, J. Kuilman.
MSJJegoasa.
•Vi-m. 10 ure, M. Buehli Fest.
ISottiryk en rolancje,
10 ure, C. van Koetsveld C.Ez
'8 Avonds 6 ure, C. v. Kootavcld C.Ez.
féaasüajoöï'tt.
Voorm. 10 ure, J. van Loeneu Martinet.
SpaaiTEidaR*,
Voorm. 10 ure, W. Hiibrunder,
Godsdienstonderwijzer te Haarlem.
Donnevdagav. 7 ure, 11. J. Bergsma.
Voorm. 10 ure, geen aieust.
VeAsen.
Voorm. 10 ure, H. Waardeuburg.
'a Avonda 0% ure li. Waardonburg.
Voorm. 10 ure, U. Schrieke.
Nam. 2% ure, Schrieke.
A .iMTimi>A.u 18 Jan.
i!e prijzen der Aardappelen with als vnigU
rrieache Dokkumrner .lammen f2 80 2.50, id.
Franeker Jammen f 2.211 2.<i0, idem Eugelsche
jaunucu f 1.70 a 1.80, Zeeuw -.che Spuische Jam
men t'2.20 a 3.50, idem i'kkkeeache Jammen
f2.20 a 2.50, Geldoraclic blauwe f 1,00 a 2-10,
Pruis. Hamburgera f 3 70 a 8.80, lioode f 0.
a 0.Hillcgommcr dito 0.a 0,alles per
Heet.
Schikdaji. 18 Jnn. Moutwijn t 10 50, Jeusvci
16.AmBt. Proef f 17.25.
krygsgevacgeneü zouden kruisen, die in witte uniformen
wareu gehuld. De heer Viple liet ons plotseling een zijweg
inslaan, om ze te ontwijken, den weg die uitloopt bij de
Notie-Dame du-Port, da oud romeinsche basiliek met drie
dubbele tinnen. Langen tijd bewaarde bij het stilzwijgen.
Ik zag dat zijn gelaat in plooien stond, maar toch vatte
ik den moed tot hem ie spreken.
Mijnheer Viple, vroeg ik eensklaps, u heeft
dus geeu lust om ze van nabij te zien, die Oostenrijkers?
Neen, mijn kind, zeide hij met een blik, dien ik
zelden bij hem l.ad opgemerkt, alsof de donkere schaduw
vau een sombere her.nnering op zijn gelaat lag, de
laatste maal dat ik hunne uniformen heb gezien, neen, dat
was te akelig....
En wanneer dan? drong ik aan.
Bij den Inval, zeide hij. Vervolgens, alsof bij bij
zicbzelven berekende: Dat is ongeveer vijf en veertig
jaar geleden
Zij zijn gjtomen tot Issoire, merkte ik vragen
derwijze op, wetende dat hij uit die stad kwam.
Tot Issoire, antwoordde bij, eerst kwamen zij
te Clermont, toen rechtstreeks naar ons. Ach, 't scheelde
weinig of ons huis was toen verbrand.Wij verwachtten
ze niet. Wij wisten wel dat de keizer geslagen was, maar
wij wisten niet dat alles al gedaan was Ea wij bielden
zooveel van hem, mijn vader bovenal. Hij had hem maar
eenmaal gezien, en toen had hij mijn vader aangekeken
met die blauwe oogen, die had Bonaparte, en dat alleen was
voldoende om u te doeu roepen: iLeve de keizer!» alleen
door hem aan te zien.
Maar waarom wiiden de Oostenrijkers uw huis ver
branden? heruam ik met de volharding van eeu kiemen
jongen, die zijn vertelseltjes niet graag laat ontsnappen.
Die overweldigers kwameu dus op een avond m ouze
stad, ging de grijsaard voort, die mij nu scheen verge
ten te hebben en alleen de herinneringen volgde, d;e zijn
hoofd vervuldeD.
Er waren er niet veel, een regement ruiters, aange
voerd door een grooten officier met een gemeen uiterlijk,
hij was nog zeer jong eu droeg blonde zeer lange knevels,
die door deu wind werden bewogen.
Wij waren den geheelen dag in den grootcten angst. Wij
wiBten dat zij te Clermont waren. Zouden zij komen Zou
den zij niet koraeu? Hoe zouden wij ze ontvangen Er werd
raad bij mijn vader gehouden, die toen burgemeester was.
Waarlijk, wanneer hij niet ziek was geweest, geloof'ik wei
dat hij er de man naar was om zich aan 't hoofd van een
vastberaden troep te stellen en om de straten te versperren.
Wij hadden levensmiddelen en iedereen iu dit jagersland
had een geweer aan een spijker achter dea schoorsteen
hangen. Enfin! de arme man lag te bed, rillende van de
koortsen die hij had opgedaan bij de jacht op vogels iu
de moerassen van Caupières.Eu de wijzere raad had ge
zegevierd Een trompetgeschal.... daar waren de vij
anden. O, kleine, dat ge nooit wete wat het is de klaroenen
een vreemde marech te hooren schetteren in zulke omstan
digheden. Er was iets zoo indrukwekkends in dat ge
schal, en toch zulk een verachting voor ons en zooveel haal! Ik
hermcer mij dat ik het hoorde in de kamer van miju vader,
ik stond met het gelaat tegen het venster gedrukt eu zag
den officier aau het hooid der zijnen komen aanrijden en
toen ik mij omkeerde, zag ik deu ouden man weenen.
Het isoest u toch genoegen aoeD, mijnheer Viple, te
zien dat dezen nu overwonnen zijn.
Genoegen? genoegen?... Neen. Ei was nog geen
kwartier verloopen dat de Oostenrijkers iu ouze stad waren
of er werd op lu'druchtige wijze aan de deur geklopt. Het
was de mooia officier met de lange knevels, die ziju intrek
kwam nemen bij den burgemeester, iu gezelschap van twee
anderen en mij werd gelast, mijne kamer te ontruimen. Ik
weet nog hoe ik hen verwenschie, terwijl ik een pistool,
dat ik geladen had om mij te verdedigen, verborg in een
soort vau iadekasije, dat m>j dieude om mijn boeken te
bergen. Ik was woedend dat ik die kamer moest verlaten,
die de mooiste was van het huis, zij zag uit cp een
klein terras, waar ik zoo vaak gespeeld had, en van
waar men in den tuin kwam langs een kleine trap, d:e ge
heel met klimop was begroeid. Boven was de biljartkamer
eu daarboven een soort van vliering, waar tk mij zoolang
van moest bedienen, als de heeren officieren in ons hnis
moeiten verblijven....
Zij vroegen dadelijk om een middagmaal. Zij waren uit
geput van den tocht eu alle handen moesten medekeli en
om het maal op tijd gereed te doen ziju. (S'.ol ■coljt-j
