NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 8e Jaargang. Vrijdag 5 Ju No. 2429. ABONNEMENTSPRIJS: ADYEKTENTIËN: STADSNIEUWS. EEN G0UDEU JUBILEUM.! BINNENLAND. FEUILLETON. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers. 0,05. Dit blad verscbynt dagelyka, behalve op Zoo- en Feestdagen. Korean Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 12£. Tan 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentiën worden Aangenomen door onze agenten en door allb boekhandelaren en ccnrantierc. Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS. Hoofdagenten voor het BuitenlandComvaqnie Générale de Bublicité JStrangère (7. DA V BB A- CoJOHN F. JONBB, SuccBar ij» Slii» Faubourg Montmartre Haarlem 4 Juni 1891. Vanwege het ministerie van Water staat enz. is heden aan het gebouw van het provinciaal bestuur alhier aanbe steed i°. het verdiepen en onderhouden van de Noordzeehaven en van het buiten kanaal en voor het onderhouden van de golfbrekers en havenhoofden te IJmuiden van af 1 Juli 1891 tot 30 Juni 1896. Raming 1.527.000. Van de 2 ingekomen biljetten was dat van de heeren A, Volker Lz. en P. A. Bos te Sliedrecht en Gorinchem het laagst, f 1.370.000. 2®. de uitvoering van eenige werken tot verbetering der zeeweringen langs het Noorderstrand op het eiland Vlie land. Raming 23.250. Ingekomen waren 5 biljetten, waarvan dat van M. Daalder te Terschelling het laagst, f 19,260. het herstellen van buitengewone winterschade aan de rijkszee werken op Vlieland. Raming J 14.750. 3 biljetten waren ingekomen, waarvan dat van J. van der Plas te Hardinxveld het laagst, J f 14 200. De lieer Z., te Amsterdam, heeft,' voor den bouw van eene wasch-, droog 1 en bad inrichting, aan de inrichting tot j verpleging van lijders aan vallende i ziekte te Haarlem, 10,000 geschonken, v'eideY werd voo; genoemde dichting ontvangen van E. te Haarlem 1000 j mej M. E S. de PI. f 500N N. te Amsterdam 500N. N te Haarlem j 300, en nog gillen van f 100, f 50,! 25 en minder bedrag. Een der werklieden der Haarlemsche I Katoen maatschappij, j. J. Roest, baas! m de roldrukkerij, mocht Woensdag 3 j dezer het voorrecht smaken genoemde i maatschappij vijltig achtereenvolgende j jaren te hebben gediend. Natuurlijk j zou deze, dag niet onopgemerkt voorbij gaan. Des avonds te 8 uur in een open rijtuig j van zijne woning gehaald door de hee j ren J. J, Jacques en J. A. C. Schröer, 1 hoofdbeambten der Katoeninaatscliappij, ging het in triomf naar „Weten en Werken," in welks benedenzaal zich alle beambten en zoowel mannelijke als vrouwelijke werklieden van genoemde inrichting, të zamen ongeveer 200 in getale, hadden vereenigd. Daar aange- j komen werd de 79-jarige jubilaris bij zijn binnentreden met gejuich ontvangen, j Natuurlijk was de eereplaats voor hem bestemd. Toen allen gezeten waren 11am de heer Schröer het woord en begon met allen te danken voor hunne trouwe op komst op dit gedenkwaardige feest. Hij wees op het zeldzame voorrecht, dat iemand 50 jaren onafgebroken een en dezelfde firma mocht dienen en op het niet minder groote voorrecht, dat een firma zoolang door een zelfden persoon trouw en eerlijk werd gediend. Intns?chen was ook de heer Jhr. Ch. F. van de Poll, directeur der Katoenmaat schappij, binnengetreden. Hij achtte het een geluk, thans voor de tweede maal een zoo gedenkwaardig jubileum van een zijner meest geachte werk lieden te mogen beleven. Hij bracht Roest dank voor hetgeen hij steeds voor de firma was geweest. De een zeide hij werkt in deze, de ar.der in gene betrekking, die hij zich heeft gekozen en als men het goed beschouwt, waarom zouden wij allen dan in een dergelijk geval geen aanspraak hebben op gelijke er kentelijkheid Hiermede reikte hij den jubilaris onder couvert iets over, waar voor hij zichzelf kon aanschaften, wat hij nog in den huiselijkeu kring wenschte te bezitten. Luide en aanhoudende kreten als „leve de directeur", die deze echter bescheiden afweerde met een „Neen, niet mij, maar hedenavond Roest", klonken door de zaal. Van de meesterknechts ontving de jubilaris onder een welgemeende toespraak van een zijner collega's, J. v. Wort, die ook leeds zijn 50 jarig jubi leum aan dezelfde fabriek had gevierd, een fraai horloge met ketting en het was aandoenlijk om te zien, hoe deze beide veteranen van den arbeid elkander de hand sch\idden onder den wensch, dat zij nog E\ng met opgewektheid en kracht de firma mochten dienen. Van de werklieden zijner afdeeling ontving hij onder een geluk wensch bij monde van den werkman Traksel een zestal fraaie stoelen en een keurigen ge makstoel ten geschenke. Daar de jubilaris beter werkman dan spreker is, vatte de heer Schröer, die tevens als president van het zieken fonds der maatschappij goed op de hoog te is van de personeeie aangelegenhe den, namens hem het woord om allen te bedanken voor de waardcering hem betoond. Hij dankte ook namens Roests zieke vrouw, die reeds 89 jaren oud en ernstig onuer de gebreken des ouder- doms gebukt, toch nog kon beseffen, welk schoon feest haar man vierde en namens zijn zoon. die waardig de voet stappen zijns vaders drukt, die altijd zoowel binnen als buiten zijn werk zich een door en door knap werkman had betoond. Namens het geheele personeel sprak een der andere werklieden, Dankelman, tot den jubilaris en wenschte hem in goedgekozen bewoordingen nog vele jaren van gezondheid en voorspoed toe, terwijl hij alle reden had te verwachten dat wanneer eenmaal de nijvere hand stram zou zijn geurden en het oogen- blik der rust gekomen, de edelmoedig heid der directie zich niet onbetuigd zou laten. Warme toejuichingen weer klonken na deze woorden. Nog lang bleven de aanwezigen in feestelijke stemming en ruimschoots onthaald bijeen en menig blijk werd nog gegeven van i i uitmuntende ver standhouding van dhectie en personeel; inderdaad mag worden gewenscht dat de inrichting der katoenmaatschappij aan vele andere van dien aard tot voorbeeld moge strekken. Kap zulk een harmonie andere dan de beste resultaten ople veren en de onderlinge hoogachting van personeel en directie vergrooten en versterken Het treffend afscheidswoord van Jhr. van de Poll„met het goede voor oogen en een open oog en open hart voor onze medearbeiders, gepaard met een goeden wil komt men vooruit" moge daarop een antwoord zijn. Woensdagmiddag trad in de groote zaal van „Felix Favore" voor een aantal tappers en slijters hier ter stede op mr. W. A. Paap, rechtskundig adviseur van de vereer.iging „Vergunning" te Am sterdam. De aanlei'V.ig tot dit optreden uó plotselinge vefitooging van ue vergunningsbelasting hier ter stede. Ik weet niet, zegt de heer Paap, of gij nu genoeg betaalt, dan wel verleden jaar. In elk geval is het zeer zonderling, dat iemand die verleden jaar ƒ37.50 betaalde, nu plotseling tot f 200 is verhoogd. Iemand, die niet meer dan zijn brood uit zijne affaire kan halen, mag men niet opeens f 150 meer laten betalen. Ware verhooging noodig, dan had die geleidelijk van jaar op jaar moeten ge schieden. Ik wil u thans een en ander mede- deelen over de drankwet, hoe die in de wereld gekomen is en hoe zij werkt. Aanvankelijk was er geen belasting in de wet opgenomen die is er later ingevoegd en al is dat nooit gezegd, ik meen dat die is ingesteld om de gemeenten in staat te stellen, de juist in dien lijd verhoogde kosten van het lager onderwijs te be talen. De belasting staat in geen enkel verband met de door de wet voorge nomen beperking der tapperijen en we ring van „kleine, schadelijke kroegjes." Voor het zoogeheeten monopolie, dat de wet geeft door vergunning te ver- leenen, betaalt de tapper die meestal niet de eigenaar van zijn huis is, hoo ger huur aan den eigenaar, en bij ver koop van de stand vaak nog een deel der koopsom bovendien. Verkeer-d is ook de basis, waarop de schatter zijn taxatie grondt. Hij moet bij de schatting in het od|g hou den de huurwaarde en den omvang van het bedrijf, maar daar de huur waarde reeds door den omzet dien een zaak heeft, wordt bepaald, zou het redelijk zijn en verstandig, taxatie alleen naar den omvang van het be drijf te doen geschieden. Dit willen ook de heeren Borgesias en professor Oppenheim. Zooals het thans gaat, weet de schatter zelfs niet hoe hij aan zijn basis komtde tabellen waarnaar hij handelt, worden door de gemeentebe sturen dan ook zorgvuldig geheim ge houden. De wet wil kleine leelijke, onooglijke kroegjes weghebben. maar belet ver fraaiing en vergrooting daarvan, door dat zij bij vergrooting meer belasting vergt. Onbillijk is het ook, dat de wet door de bepaling in art. 7, mogelijk maakt dat bij herhaalde verkoop van een rende eren de zaak (winstgevende zaken worden niet zoo dikwijls verkocht) hon- derde guldens aan belasting worden ge heven in éen jaar, van elkaar opvol gende eigenaars. De teveel betaalde belasting behoorde aan degenen door wie ze betaald was, te worden geresti tueerd. Eene lastige bepaling is die, dat vergunning wordt gegeven aan den per soon uie zo vraagt en aan het lokaal, waarin hij tapt. Daardoor hebben huurder en verhuurder een gezamenlijk bezit en het gevolg is, dat laatstge noemde willekeurig de huur opslaat en een aandeel vergt bij eventueelen ver koop. De vergunning moest worden gegeven aan den verzoeker, niet ge bonden worden aan het lokaal. De bezitter der vergunning zou dan de toestemming van B. en AV. kunnen vragen, om die in een bepaald huis uit te oefenen. Men heeft mij gevraagd, of er aan die belasting niet wat te doen zou zijn. In bizonderneden kan ik dat onmogelijk zeggen. Ik zal de cijfers van hier ver gelijken met die te Amsterdam en het gemeentebestuur van Haarlem over de zaak spreken. Daarna kunnen wij naar omstandigheden handelen. Helpt die stap niet, dan zal ik wel andere wegen weten te vinden, die de zaak verder brengen. Maar om met succes werkzaam te zijn, moet ik niet 3 of 4 personen, maar een aaneengesloten vereeniging achter mij hebben. Het oprichten van zulk eene vereeniging, waarvoor veel, waartegen niets te zeggen valt, raad ik u aan." Van de gelegenheid tot debat werd geen gebruik gemaakt. Naar wij verna men, zijn reeds ruim 80 leden tot de vereeniging toegetreden en zal mr. Paap later in eene huishoudelijke vergadering nader over de zaak spreken. Door het vlamvatten van een petro- leumtoestel is hedenmiddag een begin van brand ontstaan ten huize van den heer M. Tromp, aan den Kruisweg 110. 2 de tafel in de keuken waarop het toestel stond, is gedeeltelijk'verbrand en het plafond is min of meer geschroeid. De brand is door de bewoners ge- bluscht. De politie met haar slangenwa gen had zich nog derwaarts begeven, maar heeft geene diensten verricht. Woensdagmiddag hebben drie kwart jesvinders uit Amsterdam een bezoek aan deze gemeente gebracht en een onnoozel kaasboertje medegenomen naar eene tapperij aan de Leidschevaart, alwaar zij hem met kaartspelen 90 hebben afhandig gemaakt. Toen de politie kwam, die gewaarschuwd was, hadden zij reeds met hun buit het hazenpad gekozen. Voor de arrondissements-rechtbank stonden heden terecht J. Pater en Leendert Gedaan te Houtrak en Po- lanen, wegens het stelen van negen kippen en een haan? neen, een krui wagen. Ze presenteerden die te koop aan zekeren Dazèrt, Aflas:' deze haft Je pcütje gewaarschuwd en de rijksveldwachter Sman nam spoedig het tweetal in be waring. Beide zijn vroeger al eens veroor deeld. Nu eischte de subst. off. van just, mr. J. P. van Outeren, hunne veroordeeling tot een gevangenisstraf van 15 maanden elk. De toegevoegde verdediger mr. H. J. D. D. Enschedé pleit clementie voor den eersten beklaagde. De minister van Binnen- landsche Zaken brengt ter kennis van belanghebbenden, dat eerlaüg zal worden overgegaan tot de aanstelling van twee rijks-landbouwleeraren Zij die voor deze betrekking in aanmerking wenschen te komen, gelieven zich voor 1 Juli aan te «telden bij den inspecteur van het middelbaar onderwijs dr. W. B. J. van Eyk, te 's-II age. Vermoedelijk zullen bin- nenlcort gereed zijn de aan 's rijks munt nieuw vervaardigde stempels voor het tienguldenstuk met het borstbeeld van Komngin Wilhelmina, terwijl de stempel 42) HOOFDSTUK XXVII. {Slot.) „Dudley, zijt gij krankzinnig?" riep zij uit. „Mijn God, wat beteekent die vreeselijke blik?" en al hare krachten inspannende, rukte zij zich uit zijne armen los. „Vervloekt, geef mij het geld!" antwoordde hij. „Wat bedoelt gij toch?" riep zij uit. „Dat geld behoort ons niet toe. Waarom die hevige woede en die vreemde woorden Zij hield haar portefeuille stijf in haar hand geklemd Oogenblikkelijk had hij haar weer gegrepen en siste haar in het oor „Dwaas, het wordt tijd, dat gij alles weet; mijn vermeende dood was slechts een vooraf beraamd plan om dit geld machtig te worden Ik huwde met u om dit plan ten uitvoer te kunnen brengen. Gij hebt u als een dwaas gedragen en mij blindelings in deze zaak geholpen." In een enkel oogenblik begreep zij volkomen, dat haar liefde voor en haar vertrouwen op dezen man, haar verstand hadden beneveld, dat die liefde en dat vertrouwen tot dusverre haar vrees en twijfel tot zwijgen hadden gebracht, maar de waarheid, de verschrikkelijke waarheid lag nu duidelijk voor haar, en de man, die haar echtgenoot was, had den sluier opgelicht. „Schurk!" riep zij uit. „Nu ken ik u eindelijk! O God! Te laat te laat. Verblinde dwaas, die ik ben geweest. En gij waart het, die op denzelfden avond, dat gij mijn vader zijn dochter ontstaalt, hem ook beröofdet van het door hem in moei lijken, eerlijken arbeid verdiende geld." „Geef mij het geld," antwoordde hij en klemde haar nog vas ter in zijn arm. „Neen!" antwoordde zij uitdagend, en al haar liefde voor hem was in haat veranderd. „In deze noordelijke gewesten hebben wij geen vrees voor de moedigen, dus ben ik hier in mijn geboorteplaats volstrekt niet bang voor de lafhartigen. Ik ver acht u Daarna, met inspanning van al hare krachten, riep zij uit: „Ferry ahoy „Claribel," riep hij uit, van taktiek veranderende, „ter wille van de liefde, die eens. „Liefde! Mijn liefde voor u is gestorven, op hetzeffdeoogen blik, dat ik uit mijn droom ontwaakte en alle achting en ver trouwen op u heb verloren. Ik tart, ik verfoei u" „Of gij mij veracht of liefliebt - het geld moet ik hebben." Weer trachtte hij haar de portefeuille uit de handen te rukkeD# maar de hartstocht verleende Claribel kracht en zij verdedigde zich moedig, terwijl zij ten tweeden male riep „Ferry ahoy Help help Eindelijk zegevierde de njannekrachten over de zwakke kracht der vrouw. Hij omvatte haar in zijne armen, boog met woest heid haar teedere pols achterover, en ontwrong haar toen de portefeuille „Vervloektriep hij uit; „ik zal aan uw geschreeuw een einde maken sterf dan 1" Hij sleepte haar over de landingsplaats tot aan den waterkant en hief de nu onmachtige gestalte in zijne armen. Toen Claribel daar boven het onstuimige, schuimende water hing, uitte zij een wanhopigen, doordringenden kreet. Maar voordat hij haar in den afgrond liet vallen, werd hij zelf aangegrepen en met forsche kracht tegen de ijzeren leuning van het trapje teruggeslingerd, omklemd door de ijzersterke armen van Dick Bramley. De half bewustelooze Claribel zou echter toch in het water zijn gevallen, wanneer haar vader haar niet in zijne armen had geklemd, zoodat zij nu roerloos aan zijn hart lag, terwijl de oude man hare bleeke wangen en half gesloten oogen met kussen en tranen overdekte. Hij bracht haar naar den oever, en sprak tot haar als in de dagen, toen zij nog als een moederloos kind op zijne knieön in slaap was gevallen. 4 „Mijn kleine lievelingmijn kleine lieveling I" Intusschen brachten Dick Bramley en inspecteur Gleddow, die de portefeuille in veiligheid had gebracht, Dudley Caratairs van

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1