NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
'c Jaargang.
Dinsdag 18 Maart 1890,
No. '2057,
AEONKEHEBTSPEBS:
ADVERTEITIÈ*:
S T A f) S NI E ÏJ W S.
Vierde Matinée Musicals
E BUILLETO N.
IN BEN VHEEMÖE.
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. - 1.6a.
Afzonderlijke nummers-0.03.
Dit blad verschijnt dageljjks, behalve op Zen- en Feestdagen.
Bnrean: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Tcicfoaitamsuimcsr Ï.3TS.
van 15 regel» 50 Cents; iedere regel meer 10 cents!
Grocte letter» naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Abonnementen en Advertentiea worden aangenomen tioor
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en couranlksr*.
Directeuren-Uitge var a J. C. PEEREBOOM qïi J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Generale de Publicity Mtrangère G. L. DAUBB Co., JOIN F. JONES, Succ., Barys Slbis Faubourg Montana*ire.
Haarlem, 17 Maart 1890.
Hedenmorgen te 12 uur had op de be
graafplaats te Sand poort de teraardebe
stelling plaats van wijlen mr. G. Hes-
huijsen, in leven wethouder dezer ge
meente.
Yereering en vriendschap voor den bij
zijn leven steeds zoo weiwillenden en ijve-
rigen man, deed zeer velen de begrafe
nis bijwonen. Onder hen merkte men
o.a. den burgemeester, den wethouder dr.
Yon Reeken, bijna al de raadsleden, den
secretaris der gemeente en vele andere
stedelijke ambtenaren op, alsmede tal
van particulieren.
ïoen men de met vele fraaie kransen
versierde lijkkist in de groeve had deen
afdalen, nam de burgemeester dezer ge
meente het woord en herdacht in eene
hartelijke en blijkbaar diepgevoelde toe
spraak de vele verdiensten van den
overledene, zijn ijver voor en zijn toewij
ding aan de belangen der burgerij.
Na hem sprak de heer Yon Reeken
een treffend woord van hulde aan de
nagedachtenis van zijn overleden ambt
genoot.
Diep bewogen dankte de oudste zoon
van den overledene, mr. A. J. Heshuij-
sen, voor de laatste hulde aan de nage
dachtenis van zijn braven vader be
wezen.
Het concert door mej. Jeanne Landré
alhier te geven met medewerking van den
heer Jos. M. Orelio, en de heeren D.
en H. Haagmans (resp. piano cn violon
cel) is thans bepaald op Dinsdag 22
April a.s. in de „Vereeniging", des
avonds ten half 8.
Eerstdaags zal hier ter stede de zan
geres Minnie Hauk een concert geven,
hetgeen geschiedt door tusschenkomst
van de heeren De Haan en zoon alhier.
Het groote heerenkuis van jhr. mr.
J. P. A. Teding van Berkhout, staande
in de Groote Houtstraat, get. no. 93, is
dezer dagen verkocht aan den keer E.
de Lanoy en zal daarin gevestigd wor
den het kantoor van de firma Wester-
kappel ea Hoofd, kassiers en commissi
onairs in effecten.
Dat de Openbare Volksleeszaal alhier
zich in veel bijval mag verheugen be
wijst wel het feit dat het aantal bezoe
kers op de vijf leesavonden in de vorige
week reeds 147 bedroeg.
Ook in andere opzichten toont deze
zoo nuttige en praktische inrichting be
langstelling te ondervinden, daar het
getal begunstigers, van leden ea van
donateurs thans gestegen is resp. tot 38,
13 en 5.
m
Af deeling „Haarlem".
Voor de zooveelste maal gedurende
dezen winter bevatte de groote zaal der
sociëteit „de Kroon" Zaterdagavond een
talrijke menigte binnen hare muren.
Het was voor bovengenoemde afdee-
ling inderdaad een belangwekkend tijd
stip, daar haar niet minder dan een banier
te wachten stond, welke dien avond zou
worden uitgereikt en ter gelegenheid
waarvan het bestuur deze feestelijke bij
bijeenkomst had belegd voor de leden,
donateurs en belangstellendendie de
ruime zaal geheel vulden.
Vooraan had het bestuur met den Eere
voorzitter plaats genomen.
Een blik op het programma overtuigde
ons reeds dat er van dezen avond //veel
werk was gemaakt."
Na de plechtige, indrukwekkende ope
ningswoorden van den Voorzitter en den
Eerevoorzitter, waarin gewezen word op
't gewicht van den avond en op deu krach-
tigen bloei van den Bond, waarop warme
toejuichingen weerklonken, deed het or-
chest zich hooren en vervolgens gaven
leden een alleraardigst tooneel-
stukje te genieten, getiteld „Een gedwon
gen vermomming", dat met veel opge
wektheid werd gespeeld en waarmede de
uitvoerenden veel eer inlegdenvooral
de vertolking van de hoofdrol, waarin
Eduard Rooseik achtereenvolgens in drie
verschillende karakters optrad, viel in
leeuw met kelen tong, met de voorpooten
steunende op het haarlem3che wapen.
De eerevoorzitter bedankte de geachte
spreekster en de dames voor hetgeen zij
met zoo goeden uitslag hadden tot stand
gebracht.
De heer A. C. de Koek, voorzitter
der afdeeling, bracht daarna in gloedvolle
bewoordingen hulde en dank aan de
vriendelijke geefsters en drukte, tot den
Eerevoorzitter gewend, de verzekering
uit dat dit vaandel liet symbool zou
zijn der smetteloosheid van de afdeeling
aan welke de Eerevoorzitter zijn geachten
naam had verbonden.
Na hem spraken de Voorzitter van
den Bond, en de afgevaardigden van Am
sterdam, Arnhem, Utrecht en Rotterdam,
allen in even waardeerende bewoordingen,
die menigmaal een stormachtig applaus uit
lokten. Een bejaard ridder der Militaire
Willemsorde vroeg ook nog het woord eis
werkelijk, men gevoelde zich getroffen
door de groote geestdrift die hij ten
toon spreidde.
Onder levendige gesticulaties droeg
hij na eenige woorden die, als wij wel
verstaan hebben, zijne ingenomenheid
met dezen avoud uitdrukten, een
vers voor overvloeiende van vaderlands
liefde. Dat deze spontane uiting van den
ouden ridder bijval verwierf behoeft
zeker wol niet gezegd.
De muziek begeleidde de feestliederen,
die voor en na door de aanwezigen werden
aangeheven en die schoon en indruk
wekkend klonken; vooral was dit
den smaak. Dat aanhoudende toejuichin- J het geval met „Ons Doel," het Bonda
gen den spelers ten deel vielen, was dan j lied, woorden van den heer H. B. Weij
ook niet te verwonderen.
In de pauze, die daarop volgde, had
de overdracht van de banier plaats. Al
lereerst komt hulde en lof toe aan de
Vaandel-commissie, bestaande uit de da
mes: Mej. J. M. de Koek, C. J. L.
Horneer, mej. J. Slicker en mej. J. C.
de Roo, voor hare zoo wel geslaagde
pogingen om de noodige fondsen bijeen
land.
Ook op 't verdere van den avond, die
door 't kwartet „Loroley" en door voor
drachten werd opgeluisterd, bleef de
gezelligste en kameraadschappelijkste
geest heerschen en ook op het zeer ge
animeerde bal.
We wenschen den Bond van Oud-On
derofficieren en inzonderheid de Afdee-
te brengen en niet minder om de uit-1 ling Haarlem van harte geluk met haar
voering van het vaandel zelf zoo schoon j nieuwen aanwinst in de sehooue banier
te doen zijn. en een zoo welgeslaagden avond.
Toen de dames-commissie, het bestuur
en de afgevaardigden van verschillende af- }|n SphioTPltlh ÏAIsUpril 111"
deelingea van den Bond zich op het too- »WHMUUÜ „WHICH! Ill
neel hadden geschaard met het nog om-vierde Zondagavond haar zevende jaar-
met een gezellige bijeenkomst ia
ten, 2e pr. de heer C. Sipkes Jr. met
101 en 3e pr. de heer W. de Geus met
96 punten. De Rozenprijs en de prijzen
bestonden nit eenige fraaie kunstvoor
werpen. De avond, die op gezellige wijze
werd doorgebracht, werd verder afge
wisseld met een reeks van toasten op
den bloei der club en de kameraadschap.
VAN
JOH. STEEN MAN.
De laatste matinée-musicale van den
heer Steenman, welke Zondagmiddag met
medewerking van mej. Nanny de Roever,
concert-zangeres te Amsterdam en den
heer L. Schlegel, pianist alhier werd ge
geven, was niet minder goed bezocht dan
de vorige. En dit heeft zijn goede reden.
In de eerste plaats toch waren wij meer
malen in de gelegenheid de groote ver
diensten van den coDCertgever te leeren
kennen en in de tweede plaats weet hij
voor zijne medewerkers steeds eene goede
keuze te doen. Mejuffr.de Roever moch-
tea wij reeds eenige malen hier hooren
en we zijn er reeds zoo aan gewend haar
op de matineés van den heer Steenman
in een kleine zaal to zien optreden, dat
wij ons niet kunnen voorstellen hoe zij
ons in een grootere zaal zou voldoen.
Voor een kleine ruimte bezit zij o. i.
voldoende stemnaiddelen, die, hoewel zich
niet boven het middelmatige verheffend,
niet ontbloot zijn van aantrekkelijkheid.
In de eerste plaats heeft zij een schoone
uitspraak, onverschillig of zij in het hol-
landsch, duitsch ef itaJiaanseh zingt, maar
daartegenover staat een niet altijd even
gevoelvolle voordracht, Haar //Ave Ma
ria" van Cherubini, had veel goeds
maar de oorspronkelijke melodie is te
hoog voor haar mezzo-sopraan-stem en
moest zij in een veel lager toonaard zin
gen dit gevoegd by de o. i. minder ge
schikte keuze van
en een tactvol accompagnateur.
Ondanks onze niet in alle deelen
vleiende eritiek, moet toch gezegd wor
den, dat de laatste matinée van den heer
Steenman, zeer zeker niet de minste was
De heer P. Ledeboer, gem. ontvanger
te Aalsmeer, heeft tegen 1 April a. s.
eervol ontslag gevraagd.
In de laatste raadsvergadering is eervol
ontslag verleend aan den heer P. Lede
boer en benoemd tot gem. ontvanger de
heer H. J. Dillewijn te Aalsmeer.
Uit Sloten wordt ons gemeld:
Ook in den Akerpolder is met het machi
naal veenbaggeren een begin gemaakt;
in dezen polder zal dit jaar echter niet
zooveel verwerkt worden als het vorige
jaar (ruim 33 millioen M5), dewijl wegens
de nog voorhanden zijnde aanzienlijke
hoeveelheden, de ruimte beperkt is. Ook
dit jaar zal des nachts met electrisch
licht worden doorgewerkt.
floerste geschenk in het midden, richtte
mej. Horneer zich tot den Eerevoorzitter
Jhr. J.B.VanMerlen en het bestuur der af
deeling. In welgekozen bewoordingen
droeg zij de banier en de desbetreffende
oorkonde ©ver en toen het doek daar
na wegviel, werd het inderdaad zeer
schoone geschenk zichtbaar. Het is een
vaandel van rood fluweel, diagouaalsge- J Rhijn met 108, 3e pr. de heer F. W.
wijze opgehangen, waarop in gulden let- j Balabréga met 107, 4e pr. de heer A.
teren de naam van Bond en Afdeeling.Smits met 104 punten. Voor de dona-
Zeer fraai is ook het wapen dat op den teurs was de uitslag als volgtle prijs de
standaard prijkt. Het is een klimmende heer G. A. van der Steur Jr. met 101 pun-
ieest
haar oefeningslokaal in de soc. Vereeni-
ging". Er werden wedstrijden gehouden
▼oor leden en donateurs op de flobert
buks. De uitslag daarvan was als volgt
le prijs en Rozenprijs de heer A. C.
Balabréga met 110 punten in 10 scho
ten (max. 120), 2e pr. de heer P. van
Letteren en Kunat.
De Leidsche Courmt zegt in haar
verslag omtrent een in //Doctrina" ge
houden lezing van mevr. A. Rössing-
Sablairolles over /,de kunst van lezen en
spreken," o. a. het volgende:
z/We hebben haar onder de vereischten
voor eene goede voordracht het duidelijk
en verstaanbaar spreken niet hooren
noemen, tenzij dit, op den afstand
waarop wij zaten (ongeveer midden in
't parterre) ons oor niet heeft kunnen
bereiken. Om ons te doen hooren hoe
men lezen moet, had de spreekster met
voorliefde stukjes literatuur van de
nieuwste richting gekozen een stukje
beschrijving van een herfst in 't woud
van Netscher en een verhaal van een
vroeselijk kouwelyke meneer die al drie
dagen zijn poes kwijt is en maar niet
kan begrijpen waarmeê ter wereld zich
dit lied, dat onder i zoo'n beest op die nachtelijke omzwer-
kerkgewelven beter zal klinken, deed ons j vingen bezig houdt. Eene schildering
weinig indruk van haar zang bewaren, i van Van Looy. Wanneer de nieuwste
In Brahms lied //Von ewiger Liebo," literatuur geen betere aanbevelingen had
zong zy met veel correctheid, maar helaas zou 't er waarlijk droevig met haar uit-
ontbrak hei aan gevoel, zeodat ook dit zien. Die menschen hebben zoo zou
lied zijne uitwerking miste. Meer volde- j men gaan denken dan al verbazend
den ons het lied van de Lange en de veel omhaal noodig om iets heel een-
j heide zweedsche slotliederen, maar hetvoudigs te zeggen,
j vroolijke,dartele /,Tra, la, la" had wel wat j Het is hier de plaats niet de deugden
vroolij/cer en darteier gekund. Onmogelijk j en gebreken der nieuwe richting hier
zouden wij het genre van mej. de Roever bedoeld tegenover elkander te stellen,
kunnen omschrijven, maar wij hopen, dat j Die richting is bovendien nog te wei-
zy dit zelf eens definitief bepalen zal. j nig publiek domein geworden en we
Van den heer Steenman hoorden wij hoorden er daartoe Vrijdagavond te
weder veel schoons. Zijn streek en greep weinig van. 't Werden zooals we 't nu
i worden steeds inniger verbonden. Vooral hoorden, eenvoudig een paar stukjes
met //Sarabande," Double (Var.)" en nederlandsch, en een nederlandsch dat
z/Tempo di Bourrée" van Bach had hij veel zelfs door 't toepassen der kunst van
succes. De heer Schlegel was wat wij lezen, voor onze ooren niet te redden
van hem gewoon zijn, een zielvol speler was. De beschrijving van een herfst iu
Naar het engelsch
EDNA LYALL.
49)
HOOFDSTUK XXI.
Om alleenalleenzoo geheel alleen achter te blijven 3 Zij
kon nu niet schreien, hare tranen schenen opgedroogd, hare oogen
brandden en zelfs Cornelia kon in haar niet meer zelf beheersehiDg
wenschen, als toen zij op vreemden, onnatuurlijken toon vroeg:
Wanneer vertrekt mijnheer Seymour?"
//Ik geloof van in het einde van Jnnijmus dat is zoo ongeveer
over een maand. Uw broeder moet dns zoo spoedig mogelijk voor
zijne uitrusting gaan zorgen."
//Waaruit bestaat die uitrusting?" vroeg Espérance, niet we
tende, hoe hij zich die verschaffen moest en op dit practisch be
zwaar hield zij hare gedachten gevestigd.
,/Ik heb er niet het minste begrip van. maar waarschijnlijk zal
mijnheer Seymour hem daarvan wel op de hoogte hebben gebracht
schrijft hij daarvan niets in zijn brief?" en Cornelia sloeg een
blik op het volgeschreven papier, dat voor haar lag.
Espérance zocht den brief op en las hem tot het einde. Onderaan
stond de verbazend greote lijst van benoodigdheden, die de kof
fieplanter meende dat hij noodig zou hebben en die Gaspard half
in scherts had opgenoemd, omdat het hem onmogelijk toescheen
om zich die te verschaffen. Zij was daardoor zeer terneergeslagen.
//Welnu?" vroeg Cornelia.
z/Ja, hij schrijft daarvan in den brief," antwoordde zij langzaam.
z/Ik begrijp zulke dingen nog niet: daarvoor ben ik nog te jong."
De eenvoud van deze bekentenis trof Cornelia. De toon van
Espérance was zoo droevig, alsof het haar een ongeluk toescheen
nog zulk een groot deel van het leveu vcor zich te hebben en
vooral in den mond van een meisje van nauwelijks zeventien jaar
trof haar deze opmerking zeer, want op dien leeftijd is men toon
vol hoop op de toekomst en trctseh op zijn jeugd.
z/Ik zou mij over die uitrusting maar niet bezorgd maken,"
zeide zij op wat meer vriendelijken toon. ffUw broeder zal daar
voor ongetwijfeld zelf wol zorgen. Ik geloof zeker dat gij door dat
langdurig schreien wel hoofdpijn zult gekregen hebben; ik raad u
dus aan om eene wandeling te gaan maken gij hebt nog juist
tijd genoeg voor den middagdieost."
Espérance was haar zeer dankbaar voor de hartelijkheid, die
uit hare woorden doorstraaldezij antwoordde toestemmend, vouwde
den brief van Gaspard dicht en bracht dien naar hare kamer,
terwijl zij aan niets dacht dan aan de bGzwaren, waarmede haar
broeder te kampen zou hebben, om zich eene behoorlijke uitrusting
te verschaffen. Deze gedachte alleen hield haar bezig, wellicht om
dat het voor haar eene verlichting was om aan iets anders te
kunnen denken dan aan haar smart, of ook was zij zoo verlangend
om iets voor haar broeder te kunnen doen. De negentien shillings
die zij bezat, konden haar niet troosten hoe weinig kon zij
daarvoor koopen! Zij pijnigde hare hersenen om middelen te be
ramen om aan geld te komen, maar alles tevergeefs. Eindelijk
viel haar iets in, hare trekken verhelderen en haastig haar mantel
aantrekkende volgde zij den raad van Cornelia op en veriiet het huis.
Zij was echter volstrekt niet van plan hare wandeling tot buiten
de stad uit te strekken. Zij liep met vlugge schreden door de
meest bezochte straten van Rilchester, sloeg daarna eene stille
zystraat in en trad een kapperswinkel binnen. Haar harte klopte
sneller dan gewoonlyk en hare stem beefde toen zij hare ver
langens overbracht aan den kapper, een man met een rond, goed
hartig gelaat en grijs haar, wiens uiterlijk zijne betrekking niet
verraadde, of men moest het kunnen opmaken uit zijne onberis
pelijke scheiding en uit zijn sierlijk krullend haar, waarvan eenige
lokken over zijne slapen hingen.
z/Alieen geknipt, mejuffrouw wilt gij dan maar naar boven gaan
Espérance gaf gehoor aan dit verzoek en volgde haar bege
leider naar een klein, armoedig vertrek, boven de deur waarvan
nog wel te lezen stond: //Salon voor haarknippen en kappen." Zij
zette daar haar hoed af, maakte haar haar I03 en met hoogreode
kleur liet zij het in de volle lengte langs haar rug vallen, t. rvviil
zij een blik wierp in den met vergulden rand omlijsten spiegel.
„Er moet zeker maar weinig aigeknipt worden, nietwaar me
juffrouw?" zeide de kapper, terwijl hij zijne gereedschappen klaar
