NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
YAUBOMM I
8e Jaargang.
Woensdag 10 Juni 1891.
No. 2433.
ABOMEMEUTSPRIJS:
AD VERTENTIÉN:
STADSNIEUWS.
CRESCENDO.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit blad verschijnt dagelijks. behalve op Zon- e
Korean Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnni
ner 122.
.an 15 regel» 50 Cent»; iedere regel meer 10Cent».
Groote letters n&ar plsaturuimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worde» aangenomen. dooï
onze agenten en door allb boekhandelaren es eonranfciera.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale de JPvbliciié Etrangb-e Go L. 1>J. VB F Co., JOHN F. JQNJi'8Sacc., Barge Slbit Faubourg Montmartre
sen, hoe zij zegeteeken na zegeteeken
heeft mogen hechten aan haar banier.
Wien ligt niet nog versch in het geheu-
j gen de schitterende uitslag van haar
Do uitslag der verkiezingen in ^optreden op het cpncours van hare
gelieefe land zal ons telegrafisch ver- zusterroreemging „Zang en Vnend-
len meiiegedeeld. lVegens de talrijk- SC"^P
keid daarvan zullen wij echter dit- De vjenng vao dit jubileum was
maai onze Bulletin, alleen aan ons,mter« hm8flk ,Eene matinee voor de
Bureau en aan ons Reclamebord J kunstlievende leden een feestviering
Kruisstraat 31, aanplakken eu die Ier Ivoor de 2anSers en hunne dames' Het
inzage leggen hij onze Agenten, dV programma was voor eene matinee zeer
Boekhandelaars H. X. HCL,J. VAX i Sf"»eD- He» wdlmdende, vol-
BE8 WII.K en C. VAN BOJiV, in Caïé i !dmkende en aantrekkelijk doorgewerkte
Brinkmann en in de drie groote Socië
teiten.
BÏRECTE1 KEN-üITCEVERS.
Haarlem 9 Juni 1891.
koor van den heer Visscher werd door
de zangers zoodanig ten gehoore ge
bracht, dat de componist hun medelid,
er naar ons toeschijnt, over tevreden
mag wezen. Ook de andere koornum
mers waren goede bekendenwaarom
ook niet men geniet altijd van een mooi
stuk bij de eerste maal dat men het
hoort, het minst.
,Op ;t Kerkhof" is altijd geweest en
Voor de verkiezing van een Lid van;
de Tweede Kamer der Staten GeneraaTfs nog een van die nummers, die wij
in het district Haarlem, zijn ingeleverd 1 van Crescendo 't liefste hooren en dat
1964 stembriefjes. Het getal kiezers be
draagt 2917.
is wel daaruit te verklaren, dat wanneer
de componist ook de dirigent is, men
zeker kan wezen, dat een stuk gezongen
wordt, zooals de componist dat heeft
gewild. Het programma eindigde met
het koornummer „Sur les Remparts"
Ten behoeve van het steepkolenver
voer in de haven van Tandjong Priok,
heeft het departement van koloniën aan
de hh. Gebr. Figée, alhier, de leve- van Saintis.
ring opgedragen van de benoodigdej wij dachten zoo: wat nemen onze
hijschwerktuigen, bestaande uit 12 poort j hollandsche tenoren (waarlijk niet alleen
kranen met stoom vermogen, die op een die van Crescendo) toch dikwijls den
radius v~n 10 meter moeten kunnen falset te baat. Ons land schijnt nu een-
zwaaien en elk voor zich geschikt zijnmaai njet genoeg eerste tenoren op te
orn een gewicht van 1500 Kg. tot eeneleveren en daar vraagt natuurlijk een
hoogte van 15 meter op te heffen. Nog componist niet naar. Gaat hij de partij
vóór het einde van het jaar moet allescier tenoren laag schrijven, dan is zijn
worden afgeleverd en te Batavia zijn i stuk niet frisch. Vandaar, dat onze
gemonteerd. tenoren zoo vaak de volle borsttonen
i voor de benepen keelklanken moeten
De postduiven-vereeniging „Onze Ge verwiSSeien. 't Is iammer, maar er is
vederde vrienden" te Haarlem hield jl.^iets aan te doen.
Zondag een wedvlucht van Maastricht. De i ja> ais iedereen een stem had als
duiven werden aldaar door de goede zor-R0gmans Wat heeft hij Zondag weer
gen van den stationschef te 7 ure losge-1 moo; gezongen hoe heerlijk gaf hij
laten en kwamen te Haarlem aan. ie van j het ^ieg irae« Van Verhulst weer.
den heer H. v. Breemen ten 1 ure 141 »t js niet enkel zijn stem, die het
min. 20 van den heer A. J. Bronkhorst Jr. J ^et, maar ook zijn manier, zijn „school",
ten 1.14K, 3* van den heer H. W. is het woord niet, 't lijkt niets op
Buurman ten 1.16%, 40 van den heersch00lsche studie, 't is zijn gave van
Kuipers ten 351. j zingen die het zoo mooi maakt. In dat
j opzicht heb ik hem altijd zeer verschil
lend gevonden van Messchaert b. v.,
j die wel heel mooi zingt, maar toch weer
landers, heel anders, 't Viel ons tegen
Ter viering van haar vijftienjarig be-dat we op Haarïëmsch Liedeke de mu
staan gaf de Mannenzangvereeniging 1 ziek van den heer C. Andriessen Jr. te
Crescendo Zondag eene matinée in de j hooren kregen, niet de compositie van
Vereeniging. Crescendo's directeur. De eerstgenoemde
Ieder onzer weet wat Crescendo in j compositie is o. i. zwak en, vooral wat
dat betrekkelijk korte tijdsverloop heeft j het slot betrett, al te triviaal,
gedaan, hoe zij groot is geworden, niet j Het kwartet van „Crescendo" liet zich
het minst door de bezielende leiding hooren met twee eenvoudige liedjes. Dat
van haren directeur den heer Andries kwartetzingen is zoo'n moeilijk iets: is
de eerste tenor niet zéér, zéér muzikaal
en toonhoudend, dan zakt alles; is men
niet lang aan elkaar gewoon, dan wordt
geen mooi ensemble verkregen. Het
laatste nu is ook voor Crescendo's kwar
tet een struikelblok geweest en daaraan
schrijven wij dan ook grootendeels toe,
dat het kwartet ons niet beter kon vol
doen. Er zijn goede stemmen bij, vooral
die van de bassen mogen gehoord wor
den, maar de eerste tenor was niet recht
op dreef en ietwat zenuwachtig naar
het ons toescheen. Oefening, oefening,
oefening, dat is de ëenige weg tot vol
making de heeren weten dat zoo goed
als wij en wij twijfelen niet of zij zullen
op dien weg groote stappen doen. Het
bisnummer (Moede Pelgrim) dat zij ga
ven, was reeds veel beter, wellicht ook
door het sneller tempo. Dat van „Nacht"
was te langzaam.
„Zang en Vriendschap" gat van zijn
vriendschap voor de zangbroeders een
hartelijk blijk door de aanbieding van
een lamverkrans, vergezeld van een
woord van gelukwensch en hulde van
den heer Ed. de Lanoy. Crescendo's
voorzitter, de heer Hk. Savrij, ant
woordde daarop.
En nu, Crescendo, zetten wij koers
naar uw 20-jarig jubileum. In een
menschenleven is die periode 15 tot 20
van groote beteekenis, zij dat ook voor
Uwe vereeniging het geval
Bij vonnis der arrondissements-recht
bank alhier van 9 Juni 1891, is in staat
van faillissement verk.Lard Eduard Hac-
kenitz bierhuishouder, wonende te Haar
lem en wel met ingang van 3 Juni jl.
Tot rechter-commissaris is benoemd jhr.
mr. A. G. de Geer en tot curator mr.
H. J. D. D. Enschedé, advocaat alhier.
Lettersn en Kunst.
De heer C. P. T. Bigot is weder aan
het Grand-Theater te Amsterdam ver
bonden.
Naar de Portef. meldt, heeft Ber
nard Zweers als directeur van „Amstel's
Mannenkoor" bedankt.
Bij kon. besluit is aan dr.
M. de Vries, met ingang van 15 Sept.
e. k., eervol ontslag verleend als hoog
leeraar in de faculteit der letteren en
wijsbegeerte aan de Rijks Universiteit
te Leiden.
De londênsche correspon
dent van de N. R. Ct. sghrijft van
Zondag
Te Elstree, in Hertfortshire, niet ver
van hier, heeft eén treurig ongeluk
plaats gevonden, waardoor twee jonge
I Nederlanders het leven verloren hebben.
De heeren Pieter van den Heuvel en
Lambert Werner, beiden slechts 22
jaar oud, waren studenten aan het
I seminarie te Millhill, waar zij tot zen-
delingen zouden worden opgekweekt.
Volgens de verklaringen van eenen
anderen Hollandschen student gingen
hij, de beide overledenen en nog twee
kameraden, verleden Aveek naar het
zoogenaamde Elstree Reservoir, om een
bad te nemen. De overledenen begaven
zich te water. Spoedig zag getuige hen
spartelen op eene plek, waar het water
dieper is. Zijn makker meende dat het
„maar spelen" was, doch toen Van den
Heuvel en Lambert kort daarop ver
dwenen, besefte getuige dat de zaak
ernstig was. Hij zwom naar de plek,
waar hij zijne vrienden had zien zinken,
doch zag hen niet meer. Zij waren
jammerlijk verdronken. Het bleek, dat
geen van tweeën zwemmen kon. Vol
gens de getuigenis van den daglooner
Ehvood, die de ramp aanschouwde, was
de één een betere zwemmer dan de
andere. Deze zonk, zijn vriend wilde
hem helpen en werd omlaag getrokken.
Later vond men de lijken in vier voet
water. Men zegt, dat Van den Heuvel's
vader vóór drie maanden ook verdron
ken is, en dat zijn-zoon toen verklaarde
te willen leeren zwemmen.
f;e directie van de Veree
niging „De Harmonie", te Leeuwarden,
zal, in vereeniging met het bestuur van
het Ljouwter Toanielselkip, in den aan
staanden winter daar een tooneelwed-
strijd doen houden, waarvoor de vol
gende prijzen zijn vastgesteldHol-
landsch ie prijs verguld zilveren medaille
en 150; 2e prijs zilveren medaille en
75 3e PrBs bronzen medaille. Friesch
ie prijs verguld zilveren medaille en
f 100; 2e prijs zilveren medaille en
f 50. Voor het Hollandsch zullen vijf,
voor het Friesch drie Kamers ter mede
dinging worden toegelaten. Aan de niet
met den eersten of tweeden prijs be
kroonde Holl. Kamers wordt een
tegemoetkoming in de reiskosten ad
25 toegestaan. De op te voeren
stukken moeten zijndoor de Holl.
Kamersi°. een tooneelspel van ten
minste drie bedrijven en met ten minste
drie vrouwenrollen2®. een blijspel (dit
buiten mededinging)door de Friesche
Kamersi°. een voorstuk van ten
minste drie bedrijven en ten minste
drie vrouwenrolleneen nastuk (dit
buiten mededinging). De dagen van
uitvoering zijn bepaald als volgtZon
dag 8 en 22 Nov., Zondag 6 Dec. en
Zaterdag 26 Dec., Zondagen 3, 17 en
31 Jan. én 15 Febr.
In de Kranestraat te 's-
Hage kregen 2 kellnerinne* twist, waar-
1 bij de eene de andere met een bier
glas zóó gevaarlijk aan het hoofd ver
wondde, dat zij per brancard naar het
ziekenhuis moest worden vervoerd.
Door een milden gever, die
echter wenscht onbekend te blijven, is
aan de nieuw gebouwde Noorderkerk
te Rotterdam een zwaar massief zilve
ren nachtmaalservies ten geschenke aan
geboden, bestaande uit vier groote nacht
maalskannen, een groote middenschotel,
twee kloeke broodborden, vier nacht
maalsbekers en drie offerbussen, besloten
in een fraai bewerkt eikenhout étui, in
wendig met groen laken bekleed.
Zondag is te Rotterdam een
driejarig jongetje aan brandwonden over
leden, bekomen doordien hij spelende
tegen eene gevulde koffiekan stootte,
deze omviel, en de gloeiende inhoud
hem over hoofd en lichaam kwam.
Te Rotterdam werd door
middel van een takel eene mand met
levende schol uit een aan de Visch-
markt liggend schip gelost. Onder het
hijsc .en raakte de bodem der mand
los, zoodat een groot gedeelte der vis-
schen in het water viel en het ruime
sop koos. Dit ongeval wekte onder de
aanwezigen veel gelach, maar de eige
naar leed er belangrijke schade door.
Zondagochtend waren te
Giessendam, tusschen de gasfabriek en
Giessendamsche veer, twee arbeiders
met een aakje geladen met grind, op
de rivier, toen er een stoomboot aan
kwam. Door den golfslag zonk het aakje
en beide personen verdronken. De één
laat eene vrouw met 4 kinderen, de
andere eene vrouw met 3 kinderen na.
De heer v. W. en z ij n e e c h t-
genoote, te Tiel woonachtig, welke
Zondagavond met den trein van 9.3
naar Tiel moesten vertrekken en van
het ie naar het 2e perron van het
centraalstation te Rotterdam wilden
gaan, keerden, door eene verkeerd be
grepen waarschuwing, op den overloop
terug, en kwamen daardoor in aanra
king met de locomotief van den trein
uit Den Bosch, welke juist vooruitging.
Niettegenstaande deze onmiddellijk tot
stilstand werd gebracht, is een voet der
dame zwaar beschadigd.
Per raderbaar werd de dame naar
het ziekenhuis te Utrecht vervoerd,
waar de voet is afgezet.
Te Gulpen traden Zondag
avond de socialisten J. K. van der Veer
en W. H. Vliegen, beiden van Maas
tricht in een openbare vergadering als
sprekers op.
De redevoering des eersten liep kalm
van stapel; dit was echter het tegen
overgestelde met W. H. Vliegen, die
in stede van als protest-candidaat zijn
program den kiezers bloot te leggen,
oversloeg tot beschimpingen op het
wettig gezag en de justitie.
HOOFDSTUK II.
Beiden zagen er zeer gelukkig uit, en klaarblijkelijk waren zij
daar gaan zitten om geruimen tijd met elkaar te kunnen bab
belen, toen Tom Peckfield, een oude bediende van de familie
Studley, door het park op hen toetrad met een tasch in de eene
hand, terwijl hij zich telkens het zweet van zijn gelaat afwischte
met een grooten zakdoek, dien hij in de andere hand hield.
„Wat moet die oude gek nu weer!" riep de squire uit, en
toen de oude man nog slechts een paar schreden van hem was
verwijderd, vervolgde hij, geërgerd door de stoornis in zijn
tête-è.-tête: „Wel Tom, wat is er? Heb ik u niet gezegd,
dat gij het hek niet mocht verlaten totdat ik bij u kwam?"
„Maar gij hebt mij niet gezegd wat ik doen moest met het
geld en ik heb veel meer ontvangen dan ik kan bergenik heb
dus Richard Palframan bij het hek achtergelaten en kom u nu
de tasch brengen," was het antwoord van Tom in het dialect
van Yorkshire.
„Hebt gij ooit zulk een domoor gezien?" riep George uit.
„He? Wat zegt u? Toen ik daar eenmaal was, moest ik maar
Toortdurend rekenen en tellen,"' atwoordde lom haastig. „Ik ben
er bijna duizelig van door het wisselen van zooveel soevereinen
en halve soevereinen, kronen en halve kronen, terwijl het tuin-
volk vier stuivers terugvroeg van een shilling. Dat is uw schuld,
miss Grace," vervolgde hij eu keek de goevernante aan, „zij
trekken en duwen mij aan alle kanten."
„Het spijt mij Peckfield. dat die arme menschen u zooveel
last hebben aangedaan," zeide Grace vriendelijk.
Ofschoon Tom hierdoor oogenblikkelijk verteederd was ver
volgde hij: „Neen, het is uw schuld volstrekt niet, maar wat ik
wilde zeggen is dit, wanneer de vicaris de kerktoren wil laten
herstellen, waarom kan hij dat dan niet gedaan krijgen zonder
al die drukte, die toegangskaarten, die tenten, die prijzen en
eervolle vermeldingen? Toen ik nog een jongen was, gebeurde
er nooit zooiets in Barton. Wanneer er herstel aan de kerken
noodig was, dan werd er gewacht totdat men het geld daarvoor
bezat. Zij waren goed genoeg voor onze grootvaders en vaders,
en zij moesten ook goed genoeg zijn voor degenen, die volstrekt
niet zoo braaf waren als zij." En de oude man snoot zijn neus
zeer zorgvuldig en luid.
„Nu Tom over den ouden tijd begint te spreken, kan men
hem evenmin bedwingen als de zee in een storm, en spreek hem
om 's hemelswil niet tegenzeide de squire fluisterend tot Grace.
„En dat was nog volstrekt het ergste niet," vervolgde Tom.
„Er was een hevig standje bij den ingang, toen ik wegging, de
vicaris en mevrouw Selby waren er ook bij, en zij waren hevig
verontwaardigd.
„De vicaris en zijn vrouw hevig verontwaardigd! Wat zou er
dan gebeurd zijn?" riep Grace verbaasd uit.
„Die Osmonds gij kent hen wel mijnheer George die
menschen uit Sheffield, die op den Hall aan den weg naar Wisby
zijn gaan wonen die man, die met de zuster van zijn over
leden vrouw is gehuwd, waarover zooveel wordt gesproken,"
verklaarde de oude man.
„Wel, well" riep Grace uit, „zijn zij dan toch gekomen. Me
vrouw Selby heeft hen geschreven en hen verzocht niet te
komen."
„Dat heeft hen natuurlijk nog meer geprikkeld," merkt de
squire aan.
„Mevrouw Selby wilde dat zij dadelijk zouden terugkeeren,"
vervolgde Tom, „met rijtuig en al, maar zij hadden buiten den
ingang toegangskaarten gekocht en wilden niet terugkeeren, en
de vicaris werd zoo rood als een kalkoensche haan en werd
driftig, en de graaf van Stanningley hij behoort tot de oudste
familie in the Riding, miss Grace en Sir Richard Orking-
ton, hij is voorzitter van de rechtbank en nu een aanzien
lijk man, ofschoon zijn vader naar ik meen koeiendrijver is
geweest te Wakefield Fair zij verzetten er zich allen tegen
en zeiden dat als de Osmonds toegelaten werden, zij dadelijk
met hunne familie zouden vertrekken, en toen ontstond er een
hevig standje en ik kon nog wegkomen alvorens dit tot bedaren
was gebracht.
„Zeg den dokter, dat ik dadelijk zal komen, Tom," zeide
George, die er zeer naar verlangde van de tegenwoordigheid van
den babbelachtigen ouden man ontslagen te worden, en zich tot
Grace wendende vervolgde hij„ik had niet gedacht, dat de
