verheid, het beheer in handen zou krij
gen. Z. i. moest de Regeering de Rijn-
spoorwegmaatach. naasten en het gan-
sche spoorwegnet aldus in hare macht
krijgen.
Op de veiligheidstentoon
stelling te Amsterdam zullen o. a. in
gezonden worden een drietal miniatuur-
schietbanen, ontworpen door den gene
raal Kromhout, den majoor Hanckar en
den kapitein Veltman, waarop zooveel
mogelijk alles is aangebracht wat strek
ken kan tot veiligheid van het perso
neel in de waarnemingsposten.
Donderdag kwam de kapitein Veltman
te 's-Hage aan met de door hem ver
vaardigde baan op 7 o der ware grootte,
welke aan de normaal-schietschool aldaar
ter bezichtiging wordt gesteld voor de
officieren om daarna naar Amsterdam
te worden verzonden.
Door de po 1 i t ie t e s - H a ge
is Vrijdag aangehouden een vrouw, die
verdacht wordt een 8-jarig jongentje,
dat met haar zoontje stoeide, zoodanig
tegen het hootd te hebben geslagen, dat
de dood van het kind dien dag nog
volgde.
Een ontrouwe commissi o
nair te Rotterdam van een groot Ion
densch handelshuis is in handen der
justitie gesteld, omdat hg in korten tijd
dit handelshuis voor een bedrag van
circa ƒ17.000 bedroog. De man was
slechts kort geleden gehuwd en leefde
op zeer grooten voet.
Donderdagavond werd te
Zevenaar door de rijkspolitie gevankelijk
aangebracht de schoenmaker H., die op
2den Pinksterdag des nachts getracht
heeft zijne vrouw met een mes den hals
af te snijden, welke misdaad is mislukt,
doordien hot mes niet scherp genoeg was.
Na zijne vlucht had hij zich over de
grenzen begeven, doch uit vrees van
toch te zullen worden ontdekt, is hij
naar ons land teruggekoerd en heeft
zich te Silvolde aangegeven.
De ledige kooi.
Setie lijdrage tot de Kalten-Tentoonstelling
te Amsterdam.
Zij woonde op de Prinsengracht boven
een papierwinkel op gemeubileerde ka
mers. Zij was eventjes in de zestig en
gedurende vijf jaar woonde hg bij haar,
en zg hadden elkaar innig lief ofschoon
hij soms erg onverschillig was. Nu, dat
zat 'm misschien in het verschil van
leeftijd, want hij was veel jaren jonger.
Den geheelen dag waren zij bijeen, zg
aten en dronken samen, maar nooit zag
men hen te gelijk op straat, dat was niet
om de menschen, maar om de verleiding,
want eenmaal buiten de deur zocht
hij altijd landjes en kwam soms heele
nachten niet thuis. Maar gisteravond
zaten ze bij mekaar. De oude juffrouw
met een waschkom en hg werd gewas-
schen, gepoetst en gewreven en gestreeld,
tot hij glom als een spiegel. Toen dat
afgeloopen was, werden hem allerlei
strikjes omgepast, blauwe, roode, oranje
en veelkleurige,tot eindelijk de keus op hel
groen viel.
«En wat zullen de heeren nu morgen
wel van je zeggen, baasje? En ga je
zoo'n heelen dag van de vrouw weg uit
logeeren in het Paleis voor Volksvlijt?
En zal je aardig zijn en kopjes geven
aan de heeren en dames van de commis
sie? Wel, wel en dat komt dan thuis
met een gouden medailleMensch,
mensch wat zullen we grootsch wezen
En nou, kom iu je mandje, dan gaat de
vrouw een klein wollen kleedje voor je
koopen, dan zit je morgen warm."
De juffrouw deed de lamp wat lager,
schoof het raam van de kamer op een
kier voor de frissche lucht en ging de
trap af. De kater van zijne toilet-ver
moeienis wat bekomen, knipoogde in
zijne mand, toen een onverwacht geluid
hem den kop deed opheffen.
Het was de poes van de aardappel
vrouw, een straatpoes zonder opvoeding,
met een aangeboren talent om ge
distingeerde kameraden uit huis te
lokken.
Ai mauwend en vleiend troonde zg
den tentoonstellings-candidaat wit zijn
mand en naar de vensterbank, onder
het raam door en helaas, naar buiteö.
Eenmaal buiten het wettig domicilie
werd de toeht door de dakgoot aan
vaard en vermeiden zij zich weidra in
een stichtelijk duet op den nok van het
huis.
Gelieven denken aan tijd noch uur.
De juffrouw was nair de Gasthuis-
molensteeg geweest, had er een warm
flanellen lapje in den winkel gekocht en
ontstelde allerakeligst, toen haar Koo
niet in zijn slaapkoets lag. Onder kreu
nende gymnastische oefeningen boog en
rekte zij zich op en onder het ledikant,
riep: poes, mannetje, maar reeds sloeg
de klok elf uur en Kootje bleef afwezig.
Welk een smart, welk een angst deed
het teeder oudejuffrouwenbart ineenkrim
pen. Zoo aan. den vooravond van het
geluk, van een triomf, van een afgebe
den dag en dan.... zulk een baldadi
ge, onvergeeflijke desertie!
Treurig ontdeed de kamerbewoonster
zieh van hare kleederen en stak zich in
wit nachtgewaad, toen hoorde zg
goed,... jawel, o gunst! dat was de
mauw van Koo. Nog eens.... en nog
eeDS.... ja, zoo waar, zij hoorde den stou-
tert. Maar hoe zij keek en keek en tuur
de, zij zag hem niet en tooh kwam het
geluid van boven. Dan maar voorzichtig
naar den zolder, het luikje open gedaan,
dat in de goot uitkwam en daar zat de
galant nog immer in het snoode gezel
schap der verleidster. Alle siezen en
roepen bleef vruchteloos, Koo toonde
absoluut geen lust in huis te komen en
prefereerde de buitenlucht.
Goede raad was nu duur. Met een
hort en een zucht wrong zich de oude
dame door het luikje en klauterde nu
ook in de dakgoot, om haar lieveling
eigenhandig gevangen te nemen.
Nu geschiedde het, dat de dienstbode
van den kruidenier aan de overzijde der
Prinsengracht haar eenzaam zolderka
mertje opzocht, haar gordijn liet zak
ken, maar eensklaps de witte gedaante
in de goot aan den overkant bemerkte.
Gillend en schreeuwend«Een spook,
een spook hierover! stort ze de trap af
te midden der ontstelde huisgenooten,
die ook gaan kijken en ja, waarlijk
een heusch spoek.
Natuurlijk duurde het geen vijf minu
ten of een veertigtal menschen stond te
zamen aan het overleggen, of daar in dat
huis vroeger niet ereis iemand vermoord
was, of zijn eigen «verdaon" had. Men
gelooide, men beweerde.... ja, daar was
wel zoo iets van aan.
Die menschengroep lokte ook een
politieagent, die niet met het algemeen
gevoelen instemde, maar naar het huis
ging, de bewoners opschelde en, van
den heer des huizes en diens zoon gewa
pend vergezeld, klommen ook zij in de goot
en namen de oude juffrouw, die sprakeloos
van ontroering was, gevangen. Eerst na
twee uren aan het politiebureau geweest
te zyn, kon zij zich en haar daad be
grijpelijk maken.
Toen ze weer thuis kwam, lag Koo
met een waas van onschuld op het ge
laat, maar met vuile pooten en besmeur
den staart te slapen.
De juffrouw was erg veraltereerd,
hedenmorgen ongesteld en zoo komt
het.... dat kooi no. 148 ofschoon bespro
ken onbezet bleef.
GfcMEMÜ MfclilVS.
Kardinaal Manning wil alle
orkesten, koren en solisten uit de kerken
Engeland verbannen. Hg wil dat
alleen leden der gemeente, geen betaalde
musici, zullen uitvoeren.
Een correspondent van de
Times heeft een onderhoud gehad met
kapitein Casati en van hem vernomen,
dat hij niet in duitschen dienst heeft
willen gaan, daar hij hoopt, door zijn
eigen regeering, de italiaansche, met
eene zending in Afrika belast te worden.
Wat dr. Parke verklaarde omtrent
Emin's oogkwaal, is volkomen waar.
Emin zal binnen zekeren tyd blind wor
den zgn kwaal wordt bevorderd door
de afrikaansche lucht en kan niet her
stellen, wanneer Emin het zwarte wereld
deel niet verlaat.
Voor Emin8 houding tegenover Stan
ley had kapitein Casati geen verklaring
kunnen vinden.
Omtrent de arrestaties tc
Pargs wordt gemeld
Den 12en Mei werd to Raincy ge
constateerd, dat daar proeven waren ge
nomen met ontplofbare zelfstandigheden
De parijsche prefect van politie Lozé
liet een onderzoek instellen en het bleek,
dat de man, die de ontplofbare stoffen
had gebruikt, behoorde tot een bende
van russi8che «terroristen." Donderdag
morgen werden een 14-tal gepakt, 11
maunon en 3 vrouwen. Men vond in
hun woningen cylindervormige buizen,
kruit, allerlei scheikundigo mengels, boe
ken, papieren, 15 bommen. Een hunner,
Orloff of Wolgrine genaamd, woonde
reeds 5 jaren in den faubourg du
Templehij had zich doen inschrijven
als «electricien", geboren te Moskou.
Een ander, Lavrenius, studeerde in de
medicynen een der dames in de
scheikunde.
De parijsche correspondent
van de Daily News heeft een onderhoud
gehad met de ingenieur Varilla, den
ontwerper van het plan tot het graven
van eene onderzeesche tunnel ter ver
binding van Frankrijk met Engeland.
Varilla verklaarde dat de minister van
openbare werken het plan gunstig heeft
opgenomen en dat hij hem beloofd heeft
het spoedig aan den ministerraad te zul
len onderwerpen. De correspondent vroeg
hem, of de som van 10,000,000 pd. st.,
die hot werk gezegd wordt te zullen kos
ten, niet te laag was opgegeven. Het
antwoord luidde, dat dit cijfer zeker niet
overschreden zal worden. Op de vraag
of er niet uiterst groote moeilijkheden
van technischen aard aan de onderne
ming verbonden zyn, zeide hij dat de
moeilgkheuen volstrekt niet zoo groot
waren als zij aanvankelyk wel lijken.
Varilla zette vervolgens zijn plan uiteen,
waartoe ook behoort dat hij aan de uit
einden der pier een elevator dacht te
vervaardigen, waardoor de trein opge
haald of nedergelaten zal kunnen worden.
Hoe dit kan geschieden zonder water in
de tunnel te laten loopen, werd door den
ingenieur opgehelderd door technische
verklaringen.
Natuurlgk dat de Engelschman vroeg,
hoe Engeland verhinderen zou kunnen,
dat eene franscke krijgsmacht door de
tunnel een inval in Engeland deed. Niets
gemakkelijker dan dat, was het antwoord.
Engeland heeft slechts te beginnen met
het vernielen van de elevator of water
in de tunnel te laten loopen. Het ver
nielen van een gedeelte dor viaduct aan
het einde van de tunnel zou zelfs vol
doende zgn. Eene kanonneerboot of een
Krupp-kanon, die de elevator bestrijkt,
zou den doortocht kunnen tegenhouden,
zonder de tunnel voor goed te vernielen.
Het bericht van het over
lijden der gewezen koningin Maria van
Hanover, blykt ongegrond te zijn.
De e e r s t e d u i t s c h e s o 1 d a a t
die sneuvelde in den fransch-duitschen
oorlog, zal thans een gedenksteen krij
gen. De kameraden en familie laten te
Niederbronn in Elzas eon gedenkteeken
plaatsen op het graf van den luitenant
William Herbert Winsloe, van het ba-
densche dragonder-regiment Prins Karei.
In een telegram uit Pale r-
mo wordt gemeld, dat een rijk handelaar
op zijn tocht door struikroovers is opge
licht, en dat deze 400.000 lire als los
geld voor zyne invrijheidstelling eischen.
Nationaal. Buffalo Bill's
eerste voorstelling te Napels was zeer
druk bezocht; maar minder tevreden
was de kassier, toen hij 's avonds ont
dekte van over de twee duizend francs
aan valsche bankbiljetten te hebben ont
vangen, waarop door hem goed geld
was teruggegeven.
Id woede snelt hij naar de overheid
om zich te beklagen. Maar hij trof het
slecht, want de beambte, die hem te
woord stond, was vóór alle andere
dingen zoo verrukt over de sluwheid,
I waarmede zijn atadgenooten aanstonds
van den vreemdeling hadden weten te
profiteeren, dat hij niets beters wist te
zeggen dan een herhaald Che gr anpopoio
wat een groot volk, wat een
slimme kerels, die Napolitanen
(II Corriere).
De ingenieur Wood, wiens
avontuur met de roovers op Sardinië wij
mededeelden, is door gendarmes, die door
list in het kamp der Rinaldini's wisten
door te dringen, ontzet.
In Noor d-B ritsch Columbia
vreest men voor wraak van de Roodhui
den. Het bosch, waarin zij hun dooden
aan de takken der boomen ophangen, is
verbrand. De Roodhuiden beweren dat
de blanken de brand hebben gesticht.
Vele landbouwers op de grenzen zijn
reeds gevlueht.
Uit New-York wordt g e-
meld, dat de heer Astor voornemens is
een monsterhotel aldaar te bouwen op
don grond, waar vroeger het huis van
zgn vader stond. De kosten zgn geraamd
op drie millioen dollar.
VARIA.
Studenten-typen.
In het studenten weekbad Minerva
wordt op grappige wyze het loopen der
studenten beschreven. De schrijver ver
deelt hen in de volgende klassen
De pootige hu «uit den weg of ik
blaas je naar Zanzibar."
De «al te ijverige", kop naar beneden,
diep overpeiuzend, of straatkeien vatbaar
zyu voor suggestie.
De Indische", de platlander, de oude
wijzen, de netten en slordigen; zij houden
allen hun eigenaardig loopje er op na,
vooral de netten; ik bedoel den heel
netten muzenzoon.
Bijvoorbeeld die V. nu, dat is waar
lijk een model voor Van Beers.
Dit exemplaar wordt te huis, voor den
spiegel opgewonden, dc kap wordt naar
voren getrokken, opdat vooral niemand
hem voor geniaal verslijte, de stok of
balk wordt dan horizontaal gelegd tua-
schen 3% vingertop.
De romp maakt met de beenen een
hoek van 145 gr., terwgl een kolossale
stap (pl. m. 42 gr.) zeer «high life" is,
tenminste als men zorg draagt de voeten
goed neer te plakken (hetgeen men be-
studeeren kan in Artis Magistra of by
•en gewonen vijver met ganzen).
Engelsche bottines met duelleerpunten
zgn hierbij aan te bevelen.
Het geheel kan men kleeden zooals
men wil; kanariegeel met zalmkleurige
das; zultkleurig jasje met dito broek en
boordje van pl. m. 13 cM. (voor het
laatste ornament bezigt men tegenwoordig
met veel succes manchetten).
Laat bij iederen pas den arm vooruit-
bengelen en het hoofd plotseling naar
voren komen, alsof ge telkens ruiken
wilt. De hoed is natuurlgk hoofdzaak,
't Is de kroon op het werk. Croquetjes-
bruin of reigerxleurig met microscopisch
randje, maakt een kolossaal piramidaal
effect.
Ten minste dat heeft August van
Carré mij eens in gemoede verzekerd en
die wist wil, hoe hij aan den naam van
den Domme kwam.
Zeg, amice, zgn er die bij jullie nog
al veel, ik hoop het niet, zeg; maar ik
weet eigenlijk nog niet, of ik zoo'n haute
nouveauté niet liever uitlach, dan dat ik
dien andere, dien P. betreur, die er zoo
akelig naar bijloopt en zoo slordig alsof
hij bij geen ééa snijder krediet kan krijgen
en niet weet dat een kleerborstel ge
maakt is om kleeren af' te borstelen.
Ja, die loopt langs 's Heeren wegen,
alsof hij bij iederen stap, dien hij doet, wil
zeggen: «Hé, wat ben ik lamlendig", of
«zie je wel dat de heele boel me koud
laat." Van den eenen poot valt hij op
den anderen, vice versa. Hg wil name-
lijx goed doen zien, dat z'n linker brooks-
pijp een paar centimeter korter is dan
de rechter. Wat kan «hem" dat nou
Moet ik nu nog over zijn kostuum
uitweiden? of zal ik je het onsmakelijke
van vuile nageL, versleten br0ek, onge
kamde haren, vieze boordjes en man
chetten, korte. mouweD, scheeve schon-
ders, enz. enz. nu maar niet beschry ven?
Neen Nu, ik heb je twee uitersten ge.|
noemd, de groote hoop daartusschen
heb ik ook opgenomen en die vind ik
wel typisch lollig, die toon en waarachtig
in hun loopen wat ze zgn.
De stok geen oogenblik in rust; dan
herizontaal, dan vertikaal, dan draaiend
en dan zwevend.
De stap is vlug, onbekommerdja, een
beetje ongegeneerd, aardig brutaal.
De koppen staan rechtop, los, beweeg,
lijk, naar alle kanten (vooral naar jonge
dames van wat voor monde ook) en
niet zoo onbeweeglijk styf uitgerekt
dat van tweede type.
mdikbsurten oer M 'Am. Kerken
TE HAARLEM,
op ZONDAG 1 Juni 1890.
Groote Kerk.
Vroegpr. 7 ure, Smeding.
Voorm. 10 ure, J. O. Reease, pred. te Vlissingen,
(▼oor Barbas.)
Nam. 2 ure, Swaau. 52e Zondag.
*8 Avonds 6 ure, Hoog.
Nieuwe Kerk.
Voorm. 10 ure, Snethlage.
Jan»-Kerk.
Voorm. 10 ure, W. v. d. Spek, pred. te Tien*
hovan. (Voor Moeton.)
Bakenesser Kerk.
(Voor de kinderen.)
Voorm. 10 ure, Swraan.
Waalsche Kerk.
Voorm. 10 nrc, Bourlier,
pasteur a la Haye.
Christelijk Gereformeerde G*masnlt
Gedempte Oude Gracht.
Voorm. 10 nre, 's Av. 5 ure, Mulder.
Klein Heiligland.
Voorm. 10 ure, 's Avonds 5 ure, Schotel.
Lntherscke Kerk.
Voorm. 10 ure, Mees.
Kerk der Vereenigde Doopsgezinden.
Voorm. 10 ure, dr. E. Barger, pred. bij de Her».
Gemeente te Amsterdam.
Remonstrantschc Kerk.
Voorm. 10 ure, ïideman.
Kerk der Broedergemeente.
Voorm. 10 ure, Weiss.
Noordckerk Ridderstraat
Nederd. Geref. Gein. (doleorende).
Voorm. 10 ure, 's Av. 6% ure, ds. J. Langhout.
Woensdagavond 8 ure, ds. J. Langhout.
Nedard. Horv. Kerk.
Reunebroelk.
Voorm. 10% ure, S. vau Daalen,
Caudidaat te Utrecht,
Beverwijk.
Voorm. 10 ure. J. C. Boon.
Doopsbedieniug.
's Midd. 12 ure, J. C. Boon.
Huwelijks-inzegening.
Evang. Luthersche Kerk.
Vooral. 10 ure, K. A. Goulag.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sepp.
Illoemcndaal.
Voorm. 10 ure, J. D. vau Arkel.
Nam. 2% ure, J. 1). van Arkel.
Heemstede.
Voorm. 10 ure, J. Kuylman.
Ss Av. 7 ure, de Heer Asdot,
Oud-Zendeling.
Zsndinus-Verslag.
Hllfegom.
Voorm. 9% ure, M. Buchli Fest.
BSoufrtfk ca Fotonen.
Voorm. 10 ure, C. van Koetsveld C.Ez.
Nam. 2J ure, C. van Koetsveld C.Ez.
Doopsbedieniug.
üandpoorf.
Voorm. 10 ure, J. van Loeneu Martinet.
Mpaarndam.
Voorm. 10 ure, H. J. Bergsma.
Doopsbedieuing.
Velsen.
Voorm. 9% ure, H. Waarden burg.
's Avonds 6% ure, H. Waardeuburg.
Sand voort.
Voorm. 10 ure, dr. A J. Eykman.
pred. te Amsterdam.
Nam. 2% urc» O. Schrieke.
Doopsbediening.
MASKlBitBiCHIEK.
AKöTJSRUAM 81 Mei.
De prijzon dor Aardappelen waren als vo.gt
Friesche Dokknmmer Jammen f 3.— 8.40, ld,
FraneKei Jainmou t 2.80 x 3.10, idem Engelsctii
Jammen f 1.90 a 2.10, Zeouwsche Spuische Jam
men t2.50 3.50, idem Fiakkeeache Jammei
0.a 0.Gelderactie blauwe t'0,a 0.-*i
?ruis. Hambuigers f 4 25 a 4.50, Roode f 5.-*
0.Hillegomracr dito 0.i 0,alles pst
iïect., nieuwe Malta 13 a 15 cta. per Kg.
Schiedam, 31 Mei. Moutwijn t 10.--, Jenevei
15.50, Amst. Proef f 18.75.
als te voren.
Toen buiten op den raadhuistoren de klok tien uur sloeg, kon
hij reeds op den tast bemerken, dat zijn jongste verlies minstens
voor do helft was hersteld. Als dat ellendige papier er nu maar
niet geweest was!
De gedachte aan dien wissel, die hem reeds menigen nacht en
menigen dag gekweld had, maakte den rentenier, bij wien de wijn
reeds wat begon te werken, plotseling eenige graden nuchterder.
«A propos, mijnheer neef en graaf, ik heb een vraag," zeide
hij plotseling, terwgl hij zich gelgktijdig verhief, «Ik heb u on
langs een accept of solawisael of eenig ander belangwekkend pa
piertje gegeven. Zou ik dat ding niet eens mogen zien Misschien
kan ik het nu inlossen."
De baron en de kapitein wisselden bedenkelyke blikken.
«Waarom dat, mijnheer de landstalmeester?" vroeg Meyer.
«Nu ik zal toch wel mogen zien, wat ik onderteekend heb?"
«Dat zal wel waar zgn. Ik zou u ook gaarne het genoegen
willen doen, maar maar helaas bevindt zich het papier nu niet
in mijn bezit."
«Wat? Hebt ge mij niet uw eerewoord gegeven, den wissel
niet in omloop te brengen?"
«Dat is ook Diet geschied. Ik heb hem slechts niet hier," aldus
trachtte de gewaande graaf hem gerust te stellen. Ik heb hem
waarschijnlijk thuis laten liggen. Morgen zult ge hem zien, op
mijn eer."
«Hé, hé. Morgen, morgen en vandaag niet," antwoordde de
rentenier bediukt. «Ge kent toch het spreekwoord Kortom, wan
neer ik hem nu niet te zien krijg
«Onmogelyk, goede, beste vriend
«Dan goeden avond, mijne heeren. Dan doe ik evenzoo. Aldus
tot morgen."
«Wat? Gy wilt ons nu verlaten?" zeide de kapitein zeer te
leurgesteld.
«Om u te dienen," antwoordde de rentenier evenzoo beslist,
terwijl hij de linkerhand in den zak met het geld stak, als om
zgn schat te dekken en met de rechter zgn hoed greep.
«Dat zou laag zijn," zeide de kapitein op nanw hoorbaren toon.
Brindisius had het ergste woord gebruikt, dat men den hoog-
moedigen kleinen man in het gezicht kon slingeren.
«Wat zeidet gij daar?" riep hij snel uit, terwgl hij den dikken
kapitein met de armen in de zgde gezet dreigend naderde. «Her
haal dat woord als je blieft eens, dat ik naar ik hoop misver
staan heb
«Hm, wanneer myne uitdrukking u gekwetst heeft, dan hebt
ge mg in ieder geval misverstaan," aldus kwam de kapitein kal
meerend voor den dag, terwgl hg voorzichtig een schrede voor
den toornigen man terugtrad.
De baron echter boog zich tot het oor van den kapitein ec
zeide fluisterend tot hem:
«Waarom wijkt go terug! Er op los, kapitein! De tijd dat
dreigend snoeven kunt, is nu gekomen."
«Hm, al goed, maar de vent ziet er zoo woest uit," antwoorddi
de kapitein even zacht. «Per slot van rekening neemt hij de uitda
ging nog aan!"
«Nu en wanneer
«Onderdanigste dienaar, mijnheer de baron! Ik heb geen lüij
om mij om uwentwil de knoken te laten stuk hakken of mij tj
laten doodschieten."
De oogen van den baron begonnen te schitteren.
«Schaam je, lafaard," fluisterde hg vinnig. Ge weet, dat ik, te
wille van onze plannen, mijn toekomstigen schoonvader ba
haha niet kan uitdagen. In tegendeel, ik moet mij door ie
nemende handelingen zgn gunst te zien verwerven. Bedenk wat j
beloofd hebt.
(Wordt vervolgd')
