NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
8e Jaargang
Zaterdag 24 Januari Ibül.
No. 2319.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIE^
ANDRIESSEN,
HAARLEMSCH L1EÜEKË.
Vijl en twintig Cents.
STADSNIEUWS.
Het Hederlandscb. Tooneel.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Jiaf^arroa ^legtna.
öc jaai^aiig. A -*■w v -"-» x^v/»
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenjf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers. 0,05.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel moer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Roof dagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale ie Publicité Etrangere G. IDAT]BE §p CoJOHN F. JONES£ucc., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre
Wy hebben de eer te berichten, dat
wij door eene overeenkomst met de druk
kers, in staat zyn, aan diegenen onzer
Geabonneerden die de muziek beoefenen,
eene PREMIE aan te bieden ©n wel:
Lied ïoor eene Zangstem.
Gecomponeerd door
N. H. ANDRIESSEN.
Deze bevallige melodie kan, daar zij
voor middelstem gesehreven is, door ieder
worden gezongen, terwijl het piano-accom-
pagnement, dat eigenaardig den golfslag
van het Spaarne nabootst, aan den pia-
Dist geen te hooge ©ischen stelt.
Deze melodieuss compositie, die keurig
en zonder fouten gedrukt is, mag in nie-
mand8 muziek portefeuille ontbreken.
Wij bieden het onzen Geabonneerden
aan voor slechts
per exemplaar.
In ons a. s. Maandagavond verschonend
Nummer zullen wij den RON afdrukken,
tegen afgifte waarvan en betaling van
25 Cents, bet Lied aan ons Bureau kan
worden afgehaald.
Directeuren- Uitgevers.
Haarlem 23 Januari 1891.
De eerstvolgende vergadering van den
Gemeenteraad zal plaats hebben op
Woensdag, den 28sten Januari a. s., des
namiddags ten 1 nur.
Ter voorkoming van vervolging, ach
ten wij het niet onnoodig, de eigenaars
van honden, die deze nog niet voor do
belasting hebben aangegevea, opmerk
zaam te maken, dat 31 Januari a.s. daar
voor de laatste dag is.
De Haarlemsche Mannenzangvereeni-
ging „Crescendo" zal binnenkort een
liefdadigheidsooseert geven ten voordeele
van de Voreeniging „Weldadigheid naar
Vermogen", in de Concertzaal der sociëteit
„Vereeniging," met medewerking van
solisten.
Men verzoekt ons het volgende te
plaatsen
Rekening en verantwoording over de
weldaHitfheids-vcorstellingr, gegeven door
de tooneelclub „Multatuli", op Dinsdag
20 Jan. 1891. Ontvangen werd aan vrij
willige giften f 226.30, aan toegangs
kaarten f 269.55, totaal f 4^5.85. On
kosten 163.66 blijft ƒ332.19.
Aldus opgemaakt en acceord bevonden
22 Jan. 1891.
De Commissie v. ToezichtD. de
Clercq, fabrikant, J. P. Nobels Jr., S.
J. H. Terstraten, D. Sabelis.
De heer E. Voet Jr., goud- en zilver
smid alhier, is in het bezit van oen
zilveren theelepeltje, op den bolleB kant
waarvan gegraveerd staat:
„Over het ijs gehaalt van Enkhuijsen
17—40
26 Februari"
Op den steel bevindt zioh het wapan
van genoemde stad.
Waarschijnlijk is het afkomstig van
Bijsitr. Sippeus, van Stavoren, dezelfde
van wien in het rympje in ons vorig
nummer sprake is en een der voorouders
van den heer J. Th. Sippens, te Oosterend.
Heden is door de commissie brood en
koffie verstrekt aan 702 kinderen en
398 volwassenen, te zamen 1100 per
sonen.
„De onechte Zoon" (le fils naturel),
van den jongen Dumasheeft, zooals
vele zijner stukken, een scherp geteekende
moraal. Zy is deee dat een naam alleen
dan beroemd is en waarde heeft, wanneer
de drager daarvan dien door zijn eigen
werk beroemd heeft gemaakt.
Dumas is voor krasse stellingen nooit
bang geweest, en het bewys daarvan is
wel, dat hij by het ontwikkelen der
bovengenoemde moraal, den ambtenaar
van den burgelijken stand heel en al
over het hoofd ziet. Nu is het waar,
dat men zich in Frankrijk (ef in Parijs,
maar dat is wat dramatisehe kunst betreft
hetzelfde) dat men zich daar niet zoo alge
meen tot dien nuttigen ambtenaar pleegt
te wenden, als wel in ons land maar
toch zonden wij durven beweren, dat het
niet heel natuurlyk is, wanneer een zoon,
die den naam zyner moeder draagt, dien
van zyn vader afwijst, hoewel hij een
diplomatieke betrekking heeft.
Maar voor het effect zyn schrille
kleuren noodig. Dumas maakt er dan
ook een ruim gebruik van en tooit den
zoon met een edelmoedigheid, die buiten
alle proportie gaat in vergelijking met
het hoogste punt van zelfverloochening,
dat in het werkelyke leven wordt be
reikt.
De zoon, die beroemd is geworden en
macht heeft gekregen, biedt den man,
die zijne moeder ongelukkig heeft ge
maakt, den titel van Graaf aan en, wat
sterker is, de man neemt dien aan. Sterker
kon Dumas zijn moraal niet laten uit
komen en de scène bewyst zijn meester
schap in het verwekken van effect.
Ter wille van dien indruk, moet men
niet al te veel den nadruk leggen op
don geringen kans. die er zelfs voor den
bekwaamsten jongeo man bestaat, om in
een tijdsverloop, waarin men geene bur
gerwoning kan bouwen, secretaris van
een minister en redder van Europa te
worden.
De heeren van Sehoonhoven, Clous,
Morin en Schulze en de dames Frenkel,
Lorjé, Poolman en Holtrop vervulden
de hoofdrollen. Wij voor ons zien den
heer van Schoonhoven liever in rollen
als Rolofernes en Essex, waarvoor zich
zijne geheele persoonlijkheid 000 uit
nemend leent. De heer Clous was
hoogst verdienstelijk, meer dan ooit ferm
in zijn rol en Morin en Schulze hebben
ons weer eenigo toonoeltjes laten zien,
die als juweeltjes van humor lang in
onze herinnering blijven, al mag niet
ontkend worden, dat de heer Sehulzo
meer beoogde om het publiek te doen
lachen, dan wel een (deftigen) notaris
te laten kijken, die de toekomst bespreekt
van zyn petekind.
En wij hebben den echten, den ouden
Morin weer eens gezien in zyn gesprek
met de trotscho markiezin fmevr. Pool
man). Dit gesprek was een meesterstukje
van ensemble, do dougd, die aan het
„Nederl. Tooneel^ in zoo hooge mate
eigen is.
Mevrouw Frenkel speelde de rol van
Clara Vignot op de wyze, die men van
haar kentmevrouw Holtrop fHermine)
was perfect als de jeugdige, onbevan
gene, ietwat baekfi8ch-achtige Hermine,
en voor mevr. Pauwels (Henriette Ster-
nay) trad mej. Lorjé op, die wat ondui
delijk en niet rolvast was, waarschijnlijk
omdat zy ter elfder ure de rol had over
genomen.
Een paar opmerkingen tot slot. De
heer Clous scheen in het eerste bedrijf
met zijne handschoenen ais saamgegroeid,
en de tuindeur was eigenlijk niets dan
een breed en hoog gat in den wand.
Dit stond niet mooi.
Door den heer Van Schoonhoven werd
medegedeeld, dat Do-derdag a.s. „Sche
mering" van Carmen Sylva en „de kleine
Lord" zal gaan. Wij durven ieder aan
raden, laatstgenoemd stuk te gaan zien.
„RIPPERDA."
De haarlemsche scherravereeniging
„Ripperda" hield Donderdagavond een
feestelyken oefeningsavond met welwil
lende medewerking van de grootendeels
uit haar midden gevormde vereenigiBg
„Amicitia", ter gelegenheid van het
prevêts-e-xameD, in de groote zaal van
de Sociëteit de Kroon.
De uitslag van het examcD, waarvan
de jury bestond uit de heeren G. Hesse,
van Amsterdam, Eekhof, sergt. der inf.,
J. G. Martin Jr, en A. Robin, alhier,
was, dat berorderd werden: tot meester
op den degen de heer J. A. Lyeklama
en tot prevóts op den degen de heeren
E. A. du Croo, C. Loeff, L. V. Arnold,
L. F. Keijser, A. W. F. Wijdoogen, A.
Roos, D. Christen, P. M. Faber en
Jac. Faber.
De avond werd verder door muziek
en voordrachten, scherven (fr. methode),
een fraai „optisch bedrog" (uitgevoerd
door den heer G. L. Smit en een
tweetal dam6s), muzikale clowns en
iableaux-vivants opgeluisterd. De talrijk©
genoodigden vermaakten zich uitstekend.
Een bal besloot den avond.
De campagne aan de beetwortel-sui
kerfabriek „Hollandte Houtrijk en
Polanen, was Donderdagmorgen afgeloo-
pencirca 36 millioen kilogram beet
wortelen werden verwerkt.
Men meldt ons:
De in het Noerdzeakanaal voortgaande
stoomschepen hebben de Hembrug be
reikt, kraehtig wordt voortgewerkt om
het ijs te verwijderen, waarbij Addich's
nieuwe $sploeg goede diensten bewijst.
Geniesoldaten zijn onder leiding van een
officier mede behulpzaam met het doen
springen der reusachtige schotsen.
Binnen drie dagen hoopt men Am
sterdam te bereiken; de stoomvaart was
sedert de eerste dagen van Januari
gestremd.
De Qhristiania en de Ainstelstroem
■yu heden de Hembrug gepasseerd.
De leden van de Eerste Ka
mer der Staten-Generaal zyn ter ver
gadering bijeengeroepen tegen Maan
dag 26 Jan. a. s., des avonds te 8)4 uur.
Naar wij vernemen, is er
groote kans, dat het zenentarief dezen
zomer door de Exploitatie-maatschappij
op hare spoorlynen zal worden inge
voerd.
De hoofdingenieur IJzer-
man, aan Sumatra's westkust werkzaam,
zal een onderzoek instellen naar de beste
gelegenheid tot afvoer van de steenkolen
oostwaarts De heer IJzerman gaat nog
deze maand over land naar Siak en zal
vermoedelijk half Maart den tocht vol
brengen. In het begin van September
is by reeds te Loeboe AmbatjöDg ge-
mi
Deor den burgemeester van
Helder is uit Brummon, van iemand die
onbekend wenscht te blijven, een som van
f 100 ontvangen, met verzeek die te willen
verdeelea onder de redders der schepe
lingen van het op de Razende Bol ge
strande stoomschip Elstow.
Over Koch's geneeswijze
sohryft dr. Lamping te Utrecht aan het
Wir. Dagblad
Dank het toeval, dat my medio
December naar Berijn deed gaan om de
Koeh'sche methode en de verkregen
resultaten te bestudeeren, was ik in de
gelegenheid om van dichtebij en rustig
de zieken te zien en de demonstraties
ad personam meant te verkrijgen. De
„run" der medici was voorby. Of ge
heel alleen, öf met weinigen, zag ik
in het ziekenhuis Friedrichshain, door
de welwillende introductie van prof. Max
Fürbringer, vroeger prof. in anatomie
te Amsterdam, aan zijn broeder Paul
Fürbringer, die directeur van dat ste
delijk ziekenhuis is, alles wat er voor
het oogenblik merkwaardigs te zien is
van de behandelingswijze, volgens prof.
Koch. Door hem zelf en door zijn assis
tent dr. Sehwerin, werden mij al e zie
ken getoond, de injecties in myn bijzijn
gedaan, de verandering in den toestand
aangewezen, en bij de avond-visite op
de verschillende reaction opmerkzaam ge
maakt.
Van prof. P. Fürbringer evenals van
prof. Güsserow bekwam ik introducties
voor de „Charité". Het officieele schrijven
van heeren regenten van het ziekenhuis
alhier, dat ik zoo noodig vertoonde,
ontsloot my alle deuren en bezorgde
my alles, wat ik behoefde behalve
het hoogstnoodige, de Koeh'sche lymphe.
Gaarne gedenk ik de collegiale, vriend
schappelijke ontvangst der professoren
Leyden, Fürbringer, Fraentzel, Sonnen-
burg enz, en der verschillende assisten
ten, de doctoren SohlaDge, Runkwitz en
Sehwerin, die my hunne bevindingen
mededeelden en geen tyd to lang von
den om mijne vragen en opmerkingen
aan te hooren en te beantwoorden.
Zooals reeds van algemeene bekend
heid is, wordt de lymphe als genees
middel enkel by tubereuleuse processen
aangewend volgens prof. Koch
bestaat daarbij alleen kans op beter
schap.
Wat ik van die beterschap gezien
heb, is in het kort het volgende. By
verschillende lupuslyders was groote
verbetering in den toestand te consta-
teeren,. De vroeger bestaan hebbende
verzwering kon nog zeer goed worden
nagegaan door de abnormale kleur van
het gedeelte, dat genezen was. Photo-
37)
Naar het en g els ch
van
WALTER BESANT.
HOOFDSTUK XIII.
Den volgenden morgefi.
„In de donkerste uren, mijn kind," hoorde zij miss Beatrice
zeggen, niet op fluisterenden toon, maar met luider stemme
in de donkerste uren, wanneer de dreigende zwarte wolken
zich meer en meer samenpakken, wanneer de wereld hardvoch
tig is, en gij op het punt staat om onder uw leed te bezwijken,
dan zal God u helpen, en wel zonder dat gij het eenigszins
verwachttet."
Het was weinig, één shilling is niet veel, en toch was zij er
tot in het diepst van haar hart door getroffen, evenals een
enkele zonnestraal een geheele berghelling beschijnt. En zij
zette zich neer en barstte in tranen los, waarna zij opstond en
verder liep,
Katharina's weg voerde haar naar Covent Garden Market,
waar verscheidene koffiehuizen zijn, die reeds goede zaken doen
nog voordat de meeste menschen het zich bewust zijn, dat er
weer een dag is aangebroken. Zij trad een van die inrichtingen
binnen en gebruikte een ontbijt een flink ontbijt, bestaande
uit een boterham, een ei en een groote kop heete, bruine koffie.
Daarna viel zij weer in slaap en er was een barmhartige Sa
maritaan, die medelijden met haar had. Het was de waardin,
een eenvoudige, ruwe vrouw maar zij zag, dat het slapende
meisje er fatsoenlijk uitzag en zeer uitgepu. scheen te zijn: zij
liet haar dus slapen.
Het was reeds acht uur toen Katharina ontwaakte. De vrouw
stond voor haar.
„Ik.... ik.... neem het mij niet kwalijk," zeide Katharina. „Ik
heb geslapen."
„Gij hebt langer dan drie uur geslapen, mejuffrouw. Gij moet
wel zeer vermoeid zijn geweest, om te midden van dit rumoer
ongestoord door te kunnen slapen."
„Ik heb den ganschen nacht op straat doorgebracht, omdat
ik geen geld had."
„Is het waar? Den geheelen nacht? En dat een dame
naar mij dunkt als gij uw haar in orde wenscht te maken
en u wilt wasschen, dan kunt gij dat boven doen."
„Was er ooit een betere Samaritaansche
Katharina volgde haar. Zij had weer willen schreien, maar
haar ontbijt had haar versterkt. Zij kuste de waardige vrouw
van Samaria toen zij wegging, en nadat de fortuin haar weer
begon toe te lachen, spoorde zij haar op en stortte tranen, toen
zij hoorde, dat de goede vrouw weg was en niemand wist
waarheen.
Verfrischt, versterkt en met vernieuwde hoop en met zes
stuivers in haar hand, het overschot van den shilling van den
politie agent, ging Katharina den derden dag te gemoet.
Zij meende, dat, wanneer zij naar St. James Park terug
keerde, zij daar wellicht Lily of misschien Dittmer Bock zou
vinden.
De menschen zonder geld en zonder dak, die op de banken
hadden geslapen, waren nu allen weg en zwierven weer in alle
richtingen rond, on werk te zoeken, te stelen en om gebrek te
lijden. De banken waren echter niet leeg. Het was een heldere,
vroolijke morgen: een schooneherfstdag, en de weinige bloemen,
die nog waren overgebleven, schitterden veelkleurig te midden
van de afgevallen gele bladeren. De banken waren nu bezet
met menschen, die niets te doen hadden. Dezen maken, geloof ik,
een bizondere klasse der maatschappij uit; zij kennen elkaar,
knoopen ongetwijfeld verbintenissen met elkaar aan, treden in het
huwelijk, krijgen kinderen, worden oud en sterven. Maar eerst
met hun dood verlaten zij het Park, evenals de eenden. Het is
eigenaardig om te moeten denken, dat er zulk een klasse van men
schen onder ons bestaat, een ras, dat geheel alleen staat; zij
brengen hun geheele leven door in St. James Park en doen nooit
iets anders dan zitten op de banken, welke onbezet zijn, zij
dommelen in, wanneer de zon schijnt, lezen zoo langzaam moge
lijk de couranten, houden een gesprek met elkadr zonder ooit
in vuur of geestdrift te geraken, leunen over de brug om naa-
