NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Dinsdag 29 April 1890. No 2092. S T 0 S N I E D w S. WILLEM TELL. B I N N E N L A li, IN DEN VREEMDE. Ie Jaargang. HAARLEM'S DAGBLAD ABOHHSMEHTSFRIJS; Voor Haarlem per 3 maanden/1.20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65. Afzonderlijke nummers- 0.05. Dit bltd vereehyut dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau; Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. TreBeffoouiössuuiGffliev SSS. ADVERTENTIES: van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertenties worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en coui'anüer*. Directeiuren-Uitgever* J» G. FSEHEBOG1S en J. B. AVIS. hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PulliciU fóirangh* G. L. 2)AURM §r Co., JOHN F. JONE&, Bucc., Parijs 31fo'« Faubotirg j¥ontnia?trt. Haarlem, 28 April 1890. Bij koninklijk besluit is mr. E. A Jordens met ingang van 1 Mei herbe noemd tot burgemeester van Haarlem. VERGADERING van den Raad der ge meente Haarlemop Woensdag 30 April 1890, des namiddags ten 1 we. 1. Beëedïging en installatie nieuw inko mende leden; 2. Benoeming Wethouder, in plaats van wijlen mr. G. Heshuijsen 8. Benoeming ambtenaar burgerlijke stand, in plaats van wijlen mr. G. Heshuijsen 4. Benoeming lid comm. van Hout en plantsoenen, in plaats van wijlen mr. G. Heshuijsen; 5. Voorstel B. en WW. regeling aanslag plaatselijke directe be lasting van L. J. J. Michielsen6. Idem idem openstelling der „Vleeschhal," als markt voor natuurboter; 7. Verzoek eervol ontslag speciale commissie in zake middelbaar onderwijs 8. Voorstel B. en WW. vakken onderwijs openbare lagere scholen 9. Idem idem toelating en vertrek leerlingen op idem10. Idem idem tol Loidsche vaart; 11. Idem idem bouwen in eea slop aan den Harmen- janswegIdem idem benoeming leerares middelbare meisjesschool. Zaterdag werd in de groote zaal der „Vereeniging" de uitvoering gegeven door leerlingen van de soloklassen der muziekschool van de Maatschappy van Toonkunst, afd. Haarlem. Wat deze inrichting vermag, bleek ook thans weder ten volle. De meeste leer lingen toch gaven de bewijzen van eene uitmuntende vorming, die hun in staat stelde veel schoons te genieten te geven, waarbij menige geniale aanleg zich ver ried. Wij spreken hier niet van hen, die de school reeds verlaten hebben en zij die reeds voor een deel hun carrière in de muzikale wereld hebben gemaakt, voor dezen toch dient een andere maatstaf van beoordeeling te worden aangelegd. Voor dezen is alleen reeds voldoende de over tuiging, dat de grondslag huaner hoogere vorming aan de school werd gelegd, op eene wijze, die de onderwijzeres mej. T. Bastiaans en de heeren onderwijzers Schle- gel en Robert alle eer aandoet. Of het de voorliefde was van ons opera-minnend publiek voor Rossini's beroemd werk of wel de ingenomenheid met onze Hollandsche Opera-zelve, die haar afscheids-voorstelling in dit seizoen gaf, wij zo*den niet weten welke van beide redenen de meest geldige te noe men, maar gelooven zeker, dat zoowel 't een als 't ander oorzaak was, dat ons gezellig maar wat te klein schouwburgje Vrijdagavond overvol was. Wie kent niet de boeiende tafereelen uit Zwitaerlands roemrijke historie Wie heeft zich niet reeds als kind in zijn verbeelding een voorstelling gemaakt van de heldhaftige figuur van Willem Teil, heeft niet in gedaehte de gevaren door leefd, die deze wakkere kampioen voor de verlossing van zijn vaderland van het gehate juk der Habsburgers, zich ge troostte? Wie voelde zijn hart niet warm kloppen bij de beschrijving zijner daden en die zyner wakkere wapenbroeders? Het was een gelukkige greep uit die historie die Rossini in zyn beroemd werk vereeuwigde en dat telkens en telkens weer, in haast alle europeesche talen ver tolkt, voor de beschaafde wereld werd opgevoerd. Zoo rekenden wij ons weder gelukkig dit werk in goed hollandsch in ons mid den te zien opvoeren, door een keurbende van zangersdie wedijverden in de schoone vertolking van deze prachtige opera. De heer Orelio stelde do krachtige figuur van Teil zeer goed voor en oogstte dan ook veel bijval in, waarvoor een prachtige krans, die hem ten deel viel, een gepaste hulde was. Arnold werd voorgesteld door den heer D. Pauwels. Het kwam ons voor, dat deze in het be gin van den avond niet zoo goed voldeed als later, toen zijn stem meer aan timbre en warmte won, wat zijn actie en figuur betrof, beter konden wij oas den edelen hartstochtelijken jonkman niet wen- schen. Mejuffr. Joh. Erlé, die de partij van Mathilde zong, beschikte weder over al de goede middelen, die haar ten dien ste staan, op haar actie zouden wij alleen willen aanmerken, dat zij te veel gesti culeerde en blijkbaar overdreef' in de scène waarin zij de samenkomst met Arnold heeftnaar het ons voorkwam, was zenuwachtigheid daaraan niet vreemd. Mej. Erlé wete zich te bedwingenMej. C. van Zanten vertolkte de rol van Hed- wig met veel gevoel, terwijl mevr. Al- bers-Jahn ons een kostelijken Jein my te aanschouwen gaf. De bezetting der overige rollen was als volgt: Walt er Fürst, Jo- han Schmier; Melchtal, Leeuwendal; Gesier, Dons; Rodolphe, Derickx; Leut- hold, PoonsRuodi. van Boxera. De beide eersten slaagden in hunno grijsaards- typen zeer goed. In den zang van den heer Schmier hadden wij wat meer ex pressie verwachtde uitspraak der woor den liet bovendien veel te wenschen over, of dit er nu minder op aankomt, laten wij in 't midden, de tekstboekjes zijn duidelijk genoegmaar de wijze waarop hij woorden en lettergrepen ineen doet vloeien, vinden wij verre van schoon. De figuur van Gesier konden wij ons moeilijk boter denken, ook Rodolphe was zeer goed. Het behoeft niet gezegd dat het geheel met een samenwerking als Vrijdagavond uitstekend tot zijn recht kwam, vooral ook omdat de koren zeer goed waren en met veel animo zongen. Het orkest, dat op volle sterkte was, werkte onder aaavoering van den heer van dor Linden met voel vuur en vulde de kleine ruimte somtijds met zulk een zee van geluidsgolven, dat we het gaarne wat minder krachtig hadden gewenscht. Een enkele kleine fout ontsnapte ons oor niet, maar schaadde weinig aan het ge heel. Do omvangrijke decoratie viel zeer te roemen, sommige tooneelen waren bepaald schilderachtig en dit gevoegd bij de fraaie en eigenaardige costumes ver oorzaakte meermalen een overweldigend effect. De „Hollandsche Operaheeft haar naam hier weder op schitterende wyze gehandhaafd. De verpachting van het grasgewas der dijkgronden van Rijnland, Vrijdag te Houtrijk en Polanen gehouden, bracht voor de 58 H. A. slecht3 op ƒ5621, tegen 8372 en ƒ6187 in de beide vori ge jaren. Letteren en Kunst De uitslag van den zangwedstrijd uit geschreven door de zangvereeniging te Öchagen op Zondag 27 dezer is als volgt De eerste prijs werd behaald door „Crescendo" van Haarlem, de tweede door „Wormerveers Mannenkoor," de derde door „Cecilia," van Amsterdam bij loting orn de vierde met „Kunst na Arbeid" eveneens van Amsterdam. Inhoud Sempervirens No. 17Do kleur der bladeren. VI. Eucharis amazonica, met een afbeelding. Swain- sonia's in den vrijen grondEen be zoek aan de tuinen van het Koninklijk Zoölogisch Genootschap te 's-Gravenhage. Negundo californicum en nog wat. Aralia's, vervolg van bladz. 187. Bloemkweekerij Flora bij Leiden. Nederl. Maatschappij voor Tuinb. en Plantkunde. Dertiende Voorjaars- Tentoonstelling der 's-Gravenhaagsche Tuinbouw-Vereeniging. Verschill. mededeelingen. Antw. op het Vraag- bord. Vraagbord. De kap t.-luit. ter zee A. J. Krabbe, commandant van Zr. Ms. stoom- schoener Dolfijnheeft de opdracht ont vangen om, op zijne tochten in het noor den van ons land, door het verspreiden van circulaires als anderszins de aan werving van jeugdig scheepsvolk voor de zeemacht te bevorderen. Inzonderheid de van de eilanden afkomstige jongens zijn zeer gewild bij de marine. Blykons het verslag omtrent het fonds tot ondersteuning der wedu wen en weezen van vry willig dienende militairen beneden den rang van officier over 1889, bedroeg het getal leden bij het einde van dit jaar 2600 of 128 meer dan een jaar te voren. Het getal we duwen ten laste van het fond3 was 168. Aan 24 weduwen werd in eens uitge keerd f2475; aan 157 weduwen werd aan onderstand en pensioen uitbetaald ƒ6893,41. De winst over 1889 bedroeg f 13,923,48. De geheele sedert 1 Dec. 1876 behaalde winst beloopt 142,847,51^ waarvan f 141,994,48% is belegd in ƒ201,000 inschrijving op het grootboek der 21 pet. nationale werkelijke schuld ,en ƒ853,03 als saldo in kas was. Vrijdagnamiddag had in het koninklijk koloniaal militair invali denhuis Bronbeek eene zeldzaam voor komende militaire plechtigheid plaats. Ingevolge machtiging des Konings werden, op last van den minister van Koloniën, de oude door nieuwe vervan gen vaandels der infanterie van het Indisch leger, door den majoor van dat leger J. P. D. Bruinsma, van 's-Hage herwaarts overgebracht, teneinde te Bron beek gedeponeerd te worden. Tot het bewijzen der verschuldigde honneurs aan deze kostbare reliquieën was het korps invaliden op den boven sten corridor opgesteld, met de muziek aan don rechtervleugel. Majoor Bruinsma las de oorkonde en herinnerde met weinige, doch gevoelvolle woorden aan de groote waarde dezer oude vaandels, waaronder twee (2e en 7e bataljon) door Z. M. den Koning gedecoreerd met het ridderkruis van de Militaire Willemsorde. De luitenanf- generanl-commandant deed uitkomen dat de koninklijke beschermheer hiermede een nieuw blijk van belangstelling gaf in zijne schoone stiehting dat roemrijke overblijfselen dezer vaandels nergens beter bewaard en bewaakt konden wor den dan bij en door hen, die, onder deze symbolen, op het slagveld, voor Koning on vaderland zoo menigmaal hun bloed en leven hadden veil gehad. Onder een driewerf „leve de Koning," het spelen van het geliefd „Wilhelmus" en het presenteeren der sabels, werden de doeken door dien opper-officier in ont vangst genomen. Generaal Van der Heijden Doodigde, na afloop der plechtigheidmajoor Bruinsma en zijne officieren aan een déjeuner te zijnen huize. (Amh. Ct.) Het schiet-concours van den Nederl. schutterij-kaderbond, in Juli a. 8. op Heumensoord bij Nijmegen te hou- deD, zal bestaan uit een korpswedstrijd individueel, afstand 150 meter; een idem voor snelvuur, afstand 150 meter; een idem voor salvovuur, afstand 200 meter; een idem geknield op onbeken den afstand; een personeelen wedstrijd en wedstrijden op vrije banen. De door velerlei omstandig heden vertraagde bouw van den spoor weg in Zuid-Afrika, van de portugeesche gren3 naar Pretoria, is thans met volle kracht begonnen. Behoudens onverwachten tegenspoed, hoopt men nog in dit jaar 75 kilometer van den hoofdspoorweg te bouwen en tevens de opnamen en ontwerpen voor de overige pl. m. 400 KM. te voltooien. Tevens wordt de onderwijl door de Nederl. Zuid-Afrikaansche Spoorweg maatschappij gebouwde en reeds in ex ploitatie gebrachte stoomtramweg Johan nesburgBoksburg- naar beide zijden verlengd en wel over eene lengte van in het geheel pl. m. 50 kilometer. Naar wij vernemen, is voor al deze gelijktijdig uit te voeren werken het aan wezige technische personeel nog onvol doende, zoodat op dit oogenblik nog eenige jongere ingenieurs of ervaren hoofdopzichters moeten worden aange steld. (De Ingenieur.) Zondag vertrokken de leer lingen van d9 hoogste klasse der open bare Handelsschool te Amsterdam onder leiding van hun directeur dr. Hülsmann, om de jaarlijkscho studiereis te aan vaarden. Het eerste doel der reis is Tilburg, waar de wolnijverheid zal wor den in oogenschouw genomen. Vrijdagj.1. is te Amsterdam eene tentoonstelling geopend van de ontwerpen van tafelkleeden, ingevolge eene prijsvraag uitgeschreven door het dames-comité van toezicht op de kunst naaldwerk-klasse. De priis werd toegekend aan mej. Jacobs M. de Groot aldaar, voor een kleed met een middenstuk en onderrand van peluche en een rand van vilt, voorts mot groote bladon in applicatie omgeven door goud, en met filoselle-borduursel. De premie won mej. E. W. van 't Hooft van Leiden, voor een tafolaleed van donkergroen peluche, met arabisch borduursel en filose zijde en gouddraad. De tweede premie werd toegewezen voor een kleed van laken, applicatie met borduurwerk, ingezonden door mej. H. A. C. E. Brouwer, te Arasterdam. Tot de niet bekroonde werken be hoorde er een dat niet in aanmerking FEUILLETON. Naar het engelsch VAN EDNA LYALL. 61) HOOFDSTUK XXX. Op zeker oogenblik viag haar scherpluisterend oor het geluid van voetstappon op, ongeveer honderd meter van haar verwijderd -zij begreep wol, dat het een politieagent was, die de ronde deed; zij riep en klopte met de kracht der wanhoop, maar de echo scheen mot hare pogingen te spottende zware deur liet geen geluid door en de voetstappen werden langzamerhand onduidelijker alles tevergeefs! Hare handen waren op verscheidene plaatsen gekwetst eu bloed den hevig door dit ongewone werk; zij ging op den drempel zitten, leunende met het hoofd tegen de harde, met ijzer be slagen deur ea zij weende bitter. Het was nu reeds over negenen en zij kon nauwelijks meer zien; in de steeds zwarter wordende duisternis hadden de witte pilarea een doodsch, spookachtig aan zien. Zij kon eene huivering niet onderdrukken, stond op en be gon in de ruimte op en neer te loopen. De deuren van de kerkeka- mer en hot koor waren gesloten; zij trachste voortdurend ze te openen, met een levendig verlangen, om in een kleinere ruimte te kunnen overgaan, waar de eenzaamheid haar minder zou drukken; nu zij eenmaal het onmogelijke om Bertha de vlucht te beletten had ingezien, hield zij zich uitsluitend met haar eigen toestand bezig. Het was haar een vreeselijk vooruitzicht om don ganBchen nacht alleen in de kathedraal te moeten doorbrengen. Zij zette zich in een hoekje neer en sloot haar oogen, terwijl een hevige angst haar bekroop. De klok sloeg tien uur en zij opeude de oogen; in oostelijke richtiDg zag zij een flauwe lichtstraal, wel licht afkomstig vau de gaslantaarns buiten de kerk; zij zocht het schijnsel op en koos al3 rustplaats den grafsteen van een van de grootste weldoenors der kathedraal, baron de Gers omdat hij van oorsprong een Franschman was geweest. Hier trachtte zij te slapen, maar geruimon tijd zonder succes, want de smart en ont roering van dien avond waren te veel voor haar geweest. Boven dien was haar omgeving ook verre van aangenaam. Alhoewel Espérance haar gezond verstand bezat, was zij opgevoed te te midden van het bijgeloof dor fran&ehe landbewoners, bovendien was haar verbeeldingskracht sterk ontwikkeld; zij ging zich onwillekeurig voorstellen, dat de schimmen der afgestorvenen, die hier begraven lagen, deze ongewone, nachtelijke bezoekster acuden gadeslaan, en natuurlijk dat deze gedachte haar een rilling over de leden joeg. Juist op dat oogenblik, te midden van de huiveringwekkende stilte van het groote gebouw, verhief zich een vreemdsoortig geheimzin nig geluid als van menschen, die zeer hard liepen; hare tan den klapperden, zij rilde van het hoofd tot de voeten, en haar wij dopen staande oogen trachtten de duisternis te doordringen, terwyl zij in doodsangst was voor iets, dat zij niet kende. Het geluid kwam nu eens naderbij en verwijderde zich dan weer, toen kwam het steeds dichter en dichter bij, en zij voelde duidelijk dat haar hand met iets in aanraking kwamzij slaakte oen angst kreet, en als in antwoord daarop streek het geheimzinnig geluid nogmaals langs haar heen, en zij hoorde een duidelijk, knarsend gepiep, en oogenblikkolijk begreep zij, dat dit spook slechts een vleermuis was I Zij was zoo eensklaps van dien doodsangst verlost, dat zij over dit spel harer verbeelding moest lachen, hopende dat zij hiermede geen heiligschennis beging. Eenige minuten later zeide zij haar gebed op en viel in slaap. Hare angsten waren evenwel nog niet voorbij: Zij ontwaakte met een schrik, juist toen de groote klok twaalf uren sloeg; eerst verwonderde het haar, dat haar bed zoo hard en koud was, maar het duurde niet lang, of zij herinnerde zich alles weer. Twaalf uur, en George en Bertha waren reeds ver weg, terwijl in de pastorie allen kalm sliepen, ea zij zich alleen in de kathedraal bevond! Eene koude rilling overviel haar, toen zij opkeek. Wat was die onbewegelijke, witte gedaante tegenover haar? Zij had die niet gezien voor dat zij in slaap was gevallen. Met groote krachts inspanning nam zij eene zittende houding aaö, en daarna gelukte het haar met pijnlijke en verstijfde leden op te staan; zij liep naar de gestalte, die haar zulk een schrik aanjoeg. Een spook was het echter niet slechts het beeld van een kruisvaarder in liggende houding, beschenen door het zilverachtige licht der maan, dat

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1890 | | pagina 1