Leger en Vloot.
POLITIEK OVERZICHT.
INGEZONDEN.
Ter herdenking van het 5"jarig be
staan van den Nederlandschen Schut
terij-kader-bond, zullen te Utrecht op
Maandag 27 Juli schietwedstrijden wor
den gehouden en verdere vermakelijk
heden plaats vinden.
De eerste dag (26 Juli) wordt van
122 besteed met het houden eener
algemeene jaarvergadering. Ten 2 ure
vindt eene matinée der utrechtsche
schutterij plaats, aangeboden door offi
eieren van dat korps.
Na den kameraadschappelijk maaltijd
zal eene soirée-variée gegeven worden,
gevolgd door bal.
De tweede dag is aan de wedstrijden
gewijd, waarvan het programma luidt
als volgt
A. Individueel juistheidsschot op
200 M., voor afdeelingen van schutte
rijen, welke 4 compagnieën of meer
sterk zijn, met detachementen van 5
schutters. Ieder schutter doet 10 scho
ten, de eerste 5 staande vrije hand, de
volgende 5 schoten knielende.
Hieraan kunnen deel nemen de af
deelingen Amsterdam, Arnhem, Dord
recht, Haarlem, 's Bosch, 's Hage, Gro
ningen, Gouda, Nijmegen, Rotterdam en
Utrecht.
Als eerste prijs is uitgeloofd
groote verguld zilveren medaille met
diploma, aangeboden door de gemeente
Utrechtals 2e prijsgroote zilveren
medaille met diploma, aangeboden door
den majoor mr. A. Luden3? prijs
groote bronzen medaille met diploma.
De schutter die het hoogste aantal
punten behaalt, ontvangt eene kleine
zilveren draagmedaille van de afd.
Utrecht.
A. Individueel juistheidsschot op
150 meters, voor afdeelingen van schut
terij, welke minder dan 4 compagnieën
sterk zijn met detachementen van
schutters. Ieder schutter doet 10 schoten
(houding naar verkiezing).
Prijzen groote verguld zilveren me
daille met diploma, aangeboden door de
gemeente Utrecht en zilveren en bronzen
medailles. Eveneens wordt den schutter
die het grootste aantal punten behaalt,
eene zilveren draagmedaille door de
Utrechtsche afdeeling aangeboden.
B. (Salvo vuur op 200 M. knielende,
voor afdeelingen van schutterijen, welke
4 compagnieën of meer sterk zijn, met
detachementen van 5 schutters, onder
commando van een officier of onder
officier.
De wedstrijd heeft plaats op de 5-
mansschijf, terwijl daaraan kunnen deel
nemen de afdeelingen bij wedstrijden
A. genoemd.
Prijzengroote verguld zilveren me
daille, zilveren en bronzen medailles.
De commandant en de schutters van
het detachement, dat den i8n prijs be
haalt, ontvangen ieder een kleine ver
guld zilveren afdruk der groote me
daille
B. Salvovuur op 150 meters knie
lende, voor afdeelingen van schutterijen
die minder dan 4 compagnieën sterk
zijn, op dezelfde voorwaarden en met
dezelfde prijzen als in de vorige afdee-
ling.
C. Tirailleurvuur op onbekende af
standen voor alle afdeelingen van den
Bond, met detachementen van 5 schut
ters, onder commando van een officier
of onderofficier.
Deze wedstrijd heeft plaats op de
5-manschijf. Prijzen verguld zilveren,
zilveren en bronzen medaille.
D. Individueel juistheidsschot met
flobert (eyiinder geweer) op 10 M..
staande vrije hand, op de flobertschijf
(bondsmodel) 10 schoten, zonder proef-
schot, voor afdeelingen van den bond,
die niet met scherp kunnen schieten.
Prijsgroote bronzen medaille met
diploma.
De ie luit. P. A. Spaan, van het
4e reg. inf te Leiden, is aangewezen
om 25 Juli naar Zeist te vertrekken, tot
het in gereedheid brengen van de leger
plaats voor dat korps.
VISSCHERIJ.
Nieuwediep, iS Juli. Door 65
korders en beugers werden hier heden
10 tot 80 groote- 20 tot 200 kl. tongen,
tarbotten, 2 tot 42 roggen, 1 tot 3
mandjes kl. schol en 1 tot 2 manden
schar aangevoerdgr. tong gold 50 a
60 cent, kleine id. 20 cent, tarbot 6
8, rog 53 a 55 cent per stuk, kl. schol
ƒ1.50 per mandje en schar 3 per mand,
De spoorwegmaatschappij Parijs—
Lyon—Middellandsche Zee heeft uit
verschillende plaatsen op hare lijn een
paar honderd werklieden te Parijs laten
komen, om de werkstakers te vervangen
Maar zoodra deze te Parijs vernomen
hadden dat dit het doel was van de
aanschrijving voor hunne overkomst,
hebben zij geweigerd aan den arbeid
te gaan.
In eene op Zaterdag gehouden bijeen
komst van beambten der westelijke
spoorwegmaatschappij heeft Prades,
secretaris-generaal der syndicale Kamer
der beambten, medegedeeld dat de
maatschappij hem uit haren dienst heeft
ontslagen. Alle werklieden, die nu nog
aan den arbeid zijn, voegde hij er bij
wenschen niets liever dan het werk te
staken. Maar men moet hen opzoeken.
Hij zelf had den vorigen avond dertig
wisselwachters, die op weg waren om
zieh aan den arbeid te begeven, in de
beweging medegesleept. Door hunne
afwezigheid was reeds eene machine
op een opgehoogden weg neergevallen,
De aanwezigen legde hierover hunne
vreugde luide aan den dag.
Morgen, ging Prades voort, zullen de
werkstakers aan de werkplaatsen van
het station van Levallois zijn, en wij
zullen zien, of men daar op ons durft
schieten, gelijk men te Fourmies gedaan
heeft. De afgevaardigden moeten onze
taak ter harte nemen. Zoo niet, dan
zullen wij met ons dertigen naar de
Kamer gaan, om hun het naar huis
gaan te beletten. Ik verzeker u, dat
men te Parijs niet op ons zal durven
schieten.
Er werden nog meer heftige toespra
ken gehouden. Geen redevoeringen
meer, zeide een der werklieden. Wij
moeten tot daden overgaan.
De Kamer heeft tegen het verlan
gen van den minister-president de
Freycinet geweigerd, onmiddellijk over
te gaan tot de beraadslaging over de
Polytechnische school. In de couloirs
werd nu gezegd, dat de Freycinet dui
delijk het voornemen heeft te kennen
gegeven om af te treden.
In den Senaat heeft de Freycinet, en
in de Kamer Mahy, het besluit van
den President der republiek voorgelezen
waarbij de zitting der Volksvertegen
woordiging gesloten wordt verklaard.
In de couloirs verzekert men, dat in
den pas gehouden ministerraad alleen
De Freycinet verklaard heeft te willen
aftreden. Al zijne oollega's deden hem
opmerken, dat de stemming, onder de
omstandigheden, waaronder zij heeft
plaats gehad, niet als een votum van
wantrouwen kon worden opgevat. Zij
drongen er bij De Freycinet op aan,
dat hij van zijjjn plan om ontslag te
vragen zou afzien. De Freycinet ver
zocht nog eenige oogenblikken tot be
raad. Uit de raadgevingen der overige
ministers en van eenige afgevaardigden
leidt men algemeen at dat het niet tot
eene crisis zal komen.
De Kamer heeft met 387 tegen 110
stemmen het ontwerp-douanetarief in
zijn geheel aangenomen.
In een hoofdartikel zegt de Times,
dat het volte face van de fransche Ka
mer het bewijs levert, hoe de fransche
politiek nog steeds onder den invloed
staat van plotselinge en wisselvallige!
gemoedsaandoeningen. Het blad recht
vaardigt overigeus ten volle het terug
nemen van Elzas en Lotharingen door
Duitschland De Franschen (zegt de
Times) verklaarden aan Duitschland den
oorlog, met de uitgesproken bedoeling
om den ganschen linker Rijnoever zich
toe te eigenen. Duitschland, overwinnaar
blijvende, heeft niet gedaan wat het
:egevierende Frankrijk zou gedaan heb
ben, maar slechts datgene genomen,
wat het vanouds had toebehoord en
wat het noodig had, om in de toekomst
zijne veiligheid en eenheid te verze
keren.
De Tempohet orgaan van den mi
nister van Buitenlandsche Zaken ir
Portugal, verklaart, dat de buitenland
sche staatkunde der regeering voortgaat
dezelfde te zijn, als door den minister
in de Kamer der pairs omschreven is.
De regeering is vast besloten niet het
geringste deel van 's lands koloniën te
vervreemden.
Het officieele duitsche Koloniale Blad
maakt onder anderen het volgende be
kend omtrent het beheer over de loterij
gelden ter bestrijding van den slaven
handel in Afrika. De uitvoerende com
missie bestaat uit 15 leden, namelijk 9
van het loterij-comité, benevens 5 die
door den rijkskanselier uit den Kolo
nialen Raad worden benoemd, en den
rijkscommissaris. De commissie kiest
een voorzitter, twee ondervoorzitters,
een secretaris, een plaatsvervangend
secretaris en een thesaurier. Zij gaat in
het gebruik van de opbrengst der loterij
zelfstandig te werk. Zij besluit bij een
voudige meerderheid van stemmen in
zittingen, die door den president wor
den belegd en geleid, of bij schriftelijke
stemming. De voorzitter is verplicht
eene zitting te doen houden, wanneer
dit door den rijkscommissaris of door
drie leden der commissie, met vermel
ding van het te behandelen onderwerp,
wordt aangevraagd. De commissie
kan besluiten nemen wanneer zeven
leden en de rijkscommissaris aan de
stemming deelnemen. De rijkscommis
saris heeft het recht van veto over al
de besluiten. De voorzitter heelt het
recht, ten opzichte van zoodanig veto
de beslissing van den rijkskanselier in
te roepen. De leden der commissie
oefenen hunne functie kosteloos uit, als
eereambt. Reiskosten in hunne functie
worden vergoed. Omtrent het gebruik
der gelden moet de commissie jaarlijks
een rapport indienen, hetwelk in den
Reichsanzeiger zal worden openbaar
gemaakt. Wanneer alle ter beschikking
gestelde gelden overeenkomstig de be
stemming zijn gebruikt, moet de com
missie een eindrapport over het gebruik
der gezamenlijke ge-den inleveren, het
welk insgelijks in den Reichsanzeiger
wordt openbaar gemaakt.
De Zemstvo van het goevernement
Kasan heeft besloten, de regeering een
voorschot te verzoeken van 5 millioen
roebel ten einde de boeren van graan
te voorzien. Verder verzocht zij kwijt
schelding der door de boeren op te
brengen belastingen, een verbod ran
het stoken van brandewijn en slui
ting der kroegen voor een jaar.
Eindelijk werd tot eene oproeping be
sloten om allerwege gelden te verzame
len ten behoeve van de medelijdende
tot Kopenhagen.
In eene vergadering te Londen heeft
Maccarthy meegedeeld, dat hij voor
nemens is de leiding der iersche partij
neer te leggen.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redacti
zich. niet- aansprakelijk.)
Mijnheer de Redacteur
Ben ik goed ingelicht dan is een der
punten van het programma der Radi
cale Kiesvereeniging „Haarlem
Bevordering van de Zondagsrust.
Gisteren Zondag waren door het Bestuur
van genoemde vereeniging een of meer
personen gehuurd tot het rondbrengen
van een strooibiljet voor de aanstaande
Gemeenteraads verkiezing.
Is dat bevordering van de Zondags
rust
Had dit niet evengoed Zaterdag of
Maandag kunnen gebeuren
Heeft de kiesvereeniging „Haarlem"
door haar heulen met Katholiek en
Antirevolutionair bewezen, (1) dat zij
den waren naam van Radicaal onwaar
dig is, gisteren heeft zij getoond, dat op
haar volkomen van toepassing zijn de
spreekwoorden
„Zeggen is nog geen doen," en „Doe
wel naar mijn woorden, maar niet naar
mijn daden."
Hoogachtend
J. H. W. HABERMEHL.
door de kiesvereeniging „Haarlem" wordt
gekozen en ingedeeld bij de R. C. en
A. R., dan zou hij de meeste stemmen
van alle candidaten krijgen. Wij moeten
er een van onze kant, S. D., in zien te
krijgen, dus onze stemmen uitbrengen
op L. Modoo of D. Kruijff, ditzelfde zou
hij ook bij andere leden zien te ver
krijgen, waarop ik hem geen antwoord
heb gegeven, daar ik voor geheime
stemming ben.
U, mijnheer de Redacteur, dank zeg
gend voor de verleende plaatsruimte.
Uw dw. dn.
D. KRUIJFF,
lid der kiesvereeniging „Haarlem"
(1) Gelukkig bezit onze goede Spaar-
nestad nog veel Katholieken en Anti
revolutionairen, die zich niet wenschen
te laten gebruiken voor speelbal eener
kiesvereeniging hunner partij.
Mijnheer de Redacteur.
Mag ik een plaatsje in uw zoo veel
gelezen blad verzoeken
Ik veroorloof mij den waarden.kiezers
deze vraag te doenIs het mogelijk dat
onder ruim 52 duizend inwoners geen
genoegzame mannen te vinden zijn om
als waardig lid van den Raad, de be
langen van onze stad te kunnen behar
tigen of is het om deze of gene reden,
dat men aanbeveelt een man als den
heer Janssen van Raay, die slechts der
tien maanden hier woont, een man meer
dan 60 jaar oud, die het grootste ge
deelte van zijn leven, pl. m. 30 jaar, in
de Oost heeft doorgebracht, en na een
zoodanig tijdvak daar gewerkt te hebben
hier te lande zijn rust gaat nemen? Ik
vraag u, is dat een goede keus? neen,
neemt iemand in de kracht zijns levens,
die Haarlem's behoeften kent, en dus
als kundig man een sieraad van den
Rr.ad zal zijn, en wel afstammelingen
van twee achtenswaardige familiën, Haar
lemmers van geboorte, namelijk de heeren
P. Quarles van Ufford, Florapark en
W. J. P. Travaglino Jr., Houtplein; twee
onafhankelijke mannen, die in den Raad
de belangen van de inwoners hunner
geboortestad zullen behartigen.
U dankende voor de mij verleende
plaatsruimte, ben ik hoogachtend
N. van WETTEREN.
Geachte Redacteur.
Aan de Redactie
Reeds meermalen kwam het voor,
dat strooibiljetten werden gezonden aan
of advertentiën werden gericht tot Israëli
tische kiezers, om op dezen of genen
candidaat te stemmen. Ook dezer dagen
werd ik, en waarschijnlijk velen met
mij, verrast door een dergelijk strooi-
billet, onderteekend „Eenige Israelie-
tische kiezers." O. a. lezen we daarin
„Zooals u bekend is, heeft tot nog toe
de lib. partij alhier er nooit aan gedacht,
een uwer geloofsgenoten een zetel, hetzij
in den Raad, hetzij in een ander lichaam
aan te bieden. Thans heeft de zoogen.
lib. kiesvereeniging alhiêr een uitzonde
ring gemaakt, door den heer D. Emrik
(een gebore?i Israëliet) candidaat te stel
len, ofschoon 't bij ons nog lang niet
vast staat, dat laatstgenoemde dit man
daat (als vertegenwoordiger der Israë
lieten) zou aanvaarden. Zoo 't u ging,
ging het ook steeds u (leesuw) Katho
lieken Antirevolutionaire medeburgers
nimmer kwam het bij de liberalen alhier
op, ook in dezen de rechtvaardigheid
te betrachten door ook voor die par
tijen eenige zetels in den Raad open
te laten."
In hun ijver zijn de „Eenige Israelie-
tische Kiezers" wat te ver gegaan. Ter
wijl er eerst gesproken wordt van „een
uwer geloofsgenooten" heet het later
„ook voor die (Kath. en Antirevol.)
partijen." Dus worden de Israëlieten
ook gekarakteriseerd als een politieke
fractie. Niets is minder juist dan dat.
Herhaaldelijk is er reeds op gewezen,
dat de Israëlieten niet willen beschouwd
worden als een politieke partij. Wan
nen wij dan ook de partijen in ons
land nagaan, zullen we „de Israelietische
partij" daar niet onder vinden. Uit de
staatkundige gevoelens vanlsraeiieten,die
aan den politieken strijd deelnemen,
blijkt dit dan ook ten volle. Men vindt
ze zoowel bij de liberalen, als bij de
radicalen. Ja, we hebben zelfs de eer,
dat een onzer geloofsgenooten als
woordvoerder der sociaal-demokraten
optreedt. Met de Katholieken, die,
zooals we lezen in het jongst versche
nen Kath. program van actie, alleen
op historische gronden en niet uit
humaniteitsgevoelvrijheid van gods
dienst handhaven, kan een Israëliet, wiens
levensbeginsel is„Bemin uw naaste
als u zei ven" nooit samengaan; even
min als met de antirevolutionairen, die
de „Institutiones Calvini" tot grondwet
willen maken en tot uitgangspunt van
alle wetten de hyper-orthodox christelijke
leer. In 't dagelij ksch leven zijn we met
onze Kath. en Antirevol. medeburgers
beste vrienden, maar in de politiek
zullen we het nooit eens worden. Wel
waar zien we, dat een liberaal, die
Voor onderstaande regelen verzoekt
ondergeteekende eenige plaatsruimte in
bevolking van Kasan. Naar in de bladen 1 uw geacht blad.
gemeld wordt, heeft de minister van- Mijnheer de Redacteur, toen ik uw
Binnenlandsche Zaken naar door den j blad van 20 Juli jl. las en daarin het is
mislukten oogst noodlijdende streken ingezonden stuk van J. A. Nieman las, i tot onze geloofsgenooten behoort,
ambtenaren gezonden, met den last om j die de kiezers aanspoorde om a. s. j Amsterd. Kiesvereeniging „de Grond-
hem uitvoerig over den toestand te Dinsdag hun stem uit te brengen op den i Wet" een hoogst bekwaam en ach tens -
rapporteeren. candidaat J. van der Wijde, toen dui- i waardig Katholiek tot raadslid aanbe-
De Indépendance beige maakt een j zelde mij het hoofd; dezelfde J. A. Nie-veelt, maar mogen de „Eenige Israel,
uit St. Petersburg ontvangen telegraha man kwam bij mij n Juli jldus daags Kiezers" daarom er op aandringen, om
openbaar, volgens hetwelk er sprakena de openbare vergadering van de negen candidaten te steunen, waarvan
van is, het vertrek van den czaar naarkiesvereeniging „Haarlem", vragen, of de meerderheid van een kerkelijke
Kopenhagen te doen samenvallen metik mijn stem niet op Jvan der Wijde kleur is En ofschoon bij gemeente-
de aankomst van het fransche eskader i wilde uitbrengen en wel om deze reden,raadsverkiezingen niet al te zeer op de
in de russische wateren. Het fransche dat wij geen werklieden verbond moes- politieke gezindheid der candidaten ge-
eskader zou alsdan den czaar begeleiden ten steunen, want als van der Wijde zien moet worden, is een neutrale ge
laat, krampachtig drukte zij hare vingers op mijn arm, en haar
gansche ziel lag besloten in den blik dien zij op mij wierp, toen
zij haastig vroeg
„Leeft hij nog?"
„Ja, de geneesheer vindt zijn toestand iets beter."
Zij wierp haar sluier, waartegen haar adem door de koude was
vastgevroren, van haar gelaat, en snelde naar de kamer van haar
kind.
Ik had gelogen. Michiel leefde, maar zijn toestand was niet
beter. Hij herkende zelfs zijn moeder niet, toen zij bij hem
kwam zitten en zijn handen in de haren vasthield. Toen ik hem
echter weer een nieuw ijsverband op zijn voorhoofd legde,
opende hij zijne oogen, en sloeg aandachtig de over hem heen
gebogen gestalte gade. Zijn geest scheen met de koorts te wor
stelen, want zijne lippen begonnen te trillen, hij glimlachte een
paar malen en fluisterde eindelijk
„Mama
Zij hield zijne beide handen nog steeds vast, en bleef aldus
verscheidene uren zitten, zonder hare reiskleeren uit te trekken.
Toen ik er haar opmerkzaam op maakte, zeide zij:
„Het is waar, ik heb vergeten mijn hoed af te zetten." Zij
zette hem af en tusschen de blonde lokken, die dit jeugdig,
lieftallig hoofd versierden, bemerkte ik eenige zilvergrijze haren.
Drie dagen geleden waren zij daar waarschijnlijk nog niet zicht-
4 baar geweest
Zij verwisselde nu zelve de kompressen van haar zoon.
Michiel volgde met den blik al hare bewegingen, en toch her
kende hij haar wellicht niet Dien avond werd de koorts nog
heviger. Hij begon te ijlen en droeg verzen voor van Niemce-
wicz, begon duitsch te spreken of ook wel zeide hij latijnsehe
verbuigingen op. Ieder oogenblik verliet ik de kamer, want ik
kon dat niet meer aannooren. Toen hij nog gezond was, had
hij in het geheim de antwoorden van de mis geleerd, om zijn
moeder een verrassing te kunnen bereiden, en nu ging een hui
vering door al mijne leden, toen ik dezen knaap van elf jaren in
de stilte van den nacht alvorens te sterven met een bijna uitge
doofde stem hoorde zeggen.*
„Deus meus, Deus meus, quare me repulisti et quare tristis
incedo, dum affligit me inimicus".
Met geen woorden is de t-agische indruk te beschrijven, welke
die woorden in deze omstandigheden maakten. Het was de avond
voor Kerstfeest. Het gerucht in de straten vermengde zich met
het klinken der bellen van de arresleden. Een feestelijke stem
ming begon in de stad te heerschen. Toen de nacht gekomen
was, kon men door de vensters van het aangrenzende huis den
schitterend verlichten denneboom zien, volgeladen met vergulde
noten en speelgoed, en omringd door kleine kinderhoofdjes, bruin
en blond, jubelend en springend alsof zij door veeren werden
bewogen. De ruiten waren helder verlicht en de vreugdekreten
weerklonken door de lucht. Alle stemmen die in de straat weer
klonken juichten vroolijkde blijdschap was algemeen. Slechts
de kleine zieke herhaalde met smartelijke, zachte stem„Deus,
Deus meus, quare me repulisti?" Onder onze vensters bleven
eenige kinderen, die een krib droegen, stilstaan, terwijl zij zongen:
„Aanbidt hem, hij slaapt in een stal".
De nacht der geboorte was aangebroken, en wij beefden van
angst, dat het voor Michiel de nacht des doods zou worden.
Een oogenblik meenden wij, dat de knaap weer bij bewust
zijn was, hij riep Lola en zijn moeder, maar het duurde slechts
kort. Zijn hijgende ademhaling hield bijna geheel en al op. Wij
behoefden ons met geen hoop meer te vleien deze kleine ziel
vertoefde nog slechts gedeeltelijk bij ons. Zijn verstand had ons
reeds verlaten en dwaalde reeds weg naar een somber, oneindig
verschiethij zag niets meer, hij gevoelde niets meer, zelfs niet,
dat zijn moeder roerloos voor hem lag met haar hoofd op zijne
voeten. Alles was hem op dat oogenblik onverschillig, hij keek
ons zelfs niet meer aan. Met iedere ademhaling scheen zijn geest
zich verder te verwijderen naar het rijk der duisternis. De ziekte
blies een voor een al zijne levensvonken uit. De handen van
den knaap, die op de dekens lagen uitgestrekt, begonnen reeds
de onbeweeglijkheid des doods aan te nemen, terwijl een uitdruk
king van kalme waardigheid zich op zijn gelaat verspreidde. Zijn
ademhaling werd voortdurend sneller en geleek op het tik-tak
van een horloge. Nog een oogenblik, een zucht, en het laatste
korreltje zou den zandlooper hebben verlaten. Het einde was
nabij.
Tegen middernacht meenden wij dat de doodstrijd was be
gonnen, want hij begon te rochelen en te zuchten alsof hij water
in zijn keel had; eensklaps was hij geheel stil. Toen de genees
heer echter een spiegel voor zijne lippen hield, werd deze nog
door een waas bedekt.
(Slot volgt.)
