NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Dinsdag 29 April 1890.
No 2092.
S T 0 S N I E D w S.
WILLEM TELL.
B I N N E N L A li,
IN DEN VREEMDE.
Ie Jaargang.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABOHHSMEHTSFRIJS;
Voor Haarlem per 3 maanden/1.20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. -1.65.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Dit bltd vereehyut dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau; Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. TreBeffoouiössuuiGffliev SSS.
ADVERTENTIES:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 cents
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertenties worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren, postkantoren en coui'anüer*.
Directeiuren-Uitgever* J» G. FSEHEBOG1S en J. B. AVIS.
hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PulliciU fóirangh* G. L. 2)AURM §r Co., JOHN F. JONE&, Bucc., Parijs 31fo'« Faubotirg j¥ontnia?trt.
Haarlem, 28 April 1890.
Bij koninklijk besluit is mr. E. A
Jordens met ingang van 1 Mei herbe
noemd tot burgemeester van Haarlem.
VERGADERING van den Raad der ge
meente Haarlemop Woensdag 30 April
1890, des namiddags ten 1 we.
1. Beëedïging en installatie nieuw inko
mende leden; 2. Benoeming Wethouder,
in plaats van wijlen mr. G. Heshuijsen
8. Benoeming ambtenaar burgerlijke stand,
in plaats van wijlen mr. G. Heshuijsen
4. Benoeming lid comm. van Hout en
plantsoenen, in plaats van wijlen mr. G.
Heshuijsen; 5. Voorstel B. en WW.
regeling aanslag plaatselijke directe be
lasting van L. J. J. Michielsen6. Idem
idem openstelling der „Vleeschhal," als
markt voor natuurboter; 7. Verzoek
eervol ontslag speciale commissie in
zake middelbaar onderwijs 8. Voorstel
B. en WW. vakken onderwijs openbare
lagere scholen 9. Idem idem toelating
en vertrek leerlingen op idem10. Idem
idem tol Loidsche vaart; 11. Idem idem
bouwen in eea slop aan den Harmen-
janswegIdem idem benoeming leerares
middelbare meisjesschool.
Zaterdag werd in de groote zaal der
„Vereeniging" de uitvoering gegeven
door leerlingen van de soloklassen der
muziekschool van de Maatschappy van
Toonkunst, afd. Haarlem.
Wat deze inrichting vermag, bleek ook
thans weder ten volle. De meeste leer
lingen toch gaven de bewijzen van eene
uitmuntende vorming, die hun in staat
stelde veel schoons te genieten te geven,
waarbij menige geniale aanleg zich ver
ried. Wij spreken hier niet van hen, die
de school reeds verlaten hebben en zij
die reeds voor een deel hun carrière in
de muzikale wereld hebben gemaakt, voor
dezen toch dient een andere maatstaf van
beoordeeling te worden aangelegd. Voor
dezen is alleen reeds voldoende de over
tuiging, dat de grondslag huaner hoogere
vorming aan de school werd gelegd, op
eene wijze, die de onderwijzeres mej. T.
Bastiaans en de heeren onderwijzers Schle-
gel en Robert alle eer aandoet.
Of het de voorliefde was van ons
opera-minnend publiek voor Rossini's
beroemd werk of wel de ingenomenheid
met onze Hollandsche Opera-zelve, die
haar afscheids-voorstelling in dit seizoen
gaf, wij zo*den niet weten welke van
beide redenen de meest geldige te noe
men, maar gelooven zeker, dat zoowel
't een als 't ander oorzaak was, dat ons
gezellig maar wat te klein schouwburgje
Vrijdagavond overvol was.
Wie kent niet de boeiende tafereelen
uit Zwitaerlands roemrijke historie Wie
heeft zich niet reeds als kind in zijn
verbeelding een voorstelling gemaakt van
de heldhaftige figuur van Willem Teil,
heeft niet in gedaehte de gevaren door
leefd, die deze wakkere kampioen voor
de verlossing van zijn vaderland van het
gehate juk der Habsburgers, zich ge
troostte? Wie voelde zijn hart niet warm
kloppen bij de beschrijving zijner daden
en die zyner wakkere wapenbroeders?
Het was een gelukkige greep uit die
historie die Rossini in zyn beroemd werk
vereeuwigde en dat telkens en telkens
weer, in haast alle europeesche talen ver
tolkt, voor de beschaafde wereld werd
opgevoerd.
Zoo rekenden wij ons weder gelukkig
dit werk in goed hollandsch in ons mid
den te zien opvoeren, door een keurbende
van zangersdie wedijverden in de
schoone vertolking van deze prachtige
opera.
De heer Orelio stelde do krachtige
figuur van Teil zeer goed voor en oogstte
dan ook veel bijval in, waarvoor een
prachtige krans, die hem ten deel viel,
een gepaste hulde was. Arnold werd
voorgesteld door den heer D. Pauwels.
Het kwam ons voor, dat deze in het be
gin van den avond niet zoo goed voldeed
als later, toen zijn stem meer aan timbre
en warmte won, wat zijn actie en figuur
betrof, beter konden wij oas den edelen
hartstochtelijken jonkman niet wen-
schen. Mejuffr. Joh. Erlé, die de partij
van Mathilde zong, beschikte weder over
al de goede middelen, die haar ten dien
ste staan, op haar actie zouden wij alleen
willen aanmerken, dat zij te veel gesti
culeerde en blijkbaar overdreef' in de
scène waarin zij de samenkomst met
Arnold heeftnaar het ons voorkwam,
was zenuwachtigheid daaraan niet vreemd.
Mej. Erlé wete zich te bedwingenMej.
C. van Zanten vertolkte de rol van Hed-
wig met veel gevoel, terwijl mevr. Al-
bers-Jahn ons een kostelijken Jein my te
aanschouwen gaf. De bezetting der overige
rollen was als volgt: Walt er Fürst, Jo-
han Schmier; Melchtal, Leeuwendal;
Gesier, Dons; Rodolphe, Derickx; Leut-
hold, PoonsRuodi. van Boxera. De
beide eersten slaagden in hunno grijsaards-
typen zeer goed. In den zang van den
heer Schmier hadden wij wat meer ex
pressie verwachtde uitspraak der woor
den liet bovendien veel te wenschen over,
of dit er nu minder op aankomt, laten
wij in 't midden, de tekstboekjes zijn
duidelijk genoegmaar de wijze waarop
hij woorden en lettergrepen ineen doet
vloeien, vinden wij verre van schoon.
De figuur van Gesier konden wij ons
moeilijk boter denken, ook Rodolphe was
zeer goed. Het behoeft niet gezegd dat
het geheel met een samenwerking als
Vrijdagavond uitstekend tot zijn recht
kwam, vooral ook omdat de koren zeer
goed waren en met veel animo zongen.
Het orkest, dat op volle sterkte was,
werkte onder aaavoering van den heer
van dor Linden met voel vuur en vulde
de kleine ruimte somtijds met zulk een
zee van geluidsgolven, dat we het gaarne
wat minder krachtig hadden gewenscht.
Een enkele kleine fout ontsnapte ons oor
niet, maar schaadde weinig aan het ge
heel. Do omvangrijke decoratie viel zeer
te roemen, sommige tooneelen waren
bepaald schilderachtig en dit gevoegd bij
de fraaie en eigenaardige costumes ver
oorzaakte meermalen een overweldigend
effect. De „Hollandsche Operaheeft
haar naam hier weder op schitterende
wyze gehandhaafd.
De verpachting van het grasgewas
der dijkgronden van Rijnland, Vrijdag
te Houtrijk en Polanen gehouden, bracht
voor de 58 H. A. slecht3 op ƒ5621,
tegen 8372 en ƒ6187 in de beide vori
ge jaren.
Letteren en Kunst
De uitslag van den zangwedstrijd uit
geschreven door de zangvereeniging te
Öchagen op Zondag 27 dezer is als volgt
De eerste prijs werd behaald door
„Crescendo" van Haarlem, de tweede
door „Wormerveers Mannenkoor," de
derde door „Cecilia," van Amsterdam
bij loting orn de vierde met „Kunst na
Arbeid" eveneens van Amsterdam.
Inhoud Sempervirens No. 17Do
kleur der bladeren. VI. Eucharis
amazonica, met een afbeelding. Swain-
sonia's in den vrijen grondEen be
zoek aan de tuinen van het Koninklijk
Zoölogisch Genootschap te 's-Gravenhage.
Negundo californicum en nog wat.
Aralia's, vervolg van bladz. 187.
Bloemkweekerij Flora bij Leiden.
Nederl. Maatschappij voor Tuinb. en
Plantkunde. Dertiende Voorjaars-
Tentoonstelling der 's-Gravenhaagsche
Tuinbouw-Vereeniging. Verschill.
mededeelingen. Antw. op het Vraag-
bord. Vraagbord.
De kap t.-luit. ter zee A. J.
Krabbe, commandant van Zr. Ms. stoom-
schoener Dolfijnheeft de opdracht ont
vangen om, op zijne tochten in het noor
den van ons land, door het verspreiden
van circulaires als anderszins de aan
werving van jeugdig scheepsvolk voor
de zeemacht te bevorderen. Inzonderheid
de van de eilanden afkomstige jongens
zijn zeer gewild bij de marine.
Blykons het verslag omtrent
het fonds tot ondersteuning der wedu
wen en weezen van vry willig dienende
militairen beneden den rang van officier
over 1889, bedroeg het getal leden bij
het einde van dit jaar 2600 of 128 meer
dan een jaar te voren. Het getal we
duwen ten laste van het fond3 was 168.
Aan 24 weduwen werd in eens uitge
keerd f2475; aan 157 weduwen werd
aan onderstand en pensioen uitbetaald
ƒ6893,41. De winst over 1889 bedroeg
f 13,923,48. De geheele sedert 1 Dec.
1876 behaalde winst beloopt 142,847,51^
waarvan f 141,994,48% is belegd in
ƒ201,000 inschrijving op het grootboek
der 21 pet. nationale werkelijke schuld
,en ƒ853,03 als saldo in kas was.
Vrijdagnamiddag had in
het koninklijk koloniaal militair invali
denhuis Bronbeek eene zeldzaam voor
komende militaire plechtigheid plaats.
Ingevolge machtiging des Konings
werden, op last van den minister van
Koloniën, de oude door nieuwe vervan
gen vaandels der infanterie van het
Indisch leger, door den majoor van dat
leger J. P. D. Bruinsma, van 's-Hage
herwaarts overgebracht, teneinde te Bron
beek gedeponeerd te worden.
Tot het bewijzen der verschuldigde
honneurs aan deze kostbare reliquieën
was het korps invaliden op den boven
sten corridor opgesteld, met de muziek
aan don rechtervleugel.
Majoor Bruinsma las de oorkonde en
herinnerde met weinige, doch gevoelvolle
woorden aan de groote waarde dezer
oude vaandels, waaronder twee (2e en
7e bataljon) door Z. M. den Koning
gedecoreerd met het ridderkruis van de
Militaire Willemsorde. De luitenanf-
generanl-commandant deed uitkomen dat
de koninklijke beschermheer hiermede
een nieuw blijk van belangstelling gaf
in zijne schoone stiehting dat roemrijke
overblijfselen dezer vaandels nergens
beter bewaard en bewaakt konden wor
den dan bij en door hen, die, onder deze
symbolen, op het slagveld, voor Koning
on vaderland zoo menigmaal hun bloed
en leven hadden veil gehad.
Onder een driewerf „leve de Koning,"
het spelen van het geliefd „Wilhelmus"
en het presenteeren der sabels, werden
de doeken door dien opper-officier in ont
vangst genomen.
Generaal Van der Heijden Doodigde,
na afloop der plechtigheidmajoor
Bruinsma en zijne officieren aan een
déjeuner te zijnen huize. (Amh. Ct.)
Het schiet-concours van den
Nederl. schutterij-kaderbond, in Juli a.
8. op Heumensoord bij Nijmegen te hou-
deD, zal bestaan uit een korpswedstrijd
individueel, afstand 150 meter; een
idem voor snelvuur, afstand 150 meter;
een idem voor salvovuur, afstand 200
meter; een idem geknield op onbeken
den afstand; een personeelen wedstrijd
en wedstrijden op vrije banen.
De door velerlei omstandig
heden vertraagde bouw van den spoor
weg in Zuid-Afrika, van de portugeesche
gren3 naar Pretoria, is thans met volle
kracht begonnen.
Behoudens onverwachten tegenspoed,
hoopt men nog in dit jaar 75 kilometer
van den hoofdspoorweg te bouwen en
tevens de opnamen en ontwerpen voor
de overige pl. m. 400 KM. te voltooien.
Tevens wordt de onderwijl door de
Nederl. Zuid-Afrikaansche Spoorweg
maatschappij gebouwde en reeds in ex
ploitatie gebrachte stoomtramweg Johan
nesburgBoksburg- naar beide zijden
verlengd en wel over eene lengte van in
het geheel pl. m. 50 kilometer.
Naar wij vernemen, is voor al deze
gelijktijdig uit te voeren werken het aan
wezige technische personeel nog onvol
doende, zoodat op dit oogenblik nog
eenige jongere ingenieurs of ervaren
hoofdopzichters moeten worden aange
steld. (De Ingenieur.)
Zondag vertrokken de leer
lingen van d9 hoogste klasse der open
bare Handelsschool te Amsterdam onder
leiding van hun directeur dr. Hülsmann,
om de jaarlijkscho studiereis te aan
vaarden. Het eerste doel der reis is
Tilburg, waar de wolnijverheid zal wor
den in oogenschouw genomen.
Vrijdagj.1. is te Amsterdam
eene tentoonstelling geopend van de
ontwerpen van tafelkleeden, ingevolge
eene prijsvraag uitgeschreven door het
dames-comité van toezicht op de kunst
naaldwerk-klasse.
De priis werd toegekend aan mej.
Jacobs M. de Groot aldaar, voor een
kleed met een middenstuk en onderrand
van peluche en een rand van vilt, voorts
mot groote bladon in applicatie omgeven
door goud, en met filoselle-borduursel.
De premie won mej. E. W. van
't Hooft van Leiden, voor een tafolaleed
van donkergroen peluche, met arabisch
borduursel en filose zijde en gouddraad.
De tweede premie werd toegewezen
voor een kleed van laken, applicatie met
borduurwerk, ingezonden door mej. H.
A. C. E. Brouwer, te Arasterdam.
Tot de niet bekroonde werken be
hoorde er een dat niet in aanmerking
FEUILLETON.
Naar het engelsch
VAN
EDNA LYALL.
61)
HOOFDSTUK XXX.
Op zeker oogenblik viag haar scherpluisterend oor het geluid
van voetstappon op, ongeveer honderd meter van haar verwijderd
-zij begreep wol, dat het een politieagent was, die de ronde deed;
zij riep en klopte met de kracht der wanhoop, maar de echo
scheen mot hare pogingen te spottende zware deur liet geen
geluid door en de voetstappen werden langzamerhand onduidelijker
alles tevergeefs!
Hare handen waren op verscheidene plaatsen gekwetst eu bloed
den hevig door dit ongewone werk; zij ging op den drempel
zitten, leunende met het hoofd tegen de harde, met ijzer be
slagen deur ea zij weende bitter. Het was nu reeds over negenen
en zij kon nauwelijks meer zien; in de steeds zwarter wordende
duisternis hadden de witte pilarea een doodsch, spookachtig aan
zien. Zij kon eene huivering niet onderdrukken, stond op en be
gon in de ruimte op en neer te loopen. De deuren van de kerkeka-
mer en hot koor waren gesloten; zij trachste voortdurend ze te
openen, met een levendig verlangen, om in een kleinere ruimte te
kunnen overgaan, waar de eenzaamheid haar minder zou drukken;
nu zij eenmaal het onmogelijke om Bertha de vlucht te beletten
had ingezien, hield zij zich uitsluitend met haar eigen toestand
bezig. Het was haar een vreeselijk vooruitzicht om don ganBchen
nacht alleen in de kathedraal te moeten doorbrengen. Zij zette
zich in een hoekje neer en sloot haar oogen, terwijl een hevige
angst haar bekroop. De klok sloeg tien uur en zij opeude de
oogen; in oostelijke richtiDg zag zij een flauwe lichtstraal, wel
licht afkomstig vau de gaslantaarns buiten de kerk; zij zocht het
schijnsel op en koos al3 rustplaats den grafsteen van een van de
grootste weldoenors der kathedraal, baron de Gers omdat hij van
oorsprong een Franschman was geweest. Hier trachtte zij te
slapen, maar geruimon tijd zonder succes, want de smart en ont
roering van dien avond waren te veel voor haar geweest. Boven
dien was haar omgeving ook verre van aangenaam.
Alhoewel Espérance haar gezond verstand bezat, was zij opgevoed te
te midden van het bijgeloof dor fran&ehe landbewoners, bovendien was
haar verbeeldingskracht sterk ontwikkeld; zij ging zich onwillekeurig
voorstellen, dat de schimmen der afgestorvenen, die hier begraven
lagen, deze ongewone, nachtelijke bezoekster acuden gadeslaan, en
natuurlijk dat deze gedachte haar een rilling over de leden joeg.
Juist op dat oogenblik, te midden van de huiveringwekkende stilte
van het groote gebouw, verhief zich een vreemdsoortig geheimzin
nig geluid als van menschen, die zeer hard liepen; hare tan
den klapperden, zij rilde van het hoofd tot de voeten, en haar
wij dopen staande oogen trachtten de duisternis te doordringen,
terwyl zij in doodsangst was voor iets, dat zij niet kende. Het
geluid kwam nu eens naderbij en verwijderde zich dan weer,
toen kwam het steeds dichter en dichter bij, en zij voelde duidelijk
dat haar hand met iets in aanraking kwamzij slaakte oen angst
kreet, en als in antwoord daarop streek het geheimzinnig geluid
nogmaals langs haar heen, en zij hoorde een duidelijk, knarsend
gepiep, en oogenblikkolijk begreep zij, dat dit spook slechts een
vleermuis was I Zij was zoo eensklaps van dien doodsangst verlost,
dat zij over dit spel harer verbeelding moest lachen, hopende dat
zij hiermede geen heiligschennis beging. Eenige minuten later
zeide zij haar gebed op en viel in slaap.
Hare angsten waren evenwel nog niet voorbij: Zij ontwaakte
met een schrik, juist toen de groote klok twaalf uren sloeg; eerst
verwonderde het haar, dat haar bed zoo hard en koud was, maar
het duurde niet lang, of zij herinnerde zich alles weer. Twaalf
uur, en George en Bertha waren reeds ver weg, terwijl in de
pastorie allen kalm sliepen, ea zij zich alleen in de kathedraal
bevond! Eene koude rilling overviel haar, toen zij opkeek. Wat
was die onbewegelijke, witte gedaante tegenover haar? Zij had die
niet gezien voor dat zij in slaap was gevallen. Met groote krachts
inspanning nam zij eene zittende houding aaö, en daarna gelukte
het haar met pijnlijke en verstijfde leden op te staan; zij liep naar
de gestalte, die haar zulk een schrik aanjoeg. Een spook was het
echter niet slechts het beeld van een kruisvaarder in liggende
houding, beschenen door het zilverachtige licht der maan, dat