NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
9<i Jaargang.
Vrijdag 7 Augustus 1891
No. 2481.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIÉN:
STADSNIEUWS.
PALEIS VAN JUSTITIE.
Ars ondissements-iiechtbank.
FEUILLETON;
PSYCHE.
HAARLE
DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijt, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit blRd verecbjjnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau Kleine Hontntraat No. 9, Haarlem. Teteronnamiuer 123.
van X5 reg-el» 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen eu Advartentiën wordea aangenomen door
OI22J15 agent-en on door alle boekhandelaren en conraotiera.
Directeuren-Uitgevers J. C. PSEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale <k Bublicité Mranghe Go L. BAOBM öo-, JOHN J. J ONSS, SuccF ar ij t 315:$ Faubourg Montmartre.
Haarlem, 6 Augustus 1891.
Heden is het stedelijk museum van
schilderijen en oudheden op het Raad
huis alhier, bezocht door den Vorst en
de Vorstin Khevenhütter uit Weenen,
met gezelschap.
Men verzoekt ons het navolgende op
te nemen
Indien men de heeren, die gisteren
hun protest tegen de geldigheid der ver
kiezing indienden, volgt en zooals de
billijkheid vordert, voor al de candida-
ten de door hen op de 2 biljetten be
haalde stemmen samen teltkomt
men tot het volgende resultaat, in stem-
mental is dan
No.
1. Kruseman
2. Loomeijer
3. v. d. Steur
4. Beijnes
5. Tjeenk Willink
6. v. d. Berg
7. De Clercq
8. Klein.
9. v. d. Wijde.
jo. De la Porte.
11. v. Huizen
12. Van Raay
13. Emrik
14. Reeser
15. Heijting
16. Hiimans
Wit.
726
45
798
55
25
31
41
28
162
10
23
462
13
17
Groen.
r ii9-=S45
1. 797 842
687
676
635
593
554
4°°
540
- 517
1 44
477
26
429
408
799
742
701
666
634
582
562
55°
540
512
442
425
Adema en Zoon te Amsterdam vervaar
digd, die daarvoor ruim een half jaar
(van begin December al) heeft noodig
gehad. Het is in gothische stijl en in
een eikenhouten kast besloten.
Op den avond der inwijding zal de
bekende componist en musicus onze
stadgenoot de heer Ph. Loots het orgel
bespelen. Het programma zal nader
worden bekend gemaakt.
Ongetwijfeld is het nieuwe orgel een
sieraad voor de kerk.
De tentoonstelling van Ambachts
scholen gehouden in den „Kraton," werd
heden door 23 personen bezocht.
Een werkelijk zeer goede gelegenheid
om zich met de kermis te amuseeren
is het gezelschap van den heer W.
Pierre de Boer, dat zijne tenten in de
groote zaal van „Felix Favore" heelt
opgeslagen. Woensdag werd daar de
eerste voorstelling gegeven. Men heeft
j er uitstekende zangeressen, acrobaten,
den heer Nico de Haas, de bekende
hollandsche karakter-komiek, en last not
least den heer Lepoldi,de bekende rijwiel
virtuoos, terwijl nog tal van andere
kunstenaars en kunstenaressen elkander
met de uitgezochtste aardigheden af
wisselen. Om eens te varieeren met
„Kroon" of „Vereeniging" ga men er
eens een kijkje nemen. Zeker is het dat
zij, die er Woensdagavond waren, zich
uitstekend hebben geamuseerd.
Volgens die berekening zouden dus
de heeren Kruseman, Loomeijer en v. d.
Steur bij eerste stemming gekozen zijn,
van welk drietal de 2 laatste heeren
ook, al trekt men de stemmen der 2
biljetten niet bij elkaar; voor de alsdan
nog overige 5 zetels zouden in herstem
ming hebben moeten komen de heeren
van No. 4 tot en met No. 13 en zouden
dus de drie laatsten, waaronder ook de
heer Reeser, zijn afgevallen.
De heer v. d. Wijde is de eenige, die
zich dan te beklagen zou hebben,
als ten minste hun becijfering opgaat,
hetgeen wel door velen zal worden be
twijfeld.
Woensdag 12 Augustus e. k., des
avonds, zal het nieuwe orgel in de r.-k.
kerk aan het Spaarne worden ingewijd.
Dit orgel, dat volgens kenners aan
de hoogste eischen voldoet, is naar de
nieuwste methode van orgelfabricage
geheel pneumatisch ingericht. Het heeft
twee klavieren en een vrij pedaal, bevat
twee en dertig registers, waaronder 8
16-voeten (eene zeldzaamheid) en een
zeer mooie vox humana. Het front
spreekt geheel.
Het orgel is volgens teekening van
den architect Cuypers door de firma
Heden te tien uur stond alhier te
recht Pieter Koole. kleermaker, oud 21
jaar, geboren te Colijnsplaat in Zeeland.
Deze beklaagde staat terecht, ter zake
dat hij in den nacht van 16 op 17
Maart 1891 zich toegang heelt verschaft
tot de welgesloten woning van den heer
G A. A. Middelberg, Kenaupark 31,
door over de schutting te klimmen,
langs een trap in den tuin naar de
veranda is gegaan, daar uit de gesloten
buitendeur met een centerboor een
paneel heeft verwijderd en daardoor is
binnengedrongen. Hier nam hij uit ver
schillende kamers weg 6 spaarpotten,
bevattende te zamen circa f 78 aan geld
en omstreeks ƒ6o aan los geld, zes
zilveren eetlepels, een zilveren taartmes
en vork en een zilveren gembervork;
20. dat hij in den nacht van 12 op 13
Juni 1891 poging tot inbraak heeft ge
pleegd in de woning van mr. van Gigch
aan het Manpad, waar hij reeds een
paneel uit de buitendeur had geboord,
toen hij een kind hoorde schreien en
beweging bemerkte en daarom van zijn
voornemen afzag.
Pieter Koole is mager en eer klein
dan groot van gestalte. Zijn gezicht is
bleek, de oogen liggen diep en hebben
eene eenigszins loerende uitdrukking,
het blonde, sluike haar is dun.
De veldwachter den Beider deelt
mede, dat hij den 15» Juni des nachts
te 2 uur, op korten afstand gevolgd
door twee andere veldwachters, in Heem
stede zijne ronde deed, toen hij een
man ontmoette, dezen beklaagde. Hij
sprak hem aan Waar kom je vandaan
Yan Haarlem- Waar ga je naar
toe Naar Hillegom. Wat moet
je daar doen Naar mijn familie.
Wie is je familie Daarop wist hij
geen antwoord te geven en den Beider,
verdenking opvattende, greep hem in
de borst en voelde meteen in zijn jas
zak de centerboor, die hij bij zich droeg.
Toen kwamen zijne kameraden ter hulp
en werd Koole gearresteerd. „Hij had
de revolver gespannen in zijn zak,"
zegt den Beider.
„Dit is onwaar,"" antwoordde Koole.
„Ik wist, dat ik gearresteerd zon wor
den en ik wou het ook, want ik had
geen geld meer."
Op verzoek van den president der
rechtbank geeft den Beider aan, hoe de
boor werkt en maakt een gat in een
der stukken hout, die als pièces de con
viction ter tafel zijn gebracht. Daar den
B. echter later moeitu- heeft om de boor
er weer uit te krijgen, staat Koole
glimlachend toe te zien.
De gemeente-veldwachter van Heem
stede Bouwman deelt mede, dat Koole,
toen ze hem vervoerden, op een paar
vragen heeft geantwoord aldus. „Wat
moest je met die revolver doen j
„Als het noodig was, er iemand mee i
neerleggen „Wat weet je van de j
inbraak op het Manpad (bij mr. Van
Gigch). „Die inbraak heb ik geprobeerd,j
ik ben de beruchte inbreker van Haar-
lem en omstreken."
Thans komt als getuige voor mevrouw j
G. A. A. Middelberg, in wier woning,
in het Kenaupark Koole den i7deu
Maart heeft ingebroken. De dienstbode,
vond den volgenden morgen de kamers
in wanorde en voetstappen in den tuin,
en spoedig vermiste men de boven op
genoemde artikelen.
Beklaagde erkent, dat hij deze inbraak
en den daarop gevolgden diefstal inder
daad heeft begaan.
Het verwijderen van zulk een paneel
(technische bizonderheid) duurt wel
drie kwartier. Wanneer hij met de
i centerboor rondom gaten heeft geboord,
I dan kan hij zonder andere werktuigen
j te gebruiken, met de vingers het paneel
uit de deur rukken.
De taartvork en mes heeft hij stuk
gebroken en weggeworpen, omdat hij
meende te zien dat het geen zilver was.
De zilveren lepels heeft hij verkocht.
Brutaal is hij zeker, want als de meid
van den heer Middelberg mededeelt,
dat de knip op de deur zat, ontkent
hij dat, zeggende„Als die knip er op
gezeten had, zou ik bovenaan ook een
paneel hebben weggenomen en die knip
er afgeschoven dat is uitgemaakt."
Als getuige komt voor mevr. Julie
Katz, echtgenoote van mr. L van Gigch,
die verklaart, dat den 13a Juni des
morgens, een stuk uit het paneel van
de deur der bijkeuken van hare woning
op het Manpad is gezaagd. Haar kind
had des nachts herhaaldelijk geschreid.
Koole bekent ook deze poging tot
inbraak. Op een vraag van den presi
dent, of hij ook keukengereedschap
heeft gezien, antwoordt hij dat hij niet
kwam om melkpannetjes. Overigens is
de beklaagde bizonder kalm en beleefd,
in tegenstelling met de brutaliteit bij
het voorloopig onderzoek door hem aan
den dag gelegd.
Zijne werktuigen waren hem door
een Pool in bewaring gegeven, die ze
evenwel niet kon terughalen omdat hij
is gearresteerd.
De off. van just., jhr. mr. A. J.
Rethaan Macaré, requisitoir nemende,
herinnert eraan, dat voor eenigen tijd
maandenlang zoowel te Haarlem als te
Amsterdam velen in spanning verkeer
den tengevolge van een reeks inbraken
en pogingen tot inbraak, die alle met
een centerboor werden gepleegd.
Bij zijne arrestatie op den openbaren
weg, toen men nog niet wist waaraan
hij schuldig was, heeft hij met een
zekeren trots medegedeeld, dat en welke
inbraken hij begaan heeft.
Wat betreft de mededeeling, dat be
klaagde zijne werktuigen in België van
een Pool Strozinsky heeft ontvangen,
dit kan juist zijn. Strozinsky maakte deel
uit van een wijdvertakte dievenbende,
die in België en Frankrijk langen tijd
dergelijke diefstallen heeft begaan als
nu door Koole zijn gepleegd en die
den elfden December 1890 is gevangen
genomen.
Beklaagde is te Brussel met die ge
vaarlijke personage in aanraking geko
men vóór dien tijd was hij nooit met
de justitie in contact geweest. Nu zal
hij ook nog te Amsterdam zich voor
den rechter hebben te verantwoorden.
De eisch luidtveroordeeling tot een
gevangenisstraf voor den tijd van vier
jaar.
De toegevoegde verdediger mr. A. E.
A. S. van Stralen bestrijdt het wettig
bewijs, op grond dat het bewijs alleen
steunt op de bekentenis van den bekl.
en dat daarop geene veroordeeling mag
geschieden, hoe groot het vermoeden
tegen deze beklaagde ook moge zijn.
Pleiter meent, dat derhalve op formeele
gronden, geene veroordeeling zal mogen
volgen.
De officier van just, bestrijdt deze
conclusie. De wet veroorlooft wel de
gelijk eene veroordeeling alleen op be
kentenis van den beklaagde, wanneer
die bekentenis van bizonderheden ver
gezeld gaat. En dat Koole zeer zeker
in de woning van den heer Middelberg
is geweest, blijkt uit zijne later door
mevr. M. bevestigde verklaring, dat er
in eene aangewezen lade visitekaartjes
lagen.
Na dupliek van den verdediger wordt
de uitspraak in deze bepaald op heden
over 14 dagen.
Na den middag stonden terecht Pie
ter Buurs, 42 jaar, boereknecht, wonende
ten huize van zijn vader Klaas Buurs,
die eveneens terechtstaat met Neeltje
Prijs zijne vrouw, en wel ter zake dat
Pieter Buurs den 29° April 1891 te
Purmerland zijne huisvrouw Jannetje
Oly, dié de gemeenschappelijke woning
wilde ontvluchten, achterna is geloopen
haar gewelddadig aangegrepen en moed
willig mishandeld heeft, door haar op
zettelijk in hals en armen te knijpen en
haar al schoppende en trappende, niet
tegenstaande den door haar geboden
tegenweer, in de woning terug te drij
ven
dat hij haar daarna, nadat zij tever
geefs had gepoogd zich door verdrin
king van het leven te berooven, opzet
telijk en wederrechtelijk tegen haar wil,
in de gemeenschappelijke woning op
gesloten en buiten toegang heeft ge
houden, totdat haar op 2 Mei 1891
door den heer Burgemeester van Ilpen-
dam op last van den officier van justitie
de vrijheid is hergeven
30. dat hij inmiddels toen zijn vrouw
den 7n Mei uit de woning was ontsnapt
en bij haren buurman Dugardijn was
ingevlucht, haar met geweld gerukt heeft
uit eerie bedstede, waarin zij zich had
verborgen en haar, bijgestaan door zijne
ouders, moedwillig en gewelddadig langs
den weg heeft voortgesleurd en opnieuw
in de gemeenschappelijke woning op
gesloten.
De twee andere beklaagden staan
terecht wegens deelneming aan de mis
handeling.
De jonge Buurs was in 1885 met
Jannetje Oly getrouwd. Jannetje Oly
wordt, als huisvrouw van den beklaag
de, niet onder eede gehoord. Zij is 17
jaar onder dan haar man.
Bij het trouwen bracht de vrouw
2500 gulden mee, het eigendom van
een huis, waar een zware hypotheek op
stond, en 3000, die haar schoonzoon
gebruikte en waarvan zij rente kreeg.
14)
HOOFDSTUK X.
„Kom mee, Psyche, laten wij teruggaan naar de plaats en
eens zien wat wij er aan kunnen doen," zeide ik, toen wij in
ons provisiehol de overblijfselen hadden gebracht.
Zij hep dadelijk heenhaalde de bijl en scheen eer bedroefd
dan blij, toen ik haar beduidde, dat wij deze niet meer zouden
gebruiken.
„Maar later zal er genoeg werk voor u zijn, kleine vriendin,"
zeide ik. „Wij hebben nu alleen te bepalen, hoe wij met het
grootste voordeel kunnen werken en ons niet aan een hopeloozen
arbeid over te geven, zooals wij in onze wanhoop deden. Blijf nu
eens even bij mij staan, terwijl ik er over nadenk. En het
schijnt mij toe, dat ik helderder denk, wanneer ik overluid praat,
daarom zal ik u alles vertellen wat mij in den geest komt, alsof
gij alles verstond, oplettende kleine. Hier hebben wij nu die rots,
die ons van de vrijheid scheidt. Waar is nu de beste plaats om
een tunnel onder de rots te graven? Eerst scheen het, dat de
natuur ons veel goeds had gedaan door een groote holte te
maken, waaruit wij konden beginnen.
Ik ben nu echter van gedachte veranderd en van meening,
dat ik mij door zulk een denkbeeld zou laten misleiden. Ik ge
loof, dat het daar jnist het slechtste punt is om een gat te
graven, juist omdat daar een diepte is. Want wanneer daar de
rots niet diep in den zandgrond was gezonken en daardoor alles
tegenhield, dan zou die kuil nu reeds gevuld zijn met zand, dat
telkens, wanneer het vloed is, wordt aangebrachtWaar het zand
het hoogst ligt, Psyche, daar moet de neergevallen rots den
minsten tegenstand hebben geboden aan het naar binnenspoelende
zand. Op het oogenblik ligt er niet veel water op den bodem,
wij zullen het er uitscheppen en dan zien aan welken kant het
water het snelst naar binnen dringt. Ga de waterkan eens halen,
Psyche waterkan."
Zij zag mij een oogenblik aan, en toen zij zich het woord
herinnerde, dat ik haar had geleerd, snelde zij weg en keerde
zeer verrukt niet de waterkan terug.
Ik daalde neer in den kuil, schepte het water van den bodem
weg en keek aandachtig naar hetgeen zou volgen.
„Ziedaar nu," zeide ik zegevierend, „kijk eens hoe die dunne
waterstraal glinstert in het lichtHet water komt van den rech
terkant en daar bevindt zich dan ook het meeste zand."
Steunende op deze theorie, zocht ik de plaats, waar de grond
het hoogst was en maakte toen een begin met den niet onaan-
zienlijken arbeid door in de richting van den neergestorten rots
klomp te gaan graven. Zoodra Psyche zag, wat mijn bedoeling
was, viel zij neer op hare knieën en verwijderde het losse zand,
terwijl zij hare handen als een spade gebruikte.
„Wacht een oogenblik, mijn kind," zeide ik. „Gij hebt kwet
suren aan uwe handen, ga met mij mee, dan zullen wij eens
zien of wij niet iets kunnen vinden in den vorm van handschoe
nen, waarmee gij ze kunt beschutten."
Onder de voorwerpen, die zij in haar alkoof had opgehangen,
bevond zich ook een paar dikke, gebreide kousen, die zij in het
geheel niet noodig had. Ik trok ze over hare handen en armen
heen, zoodat ze deze geheel beschutten. Zij wekten zeer haar
lachlust op, en ofschoon zij in den beginne een prikkelend ge
voel veroorzaakten en haar eenigszins hinderlijk waren, deed het
haar genoegen ze te mogen dragen, vooral omdat ik haar be
duidde, hoe goed het voor hare handen was ze te gebruiken
ja, in die dagen konden alle nieuwe gewaarwordingen slechts
haar geluk verhoogen
Het spitten in het zand was een veel gemakkelijker werk dan
het uithouwen van een rotswand, en wij arbeidden steeds door
zonder vermoeienis te gevoelen, totdat ik besloot om ons mid
dagmaal te gaan gebruiken. Wij stonden nu in een gat, dat tot
aan mijne oksels reikte, maar hadden nog geen water gevonden,
hoewel het getij zijn hoogste punt had bereikt, hetgeen merkbaar
was in de kom bij den rotswand. Ik was echter zeer voldaan
over den arbeid, en toen ik op den rand stond, knikte ik Psyche
goedkeurend toe, zij keek naar omlaag, en knikte ook goed
keurend met het hoofd.
Madat wij ons maal hadden genuttigd, togen wij opnieuw aan
den arbeid en hielden niet eerder op dan toen de duisternis
begon te vallen, terwijl wij in den namiddag slechts een half
uurtje hadden gerust om ons met een stuk brood en een teug
water te versterken. Ho^ffieerlijk ons dit eenvoudig maal smaakte
