NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Zaterdag 19 Juli 1890.
ADVBSTBSfTlfiïr;
S1A ft S N I e u w s.
„Zang en Vriendschap".
De Familie Causson.
8e Jaargaiig.
No- 2160»
AARLEHTS DAG
ABOKHEKBSTSPRIJS:
Voor Haarlem per 3 maanden1.20.
Franco door het geheele Eijk, per 3 maanden. -1.85.
Afzonderlijke nummer*- 0-05.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BurendKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. ,ïP*}a«ff®g5ï/ami«is®;4*ia*r
DirsctsnreR-Uitgavsrg J. C, PEEBKHOOS! ®n J. B. A ¥13.
van 15 regel» 50 Ceata; iedere regel meer 10 «entg
Groote letter» naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzaenlijk
Abonnementen eti Advertentie» worden a&Dgo&GJBeje öoor
oi>ze agenten en door allo boekhandelaren, en conr&flto«c'*
Hoofdagenten voor ie! B.itenlosd: Compagnie Gettfrtd* ie Puilici'.t Mtrmfir* 6. LBA!) SB tr Co., JO AH t. JON Xe, Succ^ Paria SU» faotovrt Xovtmv,**.
S9e feesicoBiisnfsëfe Tan
de Koninklijke Ucdcrta
fel „ZANG KW VRBENBSGHAP"
verzoekt ons ter kennis tan de
ingezetenen te brengen, dat met
wijziging van den reeds in de
bladen vermelden weg en ook
[van dien welke fis aangegeven in
den Feestgids, thans BKSUfii'F
fis vastgesteld dat de groote op-
tocht der deelnemende Zangver-
eenigSngcn, op Zaterdag 19 dezer,
na opstelling, den volgenden weg
zal nemen
Sportterrein Phoenix, Park
laan Jansweg Stationsplein
Kratiswcg, Nieuwe Gracht (noord
zijde), Brug Jansstraat, Nieuwe
Gracht (zuidzijde), Kruisstraat,
Barteljorlsstraat, Groote Harkt,
Groote HoutstraatVerwulft
(zuidzijde), Gierstraat, Groote
Houtstraat, Ged. Oude Gracht
(noordzijde), Öpaarne, Damstraat.
Soc. Vereenlglng.
Ten hoogste zouden dc ingeze
tenen de feestcommissie ver
plichten niet door het uitsteken
der vlaggen'de feestelijkheid te
verhoogen.
Haarlem, 18 Juli 1890.
De eerstvolgende vergadering van den
Gemeenteraad zal plaats hebben op
Woensdag den 23sten Juli a. s., des
namiddags te 1 ure.
De Teetascliooi van liet Museum m Kunst
nijverheid te Haarlem.
Tot een der schoonste en meest doel
treffende stichtingen hier te lande, welke
zich ten doel stelt de ontwikkeling van
het kunstgevoel en grondige vorming voor
de praktijk der kunstvakkenbehoort
zeker wel de stichting die verbonden is
aan het beroemde Museum van Kunst
nijverheid in onze gemeente. Aan zulk
eene inriehtig is behoefte, daar wordt de
grondslag gelegd voor de vorming van
den kunstvakman en de jonge zich ont
wikkelende leerling vindt daar eene leiding
en richting, die hem zeker moeten voeren
tot het doelbinnen een betrekkelijk niet
al te grooten tijd datgene te leeren wat
hem in staat stelt met vrucht te arbeiden
in het vak wat hij zich heeft uitge
kozen.
Hoe deze inrichting werkt en wat de
resultaten zijn van den arbeid, die daar
wordt verricht, leert ons eene beschou
wing van de thans nog in vollen gang
zijnde expositie van het werk der leer
lingen.
Het fraaie, ruime gebouw, naast den
rechtervleugel van het Paviljoen in den
Hout, is geheel door deze expositie inge
nomen, die tal van bezoekers trekt. Men
heeft daar zalen aan zalen gevuld met
het werk der leerlingen, klas- en afdee-
lingsgewyze gegroepeerd, terwijl tal van
portefeuilles de schatten van arbeid ber
gen, die niet aan rek of wand een plaats
hebben kunnen vinden.Aan de hand van den
uitgebreiden catalogus en onder geleide
van den directeur der teekenschool, den
heer E. von Saher, hebben wij die zalen
doorwandeld ea lang en aandachtig stil
gestaan bij de talrijke werkstukken, die
zich daar bevinden.
Uit alles bleek ons, dat daar volgens
een vast systeem wordt gewerkt en overal
praktische vorming op den voorgrond
staat.
De directeur verzekerde ons dat jon
gelieden, die den geheelen cursus met
vrucht hadden afgelegd, genaakkelyk een
verdienste van 20 tot ƒ30 per week
kunnen maken.
Jammer echter dat velen de school
verlaten zonder hunne studiën te hebben
voltooid en droevig is de ervaring dat
in het beoordeelen van de bekwaamheid
der leerlingen, het oordeel der ouders vaak
zwaarder weegt, dan dat der leerareD.
Langzamerhand zal men echtor gaan in
zien, dat het geringe voordeel, dat zij
behalen door hunne kinderen ontijdig van
den cursus af te nemen, om hen op
werk te zenden, niet opweegt tegen
de groote voordeelen van ©ene velledige
vorming, waarvoor toch zeker een niet
al te langen tijd wordt gevorderd.
Het is toch een behoefte dat de neder-
landsche kunstambachtsman volledig ge
vormd zyn loopbaan begint om in de
praktijk toe te passen wat hij op de
sehool heeft geleerd. Dan eerst is het
mogelyk dat hij op gelijke lijn komt met
zijn duitschen, fransehen of italiaanschen
vakbroeder, die overal in den vreemde
en met name in ons land een rnim be
staan vindt. Dan eerst zullen er geen
krachten meer uit den vreemde behoeven
betrokken te wordea, maar zullen dezen
in ons eigen land zyn te vinden.
BACHVEREENIGING.
In de Donderdagavond gehouden al-
gemeene vergadering van de „Bachver-
eeniging" werd bij monde van den pre
sident, den heer Merens, verslag uitge
bracht van het beheer van den secreta-
ris-penningm., den heer E. A. Kruseman,
gedurende het boekjaar 1889/90. Uit de
verantwoording van den secretaris bleek,
dat de financieele toestand in dit jaar
niet zoo gunstig was als die van het
vorige, hetgeen hoofdzakelijk moet wor
den toegeschreven aan eenige tengevolge
der influenza minder druk bezochte con
certen. Na aftrek van den opbrengst der
verkoehte daineskaarten op de 5 gegeven
concerten, was het bedrag der ontvangsten:
aan contributie4699.
aan dameskaarten op de 5 con
certen 546.50
(dit laatste cijfer was het jaar
te voren 1482, dus ruim
ƒ900 meer)
het8aldoop30 Juni'89 bedroeg 100.
te zamen ƒ5345.50
De uitgaven voor de 5 con
certen bedroegen ƒ3831.73
verschillende onkosten 1416.71^
te zamen 5248.44^
Zoodat op nieuwe rekening kon worden
geboekt een som van 97.05%, zijnde
iets minder das het vorige jaar.
Tengevolge van deze mindere bate
kon ditmaal in het Kunstenaarsfonds van
de Vereeniging niets worden gestort.
Het aantal leden bedroeg, met inbe
grip van de donateurs, 737.
Het kunstenaarsf'onds, dat op de spaar- i
bank is belegd, verkeert in bloeienden
toestand, er is in dit fonds met de renten
van vorige jaren aanwezig een som van
ƒ3978.09.
Er hadden 59 leden bedankt, terwijl
zich 8 nieuwe leden en 5 nieuwe dona
teurs hadden aangemeld. Over 't alge
meen blyft hot ledental zeer hoog, dicht
bij het maximum van 700, dat de ver
eeniging besloten heeft te stellen. Er zijn
thans 678 leden.
Ter vergelijking volgen hier de cijfers
van het boekjaar 1888/89.
Aan contributie was ontvangen 4378
Aan entrées op de concerten 1482
te zamen ƒ5860
De uitgaven bedroegen ƒ5860, daar
onder is echter begrepen eene storting
in het Kunstenaarsfonds ad 242.12%,
zijnde het batig saldo.
ZANGWEDSTRIJD
VAN
Reeds hedenmiddag zijn tallooze wo
ningen met vlaggen getooidvele daar
van laten behalve de driekleur, ook nog
een expresselijk voor de gelegenheid
vervaardigden wimpel, met den naam
der feestvierende vereeniging er op, uit
hun venster wapperen. Blijkbaar is de
gansehe burgerij voornemens, mede te
doen aan het zestigjarig herdenkingsfeest
van de zoozeer geliefde Zangvercenigiug.
Reeds sedert gisteren is do muziek
tent voor het concert van dezen avond
op de Groots Markt opgeslagen. Sierlijk
gedecoreerd met vlaggen en groen maakt
het kleine gebouwtje, voor welks bestaan
menigeen bij het onweer van Donderdag
ernstige vrees koesterde, een recht
feestelyken indruk.
Het Café-Restaurant Brinkmann, dat
zeer zeker geen gering aandeel in de
verwachte drukte hebben zal, heeft terecht
niet willen achterblijven nu het geldt een
blijk van sympathie te geven voor de
feestvierende Liedertafel. Aan den gevel
zijn een viertal schilden aangebracht,
waarvan drie de namen der oprichters
in groote letters dragen, terwijl het vierde
het nederlandache wapen vertoont met de
woorden //Zang en Vriendschap" daar
onder geschreven. Iets lager is eene stel
lage voor illuminatie aangebraoht, be
staande uit de groote letters „Z. on V."
Een en ander zal zeer zeker hedenavond
een uitstekend effect makeu, als het goed
weer is.
Als het goed weer is.... maar... maar...
daar ziet het op dit oogenblik nog niet
naar uit. De lucht is egaal grijs, de straat
egaal nat, het geheel egaal huilerig. Ho
pen wij er het beste vaa
Denkelijk zullen er heden avond hier
en daar behalve de vlaggen, nog wel
meer versieringen te bewonderen vallen.
Maar wat dat zyn zal, weten wij niet
eerlijk gezegd, zouden we toch niet
weten al wisten we het. Hoe mededeel
zaam wij overigens ook mogen wezen,
van deze melk mag de room nog niet
afgeschept.
Zoo heeft er b.v. hedenavond te 7 uur
een feit plaats, dat de feestelijkheden op
waardige wijze zal openen, maar dat
voorshands nog in een nevel gehuld moet
blijven. In ons volgend nummer zal die
nevel zeker opgetrokken zijn.
Bij den boekhandelaar H. N Mul in
de Kruisstraat merkten wij in de étalage
een uitstekend portret op van den heer
W. Robert, den wakkeren aanvoerder
van //Zang en Vriendschap"een portret,
waarvan de vervaardiger de photograaf
J. Pörtzgen, alle eer heeft.
Van den optocht op Zaterdagmorgen
make men zich geen al te groot, ef beter
geen al te uitgestrekt idee. Het
toch niet waarschijnlijk, dat de ver-
eenigingen die Zaterdagavond moeten
zingen, zich aan een vrij langdnrigen en
zeer zeker veraoeienden tocht door de
stad zullen wagen en dit te minder,
daar d© liedertafels zich by de ontvangst
in de sociëteit de //Vereeniging" door
eene deputatie mogen laten vertegen
woordigen.
Maar, al zal dus de stoet niet uit
1000 personen bestaan, zooals ons vroeger
gemeld werd, hij zal zeer zeker de moeite
des aanschouwer» dubbel waard zijn, door
de fraaie banieren, de muziek en de
geestdrift die zich ongetwijfeld zal uiten.
Dat de stoet het uitspansel niet kunne
zien doer de vlaggen die boven zijn hoofd
waaien ziedaar, wat wy don optocht
toewenschen en der burgerij verzoeken.
Onder de eigenaardige versieringen ter
gelegenheid van het zangersfeest, behoort
o. a. een fraaie etalage van den heer
Langeveld, sigarenhandelaar in de Groote
Houtstraat. Zij stelt voor de lier van
z/Zang en Vriendschap", geheel van witte
rozen en gedekt door de koninklijke kroon.
Daarboven verheft zich de faam, met
een lauwerkrans.alles omgeven door prach
tig groen. Aan weerszijden heeft de heer
Langeveld een nieuw merk sigaren in
doelmatige verpakking als //souvenir aan
het 60jarig bestaan van „Z. en V." ge
plaatst, die hij ook in zijn kiosk op het
sportterrein „de Phoenix" verkrijgbaar
stelt, tegen 20 en 25 cents per pakje.
Ook de volijverige directie van de
broodfabriek „de Volharding" bleef niet
achter. Zij heeft in haar dêpót op den
Kruisweg een stuk gebak (het bekende
pain-de-luxe) geëtaleerd, ook al weer in
den vorm van de lier enz. van „Zang
en Vriendschap". Dit stuk werk doet
den meesterbakker van „de Volharding"
alle eer aan.
De storm.
De drukkende hitte der laatste dagen
heeft zich, gelijk te verwachten was, in
een onweder opgelost, maar meer ge
lijkende op een wervelstorm, dan op een
gewoon onweder. Donderdagavond te
ongeveer zeven ure bemerkte men aan
de onrustbarend snelle daling van het
kwik in d«n barometer, dat er een groote
ommekeer in het weder zou plaats heb
ben en welhaast vertoonden zich donker
zwarte wolken aan den horizont, die met
groote snelheid uit het zuidwesten kwa
men opzetten. Violetkleurige bliksem
stralen doorkliefden onophoudelijk het
koperkleurig zwerk en aanhoudend klonk
het gerommel van den donder dat al
zwaarder wordende, weldra in knette
rende slagen overging, die bewezen dat
het onweder boven de stad woedde. De
wind stak op, joeg kolossale stofwolken
omhoog en wierp enkele takken van
hoornen naar beneden, in e'én woord het
zag er schril uit. Gelukkig duurde het
niet lang, het onweder dreef snel over
en toen de zware wolken zich in eenige
verfrisschende stortbuien ontlastten, werd
aan den gezichtseinder het blauw des
hemels weder spoedig zichtbaar.
Naar wij vernamen, vertoonde zich
aan de Leidsche vaart een hoos en wer-
b" E Li i L JL B T O IN.
Naar het franschvan Adolphe Selot en Jules Dautin.
46)
EERSTE GEDEELTE.
HOOFDSTUK XIX.
Sc ha n d e en dood.
„Maar ik zal mijn misslag goed maken, ik zal mij in mijne
eer herstellen; ik zal de vlek op onzen naam uitwisschen."
Een smartelijke glimlach plooide zich om zijne lippen.
„Onze naamdie zal met mij uitsterven. Draag dien naam zoo
gij dat wilt, maar draag hem niet aan uw kind over
Ik had de nog zoo versche wond weer geopend. Die naam was
beroemd, noch wijdklinkend, maar twee eeuwen lang was hij door
eerlijke menschen gedragen en met mijn vader stierf hij uit.
Wat zeide ik nog verder?.... Ik herinner het mij niet meer.
Tranen verstikten myn stem. Ik smeekte hem, voortdurend mij
zelf beschuldigende, een woord van vergiffenis af.
„Ik beklaag umompelde hij.
Dat waren zijne laatste woorden. Een inwendige ontroering
scheen zich van hem meester te maken. Zijn wijdopengesperde
oogen werden plotseling helder, maar spoedig weer werden zij
beneveld; zijne ademhaling ging sneller. Was dit het einde van
den doodstrijd, de bovenmenschelijke poging van de ziel, om zich
los te maken Ik stiet een angstkreet uit en riep om hulp.
Antoine snelde toe, vervolgens mijn moeder en mijn zuster.
Antoine verwijderde my van het bed en ik schuilde weg in
een der hoeken van het vertrek, hevig ontsteld en bijna het be
wustzijn verliezende. Ik zie hen nog met hun drieën om het
ledikant geschaard; mijne moeder en mijne zuster hielden beiden
een zijner handen vast, Antoine ondersteunde zijn hoofd.
De doodstrijd was eindelyk voorbij. De oogen verglaasden, de
neus werd smaller, de ontkleurde lippen schenen met een wit
poeder bedekt, de ademhaling werd langzamer en moeielijker.
Eindelyk ontsnapte een lange, diepe zucht aan zijne lippen. Dit
was de laatste! Antoine sloot hem de oogen. Mijne moeder en
zuster hielden het gelaat in de handen verborgen en snikten
zachtjes.
Eindelijk barstte mijn smart, die ik met zooveel moeite had
trachten in te houden, met alle hevigheid los. Ik wierp mij op
het bed neer, bedekte dit onbezielde gelaat met kussen en tranen,
en riep hem in mijn wanhoop aan.
Mijn moeder had zich op een stoel naast het bed laten neer
vallen en zag mij aan. Ik wierp mij nogmaals aan hare voeten
neer en omvatte hare knieën.
„Moeder!" riep ik uit. „Ook gij schenkt my geen vergiffenis?
Gij hebt geen enkel woord voor my Onbewegelijk en onder
een diep stilzwijgen bleef zij zitten.
„Word ik dan door iedereen vervloekt riep ik uit. Zij scheen
nu uit haar toestand van gevoelloosheid te ontwaken, haar oog
verhelderde. Zij stond op en sloeg hare armen innig en in koorts
achtige opgewondenheid om mij heen
„Mijn kind Gij blijft toch altijd mijn kind
Dat was te veel van hare zenuwen gevergd. Bijna op hetzelfde
oogenblik vielen hare armen slap neer en ik was verplicht has-r
te ondersteunen, hoewel mijne krachten daarvoor bijna te korfc
schoten. Louise en Antoine snelden haastig toe en trachtten haar
tot het bewustzijn terug te roepen. Eensklaps riep mijne zuster uit
„StilMen heeft de achterdeur geopend er komt iemand»
„Er komt iemand stamelde ik werktuigelijk, zeer ontsteld.
„Ja, ik hoor voetstappen. De geneesheer of een van de buren.
Ga oogenblikkelïjk heen, opdat men u niet zal zien
„Ja, dadelijk!...." zeide ik.
Vervolgens trachtte ik eenigszins tot bezinning te komen. „O,
mijn God!.... is hot waar!"
Ik omhelsde haastig mijne zuster, mijne nog steeds bewustelooze
moeder, mijn gestorven vader, en toen men het huis binnentrad
opende ik het venster en sprong naar buiten.
Ik begaf my nu naar den tuin. Alvorens weer over den steenen
muur te klauteren, wierp ik een laatsten blik op het huis; helaas
hoevelen zou ik er terugzien van degenen, die ik daar achterliet?
Mijn vader nietEvenmin mijne moeder, want zij had geen
lang leven meer voor zich, de arme vrouwzelfs mijn zuster....
ik wist immers volstrekt niet, welk armoedig en rampzalig be
staan ik wellicht in den vreemde zou leiden
