NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
8e Jaargang.
Vrijdag 5 Ju
No. 2429.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADYEKTENTIËN:
STADSNIEUWS.
EEN G0UDEU JUBILEUM.!
BINNENLAND.
FEUILLETON.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers. 0,05.
Dit blad verscbynt dagelyka, behalve op Zoo- en Feestdagen.
Korean Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 12£.
Tan 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden Aangenomen door
onze agenten en door allb boekhandelaren en ccnrantierc.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het BuitenlandComvaqnie Générale de Bublicité JStrangère (7. DA V BB A- CoJOHN F. JONBB, SuccBar ij» Slii» Faubourg Montmartre
Haarlem 4 Juni 1891.
Vanwege het ministerie van Water
staat enz. is heden aan het gebouw van
het provinciaal bestuur alhier aanbe
steed
i°. het verdiepen en onderhouden van
de Noordzeehaven en van het buiten
kanaal en voor het onderhouden van
de golfbrekers en havenhoofden te
IJmuiden van af 1 Juli 1891 tot 30
Juni 1896. Raming 1.527.000. Van
de 2 ingekomen biljetten was dat van
de heeren A, Volker Lz. en P. A. Bos
te Sliedrecht en Gorinchem het laagst,
f 1.370.000.
2®. de uitvoering van eenige werken
tot verbetering der zeeweringen langs
het Noorderstrand op het eiland Vlie
land. Raming 23.250. Ingekomen
waren 5 biljetten, waarvan dat van M.
Daalder te Terschelling het laagst,
f 19,260.
het herstellen van buitengewone
winterschade aan de rijkszee werken op
Vlieland. Raming J 14.750. 3 biljetten
waren ingekomen, waarvan dat van J.
van der Plas te Hardinxveld het laagst, J
f 14 200.
De lieer Z., te Amsterdam, heeft,'
voor den bouw van eene wasch-, droog 1
en bad inrichting, aan de inrichting tot j
verpleging van lijders aan vallende i
ziekte te Haarlem, 10,000 geschonken,
v'eideY werd voo; genoemde dichting
ontvangen van E. te Haarlem 1000 j
mej M. E S. de PI. f 500N N. te
Amsterdam 500N. N te Haarlem j
300, en nog gillen van f 100, f 50,!
25 en minder bedrag.
Een der werklieden der Haarlemsche I
Katoen maatschappij, j. J. Roest, baas!
m de roldrukkerij, mocht Woensdag 3 j
dezer het voorrecht smaken genoemde i
maatschappij vijltig achtereenvolgende j
jaren te hebben gediend. Natuurlijk j
zou deze, dag niet onopgemerkt voorbij
gaan.
Des avonds te 8 uur in een open rijtuig j
van zijne woning gehaald door de hee j
ren J. J, Jacques en J. A. C. Schröer, 1
hoofdbeambten der Katoeninaatscliappij,
ging het in triomf naar „Weten en
Werken," in welks benedenzaal zich
alle beambten en zoowel mannelijke
als vrouwelijke werklieden van genoemde
inrichting, të zamen ongeveer 200 in
getale, hadden vereenigd. Daar aange- j
komen werd de 79-jarige jubilaris bij
zijn binnentreden met gejuich ontvangen, j
Natuurlijk was de eereplaats voor hem
bestemd.
Toen allen gezeten waren 11am de
heer Schröer het woord en begon met
allen te danken voor hunne trouwe op
komst op dit gedenkwaardige feest.
Hij wees op het zeldzame voorrecht,
dat iemand 50 jaren onafgebroken een
en dezelfde firma mocht dienen en op
het niet minder groote voorrecht, dat
een firma zoolang door een zelfden
persoon trouw en eerlijk werd gediend.
Intns?chen was ook de heer Jhr. Ch. F.
van de Poll, directeur der Katoenmaat
schappij, binnengetreden. Hij achtte
het een geluk, thans voor de tweede
maal een zoo gedenkwaardig jubileum
van een zijner meest geachte werk
lieden te mogen beleven. Hij bracht
Roest dank voor hetgeen hij steeds voor
de firma was geweest. De een zeide
hij werkt in deze, de ar.der in gene
betrekking, die hij zich heeft gekozen
en als men het goed beschouwt, waarom
zouden wij allen dan in een dergelijk geval
geen aanspraak hebben op gelijke er
kentelijkheid Hiermede reikte hij den
jubilaris onder couvert iets over, waar
voor hij zichzelf kon aanschaften, wat
hij nog in den huiselijkeu kring wenschte
te bezitten. Luide en aanhoudende
kreten als „leve de directeur", die deze
echter bescheiden afweerde met een
„Neen, niet mij, maar hedenavond
Roest", klonken door de zaal.
Van de meesterknechts ontving
de jubilaris onder een welgemeende
toespraak van een zijner collega's, J. v.
Wort, die ook leeds zijn 50 jarig jubi
leum aan dezelfde fabriek had gevierd,
een fraai horloge met ketting en het
was aandoenlijk om te zien, hoe deze
beide veteranen van den arbeid elkander
de hand sch\idden onder den wensch,
dat zij nog E\ng met opgewektheid en
kracht de firma mochten dienen.
Van de werklieden zijner afdeeling
ontving hij onder een geluk wensch bij
monde van den werkman Traksel een
zestal fraaie stoelen en een keurigen ge
makstoel ten geschenke.
Daar de jubilaris beter werkman dan
spreker is, vatte de heer Schröer, die
tevens als president van het zieken
fonds der maatschappij goed op de hoog te
is van de personeeie aangelegenhe
den, namens hem het woord om allen
te bedanken voor de waardcering hem
betoond. Hij dankte ook namens Roests
zieke vrouw, die reeds 89 jaren oud
en ernstig onuer de gebreken des ouder-
doms gebukt, toch nog kon beseffen,
welk schoon feest haar man vierde en
namens zijn zoon. die waardig de voet
stappen zijns vaders drukt, die altijd
zoowel binnen als buiten zijn werk zich
een door en door knap werkman had
betoond.
Namens het geheele personeel sprak
een der andere werklieden, Dankelman,
tot den jubilaris en wenschte hem in
goedgekozen bewoordingen nog vele
jaren van gezondheid en voorspoed toe,
terwijl hij alle reden had te verwachten
dat wanneer eenmaal de nijvere hand
stram zou zijn geurden en het oogen-
blik der rust gekomen, de edelmoedig
heid der directie zich niet onbetuigd
zou laten. Warme toejuichingen weer
klonken na deze woorden.
Nog lang bleven de aanwezigen in
feestelijke stemming en ruimschoots
onthaald bijeen en menig blijk werd
nog gegeven van i i uitmuntende ver
standhouding van dhectie en personeel;
inderdaad mag worden gewenscht dat de
inrichting der katoenmaatschappij aan
vele andere van dien aard tot voorbeeld
moge strekken. Kap zulk een harmonie
andere dan de beste resultaten ople
veren en de onderlinge hoogachting van
personeel en directie vergrooten en
versterken
Het treffend afscheidswoord van Jhr.
van de Poll„met het goede voor oogen
en een open oog en open hart voor
onze medearbeiders, gepaard met een
goeden wil komt men vooruit" moge
daarop een antwoord zijn.
Woensdagmiddag trad in de groote
zaal van „Felix Favore" voor een aantal
tappers en slijters hier ter stede op mr.
W. A. Paap, rechtskundig adviseur van
de vereer.iging „Vergunning" te Am
sterdam. De aanlei'V.ig tot dit optreden
uó plotselinge vefitooging van ue
vergunningsbelasting hier ter stede. Ik
weet niet, zegt de heer Paap, of gij nu
genoeg betaalt, dan wel verleden jaar.
In elk geval is het zeer zonderling, dat
iemand die verleden jaar ƒ37.50 betaalde,
nu plotseling tot f 200 is verhoogd.
Iemand, die niet meer dan zijn brood
uit zijne affaire kan halen, mag men
niet opeens f 150 meer laten betalen.
Ware verhooging noodig, dan had die
geleidelijk van jaar op jaar moeten ge
schieden.
Ik wil u thans een en ander mede-
deelen over de drankwet, hoe die in
de wereld gekomen is en hoe zij werkt.
Aanvankelijk was er geen belasting in de
wet opgenomen die is er later ingevoegd
en al is dat nooit gezegd, ik meen dat
die is ingesteld om de gemeenten in staat
te stellen, de juist in dien lijd verhoogde
kosten van het lager onderwijs te be
talen. De belasting staat in geen enkel
verband met de door de wet voorge
nomen beperking der tapperijen en we
ring van „kleine, schadelijke kroegjes."
Voor het zoogeheeten monopolie, dat
de wet geeft door vergunning te ver-
leenen, betaalt de tapper die meestal
niet de eigenaar van zijn huis is, hoo
ger huur aan den eigenaar, en bij ver
koop van de stand vaak nog een deel
der koopsom bovendien.
Verkeer-d is ook de basis, waarop
de schatter zijn taxatie grondt. Hij
moet bij de schatting in het od|g hou
den de huurwaarde en den omvang
van het bedrijf, maar daar de huur
waarde reeds door den omzet dien een
zaak heeft, wordt bepaald, zou het
redelijk zijn en verstandig, taxatie
alleen naar den omvang van het be
drijf te doen geschieden. Dit willen
ook de heeren Borgesias en professor
Oppenheim. Zooals het thans gaat, weet
de schatter zelfs niet hoe hij aan zijn
basis komtde tabellen waarnaar hij
handelt, worden door de gemeentebe
sturen dan ook zorgvuldig geheim ge
houden.
De wet wil kleine leelijke, onooglijke
kroegjes weghebben. maar belet ver
fraaiing en vergrooting daarvan, door
dat zij bij vergrooting meer belasting
vergt.
Onbillijk is het ook, dat de wet door
de bepaling in art. 7, mogelijk maakt
dat bij herhaalde verkoop van een
rende eren de zaak (winstgevende zaken
worden niet zoo dikwijls verkocht) hon-
derde guldens aan belasting worden ge
heven in éen jaar, van elkaar opvol
gende eigenaars. De teveel betaalde
belasting behoorde aan degenen door
wie ze betaald was, te worden geresti
tueerd.
Eene lastige bepaling is die, dat
vergunning wordt gegeven aan den per
soon uie zo vraagt en aan het lokaal,
waarin hij tapt. Daardoor hebben
huurder en verhuurder een gezamenlijk
bezit en het gevolg is, dat laatstge
noemde willekeurig de huur opslaat en
een aandeel vergt bij eventueelen ver
koop. De vergunning moest worden
gegeven aan den verzoeker, niet ge
bonden worden aan het lokaal. De
bezitter der vergunning zou dan de
toestemming van B. en AV. kunnen
vragen, om die in een bepaald huis uit
te oefenen.
Men heeft mij gevraagd, of er aan
die belasting niet wat te doen zou zijn.
In bizonderneden kan ik dat onmogelijk
zeggen. Ik zal de cijfers van hier ver
gelijken met die te Amsterdam en het
gemeentebestuur van Haarlem over de
zaak spreken. Daarna kunnen wij naar
omstandigheden handelen. Helpt die
stap niet, dan zal ik wel andere wegen
weten te vinden, die de zaak verder
brengen.
Maar om met succes werkzaam te
zijn, moet ik niet 3 of 4 personen,
maar een aaneengesloten vereeniging
achter mij hebben. Het oprichten van
zulk eene vereeniging, waarvoor veel,
waartegen niets te zeggen valt, raad ik
u aan."
Van de gelegenheid tot debat werd
geen gebruik gemaakt. Naar wij verna
men, zijn reeds ruim 80 leden tot de
vereeniging toegetreden en zal mr. Paap
later in eene huishoudelijke vergadering
nader over de zaak spreken.
Door het vlamvatten van een petro-
leumtoestel is hedenmiddag een begin
van brand ontstaan ten huize van den
heer M. Tromp, aan den Kruisweg 110.
2 de tafel in de keuken waarop het
toestel stond, is gedeeltelijk'verbrand en
het plafond is min of meer geschroeid.
De brand is door de bewoners ge-
bluscht. De politie met haar slangenwa
gen had zich nog derwaarts begeven,
maar heeft geene diensten verricht.
Woensdagmiddag hebben drie kwart
jesvinders uit Amsterdam een bezoek
aan deze gemeente gebracht en een
onnoozel kaasboertje medegenomen
naar eene tapperij aan de Leidschevaart,
alwaar zij hem met kaartspelen 90
hebben afhandig gemaakt. Toen de
politie kwam, die gewaarschuwd was,
hadden zij reeds met hun buit het
hazenpad gekozen.
Voor de arrondissements-rechtbank
stonden heden terecht J. Pater en
Leendert Gedaan te Houtrak en Po-
lanen, wegens het stelen van negen
kippen en een haan? neen, een krui
wagen.
Ze presenteerden die te koop aan
zekeren Dazèrt, Aflas:' deze haft Je pcütje
gewaarschuwd en de rijksveldwachter
Sman nam spoedig het tweetal in be
waring.
Beide zijn vroeger al eens veroor
deeld. Nu eischte de subst. off. van
just, mr. J. P. van Outeren, hunne
veroordeeling tot een gevangenisstraf
van 15 maanden elk.
De toegevoegde verdediger mr. H.
J. D. D. Enschedé pleit clementie voor
den eersten beklaagde.
De minister van Binnen-
landsche Zaken brengt ter kennis van
belanghebbenden, dat eerlaüg zal worden
overgegaan tot de aanstelling van twee
rijks-landbouwleeraren Zij die voor deze
betrekking in aanmerking wenschen te
komen, gelieven zich voor 1 Juli aan
te «telden bij den inspecteur van het
middelbaar onderwijs dr. W. B. J. van
Eyk, te 's-II age.
Vermoedelijk zullen bin-
nenlcort gereed zijn de aan 's rijks munt
nieuw vervaardigde stempels voor het
tienguldenstuk met het borstbeeld van
Komngin Wilhelmina, terwijl de stempel
42)
HOOFDSTUK XXVII.
{Slot.)
„Dudley, zijt gij krankzinnig?" riep zij uit. „Mijn God, wat
beteekent die vreeselijke blik?" en al hare krachten inspannende,
rukte zij zich uit zijne armen los.
„Vervloekt, geef mij het geld!" antwoordde hij.
„Wat bedoelt gij toch?" riep zij uit. „Dat geld behoort ons
niet toe. Waarom die hevige woede en die vreemde woorden
Zij hield haar portefeuille stijf in haar hand geklemd
Oogenblikkelijk had hij haar weer gegrepen en siste haar in
het oor
„Dwaas, het wordt tijd, dat gij alles weet; mijn vermeende
dood was slechts een vooraf beraamd plan om dit geld machtig
te worden Ik huwde met u om dit plan ten uitvoer te kunnen
brengen. Gij hebt u als een dwaas gedragen en mij blindelings
in deze zaak geholpen."
In een enkel oogenblik begreep zij volkomen, dat haar liefde
voor en haar vertrouwen op dezen man, haar verstand hadden
beneveld, dat die liefde en dat vertrouwen tot dusverre haar
vrees en twijfel tot zwijgen hadden gebracht, maar de waarheid,
de verschrikkelijke waarheid lag nu duidelijk voor haar, en de
man, die haar echtgenoot was, had den sluier opgelicht.
„Schurk!" riep zij uit. „Nu ken ik u eindelijk! O God! Te
laat te laat. Verblinde dwaas, die ik ben geweest. En gij
waart het, die op denzelfden avond, dat gij mijn vader zijn
dochter ontstaalt, hem ook beröofdet van het door hem in moei
lijken, eerlijken arbeid verdiende geld."
„Geef mij het geld," antwoordde hij en klemde haar nog vas
ter in zijn arm.
„Neen!" antwoordde zij uitdagend, en al haar liefde voor hem
was in haat veranderd. „In deze noordelijke gewesten hebben
wij geen vrees voor de moedigen, dus ben ik hier in mijn
geboorteplaats volstrekt niet bang voor de lafhartigen. Ik ver
acht u
Daarna, met inspanning van al hare krachten, riep zij uit:
„Ferry ahoy
„Claribel," riep hij uit, van taktiek veranderende, „ter wille
van de liefde, die eens.
„Liefde! Mijn liefde voor u is gestorven, op hetzeffdeoogen
blik, dat ik uit mijn droom ontwaakte en alle achting en ver
trouwen op u heb verloren. Ik tart, ik verfoei u"
„Of gij mij veracht of liefliebt - het geld moet ik hebben."
Weer trachtte hij haar de portefeuille uit de handen te rukkeD#
maar de hartstocht verleende Claribel kracht en zij verdedigde
zich moedig, terwijl zij ten tweeden male riep
„Ferry ahoy Help help
Eindelijk zegevierde de njannekrachten over de zwakke kracht
der vrouw. Hij omvatte haar in zijne armen, boog met woest
heid haar teedere pols achterover, en ontwrong haar toen de
portefeuille
„Vervloektriep hij uit; „ik zal aan uw geschreeuw een
einde maken sterf dan 1"
Hij sleepte haar over de landingsplaats tot aan den waterkant
en hief de nu onmachtige gestalte in zijne armen. Toen Claribel
daar boven het onstuimige, schuimende water hing, uitte zij
een wanhopigen, doordringenden kreet.
Maar voordat hij haar in den afgrond liet vallen, werd hij
zelf aangegrepen en met forsche kracht tegen de ijzeren leuning
van het trapje teruggeslingerd, omklemd door de ijzersterke
armen van Dick Bramley.
De half bewustelooze Claribel zou echter toch in het water
zijn gevallen, wanneer haar vader haar niet in zijne armen had
geklemd, zoodat zij nu roerloos aan zijn hart lag, terwijl de oude
man hare bleeke wangen en half gesloten oogen met kussen en
tranen overdekte.
Hij bracht haar naar den oever, en sprak tot haar als in de
dagen, toen zij nog als een moederloos kind op zijne knieön in
slaap was gevallen. 4
„Mijn kleine lievelingmijn kleine lieveling I"
Intusschen brachten Dick Bramley en inspecteur Gleddow, die
de portefeuille in veiligheid had gebracht, Dudley Caratairs van