NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD.
Wintergave.
8e Jaargang.
Maandag 5 Januari 1891.
No. 2301.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERT ENTIËN:
Buitetóasi Bit twee Waden-
Weldadigheid naar Vermogen
STADSNIEUWS.
WARME SOEP.
Jiaf^arxna ^legina.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit bind verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 16 regels 50 Cents; iedere regel meer 10Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEliSBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Puhlicitt Etrangère G. L3)AUBE dg (o,, JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 lts Faubourg Montniarire.
EERSTE BEAD.
Nog zijn ingekomen de volgende
giften bij
van den heer J. Kf 50.
van A. P. voor de armen. 25.
van don heer J. G. Butz 5.
van den heer W. H. J. 5.
van A. P. in ds bus 5.
onder letters D. en B.^5
van den heer P. B. 5.
van een whietpotje door den
heer P. B4.43
van N. N. door den heer
S. v. L50.
van N. N. in de bos 1 cp.è, 1.23%
en 1 cp. k 1-50
van J. M. 20.—
door een dame by de Haarl.
Bank verg2.50
van N. N. aan de Haarl. Back-
verg., nieuwj. gift. 5.
van den heer H. H. B. 500.
hij den voorzitter: van iemand
die zyn naam niet in de dag
bladen vermeld wenscht te
zién300.
van een dankbare patiente door
dr. Fyan25.
van den heer S25.
van mevr. de G.50
van den heer J. J. Rooyers 50 bons
voor reuzel,
van een oudejaarsavond-„specl-
rondje" in 't Flora Park 2.50
van eenige bezoekers van Café
B. op Oudejaarsavond 17.66
van den heer P. D. 25 wellen dekens,
van N. N. bij den penning
meester 10.
van N. N. B7.
van J. P. B2.25
van V10.
bij den voorzittervan een
verhuiswagen10.
Haarlem 3 Januari 1890.
In de rotonde van het museum van
Kunstnijverheid alhier is de tentoonstel
ling van het teeken- en schilderwerk
van de leerlingen der school voor Kunst
nijverheid gereed.
Het museum werd gedurende het jaar
1890 door 14321 personen, waaronder
992 betalende, bezocht.
Des Zondags is de toegang vrij.
Door het R. K. Parochiaal armbe
stuur zijn in de afgeloopen week aan
nietbedeelden bedeeld 220 dekens, 200
groote en kleine bedden en 200 groote
en kleino peluws.
Naar wij vernemeD, is de tooneelclub
„Haltatuli" vanziDS dezer dagen een
tooneelvoorstelling te geven in den
Nieuwen Schouwburg alkier, waarvan
de opbrengst zal strekken ten voordeele
van ho», die door den feilen winter te
lijden hebben en niet door een der lief
dadigheidsinstellingen worden gesteund.
Door het bestuur der Vereeniging is eene
buiten haar staande commissie verkozen,
die zich met de inning en verdeeling der
inkomende gelden belast heeft.We bevelen,
wanneer dezer dagen de inteekenlijsten
onzen lezers zullen worden aangeboden,
voor hot goede doel deze zeer in hunne
mensehlievende aandacht aan.
De Commissie ter spijsuitdeeling aan
behoeftigen alhier, brengt in dit blad ter
kennis dat te beginnen met Maandag 5
Januari a. s., dagelijks van 122 uur,
uitgenomen des Zondags, de gelegenheid
zal worden opengesteld, om in haar
lokaal gratis warme spys te gebruiken.
Men behoeft zich op dat uur slechts aan
het lokaal in de Jacobstraat te ver
voegen om gratis een flinke portie war
men soep te bekomen. Voorafgaande
aanmelding is overbodig.
BROOD EN KOFFIE.
Het is ons aangenaam te kunnen mede-
deelen, dat het in een onzer vorige duiii-
mers medegedeelde plan van een onzer
stadgenooten, om gedurende de heer-
8chende koude een gratis-uitdeeling van
brood en warme koffie te houden, ter
stond veel bijval heeft gevonden. Reeds
hebben zich de volgesde pereonen tot
eeno commissie geconstitueerd: H. H.
Kolkmeyer, Gr. Houtstr. 98, P. D.
Huidekoper, Wilhelm, straat 25, H. van
Niel Hz., Gr. Houtstr. 90, A. F. H.
van der Vaart, Gr. Houtstr. 71, G.
VeldhuyseD, N. Gracht 32, W. W. Gus-
kens, Groote Markt 4, D. Andrea, Kei
zerstraat 6.
Ook een lokaal is reeds verkregen en
wel dat van de Baptisten-Gemeente in
do Parklaan.
De commissie, die hare pogingen dus
aanvankelijk reeds met goeden uitslag
ziet bekroond en meer personen zal
trachten te bewegen met haar werkzaam
te zijn, doet thans een warm beroep op
de ingezetenen, om gelt'.Jijke bijdragen,
brood of koffie te zenden aan bovenge
noemde personen of ftö,n het vermelde
lokaal.
Bevroren Duinwaterleidingen.
Herhaaldelijk kwam jns ter oore, dat
zeer velen onzer ingezetenen, wier duin
waterleiding door den feilen vorst be
vroren is, tevergeefs by hunno buren
hebben aangeklopt om hulp.
De laatsten toch achtten zich genood
zaakt water te weigeren, omdat in het
contract «et de Maatschappij het afge
ven van water aan anderen
verboden.
Meenende, dat het niet in de bedoe
ling der Maatschappij kon liggen, deze
bepaling onder de bizondere omstandig
heden waarin wij thans verkeeren, zoo
streng te handhaveD, hebben wij ons
gewend tot den heür H. M. J. van
Lennep, administrateur van de Duin
water-Maatschappij alhier en kunnen
thaDS aan onze lezers ipededeelen, dat
de hoer Van Lennep er geen le&icaur in
ziet, onder de gegeven omstandigheden
dat men aau hen, wier waterleiding be
vroren is, water afgeeft.
Wij gelooveü, velen1 onzer lezers hier
mede een dienst te be a ijzen.
Sedert de laatste week zijn de straten
in onze gemeente op vele plaatsen on
begaanbaar door de gladheid. Herhaal
delijk ziet men dan ook menschen vallen
(gisterenavond zagen wij o. a. een man
letterlijk neerploften) en wij ontvangen
klacht op klacht van onze lezers, dat
hieraan niet een einde wordt gemaakt
door uitvoering van het desbetreffend
artikel in de politie-verordening.
Ieder, die vaak op straat is, weet dat
die klachten niet overdreven zijn. Met
name o. a. op de Leidschevaart en langs
het Spaarne is het gaan uiterst moeilijk,
en kan zelfs de grootste voorzichtigheid
niet altijd voor een ge.aarlyken val
behoeden.
Wanneer de polilie-verordening geen
doode letter is, wordt het hoog tijd, dat
aan de ingezetonon last worde gegeven
voor hunne huizen zand of asch te
strooien.
(Even na de samenstelling van dit
bericht deelt een ingezetene ons mede,
dat gisteren zijn 20-jarige zoon zich in
de Zijlstraat door een val ernstig aan
het achterhoofd heeft bezeerd.)
Hedenmorgen werden de bewoners
der Wilholmicastraat opgeschrikt door;
een hevigen knal. Bij ingesteld onder
zoek naar de oorzaak daarvan bleek al
spoedig, dat het stadsriool in die straat
op verschillende plaatsen was gespron
gen door ontploffing van zich daarin
sterk ontwikkeld hebbende gassen. Ten
huize van den heer P. aldaar, die zich
met licht te dicht bij het privaat had
gewaagd, is dit uit elkander geslagen,
terwijl door de vlamraon, die daaruit op
stegen zijne wenkbrauwen zijn geschroeid.
Ofschoon het zeer zelden voorkomt,
zij men voorzichtig by het naderen van
riolen, zinkputten of privaten met licht,
vooral omdat nu bij de vorst veel ver
stoppingen voorkomen, waardoor de ver
schillende lichtontvlambare gassen zich
©phoopen, dio bij aanraking met een
vlam ontploffen kunnen.
BINNENLAND.
H. M. de Koningin-Regen
tes heeft de bizondere afgevaardigden
der vreemde vorsten en vele leden van
hun gevolg, die bij de begrafenis van
Z. M. den Koning tegenwoordig waren,
benoemd tot grootkruis, commandeur of
ridder i de Orde van den Nederlacd-
schen Leeuw.
De minister van binnen-
landsche zaken heeft het bouwen van
een geologisch miueralogiseh laborato
rium te Leiden gegund aan den heer
W. A. G. Jassen, te Leiden, als laagste
inschrijver, voor de som van 69,280.
Naar wij vernemen, z ij n de
dignitarissen, hoofd- en verdere ambte
naren eu beambten, behoorende tot den
hofstaat on de diensten van wijlen Z.
M. den Koning, voorloopig tot 1 Mei
a. s. in hunne functiën en betrokkingen
bestendigd. (N. R. C.)
Men meldt uit 'sHage:
In 1886 werd door jonkvrouwen Adèle,
Suzette en Jeanne van der Heim op
gericht en tot haar dood in 1883 in
stand gehouden en met legaten begiftigd
j de werkimiehting voor blinden met het
doel blijkens de opdracht „den
blinden verzachting van lot te brengen
door arbeid en troost door het evangelie".
Vrijdag vierde de inriohting haar zil
veren feest, dat hen, die daarbij tegen
woordig waren, met een gemengd gevoel
van w&emoad en vreugde vervulde. Wee
moedig toch stemde de aanblik van on-
gelukkigen die, de heerlijke gave des
gezichts missende, daar kalm en tevreden
rond de gedekte tatel zaten, waarop later
de feestdiseh werd aangerecht vreugde
vervulde den toeschouwer, omdat die te
vreden gezichten getuigden \an liefderijke
zorgen.
Met het zingen van Gezang 12 vers
1 werd het feest geopend en daarna door
ds. Knottserus een gevoelvol gebed uit
gesproken.
Bij afwezigheid van den voorzitter W.
A. baron van PaJlandt-Werne, gaf de
penningmeester, J. E. N. baron Schim-
melpenninck van der Oije, een kort over
zicht van het heden en het verleden der
inrichting, daarbij dankbare hulde bren
gendo aan de nagedachtenis van de op-
riehtöters hier boven genoemd. Hij her
innerde aan de aanzieslyko offers welke
de jonkvrouwen Van der Heim zich
hadden getroost, en wees er op dat na
den dood van de laatste dier dames, in
1884, de inrichting voor zich zelf moest
zorgen, en hoe zij dit, dank den steun
van verschillende personen, beeft kunnen
doen. Sedert '84 is de inrichting, waar
22 personen werken, steeds vooruitgegaan,
doch nog immer moet het bestuur tal
van hulpbehoevende blinden afwijzen,
omdat de lokalen by uitbreiding van het
getal werklieden te klein zouden blijken.
Hulde bracht spreker aan den werkbaas
H. van Straten voor zijn uitmuntende
zorgen en liefdevolle leiding.
Ds. J. C. van Dooremaal sloot zich
by die hulde aan. Na al hetgeen Van
Straten gedurende de 20 jareD dat by
er werkbaas is, voor de inrichting ge
daan heeft, achtte het bestuur het een
p. sseade erkenning van zijn diensten
door hem den titel van directeur te geven,
vergezeld van een stoffelijk bïyk van
waardeering. Do heer Van Dooromaal
stelde tevens do weaschelijkbeid in het
licht den blinden zooda»«gen werkkring
te goven, dat zy door hun arbeid in hun
onderhoud kunnen voorzien, hetgeen bij
da opleiding in een instituut voor blinden
dikwyls wordt voorbijgezien.
Hy besloot met den wensch Van
Straten nog lang aan het hoofd van den
arbeid te zien en het hartelijke //Lang
leve de directeur van do blinden, ge
tuigde dat dit ook hun wensch was.
Daarna richtte do directeur Van Stra
ten het woord tot de blinden en het
bestuur. Oprechte genegenheid sprak uit
zyne woerden bij de herinnering aan
hetgeen de jenkvrouwen v. d. Heim voor
de inrichting gedaan hebben, en met
weemoed herdacht hij haar verscheiden.
Dankbare hulde bracht hij aan het be
stuur dat het schoono werk heeft voort
gezet en dat steeds vol liefde en toe
wijding voor de stichting arbeidt.
Nadat ds. Knottnerus nog eenige tref
fende woorden had gespreken naar aan
leiding van Johannes 8 vers 12 en een
gebed had uitgesproken waarin, hij den
kranken evangelist Lawan herdacht, die
door ziekte verhinderd was tegenwoordig
te zijn, begaven de blinden zich aan den
feestmaaltijd.
FEUILLETON.
Naar het enoelsch
WALTER BESANT.
20)
HOOFDSTUK VII.
Zonder betrekking.
„Ja, ik dacht wel, dat hij u dat beloofd zou hebben. Welnu,
er zullen wel weer betere dagen komen!"
John schudde ontkennend het hoofd.
„Neen. De tijden zullen voor de engelsche kantoorbedienden,
vrees ik, steeds slechter worden. Overal wordt nu kennis van
snelschrijven en van de vreemde talen vereischt. De duitsche
kantoorbedienden komen bij honderden toestroomen en nemen
onze plaatsen in. Daar hebt gij bijvoorbeeld den jongen Bock,
die alle vreemde talen kent en veertig pond per jaar
verdient! Welnu, met zulke menschen kunnen wij onmogelijk
concurreeren."
„Geduld, John," zeide zijn vrouw. „Houdt op met schreien,
kinderen. Katharina, gij wilt toch zeker nog wel eens komen
theedrinken. Kinderen, Katharina zal ons nu en dan komen op
zoeken nietwaar, lief kind
Toen Katharina des avonds om negen uur wegging, ontmoette
zij Dittmer Bock, die bij een gaslantaarn een sigaar stond te
rooken.
„Zij weten nu alles," zeide hij. „Ik durfde niet komen en heb
innig medelijden met hen. Hij heeft nu toch nog honderd en
vijftig pond In Hamburg zou dat een aardig salaris zijn voor
een kantoorbediende. Honderd en vijftig pond. Drieduizend
mark. Herleid het tot marken, dan is het twintig maal zoo
veel tien mark per dag wie heeft niet voldoende aan
tien mark per dag De Engelschen zijn te rijk geweest, maar
die tijden zijn nu voorbij. De engelsche bedienden krijgen hun
ontslag en de Duïtschers blijven. Ik verdien slechts veertig poncl
per jaar. Achthonderd mark. Ja, de Duitscher blijft en de Engelsch-
man krijgt zijn ontslag."
„Zij zullen zich in vele dingen moeten bekrimpen," zeide
Katharina.
„Zij zullen wel genoeg hebben om te eten, maar niet langer
rijk zijn. Zij zullen er niet langer een F r a u 1 e i n op na kun
nen houden om onderricht te geven aan de kinderen."
„Neen. Ik moet een andere betrekking gaan zoeken."
„Het zal, vrees ik, wel moeielijk gaan om wat anders te
vinden."
„Ik zal wel wat vinden. Daarvoor ben ik volstrekt niet bang."
„Fr au le in," Dittmer was plotseling bleek geworden en er
stond angst op zijn gelaat te lezen, „gij verlaat deze familie:
gij gaat weg. Him mei! Waar zal ik u dan voortaan ont
moeten
Katharina aarzelde.
„Zoudt gij mij dan nu en dan nog wel eens willen spreken,
Dittmer?" vroeg zij, zonder de minste coquetterie.
„Ach! Vraagt gij nog of ik dat wensch welk ander ge
noegen heb ik, dan u nu en dan te ontmoeten, Frdulein. Er
is niemand op de gansche wereld, die naar mij luistert wanneer
ik spreek."
„Wanneer het is, om mij deelgenoot van uwe plannen te ma
ken, dan zal ik het zoo trachten te schikken, dat wij elkaar nu
en dan zien. Maar...."
„F r a u 1 e i n, het is zoo heerlijk voor mij om mijn hart voor u
uit te storten, want gij zijt vriendelijk en begrijpt mij. Gij lacht
mij niet uit. Ja, het vervult mijn hart met vreugde, wanneer ik
bij u ben en uw gelaat zie so wunderschön."
„Dittmer, gij moet niet...."
„Gij vraagt mij, of ik u nu en dan wensch te ontmoeten.
Ach! Wanneer ik werk zie ik steeds uwe schoone oogen voor
mij en hoor ik uw stem zoo zacht en liefelijk...."
„Dittmer," Katharina legde haar hand op zijn arm, „begrijp
mij goed. Ik mag u nooit meer ontmoeten, als gij mij niet be
looft, nooit weer zulke woorden tot mij te spreken. ODitt
mer zijne brieven zijn hier dicht bij mijn hart en... en
Dittmer, hoe hebt gij zóó tot mij kunnen spreken?"
Hij gaf geen antwoord, omdat hetgeen hij had willen zeggen,
de zaak eer erger dan beter zou hebben gemaakt. Hij had
willen zeggen „Vergeet dien man, Katharina, hij is dood. B--